ေနတိုးတပ္ လစ္ဗ်ားၿမိဳ႔ေတာ္ကို ေန႔ညမျပတ္ ဗံုးႀကဲ

28 ေမ 2011


ေနတိုးတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ ေလေၾကာင္း တိုက္ခိုက္မႈေတြေၾကာင့္ လစ္ဗ်ားႏိုင္ငံၿမိဳ႕ေတာ္ ထရီပိုလီ (Tripoli) မွာ ႀကီးမားတဲ့ ေပါက္ကြဲမႈႀကီးေတြ ဒီကေန႔ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ေနတိုး တပ္ဖြဲ႔က ေန႔ဘက္မွာ ရွားရွားပါးပါး တိုက္ခိုက္ခဲ့တာပါ။

လစ္ဗ်ားေခါင္းေဆာင္ မိုမာ ဂဒါဖီ (Moammar Gadhafi) တခါတေလ ေနတတ္တဲ့ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ သိုေလွာင္ေရး အေဆာက္အဦးကို ပစ္မွတ္ထားၿပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့တာလို႔ ေနတိုးတပ္ဖြဲ႔က ေျပာပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ မီးခိုးျဖဴေတြ ထြက္ေနတယ္လို႔ AFP သတင္းမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ဒီကေန႔ သန္းေခါင္ေက်ာ္ အခ်ိန္ေတြမွာလည္း ေနတိုးတပ္ဖြဲ႔ရဲ႔ေလေၾကာင္း တိုက္ခိုက္မႈေတြ ထရီပိုလီၿမိဳ႔မွာ ရွိခဲ့လို႔ ညဘက္ ေကာင္းကင္မွာ ေပါက္ကြဲမႈေတြကို ျမင္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါ တယ္။

လစ္ဗ်ားရဲ႕ ေရရွည္ မဟာမိတ္ျဖစ္တဲ့ ႐ုရွားကေတာ့ လစ္ဗ်ားေခါင္းေဆာင္ မိုမာ ဂဒါဖီ အာဏာကို စြန္႔ခြာဖုိ႔အေရး ၾကား၀င္ ညိႇႏႈိင္းေပးမယ္လို႔ ကမ္းလွမ္းထားပါတယ္။

မစၥတာ ဂဒါဖီ ထြက္ေပးသင့္တယ္လို႔ ႐ုရွားသမၼတ ဒီမီထရီ မက္ဗီယဲဒဲ့ဖ္ (Dmitry Medvedev) က ျပင္သစ္ႏိုင္ငံမွာ က်င္းပတဲ့ စက္မႈအင္အားႀကီး ၈ ႏိုင္ငံ ထိပ္သီး ေဆြးေႏြးပြဲအတြင္း မေန႔က ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ႐ုရွားဘက္က ကိုယ္စားလွယ္ တဦးကို လစ္ဗ်ားအစိုးရ ဆန္႔က်င္ေရး သူပုန္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုဖို႔ ဘန္ဂါဇီ (Benghazi) ၿမိဳ႔ကို လႊတ္ထားတယ္လို႔လည္း ႐ုရွားသမၼတက ေျပာပါတယ္။

အေနာက္အင္အားႀကီးႏိုင္ငံ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လစ္ဗ်ားေခါင္းေဆာင္ မိုမာ ဂဒါဖီကို အာဏာစြန္႔ဖို႔ ေျပာေနၾကတာပါ။

သူပုန္ေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ လစ္ဗ်ားႏိုင္ငံက တတိယ အႀကီးဆံုး မီစ္ရာတာ (Misrata) ၿမိဳ႕ကို မစၥတာ ဂဒါဖီကို ေထာက္ခံတဲ့ တပ္ဖြဲ႕ေတြက ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ မေန႔ကတခါ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့လို႔ အျပန္အလွန္ တိုက္ခိုက္မႈေတြ ၿမိဳ႔ရဲ႔ ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။

Ref;VOA

Read More...

Collapse...

နယ္ျခားေစာင့္ DKBA တပ္တြင္း ပစ္ခတ္ ဖမ္းဆီးမႈမ်ား ျဖစ္ပြား

မေအးေအးမာ
28 ေမ 2011

ျမန္မာအစိုးရရဲ႔နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ၁၀၁၂ တပ္ရင္းမွဴး ဦးေဆာင္တဲ့ တပ္ဖြဲ႔ေတြဟာ အရင္ သူတုိ႔ရဲ႔ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းေတြကို ၿမိဳင္ႀကီးငူ ဌာနခ်ဳပ္မွာပဲ အခုရက္ပုိင္းေတြအတြင္း ပစ္ခတ္ ဖမ္းဆီးမႈေတြ လုပ္ခဲ့ရာမွာ DKBA ရဲ႔စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္သန္းကုိ ဖမ္းဆီးလိုက္ပါတယ္။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ၁၀၁၂ ဟာ အရင္ DKBA တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ပုိင္းမွာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါ တယ္။ အျပည့္အစုံကို ဗြီအိုေအ ထုိင္းအေျခစုိက္ သတင္းေထာက္ မေအးေအးမာက တင္ ျပေပးထားပါတယ္။

ျမန္မာအစိုးရက DKBA တိုးတက္ေသာ ကရင္ဗုဒၶဘာသာတပ္ကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္ လုပ္ခိုင္းရာကစလို႔ DKBA တပ္ဖဲြ႔၀င္ေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြၾကားမွာ သေဘာထား ကဲြလဲြမႈေတြ ျဖစ္လာခဲ့ရတာပါ။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အျဖစ္ လက္ခံခဲ့တဲ့ DKBA တပ္မွဴး ေတြဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ ရက္ကစၿပီး သူတို႔ရဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ပစ္ခတ္ ဖမ္းဆီးမႈ ေတြ လုပ္လာခဲ့တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

တိုးတက္ေသာ ကရင္ဗုဒၶဘာသာတပ္ ကလိုထူးေဘာဗ်ဴဟာ ဌာနခ်ဳပ္က ဗိုလ္မွဴး ေရႊ၀ ကေတာ့ နယ္ျခား ေစာင့္တပ္က တပ္ရင္းမွဴး ဗိုလ္ဘိ ဦးေဆာင္ၿပီး စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္သန္းကို ဖမ္းဆီးလိုက္တာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ အခုလို ေျပာျပပါတယ္။

“ကလုိထူးေဘာ တပ္ရင္းက တပ္ရင္းမွဴး ဗိုလ္ဘိက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္သန္းကုိ ဖမ္းလုိက္ၿပီ။”

ဗိုလ္ဘိဟာ အရင္က DKBA ၃၃၃ တပ္က တပ္ရင္းမွဴးျဖစ္ၿပီး အခုအခါမွာလည္း နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ၁၀၁၂ တပ္ရင္းမွဴးအျဖစ္ တာ၀န္ယူေနတဲ့သူ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ ကရင္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ တပ္ရင္း ၁၀၁ တပ္ရင္းမွဴး ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေဖာဒိုကေတာ့ DKBA စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္သန္းကုိ ဖမ္းဆီး ထား လိုက္ၿပီဆုိတဲ့ သတင္းကို DKBA ဘက္ကေန ရရွိေၾကာင္း အတည္ျပဳ ေျပာၾကားပါတယ္။

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္သန္းတို႔ေပါ့၊ ဘယ္သူဖမ္းလဲဆိုေတာ့ DKBA တပ္ရင္း ၁၀၁၂ တပ္ရင္းမွဴး ဗုိလ္ဘိက ဖမ္းထားတာ။ အာဏာသိမ္းတဲ့ သေဘာမ်ဳိးေပါ့ေနာ္။ ၿမိဳင္ႀကီးငူ ဌာနခ်ဳပ္မွာ သူတို႔က စုေနၾကတာေပါ့၊ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက။”

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္သန္းဟာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ကို လုပ္ဖို႔အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႏႈတ္ခမ္းေမြးနဲ႔ ဗိုလ္မွဴး ေရႊ၀ တုိ႔ကုိလည္း အတင္းအက်ပ္ လက္မွတ္ထိုးခိုင္းဖို႔အတြက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူလုိ႔ ဆိုပါတယ္။

ဒီလို ေအာက္ေျခထု သေဘာထား မပါဘဲ ေဆာင္ရြက္ေနခဲ့မႈေတြေၾကာင့္ DKBA ေအာက္ေျခတပ္မွဴးေတြနဲ႔ အဆင္မေျပ တင္းမာမႈေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတာလုိ႔ ေျပာသြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း နယ္ျခားေစာင့္တပ္ လုပ္ခိုင္းတာကို လက္မခံတဲ့ ကရင္လက္နက္ကိုင္ အခ်င္းခ်င္းကေတာ့ အရင္တုန္းက သေဘာထား ကဲြလဲြခဲ့မႈေတြ ရွိခဲ့ေပမဲ့ နယ္ျခား ေစာင့္တပ္ကို အစိုးရက အတင္းအက်ပ္ လုပ္ခိုင္းရာကစလို႔ DKBA နဲ႔ KNU ၾကားမွာ ေတာ့ အခ်င္းခ်င္း နားလည္မႈ ပိုမုိရရွိလာခဲ့တယ္လုိ႔ ဆိုရမွာပါ။

ကရင္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႏႈတ္ခမ္းေမြး ဦးေဆာင္တဲ့ DKBA ေတြဟာ စစ္ေရးအရ ပူေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈေတြ ေနာက္ပုိင္းမွာ လုပ္လာသလို သူတို႔ရဲ႔ နယ္ေျမေတြမွာလည္း တဘက္နဲ႔တဘက္ နားလည္မႈေတြနဲ႔ ၀င္ထြက္သြားလာခြင့္ ေတြ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့ၾကတာလည္း ရွိလာခဲ့ၾကပါတယ္။

အခုအခါမွာေတာ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္လုပ္ဖို႔ က်န္ခဲ့ၾကတဲ့ DKBA တပ္ဖဲြ႔တခ်ဳိ႔ကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႏႈတ္ခမ္းေမြး ဦးေဆာင္တဲ့ တပ္ေတြဆီကို ကူးေျပာင္းလာခဲ့သလို ကရင္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဆီကိုလည္း တျဖည္းျဖည္း ကူးေျပာင္းလာမႈေတြ လုပ္လာခဲ့ တာေၾကာင့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဟာ အင္အားနည္းလာခဲ့ၿပီး အတင္းအက်ပ္ လူသစ္ စုေဆာင္းမႈေတြ လုပ္လာခဲ့တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။

၂၀၁၀ ႏွစ္ကုန္ပုိင္းကစၿပီး ကရင္အမ်ဳိးသား အခ်င္းခ်င္း တုိက္တဲ့ တိုက္ပဲြေတြ နည္းပါးလာခဲ့တာပါ။ အခုအခါမွာေတာ့ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္တြင္းျပႆနာေတြ ျဖစ္ေနၿပီး ျမန္မာစစ္တပ္ဘက္က ၀င္ေရာက္ စြက္လာတာမ်ဳိးေတြေတာ့ မရွိေသးဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈေတြ လုပ္လာမယ္ဆုိရင္ ကရင္ေဒသတြင္း ပစ္ခတ္မႈေတြ ထပ္ျဖစ္လာဦးမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ DKBA ေတြကေတာ့ ေျပာဆိုေနပါတယ္။

Ref;VOA

Read More...

Collapse...

အစိုးရ ေက်ာင္းတခ်ိဳ႔လာဘ္ယူေနဆဲ

ယုယမိုး
28 May 2011

ေက်ာင္းအပ္ရာသီကာလ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားတြင္ သတ္မွတ္ႏႈန္းထားထက္ပုိ၍ အလွဴေငြ ေကာက္ခံျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ရန္ ညႊန္ၾကားထားေသာ္လည္း အေျခခံပညာေက်ာင္းအခ်ိဴ႔တြင္ လာဘ္ယူမႈမ်ား ရွိေနဆဲျဖစ္သည္ ဟုသိရသည္။

မၾကာေသးမီက ရန္ကုန္တုိင္း ေဒသႀကီး အတြင္းရွိအထင္ကရ ေက်ာင္းမ်ားျဖစ္ေသာ အထက(၂)မဂၤလာဒံု၊ အထက(၁)ဒဂံု၊ အထက(၂)ကမာရြတ္၊ အထက (၂)လသာ၊ အထက (၂)ဗဟန္း၊ ပညာေရး တကၠသိုလ္ ေလ့က်င့္ ေရးေက်ာင္း (TTC) အစရွိသည့္ ေက်ာင္း ၁၉ ေက်ာင္းအား ရန္ကုန္ တုိင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီး ဦးဥာဏ္ထြန္းဦးက ေခၚယူ သတိေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ေခၚယူသတိေပးျခင္း ခံခဲ့ရသည့္ ေက်ာင္းမ်ားက ရန္ပံုေငြ၊ အလွဴေငြေၾကးမ်ား ေကာက္ ခံျခင္း မရွိေသာ္လည္း အဆုိပါ နာမည္ရ ေက်ာင္းမ်ားသို႔၀င္ခြင့္ရရွိေစရန္ လာဘ္ေပး ေနရမႈမ်ား ရွိေနသည္ ဟု ပညာေရးတကၠသိုလ္ ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္း (TTC)မွ ေက်င္းသား မိဘ တစ္ဦးျဖစ္သူ မမ်ိဴးမ်ိဴးက ဧရာ၀တီကိုေျပာသည္။

“ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ရဖုိ႔က သက္ဆုိင္ရာ ပညာေရးဌာနက ပါေမာကၡေတြ၊ စစ္တပ္က ရာထူးႀကီး အရာရွိေတြရဲ႔လက္မွတ္ေတြ ပါမွျဖစ္တာပါ၊ သူတုိ႔လက္မွတ္ေတြ ရဖုိ႔အတြက္ ၾကားထဲက ပြဲစားေတြကို လုိင္းေၾကးသေဘာမ်ိဴးေပးရပါတယ္ ဒီႏွစ္ ပညာေရးတကၠသိုလ္ ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္း( TTC) ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ ရဖုိ႔ေက်ာင္းသားသစ္ ၀င္ေၾကးက က်ပ္ ၁၀သိန္းကေန ၁၅ သိန္းၾကားရွိပါတယ္”ဟု သူကဆုိသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႔၏ နာမည္ရ ေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္သည့္ ဒဂံု(၁)ႏွင့္ အထက(၂) ကမာရြတ္ (စိန္ေအာ္ဂတ္စတင္း) ေက်ာင္းမ်ား၏ ေက်ာင္းသားသစ္ ၀င္ေၾကးမွာလည္း က်ပ္ ႏွစ္သိန္း မွ သံုးသိန္းၾကား ရွိသည္ ဟု ကမာရြတ္ၿမိဳ႔နယ္မွ အ႒မတန္း တတ္ေရာက္မည့္ ေက်ာင္း သားမိခင္ တစ္ဦး ကေျပာျပခဲ့သည္။

၂၀၁၁-၂၀၁၂ ပညာသင္ႏွစ္ ေက်ာင္းအပ္ႏွံေရး ေန႕မ်ားကို ေမလ၂၅ရက္မွ ၃၁ရက္အတြင္း တစ္ႏုိင္လံုးရွိ အေျခခံပညာေက်ာင္း တြင္ျပဳလုပ္ရမည္ဟု ပညာေရး ၀န္ႀကီးဌာနက ညႊန္ ၾကားထားသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႔၏ အထင္ကရ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ သာမက အျခားၿမိဳ႔နယ္ရွိ ေက်ာင္းမ်ားတြင္လည္း ၀င္ခြင့္ရရွိ ေစရန္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမ်ားအား လာဘ္ေပးရမႈမ်ား ရွိေနၿပီး ေက်ာင္းအပ္ရာသီ မေရာက္ခင္ကပင္ ေက်ာင္းအပ္လက္ခံကာ အျမတ္ထုတ္လ်က္ ရွိသည္ဟု ဒဂံုၿမိဳ႔သစ္ ေျမာက္ပုိင္းမွ ေက်ာင္းသား မိဘတစ္ဦး ကဆိုသည္။

“အထက ၃ ဒဂံုၿမိဳ႔သစ္ ေျမာက္ပုိင္းက ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး တစ္ဦးဆုိရင္ ေက်ာင္းအပ္ရာသီ ျဖစ္တဲ့ ေမလ ၂၅ ရက္ေန႕ မတုိင္ခင္ ကတည္းက ေက်ာင္းအပ္လက္ခံတာေတြ လုပ္ေနပါတယ္ သူနဲ႔ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြ အဆက္အသြယ္နဲ႔လာတဲ့သူေတြဆုိရင္ အလွဴ ေငြအျဖစ္ သံုးေသာင္းက်ပ္ ေကာက္ခံၿပီး အဆက္အသြယ္ေကာင္းမရွိတဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြဆို ငါးေသာင္း ေပးရပါတယ္ အခ်ိဴ႔ပုိက္ဆံတတ္ႏုိင္ သူေတြကိုဆို တစ္သိန္း နဲ႔အထက္ ေကာက္ခံ ၿပီး အက်ိဴးအျမတ္ထုတ္ေနပါတယ္” ဟုေျပာျပသည္။

အဆိုပါ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးသည္ မိဘမ်ားကိုသာမက ေက်ာင္းရွိ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား အေပၚတြင္လည္း လာဘ္စားမႈမ်ားရွိေနသည္ ဟု သူကဆုိသည္။

“အတန္းေကာင္းေကာင္း လုိခ်င္ရင္ ဆရာမေတြဆီကေန က်ပ္တစ္သိန္းကေန တစ္သိန္း ခြဲအထိ ေတာင္းပါတယ္၊ မေပးႏုိင္တဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကုိ အတန္းပိုင္ရာထူး မေပးပါ ဘူး၊ သူ႔ကို လာဘ္ေပးၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာရေအာင္ လုပ္တဲ့သူေတြကုိပဲ အတန္းပုိင္တုိ႔၊ အတန္း မွဴးရာထူးတုိ႔ေပးပါတယ္” ဟု၎က ေျပာသည္။

အဆိုပါေက်ာင္းသည္ ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ ေျမာက္ပုိင္း ဘုရင့္ေနာင္လမ္းမႀကီး (ေက်ာင္းလမ္း)တြင္တည္ရွိၿပီး ၃၅ရပ္ကြက္ႏွင့္ ၃၆ရပ္ကြက္ အၾကားတည္ရွိသည္။

မႏၱေလးတုိင္း ေဒသႀကီး ခ်မ္းေအးသာဇံၿမိဳ႔နယ္ရွိ ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴး တစ္ဦးသည္ ယခုလ ၂၄ရ်က္ေန႕က ေက်ာင္းအပ္ႏွံေရးေန႔ရန္ပံုေငြ အျဖစ္ ေငြက်ပ္ တစ္ေသာင္း၊ႏွစ္ေသာင္း စသည္ျဖင့္ မိဘမ်ားထံမွ ခြဲတမ္းျဖင့္ ေကာက္ခံရန္ ခ်မ္းေအးသာဇံ ၿမိဳ႔နယ္ရွိ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမ်ားအား ညႊန္ၾကားထားေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းအပ္ႏွံရန္ပင္ အဆင္ မေျပသည့္ မိဘမ်ားမွာ အခက္အခဲေတြ႔ေနရသည္ ဟု မႏၱေလးၿမိဳ႔အထက(၁၄)မွ ေက်ာင္း သားမိဘတစ္ဦးက ဧရာ၀တီကိုေျပာသည္။

အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ားႏွင့္ ဆရာ၊ဆရာမမ်ား အၾကား ယင္းကဲ့သို႔လာဘ္ေပး လာဘ္ယူမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနျခင္းသည္ အစိုးရ၏ ပညာေရးဌာန အတြက္ ဘတ္ဂ်က္ ခ်ထားေပးမႈ နည္းပါးျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု ရန္ကုန္မွ ေက်ာင္း အုပ္ဆရာႀကီးတစ္ဦးက သံုးသပ္ျပသည္။

အစုိးရသစ္လက္ထက္တြင္ ၀န္ႀကီးဌာနေပါင္း ၃၁ခု ရွိၿပီး အျခား ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားႏွင့္စာလွ်င္ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနသည္ လာဘ္စားမႈအနည္းဆံုး ဌာန တစ္ခုျဖစ္သည္ဟု ေလ့လာ သံုးသပ္သူမ်ားက ဆုိသည္။

အစိုးရ၏ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားသုိ႕ ခ်ထားေပးေသာ ဘတ္ဂ်တ္ တန္ဖိုးမ်ားအရ ကာကြယ္ ေရး၀န္ႀကီးဌာနသည္ ၂၁.၁၃ ရာခုိင္ႏႈန္း ျဖင့္အမ်ားဆံုး ရရွိကာ ပညာေရး၀န္ႀကီး ဌာနသည္ ၄.၉၇ ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔သာ ရရွိသည္ကုိ ဧရာ၀တီက ရရွိထားေသာ ၂၀၁၁ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၁ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ ျပန္တမ္းအရ သိရသည္။

ယခု ပညာသင္ႏွစ္ မွစတင္၍ ေက်ာင္းေနအရြယ္ ကေလးတုိင္း အေျခခံပညာ သင္ယူႏုိင္ေစရန္ မူလတန္းအဆင့္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ငါးသန္းေက်ာ္အတြက္ ေငြက်ပ္သန္း ၂၄၀၀ တန္ဖုိးရွိ ေက်ာင္းသံုး စာအုပ္မ်ား အခမဲ့ ေထာက္ပံ့ ေပးသြား မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပညာေရး၀န္ႀကီး ေဒါက္တာျမေအး ေျပာၾကားခ်က္ကုိ ေမလ ၂၆ရက္ ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေျခခံပညာ ေက်ာင္းေပါင္းေလးေသာင္းရွစ္ရာ ေက်ာ္ရွိၿပီး အဆိုပါ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ပညာသင္ၾကားေနေသာ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူဦးေရ ရွစ္သန္း ေက်ာ္ ရွိေၾကာင္း ပညာေရးစီမံကိန္းႏွင့္ ေလ့က်င့္ေရးဦးစီးဌာနက ထုတ္ျပန္ထား သည္။

Ref;Irrawaddy

Read More...

Collapse...

ကရင္နယ္ျခားေစာင့္တပ္အတြင္း ပုန္ကန္မႈျဖစ္

ေစာရန္ႏိုင္
28 May 2011

ဒု ဗိုလ္မႉးႀကီး ပုိဘီ ဦးေဆာင္သည့္ ကရင္ျပည္နယ္ ၿမိဳင္ႀကီးငူအေျခစိုက္ ကရင္ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ရင္း ၁၀၁၂ သည္ ၿမိဳင္ႀကီးငူေဒသ ကို ထိန္းခ်ဳပ္၍ ပုန္ကန္မႈ ျပဳလုပ္ေနေၾကာင္း သိရသည္။

ပိုဘီ ၏ တပ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္သန္း အပါအ၀င္ နယ္ျခားေစာင့္ အရာရွိ ၇ ဦးကို ျပန္လည္ ပုန္ကန္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

လတ္တေလာတြင္ ၿမိဳင္ႀကီးငူမွ မယ္သေ၀ါ အထိ ဒု ဗိုလ္မႉးႀကီးပိုဘီ ၏ တပ္မ်ား ခ်ထား ေၾကာင္း၊ ယင္း ပုိဘီ ၏ တပ္အင္အား မွာ ၅၀၀ ခန္႔ရွိေၾကာင္း တိုးတက္ေသာ ဗုဒၶ ဘာသာ ကရင္အမ်ိဳးသား တပ္မေတာ္(DKBA)ႏွင့္ နီးစပ္သည့္ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ေျပာ သည္။

ၿမိဳင္ႀကီးငူတြင္ရွိသည့္ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ရင္း ၁၀၁၁ ကလည္း ပိုဘီ အဖြဲ႔ႏွင့္ ပူး ေပါင္းလိုက္ၿပီး တျခားေသာ ကရင္နယ္ျခားေစာင့္ တပ္မ်ားကမူ ပူးေပါင္းျခင္း မရွိ ေသးေၾကာင္း၊ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေစာလားပြယ္(ဗိုလ္ႏႈတ္ခမ္းေမြး) ဦးေဆာင္သည့္ DKBA တပ္ မဟာ ၅ မွ အင္အား ၁၀၀ ခန္႔ သြားေရာက္ ပူးေပါင္းေၾကာင္း သိရသည္။

“ပိုဘီအဖြဲ႔က အစိုးရဖြဲ႔ေပးထားတဲ့ ကရင္နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အႀကံေပးအရာရွိ ၇ ဦးကို မႀကိဳက္လို႔တဲ့၊ အဲဒီ ၇ ေယာက္ကို ဖမ္းမယ္ တဲ့”ဟု ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ုံး(KNU) တပ္မဟာ ၇ မွ ဗိုလ္မႉးခ်ဴပ္ ေဂ်ာ္နီက ေျပာသည္။

၄င္း အႀကံေပးအရာရွိ ၇ ဦးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္သန္း၊ ဗိုလ္ခ်စ္သူ၊ ဗိုလ္ဖားႏြီး တို႔ ပါ၀င္ ေၾကာင္း သိရသည္။

ပုိဘီ တပ္ဖြဲ႔ သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ေမလ ၂၄ ရက္ေန႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္သန္းကို ဖမ္းရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး မေအာင္ျမင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ၎တို႔ အဖြဲ႕က နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ ဆက္ လက္မလုပ္လိုေၾကာင္း နီးစပ္သူမ်ားက ဆိုသည္။

DKBA ႏွင့္ နီးစပ္သူ တဦးျဖစ္သည့္ ေစာထီးမူးကလည္း“သူတို႔ လူႀကီးကိုမေက်နပ္လို႔တဲ့၊ သူတို႔ကို ခုိင္းစားတယ္လို႔ ခံစားရတာေၾကာင့္ တဲ့၊ အခုၾကားတာက နယ္ျခား ေစာင့္ျဖစ္လာတဲ့ DKBA ကို အစိုးရက သိပ္မယုံေတာ့ဘူး၊ သူတို႔လက္နက္ကို သိမ္းမယ္ လို႔ ၾကားတယ္၊ သူတို႔ကလည္း အဲဒါကို အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး၊ စစ္ျဖစ္လာရင္ KNU ကို အကူ အညီ ေတာင္းထားတယ္လို႔ သိရတယ္”ဟု ေျပာ သည္။

“နယ္ျခားေစာင့္တပ္ကို ဆက္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ကို ျပန္ၿပီး ပုန္ကန္ တဲ့သေဘာေပါ့”ဟု KNU မွ ဒု ဗိုလ္မႉးႀကီးေစာေဖာဒို ကလည္း ေျပာဆိုသည္။

ၿမိဳင္ႀကီးငူတြင္ ၿပီးခဲ့သည့္ အဂၤါေန႔ကလည္း သေဘာထားမတူညီသည့္ ကရင္နယ္ျခား ေစာင့္တပ္အခ်င္းခ်င္းက ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ေသးေၾကာင္း သိရသည္။

အစိုးရဘက္ အရာရွိတခ်ိဳ႔ကရင္နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အရာရွိမ်ားႏွင့္ လာေရာက္ေတြ႔ဆုံေနၿပီး အစိုးရက အႏုနည္းႏွင့္ မေျဖရွင္း ႏုိင္ ပါက ႀကီးမားသည့္ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ပြားလာႏိုင္ေၾကာင္း ေလ့လာသုံးသပ္သူမ်ားက ေျပာဆိုသည္။

ယင္း နယ္ျခားေစာင့္တပ္မွ လစဥ္နီးပါး ထြက္ေျပးသည့္ တပ္ေျပးမ်ားလည္း မ်ားျပား လာေၾကာင္း သိရသည္။

DKBA သည္ နအဖ စစ္အစိုးရ ကမ္းလွမ္းသည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ ယမန္ႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၈ ရက္ေန႔မွ စတင္ အသြင္ ေျပာင္းခဲ့ၿပီး လက္ရိွတြင္ တပ္ရင္း ၁၀ ရင္းရိွရာ အင္အား ၂၀၀၀ ၀န္းက်င္ရွိေၾကာင္း၊ ထြက္ေျပးသြားသည့္ အင္အားမွာ ၂၀၀ ေက်ာ္ ရွိ ေၾကာင္း DKBA ႏွင့္ KNU တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ေျပာဆုိသည္။

ဗိုလ္မႉးႀကီး ေစာလားပြယ္ ဦးေဆာင္သည့္ DKBA တပ္ဖြဲ႕သည္ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ႔ စည္းေရးကို လက္မခံဘဲ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္း ပေနသည့္ ၂၀၁၀ ႏုိ၀င္ဘာ ၇ ရက္ႏွင့္ ၈ ရက္ေန႔မ်ားမွစတင္၍ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း ရွိ နအဖ တပ္မ်ားကို တိုက္ပြဲမ်ား ဆင္ႏႊဲေန ခဲ့ သည္။

၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ DKBA သည္ KNU မွ ခြဲထြက္၍ ယခင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူခဲ့ေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ ျဖစ္ သည္။

Ref;Irrawaddy

Read More...

