Friday, January 30, 2009

ေ႐ြးေကာက္ပြဲကုိ မြန္ႏုိင္ငံေရးပါတီႀကီးမ်ား မေထာက္ခံ၊ မြန္ျပည္သစ္ကုိ လက္နက္မခ်ခုိင္းရန္ တုိင္းမွဴး အာမခံ

၃၀ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉


ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က စစ္အစုိးရ အတည္ျပဳခဲ့ေသာ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကုိ ထပ္မံျပင္ဆင္ ျဖည့္စြက္ျခင္းမ်ား မလုပ္ေဆာင္ပါလွ်င္ ၎တုိ႔ႀကီးမွဴးက်င္းပမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ လက္နက္ကုိင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းႀကီးတဖြဲ႕ျဖစ္သည့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ အပါအဝင္ မြန္တုိင္းရင္းသားကုိယ္စားျပဳ ႏုိင္ငံေရး ပါတီတုိ႔က ပူးေပါင္းပါဝင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ယခုလ (၁၇) ရက္ေန႔က က်င္းပၿပီးစီးခဲ့ေသာ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၏ သတၱမအႀကိမ္ေျမာက္ ပါတီညီလာခံ၌ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ရာတြင္ မြန္ျပည္သူတုိ႔အတြက္ အက်ဳိးရွိသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မိမိပါတီအေနျဖင့္ ဝင္ေရာက္အေရြးခံမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ပါတီေျပာခြင့္ရပုဂၢဳိလ္ ႏုိင္ငံျခားမဟာမိတ္ဆက္ဆံေရး႐ုံးတာဝန္ခံ ႏုိင္ေအာင္မေငးက ေျပာသည္။

၎က “က်ေနာ္တုိ႔ပါတီက ဒီအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကုိ ျဖည့္စြက္တာေတြ၊ ျပင္ဆင္တာေတြ အဆုိျပဳတာလည္း နအဖတုိ႔က လ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့တယ္၊ ပယ္ခ်ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီဥပေဒမူၾကမ္းဟာ မြန္ျပည္သူေတြအတြက္ အက်ဳိး မ႐ွိဘူးလုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ သုံးသပ္ေဆြးေႏြးၾကၿပီး ပါတီရဲ႕ညီလာခံမွာ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ေရး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ ခ်ခဲ့ တာ ျဖစ္တယ္။ နအဖအေနနဲ႔ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကုိ ျပင္ဆင္သင့္တာေတြ ျပင္ဆင္ေပးမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္ တုိ႔ ပါတီက ဒါကုိ ျပန္စဥ္းစားေပးမယ္” ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။


မြန္ျပည္သစ္ပါတီသည္ တုိင္းရင္းသားအခြင့္အေရးအတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံ စစ္အစုိးရအဆက္ဆက္ႏွင့္ (၃၆) ႏွစ္ ၾကာ စစ္ခင္းေတာ္လွန္ခဲ့ၿပီး ႏုိင္ငံေရးျပႆနာမ်ားကုိ ႏုိင္ငံေရးနည္းအရေျဖရွင္းရန္ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၄) ႏွစ္ ခန္႕က အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားသည့္ အင္အားႀကီး တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ၿပီး ၎တုိ႔၏ လက္ေအာက္ခံ မြန္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ကုိလည္း စစ္အစုိးရလက္ေအာက္ခံတပ္အျဖစ္ ဝင္ေရာက္ခုိင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ လက္နက္ခ်ခုိင္းသည္ျဖစ္ေစ လက္ခံလိမ့္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ၎တုိ႔၏ ညီလာခံ မွ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။

၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမတ္ (၅) ေနရာ အႏုိင္ရရွိခဲ့သည့္ မြန္အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕က လည္း မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၏ ယင္းဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ ေထာက္ခံအားေပးၿပီး အကယ္၍ နအဖအေနျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီ သုံးပြင့္ဆုိင္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးၿပီး ဥပေဒမူၾကမ္း အသစ္တစ္ရပ္ ျပန္လည္ေရးဆြဲမည္ ဆုိပါက ပူးေပါင္းပါဝင္မည္ဟု အဖြဲ႕၏ ဒု-ဥကၠ႒ ျဖစ္သူ ႏုိင္ေငြသိမ္းက ေခတ္ၿပဳိင္သုိ႕ ေျပာၾကားသည္။

“မြန္ျပည္သစ္ပါတီရဲ႕ ယခုလုိ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ေရး ရပ္တည္ခ်က္ကုိ ႀကဳိဆုိတယ္။ ဒီ ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒ မူၾကမ္းကုိ မသုံးဘဲ ဥပေဒမူၾကမ္းအသစ္တရပ္အတြက္ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔၊ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြနဲ႔ နအဖတုိ႔က ေဆြးေႏြးၿပီး ျပန္လည္ေရးဆြဲၾကရင္ က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႕ကလည္း ဝင္ေရာက္ပူးေပါင္းမယ္။ ဒီ ၂၀၀၈ ဥပေဒမူၾကမ္းကုိ မျပင္ဆင္သေရြ႕ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔လည္း ၂၀၁၀ မွာ ဝင္ေရာက္အေရြးခံမွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု ေျပာၾကားသည္။

ထုိ႔အတူ မြန္အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) ႏွင့္ မြန္သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တုိ႔က လည္း မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၏ ရပ္တည္ခ်က္ကုိ ႀကဳိဆုိေထာက္ခံၾကေသာ္လည္း ယင္းရပ္တည္ခ်က္သည္ မြ န္ျပည္သစ္ပါတီႏွင့္ စစ္အစုိးရအၾကား အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈ ပ်က္ျပယ္သြားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေနသည့္ ျပည္သူအမ်ားစုလည္း ရွိၾကေၾကာင္း သိရသည္။

မြန္ျပည္သူတုိ႔၏ ေလးစားၾကည္ညိဳျခင္းခံရေသာ မြန္ျပည္နယ္မွ ဆရာေတာ္တပါးကမူ “မြန္ျပည္သစ္ပါတီရဲ႕ ယခုလုိရပ္တည္ခ်က္ကုိ ေထာက္ခံတယ္။ ဒါေပမယ့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ပ်က္သြားတဲ့အထိ ျဖစ္သြားရင္ ေတာ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြား၊ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ အေျခခံပညာေရးဆုိင္ရာ အခြင့္အေရးေတြကုိ ေတာ့ ျပန္လည္ဆုံး႐ႈံးမွာ ေသခ်ာတယ္” ဟု မိန္႕ၾကားသည္။

သုိ႔ေသာ္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီကမူ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ မိမိတုိ႔ပါတီဘက္မွ အရင္ ဖ်က္ဆီးရန္ အစီအစဥ္မရွိ ေၾကာင္းႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းသြားရန္ ႏွစ္ဖက္စလုံးတြင္ တာဝန္ရွိေၾကာင္း ႏုိင္ေအာင္မေငးက ေျပာၾကားသည္။

၎က ဆက္လက္၍ “က်ေနာ္တုိ႕ေပၚလစီ(မူဝါဒ)က မြန္လူမ်ဳိးေတြအတြက္ အာမခံခ်က္ တခုခု မရမခ်င္း လက္နက္မဖ်က္သိမ္းဘူး၊ လက္နက္မခ်ဘူး၊ ပါတီကုိ အဖ်က္သိမ္းမခံဘူး။ စစ္အစုိးရဘက္က လက္နက္ ဖ်က္သိမ္းခုိင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လက္နက္ခ်ခုိင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဖိအားေပးလာရင္ အျခားမြန္အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ မြန္ သံဃာေတာ္ေတြ၊ မြန္ျပည္သူလူထုေတြဆီက အႀကံဥာဏ္ေတြကုိ ေတာင္းခံၿပီး အဲ့ဒီအေပၚမွာ အေျခခံၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ပါတီက ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မယ္” ဟု ေျပာၾကားသည္။

မြန္ျပည္သစ္ပါတီအား လက္နက္ခ်ရန္၊ လက္နက္အပ္ရန္ ဖိအားေပးမည္မဟုတ္ေၾကာင္း အေရွ႕ေတာင္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္သက္ႏုိင္ဝင္းက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလတြင္းက ယင္းပါတီႏွင့္ ေနာက္ဆုံးေတြ႕ဆုံခဲ့စဥ္က ကတိေပးခဲ့ေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။

အပစ္ရပ္တုိင္းရင္းသားပါတီအသုိင္းအဝန္းမ်ားမွ လာေသာသတင္းအရ ၎တုိ႔ေတာင္းဆုိေနေသာ အခြင့္ အေရးတုိ႔ကုိ ေနာက္တက္လာမည့္ အစုိးရတြင္သာ တင္ျပၾကရန္ လက္ရွိစစ္အစုိးရက ျပန္လည္ အေၾကာင္း ျပန္ခဲ့သည္ကုိ ေထာက္႐ႈျခင္းျဖင့္ စစ္အစုိးရအေနျဖင့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကုိ ဤအတုိင္း ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းသြားရန္ ဆႏၵရွိေၾကာင္းႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ကုိ မဖ်က္ဆီးလုိေၾကာင္း ဆုိၾကသည္။

မြန္ျပည္သစ္ပါတီသည္ စစ္အစုိးရ ႀကီးမွဴးက်င္းပေသာ အမ်ဳိးသားညီလာခံသုိ႔ ဗဟုိေကာ္မတီဝင္အဆင့္ တက္ ေရာက္ခဲ့ရာမွ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကစ၍ ေလ့လာသူအဆင့္သာ ဆက္လက္ေစလႊတ္ခဲ့သည္။



၀ီရ
REF: ေခတ္ၿပိဳင္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 5:12 PM , 0 comments
Labels:

ဗမာစစ္အစိုးရသည္ ေလေၾကာင္းကာကြယ္ေရးစနစ္အတြက္ လက္နက္အသစ္ ဝယ္ယူအသံုးျပဳေန

ေသာၾကာေန႕၊ 30 ဇန္န၀ါရီ 2009

ဗမာစစ္အစိုးရသည္ ရုရွားႏုိ္င္ငံထုတ္ အိုင္ဂ်ီအယ္လ္ေအ ေခၚ ေလယာဥ္ပစ္အေျမာက္စနစ္(လူအားျဖင့္ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ႏုိင္ေသာလက္နက္) တရပ္ကို ေနျပည္ေတာ္တြင္ သင္တန္းေပးေလ့က်င့္ေနေၾကာင္း ၀ါရင့္ နယ္ျခားေစာင့္ၾကည့္သူမ်ားက ေျပာသည္။

