ေထာင္ခ်ေသာ္လည္း ေၾကာက္ရြံ႕ေနာက္တြန္႔မည္ မဟုတ္ (အင္တာဗ်ဴး)

ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ 24 2008
(သတင္းစာဆရာၾကီး ဦး၀င္းတင္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္)

ခ်င္းမိုင္ (မဇၩိမ)။ ။ နယ္ေ၀းေထာင္မ်ားတြင္ ေထာင္ဒဏ္မ်ား က်ခံေနရသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား၏ မိသားစုမ်ားထံ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုကာ အားေပးေနေသာ ႏွစ္ရွည္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း သတင္းစာ ဆရာၾကီးဦး၀င္တင္က 'အက်ဥ္းသား မိသားစုမ်ားပါ ဒုကၡေရာက္ေနသျဖင့္ ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကရန္' ယေန႔ တုိက္တြန္း လုိက္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ဆင္းရဲလွသည့္ မိသားစု၀င္မ်ားအေနျဖင့္ အားငယ္သြားျခင္း၊ အားေလ်ာ့သြားျခင္း မရွိသလို၊ ေထာင္ခ်သည့္အတြက္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားကို ေၾကာက္ရြံ႕သြားမည္၊ တြန္႔ဆုတ္သြားမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ဆရာၾကီးက ေျပာသည္။

ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားေနသူမ်ားအေနျဖင့္ အသံညီညီျဖင့္ လက္တဲြလုပ္ေဆာင္ပါရန္ တုိက္တြန္းလုိက္ေသး သည္။

ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မိသားစုမ်ားထံ သြားေရာက္အားေပးေနသည့္ အေျခအေနႏွင့္ သူ႔အျမင္္မ်ားကို သိရွိႏိုင္ရန္ မဇၩိမသတင္းေထာက္ ဇာနည္က ေမးျမန္းထားသည္ကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။

ေမး။ ။ ဘဘ အခု အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ သူေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကို လိုက္ေတြ႔ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဘယ္လို ေၾကာင့္ အခုလို လုိက္ေတြ႔ျဖစ္တာလဲဆိုတာ သိပါရေစရွင့္။

ေျဖ။ ။ ဒီဥစၥာက ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ေထာင္ထဲမွာ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ေနခဲ့ရတာဗ်ာ။ အဲဒီ မွာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကေရာ၊ ေနာက္ အားလံုးကေရာ ၀ိုင္းကူညီၾကတယ္။ အားေပးတယ္၊ သတိရတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ တခါတေလလည္း မုန္႔ဘာညာ စသည္ေပါ့ဗ်ာ လာလာျပီးေတာ့ ေပးၾကတယ္။ ငပိေၾကာ္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ အႏွစ္ ၂၀ ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာ။

ဆိုေတာ့ ဒီလူေတြရဲ႕ေက်းဇူး၊ ဒီလူေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ကို မေမ့ႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ့္ ေပးတဲ့သူက ေမာင္ျဖဴ ျဖစ္ေပမယ့္လို႔ က်ေနာ္ ျပန္ေပးတာက ေမာင္မဲဆိုရင္လည္း ဒါက ေမာင္ျဖဴကို ေက်းဇူးဆပ္တယ္လို႔ပဲ သေဘာထားတယ္ေလ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဒါက လူတိုင္း ၀ိုင္းလုပ္ေပးလို႔ က်ေနာ္ အသက္ရွည္လာတာဗ်။ ေထာင္ထဲမွာက အသက္ရွည္ ႏိုင္စရာ မရွိဘူး။ ဒီအစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေတြ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ ခံေနရတာ။ ဒါေတာင္ က်ေနာ္ ညႇဥ္းဆဲခံရတာေတြ ထည့္ မေျပာေသးဘူး။ ဒီအစိုးရ ဒီေလာက္ၾကပ္မတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားတဲ့ အထဲမွာ တေယာက္ထဲ ပိတ္ေနတဲ့အခါေတြမွာ က်ေနာ္ အသက္ရွည္စရာအေၾကာင္း မရွိဘူး။

ဒီလို က်ေနာ့္ကို အားေပးတဲ့ လူေတြ၊ က်ေနာ့္ကို သတိရတဲ့လူေတြေၾကာင့္သာ က်ေနာ္ အသက္ရွည္ခဲ့တာဗ်။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ က်ေနာ္သြားကူေနတယ္၊ ဘာညာဆိုတာက က်ေနာ့္ရဲ႕ ပုဂိၢဳလ္ေရးအရကို လုပ္တာ။ ေတာ္ေတာ့္ ကိုေတာ့ ေမာတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ တတ္ႏိုင္သမွ် လုပ္မွာပါပဲ။ က်ေနာ္ ဘယ္ကမွ ပိုက္ဆံရလို႔ေတာ့ မဟုတ္ ဘူး။ က်ေနာ့ မိတ္ေဆြေတြ ေထာက္ပံ့တဲ့ လမ္းစရိတ္ကို က်ေနာ္ ေခၽြတာျပီး လိုင္းကားစီးျပီး သူတို႔ကို မုန္႔ေလး ဘာေလး၀ယ္ျပီး ေပးတယ္။ ဒါပါပဲ။

ေမး။ ။ ဘဘ ဒီလိုသြားေတာ့ သူတို႔ မိသားစု၀င္ေတြရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ ကာယပိုင္းဆိုင္ရာ အေျခေနေတြကို ဘယ္လိုေတြ႔ခဲ့ရပါလဲရွင့္။

ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာေတာ့ ႏွစ္ခ်က္ သံုးခ်က္ ရွိမယ္ဗ်။ တခ်က္က လူတိုင္းက သိပ္ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ထင္သလို စိတ္ပ်က္ အားငယ္ေနတာေတာ့ မရွိဘူးဗ်။ လူတိုင္းက တက္ၾကြေနတယ္။ က်ေနာ္တို႔ လာတဲ့အတြက္ လည္း ပိုျပီးေတာ့ ထက္သန္တက္ၾကြေနတယ္။ ၀မ္းသာေနတယ္။ က်ေနာ္ အဲဒါကို ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ေနာက္တခ်က္ က ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့ ဒီထဲမွာက တခ်ဳိ႕ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းေပါ့ဗ်ာ၊ စီးပြားေရးအားျဖင့္ ေတာင့္တင္းပံုေပၚ တဲ့ မိသားစုမ်ားထက္ ေတာ္ေတာ္ဆင္းရဲတဲ့သူေတြကို သြားေတြ႔တယ္ဗ်။ အဲဒီ အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္ေတာ့ ဒီအစိုး ရ လုပ္တဲ့ပံုကို သိပ္ျပီးေတာ့ စိတ္ထဲ စိတ္ပ်က္တယ္ဗ်ာ။

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ေျပာတာက အက်ဥ္းသားေတြ ေထာင္က်တယ္။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္တဲ့အတြက္ ေထာင္ က်မယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း နားလည္ျပီးသား ကိစၥ။ ဆိုပါေတာ့ က်ေနာ္ဆို ေထာင္ျပန္က်လည္း ရယ္ဒီပဲ။ က်ေနာ္ ဒီေန႔အထိလည္း ေထာင္အ၀တ္အစား အျပာေရာင္တို႔ ဘာတို႔ပဲ ၀တ္ေနတာပဲ၊ ဘာမွလည္း တြန္႔ဆုတ္မႈ မရွိဘူး၊ ဘာမွလဲ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ က်ေနာ္ လုပ္စရာရွိတာ က်ေနာ္ လုပ္ေနတာပဲ။ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား တိုင္းအတြက္ကလည္း ေထာင္က်တယ္ဆိုတာ မဆန္းဘူးဗ်။ ဒါေပမဲ့ ဒီအစိုးရက သိပ္ျပီးေတာ့ကို ေတာ္ေတာ့္ကို ဆိုးဆုိး၀ါး၀ါး လုပ္တာပဲ။

က်ေနာ္ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ခုနက ေျပာတဲ့ တခ်က္ေပါ့ဗ်ာ။ မိသားစုေတြက ေတာ္ေတာ္ကို ဆင္းရဲတယ္ဗ်ာ။ ဆင္းရဲတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒီေလာက္ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုေတြက ဘယ္လိုျဖစ္လဲဆိုေတာ့ အေ၀းမွာ ေထာင္ေတြက က်တယ္ဆိုေတာ့ ဥပမာဆို ပူတာအိုက်တဲ့ မိသားစု ပါတယ္ေပါ့။ တေန႔က က်ေနာ္ ေဒါပံုနယ္ထဲ သြားတယ္။ အဲဒီမွာ ေလး၊ ငါး ဆယ္အိမ္ေလာက္သြားတာဆိုေတာ့ အဲဒီက လူေတြက ေတာ္ေတာ့္ကို ဆင္းရဲတယ္ဗ်ာ။ ဆင္းရဲ လိုက္တာမွဗ်ာ အိမ္ေလးေတြကလည္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးေတြ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ စိတ္ဓာတ္အားျဖင့္ေတာ့ မက်ဘူး။ မက်ဘူး ဆိုေပမယ့္ဗ်ာ စိတ္ေတာ့ နည္းနည္းေလး ညစ္ေနတာေပါ့။

စိတ္ညစ္တယ္ဆိုတာက ခင္ဗ်ားတို႔ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ ဒီထဲမွာ ကေလးတေယာက္က ပူတာအုိသြားရမယ္ဆိုျပီး ပါတယ္။ စစ္ေတြကို သြားရမယ့္သူေတြ ပါတယ္။ အဲဒီဟာေတြဟာ ခရီးစရိတ္ကထား၊ ICRC က ကူတယ္ ဆိုေသာ္ျငားလည္း၊ ခင္ဗ်ား ဒီခရီးက စားေရးေသာက္ေရး၊ ေနေရးထိုင္ေရး ရွိေသးတယ္။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ အဲဒီကို သြားတာ တပတ္ႏွစ္ပတ္ၾကာတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔ စားေရးေသာက္ေရးက ဟိုမွာတင္ အခက္အခဲရွိ႐ံု မဟုတ္ ဘူး။ သူတို႔ ရန္ကုန္မွာက ေန႔စား လက္လုပ္လက္စားေတြဗ်ာ။ သူတို႔ ဘာမွ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ တဲ့သူတင္ ေထာင္က်တာ မဟုတ္ဘူး။ မိသားစုပါ ဒုကၡေရာက္ေနတာဗ်ာ။ ၀ိုင္းကူႏိုင္ရင္ ကူၾကပါ ကူႏိုင္ေအာင္ လည္း လုပ္ၾကပါလို႔ က်ေနာ္ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။

ေမး။ ။ အခုလို ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္ခံရတာေတြ၊ ေနာက္ နယ္ေ၀းက ေထာင္ေတြကို ပို႔ခံရတာေတြ အေပၚ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ ဘဘ။

ေျဖ။ ။ အဲဒါက အစိုးရ အေနနဲ႔က မလုပ္ေကာင္းတာပဲဗ်ာ။ ေထာင္ခ်ခ်ေပါ့ဗ်ာ။ မိသားစုပါ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ ေတာ့ မလုပ္ေကာင္းဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ေတာ့ အဲလိုပဲ သေဘာရတယ္ဗ်။ တမင္ႏွိပ္စက္တာေပါ့ဗ်ာ။ လူေတြကို အက်ဥ္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်တယ္။

စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ။ လူသတ္မႈ က်ဴးလြန္တာေတာင္ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္၂၀ စသည္ေလာက္ပဲ က်ႏိုင္တယ္။ အဲဒါမ်ဳိး ေတြကို၊ လူေတြကို ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ ၆၀ ေတြဘာေတြ ခ်တယ္ဆိုတာက ရွင္းရွင္းေျပာရင္ ဒါက လူေတြကို မတရားသျဖင့္ လုပ္တာပဲဗ်။ တရားဥပေဒနဲ႔ အညီလုပ္တာ မဟုတ္ဘဲ မတရားသျဖင့္ လုပ္တာပဲဗ်။