Collapse...

၉၀ ရလဒ္ သေဘာထား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အခိုင္အမာေျပာ

လင္းသန္႔
27 May 2011

၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳျခင္းသည္ ျပည္သူ႔ဆႏၵကိုေခ်ဖ်က္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဒီမုိကေရစီမဆန္ဘဲ တုိင္းျပည္ ၏ သမုိင္းအတြက္ သိကၡာက်ေစေသာလုပ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က ေျပာၾကားလုိက္သည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရွိ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD)ရံုးခ်ဳပ္တြင္ ယေန႔က်င္းပေသာ ၂၁ ႏွစ္ေျမာက္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ပြဲ ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားတြင္ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ က ယင္းသို႔ ေျပာၾကားလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

“ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံ ဂုဏ္သိကၡာရွိဖုိ႔ဆုိတာက ျပည္သူ႔ဆႏၵကိုေလးစားရမယ္။ ျပည္သူကို မလွည့္ဖ်ားရဘူး၊ အခုစကား တမ်ိဳး ေျပာ၊ ေနာက္ စကားတမ်ိဳးေျပာ လုပ္လုိ႔မရဘူး၊ ၉၀ ရလဒ္ အသိအမွတ္မျပဳတာကို က်မတုိ႔က အၿမဲကန္႔ကြက္တယ္။ NLD ကို အာဏာမေပးလုိ႔ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူလူထုကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေပးၿပီး ေခ်ဖ်က္လုိ႔ မလုပ္ေကာင္းတဲ့ကိစၥ”ဟု ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္က ေျပာသည္။

ေရြးေကာက္ပြဲ ရွိတုိင္း ဒီမုိကေရစီ ရွိမည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဒီမုိကေရစီ မရွိေသာ ႏုိင္ငံ မ်ားတြင္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲ ရွိေန ေၾကာင္း၊ ဒီမုိကေရစီ ရွိမရွိ တုိင္းတာႏိုင္သည့္ အခ်က္တခုမွာ တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ ေရး လုပ္သူမ်ားကို တရားဥပေဒနဲ႔အညီ ဖမ္းဆီးအက်ဥ္းခ်ခဲ့ဲျခင္း မဟုတ္ဘဲ ဥပေဒမဲ့ လုပ္ ေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္က ဆက္လက္ေျပာၾကားခဲ့သည္။

မၾကာေသးခင္က သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၏ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျဖင့္ လြတ္ေျမာက္လာ ၾကေသာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၃၀ ေက်ာ္အား ႀကဳိဆုိဂုဏ္ျပဳပြဲ အခမ္းအနားကုိလည္း NLD ဌာနခ်ဳပ္တြင္ ယေန႔နံနက္ပုိင္းတြင္ က်င္းပခဲ့သည္။

NLD ဌာနခ်ဳပ္၌ ယေန႔ အခမ္းအနားသို႔ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးတက္ၾကြ လႈပ္ရွားသူမ်ား စုစုေပါင္း တက္ေရာက္သူ ၁၀၀၀ ေက်ာ္တက္ေရာက္ေၾကာင္း သိရသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦးႏွင့္ NLD ေခါင္းေဆာင္မ်ားက လြတ္ေျမာက္လာသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကုိ ဂုဏ္ျပဳစကားမ်ား၊ အားေပးစကားမ်ား ေျပာၾကားၿပီး တက္ ေရာက္လာၾကေသာ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ဦးေက်ာ္ဆန္း၊ ဟစ္ပ္ေဟာ့ပ္ အဆုိ ေတာ္ ေဇယ်ာေသာ္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းမ်ားကလည္း ေက်းဇူး တင္ေၾကာင္း၊ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးတုိ႔အတြက္ ဆက္လက္ႀကိဳးစားသြား ၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္းမ်ားကို ျပန္လည္ ေျပာၾကားခဲ့ သည္ ဟု သိရသည္။

“လုပ္ရဲတာ သတၱိ မဟုတ္ဘူး၊ ခံရဲတာ သတၱိလုိ႔ ေဖေဖ(ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း) ေျပာခဲ့တယ္။ ေၾကာက္လုိ႔ မလုပ္ေတာ့ဘူး ဆုိရင္ အထဲမွာ ခံခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ေတြက အလကားျဖစ္သြားမွာေပါ့။ ဘာပဲေျပာေျပာ ကုိယ္ခံခဲ့ရတာေတြက ကိုယ့္တုိင္း ျပည္အတြက္ ခံရက်ိဳးနပ္ေအာင္လုပ္ပါ။ ကိုယ္တေယာက္ခ်င္း အတြက္မဟုတ္ဘူး”ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လြတ္ေျမာက္လာ ေသာႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအား ႀကိဳဆုိပြဲတြင္ ေျပာသည္။

NLD ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ဦး၀င္းထိန္ကလည္း“ဦးတင္ဦးက လြတ္လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို ႀကိဳဆုိဂုဏ္ျပဳစကားေျပာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာ က အစစ္ မဟုတ္လုိ႔ ဒီထက္ပိုၿပီး တကယ့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ ထပ္ လြတ္ေစဖုိ႔ လုပ္ေဆာင္ သြားမယ္လည္း ေျပာတယ္”ဟု ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

ေန႔လယ္ပုိင္းတြင္ စာတမ္းဖတ္ပြဲအေနျဖင့္ စာတမ္းသံုးေဆာင္ကို ဖတ္ၾကားေၾကာင္း သိရသည္။ ပထမဦးစြာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအား တုိင္းရင္းသားပါတီမ်ား အဘယ္ေၾကာင့္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည္ဆုိသည့္ တုိင္းရင္းသားမ်ား၏ အျမင္ ဆုိင္ရာ စာတမ္းကို ရွမ္း တိုင္ရင္းသားမ်ား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ုဳပ္(SNLD) မွ ဦးစုိင္းေစာေအာင္က လည္းေကာင္း၊ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားကို NLD မွ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ဦး၀င္းျမင့္က လည္းေကာင္း ၊ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ အဘယ္ေၾကာင့္ ၀င္ေရာက္မယွဥ္ၿပိဳင္ေၾကာင္း စာတမ္းကို ျပည္ေထာင္စု ဒီမုိကေရစီ ပါတီ(UDP) ဥကၠဌ ေဟာင္း ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္းက လည္းေကာင္း ေဆြးေႏြးသြားၾကသည္။

“ကိုၿဖိဳးမင္းသိန္း စာတမ္းကေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ႏုိုင္းယွဥ္ၿပီး ႀကံ့ခုိင္ေရးပါတီဟာ လူမႈေရး အသင္းကေန ေရြးေကာက္ပြဲနီးမွ ပါတီ ေျပာင္းလုိက္တာ၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ ဒီမုိကေရစီမရွိဘူး ဆုိတာေတြကို ေဆြးေႏြး သြားတယ္”ဟု ဦး၀င္းထိန္ က ရွင္းျပသည္။

အဆုိပါအခမ္းအနားသုိ႔ NLD ပါတီ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ဦး၀င္တင္မွာ မိန္႔ခြန္းေျပာရန္ စီစဥ္ ထားခဲ့ေသာ္ လည္း က်န္းမာေရးခ်ိဳ႔ယြင္းေနသည့္အတြက္ တက္ေရာက္ လာႏိုင္ျခင္းမရွိေၾကာင္း စာတမ္းဖတ္ၾကားခဲ့သူ ကိုၿဖိဳးမင္းသိန္း က ေျပာသည္။

“ဒီေန႔ အခမ္းအနားက ေတာ္ေတာ္စည္တယ္။ တက္လာတဲ့သူေတြက ခန္းမအျပင္ မွာေတြေရာ ရံုးခ်ဳပ္အျပင္ဘက္ထိပါ ျပည့္ လွ်ံေနတာ”ဟု ၄င္းက ဆက္လက္ေျပာ ၾကားသည္။

ယခုႏွစ္က်င္းပခဲ့ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ပြဲ ႏွစ္ပတ္လည္အခမ္းအနားသည္ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္၏ ေနာက္ဆံုး ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္ၿပီး ပထမဆံုး က်င္းပျခင္းျဖစ္သည္။

NLD ပါတီသည္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ပါတီစံု ဒီမုိကေရစီ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ၌ ႏိုင္ငံတ၀န္း ဆႏၵမဲ ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ေက်ာ္ျဖင့္ အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရခဲ့သည့္ ပါတီ ျဖစ္ေသာ္လည္း စစ္အစုိးရက အာဏာလႊဲေျပာင္းေပး ရန္တာ၀န္ ပ်က္ကြက္ခဲ့ သည္။

Ref;Irrawaddy

Read More...

Collapse...

ေျမာက္ကိုရီးယား - ျမန္မာဆက္ဆံေရး တရုတ္ ဘယ္အခန္းက႑က ပါသလဲ

ခင္ဦးသာ
27 May 2011

တ႐ုတ္သမၼတ ဟူက်င္းေတာင္သည္ ေျမာက္ကိုးရီးယားေခါင္းေဆာင္ ကင္မ္ဂ်ံဳအီးလ္ႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ေဘက်င္းၿမိဳ႕၌ မေန႔က ေတြ႔ဆုံခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ယေန႔ ေတြ႔ဆုံသည္။

ေျမာက္ကိုးရီးယား ေခါင္ေဆာင္ႏွင့္ ဦးသိန္း စိန္တို႔ ေဘက်င္းၿမိဳ႔၌ ေတြ႔ဆုံျခင္း ရွိ၊ မရွိ ကို တရား၀င္ သတင္းထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိ ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ေျမာက္ ကိုးရီးယား သံအမတ္ႀကီးက ဦးသိန္းစိန္ ၏ ခရီးစဥ္မစတင္မီ ရက္ပိုင္း၌ ျမန္မာ နယ္စပ္ ေရးရာ ၀န္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းေဌးႏွင့္ ေတြ႔ဆုံခဲ့ေၾကာင္းကို ႏိုင္ငံပိုင္မီဒီယာ မ်ားက ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ေဆြးေႏြးသည့္ အေၾကာင္းအရာ မ်ားကိုမူ ေဖာ္ျပျခင္း မရွိေပ။

ေျမာက္ကိုးရီးယား သံအမတ္ႀကီး H.E.Mr Kim Sok Cholသည္ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား ၀န္ႀကီး ဦးခင္ရီႏွင့္ လည္း ေတြ႔ဆုံခဲ့ၿပီး ႏွစ္ႏိုင္ငံ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ကိစၥမ်ားကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကေၾကာင္း ေမလ ၂၆ ေန႔ထုတ္ ေၾကးမံုသတင္းစာ၌ ေရးထား သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းေဌးသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ေျမာက္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း သူရ ဦးေရႊမန္း ၏ ခရီးစဥ္တြင္လည္း အဖြဲ႔၀င္တဦး အေနျဖင့္ လိုက္ ပါခဲ့ဖူးသူျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ေျမာက္ကိုးရီးယား ႏိုင္ငံတို႔၏ ဆက္ဆံေရး ပိုမိုေကာင္းမြန္လာေရးအတြက္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ ၾကားခံ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ေျခ ရွိေၾကာင္း ၀ါရင့္သံတမန္ေဟာင္း တဦး ျဖစ္သူ သခင္ခ်န္ထြန္းက ေျပာသည္။

“ျမန္မာေရာ ေျမာက္ကိုးရီးယားပါ အေမရိကန္တို႔၊ ဥေရာပတို႔နဲ႔ မတည့္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ႏွစ္ႏိုင္ငံစလုံးကို စည္းလုံးေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵနဲ႔ တ႐ုတ္က လုပ္ေပးတယ္လို႔ ေျပာရမွာပါ” ဟု တ႐ုတ္ႏွင့္ ေျမာက္ကိုးရီးယားႏုိင္ငံတို႔တြင္ သံအမတ္ႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ဦးခ်န္ထြန္းက ဆုိသည္။

ေျမာက္ကိုးရီးယားေခါင္းေဆာင္ ကင္မ္ဂ်ံဳအီးလ္သည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ ၿပီးခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းက ေရာက္ရွိေနျခင္း ျဖစ္ၿပီး သမၼတ ဦးသိန္းစိန္သည္ ေမလ ၂၆ ရက္ေန႔မွ ၂၈ ရက္ေန႔ထိ ၃ ရက္ၾကာ ခ်စ္ၾကည္ေရး ခရီးစဥ္အျဖစ္ တ႐ုတ္သို႔ ေရာက္ရွိေနသည္။

“ဒီႏွစ္ႏိုင္ငံ စလုံးကို အေနာက္အုပ္စုေတြက စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔ထားေတာ့ တ႐ုတ္ကိုပဲ မီခိုေနၾကရတယ္။ ဒီေတာ့ တ႐ုတ္ရဲ႕ၾသဇာက ႏွစ္ႏိုင္ငံစလုံးရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးေတြ ေပၚမွာရွိတယ္” ဟု ဦးခ်န္ထြန္းက ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ေျမာက္ကိုးရီးယားတို႔သည္ ဦးေန၀င္း အစိုးရလက္ထက္တြင္ ဆက္ဆံ ေရးေကာင္းမြန္ခဲ့ၾကၿပီး ႏွစ္ႏိုင္ငံ သမၼတမ်ား အျပန္အလွန္ ခ်စ္ၾကည္ေရး ခရီးစဥ္မ်ား သြားေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ အာဇာနည္ကုန္း ဗုံးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္ပြား ၿပီး ေနာက္ပိုင္း သံတမန္ဆက္ဆံေရး ျပတ္ေတာက္ခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ေျမာက္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံတို႔သည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ သံအမတ္ႀကီးမ်ား ခန္႔အပ္၍ သံတမန္ဆက္ သြယ္မႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အႏုျမဴစြမ္းအင္ စီမံကိန္းအတြက္ ေျမာက္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံက ကူညီေပးလ်က္ရွိကာ ေျမာက္ ကိုးရီးယား၏ စားနပ္ရိကၡာအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဆန္စပါးမ်ား ကူညီေပးထား ေၾကာင္း သိရသည္။

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ ျမန္မာ၊ ေျမာက္ကိုးရီးယား အျပင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ ပါကစၥတန္ စသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္လည္းဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္လ်က္ရွိၿပီး အင္အားႀကီး အိႏၵိယ ႏိုင္ငံႏွင့္မူ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ျခင္း မရွိေပ။

“တ႐ုတ္ အေနနဲ႔ေျမာက္ကိုးရီးယားထက္ ျမန္မာကို ပိုၿပီးအေရးေပးတာေတြ႔ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ျမန္မာနဲ႔ ထိစပ္ေနတဲ့ အိႏၵိယနဲ႔ တ႐ုတ္က အဆင္မေျပလို႔ပါ”ဟု ဦးခ်န္ထြန္းက သုံးသပ္ေျပာဆိုသည္။

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၌ ေရာက္ရွိေနေသာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ေခါင္းေဆာင္ေသာ ျမန္မာ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔သည္ တ႐ုတ္သမၼတ ဟူက်င္ေတာင္း၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ၀မ္က်ားေပါင္၊ တ႐ုတ္ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ယေန႔ ေတြဆုံ၍ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ား ႏွင့္နည္းပညာဆိုင္ရာ ကိစၥတို႔ကိုေဆြးေႏြး၍ သေဘာတူစာခ်ဳပ္မ်ား ခ်ဳပ္ဆို မည္ဟု ဆင္ဟြာ သတင္းတြင္ ေရးသားထားသည္။

တ႐ုတ္အစိုးရသည္ ျမန္မာ၊ ေျမာက္ကိုးရီးယား အပါအ၀င္အာရွေဒသတြင္း ႏိုင္ငံမ်ားအေပၚ စစ္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ၾသဇာမ်ားလြမ္းမိုးမႈရွိေနၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေရးကိစၥမ်ားကို ႏိုင္ငံတကာမ်က္ႏွာစာ၌ ကာကြယ္ေပးလ်က္ရွိသည္။

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ စီးပြားေရး၊ စြမ္းအင္၊ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔စသည့္ စီမံ ကိန္းမ်ား၌ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ အမ်ားအျပား လုပ္ေဆာင္ထားသည္။

Ref;Irrawaddy

Read More...

Collapse...

ဘုရားသံုးဆူတြင္ ပညာေရး ေထာက္ပံ့ေၾကး ေတာင္းခံ

May 26th, 2011

ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ကရင္ျပည္နယ္၊ ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးၿမိဳ႔နယ္၊ ဘုရားသံုးဆူၿမိဳ႔နယ္ခြဲတြင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားထံ ပညာေရး ေထာက္ပံ့ေၾကး ေတာင္းခံေနေၾကာင္း လုပ္ငန္းရွင္ မ်ားထံမွ သိရသည္။

ေမလ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ ၿမိဳ႔နယ္ခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးမႉး ဦးမ်ိဳးၾကည္က ၿမိဳ႔ေပၚရွိ ေရႊဆိုင္ ပိုင္ရွင္၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ရွင္၊ ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္ႏွင့္ အျခားစီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ စုစု ေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ကို အစည္းအေဝး ေခၚယူ ၿပီး ၂၀၁၁-၁၂ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပညာေရး ေထာက္ပံ့ေၾကး ေတာင္း ခံျခင္း ျဖစ္သည္။

“ေရႊဆိုင္၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္လို ဝင္ေငြနည္းတဲ့ လုပ္ငန္းဆို ထိုင္းဘတ္ ၅၀၀၀ ေပးရမယ္လို႔ ေျပာတယ္၊ ကုမၸဏီေတြလို တျခား လုပ္ငန္းႀကီးေတြကို ဘတ္ ၆၀၀၀၊ ၇၀၀၀ ကေန တေသာင္းေက်ာ္ထိ ေတာင္းတယ္” ဟု စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႏွင့္ နီးစပ္သည့္ ၿမိဳ႔ခံတဦးက ေျပာသည္။

ယခုကဲ့သို႔ သုံးဆူၿမိဳ႔တြင္ ပညာေရး ေထာက္ပံ့ေၾကး ေတာင္းခံျခင္းသည္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ျဖစ္ၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေတာင္းသည့္ ပမာဏအတိုင္း ေပးၾကလိမ့္ မဟုတ္ ေၾကာင္း ေျပာသည္။

“ေစတနာဆိုရင္ေတာ့ ထည့္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ ဆႏၵ ရွိၿပီးသားပဲ၊ ခုဟာက အကန္႔အသတ္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ဘယ္သူက ေစတနာ မရွိဘူး” ဟု လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္တဦးက ေျပာသည္။

“အားလံုး မေပးၾကဘူးလို႔ ျငင္းၾကတယ္၊ ဦးမ်ဳိးၾကည္က မေပးရင္ အေရးယူမယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ထားတယ္၊ ဘယ္လိုအေရးယူမလဲေတာ့ မသိဘူး” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။

ေမလ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ေဒါက္တာျမေအးက တိုင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္ ပညာေရးမႉးမ်ားကို ေတြ႔ဆုံရာတြင္၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းဖြင့္ ခ်ိန္၌ အေျခခံပညာမူလတန္း အဆင့္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားအတြက္ ေက်ာင္းသုံး စာအုပ္မ်ား အခမဲ့ျဖန္႔ေဝရန္ ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု အစိုးရပိုင္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖၚျပခဲ့ သည္။

“မူလတန္း အခမဲ့ ပညာသင္ၾကားေရးလို႔သာ ေျပာတယ္၊ ဒီႏွစ္ ေက်ာင္းအပ္ခကေတာ့ မႏွစ္ကထက္ေတာင္ ပိုကုန္က်တယ္” ဟု ေက်ာင္းသားမိဘတဦးက ေျပာသည္။

မူလတန္းအဆင့္၌ သူငယ္တန္း ေက်ာင္းသားတဦးလွ်င္ ေက်ာင္းအပ္ခ၊ စာအုပ္ခ ထိုင္းေငြ ၂၇၅ ဘတ္ႏွင့္ စာေရးခ ဘတ္ ၂၀ ေပးရၿပီး စတုတၴတန္း ေက်ာင္းသားတဦးလွ်င္ ေက်ာင္းအပ္ခ၊ စာအုပ္ခ ၆၇၀ ဘတ္ႏွင့္ စာေရးခ ဘတ္ ၂၀ ထိ ေပးေဆာင္ရေၾကာင္း ေက်ာင္းသားမိဘတဦးက ေျပာသည္။

Ref;Monnews

Read More...

Collapse...

ကခ်င္ သြားသည့္ ဂီရိေဒသမွ ရခိုင္ အလုပ္သမားမ်ား ေခါင္းပံု ျဖတ္ခံေနရ

5/26/2011
ေမာင္ေအး

မိမိေဒသတြင္ စီးပြားေရး က်ပ္တည္းမူႏွင့္ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးမႈေၾကာင့္ ေနရပ္ရင္းကို စြန္႔ခြာျပီး ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ ယုဇနကုမၸဏီတြင္ သြားေရာက္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ရန္ ထြက္ခြာသြားသည့္ ဂီရိ မုန္တိုင္းသင့္ ေဒသမွ ရခိုင္ အလုပ္သမားမ်ားမွာ ေခါင္းပံုျဖတ္ ခံေနရသည့္ အတြက္ အခက္အခဲႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနၾကရေၾကာင္း သိရွိရသည္။

ရခိုင္ဘက္မွ ေရာက္ရွိလာသည့္ ဂီရိသင့္ေဒသမွ ရခိုင္ အလုပ္သမားမ်ားကို ယုဇနကုမၸဏီမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက လုပ္အားခ ကို လစဥ္ ထုတ္မေပးဘဲ ၆ လ တၾကိမ္သာ ထုတ္ေပးမည္ ဆိုသည့္ အတြက္ ယခုကဲ့သို႔အခက္အခဲႏွင့္ ၾကံဳေနၾကရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။

ယခုကဲ့သိုYအခက္ခဲေၾကာင့္ ယုဇနကုမၸဏီပိုင္ စားအုန္းဆီျခံတြင္ လုပ္ကိုင္ရန္ ထြက္ခြာ သြားသူ တစ္ခ်ိဳ႔မွာ မိမိေဒသကို ျပန္လာေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။

"မင္းျပားျမိဳ႕နယ္ ဥတၱရရြာက လူေတြျဖစ္တယ္။ တခ်ိဳ႔ဆိုလမ္းမွာ ထမင္းေတာင္ ငတ္လာ တယ္လို႔ေျပာတယ္။ သူတို႔မွာ ဒီက အိမ္ကို ေရာင္းျပီး မိသားစုလိုက္ၾကသြားတာတဲ့။ ဟုိကို ေရာက္ေတာ့ လုပ္အား ခလည္း ၆ လျပည့္မွ ရွင္းမယ္လို႔ေျပာေတာ့ ပိုျပီး ဒုကၡ ေရာက္တယ္။ ဒါနဲ႔ ျပန္လာၾကတယ္လို႔ၾကားရတယ္" ဟု ရန္ကုန္ တြင္ေနထိုင္သည့္ ရခုိင္ ဦးဇင္းတပါးက ေျပာသည္။

ေျမပံုႏွင့္ မင္းျပားျမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ေဒသအတြင္း စီးပြားေရး အဆင္မေျပမူႏွင့္ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးမႈကို အခြင့္ေကာင္းယူျပီး မက္လံုး အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးကာ ရြာတုိင္လွည့္ျပီး ကားၾကီး မ်ားႏွင့္ အလုပ္သမား ရွာေဖြေရး ေအဂ်င့္မ်ားက ရခိုင္ ေက်းရြာသားမ်ားကို စုေဆာင္း ေနေၾကာင္းသိရသည္။

"တခ်ိဳ႕ျပန္လာတယ္လို႕လည္းၾကားတယ္။ ဘာေၾကာင္းျပန္လာတယ္ဆိုတာေတာ့ အတိက် မသိဘူး။ သြားတဲ့ လူေတြလည္း ဆက္သြားေနတုန္းဘဲ။ တခ်ိဳ႔ဆိုရင္ ေယာက်ၤား ထြက္သြားတာကို အိမ္က မယားေတာင္ မသိလိုက္ဘူး။ ရခိုင္ျပည္က အခု ငရဲျပည္လို ျဖစ္ေနျပီ " ဟု မင္းျပားျမိဳ႔နယ္ သက္ပုန္ ေက်းရြာသား တဦးက ေျပာသည္။

ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား ဘိုးစဥ္ ေဘာင္ဆက္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္လာေသာ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားကို အစိုးရက ေလလံပစ္ျပီး တစ္ဦးတည္း လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ခြင့္ျပဳျပီး ေတာင္မ်ားကိုလည္း ကုမၸဏီမ်ားအား ဌားရမ္းထားသျဖင့္ ရခိုင္ျပည္သူ လူထုမွာ ေတာင္သြား၍ မရ ျမစ္ကို ဆင္း၍မရ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ရပ္တည္ေရး အတြက္ အခက္ အခဲမ်ိဳးစံုႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည္။

ထိုကဲ့သုိ႔အခ်ိန္တြင္ ယမန္ႏွစ္က တိုက္ခတ္ခဲ့ေသာ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ လယ္ယာေျမမ်ား ပ်က္စီးကာ ကၽြဲႏြားမ်ားလည္း ေသဆံုးသြားသျဖင့္ ဂီရိသင့္ ေဒသမွ ျပည္သူမ်ားမွာ ယခုအခါ ျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ဟု ဆိုကာ ေနရပ္ရင္းကို မိသားစု လိုက္ စြန္႔ခြာျပီး တနသၤာရီတိုင္၊ ကခ်င္ တႏိုင္းေဒသႏွင့္ တာခ်ီလိတ္ဘက္သို႔ ထြက္ခြာေနၾကသည္ဟု သိရ သည္။

ယခုကဲ့သို႕ အလုပ္သမားမ်ား စုေဆာင္း ေပးေနသူမ်ားမွာ ေရႊျပည္ရခိုင္ အေ၀းေျပး ကားလိႈင္းမွ မင္းျပား ဂိတ္မႈးႏွင့္ စစ္ေတြခရိုင္မႈးတို႔ပူးေပါင္းကာ လုပ္ေဆာင္ ေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း မင္းျပား ျမိဳ႔ခံမ်ားက ေျပာသည္။

Ref;Narinjara

Read More...

Collapse...