ထိုသင္တန္းကို ႀကီးၾကပ္ေလ့က်င့္ေပးသူမွာ ေလေျကာင္းကာကြယ္ေရးဌာနခ်ဳပ္မွ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္လိႈင္ ယခင္ လားရႈိုးအေျခစုိက္ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း ေဒသကြပ္ကဲေရးဌာနခ်ဳပ္၏ တိုင္းမွဴးေဟာင္းႀကီးျဖစ္ ေျကာင္း သိရသည္။ “ဒီဥစၥာက ေနာက္ဆံုးေပၚစနစ္အသစ္လား စနစ္အေဟာင္းလားဆိုတာ က်ေနာ္တို႕ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းေနပါတယ္” ဟု အသက္ ၅၈ ႏွစ္အရြယ္ အရာရွိတဦးက ေျပာသည္။

၎အုိင္ဂ်ီအယ္လ္ေအလက္နက္ကို ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ စတင္တီထြင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၈၁ ခုႏွစ္တြင္ စတင္အသံုးျပဳ လာခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးေပၚစနစ္ျဖစ္သည့္ အိုင္ဂ်ီအယ္လ္ေအ-အက္စ္သည္ ယူအက္စ္ (US) ထုတ္ လူျဖင့္ သယ္ယူေျပာင္းေရႊ႕ႏုိင္ေသာ စတင္းဂ်ားစနစ္ထက္ ပိုမိုယံုၾကည္စိတ္ခ်ရေၾကာင္း ၀ီကီပီးဒီးယား (wikipedia) မွေလ့လာသိရွိရသည္။ ထိုစနစ္ကို ဝယ္ယူ အသံုးျပဳသည့္ႏုိင္ငံမ်ားထဲတြင္ အိႏၵိယ၊ မေလးရွား၊ စင္ကာပူ၊ ေတာင္ကိုးရီးယားႏွင့္ ဗီယက္နမ္ စသည့္ႏုိင္ငံမ်ားလည္းပါဝင္သည္။

ဇယားကြက္မီတာမ်ားမွတဆင့္ ရန္သူတပ္မ်ား၏ တည္ရွိရာေနရာမ်ားကို အလြန္တိက်မွန္ကန္စြာ ေဖၚထုတ္ ႏိုင္စြမ္းရွိေသာ ယူတီအမ္္မ္ UTM ေခၚ ေျမပံုအညြန္းျပ စနစ္တရပ္ကိုလည္း နအဖက စတင္သံုးစြဲေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ဇန္နဝါရီလ ၂၃ ရက္ေန႕တြင္ ရွမ္းသံေတာ္ဆင့္သတင္းစဥ္မွ ေဖၚျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။

REF: သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

Posted by ၀ိမုတၱိ at 5:09 PM , 0 comments
Labels:

က်ပ္ေငြ တန္ဖိုးတက္တာ ေကာင္းလား၊ ဆိုးလား - ရဲနည္

Wednesday, 28 January 2009

သံုးႏွစ္ကာလ အတြင္း ျမန္မာက်ပ္ေငြ တန္ဖိုးအျမင့္ဆံုးသို႔ ထိုးတက္သြားၿပီး ယခုအခါ ေငြေၾကး အေရာင္း အဝယ္ ေစ်းကြက္တြင္ အေမရိကန္ တေဒၚလာကို က်ပ္ ၁၀၀၀ နီးပါးသာ ရိွေတာ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ တေဒၚလာကို ၈၈၀ က်ပ္မွ လြန္ခဲ့သည့္အပတ္ ၁၁၉၀ က်ပ္အထိ က်ပ္ေငြတန္ဖိုး မွန္မွန္ က်ဆင္းခဲ့ေသာ္လည္း မၾကာခင္ ရက္အနည္းငယ္အတြင္း ေငြေၾကးေစ်းကြက္အေျခအေန ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ သြားခဲ့သည္။

ေငြေၾကးေစ်းကြက္ ေလ့လာသူတို႔က ဘယ္ပံုဘယ္နည္း ျဖစ္ၾကသနည္းဟု ေစာေၾကာၾက၏။ အ႐ိုးဆံုးေျပာရ လွ်င္ ေစ်းကြက္အတြင္း ႏုိင္ငံျခားေငြ ပိုမ်ားေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ က်ပ္ေငြတန္ဖိုး ထိုးတက္ လာရျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမွာ တခုထက္မကေၾကာင္း ေငြေၾကးေရာင္း၀ယ္သူမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။

ထိုအေၾကာင္းရင္းမ်ားထဲမွ တခုမွာ သာမန္ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ သံုးစြဲႏုိင္အားထက္ သြင္းကုန္ပစၥည္းမ်ား၏ တန္ဘိုးက သိသိသာသာေက်ာ္လြန္ေနရာ ၀ယ္လိုအားက်ဆင္းမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တ႐ုတ္ႏွင့္ ထိုင္းနယ္စပ္ ကုန္သြယ္ေရးက်ဆင္းခဲ့့သည္။ သြင္းကုန္မ်ားအားလံုးကို ႏိုင္ငံျခားေငြျဖင့္ ၀ယ္ယူသံုးစြဲၾကရၿပီး သြင္းကုန္ပစၥည္းမ်ားကို ဝယ္ယူရန္ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ေသာ အရာမ်ားျဖစ္သည္ဟု ယူဆလာၾကသည့္ ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ား ပို၍မ်ားလာေသာအခါ ႏိုင္ငံျခားေငြေၾကးမ်ားျဖစ္သည့္ အေမရိကန္ေဒၚလာ၊ တ႐ုတ္ယြမ္ေငြႏွင့္ ထိုင္းဘတ္ေငြ အေရာင္းလည္း ထိုင္းသြားခဲ့ေတာ့သည္။

ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းရင္းတခုက ျမန္မာႏိုင္ငံဗဟိုဘဏ္တြင္ ႏိုင္ငံျခားအရံေငြေၾကး စုေဆာင္းထားရိွမႈ ျမင့္ တက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာ ျမန္မာစီးပြားေရးပညာရွင္တဦးက အစိုးရလက္ထဲတြင္ ႏိုင္ငံျခားအရံေငြေၾကး အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃ ဘီလ်ံအထက္ စုေဆာင္းထားႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ခန္႔မွန္းသည္။ ထို သို႔ ႏိုင္ငံျခားအရံေငြေၾကး ျမင့္တက္လာရျခင္းမွာ ကုန္သြယ္ေရး ပိုေငြျပမႈေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး အထူးသျဖင့္ အိမ္နီး ခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ အဓိက တင္ပို႔ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ထို႔အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တ႐ုတ္ႏွင့္ တျခား ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူမ်ားဆီကလည္း ေငြေၾကးရရိွေနသည္။ အစိုးရ၏ စာရင္းအင္းမ်ားအရ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ပထမ ၉ လအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈသည္ ယခင္ႏွစ္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လ်င္ ၂ ဆတိုးခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရ၏ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္းႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၀န္ႀကီး ဌာနက ျပဳလုပ္ေသာစစ္တမ္းအရ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလမွ စက္တင္ဘာလအထိ ႏို္င္ငံျခားရင္းႏီွးျမဳပ္ႏံွမႈ သည္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၉၇၄.၉ သန္း ရိွခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ထိုကာလက ရင္းႏီွးျမဳပ္ႏံွမႈမွာ ၅၀၂.၅ သန္း သာရိွခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံတကာမွ ကူညီေထာက္ပံ့ေငြမ်ား ဝင္ေရာက္လာျခင္းကလည္း ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းရင္းတခု ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢ၏ လူသားခ်င္းစာနာ ေထာက္ထားမႈ ညိႇႏႈိင္းေရး႐ံုး၏ အဆိုအရ ဆိုင္ကလုန္းနာဂစ္ တိုက္ခတ္မႈ ဒဏ္ ခံရေသာေဒသမ်ားတြင္ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္း အစီအစဥ္မ်ားအတြက္ ေဒၚလာ သန္း ၅၀၀ နီးပါးကို ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ (စစ္အစိုးရ၏ ရႈပ္ေထြးလွသည့္ ႏိုင္ငံျခားေငြေၾကး ဖလွယ္မႈ အဆင့္ဆင့္သည္ အေသအခ်ာ တြက္ခ်က္ရန္ ခက္သည့္ကိစၥျဖစ္ၿပီး မုန္တိုင္းကယ္ဆယ္ေရး ေထာက္ပံ့ေငြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား အစိုးရ အိတ္ကပ္ထဲ ေရာက္သြားသလဲ မသိပါ)

ယခုႏွစ္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားေသာအကူအညီ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅၂. ၄ သန္း ႏွင့္ညီမွ်ေသာ ဥေရာပသံုးေငြ ယူ႐ို ၄၀. ၅ သန္း ေထာက္ပံ့မည္ဟု ဥေရာပေကာ္မရွင္က မၾကာေသး ခင္ကမွ ေၾကညာခဲ့ပါသည္။

ထို႔အျပင္ အာဆီယံ၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဆူရင္ပစ္စူ၀မ္က ဆိုင္ကလုန္း ဖ်က္ဆီးမႈဒဏ္ ခံခဲ့ရ ေသာ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသကို ၃ ႏွစ္ကာလအတြင္း ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေနာက္ထပ္ ေဒၚလာ သန္း ၇၀၀ လိုအပ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့ေသးသည္။

မည္သို႔ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေစ က်ပ္ေငြတန္ဖိုးျမင့္တက္လာျခင္းသည္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးအေပၚ သိသိ သာသာ ႐ိုက္ခက္မႈရိွသည္ဆိုသည့္အခ်က္က သံသယရိွစရာမလိုပါ။

ျမန္မာေငြတန္ဖိုး ျမင့္တက္သြားသျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားသို႔ပို႔သည့္ ျပည္တြင္းထုတ္ကုန္မ်ား ေစ်းတက္သြားရာ အျပည္ ျပည္ဆိုင္ရာ ေစ်းကြက္အတြင္း ေစ်းမ်ားထိုးက်ေနေသာ အခ်ိန္၌ ပို႔ကုန္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား လက္တြန္႔သြားၾကပါ လိမ့္မည္။ ကမၻာ့စီးပြားေရး ေႏွးေကြးမႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အဓိက ကုန္သြယ္ဖက္ ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ တ႐ုတ္၊ ထိုင္း၊ စကၤာပူ၊ အိႏၵိယႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံတို႔မွ ေဖာက္သည္မ်ား၏ အမွာက်ဆင္းေနသည္ကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားရန္ လိုပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တန္ဖိုးအမ်ားဆံုး ျပည္ပပို႔ကုန္ျဖစ္သည့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ေစ်းႏႈန္းမ်ား က်ဆင္းခဲ့ျခင္းသည္ စစ္အစိုးရ၏ ဝင္ေငြကို အႀကီးအက်ယ္ထိခိုက္လိမ့္မည္ဟုလည္း ေလ့လာဆန္းစစ္သူမ်ားက ေျပာပါသည္။ ျပည္ပပို႔ကုန္၀င္ေငြ၏ ၄၀ ရာ ခိုင္ႏႈန္းခန္႔ရိွေသာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕တင္ပို႔မႈတန္ဖိုးသည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ ဧၿပီလႏွင့္ ဒီဇင္ဘာလအတြင္း ၂၈.၅ ရာခိုင္ႏႈန္း က်ဆင္းခဲ့ၿပီး ထိုကာလမတိုင္မီ တႏွစ္ကႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လ်င္ တန္ဖိုးအားျဖင့္ ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၆၇၀ က်ဆင္းသြားသည္ဟု ျမန္မာ့ စီးပြားေရးကို အထူးျပဳေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာေနေသာ ၾသစေတးလ်ႏိုင္ငံ Macquarie University မွ တြဲဖက္ပါေမာကၡ Mr. Sean Turnell က ေျပာဆိုပါသည္။ ယခုႏွစ္တြင္ ဝင္ေငြပိုမို က်ဆင္းႏိုင္သည္ဟုလည္း သူက ဆိုေသးသည္။