မေန႔တေန႔က လူငယ္တေယာက္ဆိုရင္ တေနရာကို ၃ ႏွစ္ေလာက္က်တာ။ ၀န္ထမ္းတေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ တယ္ဆိုျပီးေတာ့လား မသိဘူး။ သူ႔ကို ၃ မႈနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၉ ႏွစ္ ခ်တယ္ဗ်ာ။ ဒါမ်ဳိးက မလုပ္ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ ေတြပဲ။ တရားစီရင္ေရးဟာ တရားသျဖင့္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားေနတာပဲ။ ထားေတာ့ ဒါကေတာ့ အက်ဥ္း သားေတြကို ေထာင္ခ်တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ကေတာ့ မေျပာခ်င္ဘူး။ မ်ားတာ နည္းတာလည္း ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။

ႏိုင္ငံေရးသမား ေထာင္ခ်တာလည္း က်ေနာ္က သိပ္ျပီး မေျပာခ်င္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးသမားကေတာ့ ေထာင္က်ရင္ က်မယ္ လုပ္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ မိသားစုကိုေတာ့ ဒီေလာက္ၾကီး မညႇဥ္းဆဲေကာင္းဘူးဗ်။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ တရား သျဖင့္လည္း မဟုတ္ဘူးဗ်ာ။ မိသားစုကို ဒုကၡေရာက္ေအာင္ ထပ္လုပ္တယ္။ ဒါလုပ္ေကာင္းသလားဗ်ာ။

ေအာက္္ဗမာျပည္က အက်ဥ္းသားကုိ ပုသိမ္ပို႔တာတို႔၊ ဖ်ာပံုပို႔တယ္။ ဘားအံပို႔တယ္ဆို ထားအံုး။ ေနာက္ အင္းစိန္ ေထာင္မွာ မတရားနဲ႔ ေထာင္က်ေနတဲ့သူေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ေနရာမရွိဘူး။ ေနရာမရွိလို႔ အေ၀းပို႔ရတယ္ဆို ေတာ္ ေသးတယ္။ ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ ေအာက္ဗမာျပည္က လူကို ပူတာအိုပို႔တယ္ဆိုတာေတာ့ တရားလြန္တာေပါ့။ က်ေနာ္ ကေတာ့ ဒီလိုပဲ သေဘာရပါတယ္။

ေမး။ ။ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားတဲ့ သူေတြကို အခုလိုမ်ဳိး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြခ်တာ အေ၀းက ေထာင္ေတြကို ပို႔တာ ေတြ လုပ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြက အရွိန္ေလ်ာ့သြားႏိုင္ပါသလား ဘဘ။

ေျဖ။ ။ မေလ်ာ့ဘူး မနည္းသြားဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ စိတ္အားထက္သန္ေနလို႔လားေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္ ေတာ့ နည္းမယ္လို႔ မထင္ဘူး။ ဘာလို႔ က်ေနာ္ ဒီလိုေျပာႏိုင္လဲဆိုေတာ့ အေထာက္အထားမရွိ၊ စိတ္ကူး စိတ္သန္းနဲ႔ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး။ အခု က်ေနာ္ သြားေတြ႔တဲ့ မိသားစုေတြဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ကို ဆင္းရဲႏြမ္းပါး တဲ့ မိသားစုေတြ ျဖစ္ေပမယ္လို႔ အကုန္လံုးက မ်က္ရည္တေပါက္ မက်ဘူး။ ဘယ္သူကမွ စိတ္အားပ်က္တဲ့စကား မေျပာဘူး။ မိဘေတြကလည္း သူတို႔ကို ေထာက္ခံေနတုန္းပဲဗ်။ မိဘေတြကလည္း ဘာမွ စိတ္ပ်က္တာ မရွိဘူး။

အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ထင္တယ္ ဒီလို ေထာင္ခ်တဲ့အတြက္နဲ႔ေတာ့ လူေတြက ပိုျပီးေတာင္ ထက္သန္လာတယ္။ အိမ္ တအိမ္ဆိုရင္ မိခင္တေယာက္က ေျပာတယ္။ 'အခု ကေလးေတြ ၾကည့္ရတာတဲ့၊ ေထာင္ေတြ အရမ္းခ်တာ ေတာင္မွ ပိုေတာင္မွ စိတ္အားထက္သန္ေနတယ္' တဲ့။ တက္ၾကြေနတယ္ေပါ့ေလ။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က အေထာက္ထားမဲ့ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့ ကိုယ္ေတြ႔ေပါ့ေလ။ ျမင္ေတြ႔ေနရတယ္။

ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုေတြထဲမွာ အားငယ္သြားျခင္း၊ အားေလ်ာ့သြားျခင္းဆိုတာ ဘာမွ မရွိဘူးဗ်။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ ေျပာႏိုင္တယ္။ ဒီလိုေထာင္ခ်တဲ့အတြက္နဲ႔ကေတာ့ သူတို႔ကို ဘယ္သူမွ ေၾကာက္မွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူမွ လည္း ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ ဘယ္သူမွ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးဆိုတာက အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ မကဘူး၊ ျပင္ပမွာရွိေနတဲ့ သူတို႔ မိဘေတြကလည္း ဘာမွကို ဂ႐ုစိုက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာမွ ေၾကာက္ မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာမွ တြန္႔ဆုတ္ေနမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။

ေမး။ ။ ဘဘ ဒီလို အက်ဥ္းက်သူေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကို လုိက္ေတြ႔ေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြဘက္က ေစာင့္ၾကည့္ တာေတြ၊ ေႏွာင့္ယွက္တာေတြေရာ ရွိပါသလား ဘဘ။

ေျဖ။ ။ ဟာ အမ်ားၾကီးေပါ့ဗ်ာ၊ အမ်ားၾကီးေပါ့ဗ်ာ။ တေန႔က က်ေနာ္ ေျမာက္ဥကၠလာဘက္သြားတာ။ ထြက္ထား တဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ ၁၄ ေယာက္ေလာက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ က်ေနာ္တို႔ကို ေနာက္ကေန အၿမဲတမ္း လိုက္ေနက်က ေထာက္လွမ္းေရးက လူ ၂ ေယာက္ေလာက္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ၂ စီးေလာက္္ပဲ ရွိတာ။ အဲဒီေန႔ ကဆို ဆိုင္ကယ္က အားလံုးေပါင္း ၉ စီးေလာက္ရွိတယ္။ ေနာက္ထပ္ ၇ စီး ေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း လူေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ မ်ားတယ္ေပါ့ဗ်ာ။

ဒါေပမယ္လို႔ သူတို႔လုပ္တာနဲ႔ကို အရပ္ထဲမွာ လူေတြက ၀ုိင္းၾကည့္ ဘာညာနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ဒီေနရာ၊ ဒီအိမ္မွာကေတာ့ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ အန္အယ္လ္ဒီက လူေတြ အိမ္ဆိုတာေတြက သူတို႔ သိၾကတယ္။ အဲဒီ သိတဲ့အထဲမွာ ထပ္ျပီးေတာ့ သူတို႔ေတြက ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြ ဘာေတြနဲ႔ 'တဘြန္းဘြန္း' လုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ လူေတြက ၀ိုင္းၾကည့္ဘာၾကည့္။

အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဆူတာပူတာတို႔ လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားျဖစ္တာတို႔ ေအာ္ တာဟစ္တာျဖစ္ရင္ သူတို႔တာ၀န္က ပိုမ်ားတယ္လို႔ ထင္တယ္ဗ်။ ဘာလို႔ဆို က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အက်ဥ္းက်တဲ့ သူေတြ ရဲေဘာ္ေတြ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြ ဟုတ္လား။ ေနာက္ ကိုယ့္အဖြဲ႔အစည္းက လူေတြအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ သြားျပီး ႏႈတ္ဆက္တာပဲ အားေပးတာပဲ။ ဒါ့အျပင္ မပိုဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ေအးေအးေဆးေဆး သြားျပီးေတာ့ ေတြ႔ တယ္။ တခါတေလ က်ေနာ္တို႔ ဒီက တေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ပဲ သြားတယ္။ တခါတေလေတာ့လည္း မ်ားတယ္ ေပါ့ဗ်ာ။

ဒါေပမဲ့ သူတို႔ လုပ္တာက တရားလြန္တယ္။ သူတို႔လုပ္တာနဲ႔ကို အရပ္ထဲမွာ ဆူတာပူတာ၊ ေအာ္တာဟစ္တာ မဟုတ္ရရင္လည္း လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားျဖစ္တာေတြဆိုရင္ ဒါ သူတို႔တာ၀န္ဗ်။ သူတို႔တာ၀န္။ တခုေတာ့ ရွိတယ္ေပါ့ ဗ်ာ။ အစိုးရ ကိုယ္၌ကလည္း တရားလြန္တယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔လက္ေအာက္က သူတို႔ခိုင္းတာ လုပ္ေနရတဲ့သူ ေတြ၊ သူ႔တာ၀န္အရ သူလုပ္တာကေတာ့ ပိုျပီးေတာ့ မ်ားေတာ့မွာေပါ့ဗ်ာ။

က်ေနာ္ကေတာ့ အျပစ္မတင္ပါဘူး။ သူတို႔တာ၀န္ သူတို႔လုပ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ပံု ေျပာပါတယ္။ အခုက်ေတာ့ ဟုိလူက ၀ိုင္းၾကည့္၊ ဒီလူက ၀ိုင္းၾကည့္နဲ႔ေပါ့။ တခုေပါ့၊ က်ေနာ္တို႔ကို ၀ိုင္းျပီး ႐ိုက္လႊတ္ရင္လည္း ဒါကေတာ့ တမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေအာ္ၾကဟစ္ၾကနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕တာ၀န္ေပ့ါ။ သူတို႔ကို မေက်နပ္လို႔ ဆူပူရင္ ဒါက က်ေနာ္တို႔ လႈံ႕ေဆာ္တာ မဟုတ္ဘူး။

ေမး။ ။ ဘဘ အခု သြားတာမွာ အန္အယ္လ္ဒီကေန ထြက္ထားတဲ့ လူငယ္ေတြလည္း ပါတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီ ထြက္ထားတဲ့ လူငယ္ေတြကို ဘဘ ဘယ္လိုစုစည္းထားလဲ။ သူတို႔အေပၚ ထားရွိတဲ့ ဘဘရဲ႕ သေဘာထားက ဘယ္လိုလဲဆိုတာ သိပါရေစရွင့္။

ေျဖ။ ။ အတြင္းက လူငယ္ေတြနဲ႔လည္း သြားတယ္။ ျမိဳ႕နယ္ဥကၠ႒ေတြနဲ႔လည္း သြားတယ္။ ဒီေန႔ဆို ျမိဳ႕နယ္ ဥကၠ႒ တေယာက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေတာ့ အစံုသြားၾကည့္ေနတာပဲဗ်ာ။ ထြက္ထားတဲ့ လူငယ္ဆိုေတာ့ေပမယ့္ လည္း က်ေနာ္ကေတာ့ ထြက္ထားတဲ့ လူငယ္လို႔ သေဘာမထားဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒါ အန္အယ္လ္ဒီအတြင္း မွာ ရွိေနတဲ့လူေတြပဲ။ ဒါေတြက က်ေနာ္က ဖက္ထားတဲ့ လူေတြ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္က သူတို႔ ျပႆနာ ေတြကို မေျဖရွင္းေပးႏိုင္ဘူး။

မေပးႏိုင္ေတာ့ က်ေနာ္က ဖက္ထားတယ္။ မင္းတို႔ ဒီကေနထြက္ခ်င္တာလား ဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ မဟုတ္ ဘူးဆိုေတာ့ ငါေတာ့ မင္းတို႔ကို ဖက္ထားမယ္။ မင္းတို႔ဟာ ထြက္ထားတဲ့လူေတြ ဘာေတြ ေျပာေျပာ မင္းတို႔ဟာ ထုတ္ထားတဲ့လူေတြ မဟုတ္ဘူး။ မင္းတို႔ကို ျပန္လည္ညီညြတ္ေရးလုပ္ရေအာင္ ငါ့မွာလည္း ႏိုင္ငံေရးၾသဇာ မရွိဘူး။ အင္အားလည္း မရွိဘူး။ သို႔ေသာ္ ငါထင္တယ္။ ငါမင္းတို႔ကို ပိုက္ေထြးထားတဲ့ အားပဲရွိတယ္။ အဲလို လုပ္ရတဲ့အေၾကာင္းက ဘာလဲဆိုေတာ့ ေဒၚစုလာရင္ ေျဖရွင္းၾကမယ္ေပါ့။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ေဒၚစုက ႏိုင္ငံေရး ၾသဇာရွိတယ္။ အင္အားရွိတယ္။ အဲဒီ အခါက်ရင္ သူ႔ၾသဇာ။ သူ႔ႏိုင္ငံေရးအင္အားနဲ႔ သူတို႔ အခု ျဖစ္ေနတာေတြကို ေျဖရွင္းႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။ က်ေနာ္က ပိုက္ေထြးထားႏိုင္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ယံုတယ္ေလ။

