လူ႔ငႏြား မ်ားအတြက္ ငရဲမရွိေတာ့ၿပီေလာ

တကယ္ေတာ့လဲ ထိုအေၾကာင္းအရာသည္ လူတိုင္း ၾကားရ၊ ဖတ္ရလြန္းသျဖင့္ ရိုးေနေလာက္ပါၿပီ။ (၂၀၀၇) ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အဓိက ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးျဖစ္သည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္မ်ားအား ျမန္မာအစိုးရ စစ္တပ္မွ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္း သတ္ျဖတ္ခဲ့မႈ အေၾကာင္း အင္တာ နက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားမွ တဆင့္ တစ္ကမာၻလံုး မျမင္ခ်င္လဲ ျမင္ရ၊ မၾကားခ်င္လဲ ၾကားရၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ယခု အခါမွ ထိုအေၾကာင္းကို ဆက္ကာ ဆက္ကာ ေျပာေနျခင္းသည္ ေခ်းေျခာက္ေရႏွဴးသကဲ့သို႔သာ ျဖစ္ေနႏိုင္ပါ သည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ ထိုျဖစ္ရပ္ဆိုးမ်ား၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ လူအမ်ား အေသအခ်ာ မသိႏိုင္ေသးေသာ အေျခအေန အခ်ိဳ႕လဲ ရွိေနႏိုင္ပါေသးသည္။ တကယ္တမ္းေတာ့ အေနာ္ရထာမင္းေစာ လက္ထက္ကတည္း က ဗုဒၶသာသနာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အခိုင္အမာ အျမစ္တြယ္လာခဲ့သည္။ အျခားေသာ ဘာသာေရး ကိုး ကြယ္မႈမ်ား ျပန္႔ႏွံ႕၀င္ေရာက္လာသည့္တိုင္ ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ အခိုင္အမာ တည္ရွိေနခဲ့သည္။

ေခတ္ႏွင့္ စနစ္မ်ား အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းလဲသြားသည့္တိုင္ ဗုဒၶဘာသာ၏ အခန္းက႑သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ထည္၀ါစြာ ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့သလို အစိုးရ အဆက္ဆက္ကလည္း သာသနာျပဳ မင္းမ်ားအျဖစ္ႏွင့္ ဗုဒၶသာသနာ ေရာင္၀ါထြန္းလင္းေစေရး အားႀကိဳးမာန္တက္ ပံ့ပိုးခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရအတြက္ ေတာ့ ျခြင္းခ်က္သာျဖစ္သည္။ ၎တို႔အတြက္ ဘုရားမရွိ၊ တရားမရွိ၊ သံဃာမရွိပါ။ ၎တို႔၏ ကိုးကြယ္ရာ သည္ အာဏာသာျဖစ္ခဲ့သည္။ ျမန္မာ စစ္အစိုးရသည္ ၎တို႔၏ အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေမတၱာပို႔ လွည့္လည္ခဲ့ၾကေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအား ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့သလို ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ခဲ့ၾကသည္။

သံဃာေတာ္တို႔၏ေသြးျဖင့္ သံဃာေတာ္တို႔၏ သကၤန္းေရာင္အား ပိုမိုနီေစြးေစခဲ့သည္။ အျပင္းအထန္ ယုတ္မာပက္စက္စြာ အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းမႈမ်ား ေနာက္တြင္မူ သံဃာေတာ္မ်ား၏ လႈပ္ရွားမႈမွန္သမွ်ကိုပါ ထိန္းခ်ဳပ္သြားရန္ ရည္ရြယ္ေဆာင္ရြက္လာခဲ့သည္။ ပထမဦးစြာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား၏ တရားပြဲမ်ားတြင္ အစိုး ရဆန္႔က်င္ေရး စကားလံုးမ်ား မပါေစရပါဟု ခံ၀န္ကတိအား လက္မွတ္ေရးထိုးေစသည္။ ထိုအေျခအေနသည္ အလြန္စက္ဆုပ္ဖြယ္ရာ လုပ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာစရာမလိုပါ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္း ေတာ္မ်ားသည္ ရွင္ေတာ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္မ်ား မတိမ္ေကာ၊ မပေပ်ာက္ေအာင္ ေဟာေျပာခဲ့ၾကသည္။ တရားနာ ပရိသတ္ကလည္း ၾကည္ညိဳ ျမတ္ႏိုးစြာျဖင့္ တေလးတစား နာယူခဲ့ၾကသည္။