တ႐ုတ္ႏွင့္ အိႏိၵယေစ်းကြက္မွ ႏွစ္စဥ္ ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၆၀၀ ၀င္ေငြရရိွေနသည့္ တိုင္းျပည္၏ ဒုတိယ အႀကီးဆံုး ျပည္ပ ပို႔ကုန္ျဖစ္သည့္ စိုက္ပ်ိဳးေရးထြက္ကုန္ တင္ပုိ႔မႈသည္လည္း က်ဆင္းခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ဥပမာ အိႏိၵယႏိုင္ငံသို႔ ပဲတင္ပို႔မႈသည္ ၀ယ္ယူသူမ်ား ေစ်းမကိုက္ေသာေၾကာင့္ ေစ်းပိုသက္သာသည့္ ဗီယက္နမ္မွ ပဲ ကို ဝယ္ယူခဲ့သျဖင့္ ျမန္မာ့ပဲတင္ပို႔မႈ က်ဆင္းခဲ့သည္။

ကမၻာ့ေစ်းကြက္တြင္ ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေနမႈႏွင့္ ၀ယ္လိုအား နည္းလာျခင္းက လယ္သမားမ်ားကို အထိနာေစ ခဲ့ပါသည္။ ဆိုင္ကလုန္းနာဂစ္၏ အက်ဳိးဆက္မ်ားေၾကာင့္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားေနၾကရေသာ ျမန္မာလယ္သမား အမ်ားအျပားက သူတို႔ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးမွာ အရံႈးႏွင့္ရင္ဆိုင္ေနရသည္ဟု ေျပာျပၾကသည္။ လယ္တဧက မွ ထြက္ရိွေသာ စပါးကို ေရာင္းလ်င္ ၇၀၀၀၀ က်ပ္သာ ရေသာ္လည္း စိုက္ပ်ိဳးစရိတ္က တဧကကို ၉၀၀၀၀ က်ပ္ ကုန္က်ေၾကာင္း လယ္သမားတဦးက ေျပာျပသည္။

ကမၻာ့ေငြေၾကး အၾကပ္အတည္းႀကံဳေတြ႕ေနရခ်ိန္ အာရွကဘဏ္အမ်ားစု အေျခအေန ေကာင္းေနေသးပံုရ ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံက ရႈပ္ေထြးလွသည့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ေခ်းေငြစနစ္ကား ျပႆနာေပၚေနၿပီျဖစ္ သည္။

“က်ေနာ္တို႔ ေငြျပန္မေပၚတဲ့ ျပႆနာနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနရတယ္” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္ေသာ စီးပြားေရး ပညာရွင္ စာေရးဆရာ ခင္ေမာင္ညိဳ (ေဘာဂေဗဒ) က ေျပာပါသည္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ လယ္သမားမ်ားကို ေငြေၾကးအရင္းအႏွီး ထုတ္ေပးေနၾကသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက စပါးေစ်းကြက္မွ ဆုတ္ခြာေနေသာ ေၾကာင့္္ဟု သူက ရွင္းျပသည္။

အဆိုပါအခ်က္မ်ား အားလံုးကိုၾကည့္လွ်င္ စစ္အစိုးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စိုး၀င္း၏ အာမခံခ်က္မ်ားႏွင့္ ကြဲလြဲေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကမၻာ့ေငြေၾကး ၿပိဳလဲမႈ ဂယက္မွ လြတ္ကင္းျခင္းမရိွပါ။ ၀မ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္းသည္မွာ အဆိုးရြားဆံုး က်ဆင္းေနၿပီျဖစ္ေသာ တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရးသည္ ယခုထက္ပို၍ ဆိုးရြား သြားဦးမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း လူထု သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးႏွင့္ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး ဦးေမာ့လာေစရန္ စစ္ အစိုးရတြင္ မည္သည့္ အေမွ်ာ္အျမင္မွ် မရွိေသးေသာေၾကာင့္ပင္။ ။



ရဲနည္
REF: ဧရာ၀တီ

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 12:45 PM , 0 comments
Labels:

COIN (အပိုင္း -၁) - ခင္မမမ်ဳိး

ညေနက အာဖဂန္စစ္မ်က္ႏွာကေန ျပန္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မတ္ခ္နဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္တခုမွာ dinner အတူ စားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ မေတြ႕ရတာၾကာျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ စကားေတြလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး အစံုအလင္ပါပဲ။ စစ္ပြဲက ျပန္လာသူတေယာက္နဲ႕ ဆံုေတြ႕ရင္ စစ္ပြဲစကားေတြ ဟာ ေျပာျဖစ္ၾကစျမဲမို႕ မတ္ခ္တို႕ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲ၀င္ေနရတဲ့ အာဖဂန္ေတာင္ပိုင္း အေျခစိုက္ တာလီဘန္ေတြ အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။

အာဖဂန္ေတာင္ပိုင္းမွာ လွဳပ္ရွားေနတဲ့ တာလီဘန္ေတြဟာ ေဒသခံ ဘိန္းစိုက္ ေတာင္သူလယ္သမားေတြနဲ႕ သေဘာတူညီမွဳယူျပီး လွဳပ္ရွားေနတာေၾကာင့္ အာဖဂန္သမၼတ Karsai ဦးေဆာင္တဲ့ အစိုးရအဖြဲ႕နဲ႕ ႏိုင္ငံ တကာ တပ္ေပါင္းစုေတြအတြက္ ေခ်မွဳန္းဖို႕ ခက္ခဲတဲ့အေၾကာင္းေတြ မတ္ခ္က ေျပာျပပါတယ္။ သူတို႕ကို ေခ်မွဳန္းေရးက တနည္းပဲရွိတယ္။ တာလီဘန္အုပ္စုနဲ႕ ဒီေတာင္သူလယ္သမားေတြကို ခြဲထုတ္ပစ္ရမယ္။ ဒီ ေနရာမွာ ခက္ေနတာက ဘိန္းစိုက္ေတာင္သူေတြဟာ ဘိန္းစိုက္ျပီး အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ျပဳေနတာျဖစ္တဲ့ အတြက္၊ သူတို႕အတြက္ တျခား livelihood မလုပ္ေပးႏိုင္မခ်င္း၊ ေအာင္ျမင္ႏိုင္တဲ့ ဘိန္းအစားထိုး သီးႏွံ စိုက္ပ်ိဳးမွဳအေပၚ ေဒသခံေတြ စိတ္ပါ၀င္စားလာေအာင္ မဆြဲေဆာင္ႏိုင္မခ်င္း၊ လူထုနဲ႕ ခြဲထုတ္ေခ်မွဳန္းရမယ္ ဆိုတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာကို သံုးလို႕မရေသးေၾကာင္း ေဆြးေႏြးေျပာဆိုျဖစ္ၾကတယ္။ ဒီလိုေျပာၾကရင္း စစ္မဟာ ဗ်ဴဟာေလ့လာေရးဘြဲ႕ၾကိဳ၊ ဘြဲ႕လြန္သင္တန္းေတြမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စစ္ဦးစီးတကၠသိုလ္သင္တန္းေတြမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေရးၾကီး သင္ရိုးညႊန္းတမ္းအျဖစ္ ျပဌာန္းေလ့ရွိတဲ့ စစ္သံုးစကားအေနနဲ႕ဆိုရင္ COIN လို႕ေခၚတဲ့ အေၾကာင္းအရာအေၾကာင္း ဆက္ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။