ေမး။ ။ ဒါဆိုရင္ ဘဘက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျပန္လြတ္၊ မလြတ္ ဆိုတဲ့အေပၚ ဘယ္လို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ထားလို႔ပါလဲရွင့္။

ေျဖ။ ။ ဒါကေတာ့ ဟိုလူ လြတ္မယ္၊ ဒီလူ လြတ္မယ္လို႔ ႏိုင္ငံေရးေဗဒင္ေဟာတာက မေကာင္းဘူးခင္ဗ်။ အ႐ူး ျဖစ္တတ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရး ေဗဒင္ေဟာရင္ မွားတာပဲ မ်ားတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်က သူတို႔အစိုးအရရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔က ေရာ၊ ကမၻာက ဖိအားေပးတာနဲ႔ကေရာ လြတ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားေပါ့ဗ်ာ။ ဒါကတေၾကာင္း။ ေနာက္တခုကေတာ့ ဦးေန၀င္းသမီး ေဒၚစႏၵာ၀င္း ျပန္လြတ္လာတာေတြ၊ ေနာက္ ဦးအုန္းၾကိဳင္လို ပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးကို ျပန္လႊတ္လိုက္တာမ်ိဳး။ ေထာင္ခ်ဖို႔ဖမ္းတာပဲဗ်ာ။ ေထာင္မက်ဘဲ ျပန္လြတ္လာတယ္ဆိုတာ ရွားတယ္ေလ။ အဲဒီ အျပင္ကို ေဒၚစုန႔ဲ ပတ္သက္ျပီး သူတို႔ေျပာတဲ့စကားက ေရွ႕ေနက အယူခံတင္ေတာ့ သူတို႔က ေတြ႔ခြင့္ေပးတယ္ဆို ေပးတယ္၊ မေပး ဘူးဆို မေပးဘူးေျပာရင္ ျပီးျပီ။ အခုက သူတို႔က အစိုးရအဖြဲ႕က ကိုင္တြယ္ေနပါတယ္လို႔ ေျပာျခင္းအားျဖင့္ ဒါက ရွင္းရွင္းေလးပဲ။ လႊတ္ဖို႔ ကိုင္တြယ္တာလည္း ျဖစ္မယ္။ မလႊတ္ဖို႔ စဥ္းစားတာလည္း ျဖစ္မယ္ေပါ့။ ဘာပဲေျပာေျပာ အေကာင္းဘက္ကပဲ စဥ္းစားၾကည့္တာေပါ့။ မွားရင္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။

ေမး။ ။ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားေနတဲ့ သူေတြကို ဘဘအေနနဲ႔ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါလဲရွင္။

ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အားလံုး ညီညီညႊတ္ညႊတ္ လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အသံညီရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ လုပ္ေနတဲ့သူ ေတြ အားလံုး တေယာက္တေပါက္ မဟုတ္ဘဲ တသံထဲ ထြက္မယ္၊ အလုပ္ညီမယ္ဆိုရင္ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။ အခုက အသံမညီႏိုင္ေသးေတာ့ ျပႆနာေတြ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါက ဒီစစ္အစိုးရကလည္း ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ လမ္း ေၾကာင္းေတြ ခ်ေနတာဗ်။ အကြဲအၿပဲေတြကို လိုက္ဖန္တီး မ်ဳိးေစ့လိုက္ခ်ေနတာဗ်။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက အားလံုးေပါ့ဗ်ာ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပက အဖြဲ႔ေတြ အားလံုးကို ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႔ အသံညီညီ နဲ႔ လုပ္ၾကရေအာင္လို႔ပါ။

ဇာနည္
REF: မဇိၩမ

Read More...

Collapse...

စစ္အစိုးရသံအမတ္အား ဖယ္ရွားေရး စိန္ေခၚခ်က္ လက္ေတြ႕က်ပါ့မလား

၂၆ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၈
“ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈေတြမပါဘဲ ကုလသမဂၢ ေျဖရွင္းေပးမႈေၾကာင့္ လြတ္ေျမာက္သြားေသာ ႏိုင္ငံဟူ၍ ကမၻာေပၚ တြင္မရွိ” ဟူသည့္ လူထုဦးစိန္၀င္း၏ အသံဖိုင္ကို နားေထာင္ခဲ့ဖူးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လက္လွမ္းမီသမွ် ကမၻာ့ အခင္းအက်င္းမ်ားကုိ ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါတြင္လည္း ထိုသို႔ပင္ေတြ႕ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကုလသမဂၢ သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး တုိးတက္ျဖစ္ေပၚေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ဆက္လက္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေနသည္ ကို အသိအမွတ္ ျပဳရေပလိမ့္မည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စစ္အုပ္စု၏ ျပည္သူအေပၚ ႏွိပ္စက္ကလူျပဳမူေနမႈမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားသာမက ကမၻာ့့ ျပည္သူမ်ားပါ သည္းမခံႏိုင္စရာျဖစ္ေနသည္ကို လူသားခ်င္းစာနာသူတိုင္း သတိထားမိၾကမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀န္းမွ စစ္အစိုးရအား ဖိအားေပးမႈမ်ား၊ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ယေန႔ကာလ တြင္ ဆက္တိုက္ေဆာင္႐ြက္ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကရေပသည္။

ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းအေရးမႈးခ်ဳပ္၏ အထူးကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးအထူးကိုယ္စား လွယ္မ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔သြားေရာက္ၿပီး ဒီမိုကေရစီေရးႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးတိုးတက္ေျပာင္းလဲလာေစရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္သြားေရာက္ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း နအဖ၏ တဖက္သတ္စီစဥ္မႈေအာက္တြင္သာ သြား လာလႈပ္ရွားခြင့္ရၾကသျဖင့္ တိုးတက္မႈမေတြ႕ရဘဲ အႏုတ္လကၡဏာမ်ားသာ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရပါသည္။ နအဖအစုိးရ သည္ အာဏာရွင္တို႔ထံုးစံအတိုင္း ၎တို႔အာဏာတည္ၿမဲေရးကုိသာ ေရွး႐ႈၿပီး ျပည္သူလူထုအား ၿခိမ္း ေျခာက္ ျခင္း၊ အႏိုင္က်င့္ျခင္း၊ ဖိႏွိပ္ျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းျခင္း စသည္တို႔ကိုသာ အစဥ္တစိုက္ လုပ္ေဆာင္ၿမဲ လုပ္ေဆာင္ ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

တဖက္တြင္လည္း ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားမ်ားကလည္း မိမိတို႔တတ္စြမ္းသေရြ႕ စစ္ အာဏာာရွင္ ဆန္႔က်င္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို နည္းနာအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကေပသည္။ ဤရက္ပုိင္းအတြင္း ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးရွိ ႏိုင္ငံ့ေေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း (၁၁၂) ဦးက စုစည္းလက္မွတ္ထိုး၍ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ထံ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ဖိအားေပးရန္ ေတာင္းဆိုမႈတရပ္ ထြက္ေပၚလာသည္။ ထုိ႔နည္းတူ အာဆီ ယံႏုိင္ငံမ်ား၏ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားေကာင္စီ (AIPMC) မွ ကမကထျပဳၿပီး ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရး မႉးခ်ဳပ္ထံသုိ႔ အလားတူစာမ်ား ေပးပုိ႔ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကသည္။ ဤျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ နအဖစစ္အစုိးရအေပၚ ဖိအား ေပးေရးလုပ္ငန္းတြင္ အင္မတန္ထိေရာက္သည့္ အေရးယူ ေဆာင္႐ြက္မႈမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ နည္းနာ ေပါင္းမ်ားစြာ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေပါင္းမ်ားစြာထဲတြင္ Credential Challenge သည္လည္း တခုအပါအ၀င္ျဖစ္ႏုိင္ပါ သည္။ စစ္အစိုးရအား ႏုိင္ငံတကာမွ အသိအမွတ္မျပဳႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္းသည္ ႀကိဳဆိုရမည့္ကိစၥျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုနည္းနာသည္ နည္းနာေပါင္းမ်ားစြာထဲမွ တခုျဖစ္သည္ဆုိသည္ကို သတိျပဳရန္ လိုအပ္ေပသည္။

ထို႔အျပင္ စစ္အာဏာရွင္အားတိုက္ဖ်က္ၾကရာတြင္ “မိမိတို႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္သာ အမွန္ကန္ဆံုးျဖစ္သည္၊ ထို လုပ္ေဆာင္ခ်က္အေပၚ စစ္အစိုးရဆန္႔က်င္ေရး အင္အားစုမ်ားအားလံုး မည္သူမဆုိ ေထာက္ခံလုပ္ေဆာင္ၾကရ မည္၊ မတူကြဲျပားေသာ စဥ္းစားခ်က္၊ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကုိ တင္ျပအႀကံျပဳၿပီး မိမိတုိ႔၏ အစီအစဥ္အား ျငင္းဆုိပုိင္ ခြင့္မရွိေစရ” ဆိုသည့္အယူအဆမ်ဳိး မထားရွိသင့္ဟု ထင္ျမင္ပါသည္။ ထုိသုိ႔ စဥ္းစားေဆာင္ရြက္ၾကပါက လူတဦး ခ်င္း တဖြဲ႕ခ်င္းစီ၏ ျပ႒ာန္းခ်က္ႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားကို ထိခိုက္သြားေပလိမ့္မည္။ တဦးႏွင့္တဦး တဖြဲ႕ႏွင့္တဖြဲ႕ ပုတ္ခတ္စြပ္စြဲသည့္အျပဳအမူမ်ားအထိ မေတာ္တဆပင္ျဖစ္ေစ ျဖစ္ေပၚလာပါက ညီၫြတ္ေရးကို ထိခိုက္လာေစ ႏုိင္ပါသည္။

မိမိ၏ယူဆခ်က္မွာ ကမၻာ့့ေခါင္းေဆာင္မ်ားၾကား ျမန္မာ့ျပႆနာကို တင္ျပႏုိင္ဖို႔အတြက္မွာ ကုလသမဂၢတြင္ တရား၀င္ကိုယ္စားလွယ္ ရွိျခင္း မရွိျခင္းဆိုသည္ထက္ မိမိတို႔၏ ခ်ဥ္းကပ္ႏုိင္မႈနည္းနာမ်ားသည္ တခုလုံး အက်ဳိး စီးပြားအတြက္ မည္မွ်ထိေရာက္သည္ မထိေရာက္သည္ကသာ အဓိကက်သည့္ ကိစၥျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္မိသည္။

အမ်ိဳးသားၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရသည္ ျပည္ပေရာက္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွ ေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ထား သည္ျဖစ္ရာ Credential Challenge ႏွင့္ပတ္သက္၍ အမ်ိဳးသားၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရႏွင့္ ျပည္ပေရာက္ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအၾကား သေဘာထားမ်ား ကြဲျပားေနၾကသည္ ဆုိသည့္အျဖစ္မွာ အင္အားစုမ်ား အၾကား သုိ႔မဟုတ္ ျပည္တြင္းမွ တက္ႂကြလႈပ္ရွားေနသူမ်ားအၾကား နား႐ႈပ္ေစႏုိင္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္ လာေစပါသည္။

Credential Challenge အဆင့္ဆင့္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ….