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ တရုတ္ႏုိင္ငံသုိ႔ ေရာက္ရိွ

ရန္ပိုင္
26 May 2011

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္သည္ အစုိးရအဖြဲ႔၀င္ ၀န္ႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ တရုတ္ႏုိင္ငံသုိ႔ ယေန႔ ေရာက္ရွိသြားသည္။ သမၼတအျဖစ္ တာ၀န္ယူျပီး ပထမဆုံး သြားေရာက္ခ့ဲသည့္ ျပည္ပခရီး ျဖစ္သည္။

ခရီးစဥ္သည္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ဆက္ဆံေရး၊ စီးပြားေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးတုိ႔ကုိ ပုိမုိ တုိးျမွင့္ရန္ ရည္ရြယ္သည္ဟု တရုတ္အစုိးရ၏ ဆင္ဟြာသတင္းတြင္ ယေန႔ ေဖာ္ျပထား သည္။

ေနျပည္ေတာ္ စစ္ဘက္ အသုိင္းအ၀န္းႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ား၏ အဆုိအရ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြား ေရး ကိစၥရပ္မ်ား အျပင္ အိႏၵိယ သမုဒၵရာ အတြင္းရွိ တရုတ္စစ္သေဘၤာမ်ား ျမန္မာ ဆိပ္ကမ္းတြင္ ဆုိက္ကပ္ႏုိင္ေရးကုိလည္း သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ ယခုခရီးစဥ္အတြင္း ထည့္ သြင္း ေဆြးေႏြးလိမ့္မည္ဟု သိရသည္။

ထုိသေဘၤာမ်ားသည္ အေရွ႕အလယ္ပုိင္းေဒသ၊ အာဖရိကတုိက္တုိ႔မွ ထြက္ရွိသည့္ ေရနံမ်ား သယ္ယူေနသည့္ တရုတ္ သေဘၤာမ်ားကုိ ပင္လယ္ဓားျပမ်ား ရန္မွ ကာကြယ္ ေစာင့္ ေရွာက္လ်က္ရိွသည္။

စစ္သေဘၤာမ်ား ဆုိက္ကပ္ခြင့္ ျပဳေရးကုိ ၿပီးခဲ့သည့္ ေမလ ၁၂ ရက္ေန႔က ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ လာေရာက္သည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ဗဟိုစစ္ေကာ္မရွင္ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရွီခ်ိဳင္ဟုန္က ျမန္မာအစုိးရသစ္ကုိ အဆုိျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

တရုတ္ႏုိင္ငံက ၎တုိ႔ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံထားသည့္ ရခုိင္ကမ္းလြန္ရွိ ေက်ာက္ျဖဴ ေရနက္ ဆိပ္ကမ္း၊ ရခုိင္ျပည္နယ္မွ တရုတ္ႏုိင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္ကုိ ေဖာက္လုပ္ေနသည့္ ေရနံ ႏွင့္ ဓာတ္ေငြ႔ ပုိက္လုိင္းတုိ႔ လုံၿခဳံမႈ ရိွေရးကုိလည္း လုိလားေနသည္ဟု စစ္ေရးေလ့လာ သူမ်ားက ဆုိသည္။

ပုိက္လုိင္းတည္ေဆာက္ေရးကို ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ အဆုံးသတ္မည္ျဖစ္ၿပီး အေရွ႔အ လယ္ပုိင္းႏွင့္ အာဖရိကတုိက္မွ သယ္ယူ လာသည့္ ေရနံမ်ားကုိ ထုိပုိက္လုိင္းမွ တဆင့္ တရုတ္ႏုိင္ငံသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္မည္ ျဖစ္သည္။

ထုိ႔ျပင္ တရုတ္အစုိးရက ရခုိင္ျပည္နယ္ ရမ္းၿဗဲကြ်န္းေပၚရိွ ေလယာဥ္ကြင္း တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းတခုတြင္ ပါ၀င္ ပတ္သက္ေနသည္ဟု ရမ္းၿဗဲကြ်န္း ေဒသခံတဦးထံမွ သိရသည္။

“ေလယာဥ္ကြင္း ေဆာက္တဲ့ ေနရာမွာ တရုတ္အလုပ္သမားေတြပဲ အလုပ္ လုပ္ရတယ္၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္တုန္းကလည္း တရုတ္ စစ္ဘက္ အမႈထမ္းေတြကုိ ေတြ႔ေနရတယ္” ဟု ၎က ဆုိသည္။

တရုတ္ေရတပ္သည္ ယခင္က ပစိဖိတ္သမုဒၵရာတြင္သာ လွည့္လည္ သြားလာေန ေသာ္လည္း အိႏၵိယ သမုဒၵရာအတြင္းရွိ ပါကစၥ တန္၊ အီရန္၊ သီရိလကၤာ၊ ျမန္မာ စသည့္ ႏုိင္ငံ မ်ားတြင္ ေရတပ္ အေျခစုိက္စခန္းမ်ား တည္ေဆာက္ႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားေနသည္ဟု စစ္ေရး ေလ့လာသူတခ်ဳိ႔က သုံးသပ္သည္။

ယမန္ေန႔က ထုတ္ျပန္သည့္ ဆင္ဟြာသတင္းတပုဒ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ တရုတ္ သံအမတ္ ၀မ္က်ဳံးရင္က သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၏ ခရီးစဥ္တြင္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ အၾကား ဆက္ဆံေရး ထပ္မံ တုိးျမွင့္ရန္ မဟာဗ်ဴဟာက်က် ေဆာင္ရြက္မည္ဟု ေျပာဆုိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထား သည္။

ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကား ဓာတ္ေငြ႔ ပုိက္လုိင္း တည္ေဆာက္ေရး၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္ ထုတ္လုပ္ေရး စသည့္ က႑မ်ားတြင္ စာခ်ဳပ္ ၁၅ ခုခန္႔ ခ်ဳပ္ဆုိထားၿပီး တရုတ္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အႀကီးဆုံး ကုန္သြယ္ဖက္ႏွင့္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ အမ်ားဆုံး ႏုိင္ငံျဖစ္သည္။

တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ေပါလစ္ဗ်ဴရုိ အဖြဲ႔၀င္ က်ာခ်င့္လင္က ဦးသိန္းစိန္အစုိးရအဖဲြ႔ကုိ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလဆန္းပုိင္းတြင္ သြားေရာက္ ေတြ႔ဆုံခဲ့သည္။ အစုိးရသစ္ကုိ ပထမဆုံး သြားေရာက္ေတြ႔ဆုံခ့ဲသည့္ ႏုိင္ငံတကာမွ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။

Ref;Irrawaddy

Read More...

Collapse...

ရန္ကုန္မွ ထုိင္း နယ္စပ္အေရာက္ ပို႔ေပးသည့္ လူပြဲစားအလုပ္ တြင္က်ယ္

ခင္ဦးသာ
26 May 2011

ထုိင္းႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံမ်ားသို႔ တရားမ၀င္ သြားေရာက္လိုသူမ်ားအား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ေကာ့ေသာင္း နယ္စပ္အထိ လူတဦးလွ်င္ က်ပ္ ၃ သိန္းခြဲအထိ ယူေဆာင္၍ လူပြဲစားမ်ားက ပို႔ေဆာင္ေပးေနေၾကာင္း ခရီးသည္မ်ားက ေျပာသည္။

ရန္ကုန္မွတဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ေကာ့ေသာင္းနယ္စပ္သို႔ သြားသူမ်ားသည္ မႏၱေလး၊ မေကြး၊ ရန္ကုန္၊ အညာ ေဒသမ်ားႏွင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္တို႔မွ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

နယ္စပ္မွ တဘက္ႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္မည့္ သူမ်ားသည္ ေဒသရင္း၌ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးေနျခင္းေၾကာင့္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ထုခြဲေရာင္းခ်၍ သြား ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

လူကုန္ကူးသည့္ ကိစၥမ်ား တြင္က်ယ္လာျခင္းေၾကာင့္ အစိုးရ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက နယ္စပ္ ေဒသ သြားေရာက္မည့္ သူမ်ားအား စစ္ေဆးေရးဂိတ္ အမ်ားအျပားတြင္ စစ္ေဆးေမးျမန္း ျခင္း၊ သြားမည့္အေၾကာင္းအရာ မခိုင္လုံသူမ်ားအား သက္ဆုိင္ရာ ေဒသသို႔ ျပန္လည္ပို႔ ေဆာင္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ပြဲစားမ်ားျဖင့္ သြားလာ ေနၾကရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

“အဖမ္းအဆီးမရွိဘဲ ေကာ့ေသာင္းေရာက္ခ်င္ရင္ ပြဲစားခ က်ပ္ ၃ သိန္းခြဲေပးရတယ္။ မွတ္ပုံတင္ကတ္ နည္းနည္းေလး ေဟာင္းေနရင္ ၄ သိန္း ေတာင္းတယ္။ သြားမယ့္လူက အနည္းဆုံး ၃ ေယာက္ ရွိရမယ္လို႔ ပြဲစားေတြက ေျပာတယ္” ဟု ေကာ့ေသာင္း ေဒသသို႔ သြားေရာက္ရန္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႔မွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔သို႔ ေရာက္ရွိေနသူ ကိုသန္းေရႊက ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

ရန္ကုန္မွ ေကာ့ေသာင္းအေရာက္ ပြဲစားခ ေပးေဆာင္ရေသာ ေငြသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ က်ပ္ ၁ သိန္းခြဲႏွင့္ ၂ သိန္း ခန္႔သာ ေစ်းေပါက္ခဲ့ၿပီး ယခုႏွစ္တြင္ ေကာ့ေသာင္းေဒသသို႔ သြားေရာက္သူ မ်ားျပားလာ၍ လူပြဲစားေစ်းကြက္ တြင္က်ယ္လာရာ ယခုကဲ့သို႔ ေစ်းႏွႈန္းျမင့္တက္ သြားျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္ေဒသခံမ်ားက ဆုိသည္။

“ေအာင္မဂၤလာ ကား၀န္းထဲက ေကာ့ေသာင္းသြားမယ့္ ကားဂိတ္ေရာက္တာနဲ႔ ပြဲစားေတြက စုၿပံဳေရာက္လာၿပီး သူလုပ္ ေပးမယ္၊ ငါလုပ္ေပးမယ္၊ ေစ်းမမ်ားေစရဘူး ဆိုၿပီး အတင္း စည္း႐ုံးတယ္” ဟု ေကာ့ေသာင္းသို႔ သြားမည့္ ကိုသန္းေရႊက ဆိုသည္။

လူပြဲစားမ်ားသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ပါရမီ အေ၀းေျပး ကားဂိတ္ႏွင့္ ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပးကားဂိတ္တို႔မွ တနသၤာရီတိုင္းသို႔ ေျပးဆြဲ ေနၾကေသာ ယာဥ္ေမာင္းမ်ား၊ တနသၤာရီ တုိင္း အတြင္းရွိ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္မ်ားမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း ညိႇႏွႈိင္းကာ ပို႔ေဆာင္ေပး ေနေၾကာင္း သိရသည္။

ရန္ကုန္ ဆူးေလ၊ ပန္းဆိုးတန္းတို႔ရွိ ကုမၸဏီ တခ်ဳိ႔သည္ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႔၌ အေျခစိုက္ကာ လူတဦးလွ်င္ ထိုင္းဘတ္ေငြ ၁၆၀၀၀ (က်ပ္ ၄၆၀၀၀၀ ခန္႔) ယူေဆာင္ကာ ေကာ့ေသာင္း အေရာက္ ပို႔ေဆာင္ေပး၍ နယ္စပ္ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း အလုပ္အကိုင္ ရရွိေရးကိုပါ ေဆာင္ရြက္ေပးေနေၾကာင္း ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႔ခံတဦးျဖစ္သူ ကိုေက်ာ္၀င္းက ေျပာသည္။

ဆက္လက္၍ ၎က “ဘတ္ ၁၆၀၀၀ ေပးရင္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ လုပ္ေပးတယ္၊ အလုပ္ပါရွာေပးတယ္။ ပိုက္ဆံအေၾက မေပးႏိုင္တဲ့ လူဆိုရင္ လခထဲက ျဖတ္ယူတယ္။ ရန္ကုန္က ေအးဂ်င့္တခ်ိဳ႔ ဒီမွာ႐ုံးခန္းဖြင့္ၿပီး လုပ္ေပး ေနတယ္” ဟုဆိုသည္။

ရန္ကုန္မွ ေကာ့ေသာင္းသို႔သြားရာ လမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္၌ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္အမ်ား အျပား ရွိေသာ္လည္း ေရးၿမိဳ႔နယ္ႏွင့္ ထား၀ယ္ၾကားရွိ မလြဲေတာင္ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္သည္ အဓိက က်ေသာ ဂိတ္တခု ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ခရီးသည္ အေနျဖင့္ မိမိသြားမည့္ ေနရာအား ေသခ်ာ စြာ မေျပာျပႏိုင္ပါက ထိုဂိတ္မွတဆင့္ မိမိေနရပ္သို႔ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ေၾကာင္း ေကာ့ေသာင္း ေဒသခံ တခ်ဳိ႔ကဆိုသည္။

ရခိုင္၊ မြန္ျပည္နယ္ႏွင့္ အညာဘက္မွ လာသူမ်ား၏ မွတ္ပုံတင္မ်ားကို အဓိက စစ္ေဆးေၾကာင္း၊ ေငြ မေပးႏိုင္သူမ်ားကို ဂိတ္မွ ျဖတ္သြားခြင့္ မေပးေၾကာင္း၊ တခါတရံ ထား၀ယ္မွ ေကာ့ေသာင္း သြားသည္ကိုပင္ စစ္ေဆးၿပီး ေငြေတာင္းခံျခင္းမ်ား ရွိေၾကာင္း ကိုေက်ာ္၀င္းက ရွင္းျပသည္။

“ပြဲစားေတြက ကားေမာင္းသူေတြနဲ႔ ညိႇၿပီး တင္တယ္။ ကားေမာင္းသူေတြက သက္ဆိုင္ရာ ဂိတ္ေတြရဲ႕ တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ နားလည္မႈယူၿပီး စစ္ေဆးမခံရ ေအာင္လုပ္ေပး ထားတယ္။ ဆရာေရ က်ေနာ့္ကားေပၚမွာေတာ့ လူဘယ္ႏွဦး ပါတယ္လို႔ အသိေပးလိုက္တာနဲ႔ အဲဒီကားေပၚပါတဲ့ လူေတြကို ဘာမွတ္ပုံတင္မွ မစစ္ေဆးေတာ့ဘူး” ဟု ထား၀ယ္-ေကာ့ေသာင္း ေျပးဆြဲေနေသာ အျမန္ယာဥ္လိုင္း ပိုင္ရွင္တဦးက ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လာေရာက္သူ အမ်ားစုသည္ အေအးခန္း၊ ငါးဖမ္းေလွ စသည့္ ေရလုပ္ငန္းမ်ား၊ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံႏွင့္ စားေသာက္ဆိုင္ မ်ားတို႔၌ လုပ္ကိုင္ၾကၿပီး ၎တို႔၏ အနိမ့္ဆုံးလစာမွာ ထိုင္းဘတ္ ၆၅၀၀ (က်ပ္ ၂ သိန္း၀န္းက်င္) မွ ဘတ္ေငြ ၁၀၀၀၀ (က်ပ္ ၃ သိန္း၀န္းက်င္) ရရွိၾကေၾကာင္း သိရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ သာမန္လူတဦး၏ ဝင္ေငြ လစာမွာ က်ပ္ ၇ ေသာင္း ၀န္းက်င္ရွိသည္။

ေကာ့ေသာင္း နယ္စပ္မွ ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံမ်ားသို႔ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရန္ သြားေသာ လူဦးေရသည္ လစဥ္ေထာင္ခ်ီ၍ ရွိၿပီး အမ်ားစုမွာ မိန္းကေလးမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ေကာ့ေသာင္းမွ ထိုင္းႏုိင္ငံ ရေနာင္းဘက္သို႔ ခရီးသည္မ်ား ပို႔ေဆာင္ ေပးေနသည့္ ေလွေမာင္းသူ ကုိသန္႔ဇင္က ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

“လူ ၁၀၀ မွာ မိန္းကေလးက ၇၀ ေလာက္ရွိတယ္။ အမ်ားစုက ရန္ကုန္၊ ေမာ္လၿမိဳင္နဲ႔ အညာဘက္ကပါ။ မိန္းကေလးေတြ အမ်ားစုက ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းေတြ အတြက္ ေရာင္းစား ခံၾကရတယ္၊ တခ်ဳိ႔က စက္႐ုံေတြမွာလုပ္ၾကတယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။

မိန္ကေလး အမ်ားစုသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ လူပြဲစားမ်ား၏ ေရာင္းစားျခင္းကို ခံေနၾကရၿပီး ယခုႏွစ္ပိုင္းအတြင္း အမ်ဳိးသားမ်ားသည္ပင္ ထိုင္း ေရလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေရာင္းစားျခင္းကို ခံေနၾကရေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ရေနာင္းေဒသ၌ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးအလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ မသီတာသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔ ၎၏ အသက္ ၁၅ က ရန္ကုန္ အင္းစိန္ၿမိဳ႔နယ္မွေန၍ ေကာ့ေသာင္းဘက္သို႔ ေရာင္းစားျခင္း ခံခဲ့ရေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

“က်မကို ပြဲစားက ေကာ့ေသာင္းက စားေသာက္ဆိုင္မွာ အလုပ္သြင္းေပးမယ္ဆိုၿပီး ေခၚလာတယ္။ ေကာ့ေသာင္း ေရာက္ေတာ့ ရေနာင္းဘက္ကို ေခၚသြားၿပီး အခန္းတခုထဲမွာ ၂ ရက္ ပိတ္ေလွာင္ထားတယ္။ ေနာက္တေန႔မွာ အခန္းထဲကို အမ်ဳိးသား တေယာက္ သြင္းေပးလိုက္ၿပီး ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ခိုင္းေတာ့တာပဲ” ဟု မသီတာက ရွင္းျပသည္။

Ref;Irrawaddy

Read More...

Collapse...

လာရာ လားရာ အလားအလာ

အရႇင္သံ၀ရာလကၤာရ (ဓမၼပိယဆရာေတာ္)

Monday, 23 May 2011 ။ ။


ကိစၥတစ္စံုတရာ သို႔မဟုတ္ တစ္စံုတစ္ဦးႏႇင့္ ဆက္စပ္ေသာအခါ လာရာကိုလည္း ၾကည့္ၾကသည္။ အလားအလာ ကိုလည္း မႇန္းဆၾကသည္။ အလား အလာကို မႇန္းဆျခင္းသည္ လားရာကုိ သိလိုမႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ပီဘိ မည္သည့္ အရာမဆုိ လာရာကလည္း အေရးႀကီးသည္။ လားရာကလည္း အေရးႀကီးသည္။ အလားအလာ ကလည္း အေရးႀကီးသည္။ အက်ဳိးလို၍ ေညာင္ေရေလာင္း ဟူသည္မႇာလည္း အလားအလာကို အေလးဂ႐ု ျပဳေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အဆိပ္ပင္ကို ေရမေလာင္း ဟူသည္မႇာလည္း အလား အလာကို အဓိက ထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အမ်ားစုသည္ အလားအလာကို ပဓာန ထားေသာေၾကာင့္ ေျမစမ္း ခရမ္းပ်ဳိးရသည္မ်ဳိးကုိ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ ေရႇာင္ရႇား လိုၾကသည္။

႐ုပ္နာမ္ႏႇစ္ပါး တစ္ဆက္တည္း ဆက္ကာဆက္ကာ ဆက္၍ စပ္၍ ျဖစ္ေနျခင္းကို ''သံသရာ''ဟု ေခၚရသည္။ ထိုသံသရာသည္ အနမတဂၢ သံသရာ ျဖစ္၏။ အဓိပၸာယ္က မသိအပ္ေသာ အစ ရႇိေသာ သံသရာ၊ အစကို မသိႏိုင္ေသာ သံသရာ၊ ဘုရားရႇင္သည္ သံသရာ၏ အစကို ၾကည့္ေသာအခါ အစကုိ မေတြ႔ရ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ''အနမတဂၢသံသရာ''ဟုသာ မိန္႔ခဲ့သည္။ သံသရာ၏ အစသည္ အ၀ိဇၨာႏႇင့္ တဏႇာဟုသာ ဆိုႏုိင္သည္။ ထို႔ထက္ပုိ၍ ရႇာလို႔မေတြ႔။

လူနတ္ျဗဟၼာ သတၲ၀ါ တုိ႔သည္ သံသရာ ေရအလ်ဥ္ေၾကာ၌ ေမ်ာပါေနၾကေသာ ဒုကၡသည္မ်ား ျဖစ္ၾက၏။ သက္ညႇာစြာ ေျပာေတာ့ သံသရာ ခရီးသည္။ သံသရာခရီးသြားမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ မိမိတုိ႔သည္ ကံေကာင္း ေထာက္မစြာ လူရယ္လို႔ ျဖစ္ကာ လူ႔ေလာကထဲသို႔ ေရာက္လာခဲ့ၾက၏။ မိဘ၊ အစ္ကို၊ အစ္မ စသူတို႔၏ ျပဳစု ေစာင့္ေရႇာက္မႈျဖင့္ လူလား ေျမာက္ခဲ့သည္။ လူ႔သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္၏ ေတာင္းဆုိမႈေၾကာင့္ ပညာေတြ သင္ၾကရသည္။ ဥစၥာေတြ ရႇာၾကရသည္။

ဂုဏ္ေတြ၊ လာဘ္ေတြ၊ ပကာသနေတြ၊ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈေတြ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ၾကရသည္။ အမ်ားနည္းတူ ႐ုန္းကန္ ႀကိဳးစား၊ ဘ၀တစ္ခု ထူေထာင္။

အခ်ိန္တန္လ်င္ေတာ့ အိမ္ျပန္ၾကရဦးမည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ့္အိမ္က ဘယ္၀ယ္ဘယ္ဆီ ဘယ္ရပ္ဘယ္ဌာနီ ဟူ၍ ဘယ္သူမႇ ေရေရရာရာ မသိ။ ရက္ကန္းသည္မေလးကို ဘုရားရႇင္က ''သမီး...ဘယ္ကလာခဲ့တာလဲ'' ဟု ေမးေတာ့ ''မသိပါဘုရား...''ဟု ေျဖခဲ့သည္။ သူမချမာ လာရာကို မသိရႇာ၊ ဘုရားက ဆက္ၿပီးေတာ့ ''ဘယ္ကုိ သြားမႇာလဲ''ဟု ေမးေတာ့ ''မသိပါဘုရား''ဟုပဲ ေျဖႏုိင္သည္။ သူမချမာ လားရာကိုလည္း မသိရႇာ၊ လားရာကို မသိေတာ့ အလားအလာ ကိုလည္း မျမင္ႏိုင္ဘဲ ရိႇေတာ့သည္။ အမ်ားစုလည္း ေမးလာခဲ့လွ်င္ ရက္ကန္းသည္ မေလးလိုသာ ေျဖၾကရလိမ့္မည္။ အ႒ကထာ ဆရာကေတာ့ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ဆဆ ေနသူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ကား အပါယ္ေလးပါးသာ ျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ခဲ့၏။ အသိၪာဏ္ဦးမစီး၊ ေမာဟအားႀကီး၊ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေန၊ ေပါ့ေပါ့ဆဆ လုပ္သူတုိ႔၏ လားရာကား အပါယ္ေလးပါးမႇ တပါး အျခား မရိႇေခ်။

ဘာတစ္ခုမွ် မေသခ်ာ မေရရာ လႇသည့္ ဘ၀မ်ဳိးမႇာ မေရရာ မေသခ်ာေသာ အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနၿပီး ေရႇ႕ဆက္ ေလွ်ာက္ရမည့္ ဘ၀သံသရာ ခရီးကလည္း ဘာမွ် ေရေရရာရာ ေသေသခ်ာခ်ာ မရႇိေတာ့ ထို႔ထက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့သည့္ ဘ၀ကား မရႇိေတာ့ေခ်။ အမႇန္ကို မျမင္ႏိုင္တာ၊ မျမင္ရတာ ေတာ္ေတာ္ ခက္လႇသည္၊ ျမင္ပါေသာ္လည္း မျမင္ခ်င္ဟန္ ေဆာင္၍ ေနရထုိင္ရတာ မအီမသာ ရႇိလႇသည္။ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာ နမ္းရသည့္ ဘ၀ ေတာ္ေတာ္ဆုိးသည့္ ဒုကၡ။(အပၸိေယဟိ သမၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ)

လူ႕ဘ၀ေလး ေရာက္တုန္းေရာက္ခုိက္ လာလမ္းကို မျပန္ရေသးမီ အခ်ိန္ပိုင္းအတြင္း အမ်ားစု ဆိုသည့္ အမ်ားစုႀကီး မႇာျဖင့္ ေအးေအးေလး ေနရလား၊ မေနရ၊ သက္သက္ သာသာေလး ေနရလား၊ မေနရ၊ ခ်မ္းခ်မ္း သာသာေလး ေနရလား၊ မေနရ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ရႊင္ရႊင္ႏႇင့္ ေနရလား၊ မေနရ၊ ဘယ္မႇာလဲ လူ႔စည္းစိမ္၊ ဘယ္မႇာလဲ လူ႔ခ်မ္းသာ၊ ေစ့ေစ့ေတြးက ေရးေရး ေပၚပါလိမ့္မည္။

တျဖည္းျဖည္းႏႇင့္ ပတ္သက္မႈေတြ စပ္ယႇက္မႈေတြက တိုးလာ၊ သိမ္းပိုက္မႈ၊ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြက မ်ားလာ၊ ခ်စ္စရာေတြက တိုးလာ၊ အခ်စ္ေတြက ပြားလာ၊ ေခါင္းထဲ ထည့္ရတာေတြက မႏုိင္မနင္း ျဖစ္လာ၊ ေႏႇာင္ႀကိဳး အထပ္ထပ္ ခ်ည္မိ၊ တုပ္မိလ်က္ ျဖစ္သြား၊ အမယ္ဘုတ္ ဇာတ္ထုပ္ကို သူခင္း၊ မိုးလင္းေအာင္သူက၊ မရႇိခင္ကေတာင့္တ၊ ရႇိျပန္ေတာ့ ေၾကာင့္ၾက၊ ေလာဘေဒါသ ေတြကႀကီး၊ ေသာက ေမာဟေတြက ဖိစီး၊ ဣႆာ မစၧရိယေတြက အားႀကီး၊ ေဒါမနႆ မီးေတြက တၿငီးၿငီး၊ ပူလိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း၊ ေလာင္လုိက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း၊ တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆုိသည္မႇာ ကိေလသာ မီးလွ်ံမ်ား တဟုန္းဟုန္း စြဲေလာင္ ေနသည့္ မီးေလာင္ကြင္း မွ်သာ။(သဗၺံ ဘိကၡေ၀ အာဒိတၲံ)

ၿပံဳးစရာေတြ႔က ၿပံဳးလိုက္ၾက၊ ရယ္စရာေတြ႔က ရယ္လိုက္ၾက၊ မဲ့စရာေတြ႔က မဲ့လိုက္ၾက၊ မုန္းစရာေတြ႔က မုန္းလိုက္ၾက၊ မလိုတစ္မ်ိဳး၊ လိုတစ္မ်ဳိး၊ မလိုေတာ့ ေဒါသ၊ လိုေတာ့ ေလာဘ၊ ပုထုဇဥ္ အ႐ူးဘ၀၊ ပံုစံ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏႇင့္ သူက၊ တစ္ခါတေလေတာ့ ဇာတ္လိုက္ (မင္းသား၊ မင္းသမီး)၊ တစ္ခါတေလေတာ့ ဗီလိန္၊ တစ္ခါတေလေတာ့ လူၾကမ္း၊ တစ္ခါတေလေတာ့ လူရႊင္ေတာ္၊ လူျပက္၊ (အမ်ားစုကေတာ့ လူပ်က္) ဘ၀ ဇာတ္ခံုေပၚမႇာ အခန္းက႑ မ်ဳိးစံုေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ ျပခဲ့ရသည္။ ကံကုန္လို႔ မိုးခ်ဳပ္၊ တြဲေရႊလက္ကို ျဖဳတ္လိုက္ရေတာ့ အေဖာ္မပါ တစ္ကုိယ္တည္း ကိုယ့္ခရီး ကိုယ္ဆက္ရေလသည္။

ဘုရားရႇင္၏ တေမာတမသုတၲန္ ေဒသနာ အသြားႏႇင့္ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ လူသားအားလံုး လာရာ ႏႇစ္ခုကေန လားရာ ႏႇစ္ခု ဆီသို႔ သြားေနၾက၏။ ခြဲလိုက္လွ်င္ေတာ့ တစ္အုပ္စုက အေမႇာင္မႇ အေမႇာင္သို႔ သြားေနၾကေလ၏။ တစ္အုပ္စုက အေမႇာင္မႇ အလင္းသို႔ သြားေနၾကေလ၏။ တစ္အုပ္စုက အလင္းမႇ အေမႇာင္သို႔ သြားေနၾကေလ၏။ တစ္အုပ္စုက အလင္းမႇ အလင္းသို႔ သြားေနၾကေလ၏။