COIN ဆိုတာက Counterinsurgency ကို အတိုေကာက္ေခၚတဲ့ စကားျဖစ္ပါတယ္။ counterinsurgency ဆိုတာက insurgency ဆိုတဲ့ ပုန္ကန္ျခားနားမွဳကို တုန္႕ျပန္မွဳျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀ ရာစု ကာလတေလွ်ာက္ ကမၻာတ၀ွမ္းမွာ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆအေပၚ အေျခခံလို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္မွဳကို တြန္းလွန္မွဳ အေပၚ အေျခခံလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မတရားဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မွဳကို တြန္းလွန္ဖို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပုန္ကန္မွဳေတြ အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာစကားမွာ အဓိပၸာယ္မွားယြင္းေနတဲ့ စကားတခုရွိပါတယ္။ “သူခိုးၾကီးရင္ ဓားျပ၊ ဓားျပၾကီးရင္သူပုန္” ဆိုတဲ့စကားပါ။ ဒါက ပုန္ကန္ျခားနားသူေတြျဖစ္တဲ့ သူပုန္ေတြရဲ႕ သိကၡာကို ေစာ္ကား ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ပုန္ကန္ျခားနားမွဳဆိုတာက လက္ရွိအစိုးရ (သို႕) အာဏာသိမ္းအစိုးရ (သို႕) ျပည္ပ က်ဴးေက်ာ္အုပ္ခ်ဳပ္မွဳ စတာေတြကို ဆန္႔က်င္ဖို႕ စနစ္တက်စုဖြဲ႕ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳကို ေခၚဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ပုန္ကန္ျခားနားမွဳ ျဖစ္လာတဲ့အခါက်ရင္ေတာ့ တရား၀င္အစိုးရပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တရားမ၀င္အစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျပည္ပအစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္ Counterinsurgency (COIN) ကို ျပဳလုပ္ဆင္ႏႊဲ ၾကပါတယ္။ ဒီလိုျပဳလုပ္ရာမွာ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး စတဲ့ စစ္မ်က္ႏွာေပါင္းစံုကို ဖြင့္လွစ္ေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိပါတယ္။ စစ္မဟာဗ်ဴဟာေလ့လာေရး ပညာရွင္မ်ားကလဲ COIN ကင္ပိန္းေတြ ေအာင္ျမင္စြာ ဆင္ႏႊဲႏိုင္ဖို႕ လိုအပ္မယ့္အခ်က္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ေရးသားၾကပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ strategic theorists မ်ားရဲ႕ အခန္းက႑ကို ထည့္သြင္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က သူတို႕ေတြကို သီအိုရီသမားေတြ၊ စာအုပ္ထဲက စာေတြဖတ္ျပီး၊ လက္ေတြ႕နဲ႕ ကင္းကြာေနသူေတြလို႕ ထင္ျမင္ေလ့ရွိၾက တယ္။ တကယ္ေတာ့ theorists လို႕ သူတို႕ကို ေခၚဆိုမွဳက ဒီအခ်က္ကို ေထာက္ျပေနျပီးသားမို႕ ဘာမွ ထပ္ ေဆာင္း ေျပာစရာမလိုအပ္ေတာ့ဘူး။ သူတို႕အလုပ္က ဘာလဲဆိုေတာ့ သမိုင္းေၾကာင္း အခ်က္အလက္ေတြ၊ သေဘာတရားေတြ၊ အေတြးအေခၚေတြနဲ႕ သီအိုရီေတြကို ေဖာ္ထုတ္ေရးသားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ပညာ ရွင္ ကေလာ့၀စ္ဆိုခဲ့သလိုပဲ၊ ဒီလိုေပၚထြက္လာတဲ့ သီအိုရီေတြဟာ ေလ့လာခ်င္သူေတြအတြက္ guideline ေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ဖတ္ရွဳေလ့လာသူေတြကို အေတြးအေခၚ၊ အျမင္သစ္ေတြ ပံ့ပိုးေပးလာႏိုင္တယ္။ သမိုင္းအျဖစ္အပ်က္ေတြကို သင္ခန္းစာယူျပီး၊ အမွားအယြင္းေတြကို ေရွာင္ရွားႏိုင္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သီအိုရီသမားေတြ ေျပာသမွ် အားလံုးလုပ္လို႕ရမယ္လို႕လဲ မဆိုလိုႏိုင္ပါဘူး။ သီအိုရီအရ ၾကည့္ရင္ေတာ့ သီအိုရီနဲ႕ လက္ေတြ႕ဟာ ကြာျခားမွဳမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕က်ေတာ့ ကြာျခားမွဳေတြ ရွိလာႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သီအိုရီနဲ႕ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္သူေတြအၾကား သူေတာ္တယ္၊ ငါေတာ္တယ္ အျငင္းပြားမွဳေတြ ဟာ အဖိုးတန္တဲ့အခ်ိန္ေတြကို သက္သက္မဲ့ ျဖဳန္းပစ္ေနတာျဖစ္တယ္။ ခႏၶာေဗဒ မသိပဲ ခြဲစိတ္ကုသမွဳ လုပ္ လို႔မရသလို၊ ခႏၶာေဗဒသိျပီးတိုင္းလဲ ခြဲစိတ္ကုသမွဳ လုပ္လို႕မရဘူး။ အဓိကကေတာ့ common sense ပါပဲ။ မဟာဗ်ဴဟာေရးဆြဲသူ သီအိုရီသမားေတြဘက္ကလဲ ကိုယ့္ေရးသားထားတဲ့အတိုင္း လက္ေတြ႕မွာ အေကာင္ အထည္ေဖာ္ဖို႕ ျဖစ္တာလဲရွိမယ္၊ မျဖစ္ႏိုင္တာလဲ ရွိမယ္ဆိုတာ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႕ လိုအပ္သလို၊ လက္ေတြ႕သမားေတြဘက္ကလဲ သီအိုရီသမားေတြ ေဖာ္ထုတ္ေရးသားတာကို လိုတာယူ၊ မလိုတာပယ္ျပီး ကိုယ့္အတြက္ အသံုး၀င္မယ့္ အခ်က္ေတြကို ေရြးႏုတ္အသံုးခ်လိုက္မယ္ဆိုရင္ တေယာက္ကိုတေယာက္၊ လက္ညွိဳးထိုးေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ေတြ အလဟႆျဖစ္မွဳ နည္းသြားပါလိမ့္မယ္။ ကားေမာင္းနည္း စာအုပ္ဖတ္ျပီး၊ ကားတက္ေမာင္းလို႕မရႏိုင္သလို၊ သီအိုရီက လီဘာနင္းရင္ ဘယ္လိုျဖစ္မယ္၊ ဘရိတ္နင္းရင္ ဘယ္လို ျဖစ္မယ္ဆိုတာ မယံုလို႕ဆိုျပီး၊ ေခ်ာက္ေရွ႕မွာ လီဘာနင္းမယ္ဆိုရင္ ဘာျဖစ္သြားႏိုင္မလဲ ဆိုတာကိုလဲ စဥ္းစားရပါလိမ့္မယ္။

အခုဆက္လက္ျပီး COIN နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ စစ္မဟာဗ်ဴဟာေလ့လာေရး ပညာရွင္ၾကီးေတြျဖစ္တဲ့ David Galula, Robert Thompson တို႕ေရးသားခဲ့ၾကတဲ့ classical literature ေတြနဲ႕၊ ယေန႕ေခတ္ ပညာရွင္ Schnaubelt, Daniel Marston, Carter Malkasian တို႕ေရးသားခဲ့တဲ့ literature ေတြထဲက အေရးၾကီးတဲ့ အခ်က္တခ်ိဳ႕ကို ေကာက္ႏွဳတ္တင္ျပလိုပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဒီအခ်က္ေတြကို တင္ျပရလဲဆိုရင္ အခုလက္ရွိ စာေရးသူတို႕ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ရန္သူစစ္အုပ္စုဟာ စစ္ေရးအေတြးအေခၚနဲ႕ပဲ အရာရာကို ရွဳျမင္သံုးသပ္ေနလို႕ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးေတြမွာ တဘက္ရန္သူ၊ တဘက္ျပိဳင္ဘက္ရဲ႕ intentions, interests, commitment, value စတဲ့ အခ်က္ေလးခ်က္ကို အရင္ေလ့လာျပီးမွ၊ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ မဟာဗ်ဴဟာ ေတြ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ခ်မွတ္ရပါတယ္။ အဲဒီလိုမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္ဘက္က ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြ၊ ကိုယ္ လုပ္ႏိုင္တာေတြ၊ ကိုယ့္အယူအဆေတြကိုပဲ ေဇာင္းေပးလုပ္ေဆာင္ေနမယ္ဆိုရင္ ခုတ္ရာတျခား၊ ရွရာတျခား နဲ႕ လုပ္လိုက္သမွ် တလြဲေတြျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုန္ကန္ျခားနားသူေတြကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေတာ္လွန္ ေရးသမားေတြကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေခ်မွဳန္းေရးလုပ္ရာမွာ အသံုးျပဳတဲ့ စစ္ေရးနည္းဗ်ဴဟာမ်ားကို ေရးသားတင္ျပ ေပးပါမယ္။

(၁) Legitimacy ရရန္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း

ေဒးဗစ္ဂါလုလား အဆိုအရ ဘယ္လိုအသြင္သ႑ာန္ေဆာင္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ပုန္ကန္မွဳပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အတိုက္အခံေတြဘက္က သံုးတဲ့စကားလံုးက “ျပည္သူ႕အတြက္” ဆိုတဲ့ စကားလံုးပဲ ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ကမၻာတ၀ွမ္းလံုးက ေတာ္လွန္ေရးတိုင္း၊ စစ္ပြဲတိုင္းမွာ ဒီစကားလံုးက ထိပ္ဆံုးမွာ ေနရာယူေလ့ရွိပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လူထုေတြအၾကား၊ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရေတြအၾကားမွာ legitimacy ရဖို႕က အေရးၾကီးပါ တယ္။ ဒီလိုလုပ္ႏိုင္ဖို႕အတြက္ legitimacy ဟာ အစိုးရနဲ႕သာ ထိုက္တန္တယ္။ ပုန္ကန္သူေတြ၊ ေတာ္လွန္ ေရးသမားေတြနဲ႕ မထိုက္တန္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကို လူထုလက္ခံလာေအာင္ လုပ္ဖို႕ လိုအပ္တဲ့အေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာက အသိအမွတ္ျပဳလာဖို႕ လိုအပ္တဲ့အေၾကာင္း COIN နည္းဗ်ဴဟာက ေထာက္ျပထားပါတယ္။
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ နအဖ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နအဖဟာ စစ္အစိုးရပီပီ ဒါကို တိတိ က်က် လိုက္နာခဲ့ေၾကာင္း သိသာပါတယ္။ ၾက႕ံဖြတ္၊ စြမ္းအားရွင္တို႕လို သူတို႕ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါ အင္အားစုေတြ ေမြးယူတာေတြ၊ သတင္းစာ၊ တီဗြီေတြကေန ၀ါဒျဖန္႕ခ်ိေရးလုပ္တာေတြ၊ ၀န္ထမ္းေတြကို မတက္မေနရ ျပည္သူ႕၀န္ထမ္းသင္တန္းေတြ ေခၚေပးတာေတြဟာ ဒီနည္းဗ်ဴဟာနဲ႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုမွာ ခ်က္ခ်င္းအာဏာျပန္မသိမ္းပဲ၊ လူထုထဲကို သူတို႕လူေတြလႊတ္ျပီး၊ ေခါင္းျဖတ္သတ္ပြဲေတြ ဖန္တီးတာေတြ၊ လုယက္မွဳေတြ၊ ဖရိုဖရဲေတြျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာဟာလဲ ဒီဗ်ဴဟာ အခင္းအက်င္းပံုစံပါပဲ။ သမိုင္း၀င္ လူထုေတာ္လွန္ေရးတရပ္ကို အေရးအခင္းပံုစံအသြင္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲယူျပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ သူတို႕အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႕ လိုအပ္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚကို လူထုထဲ ရိုက္သြင္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ သမိုင္းကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ နအဖဟာ ဒီဗ်ဴဟာကို ႏိုင္နင္းစြာ မကႏိုင္ပါဘူး။ ခင္ညြန္႕နဲ႕ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြကို အခ်င္းခ်င္း ျဖဳတ္ထုတ္သတ္လုပ္ျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒါေတြက ပို ထင္ရွား ျမင္သာလာပါတယ္။ အခုလဲ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႕ political legitimacy ရယူဖို႕ ျပင္ဆင္ ေဆာင္ ရြက္ေနပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ စစ္မ်က္ႏွာအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ လူထုၾကားထဲမွာ legitimacy မရႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ စစ္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရးမွာ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ထင္သာျမင္သာသြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ၂၀၁၀ ကို အတင္းတြန္းလုပ္ခဲ့ၾကတာပါ။