ရဟန္းေတာ္ အရွင္ျမတ္မ်ားအေနႏွင့္ ဒကာ၊ဒကာမမ်ား တရားေတာ္၏အနက္ကို ထဲထဲ၀င္၀င္ နားလည္ေစ ရန္ ေခတ္အေျခအေနႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား၊ ဥပမာမ်ားႏွင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ေဟာေျပာခဲ့သည္ မွာ အစဥ္အလာျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုကဲ့သို႔ ကန္႔သတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ အရွင္ျမတ္မ်ား ႏွလံုးမသာမယာ ျဖစ္ၾက ရရွာသည္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ သူေတာ္စင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္တိုင္ ဗုဒၶ၏ သားေတာ္မ်ားအခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးမႈကို အေျခခံၿပီး စက္တင္ဘာလ အေရးအခင္းအတြက္ ျမန္မာအစိုးရအေပၚ အျမင္မၾကည္မႈ ရွိေန မည္မွာ လူတိုင္းလက္ခံႏိုင္သည့္ အေျခအေန တစ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ မည္မွ်အက်င့္ျဖဴစင္ၿပီး သည္းခံစိတ္ ေမြးျမဴႏိုင္သည့္ ကိုယ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ေစကာမူ ပုထုဇဥ္တို႔အေနႏွင့္ စစ္အစိုးရ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ယုတ္မာသည့္ အမႈအတြက္ ဥပေကၡာတရား လက္ကိုင္ျပဳကာ မ်က္စိမွိတ္ ေနႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါေခ်။

ထို႔ေၾကာင့္လည္း တရားပြဲမ်ားတြင္ စစ္အစိုးရ၏ လုပ္ရပ္မ်ားအား ပညာသားပါပါ ရႈတ္ခ်ေဟာေျပာခဲ့သျဖင့္ အစိုးရမွာ အခ်ိဳ႕ဓမၼကထိက ကိုယ္ေတာ္မ်ားအား တရားေဟာခြင့္ ပိတ္ပင္မႈမ်ားပင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ သံဃာ ေတာ္မ်ား ေဟာေျပာေသာ တရားတို႔သည္ ႏိုင္ငံေရး တိုက္ခိုက္မႈမ်ားအတြက္ ဦးတည္ထားျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ ျမတ္ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမႏွင့္ တရားေတာ္တို႔ကိုသာ အေျခခံၿပီး ကိုးကားထားေလ့ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေဒ၀ဒတ္ ႏွင့္ မာရ္နတ္တို႔ ႏွစ္ဦးေပါင္းလွ်င္ေတာင္ မလုပ္၀ံ့ေလာက္သည့္ လူမဆန္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ခ်ိဳးႏွိမ္မႈမ်ား က်ဴး လြန္ထားသည့္ မိစၦာတစ္ပိုင္း၊ အာဏာရူးတစ္ပိုင္းတို႔အတြက္မူ အနာေပၚ တုတ္က်မွ် ဆတ္ဆတ္ခါၾကရ သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္မူ သံဃာေတာ္မ်ားအား တရားေဟာခြင့္ ပိတ္ခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။ အံ့ၾသစရာေတာ့ အလြန္ေကာင္းပါသည္။ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ အထြန္းကားဆံုး ႏိုင္ငံႀကီးတစ္ႏိုင္ငံတြင္ ေထရ၀ါဒ ရဟန္း ေတာ္မ်ား၏ တရားေဟာခြင့္အား ေထရ၀ါဒကို ေစာင့္ေရွာက္ပါသည္ဆိုေသာ သာသနာျပဳအစိုးရက တားျမစ္ ပါသည္တဲ့။ မည္မွ် တရားက်သင့္ ပါသနည္း။