ကံဆိုးမုိးေမႇာင္က်သည္ဟု ဆိုသည့္အတုိင္း အေမႇာင္ဟူသည္ ကံဆိုးလို႔ ေမႇာင္ရ၏။ လူျဖစ္ေသာ္လည္း ကံက ဆိုးေတာ့ အမ်ဳိးက ညံ့ဖ်င္းသည္၊ ယာစကာမ်ဳိး၊ မုဆိုးတံငါမ်ဳိး၊ ဆင္းရဲသားမ်ဳိး၌ လူျဖစ္ရ၏။ အမ်ဳိးက ယုတ္ည့ံရသည့္ အထဲ ႐ုပ္ကလည္း ဆိုး၊ က်န္းမာေရး ကလည္း ညံ့၊ ေျခလက္အဂၤါက မသန္စြမ္း၊ လူခ်င္းမတူ၊ သူခ်င္း မမွ်သည့္ ဘ၀၊ ဥစၥာမရႇိ၊ ပညာမတတ္၊ လူရာမ၀င္၊ ဘ၀အေမႇာင္ထုက မိုက္လြန္းလႇသည္။ ထုိ႔အျပင္ လူရယ္လုိ႔ ျဖစ္လာ လူမည္ကာမတၲ၊ လူကိုလူဟု အသိအမႇတ္ျပဳ မခံရ၊ လူ ကို လူလုိ မဆက္ဆံၾက၊ လူကို လူေနရာမႇာ မေပးၾက၊ လူတစ္ဦး ရသင့္ရထုိက္သည့္ အခြင့္အေရးေတြ လက္လႊတ္ဆံုး႐ံႈး၊ ေသေတာ့သာ ေသသြားရ၊ လူ႔ဘ၀အရသာ ဘာမႇန္း မသိလုိက္ရ၊ သနားစရာ သူတို႔ဘ၀။

သမၸတၲိႏႇင့္ ၀ိပတိၲ ႏႇစ္မ်ဳိးတြင္ သမၸတၲိ-ျပည့္စံုမႈက အလင္းျဖစ္သည္။ ၀ိပတၲိ - ခ်ဳိ႕တဲ့မႈက အေမႇာင္ ျဖစ္သည္၊ ဒုဂၢတိႏႇင့္ သုဂတိ ႏႇစ္မ်ဳိးတြင္ သုဂတိ - လူနတ္စသည္ ေကာင္းရာသုဂတိက အလင္း ျဖစ္သည္။ ဒုဂၢတိ-ငရဲ တိရစၧာန္ စသည္ ဒုဂၢတိက အေမႇာင္ ျဖစ္သည္။ ဒုကၡႏႇင့္သုခ ႏႇစ္မ်ဳိးတြင္ သုခက အလင္း ျဖစ္သည္။ ဒုကၡက အေမႇာင္ ျဖစ္သည္။

လူျဖစ္ေသာ္လည္း ကံဆိုးေတာ့ အစစအရာရာ ၀ိပတၲိႏႇင့္ တိုးရသည္။ အနိမ့္ဆံုးအဆင့္၊ အေျခခံလူတန္းစား၊ နင္းျပား ဘ၀မ်ဳိး၌ လူျဖစ္ရသည္။ ဥပဓိကလည္း ၀ိပတၲိ၊ ေဒသကလည္း ၀ိပတၲိ၊ ကာလကလည္း ၀ိပတၲိ၊ ဥစၥာကလည္း ၀ိပတၲိ၊ ပညာကလည္း ၀ိပတၲိ၊ အရာရာမႇာ ၀ိပတၲိႏႇင့္သာ ႀကံဳရသည္။ ဤကား ဘ၀၏ ကံဆိုး မိုးေမႇာင္ က်မႈပင္ ျဖစ္သည္။

ထိုသို႔ ဘ၀က အေမႇာင္က်ေနသျဖင့္ ေမာဟကႀကီးစုိး၊ ေမာဟ အေမႇာင္တိုက္ထဲမႇာ အသိ အလိမၼာ မရႇိ၊ မိုက္လံုးႀကီး မိုက္တြင္းနက္သည္။ ညႇဥ္းပန္း ႏႇိပ္စက္ဖို႔၊ သတ္ဖို႔၊ ျဖတ္ဖို႔ လက္မေႏႇး၊ ခုိးဖို႔၊ ၀ႇက္ဖို႔ လက္မတြန္႔၊ မဟုတ္တာမႇန္သမွ် အကုန္လုပ္သည္။ သူသည္ လက္ရႇိဘ၀ အေမႇာင္က်ေနၿပီး တမလြန္မႇာလည္း အပါယ္ေလးပါး အေမႇာင္သို႔ ျပန္သြားေနသူ ျဖစ္သည္။ (အေမႇာင္မႇ အေမႇာင္သုိ႔)

တစ္ေယာက္ကေတာ့ လက္ရႇိဘ၀ အေမႇာင္က်ေနေသာ္လည္း ဆင္းရဲေလေလ သံေ၀ဂရ ဆိုသည့္အတုိင္း မိမိဘ၀၏ လက္ရႇိခ်ဳိ႕တဲ့မႈ၊ ဆင္းရဲ ႏံုျခာမႈကို သင္ခန္းစာ ယူသည္။ သံေ၀ဂယူသည္။ ႐ိုးသားႀကိဳးစား စြာျဖင့္ အတတ္ပညာ၊ အသိပညာ တို႔ကို ဆည္းပူး ေလ့လာသည္၊ ဘာသာတရား ကိုင္း႐ိႈင္းသည္၊ မဟုတ္၊ မမႇန္၊ မသင့္ဟု သိရတာ မႇန္သမွ် မျပဳ၊ မေျပာဘဲ ေရႇာင္ၾကဥ္သည္၊ ဟုတ္၊ မႇန္၊ သင့္ေလ်ာ္ရာကို ျပဳလုပ္ ေျပာဆိုသည္။ လူက ခ်ဳံၾကားမႇာ ျဖစ္လင့္ကစား စိတ္ကိုေတာ့ ၀တႎသာ၌ ထားသည္။ ႐ိုး႐ိုးက်င့္ သျဖင့္ ျမင့္ျမင့္ ႀကံႏုိင္သည္။ သူသည္ လက္ရႇိဘ၀မႇာ အေမႇာင္ က်ေနေသာ္လည္း တမလြန္ ေနာက္ဘ၀ ေကာင္းရာသုဂတိ အလင္းဆီသို႔ သြားေနသူ ျဖစ္သည္။ (အေမႇာင္မႇ အလင္းသို႔)

တခ်ဳိ႕က ေရႇးကံေကာင္းခဲ့လို႔ ဘ၀က အစစအရာရာ ျပည့္စံုသည္။ ပညာတတ္ အမ်ဳိး၊ ဥစၥာဓန ျပည့္စံုေသာ အမ်ဳိး၌ လူလာျဖစ္ရ၏။ အမ်ဳိးကေကာင္း၊ အသိုင္းအ၀ိုင္းကေကာင္း၊ ပညာတတ္၊ ဥစၥာေပါ၊ ႐ုပ္ေခ်ာ၊ ဘ၀မႇာ ဘာမွ် လိုေလေသးမရႇိ၊ သို႔ေသာ္ ဆင္ေသ စီးလိုက္သည့္ က်ီးမိုက္ပမာ ဘ၀ေရစုန္ကို ေမွ်ာလိုက္ေနသည္။ အေဟာင္းစား သက္သက္ႏႇင့္ မ်ဳိးေစ့ကို ျပဳတ္စား ေနသည္။

ဗဟုသုတ မလိုက္စား၊ ဘုရားတရား နတၴိ၊ အေပ်ာ္အပါးႏႇင့္သာ အခ်ိန္ျဖဳန္း၊ အသိ အလိမၼာ မရႇိ၊ ရာထူးဂုဏ္၊ ဓနဂုဏ္ စသည္ တို႔ေၾကာင့္ မာန္ တက္ခ်င္တိုင္းတက္၊ မိုက္တြင္းက နက္၊ လက္ရႇိ ဘ၀က ျပည့္စံုေနေတာ့ တမလြန္ကို ေဘးခ်ိတ္၊ ကံႏႇင့္ကံ အက်ဳိး ေဘးဖယ္ထား၊ ဒုစ႐ိုက္၊ သုစ႐ိုက္ ထည့္မတြက္။ သူသည္ ကံေကာင္း ေထာက္မ လက္ရႇိဘ၀ အလင္းထဲ ေရာက္ေန ေသာ္လည္း တစ္ဘ၀ ဇာတ္သိမ္း စာရင္းရႇင္းၾကသည့္ အခါ အပါယ္ေလးပါး အေမႇာင္သို႔ သြားေရာက္ရမည့္သူ ျဖစ္သည္။ (အလင္းမႇ အေမႇာင္သို႔)

တခ်ဳိ႕က ေရႇးကုသိုလ္ကံလည္းေကာင္း၊ လက္ရႇိ ပစၥဳပၸန္ကံလည္းေကာင္း၊ ဘုရားတရား အေလးထားသည့္ အသိုင္း အ၀န္း၌ လူျဖစ္လာရ၏၊ ပညာတတ္၊ ႐ုပ္ေခ်ာ၊ က်န္းမာေရးေကာင္း၊ အသိုင္းအ၀ိုင္းကေတာင့္၊ မ်ဳိး႐ိုးက ဘာသာတရား ေလးစားေတာ့ ဘာသာတရား ကိုင္း႐ႈိင္းသည္။ ဘုရားမႇန္း၊ တရားမႇန္း၊ သံဃာမႇန္း သိသည္။ ကံႏႇင့္ကံ အက်ဳိးကို အေလးအနက္ ထားသည္။

ဒါနသီလက ျပည့္စံုသည္၊ ဘာ၀နာကို ထိုက္သည့္အားေလ်ာ္စြာ က်င့္ႀကံသည္။ စိတ္ေကာင္း ႏႇလံုးေကာင္း ရႇိသည္။ ရပ္ေရး ရြာေရး၊ ေဆြေရးမ်ဳိးေရး ဘယ္ေတာ့မႇ လက္မေႏႇး၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား လက္ကိုင္ ထားသည္။ သနား ၾကင္နာတတ္၊ ကူညီ ႐ိုင္းပင္းတတ္သည္၊ သေဘာထားျပည့္၍ အေကာင္း ျမင္တတ္သည္။ သူ၏ လက္ရႇိ ဘ၀ကလည္း လင္းလက္ေနသည္။ တမလြန္ ဘ၀ကလည္း လင္းလက္ေနသည္၊ အလင္းမႇသည္ အလင္းဆီသို႔ သြားေနသူ ျဖစ္သည္။ (အလင္းမႇ အလင္းသို႔)

အေမႇာင္သည္ အေၾကာက္တရားကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။ ဘာမႇမျမင္ရ မၾကားရသည့္ အေမႇာင္ထဲ၌ ေနရလွ်င္ စိတ္ေခ်ာက္ခ်ား၍ အေၾကာက္တရား ေပၚလာတတ္သည္။ အေမႇာင္သည္ သံသယကို ေပါက္ဖြား ေပးသည့္ အျပင္ ထိုသံသယကို ႀကီးထြား ေစတတ္သည္။ ညအခါ က်က္စားေသာ ဒုစ႐ိုက္ သမားတို႔သည္ အေမႇာင္ကို ဖက္တြယ္ အားကိုးၾကသည္။ အေမႇာင္ထဲ၌ ဆူးမျမင္၊ ေျငာင့္မျမင္၊ ခလုတ္မျမင္၊ က်င္းမျမင္၊ ခ်ိဳင့္မျမင္၊ ေခ်ာက္ကမ္းပါး မျမင္ႏႇင့္ အႏၲရာယ္ မ်ားလႇသည္၊ ေလာ ကီကိစၥ ဟူသမွ် အေမႇာင္က ေကာင္းက်ဳိး မျပဳႏုိင္တာက မ်ားသည္။

အလင္းသည္ အေမႇာင္ထဲ၌ ႀကံဳေတြ႕ရေသာ အေၾကာက္တရား၊ သံသယ၊ မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ိုက္ႏႇင့္ အႏၲရာယ္ တို႔ကို ကာကြယ္ ေပးသည္၊ အေမႇာင္ထဲ၌ စိတ္လံုၿခံဳမႈ မရႇိ၊ အလင္းထဲ၌ စိတ္လံုၿခံဳမႈ အျပည့္အ၀ ရသည္။ အေမႇာင္သည္ ေမာဟကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ အလင္းသည္ အေမာဟ ပညာကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ မ်က္စိ ႏႇစ္ကြင္းသည္ အလင္းေရာင္ ထဲမႇာမႇ အရႇိ မႇန္ကို ျမင္ရ သကဲ့သို႔ နားႏႇစ္ဖက္ သည္လည္း အလင္းေရာင္ ထဲမႇာမႇ အသံမႇန္ကို ၾကားရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်က္စိႏႇင့္နား အတြက္ အလင္းေရာင္က မရႇိမျဖစ္ လိုအပ္သည္။

လူတို႔သည္ မ်က္စိႏႇင့္နားကို အဓိကထား၍ အလုပ္လုပ္ေနၾကရသည္။ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္မႈကို မ်က္စိႏႇင့္ နားက အဓိက အေထာက္အကူ ျပဳသျဖင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အတြက္ မ်က္စိႏႇင့္ နားကို အထူး အေလးထား ဖြံ႔ၿဖိဳး ေစရမည္။ ျမင္သင့္တာ ျမင္ေစရမည္။ ၾကားသင့္တာ ၾကားေစရမည္။ လူသားကို ဖြံ႔ၿဖိဳး တုိးတက္ေစလိုလွ်င္ မ်က္စိႀကီး နားႀကီး ဘ၀မ်ဳိး ဖန္တီးေပးရမည္။ ဘုရားရႇင္ကလည္း အၾကားအျမင္ မ်ားျခင္းသည္ မဂၤလာ တစ္ပါးဟု ဗဟုသုတ ျပည့္စံု ႂကြယ္၀မႈကို မဂၤလာတစ္ပါး အျဖစ္ သတ္မႇတ္ မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။ အလင္းႏႇင့္ အေမႇာင္သည္ သာမန္အားျဖင့္ မ်က္စိႏႇင့္သာ သက္ဆုိင္သလို ရႇိေသာ္လည္း သိပၸံေခတ္၊ မီဒီယာေခတ္၊ သတင္း ေခတ္ႀကီးမႇာ နားႏႇင့္လည္း သက္ဆုိင္ လာေတာ့သည္။ ဖြံ႔ၿဖိဳး တုိးတက္ေသာ ဘ၀တစ္ခု၊ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခုကို တည္ေဆာက္မည္ ဆိုလွ်င္ မ်က္စိႏႇင့္နားကို အျဖစ္ႏုိင္ဆံုး အလင္းထဲမႇာ ထားရႇိေပးရမည္၊ မ်က္စိလည္းလင္း၊ နားလည္းလင္း၍ အားလံုး ျမင္သာထင္သာ ပြင့္လင္းစြာဆုိလွ်င္ လားရာကား အေတာ္အသင့္ မႇန္းဆ၍ ရႏုိင္ေပမည္။

Ref: EMG News

Read More...

Collapse...

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ တ႐ုတ္ခရီးစဥ္ စတင္မည္

ဦးသားၫြန္႔ဦး ။
ဗုဒၶဟူး, 25 ေမ 2011 ။


မနက္ျဖန္ သြားေရာက္မယ့္ ျမန္မာ အစိုးရသစ္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲဲ႕ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ခ်စ္ၾကည္ေရး ခရီးစဥ္ဟာ တ႐ုတ္နဲ႔ ျမန္မာအၾကား နီးနီးကပ္ကပ္ ရိွေနတယ္ ဆိုတာကို ျပည္တြင္းေရာ ႏိုင္ငံတကာ ကိုပါ ျပသလိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရိွပံုရတယ္လို႔ ေလ့လာသူေတြက ခန္႔႔မွန္းပါတယ္။ ခရီးစဥ္ အတြင္းမွာေတာ့ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ကုန္သြယ္ေရး၊ စီးပြားေရး ကိစၥေတြနဲ႔ နယ္စပ္ တည္ၿငိမ္ေရး ကိစၥေတြကို အေလးေပး ေဆြးေႏြးဖြယ္ ရိွေနပါတယ္။ အျပည့္အစုံကို စံုစမ္း ေမးျမန္းထားတဲ့ ကိုသားၫြန္႔ဦးက တင္ျပ ေပးထားပါတယ္။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ အခုခရီးစဥ္ဟာ သမၼတအျဖစ္ ဒုတိယေျမာက္ ျပည္ပ ခရီးစဥ္ ျဖစ္သလို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ကိုေတာ့ သမၼတသစ္ အေနနဲ႕ ပထမဆံုး သြားေရာက္တဲ့ ခ်စ္ၾကည္ေရး ခရီးစဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဆံုး ျပည္ပ ခရီးစဥ္ကေတာ့ အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံ ျဖစ္ၿပီး အာဆီယံ ထိပ္သီး အစည္းအေ၀းကို အဲဒီမွာ တက္ေရာက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတသစ္ရဲ႕ တ႐ုတ္ခရီးစဥ္ မတိုင္ခင္မွာဆိုလည္း အစိုးရသစ္ ဖဲြ႔႔ၿပီးၿပီးခ်င္း ျမန္မာျပည္ လာေရာက္တဲ့ ႏိုင္ငံျခား အဆင့္ျမင့္ ေခါင္းေဆာင္ဟာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အစိုးရသစ္ လက္ထက္မွာလည္း တ႐ုတ္၊ ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး နီးနီးစပ္စပ္ ရိွေနတယ္ဆိုတာ ျပသလိုပံု ရတယ္လို႔ တ႐ုတ္ အေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူ ေဒါက္တာ လွေက်ာ္ေဇာက သံုးသပ္ပါတယ္။

“အစုိးရသစ္ တက္ရင္ေတာ့ သူက အင္အားႀကီးႏုိင္ငံ၊ မိတ္ေဆြရင္းႏုိင္ငံေတြကို သြားၿပီး မိတ္ဆက္ရတာ၊ အစိုးရရဲ႕ ေပၚလစီေတြ ရွင္းျပ ရတာေတြ ရွိတာေပါ့။ အဲဒါအျပင္ သူ႔မွာ တျခား ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ျပည္တြင္းက သူ႔ကို မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပည္သူ လူထုကိုလည္း သူက ျပတာ၊ ငါ့ေနာက္မွာ တ႐ုတ္ႀကီး ရွိတယ္၊ ထုိ႔အတူပဲ အေနာက္ႏုိင္ငံက လူေတြကိုလည္း ဒီလုိပဲ သူ႔ကို ခပ္ခြာခြာ လုပ္ခ်င္လုပ္၊ ငါ့မွာေတာ့ ဒီမွာ အားကိုးရွိတာပဲဆုိၿပီး ဖိအားေပးတဲ့ သေဘာနဲ႔ သူက တ႐ုတ္ကို လုံးျပတာ ပါပါတယ္။”

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ခရီးစဥ္အတြင္းမွာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ၀န္ႀကီးဌာနေတြ အၾကား ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မယ့္ ကိစၥေတြကို လက္မွတ္ ထုိးမွာ ျဖစ္သလို စီးပြားေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ကိစၥေတြကို အေလးေပး လုပ္ေဆာင္မွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆိုင္ရာ တ႐ုတ္ သံအမတ္ႀကီး လီဂ်န္ဟူး (Li Junhua) က တ႐ုတ္ပိုင္ ဆင္ဟြာ သတင္းဌာနကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။

တ႐ုတ္အေနနဲ႔ အခုလို စီးပြားေရးနဲ႔ ကုန္သြယ္ေရး ကိစၥကို အေလးေပး ေဆြးေႏြးမွာ ျဖစ္သလို တခ်ိန္တည္း မွာလည္း တ႐ုတ္၊ ျမန္မာ နယ္စပ္က တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ျမန္မာအစိုးရ တင္းမာေနတဲ့ ကိစၥကိုလည္း ေဆြးေႏြးႏုိင္ေခ် ရိွတယ္လို႔ ေဒါက္တာ လွေက်ာ္ေဇာက ယူဆပါတယ္။

“East Asian Community ဆုိတာ သူက ရေအာင္ ႀကိဳးစားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အဲဒီ ၃ ႏုိင္ငံနဲ႔ Asian + 3 ေပါ့၊ အဲဒီဟာႀကီး တခုလုံးကုိ သူက အာရွ ေစ်းကြက္ႀကီး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဗမာတုိ႔၊ လာအုိတို႔၊ ကေမၻာဒီးယားတုိ႔ ဒီထဲမွာ အဆင္းရဲဆုံး ႏုိင္ငံေတြကုိ သူက တတ္ႏုိင္သမွ် ျမႇင့္တင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနတယ္၊ သူ႔ေပၚလစီက။”

နယ္စပ္ကိစၥေတြေရာ ပါႏုိင္လားခင္ဗ်။

“ပါတယ္၊ ဒါကေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူထားတဲ့ အဖြဲ႕ေတြ၊ အဲဒီကိစၥေတြကေတာ့ သူ႔အနီး အနားမွာ အပူကြက္ ရွိကို မရွိေစခ်င္ဘူး။”

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဟာ အရင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရေရာ အခုလက္ရိွ အစိုးရသစ္နဲ႔ပါ နီးနီးကပ္ကပ္ ဆက္ဆံေပမဲ့ ျမန္မာ အစိုးရ အေပၚ အမ်ား ယူဆသလို၊ အထူးသျဖင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံက ေလ့လာသူအခ်ဳိ႕ ယူဆသလို တ႐ုတ္ဟာ ျမန္မာအေပၚ ၾသဇာေညာင္းတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ တ႐ုတ္နဲ႔ ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး ေလ့လာသူအခ်ဳိ႕က လက္မခံပါဘူး။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာ သံအမတ္ႀကီးေဟာင္း ျဖစ္တဲ့ သခင္ ခ်န္ထြန္းက အရင္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ လက္ထက္ကတည္းက တ႐ုတ္ဘက္က ေျပာတိုင္း လိုက္နာတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ယူဆပါတယ္။

“တုံးတိုက္တုိက္ ကမ္းတုိက္တုိက္ပဲ၊ သိပ္ၿပီးေတာ့ ဂ႐ုစိုက္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက လူထြက္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ လာတဲ့ အခ်ိန္ ျဖစ္လာတယ္ အခုက၊ မူလစိတ္ထား၊ မာန္မာနကေတာ့ ခ်မယ္လို႔ မထင္ဘူး။”

ဒါေပမဲ့လည္း တ႐ုတ္ဘက္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္လာဖို႔ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ခ်ဥ္းကပ္ပံုနဲ႔ မတူဘဲ တိုးတိုး တိတ္တိတ္ နားခ်တဲ့ နည္းလမ္းကို သံုးေလ့ရိွတယ္လို႔ ေဒါက္တာ လွေက်ာ္ေဇာက ေျပာပါတယ္။

“အေနာက္ႏုိင္ငံနဲ႔ မတူတာက အေနာက္ႏုိင္ငံက မီဒီယာမွာ အရမ္းကာေရာ အုတ္ေအာင္ ေသာင္းနင္းေတြ ေျပာတာေလ။ တ႐ုတ္က အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး၊ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ ေပါ့ဗ်ာ။”

သမၼတသစ္ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ သမၼတ က်မ္းသစၥာဆိုပဲြမွာ သူတို႔အစိုးရသစ္ အေနနဲ႔ Clean Government သန္႔ရွင္းတဲ့ အစုိးရနဲ႔ Good Governance ေကာင္းမြန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္သြားမယ္လို႔ ကတိစကား ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒါကိုက တ႐ုတ္ရဲ႕ အေငြ႔႔အသက္ မကင္းဘူး၊ တ႐ုတ္အစိုးရ လက္ရိွ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ပံုစံကို နမူနာ ယူခ်င္တာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေလ့လာသူ အခ်ဳိ႕က ယူဆပါတယ္။ တ႐ုတ္ အစိုးရဟာ တဘက္မွာ ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ေတြကို ႏိုင္ငံတကာမွာ ေ၀ဖန္ျပစ္တင္ ခံရမႈေတြကေန အကာအကြယ္ ေပးသလို တဘက္မွာ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္လာေစေရး တိုက္တြန္း ကူညီမႈေတြ ရိွတယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။

တ႐ုတ္သမၼတ ဟူက်င္ေတာင္း (Hu Jintao) ရဲ႕ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ အခု သြားေရာက္မယ့္ သမၼတသစ္ရဲ႕ ခ်စ္ၾကည္ေရး ခရီးစဥ္ဟာ မနက္ျဖန္က စၿပီး စေနေန႔႔မွာ အဆံုးသတ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတရဲ႕ ခရီးစဥ္အတြင္း ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအဖဲြ႔႔၀င္ ၀န္ႀကီး ၁၀ ဦးေက်ာ္နဲ႔ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပါ၀င္မယ္လို႔ သိရပါတယ္။

Ref: VOA News

Read More...

Collapse...