ပထမအဆင့္အေနျဖင့္ MPU ဒု-ဥကၠ႒မွ လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး စက္တင္ဘာလ (၉) ရက္ေန႔တြင္ Credential Challenge ေလွ်ာက္လႊာကို ကုလသမဂၢသို႔ တင္သြင္းခဲ့သည္။ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံ လုပ္ထံုး လုပ္ နည္း ဥပေဒႏွင့္ ကိုက္ညီမႈမရွိေသး၍ Credential Challenge ေကာ္မတီသို႔ တင္သြင္းရန္ မျပည့္စုံေသးေၾကာင္း ျပန္ၾကားခဲ့ပါသည္။

ပထမဦးဆံုးအဆင့္ျဖစ္ေသာ ဤတင္သြင္းမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆာင္႐ြက္သူမ်ားသည္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ ညီလာခံ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းဥပေဒမ်ားကို မသိက်ဳိးကၽြန္ျပဳၿပီး တင္သြင္းခဲ့ေလသလားဆိုသည္ကို ေမးခြန္းထုတ္ ဖြယ္ျဖစ္သည္။ သိလ်က္ႏွင့္ တင္သြင္းသည္ဆုိလွ်င္ေတာ့ အျခားေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား ရွိေနေသးသလားဟု ထပ္မံေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္လာပါသည္။

ဒုတိယအဆင့္အေနျဖင့္ ၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာလအတြင္းတင္သြင္းရန္ ထပ္မံႀကိဳးပမ္းမႈမ်ားသည္ အမ်ိဳးသားၫြန္႔ေပါင္း အစိုးရ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မွ လက္မွတ္ထုိးမေပး၍ ပ်က္ကြက္ခဲ့ရသည္ဟု ၾကားသိၾကရသည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မွ လက္မွတ္ထုိး မေပးျခင္းဆုိသည္မွာလည္း လုံေလာက္ေသာ အေၾကာင္းရွိေပလိမ့္မည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၏စဥ္းစားခ်က္မ်ားကုိ အေလးအနက္ထား၍ ထည့္သြင္း စဥ္းစားၾကရမည္လည္းျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမဲ့ လက္မွတ္မထိုးဘဲ ျငင္းဆိုေန သည္ေတာ့ မဟုတ္တန္ရာဟု ေအာက္ေမ့မိပါသည္။

တတိယအဆင့္အေနျဖင့္ ျပည္ပေရာက္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကို္ယ္စားလွယ္မ်ား ညီလာခံကုိ ၂၀၀၉ ဇန္န၀ါရီလ ထဲတြင္ က်င္းပၾကမည္။ ထုိညီလာခံတြင္ Credential Challenge ကိစၥ၌ လက္မွတ္ထိုးမည္ဟု ကတိျပဳႏုိင္ေသာ သူကိုသာလွ်င္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးခန္႔အပ္မည္ ဆုိသည့္ေျပာဆုိမႈမ်ား စိတ္မေကာင္းစြာ ၾကားေနၾကရသည္။ ထုိ ညီလာခံမွဖြဲ႕စည္းလုိက္သည့္ အစိုးရ၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ (သို႔မဟုတ္) ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမွ လက္မွတ္ေရးထိုး၍ ထပ္မံ တင္သြင္းၾကမည္ဟု ၾကားသိေနရပါသည္။

ထုိသုိ႔ေဆာင္႐ြက္ရန္ သင့္ မသင့္၊ ထုိသုိ႔ေဆာင္႐ြက္ျခင္းျဖင့္ လႈပ္ရွားမႈႀကီးတခုလုံးအတြက္ အေပါင္းလကၡဏာ ေဆာင္ မေဆာင္၊ ေဆာင္႐ြက္ၾကမည့္သူမ်ားက သတိခ်ပ္ၾကဖုိ႔ လုိမည္ဟု ထင္ပါသည္။ မေဆာင္႐ြက္သင့္သည္ မ်ားကုိ ေဆာင္႐ြက္မိလွ်င္ တ႐ႈံးအေပၚ တ႐ႈံးဆင့္သလုိ ျဖစ္သြားတတ္ပါသည္။

စတုတၳအဆင့္အေနျဖင့္ မိမိတုိ႔တင္လုိက္ေသာ တင္ျပခ်က္ကုိ Credential Challenge ေကာ္မတီက လက္ခံ စဥ္းစားၿပီဆုိသည့္တုိင္ Credential Challenge Committee တြင္ ႏိုင္ငံေပါင္း (၉) ႏိုင္ငံ ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းထားသည္ ျဖစ္ရာ မိမိတို႔ဘက္မွ အေမရိကန္ႏုိင္ငံက ေထာက္ခံရန္မွာ မေသခ်ာလွေပ။ အစၥေရးအေရးက သူတို႔အတြက္ Credential Challenge ကို ေထာက္ခံရန္ တံတိုင္းသဖြယ္ တားဆီးေနေသာ ျဖစ္စဥ္တခုကို သတိမူသင့္သည္။ တ႐ုတ္ႏွင့္ ႐ုရွကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ျငင္းပယ္မည္သာျဖစ္သည္။ မဲစနစ္ျဖင့္ဆံုးျဖတ္ရာတြင္ (၅) ႏိုင္ငံရဖို႔ ဆို သည္မွာ အလြန္ခက္ခဲေသာ ကိစၥရပ္ပင္ျဖစ္သည္။

ပဥၥမအဆင့္အေနျဖင့္ (၅) ႏိုင္ငံမွ ေထာက္ခံ၍ အေထြေထြ ညီလာခံသို႔ေရာက္ရွိသြားခဲ့ေသာ္ မည္သို႔ျဖစ္လာမည္ နည္း။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံ တတိယေကာ္မတီ အစည္းအေဝးတြင္ ျမန္မာျပည္ လူ႔ အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ေၾကညာခ်က္တေစာင္ ထုတ္ျပန္ရန္အတြက္ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ရာ ေထာက္ခံမဲ (၈၉) မဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲ (၂၉) ႏွင့္ ၾကားေန (၆၃) မဲရရွိခဲ့သည္။ ေထာက္ခံမဲမွာ (၅၀) ရာခိုင္ႏႈန္းမျပည့္ခဲ့ေပ။ လူ႔ အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမွတ္တမ္း ညံ့ဖ်င္းလွသည္ဟု နာမည္ႀကီးေနေသာ စစ္အစိုးရ၏လုပ္ရပ္မ်ားကို ေ၀ဖန္ အႀကံျပဳလႊာ အေပၚမွာပင္ အဖြဲ႕၀င္ (၁၈၂) ႏုိင္ငံအနက္ (၈၉) ႏုိင္ငံကသာ ေထာက္ခံခဲ့သည္မွာ အားရစရာမရွိလွ ေၾကာင္းကို ၫႊန္ျပေနေပသည္။ စစ္အစိုးရအား ကုလသမဂၢထိုင္ခံုမွ ဖယ္ရွားျခင္းဆိုသည့္ ေခါင္းစဥ္အတြက္ဆုိ လွ်င္ ၾကားေနမဲေပးခဲ့သည့္ (၆၃) ႏိုင္ငံသည္ ဆက္လက္၍ ၾကားေနမဲေပးၾကပါဦးမည္ေလာ။ စဥ္းစားသင့္ပါသည္။ ထိုႏိုင္ငံမ်ားသည္လည္း သူတို႔၏ သီးျခားျပႆနာမ်ား ကုိယ္စီ အသီးသီးရွိေနၾကပါသည္။ မေထာက္ခံခ်င္၍ ၾကား ေနသည္ဆိုသည္ကို သတိမူသင့္သည္။ ပုိ၍အေရးႀကီးေသာ Credential Challenge လုိ ကိစၥမ်ားအဖုိ႔ဆုိလွ်င္ ၾကားမေနေတာ့ဘဲ ကန္႔ကြက္သည္ဆုိေသာအဆင့္သုိ႔ ေျပာင္းသြား မေျပာင္းသြားကုိ မည္သူမွ် အတတ္ေျပာႏုိင္ လိမ့္မည္မဟုတ္ဟု ထင္ပါသည္။

ကြ်မ္းက်င္ေသာ ဥပေဒပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအကဲခတ္သမားမ်ား၏ အႀကံျပဳခ်က္မွာ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လက္မွတ္ထိုးျခင္း မထိုးျခင္း၊ ႏိုင္ငံတခုမွ လက္ခံလက္မွတ္ထိုးျခင္း မထိုးျခင္းသည္ အေရးႀကီးေသာ ျဖစ္စဥ္တခုမဟုတ္ဘဲ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာအင္အားစုမ်ားက ႏိုင္ငံေရးအရ ေထာက္ခံမႈ မ်ား ေလေလ Credential Challenge အေပၚ ႏိုင္ငံေရးၾသဇာသက္ေရာက္မႈ ႀကီးေလေလျဖစ္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။

အထက္ပါအေၾကာင္းအခ်က္မ်ားကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ Credential Challenge သည္ လက္ေတြ႕က်ေသာ ႏိုင္ငံေရးထိုးႏွက္ခ်က္တခု ျဖစ္ႏုိင္ မျဖစ္ႏုိင္၊ မိမိတုိ႔အတြက္ ေအာင္ပြဲ ရႏုိင္ မရႏုိင္ ဆုိသည့္ေမးခြန္းမ်ားမွာ အမွန္ တကယ္ ေျဖၾကားၾကရမည့္ေမးခြန္းမ်ား ျဖစ္လာပါေတာ့သည္။

တဖက္တြင္ ကုလသမဂၢက ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ပတ္သက္၍ ေတြ႕ဆံုေႏြး ေႏြးအေျဖရွာျခင္းကုိသာ ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းေနဆဲဆိုသည္ကိုလည္း အထူးသတိခ်ပ္သင့္ေပသည္။ စစ္အစုိးရကုိ ေနရာမွ လံုး၀ဖယ္ရွားပစ္ ေရးထက္ စကားေျပာဖက္အျဖစ္ တက္လွမ္းလာေရးကုိ ပုိ၍အားစုိက္ေနေၾကာင္း သတိခ်ပ္သင့္ပါသည္။

ယေန႔အခ်ိန္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အေရးႀကီးေသာ အေျပာင္းအလဲတရပ္သို႔ ဦးတည္ေနသည့္ အခ်ိန္ကာလ ျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို အားလုံးလက္ခံႏိုင္ၾကမည္ထင္ပါသည္။ ထိုသို႔ေသာအေျခအေနေအာက္တြင္ ျပည္တြင္းျပည္ ပညီၫြတ္မႈကို အစြမ္းကုန္ တည္ေဆာက္ၾကရမည္လည္းျဖစ္သလုိ နည္းလမ္းေပါင္းစံုျဖင့္ တိုက္ပြဲဆင္ၾကရာတြင္ လည္း အျပန္အလွန္အသိအမွတ္ျပဳ အျပန္အလွန္တန္ဖုိးထားၿပီး လက္တြဲေဆာင္႐ြက္၍ ရသမွ်လုပ္ငန္းတုိင္းတြင္ လက္တြဲေဆာင္႐ြက္ၾကရမည္လည္းျဖစ္ပါသည္။

လက္ရွိအေျခအေနတြင္ ျပည္သူတို႔၏မဲမ်ားကို အတင္းလုုယူ၍ အတည္ျပဳခဲ့ေသာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ မူၾကမ္းကို အသက္သြင္းႏုိင္ေရးအတြက္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ ပြဲဆုိသည္ကုိ ဇြတ္က်င္းပရန္ နအဖအစုိးရက စီမံ ေဆာင္႐ြက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ၎ေဆာင္႐ြက္ခ်က္မ်ားသည္ ၉၀ ခုႏွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အႏုိင္ရပါတီမ်ားႏွင့္ ၉၀ ခုႏွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကုိ အၿပီးအပုိင္ဖ်က္သိမ္းပစ္ရန္ စစ္အစုိးရ၏ ႀကံ႐ြယ္အားထုတ္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။

အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာစိန္ေခၚခ်က္မ်ားကုိ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အပါအ၀င္ ျပည္ တြင္းအတုိက္အခံ အင္အားစုအားလုံး ရင္ဆုိင္ေနၾကရၿပီျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာအေျခအေနမ်ဳိးတြင္ မည္သည့္ လုပ္ရပ္တစ္ခုကုိ ေဆာင္႐ြက္သည္ျဖစ္ေစ မိမိတုိ႔ အင္အားစုတစ္ခုလုံးအတြက္ သုိ႔မဟုတ္ ဒီမုိကေရစီအေရး လႈပ္ ရွားမႈႀကီးတစ္ခုလုံးအတြက္ အက်ဳိး ရွိ မရွိ၊ အေပါင္းလကၡဏာ ေဆာင္ မေဆာင္ဆုိသည့္ ေပတံျဖင့္သာ ခ်င့္ခ်ိန္ တုိင္းတာ ေဆာင္႐ြက္သင့္သည္ဟု စဥ္းစားမိပါသည္။ တစ္ဦးစီတုိင္း၏ ေဆာင္႐ြက္မႈတုိင္းသည္ တစ္ခု လုံးဆုိင္ရာ ေဆာင္႐ြက္ခ်က္ကုိ အေထာက္အကူျပဳေနရမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ဖြဲ႕ခ်င္းစီ၏ ေဆာင္႐ြက္ခ်က္တုိင္းသည္ တစ္ခုလုံး ဆုိင္ရာေဆာင္႐ြက္ခ်က္ကုိ အေထာက္အကူျပဳေနရမည္ျဖစ္သည္။ ဤစဥ္းစားနည္းမ်ားသည္ ႏုိင္ငံတစ္ခုကုိ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ေနသူမ်ားအဖုိ႔ ကုိင္စြဲၾကရမည့္ အေျခခံအက်ဆုံးေသာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း မ်ားျဖစ္သည္ကုိ အင္အားစုအားလုံး မည္သူမဆို လက္ခံႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ႐ုိးသားစြာယုံၾကည္မိပါသည္။

ႏိုင္ေက်ာ္
REF: ေခတ္ၿပိဳင္

Read More...