နာဂစ္မုန္တိုင္းႀကီး တိုက္ခတ္ၿပီးေနာက္ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အင္တိုက္အားတိုက္ ပါ၀င္ေနေသာ ကိုယ္ေတာ္မ်ားကိုလည္း စစ္အစိုးရ အာဏာပိုင္မ်ားက ေမးျမန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ေသးၾကေသးသည္။ စစ္အစိုးရ ႏွင့္ ရာထူးရာခံ အဆင့္ဆင့္တို႔က ေလေဘးသင့္ ျပည္သူမ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံတကာမွ လွဴဒါန္းေသာ အေထာက္ အပ႔ံမ်ားအား ရသေလာက္ ေခါင္းပံုျဖတ္ေနၾကခ်ိန္တြင္ သံဃာေတာ္မ်ားက Organize လုပ္ကာ အလွဴေငြမ်ား ေကာက္ခံစုေဆာင္းၿပီး ေလေဘးသင့္ ေက်းရြာမ်ားထိ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သြားေရာက္ လွဴဒါန္းၾကသည္။ သို႔ ေသာ္လည္း ထိုလုပ္ရပ္မ်ားကို စစ္အစိုးရက မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနတတ္ၿပီး သံဃာေတာ္မ်ား၏ လုပ္ေဆာင္မႈ အဆင့္ဆင့္ကို ေထာက္လွမ္းေနခဲ့ေၾကာင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားက ျပန္လည္မိန္႔ၾကားခဲ့ၾကသည္။ စက္တင္ဘာ လ သံဃာေတာ္မ်ား ဆႏၵျပပြဲအတြင္း ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းတိုက္မ်ားအေနႏွင့္မူ ဆိုဖြယ္ ရာပင္ မရွိေတာ့ပါေခ်။

ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားက လွဴဒါန္းထားေသာ သံဃာပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို မိုက္ေၾကးခြဲ သိမ္းယူသည္။ သံဃာပ်ိုဳမ်ား ကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်သည္။ လွဴဒါန္းထားသည့္ ကားအသိမ္းခံရသူ ဆရာေတာ္တစ္ပါးက ၎အေနႏွင့္ ေျခ ေထာက္ကို ရိုက္အခ်ိဳးခံရသလို ထင္မွတ္မိေၾကာင္း၊ ဆရာေတာ္၏ သာသနျပဳလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ခရီးေ၀း သြားလာမႈမ်ား လိုအပ္ခ်ိန္တြင္ ကားမရွိမႈက စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္မပါ ျဖစ္ေစေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူရွာသည္။ ဆရာေတာ္တစ္ပါးကမူ နာဂစ္ဒဏ္ခံ ေဒသအတြင္း ဒုကၡသည္မ်ားအား ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ေဆာင္ ေပးေနေသာ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားေၾကာင့္ ၾကည္ႏူးမိေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း ထိုအသင္းမ်ားသည္ အျခားေသာ ဘာသာေရးကို အေျခခံၿပီး သာသနျပဳလုပ္ငန္းမ်ား ပူးတြဲေဆာင္ရြက္ကာ ဒုကၡသည္မ်ားကို သိမ္းသြင္းသြားခဲ့ ေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ေသာ ဘာသာေရးသိမ္းသြင္းမႈမ်ားအား အျပစ္မဆိုခ်င္ေသာ္လည္း သာသနာ့ ဒါယကာအျဖစ္ ခံယူထားေသာ အစိုးရ၏ ညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ ဗုဒၶသာသနာ၏ အရွိန္အ၀ါ ညႈိးႏြမ္းလာမည္ကို စိုးရိမ္မိေၾကာင္း ရင္ဖြင့္ေတာ္မူခဲ့သည္။