ခ်င္းျပည္ အဓမၼလုပ္အားေပး ေလ်ာ့က်မည္ဟု ILO ေမွ်ာ္လင့္

သဲသဲ |
ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ေမလ ၂၅ ရက္ ၂၀၁၁ ။

နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ခ်င္းျပည္နယ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ဟားခါးတြင္ အဓမၼ လုပ္အားေပး ခိုင္းေစမႈဆုိင္ရာ ပညာေပး ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္ေဆာင္ ခဲ့သျဖင့္ အဆိုပါ လုပ္အားေပး ကိစၥမ်ား ေလ်ာ့က် သြားမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားေၾကာင္း အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အလုပ္သမား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ILO အရာရွိ စတိဗ္မာရွယ္လ္ Steve Marshall က ေျပာသည္။

ရန္ကုန္ရွိ ILO ဌာနကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ စတိဗ္မာရွယ္လ္ကုိယ္တုိင္ ပထမဆံုး အၾကိမ္ အျဖစ္ ေမလ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ ဟားခါးသို႔ တရက္ၾကာ သြားေရာက္ခဲ့ကာ ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႔ဝင္မ်ားကို အဓမၼ လုပ္အားေပးကိစၥ ပညာေပး ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။

“အားလံုး ၁၆ဝ ေက်ာ္တယ္။ အားလံုးနီးပါးက အစိုးရ ဌာနေတြ ကပါ။ ၿမိဳ႕နယ္ကေန ျပည္နယ္ အဆင့္ထိ ပါတယ္။ ရဲနဲ႔ စစ္တပ္က တာဝန္ ရွိသူေတြ၊ တရား သူၾကီးေတြနဲ႔ တရားေရး ဝန္ထမ္းေတြလည္း ပါတယ္။ ခ်င္းျပည္နယ္ ဝန္ၾကီး ဌာနေတြက လူေတြေပါ့။ … ပညာေပး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း ေနာက္လာမယ့္ အစီရင္ခံစာ ေတြမွာ တစံုတရာ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲမယ္၊ လုပ္အားေပးကိစၥ ေလ်ာ့က် သြားမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္” ဟု မစၥတာ စတိဗ္ မာရွယ္လ္က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ခ်င္းျပည္နယ္တြင္း အိမ္ေထာင္စု ၉ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္မွာ အဓမၼလုပ္အားေပး ခုိင္းေစ ခံေနရေၾကာင္း အေမရိကန္ အေျခစိုက္ Physicans for Human Rights (PHR) အဖြဲ႔၏ ၂ဝ၁၁ ဇန္နဝါရီထုတ္ လူ႔အခြင့္အေရး အစီရင္ခံစာ၌ ပါရွိၿပီးေနာက္ ILO ၏ ယခုခရီးစဥ္ ေပၚထြက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။

PHR သည္ ခ်င္းျပည္နယ္ ၉ ၿမိဳ႕နယ္ရွိ အိမ္ေထာင္စုမ်ားကို အေျခခံကာ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္အတြင္း စစ္တမ္း ေကာက္ယူခဲ့ၿပီး၊ စစ္တပ္က ေပၚတာဆြဲျခင္း၊ လမ္းေဖာက္ရာတြင္ လုပ္ခမေပးဘဲ ခုိင္းေစ ခံရျခင္းကို အမ်ားဆံုး ေတြ႔ရသည္ဟု ၎တို႔၏ အစီရင္ ခံစာတြင္ ဆုိထားသည္။

အစီရင္ခံစာအား ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ ႏိုဘယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ရရွိခဲ့သည့္ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔ PHR ႏွင့္အတူူ ဂြ်န္ေဟာ့ပ္ကင္း ဘလြန္းဘက္ခ္ Johns Hopkin ျပည္သူ႔ က်န္းမာေရး ေက်ာင္းရွိ လူ႔ အခြင့္အေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔ က်န္းမာေရး ဌာနက ပူးတဲြ ျပဳစုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ခ်င္းျပည္နယ္ ခရီးစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ “သြားရတဲ့ အေၾကာင္း ၂ ခ်က္ ရွိပါတယ္။ ILO နဲ႔ အစိုးရ ၾကားမွာ တႏိုင္ငံ လံုးမွာ ပညာေပး လုပ္ငန္းေတြလုပ္ဖို႔ သေဘာ တူထားခ်က္ ရွိတယ္။ ဒီလႈပ္ရွားမႈေတြ ခ်င္းျပည္နယ္မွာ မလုပ္ရေသးဘူး။ ေနာက္ၿပီး အဓမၼ လုပ္အားေပး ခိုင္းေစမႈနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ တိုင္ၾကားစာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရထားတာ ေၾကာင့္ပါပဲ။ တရားဝင္ တိုင္စာ ၄၊ ၅ ခုထက္ မနည္းပါဘူး။ လုပ္အားေပး ခုိင္းေစမႈနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ တျခား အခ်က္လက္ေတြလည္း ရထားတယ္” ဟု ILO အရာရွိက ေျပာသည္။

ပညာေပးေဆြးေႏြးပြဲတြင္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါဝင္ခဲ့ျခင္း မရွိေသာ္လည္း တဦးခ်င္း ေတြ႔ဆံုမႈ မ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။

ျပည္ပ အေျခစုိက္ ခ်င္းလူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔ CHRO ကမူ ILO အေနႏွင့္ ဟားခါးသာမက နယ္စပ္ရွိ စစ္တပ္မ်ားႏွင့္ လူထုကို ပညာေပးရန္ လိုအပ္ေနၿပီး၊ ေနာက္ဆက္တြဲ အေရးယူမႈမ်ားပါ ေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

“႐ုတ္တရက္ႀကီး တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာမယ္လို႔ အယံုအၾကည္ မရွိပါဘူး။ ILO ကလည္း တခါ ေရာက္လာတာနဲ႔ ေျပာ႐ံုပဲ ရွိေသးတာ။ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ ေဖာ္လားဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပါ။ ILO ကို ျဖစ္ေစခ်င္တာက ဟားခါးတင္ မကဘဲ၊ နယ္စပ္ေတြမွာ တပ္စြဲထားတဲ့ တပ္ေတြမွာပါ၊ အာဏာပိုင္တင္ မကဘဲ လူထုကိုပါ ပညာေပး ေစခ်င္တယ္” ဟု CHRO ၏ စီမံကိန္း ဒါ႐ိုက္တာ ဇအုပ္လင္း Za Uk ling က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။

ၾကြက္ေသာင္းက်န္းမႈေၾကာင့္ စားနပ္ရိကၡာ ရွားပါးေနသည့္ ခ်င္းျပည္နယ္တြင္ အဓမၼခုိင္းေစမႈမ်ားေၾကာင့္ ေတာင္ယာ အဓိက လုပ္ကိုင္သည့္ လူထုအတြက္ စားဝတ္ေနေရး အခက္ ေတြ႔ေစသည္ဟု သူက ဆိုသည္။

လူဦးေရ ၅ သိန္းေက်ာ္ ရွိသည့္ ခ်င္းျပည္နယ္တြင္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း စစ္တပ္မ်ား တိုးခ်ဲ႕လာခဲ့ရာ တပ္ရင္း ၁၄ ရင္း အထိ ရွိလာခဲ့ၿပီး စစ္စခန္း ၅၄ ခု ရွိေၾကာင္း CHRO အဆိုအရ သိရသည္။

Ref: မဇၽၥိမ

Read More...

Collapse...

အစာငတ္ခံ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား အေျခအေန HRW အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္

ေဒၚခင္မ်ဳိးသက္ ။
ဗုဒၶဟူး, 25 ေမ 2011 ။

ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔ ေမလ ၂၂ ရက္ေန႔ကစလို႔ အက်ဥ္းသား ရပုိင္ခြင့္ ေတာင္းဆုိခ်က္ ၆ ခ်က္ကို ေတာင္းၿပီး အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပ ေနၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာ အစုိးရက ဘယ္လို တုံ႔ျပန္မလဲ ဆုိတာကုိ အနီးကပ္ ေသခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္ သြားမယ္ဆိုၿပီး လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖြဲ႔ Human Rights Watch က ဒီေန႔ ေျပာဆုိ လိုက္ပါတယ္။ အခု အစာငတ္ခံ ဆႏၵ ျပေနၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေတြထဲက ၇ ေယာက္ကုိလည္း အင္းစိန္ ေထာင္မွာရွိတဲ့ စစ္ေခြးတုိက္ကို မေန႔ကစၿပီး ပို႔ေဆာင္ခဲ့တယ္လို႔ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္း AAPPB က အတည္ျပဳ ေျပာဆုိခဲ့သလို က်န္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေတြကိုလည္း ေထာင္ေျပာင္းေရႊ႕ဖုိ႔ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အျပည့္အစုံကို ဘန္ေကာက္႐ုံးကေန စုံစမ္းထားတဲ့ ေဒၚခင္မ်ဳိးသက္က တင္ျပ ေပးထားပါတယ္။

ျမန္မာအစုိးရသစ္ အဖြဲ႕ရဲ႕ အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ေနာက္ပုိင္း အင္းစိန္ အက်ဥ္း ေထာင္ထဲမွာ အက်ဥ္းသား ရပိုင္ခြင့္ ေတာင္းဆုိမႈေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ေထာင္အာဏာပုိင္ေတြက တုံ႔ျပန္မႈ မရွိတဲ့အတြက္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနတဲ့ အက်ဥ္းသား ၂၇ ဦးေလာက္ ရွိေနၿပီဆုိတဲ့ သတင္းေတြ ရေနသလုိ ဒီလုိ ဆႏၵျပသူေတြကို စစ္ေခြးတုိက္ထဲ ပို႔တာလုိ အျပစ္ဒဏ္ ေပးတာေတြ ရွိလာတာမို႔ Human Rights Watch လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ အဖြဲ႕ႀကီးက စုိးရိမ္ စိတ္ပူမႈနဲ႔အတူ အနီးကပ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္လို႔ Human Rights Watch အဖြဲ႔ရဲ႕ အာရွေဒသဆုိင္ရာ ဒုတိယ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး ဖိလစ္ ေရာဘတ္စန္က ေျပာပါတယ္။

“အခု အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာအစုိးရ အဖြဲ႕ရဲ႕ တုံ႔ျပန္ လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို က်ေနာ္တို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။ အခုရထားတဲ့ သတင္းေတြအရ ၂၇ ဦး အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနတာမုိ႔ သူတို႔အတြက္ သိပ္ကုိ စိတ္ပူပါတယ္။ အခုဆုိရင္ သီးျခား ခြဲထားတဲ့ေနရာမွာ တုိက္ပိတ္ ခံေနရတာနဲ႔ နယ္ေ၀း အက်ဥ္းေထာင္ ပို႔တာလို ျပစ္ဒဏ္ေပး ခံရတာေတြ ရွိေနပါတယ္။

“အရင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ အေနနဲ႔ ICRC အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႔က ေတာင္းဆုိခဲ့တဲ့ အက်ဥ္းသား ရပုိင္ခြင့္ ေတြကို မထီမဲ့ျမင္ ဂ႐ုမစိုက္ လုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ အခု ဒီလိုအပ္ခ်က္ေတြကို အက်ဥ္းသားေတြက ထပ္ၿပီး ေတာင္းေနရတာပါ။ ဒီေတာင္းဆုိတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြကို အခုလို ျပစ္ဒဏ္ေပးတာကို ၾကည့္ရင္ အစုိးရသစ္ အဖြဲ႔ဟာ အရင္ စစ္အစုိးရ ပုံစံအတုိင္း လုပ္ေနတာမို႔ မၾကာခင္ကမွ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး ကုိယ္စားလွယ္ ေတာင္းဆုိ ထားတဲ့အတုိင္း ျမန္မာႏုိင္ငံထဲက လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနေတြ အတြက္ ႏုိင္ငံတကာ စုံစမ္းေရး ေကာ္မရွင္တရပ္ ဖြဲ႔ၿပီး စုံစမ္းဖို႔ အေရးတႀကီး လုပ္သင့္ၿပီ။” လုိ႔ ေျပာသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထုိင္းအေျခစုိက္ AAPPB ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ ကလည္း ဒီအက်ဥ္းသား ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စုိးရိမ္ရေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ပါတယ္။ AAPPB အဖြဲ႔ တာ၀န္ခံတဦး ျဖစ္တဲ့ ကိုဘုိၾကည္ကို အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပသူေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေနာက္ဆုံး အေျခအေနကုိ သိရေအာင္ ေမးၾကည့္ပါတယ္။

“အခု က်ေနာ္တုိ႔ သိရသေလာက္က အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနတဲ့ အထဲက ၇ ေယာက္ကုိ စစ္ေခြးတုိက္ကို ပုိ႔လိုက္တယ္လို႔ သိရတယ္။ စစ္ေခြးတိုက္ ဆုိတာက ပုံမွန္အားျဖင့္ ျပစ္ဒဏ္ဆုိၿပီး သူတုိ႔ လုပ္ေလ့ရွိတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ပုံစံေမာင္းတာတုိ႔၊ ႐ုိက္တာႏွက္တာတုိ႔ ရွိလာႏုိင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးေရာ၊ အသက္အႏၲရာယ္ေရာ က်ေနာ္တုိ႔ အေတာ္ေလး စုိးရိမ္ပါတယ္။

“အခု ဆႏၵျပမႈေတြ ျဖစ္ပြားၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာဆုိရင္ နယ္ေ၀း အက်ဥ္းေထာင္ေတြကုိလည္း ေျပာင္းေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီအတြက္ မိသားစုေတြ အေနနဲ႔ကလည္း အခုဆုိရင္ သူတို႔သားသမီးေတြ ဘယ္ေထာင္ကုိ ေျပာင္းမလဲ၊ အင္းစိန္ေထာင္မွာပဲ ရွိေသးသလား ဆုိတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ရွိေနပါတယ္။”

AAPPB ရဲ႕ သေဘာထားကို သိပါရေစ၊ ဒီအက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့။

“တကယ္တမ္းဆုိရင္ေတာ့ အခု ေတာင္းဆုိတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြက အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုမ်ဳိး ေတာင္းဆို႐ုံနဲ႔ေတာ့ အက်ဥ္းသားေတြကို ႐ုိက္တာ၊ မတရားသျဖင့္ ႏွိပ္စက္ ညႇဥ္းပန္းတာေတြ၊ နယ္ေ၀းေထာင္ေတြ ပို႔တာေတြေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူး။ ေနာက္ သူတုိ႔ ေတာင္းဆုိေနတဲ့ အေျခခံ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို လုိက္ေလ်ာသင့္တယ္။

“အဲဒါက ဘာကိုျပသလဲဆုိေတာ့ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရက ျပႆနာေတြကို ကုိင္တြယ္ ေျဖရွင္းတဲ့ အခါမွာ ညင္ညင္ သာသာနဲ႔ ကုိင္တြယ္ ေျဖရွင္းတယ္ဆုိတာ ျပသရာ ေရာက္မယ္။ အဲဒီလုိမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ အရင္ နအဖ အစိုးရနဲ႔ အတူတူပဲ၊ ျပႆနာေတြကုိ ညင္ညင္သာသာနဲ႔ ကုိင္တြယ္ ေျဖရွင္းတာမ်ဳိး မလုပ္ခ်င္ဘူး၊ တခုခုျဖစ္တုိင္း အၾကမ္းဖက္တဲ့ ပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ ေျဖရွင္းမယ္ဆုိရင္ တုိင္းျပည္အနာဂတ္ အတြက္လည္း ေကာင္းတဲ့ အနာဂတ္ မဟုတ္ဘူး။ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရက ဒီမုိကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး သြားေနပါတယ္လို႔ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ ယုံၾကည္ဖုိ႔ အရမ္းခက္သြားလိမ့္မယ္။”

အက်ဥ္းသားေတြ အခုေတာင္းေနတဲ့ ေတာင္းဆုိမႈေတြဟာ အာဏာပုိင္ေတြဘက္က မလိုက္ေလ်ာ ရေလာက္ေအာင္ ခက္ခဲ ေနပါလား။

“ဒီေတာင္းဆုိခ်က္ေတြက ဘာမွ ခက္ခက္ခဲခဲ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္တမ္းဆုိ ေတာင္းဆုိစရာ မလိုဘဲကို ဒါေတြက ျပည့္စုံေအာင္ လုပ္ေပးရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒါက အက်ဥ္းေထာင္ အာဏာပုိင္ေတြဘက္က ပ်က္ကြက္လို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူေတြ ျဖစ္ေနလို႔ ဒီလိုမ်ဳိး ဆႏၵျပတယ္ဆိုတဲ့ အဆင့္အထိ ေရာက္လာရတာပါ။ တကယ္တမ္းဆုိ ဒီအဆင့္ထိ ေရာက္လာစရာ အေၾကာင္း မရွိဘူး။”

ကိုဘုိၾကည္ ေျပာျပသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုလို အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနသူေတြနဲ႔ တကြ အက်ဥ္းသား ရပုိင္ခြင့္ ေတာင္းဆိုေနသူေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏုိင္ငံတကာက အာ႐ုံစုိက္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ လိုအပ္ေၾကာင္း အေမရိကန္ အေျခစုိက္ ျမန္မာ့အေရး လႈပ္ရွားတဲ့ US Campaign အဖြဲ႔ကလည္း ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ ေျပာဆုိထားပါတယ္။

Ref: VOA News

Read More...

Collapse...

တာဝန္သိသတင္းသမားတို႔ ဆူညံသံၾကား တိုးေပါက္ဖို႔

ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ေမလ ၂၅ ရက္ ၂၀၁၁ ။

ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရလက္ထက္မွာ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ တိုးတက္လာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တာထက္ တာဝန္သိ စိတ္ရွိတဲ့ သတင္း မီဒီယာေတြအေနနဲ႔ စိန္ေခၚမႈအသစ္ေတြ ပိုရင္ဆိုင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ အားထုတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစိန္ေခၚမႈေတြကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ရင္ ျမန္မာ့ လူ႔ေဘာင္အတြက္ အက်ိဳး ျဖစ္ထြန္းမႈ ရလဒ္ကို ျမင္လာႏိုင္မွာ ျဖစ္သလို မေက်ာ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ေခတ္ပ်က္ သံသရာကို ဆြဲၾကာေစမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ျပည္တြင္းမီဒီယာ၊ ျပည္ပ မီဒီယာရယ္လို႔ ခြဲျခားမႈမရွိဘဲ တာဝန္သိစိတ္နဲ႔ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ကိုသာ အေလးထား လုပ္ေဆာင္ ၾကေစလိုပါတယ္။

ပုံစံေျပာင္း စစ္တပ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေပးထားတဲ့ အစိုးရရဲ့ ဆင္ဆာေလွ်ာ့ခ်မႈကို မ်ားမ်ား စားစား ေမွ်ာ္လင့္တာလည္း လက္ေတြ႔ က်လွတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဦးသိန္းစိန္ရဲ့ မူဝါဒမိန္႔ခြန္းမွာ ေခတ္နဲ႔ မေလ်ာ္ညီတဲ့ စာေပ၊ စာနယ္ဇင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒအခ်ဳိ႕ကို ျပင္ဆင္ ျပ႒ာန္းဖို႔ ေျပာေပမယ့္လည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲရားတြင္းမွာ အ႐ိုးစြဲလာခဲ့တဲ့ မီဒီယာကို ရန္သူလို ျမင္တာကို မေခ်ေဖ်ာက္ ႏိုင္သေရြ႕ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ကေတာ့ အလွမ္းေဝးအုံးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုကာလမွာ အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ပုလဲနံပသင့္ေအာင္လုပ္ၿပီး ဆင္ဆာဘုတ္ကို အိတ္ေထာင္ထဲ ထဲ့ကာ ဆိုးရြား လွတဲ့ ပိတ္ပင္မႈကို သက္သာေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ မီဒီယာေတြဟာ အာဏာ ရွိသူေတြ သြားလိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရာမွာ ပါးနပ္ လိမၼာစြာ ဝါဒ ျဖန္႔ခ်ိေပးရာ စင္ျမင့္ေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ သိသိသာသာ ဖြံ႔ထြားလာျခင္းမရွိလို႔ ေစ်းကြက္အရ မက္လံုး သိပ္မေကာင္းလွေပမယ့္လည္း ပုလင္းတူ ဗူးဆုိ႔ ေငြ႐ွင္ေတြ၊ မ်ဳိးေတာ္ေဟာင္း ေဆြေတာ္ေဟာင္းေတြ ေငြထုတ္ပိုက္ၿပီး သတင္းစာနယ္ဇင္း ထုတ္ေဝေရးထဲကို ဝင္လာ ေနၾကတာလည္း တမူ ထူးကဲလွပါတယ္။

လစဥ္အရႈံးခံထုတ္ေနတဲ့ သူတုိ႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္တာကေတာ့ ပံုရိပ္အမဲကို ေခ်ဖ်က္ေစႏိုင္မယ့္ ဝါဒ ျဖန္႔ခ်ေရး လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ခြင့္ ရျခင္းႏွင့္ အစိုးရက ေပးအပ္မယ့္ ဆုလာဘ္ေတာ္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ အပါအဝင္ မူဝါဒလမ္းစဥ္ ၇ ရပ္မွာတံုးက မူဝါဒလမ္းစဥ္ ၇ ရပ္ကို ေရးသားေထာက္ခံၿပီး အမ်ားျပည္သူရဲ့ အာဏာရွင္အေပၚအျမင္ကို ေျပာင္းလဲလာေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကသလို ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရရယ္လို႔ ေပၚလာျပန္ေတာ့လည္း ဘာမွ မယ္မယ္ရရ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲတာေတြ မျဖစ္လာေပမယ့္ စိတ္ရွည္ သည္းခံဖို႔၊ အခ်ိန္ေပး ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ အခါေတာ္ ေပးေနတတ္ၾက ျပန္ပါတယ္။ အစိုးရကို ေဝဖန္ရင္ မေကာင္းျမင္တယ္ ဆိုတာနဲ႔ ဆင္ေသကို ဆိတ္သားေရနဲ႔ ဖံုးဖိ တတ္ၾကတတ္တဲ့ သတင္း စာနယ္ဇင္း ေလာက တခုကို ေပၚေပါက္ လာပါေစေတာ့တယ္။

တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အစိုးရကိုယ္တိုင္က စတာလင္ေခတ္ ခပ္တံုးတံုး ဝါဒျဖန္႔ဟန္ကိုလည္း ဆက္လက္ ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ႏိုင္ငံေရး အရ သေဘာထား ကြဲသူေတြကို အသေရ ဖ်က္ေနခ်ိန္မွာ သတင္းေပး လူေမြး လုပ္ခံရတဲ့ သူေတြရဲ့ မိတ္ကပ္ လိမ္းခ်က္ဟာလည္း အာဏာရအတြက္ အားသာမႈ ျဖစ္လာပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ႏိုင္ငံေရးကို မယ္မယ္ရရ မေျပာင္းလဲဘဲ စီးပြားေရး တိုးတက္ဖို႔သာ အာ႐ုံစိုက္မယ့္ ယူနီေဖာင္းခြ်တ္ အစိုးရဟာ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူ အခ်ဳိ႕အတြက္ စိတ္ဝင္စားစရာလည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္မွာပါ။ ေနာက္ထပ္္လည္း မီဒီယာသစ္ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေတြ႔ျမင္ၾကဖြယ္ ရွိပါတယ္။ မီဒီယာကုမၸဏီ ၃ဝ ေလာက္ ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ေနၾကတယ္လို႔ ေစ်းကြက္ သုေတသန တခုက ခန္႔မွန္း ထားပါတယ္။ ႐ုပ္သံလိုင္း ထုတ္လႊင့္မႈ အသစ္ေတြ၊ အင္တာနက္ ဝန္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းအသစ္ေတြ၊ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ လိုင္းသစ္ေတြ ထပ္ဝင္ဖို႔ တာစူေနၾကပါတယ္။

ရသစာေပအား က်ဆင္းသြားၿပီး စာအုပ္ဖတ္သူ ထိုးစိုက္ဆင္းသြားတဲ့၊ လူငယ္လူရြယ္ေတြဟာ ရွင္သန္ ရပ္တည္ဖို႔ ေျပးႏိုင္သမွ် ျပည္ပႏိုင္ငံေတြကို အေရာက္ေျပး အလုပ္ လုပ္ေနၾကရတဲ့ ေခတ္သစ္ ျမန္မာ့ လူေဘာင္မွာ မီဒီယာ အသံေတြကေတာ့ ဆူညံေနမွာပါ။ ငသိုင္းမ်ားၿပီး ဟင္းဟုံမယ့္ အေနအထားမွာ စာနယ္ဇင္း က်င့္ဝတ္ကို ခါးဝတ္ပုဆိုးလို ၿမဲၿမဲဝတ္လိုတဲ့ စာနယ္ဇင္း သမားေကာင္းေတြ အေနနဲ႔ မိမိသတင္းစကားကို ဆူညံေနတဲ့ အသံၾကားထဲကေန အေရာက္ ပို႔ႏိုင္ေအာင္ ထိုးထြင္း ႀကံဆဖို႔မႈေတြလည္း လိုေနပါတယ္။ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ကို တန္ဖိုးထားသူေတြခ်င္း ပိုမို ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈေတြ လိုေကာင္း လိုပါလိမ့္မယ္။

အေရအတြက္မ်ားတာဟာ အဆိုးခ်ည္းေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဆူညံေနတဲ့အသံေတြၾကားမွာ မိမိ အသံကို ေျပာရတာ ပိုမို လံုၿခံဳတတ္ေန ျပန္သလို ပရိသတ္ကိုလည္း ပိုမိုရင့္က်က္မႈ၊ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ခြင့္ အခြင့္အလမ္းေတြ ေဖာ္ေဆာင္ရာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိရင္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီဟာ အတုအေယာင္ ဒီမိုကေရစီပဲ ျဖစ္ပါတယ္။


Ref: မဇၽၥိမ

Read More...

Collapse...

စာေပစံႏွစ္မ်ိဳး

လူထုစိန္၀င္း

။ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးငါးႏွစ္ ေလာက္က အေနာက္ႏိုင္ငံ တကၠသိုလ္ႀကီး တစ္ခုမွာ ျမန္မာစာ သင္ၾကားေပး ေနတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသား ပါေမာကၡ တစ္ေယာက္နဲ႔ စာေပကိစၥ တစ္ခု ေဆြးေႏြးခဲ့ ရပါတယ္။ သူျပဳစု ေရး သားေနတဲ့ ျမန္မာစာေပ အေၾကာင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ စာအုပ္ထဲမွာ ပါေစခ်င္တဲ့ စာေရးဆရာမ်ားနဲ႔ ၀တၴဳ မ်ား စာရင္းေလး တစ္ခုကိုလည္း ထုတ္ျပပါတယ္။ ျမန္မာ စာေပနဲ႔ သူ႔ေခတ္ သူ႔အခါက ျမန္မာလူငယ္ မ်ား အေပၚ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ ၾသဇာ သက္ေရာက္မႈ ျပဳႏိုင္တဲ့ စာေရးဆရာမ်ားနဲ႔ ၀တၴဳမ်ားကို စဥ္းစားရ သေလာက္ ေရြးထုတ္ထားတာ လုိ႔လည္း ေျပာျပပါတယ္။

ပညာရွင္ရဲ႕စာရင္း
ပညာရွင္ တစ္ေယာက္ ေရြးထုတ္ထားတာ ျဖစ္ေၾကာင္း စာရင္း ၾကည့္လုိက္တာနဲ႔ သိသာပါတယ္။ မပါ သင့္မပါ ထုိက္တာမ်ဳိး လံုး၀ကို မပါပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လုိ႔ စာရင္းထဲမွာ ဆရာဗန္းေမာ္ တင္ေအာင္နဲ႔ သူ႔ ၀တၴဳေတြ အေၾကာင္း မပါတာကိုေတာ့ အံ့ၾသရတယ္။ ပညာရပ္ ဆုိင္ရာ နယ္ပယ္က လူသူ ေလးစားမႈ ခံရတဲ့ ပညာရွင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေမ့ေလ်ာ့ က်န္ရစ္တာေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္ဖြယ္ မရွိဘူး။ အေၾကာင္းရင္းကို ေမ့ၾကည့္ဖို႔ သင့္တယ္ ယူဆၿပီး ေမးလုိက္ပါတယ္။ ျမန္မာစာေပ အေပၚ တစ္နည္း နည္းနဲ႔ ၾသဇာ သက္ေရာက္မႈ ျပဳႏုိင္ျခင္း ဆုိတဲ့ သူကိုယ္တုိင္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စံအရ ေျပာမယ္ဆုိရင္ ဆရာ ဗန္းေမာ္ တင္ေအာင္ေလာက္ ၾသဇာ လြမ္းမုိးႏုိင္တဲ့ စာေရးဆရာ အေတာ္ရွားတဲ့ အေၾကာင္း စစ္ၿပီးေခတ္ ေနာက္ပိုင္း လူငယ္လူရြယ္ အမ်ားစုဟာ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲ႕ စာေတြဖတ္ၿပီး အသိဥာဏ္ ႏိုးၾကားပြင့္လင္း လာခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လူငယ္ အမ်ားစုရဲ႕ ဘ၀ကို ပံုသြင္း ထုဆစ္ေပးခဲ့သူ တစ္ဦး လုိပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူ႔စာရင္းထဲ ပါတဲ့ နာမည္ေက်ာ္ စာေရးဆရာ တကၠသိုလ္ ဘုန္းႏုိင္ရဲ႔ ကေလာင္ နာမည္ပင္လွ်င္ ဗန္းေမာ္ တင္ေအာင္ရဲ႕ ၀တၴဳထဲက ဇာတ္ေကာင္ တစ္ေယာက္ကို စြဲလမ္းၿပီး ခံယူခဲ့တာ ပါလုိ႔ စာေရးဆရာ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ ကိုယ္တုိင္ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားခဲ့တာ ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား ရွင္းျပခဲ့ မိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ၀တၴဳေရး ဆရာမ်ား ထဲမွာ ဗန္းေမာ္ တင္ေအာင္ေလာက္ လူႀကီး လူငယ္မေရြး ခ်စ္ခင္ ေလးစားခံရသူ ဒီေန႔ထိ တစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ မရွိေသးတဲ့ အေၾကာင္းလည္း အေလးအနက္ ေျပာၾကားခဲ့တယ္။