Collapse...

ေနႊစဥ္သတင္းမ်ား

ထုိင္း-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးသစ္ စတင္ေတာ့မည္ေလာ
၂၀၀၉ တြင္ အေနာက္ဖိအား ပိုမ်ားလာႏိုင္
ပဲခူးေထာင္တြင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတဦး သတ္ေသမႈျဖစ္
ေနျပည္ေတာ္က မၾကာမီ သတင္းစာ ထုတ္ေ၀မည္
မူဆယ္တြင္ လုယက္မႈမ်ား ဆက္တိုက္ျဖစ္ေန
အင္အားစုမ်ား ညီညြတ္ရန္ စီအာပီပီ တုိက္တြန္း
အစိုးရ မကူညီသျဖင့္ ငါးလုပ္ငန္းကို ခက္ခဲစြာ လုပ္ကိုင္ေနရ
ကေလးၿမိဳ႕တြင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံသားတဦး ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္သတ္ခံရ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္အဖြဲ႔ ဆိုင္ကလံုးဒဏ္ခံ ေဒသသို႔ သြားေရာက္မည္
စစ္အစုိးရက ဘိန္းစိုက္ခိုင္းေနဟု တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔က ေျပာဆို

Read More...

Collapse...

ေန႔စဥ္သတင္းမ်ား

ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိသက္ေဇာ္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပ
နာဂစ္ကူညီေရး ျပဳလုပ္သူ အမ်ိဳးသမီး ေထာင္တြင္း၌ က်န္းမာေရးဆုိး၀ါးေန
တခါသုံး ဖုန္းကတ္မ်ား ေစ်းႏႈန္း အဆမတန္ျမင့္တက္
ျမန္မာ့အလင္း သန္းညြန္႔ ကြယ္လြန္
လူ႔အခြင့္အေရး အခ်ိဳးေဖာက္ခံရဆံုး ၁၀ ႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာပါဝင္
၂၀၀၈ ခု ဒီမိုကေရစီေရးၫႊန္းကိန္း ဆန္းစစ္ခ်က္ ျမန္မာေနာက္ဆုံးနီးပါးရ
စစ္အစုိးရ ႀကိဳေရးတာဖတ္ရသည့္ ေက်းဇူးတင္စကား
၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ အလုပ္အကိုင္ ၁,၀၀၀,၀၀၀ ဆံုး႐ံႈးႏိုင္
မြမ္ဘိုင္းေသနတ္သမား ပါကစၥတန္ သံအမတ္ကို ေတြ႕ခြင့္ေတာင္း
လူသားကပ္ေဘး က်ေရာက္မႈ ၁၀ ႏိုင္ငံစာရင္းထဲ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပါ၀င္
မင္းသား ေက်ာ္သူ ၀ါဒျဖန္႔ ဇာတ္ကားမ်ား မရိုက္ေတာ့
ေနျပည္ေတာ္မွာ သတင္းစာထုတ္ေတာ့မည္
ဇာဂနာ၏ အႏုပညာအေၾကာင္း ေဂၚဇီလာ ျပန္ေျပာင္းေျပာဆို
ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္း အေဝးေျပးယာဥ္မ်ား စီးပြားေရးက်ဆင္း

Read More...

Collapse...

မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ အမွားမ်ား

အလုပ္လုပ္ရင္ အထူးသျဖင္႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး ရည္မွန္းခ်က္ အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အဖြဲ႔အစည္း ရည္မွန္း ခ်က္ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ေရး အတြက္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ က်ားကုတ္ က်ားခဲ အလုပ္လုပ္သူမ်ား၏ ဘဝတြင္( အနည္းအမ်ား အတိုင္းအထြာသာ ကြာမည္ ) အမွား က်ဴးလြန္မိၾက၊ ျပဳမိၾကသည္မွာ ခြင္႔မလႊတ္ ႏုိင္သည္႔ အမွားေတာ႔ မဟုတ္ပါ၊ သို႔ေသာ္ အမွားမ်ားထဲ ေခါင္းျပန္ထူရန္ ခက္ခဲသည္႔ အမွားကေတာ႔ သိ၍ ျဖစ္ေစ မသိ၍ ျဖစ္ေစ မမွားသင္႔သည္က မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္အမွားပင္ ျဖစ္ေပသည္။

မဟာဗ်ဴဟာကို သံခိပ္ျပဳေသာ္ ေရွ႔မွာျဖစ္လာႏိုင္သည္႔ အမွား သို႔မဟုတ္ စီမံကိန္းကို တြက္ဆ၍ လက္ငင္း ျပင္ဆင္ တင္ႀကိဳကာ ေနာင္မည္သို႔ လုပ္ေဆာင္မည္ကို ( Large Scale Action Plan ) ၊ စီမံကိန္း ေရးဆြဲျခင္း ပင္ ျဖစ္သည္။

Author of strategies planning workbook for non-profit organization ေရးသားသူ ဘရိုင္ယန္ ဒဘ လ်ဴ ဘယ္ရီ၏ စာအုပ္တြင္ မဟာဗ်ဴဟာႏွင္႔ နည္းဗ်ဴဟာ ေရးဆြဲသူကို ယခုလို ေဆြးေႏြးဖူးသည္၊ အဖြဲ႔စည္း တခု ရည္မွန္းခ်က္တခုအတြက္ နည္းဗ်ဴဟာေရးဆြဲရာတြင္ ေရွ႕တြင္ေဆာင္ရြက္မည္႔ စီမံကိန္းကို တိုက္ရိုက္ တင္ႀကိဳျပင္ဆင္ ထားရမည္၊ ထိုဗ်ဴဟာ၏ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကို ၿပီးျပည္႔စံု ေအာင္ျမင္စြာ ေရာက္ရွိရန္ အလံုးစံုေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင္႔ ဝါယမျပဳႏိုင္မွာသာ မၾကာမီ လိုရာခရီးသို႔ မေသြေရာက္ရွိမည္ဟု ဆိုထား သည္။

အဖြဲ႔စည္းတခု၏ ရွင္သန္ေရးသည္ ၄င္းအဖြဲ႔စည္းတခု၏ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ အစီအမံ အေပၚတိုက္ရိုက္ တည္မွီေနသည္မွာ ထင္ရွားသည္၊ မွန္ကန္တဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာကို ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္တဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းသည္ ေရွ႔ဆက္တည္တံ႔ ခိုင္ၿမဲၿပီး ႀကီးထြား စည္ပင္၍ မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္သို႔ ခ်ိန္သားကိုက္ ေရာက္၏၊ မွားယြင္းေသာ ဗ်ဴဟာ ခ်မွတ္သူတို႔သည္ ေရရွည္မွာခ်ိနဲ႔ၿပီး အဆံုးတြင္ ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္ သြားရမည္မွာ အထင္အရွားပါ။

အနီးဆံုး ျဖစ္မဲ႔ ျဖစ္ရပ္မ်ားထဲက အားလံုးသိႏိုင္ေအာင္ “အစ”ဆြဲထုတ္ျပရယင္ အေမရိကန္သမတ ေဂ်ာ႔ရွ္ ဒဘလ်ဴဘုရွ္နဲ႔ ကားကုမၼဏီမ်ားျဖစ္တဲ႔ ဂ်င္နရယ္ေမာ္တာ၊ ဖို႔ဒ္၊ ခရိုက္စလာတို႔ အေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲတာနဲ႔ ဆက္စပ္လို႔ ဂ်ပန္အေၾကာင္းနဲနဲ ဆက္စပ္ေျပာရဦးမယ္။

၁၉၇၀ -၈၀ ခုႏွစ္ျပည္႔ႏွစ္မ်ားဆီက ဓါတ္ဆီေစ်း၊ သံေစ်းမ်ား ေပါစဥ္၊ ကမာၻေစ်းကြက္မွာ နည္းပညာအရ အခု ေလာက္လဲ တိုးတက္မႈမရွိ၊ ၿပိဳင္ဆိုင္သူ အခုေလာက္လဲ မမ်ားေသးဖူး၊ ဂ်ပန္က ကားကုမၼဏီ၊ လွ်ပ္စစ္ကုမၼဏီ နဲ႔ အျခားကုမၼဏီေတြဟာ ကမာၻေစ်းကြက္မွာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်၊ ႀကံဳေတြ႔ႏိုင္စရာ ရွိလာႏိုင္တာေတြကို ေမွ်ာ္ေတြးၿပီး၊ ကုမၼဏီတခုျခင္းအေနနဲ႔ေရာ တိုင္းျပည္တခုလံုး၏ စီးပြားေရး ဖြ႔ံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ပါ ႏိႈင္းႏိႈင္းဆဆ Total Quality Management (TQM) ကို မဟာဗ်ဴဟာ ခ်မွတ္ေရးဆြဲၿပီး ဂ်ပန္ကုန္ပစၥည္းေတြကို ကမာၻေစ်းကြက္ ကို တင္သြင္းေစခဲ႔တယ္။

TQM ဟာ အေျခခံအားျဖင္႔ စစ္ၿပီးေခတ္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး အေမရိကန္ သခ်ၤာ ပညာရွင္တဦးျဖစ္တဲ႔ ဒဘလ်ဴ အက္ဒဝပ္ ဒန္မင္းနဲ႔ ဂ်ဳိးဇက္ အမ္ ဂ်ဴနန္ တို႔ကို ၁၉၈၂ခုႏွစ္မွာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို ေခၚသြင္းလာပါတယ္၊ သူတို႔ ႏွစ္ဦးရဲ႕ အေျခခံအယူအဆက Fitness for use လို႔ ေခၚတဲ႔ စားသံုးသူ တကယ္႔ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို အရည္အေသြးမွီမွီ ထုတ္လုပ္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီရည္မွန္းခ်က္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ဖို႔ သူတို႔ ၂ဦး ခ်မွတ္ခဲ႔တာကေတာ႔ …..