လက္ေတြ႕တြင္မူ အဆိုပါဆရာေတာ္အေနႏွင့္ အစိုးရအား သာသနာေတာ္၏ ဒါယကာအျဖစ္ သတ္မွတ္ေန ေသးသည္မွာ အံ့ၾသစရာ အေျခအေနပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ရဟန္းေတာ္ေတြကို သတ္သည္။ ေထာင္ခ်သည္။ အတင္းအၾကပ္ လူ၀တ္လဲခိုင္းသည္။ ေသလ်င္ေတာင္ ငရဲႀကီးရွစ္ထပ္အနက္ မည္သည့္ငရဲတြင္ အျပစ္ေပး ရမည္ကို ယမမင္းခမ်ာ အေတာ္ေလး ေခါင္းစားဖြယ္ရွိေသာ အႏွီမသူေတာ္ ဒုစရိုက္၊ ရာဇ၀တ္ေကာင္ သာသနာဖ်က္ သန္းေရႊႏွင့္ အေပါင္းအပါမ်ားသည္ သာသနာေတာ္၏ ဒကာေတာ္မ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ႏုိင္ ေရးမွာ အလြန္မအပ္မရာေသာ အေျခအေနပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမတ္ဗုဒၶ၏ တပည့္သား ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ ဘုရားရွင္၏ အဆံုးအမတြင္ ေမြ႕ေလ်ာ္ကာ တရားေတာ္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ရွာေဖြေနခဲ့ၾကသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါ သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကံေဆာင္ျခင္းႏွင့္အတူ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား ႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ အခက္အခဲမ်ား အတြက္ ေမတၱာလက္နက္ျဖင့္ စစ္အစိုးရအား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆန္႔က်င္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ ပါေခ်။ လူသားတို႔ အက်ိဳးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားေသာ အရွင္ျမတ္တို႔၏ေသြးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သမိုင္း စဥ္ကို အသေရ ညွိဳးႏြမ္းေစခဲ့ပါၿပီ။

စစ္အစိုးရကား မိုက္ရိုင္းၿမဲ၊ ယုတ္မာေနဆဲျဖစ္သလို သံဃာေတာ္မ်ားကိုလည္း ပိုမိုဖိႏွိပ္လာခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ ေသာ လူမသမာမ်ား၊ လူ႔အႏၶမ်ားအတြက္ ငရဲမရွိေတာ့ၿပီေလာ မေျပာတတ္ပါ။ ဘုရားရွင္၏ ေျခမေတာ္တြင္ အနာျဖစ္ေစခဲ့ေသာ ေဒ၀ဒတ္ကိုျဖင့္ မဟာပထ၀ီေျမႀကီးက ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘဲ ၀ါးၿမိဳခဲ့ပါၿပီ။ ဘုရားရွင္ေဟာ ၾကားေသာ တရားေတာ္အတိုင္း က်င့္ႀကံအားထုတ္ေနၾကသည့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ မဏိေတာ္ကို နံပါတ္ တုတ္ႏွင့္ရိုက္၊ သကၤန္းျမင္သမွ် ေသနတ္ႏွင့္ပစ္၊ စစ္ဖိနပ္ႏွင့္ ကန္ခဲ့ေသာ ေခတ္သစ္ ေဒ၀ဒတ္မ်ားကေရာ။ သူတို႔အတြက္ မဟာအ၀ီစိမွ ငရဲမီးလွ်ံသည္ ထိုက္တန္ေသာ အပူဒဏ္ကို ေပးႏိုင္ပါ့မလား။ အကုသိုလ္သမား တို႔ ေသခါမွ နိမိတ္ထင္မည့္ လမ္းစဥ္မ်ားအတြက္ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုး အမုန္းတရားႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ေနမည္ကို သန္းေရႊတို႔လူစု သိေစခ်င္ပါေတာ့သည္။

ပန္းစုလႈိင္ ( လူထုအသံ- ရန္ကုန္ )
REF: လူထုအသံ