စာေပ႐ႈေထာင့္ကသာၾကည့္
မိတ္ေဆြ ပါေမာကၡက ေျပာခဲ့တာေတြကို သူလည္း သိရွိ႐ံုမက သေဘာလည္း တူပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ တင္ေအာင္ရဲ႕ ၾသဇာ အင္မတန္ ႀကီးပါတယ္။ စစ္ၿပီးေခတ္ လူငယ္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ စာေရးဆရာ ေတြထဲမွာ ဗန္းေမာ္ တင္ေအာင္ရဲ႔ ၾသဇာနဲ႔ ကင္းလြတ္သူ ဆုိလုိ႔ အာဏာရ အစိုးရ အ၀န္းအ၀ိုင္းက လူတခ်ဳိ႕သာ ရွိတယ္ ဆုိတာလည္း သူသိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လုိ႔ စာေပကို ေလ့လာတဲ့ အခါမွာ စာေရး ဆရာ ေရးသားခဲ့တဲ့ စာမ်ား၊ ၀တၴဳမ်ားကိုသာ ဖတ္ၿပီး စာေပ႐ႈေထာင့္ ကသာ ေလ့လာ အကဲျဖတ္ရပါတယ္။ ဆရာဗန္း ေမာ္တင္ေအာင္ ၾသဇာႀကီးတယ္ ဆုိတာက ႏိုင္ငံေရး ဘက္မွာသာ ျဖစ္တယ္။ စာေပ အေနနဲ႔ ၀တၴဳတုိ ၀တၴဳရွည္ တုိ႔ရဲ႕ ၾကန္အင္ လကၡဏာ မ်ားနဲ႔ အကဲ ျဖတ္ရာမွာေတာ့ အားနည္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခ်န္ထား ခဲ့တာပါလုိ႔ ရွင္းျပပါတယ္။

လူႀကီးလူေကာင္းလုိ
ဒါ့အျပင္ သူက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စစ္ၿပီးေခတ္ ေနာက္ပိုင္း စာေပ ေ၀ဖန္ေရးနဲ႔ စာေပ အကဲျဖတ္ေရးလုပ္ ၾကရာမွာ ႏုိင္ငံေရး ႐ႈေထာင့္က အျမင္ကို အထူး အေလးထားၾကတာကို ေတြ႔ရတယ္။ အေနာက္ ႏုိင္ငံ မ်ားမွာေတာ့ ႏုိင္ငံေရး အျမင္ကို ထည့္သြင္း မစဥ္းစားဘဲ စာေပအျမင္၊ စာေပစံနဲ႔သာ ေလ့လာအကဲ ျဖတ္ၾကပါတယ္လုိ႔ ဆက္ၿပီး ေျပာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဒီကိစၥကို စကား ျဖတ္ၿပီး တျခား “ေထြလာေကလာ” မ်ားကိုသာ ဆက္ၿပီး ေျပာျဖစ္ ၾကပါေတာ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္ စကား ျဖတ္လုိက္ၾက တာလဲ ဆုိေတာ့ ဒီကိစၥကို ဆက္ေျပာ ေနလုိ႔လည္း အက်ဳိး ထူးလာစရာ မရွိ ဘူးဆိုတာ ႏွစ္ေယာက္ စလံုး သိေနၾကလုိ႔ပါပဲ။ ခင္မင္ ရင္းႏွီးခဲ့ၾကတာ ႏွစ္ပရိေစၦဒေတြ ၾကာလွၿပီ ဆုိေတာ့ သူ႔အေၾကာင္း ကိုယ္သိသလုိ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုလည္း သူက ေကာင္းေကာင္းသိ ေနတာကိုး။ ဒီေတာ့လည္း လူႀကီး လူေကာင္း ေတြလုိ “သေဘာ မတူတာကို သေဘာတူၾကသည္” (agree to disagree) နဲ႔ပဲ ရပ္လုိက္ၾက တာေပါ့။

ဘ၀ခ်င္း မတူရင္ အျမင္ခ်င္း မတူ
သူနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ၾကားမွာ သေဘာ မတူတာကို ညိႇႏိႈင္းလုိ႔ ဘယ္လုိမွ ရႏိုင္စရာ အေၾကာင္း မရွိပါဘူး။ ဒါ ေၾကာင့္ ဆက္မေဆြးေႏြး ေတာ့တာ ျဖစ္တယ္။ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို ေလ့လာ သံုးသပ္ၾကရာမွာ ရပ္တည္တဲ့ ေနရာခ်င္း တူမွ၊ ႐ႈေထာင့္ခ်င္း တူႏုိင္ၿပီး ျမင္တာခ်င္း တူႏိုင္ပါတယ္။ သူနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔က ရပ္ တည္တဲ့ ေနရာခ်င္းကိုက လံုးလံုးႀကီး မတူတဲ့ ေနရာတစ္ခုစီ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူက စီးပြားေရး အရ ထိပ္တန္း ေရာက္ေအာင္ တုိးတက္ၿပီး ျဖစ္တဲ့ တုိင္းျပည္ႀကီး တစ္ျပည္မွာ ေနထုိင္သူ ျဖစ္တယ္။ သူေန ထုိင္ရာ ပတ္၀န္းက်င္ ကလည္း “ဆင္စြယ္ ရဲတုိက္ႀကီးမ်ား” ပတ္၀န္းက်င္ေလ။ သူ႔မွာ စား၀တ္ေနေရး ေရွ႔ေရးေနာင္ေရး အပူအပင္ အေၾကာင့္အၾက ဘာတစ္ခုမွ မရွိဘူး။ ဒီေတာ့ သူက ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုး ကို “ဂလိုဘယ္” အျမင္နဲ႔ ၾကည့္ႏုိင္စြမ္း ရွိတယ္။ အႏုပညာကို အႏုပညာအျမင္ သက္သက္နဲ႔ စာေပ ကို “စာေပစံ” သက္သက္နဲ႔ သံုးသပ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ရွိတယ္။ သူ႔အျမင္၊ သူ႔႐ႈေထာင့္၊ သူ႔သံုးသပ္ ပံုကို မွားတယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ ရပ္တည္ေနတဲ့ ေနရာကေနၿပီး ၾကည့္ရင္ ဘယ္သူ မဆုိ ဒီလုိပဲၾကည့္၊ ဒီလုိပဲ သံုးသပ္မွာပါပဲ။ ဒါဟာ သဘာ၀ က်ပါတယ္။

ဂလုိဘယ္ထက္လုိကယ္က အေရးႀကီး
ကိုယ္ကက်ေတာ့ သူနဲ႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီးကို ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ အေနအထားမွာ ရပ္တည္ေနသူ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံက အခုအခ်ိန္မွာ စက္မႈ ႏုိင္ငံႀကီးေတြလုိ ျဖစ္လာႏုိင္ဖုိ႔ က်ားကုတ္ က်ားခဲ ႀကိဳးစား ေနရဆဲ အဆင့္မုိ႔ အစစအရာရာ ျပည့္စံုတယ္ ရယ္လုိ႔ ရွိေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ပူပင္ေၾကာင့္စရာ ေတြ ကလည္း ရွိေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ဘယ္မွာ စိတ္ေအးလက္ေအးနဲ့ “စိန္ျခဴး ၾကာေညာင္” လုပ္ေနႏုိင္ မွာလဲ။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံ ကိုယ့္လူမ်ဳိး၊ ကိုယ့္အေရး ကိုယ့္ကိစၥဆုိတဲ့ “လိုကယ္” ေရးေတြကိုေတာင္ ၿပီးျပည့္စံုေအာင္ မဖန္တီးႏုိင္ ေသးတာ “ဂလုိဘယ္” ေရးကို ဘယ္လုိ ေတြးၿပီး ဘယ္လို ျမင္မွာလဲ။ ေနာက္ၿပီး ေတာ့ စာေပတုိ႔ အႏုပညာတုိ႔လုိ ၾကည့္ျမင္ သံုးသပ္တဲ့ အခါမွာလည္း လတ္တေလာ လုိအပ္ခ်က္ အရ “ျပည္ထဲေရးနဲ႔ ၀မ္းေရး” အတြက္ ဘယ္ေလာက္ အေထာက္အကူ ျပဳသလုိ၊ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ား အတြက္ ဘယ္လုိ မ်က္စိဖြင့္ နားဖြင့္ လုပ္ေပးသလဲ၊ ဘယ္ထိ အက်ဳိးေက်းဇူး ျဖစ္ထြန္းေစ သလဲဆုိတာ ေတြကိုသာ ဦးစားေပးၿပီး ၾကည့္ၾကရ မွာပဲေလ။ “တုိင္းကားျပည္ေရး” ထက္ေတာ့ ဘယ္ဟာကမွ ပို အေရးမႀကီး ႏုိင္ပါဘူး။ လြမ္းေရးတုိ႔ ဆြမ္းေကြၽးတုိ႔ ဆုိတာက တတ္ႏုိင္သူေတြရဲ႕ အလုပ္ပါ။ ႏြားေျခရာ ခြက္ကေလးထဲ ၾကည့္တယ္ေျပာေျပာ၊ ေတာက် လုိက္တာလုိ႔ပဲ ဆုိဆုိ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အတြက္ေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ကာလမွာ “လိုကယ္” က “ဂလိုဘယ္” ထက္ ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။ အင္တာနက္ ထက္ အိမ္တိုင္းေစ့၊ လွ်ပ္စစ္မီး ၂၄ နာရီ ရဖုိ႔က ပိုအေရးႀကီး ပါတယ္။

ၾသဇာ အသက္ေရာက္ဆံုး စာေရးဆရာ
ကိုယ့္ႏုိင္ငံ ကိုယ့္လူမ်ဳိးရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ လုိအပ္ခ်က္ အရ “လုိကယ္” အျမင္႐ႈေထာင့္ကပဲ ၾကည့္လုိက္ ရင္ေတာ့ သူ႔ေခတ္၊ သူ႔အခါက ျမန္မာ စာေပနဲ႔ ျမန္မာလူငယ္မ်ား အေပၚ ၾသဇာ အသက္ေရာက္ဆံုး စာေရးဆရာဟာ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ကလဲြၿပီး ဘယ္သူမွ မရွိဘူးလုိ႔ပဲ ဆုိခ်င္ပါတယ္။ ငါးဆယ္ခုႏွစ္နဲ႔ ေျခာက္ဆယ္ခုႏွစ္မ်ား အတြင္းက တုိးတက္တဲ့ လူငယ္မ်ား အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြနဲ႔ စာသမား၊ ကဗ်ာ သမားေတြ၊ လက္၀ဲ၀ါဒီမ်ားလုိ႔ ကင္ပြန္းတပ္ ခံခဲ့ရသူေတြ အားလံုး ေလာက္ နီးပါးဟာ ကားလမတ္တုိ႔၊ လီနင္တုိ႔ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ၿပီး ဆုိရွယ္လစ္ ၀ါဒေတြ ကြန္ျမဴနစ္ ၀ါဒ ေတြ သိလာၾကရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ဒဂုန္တာရာ၊ ျမသန္းတင့္၊ လင္းယုန္နီ၊ ေအာင္လင္းစတဲ့ စာေရးဆရာေတြ ေရးတဲ့ စာေတြဖတ္ၿပီး သိလာ ခဲ့ၾကရတာ တုိးတက္တဲ့ လူငယ္ေတြ ျဖစ္လာ ၾကရတာပါ။ “ဂလုိဘယ္”ေတြ အတြက္ ရွိတ္စပီး ယားတုိ႔၊ ဘားနတ္ေရွာတုိ႔၊ ေတာ္လ္စတိြဳင္းတုိ႔ တေတြ တန္ဖုိး ရွိသလုိပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ “လိုကယ္”ေတြ အတြက္လည္း ဆရာ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ဆုိ တာ တန္ဖိုးျဖတ္လုိ႔ကို မရႏိုင္တဲ့ စာေပ ပညာရွင္ႀကီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေသာင္းထုိက္ဗဟုိက ၾကားတဲ့ေအာင္ ေၾကာ္ျငာေမာင္း ခတ္လုိက္ရပါတယ္ဗ်ား။

လူထုစိန္၀င္း
(ေပဖူးလႊာ မဂၢဇင္း၊ ဇန္န၀ါရီလ ၂၀၁၁)

Read More...

Collapse...

စာေရးဆရာ ေအာင္သင္းေျပာတဲ့ ျမန္မာ့ပညာေရး

မ်ဳိးသန္႔

အဂၤါေန႔၊ ေမလ ၂၄ ရက္ ၂၀၁၁ ။

ခ်င္းမိုင္ (မဇၩိမ) ။ ။ ဆရာ ေအာင္သင္းသည္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သို႔ ေက်ာင္းသား တဦးျဖစ္ၿပီး၊ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ နည္းျပ၊ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပင္ဦးလြင္ စစ္တကၠသိုလ္ ျမန္မာစာဌာန၏ လက္ေထာက္ ကထိက အျဖစ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ယင္းအျပင္ အလြတ္ပညာသင္ အထက္တန္း ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ျမန္မာစာ နည္းျပအျဖစ္ သင္ၾကား ပို႔ခ်ေပးခဲ့သည္။

ဆရာသည္ ပညာေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ေဆာင္းပါးမ်ား လူငယ္မ်ားတိုးတက္ေရးအတြက္ စာေပမ်ား စသည့္ စာအုပ္၊ ေဆာင္းပါးမ်ား စုစည္းမႈႏွင့္ ဘာသာျပန္ စာအုပ္ေပါင္း ၄ဝ ေက်ာ္ကို ေရးသားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ဆရာသည္ အသက္ ၈၅ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး လူငယ္ ျပဳျပင္ေရး စာေပမ်ား ေရးသားေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႔ လူငယ္ျပဳျပင္ေရး စာေပ ေဟာေျပာပြဲ မ်ားကိုလည္း လိုက္လံ ေဟာေျပာေနသည္။

ဆရာျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ပညာေရးအေျခအေန၊ လက္ရွိျဖစ္ေနသည့္ ျမန္မာ့ပညာေရး၊ ပညာေရး ဝန္ထမ္းမ်ား လာဘ္စားမႈအေပၚ ဆရာအျမင္၊ ယခု အစိုးရအေပၚ ဆရာ၏ ပညာေရး သံုးသပ္ခ်က္၊ အနာဂတ္ ပညာေရး ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ လူငယ္မ်ား အေပၚ ဆရာ၏ ဆံုးမစကားမ်ား စသည္တို႔ကို မဇၩိမ သတင္းေထာက္ မ်ဳိးသန္႔က ေမးျမန္းထားပါသည္။

(ေမလ ၂၅ ရက္ေန႔မွ ၃၁ ရက္ေန႔အထိသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပညာေရးဝန္ၾကီးဌာန၏ ေက်ာင္းအပ္ႏွံေရး သီတင္းပတ္လည္း ျဖစ္သည္။)

ပထမဆံုး ေမးခ်င္တာက ဆရာတို႔ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အေျခအေနနဲ႔ ပညာေရးဌာနေတြ အေၾကာင္း ေျပာျပေပးပါ။

“ပညာေရးဌာနမွာ အရင္တုန္းက Senate ရွိတယ္၊ Council ရွိတယ္။ Senate နဲ႔ Council က ဆံုးျဖတ္တာ။ သမၼတတို႔ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္တို႔က ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဘက္က။ ဘာမွ တကၠသိုလ္ကို ေျပာခြင့္မရွိဘူး။ သူက ေထာက္ပ့ံ ေပးရတာပဲ ရွိတယ္။ တကၠသိုလ္က သူ႔ရန္ပံုေငြနဲ႔ သူ သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ သူ။ က်ေနာ္တို႔ ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္ထဲမွာ ကိုယ္ပိုင္ေဆး႐ံု ရွိခဲ့တယ္၊ ကိုယ္ပိုင္ ျမဴနီစီပယ္လို ဟာမ်ဳိး ရွိတယ္၊ အလုပ္သမား တန္းလ်ားေတြ ရွိခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို Senate က ျပ႒ာန္းတယ္၊ Council က အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ ဒီလိုသြားခဲ့တာ အစိုးရက ဘာမွ ေျပာပိုင္ခြင့္ မရွိဘူး။ အဂၤလိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ လက္ထက္မွာေတာင္ ဘုရင္ခံက ဘာမွ ေျပာပိုင္ခြင့္ မရွိဘူး။ ခင္ဗ်ားျပန္စဥ္စားရင္ သိလိမ့္မယ္။ ၁၉၂ဝ သပိတ္ေမွာက္မႈ ေပၚေပါက္ခဲ့ေတာ့ ဘုရင္ခံက ကန္႔ကြက္ခဲ့တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ရမယ့္မရဘဲနဲ႔”

၁၉၆၂ မတိုင္ခင္က အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ဟာ အေကာင္းဆံုးလို႔ ဖတ္မွတ္ ဖူးပါတယ္။ အခုက်ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ေနတဲ့ အေနအထားလို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ပါလဲ။

“ပညာေရးစနစ္က ပ်က္သြားတာက ႏုိင္ငံေရးစနစ္ေၾကာင့္ ပ်က္သြားတာ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီ ပညာေရးရဲ႕ အေပၚကို အစိုးရက လႊမ္းမိုး သြားတယ္။ အမွန္က အစိုးရသည္ သူ႔ေပၚလစီနဲ႔ သူသြား။ အဲဒီ ေပၚလစီနဲ႔ ကိုက္ေအာင္ ပညာေရး ကလုပ္။ အထက္တန္း ထိေအာင္ကေတာ့ ပညာေရး ဝန္ၾကီး ဌာနေအာက္ ထားလိုက္ေတာ့။ တကၠသိုလ္ရဲ႕ အထက္ဘက္မွာ အရင္တုန္းက ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကေတာင္ မလႊမ္းမိုးႏိုင္ဘူး၊ သမၼတ ကေတာင္ မေျပာႏိုင္ဘူး”

အခုေခတ္ လူငယ္ေတြ လြတ္လပ္စြာ ပညာသင္ၾကားခြင့္ မရွိဘူးလို႔ ညည္းၾကပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းသားေတြကို ဆရာ ဘာေျပာခ်င္ပါလဲ။

“အဲဒါေတာ့ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက လြတ္လပ္ခြင့္ဟာ ေပးသင့္တဲ့ေနရာေတြမွာ ေပးကိုေပးသင့္တယ္။ လြတ္လပ္စြာ ဖြံ႔ၿဖိဳးခြင့္ ေပးတာဟာ သူတို႔ကို လြတ္လပ္စြာ ေအာ္ဟစ္ေႂကြးေၾကာ္ခြင့္၊ သူပုန္ထခြင့္ ေပးတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီဥစၥာကို ပညာရွင္ေတြက နားကို လည္ရမယ္၊ ေက်ာင္းသားေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္း နားလည္ရမယ္။ ငါတို႔ လြတ္လပ္ေနျခင္းသည္ အစိုးရကို ပုန္ကန္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး၊ အစိုးရကို ဖီဆန္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး၊ ငါတို႔ပညာေရးကို လြတ္လပ္စြာ ေတာင္းဆိုခြင့္သာလွ်င္ ျဖစ္တယ္”

လူငယ္ေတြ ပညာတပိုင္းတစနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ ဒါဟာ ျပည္တြင္းမွာ ပညာေရး အေျခအေန နိမ့္က်ေနတာေၾကာင့္လား။

“ပညာေရး နိမ့္က်မႈေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးဗ်။ က်ေနာ္ေျပာမယ္ ကိုယ့္တိုင္းကိုယ့္ျပည္ထဲမွာ အခြင့္အလမ္း ရွားပါးတာ ရွိတယ္။ အဲဒါက်ေတာ့ က်ေနာ္ မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒါက်ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔လည္း ဆိုင္တယ္၊ စီးပြားေရးနဲ႔လည္း ဆိုင္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ စီးပြားေရးဟာ သိပ္ကြာတာ မဟုတ္ဘူး။ တိုင္းျပည္တျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ စီးပြားေရးကို လုပ္ရတာ။ အဲဒီႏွစ္ခုလံုး မေကာင္းလို႔ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းလို႔ေသာ္လည္းေကာင္း တခုခု ညံ့လို႔ ဒီလို ျဖစ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ၊ ဒါပဲရွိတာေပါ့ဗ်ာ”

အစိုးရဲ႕ ပညာေရး အသံုးစရိတ္ေပၚမွာလည္း သိပ္နည္းလြန္းတယ္ဆိုၿပီး ေဝဖန္ၾကပါတယ္။ ဆရာေကာ ဘယ္လိုထင္ပါသလဲ။

“က်ေနာ္ တခုပဲေျပာမယ္။ မိသားစုတစုမွာ က်န္းမာေရးစရိတ္က ပထမဆံုး၊ ဒုတိယက ပညာေရး၊ ကိုယ့္သားသမီး က်န္းမာေရးနဲ႔ ပညာေရးထက္ အေရးၾကီးတာ မိဘေတြမွာ မရွိဘူး။ အဲဒီေတာ့ မိသားစုမွာရွိတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးက သားသမီးရဲ႕ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရး အတြက္ကို တကယ့္ကို ရက္ရက္ေရာေရာ၊ ကိုယ္ထမင္းတလုတ္ ေလွ်ာ့စားၿပီးေတာ့ သို႔မဟုတ္ရင္ ကိုယ္လံုခ်ည္ တထည္ ေလွ်ာ့ဝတ္ၿပီးေတာ့ ေထာက္ပ့ံရင္ အဲဒီမိသားစု ၾကီးပြားတာပဲ။ တိုင္းျပည္ တျပည္မွာလည္း အဲဒီလိုပဲ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပညာေရးကို ရန္ပံုေငြ ဘယ္ေလာက္ ထားသလဲ၊ ဘတ္ဂ်က္ ဘယ္ေလာက္ေပးသလဲ၊ ဒီအေပၚမွာ မူတည္တာပဲ။ သူတို႔ (အစိုးရ) ဘယ္ေလာက္ ေပးသလဲ က်ေနာ္မသိဘူး”

ပညာေရးအေျခအေန နိမ့္က်မႈနဲ႔ တျခား ဆိုးတဲ့အေျခအေနေတြဟာ အစိုးရစီမံခန္႔ခြဲမႈ ၫံ့တာေၾကာင့္လို႔ ေဝဖန္ၾကတဲ့ အေပၚမွာေကာ။

“ေကာင္းၿပီ။ က်ေနာ္ လူငယ္ေတြကို မင္း .. ငါနဲ႔ ေျပာေလ့ရွိတယ္။ မင္းဒီစနစ္ၾကီးကို မၾကိဳက္ဘူး။ ဒီပညာေရး စနစ္ေၾကာင့္၊ ဒီအစုိးရေၾကာင့္ မင္း မေက်နပ္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ မင္း ေျပာင္းႏုိင္လား၊ မေျပာင္းႏိုင္ဘူး။ မေျပာင္းႏိုင္ရင္ မင္းကိုယ္မင္း တနည္းနည္းနဲ႔ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေပါ့။ အဖ်င္းဆံုး စာဖတ္ေနရမယ္၊ ဆည္းပူးေနရမယ္။ တဖက္သားမွာ ရရွိႏိုင္တဲ့ ပညာရပ္ကို ေမးျမန္း ဆည္းပူးရမယ္။ အဲဒီေတာ့ မင္းဘဝမင္း ဟိုအၿငိဳးထား ဒီအၿငိဳးထား၊ ဟိုအျပစ္တင္ ဒီအျပစ္တင္နဲ႔ဆိုေတာ့ မင္းဘာသာမင္း ေနာက္ဆံုးပိတ္ ေအာက္တန္းက်႐ံုပဲ ရွိမယ္”

သင္ၾကားေရစနစ္ေတြမွာ ကေလးဗဟိုျပဳသင္ၾကားေရးစနစ္၊ ဆရာဗဟိုျပဳ သင္ၾကားေရး စနစ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာၾက ဆိုၾကပါတယ္။ ဆရာကေကာ ဘယ္သင္ၾကားေရး စနစ္ကို အေလးေပးလဲ။

“တကယ့္ပညာေရးမွာ အေကာင္းဆံုးက တခုတည္း က်ေနာ္ေျပာမယ္။ ဘုရားက သူက သင္ေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ သူက ေမးသြားတာ။ ဘုရားရဲ႕ သင္ၾကားေရး စနစ္ကိုလည္း ခင္ဗ်ား .. ေသခ်ာၾကည့္ပါ။ သူက ေမးသြားတာ ခ်ည္းပဲ။ သူကေနၿပီးေတာ့ ဒါကို က်က္၊ ဒါကိုမွတ္လို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ ဤအရာကို သင္မည္သို႔ ယူဆသနည္း၊ ဒါကို သြားတာ ဆိုခေရးတီးရဲ႕ သင္ၾကားနည္း ကလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ပညာေရး သီဝရီေတြထဲမွာလည္း ကေလးေတြကို ဒီဟာမွတ္၊ ဒီဟာမွတ္လို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔စဥ္းစားဉာဏ္ကို ႏႈိးေပးရတာ။ သူ႔ဘာသာသူ စဥ္းစားတတ္ေအာင္ လုပ္ေပးရတာ။ ကေလးကို စဥ္းစားတတ္ေအာင္ လုပ္ေပး တတ္ေလေလ၊ ကေလးစဥ္းစားေလေလ အဲဒီဆရာ ေအာင္ျမင္ေလေလပဲ။ က်ေနာ္ေတာ့ အဲဒီလို သေဘာေပါက္တယ္”

သင္ၾကားမႈ သင္ယူမႈ အေထာက္အကူ ပစၥည္းေတြကေကာ။

“အဲဒီ ပစၥည္းကိရိယာေပါ့ဗ်ာ။ မူလတန္းလိုဟာမ်ဳိးမွာေတာ့ သိပ္အေရးမၾကီးေပမယ့္ အထက္တန္းလို ဟာမ်ဳိးက်ေတာ့ ဥပမာ က်ေနာ္တုိ႔ သိေလာက္ေတာ့ ဘာမွမရွိဘူး။ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မရွိဘူး။ ႐ုပ္ပံုကား ခ်ပ္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မရွိဘူး။ ဒါ က်ေနာ္ သိသေလာက္ေျပာတာ။ ေက်ာင္းၾကီးေတြေတာ့ ရွိခ်င္ရွိမွာေပါ့။ နယ္ေတြမွာေတာ့ ဘာမွမရွိဘူး”

ပညာေရးဌာနေတြ ေက်ာင္းေတြမွာ လာဘ္စားမႈေတြကို ရန္ကုန္အစိုးရက တေလာက ထုတ္ေဖာ္ တယ္လို႔ ၾကားပါတယ္ အဲဒီ အေပၚမွာေကာ။

“ဒါက သက္ဆိုင္ရာ ဆရာ/ဆရာမေတြရဲ႕ ပညာေရးမွာ လာဘ္စားမႈေခၚတာေပါ့။ အတန္းတင္ေပးတာ အဆင့္ ၁/၂/၃ ေပးတာ၊ ေက်ာင္းဝင္ခြင့္ ေတာင္းတာ၊ အဲဒါမ်ဳိးေတြ အမ်ားၾကီးေပါ့။ အဲဒါေတြက ပ်က္စီးေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ။ အခုလို လုပ္လိုက္တယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္ေတာ့ တကယ္ဝမ္းသာတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဌာနေတြရဲ႕ လာဘ္စားမႈေတြထဲမွာ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရး လာဘ္စားမႈေလာက္ ဆိုးတာ တခုမွ မရွိဘူးလို႔ က်ေနာ္က ေျပာခ်င္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ႕ အေျခခံ အုတ္ျမစ္က က်န္းမာေရးနဲ႔ ပညာေရးပဲ”