Make continues improvement a priority - ထုတ္ကုန္ ပစၥည္းမ်ားအား ေက်နပ္ေရာက္ရဲ႕မႈ မရွိပဲ အေသးငယ္ဆံုး အစိတ္ပိုင္းျဖစ္ပါေစ အရည္အေသြး တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေနရာတိုင္း အခ်ိန္တိုင္း လုပ္ေဆာင္ေနဖို႔။

Get every employee involved - အဆံုးမသတ္ တိုးတက္မႈအတြက္ အဖြဲ႔ဝင္အားလံုးဟာ က်စ္လစ္ခိုင္မာ ဟန္ခ်က္ညီတဲ႔ အေျခခံလုပ္ေဆာင္မႈ၊ အျပန္အလွန္ ေလးစား၊ ယံုၾကည္မႈ ။

Listen to and Learn from customers and employees - စားသံုးသူႏွင္႔ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား၏ ေတာင္းဆိုမႈ တုန္႔ျပန္သံအား နားဆင္ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈ။

Use accurate standard to identify and eliminate problems - တီက်ဴအမ္ ကုမၼဏီမ်ားဟာ သူတို႔ရဲ႕ ၿပိဳင္ဖက္ကုမၼဏီထက္ကို ဘယ္လိုေကာင္းမြန္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ေဆာင္ရမလဲဆိုတာ နားလည္ၿပီး၊ ရလဒ္ တိုင္းကို အကဲျဖတ္ဖို႔ စံသတ္မွတ္ႏႈန္းေတြ ထားရွိၿပီး ျပႆနာေတြကို ဖယ္ရွားကာ ပိုမိုေကာင္းမြန္အရည္ အေသြးေတြကို စားသံုးသူေတြဆီ ပို႔ေပးေနေတာ႔ တာပါပဲ။

ဒီအက်ဳိးဆက္ေတြဟာ ဒီအခ်ိန္ ေစ်းကြက္မွာ ေစ်းေပါၿပီး အရည္အေသြးမမွီတဲ႔ ဂ်ပန္ကုန္ပစၥည္းေတြဟာ ေရရွည္မွာေစ်းခ်ဳိၿပီး ခိုင္ခန္႔အရည္ေသြးမွီ ပစၥည္းအျဖစ္ ေရာက္ရွိလာျခင္းပါပဲ၊ ေစ်းကြက္တူတဲ႔ ၿပိိဳင္ဖက္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာေတာင္ ေစ်းခ်ဳိတယ္၊ ခိုင္ခန္႔တယ္၊ ဆီစားသက္သာတယ္၊ ေရရွည္ခိုင္ခန္႔တယ္ ဒီလို ေနရာခ်ဲ႕ ယူလာယင္းကေန အေမရိကန္ ကားေစ်းကြက္မွာ စားသံုးသူက ဟြန္ဒါ၊ တိုယိုတာ၊ နီဆန္း နံပါတ္ (၁) သတ္မွတ္ လာၿပီး အီလက္ထေရာနစ္ ေစ်းကြက္မွာေတာ႔ ဆိုနီ၊ ပင္ႏိုေဆာနစ္တို႔ ထိပ္တန္း အမွတ္ တံဆိပ္ေတြ ျဖစ္လာပါေတာ႔တယ္။

ေနာက္ထပ္ ဂ်ပန္တို႔ရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ စီမံကိန္းတခုကေတာ႔ တိုယိုတာရဲ႕ ဟိုက္ဘတ္စီမံကိန္းပါပဲ၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ဓါတ္ဆီတဂါလံ ေဒၚလာ က်ပ္မျပည္႔ေသးခင္မွာပဲ တိုယိုတာ ထိပ္တန္း အုပ္ခ်ဴပ္သူေတြ ျဖစ္တဲ႔ ကတ္ဆူယာကီ ဝါတာနာေဘး၊ ယိုရွီယို ကင္ဘာနာ၊ အအိဂ်ိ တိုယိုဒါ တို႔ဟာ အေမရိကန္ လူလတ္တန္းစား တို႔ ေျပာင္းလဲလာမဲ႔အေရး၊ ဓါတ္ဆီေစ်းေတြ ထိုးတက္လာၿပီး၊ ေလထုညစ္ညမ္းမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာမႈေတြကိုပါ တြက္ဆၿပီး၊ အခုအေမရိကားမွာ လူႀကိဳက္မ်ားေနၾကတဲ႔ ဓါတ္ဆီတဝက္၊ လွ်ပ္စစ္တဝက္ ေမာင္းႏွင္တဲ႔ တိုယို တာ “Prius” Hybrid ကို စီမံကိန္းခ် ေဆာင္ရြက္ခဲ႔ျခင္းပါ၊ ဒါဟာ အနာဂါတ္ကို မွန္းဆလို႔ မွန္ကန္စြာ ခ်မွတ္ခဲ႔ တဲ႔ တိုယိုတာရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ထင္ရွားတဲ႔ ျပယုဂ္တခုပါ။

ဒီအခ်ိန္က လွ်ပ္စစ္ကားေစ်းကြက္ကို ပမာမခန္႔ျပဳလုပ္ခဲ႔တဲ႔ အျခားကုမၼဏီေတြကေတာ႔ အခုခ်ိန္မွာ အိပ္မႈံ စံုမႊားနဲ႔ တိုယိုတာေနာက္က လိုက္ေနဆဲပါ၊ ကမာၻ႔စီးပြားေရးေလာကမွာ ဂ်ပန္ုလိုက္မမွီတဲ႔ ေစ်းကြက္တခု က်န္ရွိေနေသးပါတယ္၊ ဒါက Retailing လို႔ေခၚတဲ႔ လူအမ်ားစု ေန႔စဥ္လိုအပ္ေနတဲ႔ စားသံုးကုန္ပစၥည္းေတြကို လွ်င္ျမန္စြာနဲ႔ ေစ်းသက္သက္သာသာ ေရာင္းခ်ႏိုင္သည္႔ လုပ္ငန္းနယ္ပယ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ ပါတ္သက္လို႔ အေမရိကန္ကုန္တိုက္ႀကီး Wal-Mart ထူေထာင္တဲ႔ ဆမ္ေဝါလ္တြမ္နဲ႔ ေဒးဗစ္ ဂလပ္(စ္) { မိုက္ခရိုေဆာ႔ဖ္တည္ေထာင္သူ ဘီလ္ဂိတ္ကို ကြန္ပ်ဴတာဟုဆိုလွ်င္ ကြန္ပ်ဴတာ အရွင္သခင္ အျဖစ္ ကမာၻ အဝွမ္းမွ လူအမ်ားသိရွိေသာ္ျငားလည္း၊ Supply Chain System အေျခခံစားသံုးကုန္ပစၥည္းမ်ားကို လွ်င္ျမန္ စြာ ေစ်းသက္သာစြာ ဝယ္ယူႏိုင္ေသာ စနစ္တီထြင္သူ ေဒးဗစ္ဂလပ္ကိုေတာ႔ လူသိနဲလွေပသည္။} က ေအာက္ေဖၚျပသလို ရွင္းျပပါသည္။

ေဝါလ္မတ္ စတိုးလုပ္ငန္း စတုန္းကဆို ေသးေသးေလးပါပဲ၊ Sear ( ဆီးယား ) တို႔ ( K- Mart ) ေခမတ္ တို႔နဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္းမွာပဲ ေစ်းကြက္မွာ အလြယ္တကူ ေပ်ာက္သြားမဲ႔ အေနအထားမွာ ရွိပါ တယ္၊ ေဝါမတ္ရဲ႕ Vision ကေတာ႔ စားသံုးသူကို ေစ်းသံုးခ်ဳိသာစြာ ေရာင္းခ်ေရး ( Discount ) ပါပဲ၊ ေဝါမတ္ စတင္ကာစ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ားမွာ ဒီလိုေစ်းခ်ေရာင္းဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဖူး၊ ကုန္ပစၥည္းေတြကို ပြဲရုံေတြ ဒိုင္ေတြက ခ်ဳပ္ ကိုင္ထားပါတယ္၊ သူတို႔ဆီကမွ တဆင္႔ခံဝယ္လို႔ေရာင္းခ်ရယင္ ေဝါမတ္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုမွ ၿပိဳင္ဖက္ေတြကို အႏိုင္ယူႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဖူး။

ဒီေတာ႔ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ လုပ္ငန္းစဥ္ (၃) ရပ္ ကို ေဝါလ္မတ္ ခ်မွတ္ရာ

ပထမဆံုးအေနျဖင္႔ ေဝါမတ္ကုန္ပစၥည္း သိုေလွာင္ျဖန္႔ျဖဴးေရး ႒ာနခ်ဳပ္တြင္ ၁၂မိုင္ရွည္လ်ားေသာ ကုန္ပစၥည္း သယ္ယူေသာ ကြန္ေဗယာဘဲလ္ ေခၚေသာ စက္ႏွင္႔ လည္ပါတ္ေနေသာ အလြယ္တကူ ကုန္ပစၥည္းသယ္ ခါးပါတ္ႀကိဳး ထားရွိသည္။

ဒုတိယ အခ်က္အေနျဖင္႔ ကမာၻအရပ္ ကုန္ပစၥည္းေတြကို ေဝါမတ္အေနျဖင္႔ စက္ရံု၊ အလုပ္ရံုမ်ားဆီ တိုက္ ရိုက္ သြားေရာက္ဝယ္ယူကာ ေဝါမတ္ပိုင္ကုန္တင္ကားမ်ားနဲ႔ အေရာင္းဆိုင္မ်ားဆီ တင္ပို႔ ျဖန္႔ခ်ီပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးအခ်က္အေနနဲ႔ ေဝါမတ္ရဲ႕ အင္ေဖၚေမးရွင္း တကၡႏိုေလာ္ဂ်ီ အဆင္႔ျမွင္႔ၿပီး Wal-Mart on perpetual system လို႔ ေခၚတဲ႔ Accounting Inventory System ကုန္ပစၥည္း အဝင္အထြက္ စာရင္း မွတ္ တမ္းမ်ားကို ခ်က္ျခင္းလက္ငင္း သိမ္းဆည္း ျဖန္႔ေဝျခင္းစနစ္ကို က်င္႔သံုးပါတယ္။ အက်ဳိးဆက္ကေတာ႔ ဝယ္ယူတဲ႔ စားသံုးသူတဦးဟာ ဝယ္ယူလို႔ ပိုက္ဆံရွင္းလိုက္တာနဲ႔ အဲဒီပစၥည္းထုတ္လုပ္တဲ႔ စက္ရံုက ကြန္ျပဴတာဖန္သားျပင္ေပၚမွာ ေဝါမတ္ကို ပို႔ေပးရမယ္ဆိုတာနဲ႔ ေဝါမတ္က စားသံုးသူေတြက ဘယ္ပစၥည္းကို ႀကိဳက္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ဝယ္တယ္၊ ဘယ္ပစၥည္းက ဘယ္ဆိုင္မွာ ဘယ္ေလာက္က်န္ေသးတယ္၊ ဘယ္ဆိုင္ကိုေတာ႔ မ်ားမ်ားပို႔ၿပီးၿပီ၊ ဘယ္ဆိုင္ကိုေတာ႔ ဘယ္ပစၥည္းေလ်ာ႔ပို႔ရမယ္ကို ေဝါမတ္ရဲ႕ တာဝန္ရွိ စီမံ ခန္႔ခြဲသူမ်ားဟာ စကၠန္႔ႏွင္႔ အမွ်သိေနျခင္းျဖင္႔ စားသံုးသူ လိုအပ္သေလာက္ကို ကြက္တိေရာင္းခ်ျခင္းျဖင္႔ ေရာင္းခ်ကုန္ ခ်ကုန္ပစၥည္းမ်ားရဲ႕ လွစ္ဟာမႈ အစုစုကို ဖါေထးႏိုင္ခဲ႔မႈျဖင္႔ ေဝါမတ္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္တဲ႔ ေစ်းႏႈန္းခ်ဳိသာစြာ ေရာင္းခ်ႏိုင္ေရးကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ႔ၿပီး တဖက္မွာလဲ အျမတ္အစြန္းမ်ားစြာ ရရွိၿပီး ၿပိဳင္ဖက္ မ်ားအားလည္း ေစ်းကြက္မွ ဖယ္ရွား အႏိုင္ယူႏိုင္ခဲ႔ေသာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ ေစ်းကြက္မဟာဗ်ဴဟာျဖင္႔ ဦးေဆာင္ခဲ႔ေသာ ကုမၼဏီျဖစ္သည္။

မဟာဗ်ဴဟာ မွန္ကန္စြာ ခ်မွတ္ႏိုင္တဲ႔ ဂ်ပန္ကားကုမၼဏီေတြ ေဝါလ္မတ္တို႔ ေအာင္ပြဲအသီးအပြင္႔ ဆြတ္ခူးေန ခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ကား ကုမၼဏီေတြကေတာ႔ ကမာၻေျမကေန ေပ်ာက္ကြယ္ဖို႔အတြက္ အသက္ငင္ေနၾကပါ တယ္။