ဒါကိုေတာ့ ကၽြန္မတို႕အတိုက္အခံေတြ ဂရုတခ်က္စိုက္ရပါလိမ့္မယ္။ ၂၁ ရာစုရဲ႕ ႏိုင္ငံတကာ အခင္းအက်င္း ပံုစံေတြကို နားလည္ရပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံက တတိယဒီမိုကေရစီ လွိဳင္းလံုးၾကီးမွာ ပါမသြားပဲ က်န္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံပါ။ ၂၁ ရာစုသစ္မွာ ဒီလွိဳင္းလံုးၾကီးက ၂၀ ရာစု ေႏွာင္းပိုင္းကလို အင္အားသိပ္မၾကီး ေတာ့ပါဘူး။ အီရတ္နဲ႕ အာဖဂန္နစ္စတန္ ကိစၥရပ္ေတြ ေနာက္ပိုင္းမွာ Military Intervention ဆိုတဲ့ သေဘာ တရားအေပၚမွာ ေ၀ဖန္မွဳေတြ အမ်ားၾကီး ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးမွာ economic sanctions ဆိုတဲ့ သေဘာတရားနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး၊ အျပန္အလွန္ျငင္းခံုမွဳေတြ၊ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ တဘက္က ဒီမိုကေရစီကို ေဇာင္းေပးေျပာဆိုၾကသလို၊ ဒီမိုကေရစီဟာ ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳ ေရးကို အားနည္းေစတယ္ဆိုတဲ့ စြဲခ်က္ေတြကလဲ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ ဇာတ္ခံုၾကီးဟာ အေတြး အေခၚေပါင္းစံု၊ အယူအဆေပါင္းစံု၊ လုပ္နည္းေဆာင္တာမ်ိဳးစံုနဲ႕ သပြတ္အူၾကီးလို ရွဳပ္ေထြးေနပါတယ္။

ဒီလိုရွဳပ္ေထြးေနတဲ့ ႏိုင္ငံတကာဇာတ္ခံုၾကီးေပၚမွာ အာရွတိုက္ထဲက ႏိုင္ငံငယ္ေလးတခုျဖစ္တဲ့ (ျဖစ္ေနတဲ့ ပကတိတရားကို အမွန္အတိုင္း လက္ခံဖို႕လိုပါတယ္) ျမန္မာျပည္အေရးေလာက္ကို ေရးၾကီးခြင္က်ယ္ ကိစၥ ၾကီးတခုအေနနဲ႕ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားက အသိအမွတ္မျပဳပါဘူး။ ကုလသမဂၢလံုျခံဳေရးေကာင္စီမွာ ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ ျပႆနာတိုင္းသာ အေျဖထြက္လာႏိုင္ခဲ့ရင္ အခုကမၻာမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ သတင္းဆိုးေတြရဲ႕ ေလးပံုသံုးပံုေလာက္ကို ၾကားရမွာေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး။ အီရတ္ကို အေမရိကန္နဲ႕ မဟာမိတ္တပ္ေတြ ၀င္ႏိုင္ ဖို႕ ဆယ္စုႏွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့သလဲဆိုတာ ျပန္တြက္ခ်က္ၾကည့္ေစလိုပါတယ္။ ေသခ်ာတာတခုက ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဒုတိယ အီရတ္ လံုး၀ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးပထ၀ီ၀င္ အေနအထားအရ ဒုတိယေတာင္အာဖရိကလဲ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ ပကတိအေျခအေနမွန္ပါ။

ျပီးေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ ျမန္မာ့အေရးထက္ ပိုအေရးၾကီးတဲ့ ကိစၥရပ္မ်ားစြာကလဲ ရွိေနပါေသးတယ္။ ဒါေတြကို မျမင္လို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တမင္တကာ မ်က္စိပိတ္ျပီးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျမန္မာျပည္က စစ္အုပ္စုကို ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားေတြ ေပးျပီး၊ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္လမ္းေၾကာင္းေပၚ တက္လာေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ မဟာဗ်ဴဟာၾကီးေတြ ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတာကေတာ့ တလြဲဆံပင္ေကာင္း လုပ္ေနတာနဲ႕ အတူတူပါပဲ။ ႏိုင္ငံတကာဇာတ္ခံု မွာ legitimacy နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး state actors နဲ႕ non-state actors ျပိဳင္ပြဲေတြ ျဖစ္တဲ့အခါ ဘယ္သူက ႏိုင္ျပီး၊ ဘယ္သူေတြက ရွံဳးတတ္တယ္ဆိုတာ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြမွာ အတိအလင္း ေလ့လာ ေတြ႕ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒီမဟာဗ်ဴဟာၾကီးနဲ႕ပဲ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္ေနရင္ေတာ့ အဲဒီအတိုင္းေတြပဲ ျဖစ္သြားပါ လိမ့္မယ္။ ေျပာမထြက္ရက္လို႕ ကၽြန္မ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ အခ်ိန္က စကားေျပာလာပါလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရေတြရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြကို ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ပါ။

အဲဒီလိုအျဖစ္မခံပဲ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတိုးတက္မွဳကို တကယ္ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ legitimacy နည္းနဲ႕ တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ စစ္အစိုးရကို အႏိုင္ယူေအာင္ပြဲခံႏိုင္ေစတဲ့ အင္အားၾကီးတခုကေတာ့ ရွိေနပါတယ္။ ဒါက ေတာ့ ျပည္သူလူထုပါ။ ျပည္သူလူထုဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေရးကိုပဲ လိုလားၾကပါတယ္။ စစ္အုပ္စု ရဲ႕ မတရားမွဳေတြကိုလဲ ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် ခံစားေနၾကရတာမို႕ ခံျပင္းစိတ္ေတြ လူတိုင္းရဲ႕ရင္ထဲမွာ ရွိေနပါတယ္။ စစ္အုပ္စုရွိေနသေရြ႕၊ ေနာက္ကြယ္က ၾကိဳးကိုင္ေနသေရြ႕ ျမန္မာျပည္ၾကီး တိုးတက္မွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို လဲ အမ်ားစုက နားလည္ၾကပါတယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ႕အားကို ယူျခင္းကသာ ေအာင္ပြဲဆီကို ဦးတည္ႏိုင္ပါေစ လိမ့္မယ္။ စစ္အုပ္စုဟာ COIN နည္းဗ်ဴဟာအတိုင္း Legitimacy ရဖို႕အေရးကို အသည္းအသန္ ၾကိဳးစားေန ဆဲ ျဖစ္ေပမယ့္ ျပည္သူလူထုၾကားမွာေတာ့ အခုအခ်ိန္ထိ legitimacy မရေသးပါဘူး။ ဒီအခ်က္ကို ေဇာင္း ေပးျပီး လုပ္သင့္တာလုပ္ၾကဖို႕ လိုပါတယ္။ ျပင္ဆင္သင့္တာကို တညီတညြတ္တည္း ျပင္ဆင္ၾကဖို႕ လိုပါလိမ့္ မယ္။ စစ္ပြဲဆိုတာ စစ္ေျမျပင္မွာပဲ တိုက္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေျမာက္ပစ္ကူတခ်က္ ေပးဖို႕အေရး၊ အေျမာက္ လုပ္ဖို႕ သံတံုးထိုင္ေသြးေနသူေတြရဲ႕ လက္ထဲကို စစ္ပြဲတခုလံုးရဲ႕ ကံၾကမၼာကို မထည့္လိုက္မိပါေစနဲ႕။ စခန္း ကုန္းေလးတခု သိမ္းပိုက္ႏိုင္တာနဲ႕ပဲ ေအာင္ပြဲရျပီ။ ဒါေလးကိုပဲ မေပ်ာက္မပ်က္ေအာင္ ထိန္းထားမယ္ဆိုသူ ေတြရဲ႕ လက္ထဲကိုလဲ command power မထည့္လိုက္မိပါေစနဲ႕။

အဲဒီလို ျဖစ္လာရင္ လူထုဟာ သူတို႕ လက္မခံႏိုင္တဲ့ အစိုးရတရပ္ရဲ႕ legitimacy ကို အသိအမွတ္မျပဳေပ မယ့္၊ ပုန္ကန္ျခားနားသူေတြ၊ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြနဲ႕လဲ ကင္းကြာ သြားႏိုင္ပါတယ္။ လူထုနဲ႕ တသား တည္းမရွိတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးဟာ ေအာင္ပြဲနဲ႕ လြဲေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ အခုဆက္လက္ျပီး COIN နည္းဗ်ဴ ဟာ တရပ္ျဖစ္တဲ့ လူထုနဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးကင္းကြာေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းအခ်က္ကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ ဒီ နည္းဗ်ဴဟာကိုလဲ စစ္အုပ္စုက က်င့္သံုးေနပါတယ္။

(ေရွ႕ဆက္ေဖာ္ျပပါမည္)



REF: ခင္မမမ်ဳိး

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 12:02 PM , 0 comments
Labels:

ရွမ္းေခါင္းေဆာင္ ဦးေရႊအုံး ပါတီဖဲြ႔မည္

Thursday, 29 January 2009

“ျပည္ေထာင္စု ဒီမုိကေရစီ မဟာမိတ္” အမည္ျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးပါတီတခု ဖဲြ႔စည္းထူေထာင္ရန္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၿပီဟု ဝါရင့္ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီး ဦးေရႊအုံးက ယေန႔ ေျပာၾကားလုိက္သည္။

စစ္အစုိးရ၏ ၂ဝ၁ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြ ကာလအတြက္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ ဖဲြ႔စည္းမည္ဟူေသာ အသံတခ်ဳိ႕ ထြက္ေနခ်ိန္တြင္ ဤသုိ႔ ေျပာၾကားလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

“ရွမ္းအဖဲြ႔၊ ဗမာအဖဲြ႔ အဲဒီလုိ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္ေထာင္စုထဲမွာရိွတ့ဲ တုိင္းရင္းသားအားလုံး စုေပါင္းၿပီးေတာ့ ဖဲြ႔မယ့္ အဖဲြ႔။ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ျပည္ေထာင္စုတခု တည္ေဆာက္မယ္။ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံ တည္ ေဆာက္မယ္” ဟု ဦးေရႊအုံးက ဧရာဝတီသုိ႔ ေျပာျပသည္။

ပါတီဖဲြ႔စည္းေရးအတြက္ ျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီ ဖဲြ႔စည္းထားၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၎တုိ႔၏ ပါတီ ဖဲြ႔စည္းပုံ ဥပေဒ ထြက္လာသည့္အခါ စည္းရုံးေရး စတင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။


ဦးေရႊအုံး

“ပါတီဖဲြ႔မယ့္ အေၾကာင္းကုိလည္း က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲဆီ စာတင္ထားၿပီးၿပီ။ အေၾကာင္းၾကား ထားၿပီးၿပီ။ က်ေနာ္တုိ႔ လုပ္ေတာ့မယ္” ဟု ဦးေရႊအုံးက ဆုိသည္။ လူမ်ဳိးစုအားလုံး ပါဝင္ႏုိင္ရန္ ဖဲြ႔မည္ဟု သိရ သည္။

ျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီတြင္ အဖဲြ႔ဝင္ ၆ ဦးခန္႔ ရိွၿပီး ဦးေရႊအုံး၊ ဦးေဌး (ယခင္ ဒီမုိကေရစီ ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖဲြ႔)၊ ဦးတင္အုံး (ယခင္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕နယ္ ဖဆပလ)၊ စုိင္းထြန္းျမင့္ စသူတုိ႔ ပါဝင္သည္ဟု သိရသည္။