ဆရာ ပညာေရးမွာ တာဝန္ယူခဲ့တုန္းကေကာ ဒီအေျခအေနေတြ ရွိခဲ့လား။

“အရင္တုန္းကေတာ့ ၇ တန္းဆုိပါေတာ့။ ကိုယ့္ေက်ာင္း ကိုယ္မစစ္ရဘူး၊ ေက်ာင္းခ်င္း လဲစစ္ရတယ္။ ခ႐ိုင္ခ်င္း လဲစစ္ရတယ္။ က်ေနာ္ဆို အလယ္တန္းျပ လုပ္တုန္းက ေရနံေခ်ာင္းက အေျဖလႊာကို က်ေနာ္စစ္ရတာ။ အခုဟာက ကိုယ့္ေက်ာင္း ကိုယ္စစ္ဆိုေတာ့ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္လိုက္ၾကတာ ေပါ့ဗ်ာ။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က ေရနံေခ်ာင္းက ဆုိေတာ့ အေျဖလႊာေတြက ဘယ္သူမွန္း ဘယ္ဝါမွန္းကို မသိဘူး။ က်ေနာ္က ေတာင္တြင္းၾကီးက။ အဲဒီေတာ့ ဆရာ၊ ဆရာမ လာဘ္စားတာေတြက ေဖာ္လို႔ကို မရဘူး။ က်ေနာ္က အရွိကုိ အရွိအတိုင္း စစ္ေပးလိုက္တာပဲ။ ေနာက္ေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ ပညာေရး အရာရွိကေန moderate လုပ္တာေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ဆို ေအာင္ေပးသင့္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္ဆို က်တယ္ေပါ့။ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ လုပ္ၾကတယ္။ အခုဟာက အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ေက်ာင္း ကိုယ္စစ္ဆိုေတာ့ လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ေနၾကတာကိုးဗ်”

တိုင္းေဒသၾကီး အစိုးရေတြအေပၚမွာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး တိုးတက္လာဖို႔ ဘယ္ေလာက္ထိ ေမွ်ာ္မွန္းလို႔ ရႏိုင္လဲ။

“အခုေတာ့ျဖင့္ က်ေနာ္မွန္းတာ သက္ဆိုင္ရာ နယ္ပယ္ေတြမွာ အရင္ကနဲ႔ မတူေတာ့ဘူး တိုင္းေဒသၾကီး ေတြမွာ သူ႔ဘာသူ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ေတြက အဲဒီ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးမွာ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးစား လာၾကလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ႕ အေျခခံမွာ အေရးၾကီးဆံုး အခ်က္က က်န္းမာေရးနဲ႔ ပညာေရး။ အခု ပညာေရးကို စလုပ္ေနၿပီ။ က်န္းမာေရးကိုလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားတယ္”

ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအေပၚမွာေကာ။

“က်ေနာ့္ စိတ္ထဲမွာ က်ေနာ္ အမွန္အတိုင္းေျပာတာ အခု အစိုးရ လုပ္တဲ့ဟာေတြကို အမ်ားၾကီး က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ထားတယ္။ က်ေနာ္ သိပ္ကိုေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အလုပ္႐ံု ေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္တယ္။ ေဒသ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေတြ၊ ေက်းလက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေတြ၊ ဆင္းရဲသူ ပေပ်ာက္ေရးေတြ အခု ေတာ္ေတာ့္ကို က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ အရင္တုန္းက အဲဒါမ်ဳိး သိပ္မၾကားခဲ့ဖူးဘူး။ အခု ေနျပည္ေတာ္ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ၊ ဌာနခ်ဳပ္ကေနစၿပီး စိတ္ဝင္စားေတာ့၊ နယ္ေတြမွာရွိတဲ့ ေဒသၾကီး ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေတြကအစ သူတို႔ေတြက အကုန္လံုး လႈပ္ရွားတက္ႂကြ ပါဝင္လာၾကလိမ့္မယ္လို႔ ထင္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ခ်င္းလည္း အၿပိဳင္အဆိုင္ လုပ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဒီလိုမွ အစြမ္းအစ မျပဳဘူးဆိုရင္ ျပဳတ္ေပါ့ဗ်ာ .. ဒါပဲ။ တတ္ႏုိင္တယ္ က်ဳပ္မေျပာတတ္ဘူး”

ပညာ ပညာလို႔ ေျပာေနၾကတာ ဒီပညာ ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ဆရာဘယ္လို အဓိပၸာယ္ ဖြင့္လဲ။

“ပညာဆိုတာ ခင္ဗ်ားေျပာသလို က်ဳပ္လည္းပဲ မေမးရင္ သိတယ္၊ ေမးရင္ မသိေတာ့ဘူးဆုိတာ က်ေနာ္လည္း က်န္ခဲ့တဲ့ ေလးငါး ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကမွ သေဘာေပါက္တယ္။ သိဂၤသူ႔သမီးေက်ာက္စာမွာ ဆုေတာင္းေလး တခုပါတယ္။ ေရးထားတာ ဘာလဲဆိုေတာ့ .. ငါလည္းတဲ့ ပညာမရွိေသာ မိုက္ေသာ မျဖစ္ဟူ၍တဲ့။ ပညာရွိေသာ အေၾကာင္းကို သိေသာသူ ျဖစ္ရလို၏ဆိုတာ ပညာရွိတယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းကို သိတာပဲ”

“အေၾကာင္းအက်ဳိးမသိတဲ့ သူဟာ လူ႔ဘဝမွာ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး။ တိုင္းျပည္တခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ဟာ ပညာမတတ္ရင္ အဲဒီတိုင္းျပည္ ဒုကၡေရာက္တယ္။ ေဆြမ်ဳိးတမ်ဳိးထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ေနတဲ့ ဖခင္ျဖစ္ေစ၊ ဘၾကီးျဖစ္ေစ၊ အဖိုးျဖစ္ေစ ဦးေဆာင္ေနတဲ့သူက အေၾကာင္းအက်ဳိးကို ဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္း မရွိရင္ တမ်ဳိးလံုးျပဳတ္ပဲ .. ဒါပဲ။ ေအာက္တန္းက်သြားတာပဲ .. ဒါပဲ။ အဲဒီအထဲကမွ အေၾကာင္းအက်ဳိး ဆင္ျခင္ႏိုင္တဲ့သူက ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မယ္။ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေတြ ဖြံ႔ၿဖိဳးတယ္ဆိုတာ ေခါင္းေဆာင္က အေၾကာင္းအက်ဳိး သိလို႔ေပါ့”

အခ်ိန္ဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူငယ္ေတြကို ဆံုးမစကား ေျပာေပးပါဦး။

“က်ေနာ္ စာေတြထဲလည္း ထည့္ေရးတယ္၊ ေဟာေျပာပြဲေတြမွာလဲ ေျပာတယ္။ အရင္ကေတာ့ ဒီေလာက္ မေျပာဘူး။ ဘဝ ဆိုတာဘာလဲ၊ ေမြးတာနဲ႔ ေသတာရဲ႕ ၾကားကာလ မေမြးခင္ ဘဝမျဖစ္ဘူး ေမြးေမြးခ်င္း ေသသြားရင္ ဘဝမရွိဘူး။ အဲဒီၾကားကာလ ၾကားကာလ ဆိုတာ အခ်ိန္ပဲ။ အဲဒီေတာ့ ဘဝကို အခ်ိန္နဲ႔ ဖဲြ႔စည္းထားတယ္။ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုး ထားတာဟာ ဘဝကို တန္ဖိုး ထားတာပဲ။ ဘဝကို တန္ဖိုး မထားရင္ အလကား အသံုးမက်တဲ့ ဘဝ ျဖစ္သြားမယ္။ အသံုးမက်ရင္ ေလာကမွာ အမႈိက္ပဲ။ အမႈိက္ဆိုတာ အသံုးမက်တဲ့ ပစၥည္း .. ဒါပဲ။ အဲဒီေတာ့ ကေလးေတြကို က်ေနာ္ေျပာတယ္ မင္းဟာ အသံုးမက်တဲ့ အေကာင္ ျဖစ္ခ်င္သလား၊ အမႈိက္ျဖစ္ခ်င္လား။ ျဖစ္ခ်င္ရင္ ျဖစ္သလိုေန ေအာက္တန္းက်ဖို႔က ၾကိဳးစားေနဖို႔ မလိုဘူး၊ ငါကြ .. တေန႔ ေအာက္တန္းက်ရမယ္လို႔ ၾကိမ္းေနဖို႔ မလိုဘူး”

လူငယ္နဲ႔ တာဝန္ဆိုတဲ့ စကားလံုးအေပၚမွာေကာ။

“က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ေမြးလာၿပီဆို တာဝန္ရွိတယ္ အဖ်င္းဆံုး အေဖအေမကို လုပ္ေကၽြးဖို႔ တာဝန္ရွိတယ္။ လူငယ္ေတြ တာဝန္မဲ့ စကားေျပာတာ က်ေနာ္ မၾကိဳက္ဘူး။ ဒီအစိုးရကို လုပ္ေကၽြးရမယ္ ဘာညာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္တာဝန္ေတြက ေမြးရာပါ တာဝန္ေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီအတြက္ေတာ့ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ရမွာေပါ့။ အစိုးရကို ၾကိဳက္ခ်င္ၾကိဳက္ မၾကိဳက္ခ်င္ေန၊ ဆဲခ်င္ဆဲေန ဒါမွမဟုတ္ ေထာက္ခံခ်င္ ေထာက္ခံ။ သို႔ေသာ္ ကိုယ့္ဘဝေပးတာဝန္ က်ေနရာက္လာတဲ့ တာဝန္ကို သူ ႐ုန္းကန္ရမွာပဲ။ အဲဒီတာဝန္ေတာင္ မဲ့ေနရင္ေတာ့ လူျဖစ္လာတာ မေကာင္းပါဘူး”

ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာလူငယ္ေတြကို ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါသလဲ။

“မင္းတို႔ဟာ မိေဝး ဖေဝးေတြ၊ မင္းတို႔ကိုယ္မင္းတို႔ မထိန္းသမွ် ကာလပတ္လံုး ထိန္းေပးမယ့္လူ မရွိဘူး။ အဲဒါ ေျပာခ်င္တယ္။ ေနာက္တခ်က္က မင္းတို႔ကိုယ္မင္းတို႔ ထိန္းဖို႔ အတြက္က သတၱိေကာင္းဖို႔ လိုတယ္။ သတၱိဆိုတဲ့ ဟာက တေန႔ ငါၾကီးပြားရမယ္ ဆိုတဲ့ အဓိ႒ာန္ကို ခိုင္ေနေအာင္ထားတာ။ ငါ့ဘဝကိုငါ အ႐ႈံးမခံဘူး၊ ငါ့ဘဝကိုငါ ဒီ့ထက္ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ သႏၷိ႒ာန္ ခ်ဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီဥစၥာကို ခိုင္ေနေအာင္ ထိန္းထားတဲ့ဟာက သတၱိပဲ။ ထိုးဝံ့ ခုတ္ဝံ့မွ သတိၱမဟုတ္ဘူး။ ခံဝံ့တာလည္း သတၱိပဲ။ အဲဒီသတၱိကို ကိုယ့္စိတ္ကို ျပန္ျပန္ၿပီးေတာ့ ထိန္းယူပါ။ ဥပမာ ဆိုပါေတာ့ ေအာင္သင္းေပါ့၊ ေအာင္သင္း စိတ္ဓာတ္မက်နဲ႔ ဘယ္သူမဆို ဒီလိုျဖစ္တာပဲ မင္းခံလိုက္စမ္း၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးလို႔။ ေျပာခ်င္တာက မင္းတို႔ဟာ မိေဝးဖေဝး ေရာက္ေနတာလို႔ မင္းတို႔မွာ အနီးကပ္ အားေပးမယ့္လူ မရွိဘူးလို႔ ငါ အားေပးတယ္ဆုိတာ ေလထဲက အသံနဲ႔ပဲ အားေပးႏိုင္တာ။ တကယ့္တကယ္ က်ေတာ့ မင္းကိုယ္မင္း အားေပးမယ့္ သူက မင္းပဲရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ မင္းသတၱိရွိသလား၊ သတၱိရွိရင္ မင္းကိုယ္မင္း ႏိုင္နင္းေအာင္ ထိန္းပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေအာင္ႏိုင္ေအာင္ ထိန္းျခင္းသည္ အၾကီးဆံုးေသာ သတၱိျဖစ္တယ္။ အဲဒီသတၱိနဲ႔ ထိန္းသြားၾကပါ။ မင္းအတြက္ အခြင့္အေရးဟာ တေန႔မွာ တံခါး လာေခါက္လိမ့္မယ္ ဆိုတာ ယံုပါ”

ျမန္မာျပည္ထဲက ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေလးေတြကိုေကာ။

“သူတို႔ကို ေျပာခ်င္တာက သတၱိဆိုတာ ခုနက ေျပာခဲ့ၿပီ။ အဲဒီသတၱိက ႐ိုး႐ုိးပဲ။ အဲဒီသတိၱက ေရရွည္ခံရင္ ဇြဲလို႔ေခၚတယ္။ ဥပမာ ဆိုပါေတာ့ .. ေက်ာင္းတက္တယ္၊ လြယ္အိတ္ အသစ္နဲ႔ လံုခ်ည္အသစ္နဲ႔ စာအုပ္အသစ္နဲ႔ ဒီႏွစ္ေတာ့ အျပတ္ခ်မယ္၊ ဒါ .. ေက်ာင္းသားတုိင္း ရွိတယ္။ စာအျပတ္တြယ္မယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္ထိ စာၾကည့္မယ္၊ အကုန္လံုး သူတို႔မွာ Target ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တရက္ ႏွစ္ရက္ တပတ္ႏွစ္ပတ္ အဲဒီေတာ့ ဟိုဟာသြား ကစားခ်င္တာနဲ႔ ဟိုနားသြားခ်င္တာနဲ႔ ေက်ာင္းစာ မၾကည့္မိတာနဲ႔ ၃ လေက်ာ္ၿပီး၊ ၄ လ ၅ လထိ ခံၿပီဆိုရင္ အဲဒီေကာင္ ဇြဲေကာင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၅ လထိေအာင္ ဇြဲေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းသား သိပ္နည္းတယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တယ္။ ရာခိုင္ႏႈန္း ေျပာရရင္ ၁ဝ % မရွိဘူး။ အဲဒီေတာ့ ၾကာရွည္ခံတဲ့ သတၱိေကာင္းတဲ့ ၁ဝ% ထဲမွာ မင္းပါပါေစလို႔ အဲဒီကေလးေတြကို ရည္ၫႊန္းၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္”

ဟုတ္ကဲ့ တျခား ျဖည့္ေျပာခ်င္တာ ေျပာပါဦးဆရာ။

“အခု ခင္ဗ်ားကတဆင့္ ေျပာတာေတြက တုိင္းျပည္ ပုန္ကန္ဖို႔လည္း မဟုတ္ဘူး၊ ဆူပူဖို႔လည္း မဟုတ္ဘူး၊ မေက်မနပ္လည္း မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ပကတိ ရွိတဲ့အတိုင္း တကယ္႐ုိးသားစြာ ေျပာတာ။ ခုန ေျပာတဲ့ အစုိးရကို ေမွ်ာ္လင့္တယ္ဆိုတာလည္း တကယ္ေျပာတာ။ လူငယ္ေတြအတြက္ သတိေပးတယ္ ဆိုတာလည္း တကယ္ သတိေပးတာ။ အစိုးရ ဘယ္လိုျဖစ္ေနေန ကိုယ္တတ္ႏိုင္လား၊ ေအး … မတတ္ႏိုင္ရင္ ကိုယ့္အားေတာ့ ကိုယ္ကိုးရမွာေပါ့”

Ref: မဇၽၥိမ

Read More...

Collapse...

လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈ အဆံုးသတ္ေရး ႀကိဳးပမ္းၾကဖို႔ ေဒၚစု တိုက္တြန္း

ဦးသားၫြန္႔ဦး ။
အဂၤါ, 24 ေမ 2011 ။

အမ်ဳိးသမီးေတြအေပၚ လိင္ပိုင္း ဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္ မႈေတြဟာ လူ႔အဖဲြ႔အစည္း တရပ္ကို ခဲြျခား ပစ္လိုက္ တာပဲလို႔ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျမန္မာႏိုင္ငံက ျဖစ္ရပ္ေတြကို ေထာက္ျပၿပီး ေျပာသြားပါတယ္။ ကေနဒါႏိုင္ငံ ေကြးဗက္ၿမိဳ႕မွာ ျပဳလုပ္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈ အဆံုး သတ္ေရး ႏိုင္ငံတကာ ညီလာခံကို ေပးပို႔တဲ့ ဗီြဒီယို မိန္႔ခြန္းထဲမွာ ထည့္သြင္း ေျပာသြား တာပါ။ အျပည့္အစုံကုိ ကိုသားၫြန္႔ဦးက တင္ျပ ထားပါတယ္။

ေမလ ၂၃ ရက္ေန႔ကေန ၂၅ ရက္ေန႔အထိ က်င္းပေနတဲ့ ဒီ ႏိုင္ငံတကာ ညီလာခံကို ကမၻာအ၀ွမ္းက ပညာရွင္ေတြ၊ အမ်ဳိးသမီးေရး လႈပ္ရွားသူေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လႈပ္ရွားသူေတြ တက္ေရာက္ေနၿပီး ဖြင့္ပဲြ အစေန႔မွာပဲ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဗီြဒီယို မိန္႔ခြန္းကို ျပသခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွာ လက္နက္ကိုင္ အဖဲြ႔အစည္းေတြဟာ အမ်ဳိးသမီးေတြ အေပၚ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈကို စစ္လက္နက္သဖြယ္ အသံုးျပဳေနတယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ရပ္ တခုခ်င္းဟာ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းကို ခဲြျခား ပစ္လိုက္တာပါပဲလို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အဲဒီ မိန္႔ခြန္းမွာ ေျပာသြားပါတယ္။

“က်မတို႔ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္လိုသူေတြ၊ အေျခခံ လူ႔အခြင့္အေရး ရပိုင္ခြင့္ေတြ လိုလားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ အေပၚ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈကို စစ္လက္နက္ သဖြယ္ အသံုးျပဳ ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစု ေဒသေတြမွာပါ။ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္ အက်ပ္ကိုင္ဖို႔ လက္နက္ကိုင္ အဖဲြ႔အစည္း ေတြက ဒါကို စစ္လက္နက္ သဖြယ္ အသံုးျပဳပါတယ္။

“က်မ ယူဆတာကေတာ့ အခုလို အမ်ဳိးသမီးေတြအေပၚ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈ တခုတိုင္းဟာ က်မတို႔ တိုင္းျပည္ အတြင္းမွာရိွတဲ့ ျပည္သူေတြ၊ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းေတြ၊ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေတြ၊ လက္နက္ကိုင္ အဖဲြ႔အစည္းေတြ အၾကားမွာ ခဲြျခား ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါေတြကို လံုး၀ အဆံုးသတ္ပစ္ဖို႔ က်မတို႔ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ၾက ရပါလိမ့္မယ္။”

အမ်ဳိးသမီးေတြအေပၚ အၾကမ္းဖက္တယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္တာမ်ဳိး၊ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္ မႈေတြဟာ အဆိုးဆံုး ျဖစ္ေပမဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ အေပၚ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခ်ဳိးႏွိမ္မႈဟာလည္း အၾကမ္းဖက္မႈ ေျမာက္တယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္က ေျပာသြားပါတယ္။

“အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈဟာ ကမၻာအ၀ွမ္းမွာ ျဖစ္ေနတာပါ။ ဒီလို အၾကမ္းဖက္တဲ့ ေနရာမွာ ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိး ရိွပါတယ္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေစာ္ကား အၾကမ္းဖက္ တာမ်ဳိး သက္သက္ မဟုတ္ပါဘူး၊ အမ်ဳိးသမီးေတြ စိတ္ဓာတ္ ဖိစီးလာေအာင္ လုပ္တာမ်ဳိး၊ အမ်ဳိးသမီး ေတြရဲ႕ အသိဉာဏ္ကို ခ်ဳိးႏွိမ္ ေစာ္ကားတာမ်ဳိး၊ အမ်ဳိးသမီးေတြကို ခဲြျခားတတ္တဲ့ လူမႈ အသိုင္းအ၀ိုင္း တခုလံုးရဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈ မ်ဳိးေတြ ရိွပါတယ္။”

အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ စိတ္ဓာတ္ကို ခ်ဳိးႏွိမ္တယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက အမ်ဳိးသမီး ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ ကိစၥကိုပါ ထည့္သြင္း ေျပာသြားပါတယ္။ ရာနဲ႔ခ်ီတဲ့ ဒီအမ်ဳိးသမီးေတြဟာ မိမိတို႔ ယံုၾကည္ခ်က္ကို ဆုပ္ကိုင္မိလို႔ အခုလို အက်ဥ္းခ် ခံေနၾကရတယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာသြားပါတယ္။

“သူတို႔အားလံုးဟာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈ အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ ေနၾကသူေတြပါ။ ဒီအမ်ဳိးသမီးေတြ အျမန္ဆံုး ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာဖို႔ အားလံုး တတ္စြမ္းသမွ် လုပ္ေဆာင္ ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ က်မတို႔ဟာ ျမန္မာျပည္ႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္း ေစခ်င္ပါတယ္။ ကမၻာႀကီးလည္း ၿငိမ္းခ်မ္း ေစခ်င္ပါတယ္။”

အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈကို စဥ္းစားတဲ့ အခါမွာ က်ဴးလြန္တဲ့လူေရာ နစ္နာခံစားရသူ အမ်ဳိးသမီး မ်ားပါ တကယ္ေတာ့ သားေကာင္ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာပါတယ္။ ဒီအတြက္လည္း အမ်ဳိးသမီးမ်ား အေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈ အဆံုးသတ္ႏုိင္ဖို႔ ဆိုရင္ အမ်ဳိးသမီးေတြ ကိုတင္ မဟုတ္ဘဲ အမ်ဳိးသားေတြကိုပါ ပညာေပးေရး လုပ္ရမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။

“အမ်ဳိးသားေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ပညာေပးမယ္၊ အမ်ဳိးသမီးေတြကိုလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ ျပည့္လာေအာင္ အရည္အေသြး ျမႇင့္တင္ ေပးမယ္ဆိုရင္ လူ႕အဖဲြ႕အစည္း တရပ္မွာ တကယ့္ကို လက္တဲြဘက္ေတြ ျဖစ္လာၿပီး ကမၻာႀကီးဟာလည္း မွန္ကန္တဲ့ဘက္ကို ေရာက္လာ ပါလိမ့္မယ္။”

အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေပၚ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈ အဆံုးသတ္ေရး ႏိုင္ငံတကာ ညီလာခံကို Nobel Women Initiative အဖြဲ႔ႀကီးက ဦးေဆာင္ ျပဳလုပ္တာျဖစ္ၿပီး ဒါဟာ တတိယ အႀကိမ္ေျမာက္လို႔ သိရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ စစ္ပဲြေတြ၊ ပဋိပကၡေတြအတြင္း အၾကမ္းဖက္ ခံေနရတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ အေျခအေနကို အဓိက မီးေမာင္းထိုး ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ အစည္းအေ၀း ျဖစ္ပါတယ္။

Ref: VOA News

Read More...

Collapse...

Hip Hop အဆိုေတာ္ ေဇယ်ာေသာ္ ဘာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္သလဲ

ေမ ၂၃၊ ၂၀၁၁

“---ဂီတအႏုပညာကို လုပ္ရင္းနဲ႔လည္း ႏိုင္ငံေရးကိုလုပ္လို႔ ရတယ္---”

ရန္ရန္ခ်န္း၊ ေဇယ်ာေသာ္၊ သားစုိး။
ေဇယ်ာေသာ္ ေထာင္မွလြတ္သည့္ေန႔က ရုိက္ကူးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ (ဓာတ္ပုံ-ဧရာ၀တီ)

ဟစ္ေဟာ့ အဆိုေတာ္ ေဇယ်ာေသာ္ဟာ သူ႔နဲ႔ အျမင္တူသူ လူငယ္တစု ဖြဲ႔စည္း ခဲ့တဲ့ Generation Wave မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္မ်ား အစည္းအရံုး လႈပ္ရွားမႈ မ်ားေၾကာင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ မတ္လမွာ ထိန္းသိမ္း ခံရပါတယ္။ ေထာင္ဒဏ္ ၄ ႏွစ္ကို ေကာ့ေသာင္း အက်ဥ္းေထာင္မွာ က်ခံေနရစဥ္ ယခုလ ၁၇ ရက္ေန႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ လက္မွတ္ေရးထိုး ထုတ္ျပန္တဲ့ ေထာင္ဒဏ္ ၁ နွစ္ လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္မွာ အက်ံဳး၀င္ လြတ္ေျမာက္ လာပါတယ္။

ေဇယ်ာေသာ္က သူ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲ ဘယ္လို ေရာက္သြားသလဲ၊ ဘယ္လို ခံယူခ်က္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး တက္ႀကြ လႈပ္ရွားသူ တေယာက္ ျဖစ္သြားသလဲ ဆိုတာကို Yangon Press International ကုိ ေျပာျပ ထားပါတယ္။

ေမး - ႏိုင္ငံေရးကို ဘယ္လို စိတ္၀င္စားလာခဲ့သလဲ။ ဘယ္တုန္းက စၿပီး စိတ္၀င္စား ခဲ့တာလဲ။

ေျဖ - စာေတြကို ကေလးဘ၀ကတည္းက စ ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ၆ တန္း ၇ တန္းေလာက္က စၿပီး နႏၵာသိန္းဇံတို႔ ဆရာ ဆန္းလြင္ရဲ႕ ဖီေလာ္ေဆာ္ဖီ ကႀကီးခေခြး တို႔လို၊ ေနာက္ ဆရာေမာင္ၾကည္သစ္ စတဲ့ ဒႆနနဲ႔ ဆိုင္တာေတြကို ဖတ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီကမွ တဆင့္ ၆ တန္း၊ ၇ တန္းေလာက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္အရြယ္ တျခားကေလးေတြ ဖတ္တာမ်ိဳးထက္ နည္းနည္း ပိုျမင့္တယ္ ဆိုလို႔ရတဲ့ စာအုပ္ေတြ လွမ္းကိုင္ ေနၿပီေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တဖက္မွာ ဖတ္တာကေတာ့ ဖတ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ စာအုပ္ေတြကို နားလည္လို႔လည္း မဟုတ္ဘူး။ လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ေတြမွာ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း ျငင္းၾက ခုန္ၾကတဲ့ အခါ အဲဒီစာအုပ္ထဲက စကားလံုး ႀကီးႀကီးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္ခ်င္လို႔၊ အဲဒီစကားလံုးရဲ႕ မူရင္း အဓိပၸါယ္ ေတြကိုေတာ့ နားလည္ခ်င္မွ နားလည္မွာပါ။

အဲလိုမ်ိဳးစာဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္းနဲ႔ မွ အဲဒီစကားလံုးေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရ၊ ဆိုလုိရင္းေတြကို ခံစား မိလာတယ္။ အဲလိုနဲ႔ ပိုၿပီး ဖတ္ျဖစ္လာတယ္။ စာေပဖတ္တာ နည္းနည္း မ်ားလာတဲ့ အခါမွာ အသိဥာဏ္ ၾကြယ္၀ လာၿပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္ မဆိုခ်င္ေပမယ့္ အေၾကာင္းအရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ေယဘုယ် အၾကမ္းဖ်ဥ္း သေဘာေပါက္ လာတယ္။ အဲဒီလို အခ်ိန္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအ၀ိုင္း၊ ႏိုင္ငံေရး တက္ႀကြ လႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔ တြဲမိလာတယ္။ တြဲမိေပမယ့္လည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး မလုပ္ရဲေသးဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆုိေတာ့ ေထာင္က်မွာလည္း ေၾကာက္တယ္။ စစ္ေၾကာေရး စခန္းမွာ ႏွိပ္စက္ ညွင္းပန္းမွာလည္း ေၾကာက္တယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ဘ၀ ကိုယ့္ရဲ႕ေနထိုင္တဲ့ ပံုသ႑န္ ဆံုးရံႈးသြားမွာလည္း ေၾကာက္တယ္။