အဓိက အေျခခံ အေၾကာင္းတရားမ်ားကေတာ့
• (၁) အေမရိကန္မ်ားရဲ႔ Stereo Type ပါ ( အေမရိကန္ေတြဟာ ထုထည္ႀကီးမားတဲ႔ ေကာင္းေပ့ ညႊန္႔ ေပ့အရာေတြကို Style အျဖစ္ သံုးစြဲၾကပါတယ္ )
• (၂) အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ စီးပြားေရးအျမင္နဲ႔ သေဘာတရားပါ၊ { အစိုးရအေနနဲ႔ သူ႔ႏိုင္ငံသားေတြ ကားမ်ားမ်ားကို အႀကိမ္ႀကိမ္မ်ားမ်ား ဝယ္စီးမယ္ဆိုရင္ အစိုးရဝင္ေငြ မ်ားမ်ားရမယ္၊ လူေတြ အလုပ္လက္မဲ႔ ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္ ဒီလို သေဘာထားပံု ရပါတယ္ }
• (၃) အေမရိကန္က ဂ်ပန္လို Hybrid လွ်ပ္စစ္ကားကို ထုတ္မယ္ဆိုယင္ ဂ်ပန္ေတြ မထုတ္ႏိုင္ခင္ ကတည္းက ထုတ္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္၊ အေမရိကား စီးပြားေရးအေပၚ ေရနံကုမၼဏီႀကီးေတြရဲ႕ ၾသဇာ သက္ေရာက္မႈ လႊမ္းမိုးႏိုင္မႈအားႀကီးမားတာဟာ လွ်ပ္စစ္ကားေတြ မထုတ္လုပ္ဖို႔ သြယ္ဝိုက္ၿပီး တားျမစ္ခ်က္ေတြပါပဲ။

အားလံုးကို ခ်ဳပ္လိုက္တဲ႔အခါ အေမရိကားက ကားကုမၼဏီေတြက အနာဂါတ္ျဖစ္လာမဲ႔ အေရးေတြကို သံုး သပ္ဆင္ျခင္ၿပီး ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲတာေတြကို မလုပ္ေတာ႔ပဲ ကားတစင္းကို ၄၊၅၊၆ ႏွစ္ပဲ ခံေအာင္ ထုတ္လုပ္ ၿပီး အစိုးရနဲ႔ ေရနံကုမၼဏီေတြ အလိုက် လူတေယာက္ ကားတစီး၊ ၅ႏွစ္ျပည္႔လွ်င္ ေနာက္တစင္းဝယ္ေရး မဟာဗ်ဴဟာကို ခ်မွတ္လိုက္ပါေတာ႔တယ္။

အက်ဳိးဆက္အေနနဲ႔ အေျခအေနေတြ ေျပာင္းလဲလာတဲ႔အခါ အေမရိကန္ကားကုမၼဏီေတြ အေျပာင္းအလဲ ေနာက္ကို မလိုက္ႏိုင္ေတာ႔ပါဖူး၊ စီးပြားေရးၾကပ္တည္းခ်ိန္နဲ႔ကလဲ ခ်ိန္သားကိုက္ လာက်ေနေတာ႔ အေမရိ ကန္လူမ်ဳိးေတြ ၅ႏွစ္ ကားတစီး ဝယ္မစီးႏိုင္ေတာ့ပါဖူး၊ ဓါတ္ဆီေစ်းေတြ တက္လာတယ္၊ သံေစ်းေတြ တက္ လာတယ္၊ အေမရိကန္ ပညာတတ္လူတန္းစားေတြ အဆတိုး ပြားမ်ားလာေတာ႔ ေလထုညစ္ညမ္းမႈအတြက္ အသံေတြ က်ယ္ေလာင္လာတယ္၊ အေမရိကန္ကားေတြ မေကာင္းဖူး၊ ဆီစားတယ္၊ အရည္ေသြးမေကာင္းဖူး၊ ပ်က္လြယ္တယ္ဆိုတာေတြကေတာ႕ အေမရိကန္ေတြ ကိုယ္တိုင္ ျပ႒ာန္းလိုက္တဲ႔ ကားပညတ္ခ်က္ေတြဟာ အေမရိကန္ေတြ ကိုယ္တိုင္ ေက်ာခိုင္းဖို႔ ျဖစ္လာရေတာ႔ပါတယ္။

အခုဆိုယင္ အဲဒီ ကားကုမၼဏီေတြရဲ႕ ရွင္သန္မႈဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အခြန္ေတာ္ေငြကေန ေခ်း ေပးမဲ႔ အစိုးရရဲ႕ Bailout အေပၚ တည္မွီေနရမဲ႔အထိ ျဖစ္လာရပါတယ္။

သမတဘုရွ္ အစိုးရရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာအမွားကေတာ႔ အေမရိကန္ယဥ္ေက်းမႈကို ေျပာင္းရမယ္ဆိုၿပီး စီးပြားေရး ေပၚလစီကို Demand Side Theory လို႔ေခၚတဲ႔ အစိုးရက စီးပြားေရးတိုးတက္မႈကို ရည္ရြယ္ၿပီး ေစ်းကြက္ကို လိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလို ဝင္ေရာက္ပါတ္သက္ဖို႔ ခ်မွတ္ထားတဲ႔ အစီအမံမ်ားလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင္႔ လမ္း၊ ေက်ာင္း၊ ပန္းၿခံ၊ ေဆးရံု တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားမွာ သံုးျခင္းအားျဖင္႔ စားသံုးသူေတြကို အလုပ္ အကိုင္ ဖန္တီးေပးႏိုင္ၿပီး ဝင္ေငြဖန္တီးရရွိေစျခင္းျဖင္႔ ေစ်းကြက္မွာ သံုးစြဲျခင္းမွ ျမွင္႔တင္ျခင္းကို ေယဘူယ် ဆိုၿပီး Aggregates Expenditure လို႔လဲ ေခၚဆိုပါတယ္။

Supply Side Theory က အစိုးရဟာ ေစ်းကြက္မွာ လံုးဝ ပါဝင္ပါတ္သက္ျခင္း မျပဳပဲ ေစ်းကြက္ရဲ႕ ဝယ္လို အား ေရာင္းလိုအားကို ေစ်းကြက္ကပဲ လြတ္လပ္စြာ သတ္မွတ္ျခင္းကို လံုးဝေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္လိုက္ျခင္း ပါပဲ၊ အဲဒီမူအေပၚ အေျခခံတဲ႔ သမတ ဘုရွ္ရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာ အစီမံမ်ားကေတာ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြကို အခြန္ေလွ်ာ႔ခ်ပစ္ပါတယ္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ႔ ရရွိလာတဲ႔ အပိုဝင္ေငြေတြကို အေမရိကန္ကုမၼဏီေတြမွာ ျပန္လည္အသံုးခ်ၿပီး ျမွပ္ႏွံၿပီး နာလန္ထဖို႔ပါပဲ၊ ေနာက္တခုက အေမရိကန္ေတြရဲ႕ စက္ရံုအလုပ္ရံုေတြကို အခ်ိန္တိုတိုအတြင္း ျပည္ပကို အလံုးအရင္းနဲ႔ ပို႔ပစ္ျခင္းျဖင္႔ အေမရိကန္ေစ်းကြက္မွာ အလုပ္သမားေတြ အလွ်ံပါယ္ ေပါမ်ားလာေစျခင္းျဖင္႔ အလုပ္ရွင္ေတြအေနနဲ႔ လုပ္အားခခ်ဳိခ်ဳိနဲ႔ အလုပ္သမား ငွားရမ္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ သလို အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အခြင္႔ေရးေတြလဲ ေလွ်ာ႔ခ်ပစ္ႏိုင္ျခင္း၊ တခ်ဳိ႕ဆို ပယ္ဖ်က္ျခင္းမ်ားပင္ ရွိလာႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလို လုပ္ျခင္းအားျဖင္႔ ကုန္ပစၥည္းမ်ား ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ထုတ္လုပ္ႏိုင္လာၿပီး အေမရိကန္တိုင္း ႀကိဳက္တဲ႔ ကုန္ ပစၥည္းတိုင္း ဝယ္ယူလာႏိုင္မယ္၊ ဘဏ္ေတြကလည္း မည္သူမဆို အမ်ားစုကို အေႂကြးနဲ႔ ေငြေတြေခ်းပါ တယ္၊ အိမ္ဝယ္ခ်င္လဲ ၾကိဳတင္ေငြလဲ ေပးစရာမလိုပဲ အေႂကြးနဲ႔ဝယ္ယူရပါတယ္၊ လိုအပ္တဲ႔ ႀကိဳတင္ေငြေတြ ကိုလဲ ဘဏ္ေတြကေန အတိုးႏႈန္းအစံုနဲ႔ ထပ္ေခ်းေပးပါတယ္။

ေရတိုမွာေတာ႔ အေမရိကန္စီးပြားေရးက ပညတ္သလိုပါပဲ အိမ္ဝယ္၊ ကားဝယ္၊ ဂ်ပန္ထုတ္ Flat တီဗြီေတြ ဝယ္ၾကနဲ႔ ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ၊ အစိုးရကလည္း အခြန္ေငြေတြတိုးရ၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ဘဏ္ေတြကလဲ သူတို႔ရဲ႔ လုပ္ငန္း စေတာ႔ေတြ၊ Bond ေတြ ေစ်းကြက္မွာ ခ်ေရာင္း၊ ဘဏ္ေတြကလည္း သူတို႔ရဲ႕ Mortgage အိမ္စာ ခ်ဳပ္ေတြကို Government Security အျဖစ္နဲ႔ခ်ေရာင္း၊ တဖက္မွာကလဲ အေမရိကန္ထက္ စီးပြားေရးေကာင္း မြန္လာတဲ႔ တရုတ္တို႔ ေဆာ္ဒီတို႔က အေမရိကန္ရဲ႕ ေငြေၾကးဆိုင္ရာ ေစ်းကြက္ေတြမွာ စေတာ႔ေတြ ဘြန္း စာခ်ဳပ္ေတြ ဝယ္ယူေနျခင္းအားျဖင္႔ အေမရိကန္ Gross Domestic Product (GDP) က်ဆင္းေသာ္ျငားလဲ ပတိအျမင္မွာေတာ႔ ေကာင္းမြန္ေနသလိုပါပဲ။ ေငြေၾကးေစ်းကြက္မွာ ေရာင္းခ်လို႔ရတဲ႔ အေမရိကန္လုပ္ငန္း ေတြရဲ႕ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ားကရတဲ႔ အေမရိကန္ရဲ႕ Balance Account က ကမာၻႀကီးကို အေမရိကန္ရဲ႕ ဝယ္ယူ သံုးစြဲမႈအေပၚ လံုးဝယံုၾကည္ မွီခိုေစပါတယ္။

ဒါေပမဲ႔ ဒါေတြဟာ ခဏတာပါ၊ အလုပ္မရွိ လုပ္အားခ ေလ်ာ႔ခ်ျခင္း ခံရတဲ႔ အေမရိကန္ေတြဟာ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔အတြက္ ဆက္လက္သံုးစြဲဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ႔တဲ႔အျပင္ အေႂကြးျဖင္႔ ဝယ္ယူထားတဲ႔ အရာေတြကိုလည္း ျပန္လည္ေပးဆပ္ႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ႔ပါဖူး၊ အက်ဳိးဆက္ကေတာ႔ ဘဏ္ေခ်းေငြေတြ ဆံုးရႈံးရသလို စက္ရံု အလုပ္ရံုေတြ ပိတ္လိုက္ရေတာ႔ပါတယ္၊ ဒီအေပၚ အေျခခံတည္ေဆာက္ထားတဲ႔ ေငြေၾကးေစ်းကြက္ တဘုန္း ဘုန္း လဲၿပိဳခဲ႔ရေတာ့တာပါပဲ၊ ဒါကို ဘုရွ္အစိုးရက ကုန္ပစၥည္းေတြကို ေစ်းခ်ဳိခ်ဳိ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ဖို႔ ဗ်ဴဟာ ခ်မွတ္လိုက္ေတာ႔ လုပ္အားေပါမ်ားေရးနဲ႔ စည္းမဲ႔ကမ္းမဲ႔ ေငြေခ်းျခင္း (ခ်စ္တီးစနစ္) လို႔ေခၚဆိုရမဲ႔ Supply Side Theory ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ ဗ်ဴဟာအမွားေတြနဲ႔ အေမရိကန္ရဲ႕ လက္ရွိဘဝပါ။