ဦးေရႊအုံးသည္ အသက္ ၈၆ ႏွစ္ ရိွၿပီျဖစ္သည္။ ဦးေရႊအုံးသည္ လြန္ခ့ဲသည့္ အႏွစ္ ၂ဝ က တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရးအဖဲြ႔မ်ားျဖင့္ စုစည္းထားသည့္ ျပည္ေထာင္စု တုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္သည္။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ စစ္အစုိးရက ထုိအဖဲြ႔ကုိ ဖ်က္သိမ္းလုိက္သည္။

၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စစ္အစုိးရႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးအတြက္ ကုလသမဂၢ ကုိယ္စားလွယ္မွ တဆင့္ ေၾကညာခ်က္တေစာင္ ထုတ္ျပန္ခ့ဲဖူးသည္။ ထုိစဥ္က ဦးေရႊအုံးသည္ ေဒၚစု၏ ေၾကညာခ်က္ကုိ ေထာက္ခံခ့ဲေသာ ပထမဆုံး ျမန္မာျပည္တြင္းမွ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံသမားျဖစ္သည္။

အပစ္အခတ္ ရပ္ထားသည့္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္အဖဲြ႔မ်ားက အဆုိပါ ေၾကညာခ်က္ကုိ ကန္႔ကြက္ ေၾကာင္း စစ္အစုိးရ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပခ့ဲသည္။



REF: ဧရာဝတီ

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 11:56 AM , 0 comments
Labels:

၀ႏွင့္ စစ္အစိုးရ တင္းမာမႈ တိုးလာေန

Thursday, 29 January 2009

၀ ျပည္ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး တပ္မေတာ္ (UWSA) ႏွင့္ ျမန္မာ စစ္အစိုးရ စစ္တပ္မ်ားအၾကား မေျပမလည္ တင္းမာမႈမ်ား တိုးလာေနေၾကာင္း သိရသည္။

ယခုလ ၁၉ ရက္က စစ္ဖက္ေရးရာ လုံၿခံဳေရး အႀကီးအကဲ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္ ဦးေဆာင္သည့္ အဖြဲ႕၀င္ ၃၀ ခန္႔ ပါ၀င္ေသာ အဖြဲ႕သည္ ၀ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံရန္ သြားေရာက္ခဲ့ရာ ၀ ေဒသအ၀င္တြင္ ၎တို႔၏ လက္နက္မ်ားကို ၀တပ္ဖြဲ႕က သိမ္းဆည္းခဲ့သည္။ သိမ္းဆည္းခဲ့သည့္ လက္နက္မ်ားအား ၂ ဖက္ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးမႈၿပီးခ်ိန္တြင္မွ ျပန္လည္ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ယင္း ခရီးစဥ္ ေနာက္ပိုင္းမွ စတင္၍ ထိုကဲ့သို႔ တင္းမာမႈမ်ား တိုးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ၀ အဖြဲ႕ႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ားက ေျပာသည္။

တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ အေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာကလည္း ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္ႏွင့္ အဖြဲ႕သည္ ရွမ္းျပည္နယ္ ပန္ဆန္းေဒသရွိ UWSA ဌာနခ်ဳပ္သို႔ သြားေရာက္၍ လက္နက္စြန္႔ေရး ေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။

၀ အဖြဲ႕ကို ေလ့လာေနေသာ မန္းအိုက္ဖုန္းကမူ ဒု ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္သည္ ၀ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ၍ ၀ ေဒသ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးႏွင့္ စီးပြားေရးရာမ်ားကို ေဆြးေႏြးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ လာမည့္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး UWSA ၏ အေျခအေနကို ေလ့လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

စစ္အစိုးရက ၎တို႔၏ အေျခခံဥပေဒကို ယမန္ႏွစ္ ေမလအတြင္း၌ အတည္ျပဳခဲ့ၿပီးေနာက္ ယင္းအေျခခံ ဥပေဒမွ ထြက္ေပၚလာသည့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအသစ္အား လာမည့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပရန္ ေၾကညာခဲ့ သည္။ ထို ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ေထာက္ခံမႈရရွိရန္ ဆန္႔က်င္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသို႔လည္း ကုိယ္စား လွယ္လႊတ္၍ စည္း႐ုံးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္သည္။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပိုင္း၌ UWSA အပါအ၀င္ လက္နက္ကိုင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕မ်ား လက္နက္စြန္႔ေရး အတြက္ စစ္အစိုးရက ဖိအားေပးရန္ အစီစဥ္ရွိေၾကာင္းလည္း သိရသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာ ၅ ရက္တြင္ ႀတိဂံတိုင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ၿဖိဳး က UWSA တပ္မဟာ ၄၈၆ မွ ဗိုလ္မွဴး ႀကီး စိုင္းဆမ္ႏွင့္ ပန္ဆိုင္းၿမိဳ႕ေတာင္ဘက္ရွိ မုန္းေပါက္နယ္ေျမတြင္ေတြ႕ဆုံ၍ လက္နက္ႏွင့္ ၿငိမ္ခ်မ္းေရး လဲလွယ္ရန္ ဖိအားေပးမႈကို ၀ ဘက္က ျငင္းဆိုခဲ့ေၾကာင္း သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္းစဥ္မွ အယ္ဒီတာ ဦးခြန္ဆုိင္းက ေျပာသည္။

ယခုလဆန္းပိုင္းကလည္း UWSA အဖြဲ႕က ၎တို႔၏ ေဒသအား ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ အထူးေဒသအျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးရန္ တင္ျပခ်က္ကို ျမန္မာစစ္အစိုးရဘက္က တုံ႔ျပန္ျခင္းမရွိေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ၀ အဖြဲ႕က “ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ၀ ျပည္နယ္ အစိုးရ အထူးအုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသ”ဟူေသာ အသုံးကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သုံးစြဲ ေနေၾကာင္း သိရသည္။

UWSA ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူခဲ့သည့္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္က စတင္၍ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ၀ ေဒသကို “ရွမ္းျပည္နယ္ အထူး ေဒသ ၂ ”အျဖစ္ သတ္မွတ္ သုံးစြဲခဲ့သည္။

၀ ျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးပါတီ (UWSP) ကလည္း စစ္အစိုးရ က်င္းပသည့္ အမ်ိဳးသားညီလာခံသို႔ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ အတြင္းက တက္ေရာက္၍ ယင္း ၀ ျပည္နယ္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အတြက္ ေတာင္းဆိုခဲ့ေၾကာင္းသိရ သည္။

ယခုအခါ UWSA တပ္ဖြဲ႕၀င္ ၂၀၀၀၀ ခန္႔ကုိ ထိုင္း-တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္တေလွ်ာက္တြင္ တပ္ျဖန္႔ခ်ထား ေၾကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္ ေအာက္ဘက္တြင္လည္း ၆၀၀၀၀ မွ ၁၂၀၀၀၀ ခန္႔ရွိေသာ ၀ ႐ြာသားမ်ား အေျခခ်ေန ထိုင္လွ်က္ရွိေၾကာင္း ေလ့လာသူမ်ားက ေျပာသည္။



ကိုစိုး
REF: ဧရာ၀တီ

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 11:52 AM , 0 comments
Labels:

တေန႔တည္း ဂ်ာနယ္အသစ္ (၄) ေစာင္ထြက္

၂၉ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

ဇန္နဝါရီ (၂၉) တေန႔တည္း ဂ်ာနယ္အသစ္ (၄) ေစာင္ထြက္ေပၚလာၿပီး အခ်ိဳ႕ဂ်ာနယ္မ်ား ထူးျခားမႈရွိ ေၾကာင္း ဂ်ာနယ္ေလာကသားမ်ားက ေျပာျပၾကသည္။

အဆိုပါ ဂ်ာနယ္မ်ားမွာ Northern Star, Popular News, Phoenix ႏွင့္ ဘုန္းေရာင္ ဂမၻီရ ရသဂ်ာနယ္တုိ႔ ျဖစ္ၾကၿပီး Northern Star ဂ်ာနယ္မွာမူ ႏိုင္ငံေရးအသားေပး ဂ်ာနယ္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

သတင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာတဦးက “အစိုးရ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနကို ဂ်ာနယ္ထုတ္ဖို႔ ေလွ်ာက္ထားသူ ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ခ်မေပးဘူး။ အထူးသျဖင့္ သတင္းဂ်ာနယ္ဆိုရင္ ခ်မေပးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးက သေဘာက်ရင္၊ ထိပ္ပိုင္း စစ္အာဏာပိုင္ အသိုင္းအဝန္းနဲ႔ နီးစပ္ရင္၊ က်ေနာ္တို႔အေခၚ ပိုင္ရင္ေတာ့ ခ်ေပးတယ္။ ဒီေလာကမွာ သတင္းဂ်ာနယ္အသစ္ ခ်ေပးဖို႔ ေနေနသာသာ ထုတ္ေဝေနတဲ့ ဂ်ာနယ္ကို စာမ်က္ ႏွာတိုးၿပီး ထုတ္ခ်င္ပါတယ္လို႔ တင္ျပတာေတာင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ မေပးဘူး” ဟု ေျပာသည္။

လက္ရွိ ထုတ္ေဝသည့္ ဂ်ာနယ္မ်ားအနက္ Northern Star ဂ်ာနယ္သည္ ႏိုင္ငံေရးအသားေပး ဂ်ာနယ္ ျဖစ္ ေၾကာင္း ေၾကညာထားခ်က္ႏွင့္အညီ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းအရာမ်ားကို အဓိကထား ေဖာ္ျပထားသည္ကုိ ေတြ႕ ရသည္။

ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေဖာ္ျပထားသည္ဆုိေသာ္လည္း စစ္အစိုးရႏွင့္ စစ္အစိုးရ၏ လမ္းျပေျမပံု (၇) ခ်က္ကို ေထာက္ခံသည့္ သတင္း၊ ေဆာင္းပါးမ်ား၊ အန္အယ္လ္ဒီႏွင့္ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးပါတီအုပ္စုမ်ားကို ႐ႈတ္ခ်၊ အပုတ္ခ်သည့္ သတင္းႏွင့္ ေဆာင္းပါးမ်ားကုိသာ ထည့္သြင္းထားေၾကာင္း သိရသည္။

အဆိုပါ ဂ်ာနယ္ကို ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာန၏ တာဝန္ေပးခ်က္အရ လာမည့္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ မတိုင္မီ ကာလမ်ားတြင္ ႀကံ့ဖံြ႕အသင္းအတြက္ ရည္ရြယ္၍ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ ဦးသီဟေအာင္က ေဆာင္ရြက္ၿပီး အၿငိမ္းစားဗိုလ္မွဴးဝင္းတင္က ထုတ္ေဝျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