ဒီလိုေၾကာက္တယ္ ဆိုေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနသူေတြကိုေတာ့ ေလးစားတယ္။ အားလည္း အားက်တယ္။ အဲလို ေနရင္း ေနရင္းက တဆင့္ မသိမသာ နဲ႔ သူတို႔ေတြရဲ႕ အလုပ္ေလးေတြကို ဥပမာဗ်ာ တစ္ကေန တရာထိ ရွိတယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္က ငါးျပားဖိုးေလာက္ ဆယ္ျပားဖိုးေလာက္လည္း ျဖစ္ရင္ ျဖစ္မယ္ ကၽြန္ေတာ္ ကူညီ ခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ထိ ႏိုင္ငံေရး လုပ္မယ္လို႔ ယတိျပတ္ ဆံုးျဖတ္ ထားတာ မရွိေသးဘူး။ အဲဒီကေနမွ တဆင့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္လမွ စက္သံုးဆီ ေစ်းကို ျမွင့္တင္ လိုက္တယ္။ ျပည္သူေတြ ေတာ္ေတာ္ ၾကပ္တည္းသြားတယ္။ အဲဒီဟာကို ျမင္ေတြ႔ လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်။

ကၽြန္ေတာ္ အေျပာင္းအလဲတခုခု လိုခ်င္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံ ဒီအတိုင္း ဆက္သြားလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အေျပာင္းအလဲ ဆိုတဲ့ဟာ မျဖစ္လာဘူး ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ အပါအ၀င္ ျပည္သူ ျပည္သားေတြရဲ႕ ဘ၀ စုန္းစုန္း ျမဳပ္ေတာ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အဲလို ခံစားလာရတယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ မို႔လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵ၊ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္ကူး၊ ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ပံုစံ ျဖစ္လာရေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆႏၵကို ကၽြန္ေတာ္ ထုတ္ေဖၚခဲ့တယ္။ အဲလို ဆႏၵေတြကို ထုတ္ေဖၚတာက တဆင့္ ၀ါသနာတူတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း တစု စုၿပီး Generation Wave မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္မ်ား အစည္းအရံုးကို စတင္ ဖြဲ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ထဲ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ လမွာ ေရႊ၀ါေရာင္ သံဃာ့ အေရးအခင္း ေပၚလာခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈ အစကို ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးကေန စတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။

ကုိယ့္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာေရာ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ကိုင္တာကို ဆန္႔က်င္တာ၊ သေဘာထား မတူတာေတြ ရင္ဆိုင္ ခဲ့ရလား။

ကၽြန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ကၽြန္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး တက္ၾကြ လႈပ္ရွားသူ အေနနဲ႔ လုပ္ေနတယ္ ဆိုတာကို မသိေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ရိပ္မိ သိရွိ လာၾကတယ္။ ဥပမာ မိဘေတြဆိုရင္ အထိန္းသိမ္းခံ ျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႔ တားတာေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြ ထဲက ေျပာရင္ေတာ့ ရန္ရန္ခ်န္းဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္းလည္း ျဖစ္သလို ရဲေဘာ္ ရဲဘက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကို သူကိုယ္တိုင္ မပါ၀င္ေပမယ့္ ကန္႔ကြက္ျခင္းလည္း မရွိပါဘူး။

အခုျဖစ္ပ်က္တဲ့ အျဖစ္ကို နည္းနည္းေျပာျပေပးပါ။

၂၀၀၈ ခုမတ္လထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း ၆ ေယာက္ စုဖြဲ႔ၿပီး ဆိုင္တဆိုင္မွာ စကား ေျပာေနတဲ့ အခ်ိန္ စရဖ က လာၿပီး ဖမ္းသြားတာပါ။ သူတို႔လာဖမ္းသြားၿပီး ဗဟန္း (ရဲ) စခန္းမွာ ထားတယ္။ အဲဒီမွာ ထားၿပီး ညည့္နက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ မ်က္ႏွာ အ၀တ္စည္းၿပီး စစ္ေၾကာေရး စခန္းထဲကို ေခၚသြား လိုက္တာေပါ့။ ေနာက္ အဲဒီစစ္ေၾကာေရး စခန္းမွာ စစ္ေဆးၿပီး ရက္ အပိုင္းအျခား တခု ၾကာသြားၿပီးေတာ့ အင္းစိန္ေထာင္ ပို႔၊ အဲဒီေနာက္မွ အျပင္ တရားရံုး ထုတ္တာ။

အဲဒီလိုျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဘယ္လို ခံစားရသလဲ။ ကိုယ္ေလွ်ာက္ခ်င္တဲ့ လမ္း၊ သြားခ်င္တဲ့ လမ္းကို အမ်ားႀကီး မသြားရ ေသးခင္ ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ခံစားရသလား။

ကၽြန္ေတာ္ အေၾကာင္းအရာတခုကို ျပန္ေကာက္ပါရေစ။ ေစာေစာပိုင္းက ကၽြန္ေတာ္ ေျပာဖူးပါတယ္။ စစ္ေၾကာေရး စခန္းမွာ ႏွိပ္စက္ ညွင္းပန္းမႈေတြ အျဖစ္ခံရမွာ ေၾကာက္တယ္ ဆိုတာကိုေရာ၊ ေထာင္က်မွာ ေၾကာက္တယ္ ဆိုတာကိုေရာ လက္ရွိဘ၀ အေျခပ်က္မွာကို ေၾကာက္တယ္ ဆိုတာကိုေရာ ေျပာဖူးတယ္။ အဲဒီကမွ တဆင့္ ႏိုင္ငံေရး တက္ႀကြ လႈပ္ရွားသူ အေနနဲ႔ ထဲထဲ၀င္၀င္ လုပ္ေဆာင္လာတဲ့ အခါမွာ ဘယ္အရာက ေနၿပီး လႈံ႕ေဆာ္လိုက္မွန္း ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တုိင္ေတာင္ မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ အေၾကာက္တရား ဆိုတဲ့ လစ္မစ္ ေလးတခုကို ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာ္သြားတယ္ဗ်၊ အဲဒီ အေၾကာက္တရား လစ္မစ္ကို ေက်ာ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဖမ္းဆီး ခံရမယ္၊ ထိန္းသိမ္း ခံရမယ္ ဆိုတဲ့ အရာေတြ ကၽြန္ေတာ့္ ေခါင္းထဲမွာ မရွိေတာ့ဘူးဗ်။ မိမိက မိမိ လုပ္စရာရွိတာကို လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို႔ဟာ သူတို႔ လုပ္စရာ ရွိတာကို လုပ္ေနမယ္။ ဒါဟာ ႀကံဳေတြ႔ရမယ့္ အရာ တခု လို႔ပဲ သတ္မွတ္ ထားလိုက္ေတာ့တယ္။ စရဖက စၿပီး ထိန္းသိမ္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပထမဦးဆံုး ေတြးမိတာက ကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္စြမ္း ဥာဏ္စြမ္း ရွိသေရြ႕ မလုပ္ျဖစ္ရ ေသးဘဲနဲ႔ ထိန္းသိမ္း ခံရတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္း ႏွေျမာမိတယ္။

ေနာက္တခု ေျပာခ်င္တာက စစ္ေၾကာေရး စခန္းထဲမွာေတာ့ ေသြးထြက္ သံယို ျဖစ္တဲ့ အထိ စစ္ေဆး ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလိုစကား ေျပာတယ္ ဆိုတာ လူတဦး တေယာက္ကို အာဃာတ တရားနဲ႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုလိုမ်ိဳး ႏွိပ္စက္ ညွင္းပန္း ခံခဲ့ရေပမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ တဦးခ်င္းစီေပၚ အာဃာတ မထားပါဘူး။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ မုန္းတာတခု ရွိပါတယ္။ မွားယြင္းေနတဲ့ စနစ္ဆိုးႀကီးပါ။ ဒီစနစ္ဆိုးႀကီး ရွိေနတဲ့ အတြက္သာ သူ႔ဘက္ကိုယ့္ဘက္ ဆိုၿပီး ဘက္ေတြ ကြဲသြားတာ။ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုလိုခ်င္တာက ဒီစနစ္ဆိုးႀကီးကို ေတာ္လွန္မယ္၊ ပုန္ကန္မယ္၊ ေျပာင္းလဲမယ္ ဆိုတဲ့ ဘက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ရွိေနသလို ဒီစနစ္ဆိုးႀကီးကို ကာကြယ္မယ္၊ ရပ္တည္ေပးရမယ္ ဆိုတဲ့ ဘက္မွာ အျခားသူေတြ ရွိေနၾကတာ။ အကယ္၍သာ ဒီစနစ္ဆိုးႀကီး မရွိဘူး ဆိုရင္ ဘက္ ဆိုတာလည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဘက္ ဆိုတာ မရွိေတာ့ရင္ အာဃာတလည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ လူပုဂၢိဳလ္ တဦးတေယာက္ကို အာဃာတမထားပဲ ဒီစနစ္ ဆိုးႀကီးကိုသာ တိုက္ဖ်က္ ခ်င္ပါတယ္။

ရံုးထြက္တဲ့ ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပေပးပါဦး။

ကၽြန္ေတာ္ ရံုးခ်ိန္းထြက္စဥ္က အခ်ဳပ္သား တရားခံေတြ ဖိနပ္ စီးခြင့္မရဘူးဗ်၊ ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုတာ အေျဖကို ေရေရရာရာ မေပးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာရာမွာ အခ်ဳပ္သား တရားခံ ဆိုတာ တရားခံ အစစ္ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ တရားလို တဦးဦးက ျပစ္မႈ တစံုတရာ က်ဴးလြန္တယ္လို႔ ထင္ျမင္ ယူဆတဲ့အတြက္ တရားရံုးမွာ စြဲတင္ၿပီး တရား စြဲဆိုေနတာပါ။ အဲဒီအရာကို မိမိ က်ဴးလြန္သည္ မက်ဴးလြန္သည္ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို တရားၿပိဳင္ အျဖစ္ ျငင္းဆိုေနတုန္းပဲ ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ အခ်ဳပ္ တရားခံတဦး ဆိုတာ လြတ္လပ္တဲ့ လူသားတဦးပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ သူ႔ဂုဏ္သိကၡာ ညွိဳးႏြမ္းေစမယ့္ အျပဳအမူ မျပဳသင့္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဖိနပ္စီးမယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆို ေစာေစာက ေျပာတဲ့ အခ်က္ေတြေၾကာင့္၊ အဲဒီမွာ ဖိနပ္စီးခြင့္ မျပဳဘူး ျပဳမယ္ ဆိုတာနဲ႔ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဖိနပ္စီးခြင့္ မရရင္ ရံုးမထြက္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရံုးခ်ိန္း ၂ ပတ္ေလာက္ မထြက္လိုက္ရဘူး။ ေနာက္အပတ္ေတြ က်ေတာ့ ဖိနပ္ စီးခြင့္ ေပးလိုက္တယ္။

ဖိနပ္စီးခြင့္ မေပးတာ ဘယ္ေနရာကေန ဘယ္ေနရာထိလဲ။

အင္းစိန္ေထာင္ကေန ထြက္ကတည္းက ျပန္လာတဲ့အထိပါ။ သူတို႔ အေၾကာင္းျပတာက ဖိနပ္ထဲမွာ သံျဖတ္လႊ ပါလာမလား ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ျပတာေပါ့။ အဲဒီကိစၥမွာ ကၽြန္ေတာ္၊ ကုိဥာဏ္လင္းေအာင္၊ ကိုေက်ာ္သူထိုက္ တုိ႔ တိုက္ၾကတာပါ။ အျခား အျခားေသာ ေနရာမွာလည္း တိုက္တဲ့သူေတြ ရွိရင္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။

အက်ဥ္းေထာင္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘယ္လို ခံစားရပါသလဲ။

ေထာင္က လူေတြကို အေၾကာင္းအရာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းလဲေစပါတယ္။ ေကာင္းတာေတြ ေျပာင္းလဲ ေစတာ ရွိသလို မေကာင္းတာေတြလည္း ေျပာင္းလဲ ေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္း ေျပာင္းလဲမႈကို လက္ခံၿပီး အဆိုး ေျပာင္းလဲမႈကို ျပစ္ပယ္ လိုက္ရမွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး တက္ႀကြ လႈပ္ရွားသူ ျဖစ္လာတာဟာ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးတဲ့ စိတ္၊ မဟုတ္ မမွန္တာကို ေခါင္းငံု႔ မခံခ်င္တဲ့စိတ္ အဲဒီစိတ္မ်ိဳးနဲ႔ ျဖစ္လာတာ၊ ကၽြန္ေတာ္ကို ႏွစ္အပိုင္းအျခား တခု ေထာင္ဒဏ္ခ်ခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ အားလံုးကို အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ သံုးသပ္ဖို႔ အခ်ိန္ ရသြားပါတယ္။ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ သံုးသပ္ႏိုင္တဲ့ အခါက်ေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြ၊ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲသင့္တဲ့ အရာေတြ၊ ရွိသင့္ ရွိထိုက္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ အဲဒါေတြကို ေျခေျချမစ္ျဖစ္ သေဘာေပါက္လာေတာ့ ႏို္င္ငံေရး တက္ႀကြလႈပ္ရွားသူ အျဖစ္ကေန ႏိုင္ငံေရးကို ေဇာက္ခ် လုပ္မယ့္သူ တေယာက္ ျဖစ္လာတာေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေျပာင္းအလဲ ဆိုရင္ အဲဒီ အခ်က္အလက္ပါပဲ။

အတြင္းမွာ စာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ျဖစ္လား။

အရင္တုန္းကေတာ့ စာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တဖက္မွာ အႏုပညာလည္း လုပ္ေနေတာ့ သီခ်င္းနားေထာင္ ေရး၊ တီးခတ္ဖို႔ လုပ္ေနရေတာ့ အျပင္တုန္းက စာဖတ္ဖို႔ အခ်ိန္ နည္းခဲ့ပါတယ္။ အက်ဥ္းေထာင္ ထဲမွာေတာ့ အျပင္တုန္းက ဖတ္မယ္ ဆိုၿပီး ၀ယ္ထားေပမယ့္ အၿပီးမသတ္ ေသးတဲ့ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ႏိုင္ ခဲ့ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရး ေဇာက္ခ်လုပ္မယ့္သူ တေယာက္ ျဖစ္လာေတာ့ အႏုပညာကိုေရာ ဘယ္လို သေဘာထား သလဲ။

အႏုပညာအေနနဲ႔ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲ ထိခိုက္မႈ၊ ခံစားမႈ ဒီအရာေတြ အကုန္လံုးကို ဂီတနဲ႔ျဖစ္ေစ၊ ကဗ်ာနဲ႔ ျဖစ္ေစ၊ ေဆာင္းပါး တပုဒ္နဲ႔ ျဖစ္ေစ ေဖၚထုတ္ ႏိုင္သေရြ႕ကေတာ့ ေဖၚထုတ္ ေနမွာပဲ။ ဒါကို ပရိတ္သတ္ေရွ႕ ခ်ျပခြင့္ ရမရကေတာ့ ကြာျခား သြားမွာပါ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အရင္တုန္းက သီခ်င္းဆိုခဲ့တာမွာ ဟစ္ေဟာ့ဂီတကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ခ်ျပခ်င္တဲ့စိတ္က အရင္းခံတာပါ။ အဲဒီကေနမွ တဆင့္ ကၽြန္ေတာ္ အဆိုေတာ္ ျဖစ္လာတာ။ အဲဒီေတာ့ ဂီတနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး၊ အႏုပညာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ဒီႏွစ္ခုယွဥ္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ပထမအဆင့္ ဒုတိယ အဆင့္ရယ္လို႔ မဟုတ္ဘဲ ႏွစ္ခုစလံုးက ၿပိဳင္ၿပီး သြားေနမယ္ လို႔ ထင္ပါတယ္။

အႏုပညာသည္ဘ၀နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ကိုဘယ္လိုစည္းျခားထားလဲ။ အဲဒီနယ္ပယ္ ၂ ခုကို ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းလဲ။

အႏုပညာအသိုင္းအ၀ိုင္းကလူေတြကေတာ့ အႏုပညာကို ျပန္လုပ္ ေစခ်င္ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္း အ၀ုိင္းကေတာ့ အႏုပညာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကို တြဲၿပီး ျပန္လုပ္ ေစခ်င္ၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆုိေတာ့ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ဖို႔အတြက္က ဘယ္သူမွ အတင္းအၾကပ္ ေစခိုင္းလို႔ မရပါဘူး။ မိမိရဲ႕ စိတ္ဆႏၵအရသာ လုပ္ၾကတာကိုး ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ဒီႏိုင္ငံ တိုးတက္ဖို႔ ဒီႏိုင္ငံ အက်ိဳးရွိေအာင္ လုပ္မယ့္သူေတြ အင္မတန္ နည္းေန ပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ႏိုင္ငံေရး တက္ႀကြ လႈပ္ရွားသူေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေစ ခ်င္တာပါ။ ဒီႏွစ္ခု ၾကားထဲမွာ ဘယ္လို ညီမွ်ေအာင္ လုပ္သလဲ ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရး ဟာ အႏုပညာနဲ႔ မသက္ဆိုင္ဘူး ဆိုေပမယ့္ အႏုပညာနဲ႔ ႏွီးႏြယ္ေနတဲ့ အလုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာေျပာရမယ္ ဆိုရင္ စာေပ အႏုပညာရွင္ေတြက မ်ားေသာအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး သမားေဟာင္းေတြ မ်ားပါတယ္။ အႏုပညာရွင္ေတြ ထဲကလည္း ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ ထြက္ေပၚ လာတတ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဂီတ အႏုပညာကို လုပ္ရင္းနဲ႔လည္း ႏိုင္ငံေရးကို လုပ္လို႔ ရတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိမိရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ မိမိရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကိုေတာ့ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏုိင္ ထိမ္းသိန္း ကိုင္တြယ္ သြားဖို႔ေတာ့ လုိတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တယ္ဗ်။

လက္ရွိ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘယ္လို အေျခအေနရွိလဲ။

ကၽြန္ေတာ့္မွာ အစာအိမ္ အနာရွိတယ္ဗ်၊ ကၽြန္ေတာ္ အထိန္းသိမ္း မခံရခင္ ကတည္းက အစားအေသာက္ နည္းနည္း ဆင္ျခင္ ရပါတယ္။ အဲလို လူမ်ိဳးက အက်ဥ္းေထာင္ထဲ ေရာက္သြားေတာ့ အစားအေသာက္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ဂရုစိုက္ ရတယ္ဗ်၊ အထိန္းသိမ္း ခံေနရစဥ္မွာ အသဲအသန္ မဟုတ္ေပမယ့္လည္း အျပင္းအထန္ ဆိုတာမ်ိဳး ၂ ေခါက္ေလာက္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခုေတာ့ က်န္းမာေရး စစ္ေဆး ေနတုန္းပါပဲ။ ေယဘုယ် ေျပာရရင္ က်န္းမာေရး အသင့္အတင့္ ရွိတယ္ လို႔ပဲ ေျပာရမွာပါ။

မိသားစုနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ခံစားမႈ ေျပာျပေပးပါလား။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရး လုပ္မယ္ဆိုရင္ ရာခုိင္ႏႈန္း အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ေထာင္ထဲ ေရာက္ႏိုင္တယ္၊ အက်ဥ္း က်ႏိုင္တယ္ ဆိုတာ နားလည္ ျပီးသားပါ။ နားလည္ၿပီး စိတ္ပိုင္းျဖတ္ၿပီး အက်ဥ္းက် ခံေနရတာ အထူးအေထြ စဥ္းစားေနစရာ အေၾကာင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ နယ္ေ၀း ေထာင္ေတြကို ပို႔တယ္။ မိမိတင္ မကပဲ မိမိရဲ႕ မိသားစုေတြကိုပါ အခက္အခဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြ႔ေအာင္ လုပ္လုိက္တာမ်ိဳး ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာလည္း မက်ဘူး။ ဒီလိုပံုစံမ်ိဳးဟာ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ အခု ဆိုလို႔ရွိရင္ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက် ခံေနရသူက တအိမ္ထဲမွာ တေယာက္ မကတဲ့ မိသားစုေတြ ရွိပါတယ္။ ဥပမာ မိမိရဲ႕ ေယာက်ၤားက တေနရာကို ေရာက္ေနၿပီး သားက တေနရာကို ေရာက္ေနတာ ဆိုလို႔ရွိရင္ ဘယ္လို ခံစားရမလဲ ဆိုတာပါ။ အဲဒီလိုပဲ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔လည္း ကိုယ္တိုင္ ခံစား ရႏိုင္ေပမယ့္လည္း အသက္အရြယ္ ႀကီးၿပီျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေမ ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို ေရာက္ေအာင္ လာဖို႔ ၾကိဳးစားရတဲ့ ဟာေတြ ျမင္ရတဲ့အခါ ၀မ္းသာရမယ့္ အစား ရင္နာမိတာ မ်ားတယ္ဗ်။

အျပင္ေလာကနဲ႔ ကင္းကြာေနတဲ့ ၃ နွစ္ေလာက္ကာလမွာ ဘာေတြေျပာင္းလဲသြားတယ္လို႔ ျမင္လဲ။ ဘာေတြကို သတိထား မိလဲ။

အျပင္ပံုသ႑န္အားျဖင့္ ေျပာင္းလဲေနတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔တယ္ဗ်ာ၊ ဥပမာအားျဖင့္ ေစာေစာက ေျပာတဲ့ မိုဘိုင္းဖုန္း ကိစၥလည္း ပါတယ္ဗ်ာ။ ငါးသိန္းဖုန္း ဆိုတဲ့ဟာေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ လက္ထဲမွာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ဖုန္းတလံုး ငါးသိန္း ဆိုတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားေနေသးတယ္။ ဒါေတာင္ ဒိေလာက္ လူ အေရအတြက္ မ်ားမ်ား ကိုင္လာႏိုင္တယ္ ဆိုရင္ ဒိထက္မ်ား ထပ္ေလ်ာ့ေပါ့ ႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ လူေတြပိုၿပီး ကိုင္လာၾကမွပဲ။ ဒါကေတာ့ ပထမ ျမင္ရတဲ့ အေျခအေနပါ။ ဒုတိယ ျမင္ရတာကေတာ့ ၀တ္ပံုစားပံု ေျပာင္းလဲ လာတာ ေျပာပံု ဆိုပံု ေျပာင္းလဲလာတာေတြ ေတြ႔ရတယ္။ အတြင္း အႏွစ္သာရ အပိုင္း ေျပာင္းလဲသလား ဆိုတာကေတာ့ နည္းနည္း အခ်ိန္ၾကာၿပီးမွ ေျပာႏိုင္မယ္ ထင္တယ္။

တျခား အေျပာင္းအလဲေတြ အေနနဲ႔ေရာ။

အထိန္းသိမ္းမခံရစဥ္က အေျခအေနနဲ႔ အခုအေျခအေနကို ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ဂ်ာနယ္ေတြ ထဲမွာ ဆိုရင္ အရင္တုန္းက ခြင့္ျပဳမယ္ မထင္တဲ့ ဟာမ်ဳိးေလးေတြ ေတြ႔လာရတယ္။ ေနာက္ၿပီး စာအုပ္ စာတန္းထဲက ဆိုရင္ အရင္ က်ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြ၊ အရင္တုန္းက ျပန္လည္ ရိုက္ခြင့္ျပဳမယ္ မထင္တဲ့ စာအုပ္ေတြ ေတြ႔ရတယ္။ စာနယ္ဇင္းထဲမွာ အေကာင္းဘက္ ေျပာင္းလဲမႈေပါ့။

အဆိုးဘက္ ေျပာင္းလဲမႈလို႔ ဆိုရင္ေတာ့ စာနယ္ဇင္းထဲမွာ တိက်မႈ ေလ်ာ့လ်ဲတဲ့၊ တာ၀န္ခံမႈ ေလ်ာ့နည္းတဲ့ စာနယ္ဇင္း ဂ်ာနယ္မ်ိဳးေတြ ထြက္လာတာလည္း ေတြ႔ရတယ္ဗ်၊ ေနာက္ၿပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေရာင္းကုန္ျဖစ္ေအာင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြလည္း ေတြ႔ရတယ္ဗ်၊ ဒါကလည္း ကာလတခု ၾကာလာတဲ့ အခါ ပရိသတ္က စိစစ္သြားမယ္ ထင္ပါတယ္။

ဂီတအေနနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔က တိုက္ခန္းနဲ႔ ေနရတာ ျဖစ္လို႔ (အက်ဥ္းေထာင္ အတြင္း တိုက္ပိတ္ ခံရသည့္ အျဖစ္ကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္) TV ေတြ သီခ်င္းေတြ နားမေထာင္ရလို႔ မေျပာတတ္ပါဘူး။ အျခားသူေတြ ေျပာစကား အရေရာ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ထြက္လာတဲ့ အခါမွာ နည္းနည္း ၾကားမိသေလာက္ ေျပာရရင္ ဂီတကေတာ့ အေျခအေန သိပ္မေကာင္းဘူး။ အလြယ္ေတြကို ပိုၿပီး ဖန္တီးေနတယ္။ အႏွစ္သာရ ေပ်ာက္ေနတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါကကၽြန္ေတာ့္ တဦးခ်င္းရဲ႕ အျမင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အထိန္းသိမ္း မခံရခင္ ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ အေျခခံ ဥပေဒကို ေလ့လာ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ မူၾကမ္းက ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေလာက္မွာ အဆံုးသတ္ တာပါ။ အဲဒီတုန္းက မူၾကမ္းကို ေၾကေၾကညက္ညက္ မဟုတ္ေတာင္မွ ေထာင့္ေစ့ေအာင္ေတာ့ ေလ့လာ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘာသြားေတြ႔သလဲ ဆိုရင္ ဒီအေျခခံ ဥပေဒ အရသာ အစိုးရတရပ္ ဖြဲ႔စည္းၿပီဆိုရင္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အစိုးရဟာ အာဏာရွင္ တဦးတေယာက္၊ အဖြဲ႔ တဖြဲ႔ရဲ႕ ႀကိဳးဆြဲရာကမယ့္ အစိုးရ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ လက္ရွိ အခ်ိန္ထိေတာ့ အဲဒီတုန္းက ထင္မွတ္ခဲ့တဲ့ အထင္ဟာ အေျပာင္းအလဲ မရွိေသးပါဘူး။

ေရွ႕ဆက္ ဘာလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးထားလဲ။

အႏုပညာပိုင္းအရ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဂီတ အႏုပညာကို ကၽြန္ေတာ္ ဆက္လက္ ဖန္တီး ျဖစ္ေနမွာပါ။ ႏိုင္ငံေရး အရ ေျပာရရင္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္၊ ခံယူခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက် ခံေနရတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြ အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္လာဖို႔ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးစားၿပီး ေဆာင္ရြက္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိပါတယ္။

အေလးစားဆံုး ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ ဘယ္သူလဲ။

ျပည္တြင္းမွာ ဆိုရင္ေတာ့ က်ဆံုးသြားၿပီးျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းပါ။ ဒုတိယ အေလးစားဆံုး ေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ ခုထိ သက္ရွိ ထင္ရွားနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီးျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို အေလးစားဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။

လူငယ္ေတြကို ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါသလဲ။

လူငယ္ဆိုတာ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးပါတယ္။ မဟုတ္တာ မမွန္တာ ေတြ႔ရင္လည္း မေထာက္ခံပါဘူး။ မတရားတာ ေတြ႔ရင္လည္း ငံု႔မခံပါဘူး။ ဒါဟာ ဘယ္လိုေခတ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္စနစ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္အစိုးရပဲ အုပ္ခ်ဳပ္သည္ ျဖစ္ေစ မေျပာင္းလဲတဲ့ စိတ္ဓာတ္ပါ။ ဒီ တန္ဖိုး ရွိလွတဲ့ ရဲရင့္တဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ ကိုလူငယ္တိုင္း လူငယ္တိုင္း ရင္ထဲမွာ ေမြးထုတ္ၾကဖို႔ ေမြးယူၾကဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ တိုက္တြန္းပါတယ္။

Ref: မိုးမခ

Read More...

Collapse...