ဒီလို ဂ်ပန္နဲ႔ အေမရိကန္ တိုင္းျပည္နဲ႔ ကုမၼဏီအဖြဲ႔အစည္းေတြ ရည္မွန္းခ်က္ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ ခ်မွတ္ လုပ္ေဆာင္တဲ့ မဟာဗ်ဴဟာ အမွားအမွန္ေတြကို သံုးသပ္ယင္း ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ဗ်ဴဟာေျမာက္ ဘယ္လို ေရးဆြဲေဆာင္ရြက္ေနသလဲ ေတြးေတာျဖစ္ပါတယ္။

ေအာက္ေဖၚျပပါ ပကတိ တရားေတြဟာ မွားတယ္မွန္တယ္ ... ေဆြးေႏြး ျငင္းခုန္တာကို အဓိကမထားပဲ မိမိ သေဘာထားကို ယူဆသံုးသပ္ျပတာပါ၊ ျပည္ပမွာေရာက္ေနတဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ေတာ္လွန္ေရး ဦးေဆာင္ေနသူမ်ား ကိုလဲ သူမ်ားသံုးသပ္ၿပီးသားပဲ ထပ္ေလာင္း ညွပ္ၿပီးေျပာပါ႔မယ္။

• (၁) ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး တိုက္ပြဲဝင္ေနသည္မွာ အႏွစ္(၂၀) ေက်ာ္ေနပါၿပီ၊ ေတာ္လွန္ေရး မွာ "ေညာင္း" လြန္လွေရာေပါ႔။

• (၂) အႏွစ္ ၂၀ အတြင္းမွာ ျပည္ပေရာက္ရွိေနသူတို႔မွာ သံတမန္ေရး ေတာ္လွန္ေရး အသြင္အျပင္ အျခားေသာ ပံုသ႑ာန္မ်ားျဖင္႔ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ႔ပါတယ္၊ ၾကာေတာ႔လဲ မခံႏိုင္၍ ရြတ္ရြတ္ခၽြံခၽြံ မရွိႏိုင္ၾက ေတာ့ပါ။

• (၃) အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား အထူးသျဖင္႔ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ မူဝါဒေပၚလစီ ေျပာင္းလဲရန္ အလ်ဥ္းမရွိကို သတိမူ ဗ်ဴဟာရွိသင္႔သည္။

• (၄) ျပည္တြင္းတြင္ အၾကမ္းမဖက္ ၿငိမ္းခ်မ္း စည္းကမ္းရွိ တိုက္ပြဲမ်ားတိုက္ခဲ႔ၿပီး ထိုသူမ်ားမွာ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားတြင္ ရွိေနၾကသည္၊ သို႔ေသာ္ စစ္တပ္အေနျဖင္႔ လူထုဖက္က ရပ္တည္ခဲ့ျခင္းမရွိ၊ စစ္တပ္မွာ ဘက္ေျပာင္းရန္လဲ မျမင္ပါ၊ အေၾကာင္းမွာမူ ျမန္မာစစ္တပ္မွမူ အျခားေသာႏိုင္ငံမ်ားမွ အာဏာရွင္စစ္တပ္မ်ားကဲ႔သို႔ မတူေသာ စိတ္ေနသေဘာထား၊ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားမႈ မ်ား ရွိေနပါတယ္၊ အဲဒီအေျဖကေတာ႔ ျပည္သူမ်ားကို စစ္တပ္က အၿမဲတမ္းရန္သူအျဖစ္ ဆံုးျဖတ္ ထားျခင္းပါပဲ။

• (၅) ျပည္ပေရာက္ အတိုက္အခံ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေရး ထက္ လုပ္သင္႔လုပ္ထိုက္သည္မ်ားကို ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ အနစ္နာခံ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းထက္ အဖြဲ႔ အစည္း ရွင္သန္ရပ္တည္ေရးကိုသာ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ေနသည္မွာ အထင္အရွားပင္။

• (၆) အက်ဳိးဆက္အေနျဖင္႔ ပိုက္ဆံေပးနိုင္သူမ်ား၏ သေဘာထားအလိုႏွင္႔ အေနာက္ႏိုင္ငံတို႔၏ သင္ၾကားမႈမ်ားကိုသာ တိုက္ရိုက္ႏို႔သက္ခံစို႔ႏိုင္ေသာ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိေနသည္။

• (၇) ျပည္ပေရာက္ရွိေနေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ လူထုႏွင္႔ ကင္းကြာေနသလို ရဲေဘာ္ရဲဖက္မ်ား ႏွင္႔လဲ ကင္းကြာမႈရွိေနျခင္းမွာ ထင္ရွားေနၿပီး လူထုကို အေျခခံသည့္ ေတာ္လွန္ေရးဆိုသည္မွာလဲ မျမင္ရသေလာက္ရွိပါသည္။

• (၈) က်ေနာ္တို႔ လက္ရွိ ျမန္မာတို႔၏ အသံကို လက္ရွိႏႈန္းမ်ားေလာက္ႏွင္႔ ကမာၻႀကီးက မၾကားႏိုင္ သလို အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားကလဲ အတိုက္ခံမ်ားအေပၚ ေလးစားေလာက္ေသာ (ဝါ) ေၾကာက္ရြံ ေလးစားေလာက္ေသာ အျပဳအမူ အေျပာအဆို လံုးဝမေတြ႔ရပါ။

ေဖၚျပပါ အေျခအေနႏွင္႔ အခ်က္အလက္မ်ားကို က်ေနာ္တို႔၏ ျပည္ပေရာက္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အေသအခ်ာ ဖတ္ရႈ၍ ကေန႔ခ်မွတ္ထားေသာ မဟာဗ်ဴဟာလမ္းစဥ္မ်ား၊ အနာဂါတ္ ခ်မွတ္မည္႔ နည္းဗ်ဴဟာမ်ား အမွား အမွန္ႏွင္႔ အက်ဳိးဆက္ကို တိုင္းသူျပည္သားတို႔ မ်က္ႏွာကို ေထာက္ရႈၿပီး အေသအခ်ာ ဆင္ျခင္သင္႔ပါသည္။

သမတဘုရွ္ အစိုးရ၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္ရွိ အေမရိကန္ ကားကုမၼဏီေတြလို အမွားမ်ဳိး၊ ဂ်ပန္ ကုမၼဏီမ်ား၏ အမွန္မ်ဳိးျဖင္႔ ေသခ်ာ မဟာဗ်ဴဟာဆြဲရင္ျဖင္႔ ျမန္မာေတြ ကမာၻမွာ ေအာက္တန္း ေနာက္တန္း က်ေနရေသာ ဘဝမ်ဳိးမွ လြန္ေျမာက္ႏိုင္ေတာ့မည္မွာ မလႊဲဧကန္ အမွန္မဟုတ္ပါလား။

ေက်ာ္ၿငိမ္းမိုး
REF: လူထုအသံ

Read More...

Collapse...

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ကမၻာ့အမ်ဳိးသမီးေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီက ဂုဏ္ထူးေဆာင္ အဖဲြ႔ဝင္အျဖစ္ ေၾကျငာ

ဒီဇင္ဘာ - ၁၉ ရက္၊ ၂၀၀၈။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ဝါရွင္တန္ဒီစီၿမိဳ႕ေတာ္မွာ အေျခစိုက္ၿပီး ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ားမွာ သမတ ဒါမွမဟုတ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနဆဲ အမ်ဳိးသမီးမ်ားနဲ႔ ဖဲြ႔စည္းထားတဲ့ ကမၻာ့ အမ်ဳိးသမီးေခါင္းေဆာင္မ်ားေကာင္စီက အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ဂုဏ္ထူးေဆာင္အဖဲြ႔ဝင္အျဖစ္ ၂၀၀၈ ခုနွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၁၉ ရက္ေန႔က ေၾကျငာလိုက္ပါ တယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ သူ႔ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လြတ္လပ္မႈထြန္းကားလာေအာင္ လုပ္ေဆာင္မႈ၊ လူ႔အခြင့္အေရးေလးစားလိုက္နာၾကရန္ေဆာင္ရြက္မႈုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ျပန္လည္ထြန္းကားေအာင္ လုပ္ေဆာင္မႈ ေတြမွာ သူမတူေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေကာင္စီအဖဲြ႔ဝင္ေတြက ဂုဏ္ထူးေဆာင္အဖဲြ႔ဝင္အျဖစ္ မဲေပး ေရြးခ်ယ္လိုက္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ အဲဒီအဖဲြ႔ရဲ႕ ဂုဏ္ထူးေဆာင္အဖဲြ႔ဝင္အျဖစ္ ပထမဆုံးေရြးခ်ယ္ခံရသူျဖစ္ပါတယ္။

အဆိုပါအဖဲြ႔ရဲ႕ ေၾကျငာခ်က္ထဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ဟာ ၁၉၉၀ ေရြး ေကာက္ပဲြမွာ ၈၂ ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ အႏိုင္ရခဲ့ေၾကာင္း၊ ျမန္မာစစ္အစိုးရက အဲဒီရလဒ္ကို ျငင္းဆန္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ ျပန္လည္အေျခခိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ အၾကမ္းမဖက္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ရာ ၁၉ ႏွစ္အတြင္း ေထာင္က်ျခင္း ဒါမွမဟုတ္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ျခင္း ကို ၁၃ ႏွစ္ၾကာခံခဲ့ရေၾကာင္း၊ သူ႔ရဲ႕သတၱိ၊ ပညာဉာဏ္ရွိမႈနဲ႔ အေမွ်ာ္အျမင္ရွိမႈတို႔ကို ႏိုင္ငံတကာက အသိအ မွတ္ျပဳခံခဲ့ရေၾကာင္း၊ သူဟာ တဦးတည္းေသာ အက်ဥ္းက်ခံ ႏိုဘယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ျဖစ္ေၾကာင္း စသည္ ျဖင့္ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ကမၻာ့အမ်ဳိးသမီးေခါင္းေဆာင္မ်ား ေကာင္စီကို ၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွာ စတင္ဖဲြ႔စည္းခဲ့ၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနဆဲ၊ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီး ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အစိုးရအဖဲြ႔ေခါင္းေဆာင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားနဲ႔ ဖဲြ႔စည္းခဲ့တာျဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒီ အမ်ဳိးသမီးေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကဳံေတြကို ဖလွယ္ၾကရင္း ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္တေယာက္ နဲ႔ တေယာက္ အကူအညီေပးၾကဖို႔၊ အစိုးရေကာင္းေတါ ေပၚေပါက္လာဖို႔နဲ႔ အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီး ညီမွ်မႈျဖစ္ ေပၚလာဖို႔ စသည္ျဖင့္ ေဆြးေႏြးပဲြေတြ၊ ဆက္သြယ္မႈ ကြန္ယက္ေတြ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ ျပဳလုပ္ၾက တာျဖစ္ပါတယ္။

အဆိုပါအဖဲြ႔ထဲမွာ ဖိလစ္ပိုင္သမတအျဖစ္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္မွ ၁၉၉၂ အထိ တာဝန္ယူခဲ့တဲ့ ကိုရာဇန္ အာကြီႏို၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၁ အထိ တာဝန္ယူခဲ့တဲ့ sheikh Hasina၊ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွ ယေန႔အထိ ဖိလစ္ပိုင္သမတအျဖစ္ တာဝန္ယူေနတဲ့ Gloria Macapagal Arroyo၊ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ အထိ သီရိလကၤာ သမတအျဖစ္တာဝန္ယူခဲ့တဲ့ Chandrika Kumaratunga၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္အထိ တာဝန္ယူခဲ့တဲ့ Khaleda Zia စတဲ့ အာရွႏိုင္ငံမ်ားက အမ်ဳိးသမီးေခါင္း ေဆာင္မ်ား ပါဝင္သလို ကမၻာတဝွမ္းမွ အမ်ဳိးသမီးေခါင္းေဆာင္ ၃၇ ဦးနဲ႔ ဖဲြ႔စည္းထားတာျဖစ္ပါတယ္။

REF: ဘားမားတူေဒး

Read More...

Collapse...