အဆိုပါ ဂ်ာနယ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဝါရင့္သတင္းစာဆရာႀကီးတဦးက ၁၉၈၈ စစ္အစိုးရအာဏာသိမ္းၿပီး ေနာက္ ပိုင္း စစ္ေထာက္လွမ္းေရး၊ ႀကံ့ဖံြ႕ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ပ်က္မ်ား ထုတ္ေဝခဲ့ၾကသည့္ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္း မ်ားစြာရွိခဲ့ ေၾကာင္း၊ စစ္အစိုးရေကာင္းေၾကာင္း၊ အတိုက္အခံႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုအပါအဝင္ ျပည္သူမ်ား ဆိုး ေၾကာင္း တဖက္သတ္ ဝါဒျဖန္႔ ေရးသားခဲ့ၾကသည့္အတြက္ စာဖတ္သူမ်ား၏ အားေပးမွႈမရဘဲ အခ်ိန္တို အတြင္း ရပ္ဆိုင္းသြားၾကေၾကာင္း၊ ယခုလည္း ယခင္ပံုစံေဟာင္း ႏိုင္ငံေရးဂ်ာနယ္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား ၏ အားေပးမႈမရဘဲ မၾကာမီ ရပ္ဆိုင္းသြားႏိုင္ေၾကာင္း ေဝဖန္ေျပာၾကားသည္။

Popular News ဂ်ာနယ္မွာမူ ယခင္ Popular ဂ်ာနယ္တိုက္ကပင္ ထုတ္ေဝၿပီး ပိုင္ရွင္က ေသဆံုးသြားၿပီျဖစ္ သည့္ ယခင္ နအဖ အတြင္းေရးမွဴး (၃) ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဝင္းျမင့္၏ သမီး ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ ဂ်ာနယ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သတင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာတဦးက စစ္အစိုးရ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာနက Popular News ဂ်ာနယ္ကိုလည္း လာမည့္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြမတိုင္မီ စစ္အစိုးရကို ေထာက္ခံသည့္ ဂ်ာနယ္တေစာင္အျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ထုတ္ေဝခြင့္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

၎က ဆက္လက္၍ အဆုိပါဂ်ာနယ္ကုိ ဒု-ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း ကိုကိုလွႈိင္၊ ျမသန္းစံ စသည့္ စစ္အစိုးရကို ေထာက္ခံ ဝါဒျဖန္႔ေနၾကသည့္ စစ္အရာရွိေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ေန႔စဥ္ သတင္းစာလုပ္ခဲ့သူမ်ား ပါဝင္လုပ္ကိုင္ေန ၾကၿပီး စာေပစိစစ္ေရးကုိလည္း အလြန္ၾသဇာရွိေၾကာင္း၊ ၎တို႔ ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ ဆရာ ေမာင္ဝံသ၏ ႏိုင္ငံေရးသမားေကာင္း ျဖစ္ေျမာက္ေရးဆိုသည့္ ေဆာင္းပါးသည္ မိမိတို႔ ဂ်ာနယ္၌ ေဖာ္ျပရန္ တင္ျပခဲ့ေသာ္လည္း ခြင့္ျပဳခ်က္မရသည့္ ေဆာင္းပါးျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ ဂ်ာနယ္က စာေပစိစစ္ေရးကို တယ္လီဖုန္းျဖင့္ အေၾကာင္းၾကားၿပီး ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံႏိုင္သည့္ တခုတည္းေသာ အခြင့္ထူးရ မီဒီယာျဖစ္ ေၾကာင္း၊ Popular မွာမူ စာေပစိစစ္ေရးကို မိမိတို႔ထက္ပင္ ပိုၾသဇာရွိသည့္ကုိ ေတြ႔ရေၾကာင္း ေျပာသည္။

က်န္ဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္အနက္ Phoenix ဂ်ာနယ္သည္ ႐ုပ္ရွင္၊ ေတးဂီတအသားေပး ေပါ့ပ္ဂ်ာနယ္ျဖစ္ၿပီး ဘုန္းေရာင္ဂ်ာနယ္မွာမူ ဂမၻီရလိုင္း ဂ်ာနယ္ျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနက ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလအတြင္း ဂ်ာနယ္အသစ္ (၆) ေစာင္ႏွင့္ မဂၢဇင္း အသစ္ (၆) ေစာင္ ထုတ္ေဝခြင့္ျပဳထားေၾကာင္း အဆိုပါဌာန၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရသည္။



REF: ေခတ္ၿပိဳင္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 11:47 AM , 0 comments
Labels:

ေအရွားေဝါလ္ဆိပ္ကမ္းတြင္ ဘိန္းျဖဴ (၃၈) ကီလုိ ဖမ္းမိ

၂၉ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

ဘိန္းဘုရင္ေဟာင္း ေလာ္စစ္ဟန္၏သား ဦးထြန္းျမင့္ႏိုင္ပိုင္ ေအးရွားေဝါလ္ဆိပ္ကမ္းမွ ထြက္ခြာၿပီးျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံျခားကုန္ေသတၱာတင္ သေဘၤာတစ္စီးေပၚ၌ ဘိန္းျဖဴ (၃၈) ကီလို ဖမ္းဆီးရမိေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္း မူးယစ္အထူးတပ္ဖဲြ႕မွ အမည္မေဖာ္လိုသူ အရာရွိတဦးက ေျပာသည္။

၎က “ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔က ဖမ္းတာ၊ သေဘၤာက ကမ္းကေန ထြက္ၿပီ။ ျပန္ကပ္ခိုင္းၿပီး ဖမ္းလိုက္တာ။ နဂိုကေတာ့ ဒီလိုပဲ ဆိပ္ကမ္းရဲ၊ က်ေနာ္တို႔ မူးယစ္အထူးအဖဲြ႕က လူႀကီးေတြနဲ႔ အေပးအယူလုပ္ၿပီး ထြက္ေန ၾကလို႔ ေျပာၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အထက္က ဖမ္းဆို ဝင္ဖမ္းတာပဲ၊ အေသးစိတ္ေတာ့ မသိဘူး” ဟု ေျပာသည္။

ဖမ္းဆီးခံရသည့္ သေဘၤာမွာ KOTA TEGET ဟု အမည္ရသည့္ သေဘၤာျဖစ္ၿပီး ACL သေဘၤာလိုင္းမွ ျဖစ္ ေၾကာင္း၊ ပါဝင္ပတ္သက္သည္ဟု ယူဆရသည့္ သေဘၤာသားအခ်ိဳ႕ႏွင့္ သေဘၤာတာဝန္ရွိသူမ်ားကို ဆိပ္ကမ္း ရဲစခန္းတြင္ ယေန႔အထိ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

အဆိုပါကိစၥ မူးယစ္အထူးတပ္ဖဲြ႕မွ အမည္မေဖာ္လိုသူ အျခားအရာရွိတဦးကို ေမးျမန္းၾကည့္ရာ ၎က ယခင္ က ျမန္မာႏိုင္ငံကထြက္သည့္ ဘိန္းျဖဴမ်ားမွာ ထိုင္းနယ္စပ္မွတဆင့္ ကမာၻ႔ေစ်းကြက္ဆီသုိ႔ ေရာက္ေၾကာင္း၊ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ တပ္ဆင္အစိုးရ တက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း မူးေဆးဝါးကိစၥ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႏွိမ္နင္းျခင္း၊ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ နယ္စပ္မ်ားကို တင္းၾကပ္ျခင္းတုိ႔ လုပ္လာသည့္အတြက္ ေရလမ္းေၾကာင္း အသံုးျပဳကာ ရန္ကုန္မွ စင္ကာပူဘက္ထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာ ေရပိုင္နက္အေရာက္၌ ႏိုင္ငံျခားသေဘၤာေပၚ ေျပာင္းတင္ေပးသည့္နည္း ကို က်င့္သံုးခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ အဆိုပါ လမ္းေၾကာင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာသုိ႔ ဘိန္းျဖဴေျမာက္ျမားစြာ၊ အေခါက္ေပါင္း မ်ားစြာ တင္ပို႔ခဲ့ေသာ္လည္း မည္သည့္ျပႆနာမွ မေပၚခဲ့ေၾကာင္း ေျပာသည္။

သုိ႔ေသာ္ ၿပီးခဲ့သည့္ကာလက စက္ေလွတစ္စီးအတြင္း လူသတ္မွႈျဖစ္ရာမွ ျမန္မာ့မူးယစ္ေဆးဝါး ကုန္ကူးမႈ သမိုင္း၌ ပမာဏအမ်ားဆံုး ဘိန္းျဖဴဖမ္းဆီးမႈႀကီး ေပၚေပါက္ခဲ့ၿပီး အဆုိပါအမႈသည္လည္း မူးယစ္အဖဲြ႕မ်ားက စံုစမ္း၍႔ ရျခင္းမဟုတ္ဘဲဲ လူသတ္မႈေၾကာင့္ မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္ ေပၚသြားသည့္ အမႈျဖစ္သည္ဟုလည္း အဆုိ ပါ အရာရွိက ေျပာသည္။

၎က “မိမိတို႔ မူးယစ္အထူးအဖဲြ႕ေတြဆိုတာ ေအာက္ေျခ မူးယစ္ေဆးဝါး သံုးစဲြသူေတြေလာက္ကိုသာ ဖမ္းဆီးႏိုင္ၿပီး က်န္တာေတြကေတာ့ အထက္က အမိန္႔မေပးရင္ ဘာမွ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိေၾကာင္းလည္း” ဆက္ ေျပာသည္။

ယခုျပႆနာမွာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ မတည့္မႈျပႆနာက စၿပီး ဖမ္းဆီးရသည္အထိ ျဖစ္သြာျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ ေၾကာင္း၊ ယခင္ ေအးရွားေဝါလ္ ဆိပ္ကမ္းကေန ဘိန္းျဖဴပမာဏ မည္မွ် ထြက္သြားသည္ကို မည္သူမ်ွ မသိႏိုင္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ရွင္းျပသည္။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာျပည္တြင္း၌ ဖမ္းဆီးရမိသည့္ မူးယစ္ ေဆးဝါးပမာဏသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္မ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ပါက နည္းပါးေၾကာင္း အစိုးရ၏ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ မ်ားအရ သိရသည္။



REF: ေခတ္ၿပိဳင္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 11:44 AM , 0 comments
Labels:

Thursday, January 29, 2009

အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးသစ္ တ႐ုတ္ေငြလဲႏႈန္းကိစၥအေပၚ တင္းမာ

၂၈ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

အုိဘားမားအစိုးရက မစၥတာ တီေမာ္သီ ဂုိက္တ္နာကို ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ ခန္႔လုိက္ၿပီ ျဖစ္သည္။

အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးသစ္ တီေမာ္သီ ဂုိက္တ္နာသည္ အသက္ (၄၇) ႏွစ္သာရွိေသးသည့္အတြက္ သမၼတ အုိဘားမားႏွင့္ သက္တူရြယ္တူ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ တ႐ုတ္အစိုးရသည္ တ႐ုတ္ယြမ္ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း မသမာသည့္နည္း (Currency Manipulation) ကုိ အသုံးျပဳထားသည့္အတြက္ အေမရိကန္အစိုးရသစ္က ဖိအားျပင္းျပင္းထန္ထန္ေပးသြားမည္ဟု ရာဇသံေပးလုိက္သည့္အတြက္ ေငြေၾကးေစ်းကြက္မ်ား တုန္လႈပ္ သြားသည္။

တ႐ုတ္ကလည္း စြပ္စြဲခ်က္မမွန္ေၾကာင္း ခ်က္ခ်င္းေခ်ပေျပာဆုိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဂုိက္တ္နာ၏ စကားေၾကာင့္ တ႐ုတ္အေပၚဆက္ဆံသည့္ အေမရိကန္နည္းဗ်ဴဟာ ေျပာင္းေတာ့မည္ဟု ကမၻာက နားလည္သြားသည္။ တ႐ုတ္ယြမ္ေငြကုိ တန္ဖုိးတက္လာေအာင္ ျမန္ျမန္လုပ္ရန္ အေမရိကန္ေပၚလစီ ဆုံးျဖတ္သူမ်ားက အေစာ ပုိင္းကတည္းက ဖိအားေပးခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ယြမ္ေငြကုိ ခုိင္မာေအာင္ မလုပ္သည့္အတြက္ တ႐ုတ္စီးပြားေရး သာမက ကမၻာ့စီးပြားေရးပါ ဟန္ခ်က္ပ်က္ေနသည္ဟု ယူဆၾကသည္။

ေငြလဲႏႈန္းမသမာသည့္ ကုန္သြယ္ဘက္ တုိင္းျပည္မ်ားစာရင္းကုိ အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးဌာနက (၆) လတႀကိမ္ ထုတ္ျပန္ေပးရသည္။ ေငြလဲႏႈန္းမသမာေၾကာင္းေတြ႕လွ်င္ အေမရိကန္ဥပေဒအရ အဆုိပါ တုိင္းျပည္ကုိ ဒဏ္ခတ္ခြင့္ရွိသည္။

တုိင္းျပည္အေတာ္မ်ားမ်ားက အေမရိကန္ေဒၚလာကုိ ျမႇင့္ထားၿပီး မိမိေငြတန္ဖုိးကုိ နည္းႏုိင္သမွ် ခ်ေပးေလ့ရွိ သည္။ တ႐ုတ္အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံအခ်ဳိ႕က ယင္းသို႔ မိမိေငြတန္ဖုိးကုိ ရွိသင့္သည္ထက္ ပုိခ်ၿပီး အေမရိကန္ တင္ ပို႔သည့္ ကုန္စည္မ်ားအတြက္ ေငြပံ့ပုိးေပးၿပီး အခြန္သက္သာေအာင္ ေရွာင္ျခင္းကုိ ေငြလဲႏႈန္း မသမာသည့္ နည္း (Currency Manipulation) က်င့္သုံးသည္ဟု သတ္မွတ္သည္။ ထုိအခ်က္သည္ အေမရိကန္ဥပေဒႏွင့္ လည္း ၿငိစြန္းသည္။

တ႐ုတ္က (အျခားေငြေၾကးမ်ားႏွင့္) ယြမ္ေငြလဲႏႈန္း ခ်ထားသည့္အတြက္ တ႐ုတ္ အေမရိကန္ ကုန္သြယ္ေရး မွာ အေမရိကန္ဘက္က လုိေငြအမ်ားအျပားျပသည့္အျဖစ္ကုိ ေရာက္သည္။ တ႐ုတ္ႏွင့္ ကုန္သြယ္ရာတြင္ ေဒၚလာသန္း (၂၀၀) ေက်ာ္ အေမရိကန္က လုိေငြျပေနသည့္အျပင္ တ႐ုတ္ဗဟုိဘဏ္တြင္ အရန္ေဒၚလာ ဘီလီယံ (၁,၀၀၀) ပုိက္မိထားသည္။ ယြမ္လဲႏႈန္းနိမ့္ေနသည့္အတြက္ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကုိ ဆြဲေဆာင္ ေသာ္လည္း အေမရိကန္ထုတ္လုပ္သူမ်ား တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ မ၀င္ႏုိင္ျဖစ္ေနသည္။ ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရးလည္း ကေမာက္ကမျဖစ္လာသည္ဟု ေထာက္ျပၾကသည္။

သမၼတ ဘြတ္ရွ္လက္ထက္တြင္ အေမရိကန္က တ႐ုတ္ကုိ ေငြလဲႏႈန္းကိစၥအတြက္ တင္းတင္းမာမာ မဆက္ ဆံဘဲ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသည့္နည္းျဖင့္ ေဖ်ာင္းဖ်ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္။ သို႔ေသာ္ အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးသစ္ စကားေၾကာင့္ အိုဘားမား အစိုးရသစ္သည္ တ႐ုတ္အေပၚ ခပ္တင္းတင္းကုိင္ေတာ့ မည္ဟု ကမၻာက နားလည္သြားသည္။

တ႐ုတ္ႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ စီးပြားေရးနည္းဗ်ဴဟာကုိ မည္သူက ဦးေဆာင္မလဲဆုိသည္မွာ မေသခ်ာေသး သလုိ အုိဘားမားက တ႐ုတ္ကုိ မည္သို႔ အေရးယူမလဲဆုိမွာလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရွိေသးေပ။ သို႔ေသာ္ ေကာလာဟလ သတင္းမ်ားအရ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနကုိ ဟီလာရီက ဦးေဆာင္ေစခ်င္သည္ဆုိ၏။ အုိဘားမားကုိယ္တုိင္ကလည္း အထက္လႊတ္ေတာ္မွာကတည္းက တ႐ုတ္ကုိ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ခပ္တင္း တင္း ကုိင္ေစလုိသူျဖစ္သည့္အတြက္ တ႐ုတ္-အေမရိကန္ စကားစစ္ထုိးပြဲ တေက်ာ့ျပန္ဦးမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရ သည္။



သတင္းေထာက္ ဟန္တင္ေအာင္
REF: ေခတ္ၿပိဳင္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 1:38 PM , 0 comments
Labels:

၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ပ်က္ျပားႏိုင္ဟု နအဖ စစ္ဗ်ဴဟာမွဴးေျပာ

ၾကာသပေတးေန႕၊ 29 ဇန္န၀ါရီ 2009

ယခုလဆန္းပိုင္း၌ ကြန္ဟိန္းအေျခစိုက္ နအဖ စစ္ဗ်ဴဟာမွဴး ႀကီးမွဴး၍ ဌာနေပါင္းစံု၀န္ထမ္းမ်ား အစည္း အေ၀း ဆင့္ေခၚက်င္းပရာ “အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ပ်က္ျပား/ ရက္ေျပာင္းႏိုင္ဖြယ္ ႐ွိေၾကာင္း" ထည့္သြင္း ေျပာၾကားသြားသည္ဟု ထိုအစည္းအေ၀းတက္ေရာက္သူ ၀န္ထမ္းတဦးကဆိုသည္။

ယခုလ ၂ ရက္ေန႔က သွ်မ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း ကြန္ဟိန္းအေျခစိုက္ နအဖ စစ္ဗ်ဴဟာမွဴး ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး တင္ေမာင္ေ႐ႊမွ ကြန္ဟိန္းၿမိဳ႕ေပၚရွိ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး၊ ေျမတိုင္း၊ ရဲ၊ မီးသတ္၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ မိခင္ ကေလးမ်ားအသင္းမွအစ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္လိုင္းပါမက်န္ ၀န္ထမ္းမ်ားစံုညီအစည္းေ၀း ဆင့္ေခၚက်င္းပခဲ့ ေၾကာင္း၊ ထိုအစည္းအေ၀း၌ - “၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္ေတာ့မယ္၊ အစီ အစဥ္ေျပာင္းေ႐ႊ႕ရင္ ေျပာင္းမယ္” ဟု ထည့္သြင္းေျပာဆိုသြားခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။

အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ ၀န္ထမ္းတဦးက - “၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္ဆိုတာက အေၾကာင္းရပ္ ၄ ခု ႐ွိတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ (၁) ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖ်က္အေမွာင့္/ေသာင္းက်န္းသူေတြ စီမံကိန္းနဲ႔ ၀င္ေရာက္ ေႏွာင့္ယွက္မယ္လို႔ သတင္းရထားလို႔၊ (၂) ရခိုင္ဘက္က ဂက္စ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္နဲ႔ နယ္ျခား ျပႆနာ၊ (၃) တိက်တဲ့ လူ၀င္ထြက္/ သန္းေခါင္စာရင္း မွတ္ပံုတင္ မၿပီးျပတ္ႏိုင္ေသးတာရယ္ (၄) မူးယစ္ ေဆး၀ါး တိုက္ဖ်က္ေရးစီမံခ်က္ မၿပီးျပတ္ေသးတဲ့ျပႆနာေၾကာင့္ ဆိုဘဲ”- ဟု ျပန္လည္ေျပာျပ၏။

ယခုလ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္လည္း ဗ်ဴဟာမွဴးႀကီး ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးတင္ေမာင္ေ႐ႊက ကြန္ဟိန္းၿမိဳ႕ တာေကာ္အုပ္စု ဟန္နား႐ြာႏွင့္ ဖန္လန္း႐ြာမွ ျပည္သူ႔စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဆင့္ေခၚ၍ သွ်မ္းသူပုန္ေခ်မႈန္းရန္အတြက္ နအဖ စစ္ေၾကာင္းႏွင့္အတူ ေရွ႕တန္းတက္ဖို႔ ျပည္သူ႕စစ္မ်ားအား စစ္ေရးေလ့က်င့္ခိုင္းၿပီး ေအာ္တိုေသနတ္လည္း ထုတ္ေပးမည္ဟုဆို၏။

ကာလိေက်း႐ြာအုပ္စုမွ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေရာင္း၀ယ္သူတဦးက - “က်ေနာ္တို႔က ေတာ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲျဖစ္ျဖစ္ မျဖစ္ျဖစ္ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ အဲ ဗ်ဴဟာမွဴးလည္းသိပ္မေခပါဘူး - သူေရာက္လာ ကတဲ့က အိမ္အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္ မလုပ္ရဘူး၊ ျပည္သူ႕စစ္ဆို တကဲ့စစ္သားအတိုင္း စစ္ေရး အဆက္ မျပတ္ ေလ့က်င့္ခိုင္းတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေ႐ႊတိဂံု ပံုတူ ေစတီျပဳျပင္မြမ္းမံဖို႔ က်ေနာ္တို႔အုပ္စုကို ၀ါးလံုး အလံုးေရ ၁၀၀၀ ဆင့္ေခၚထားေသးတယ္” - ဟုဆို၏။

REF: သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 12:56 PM , 0 comments
Labels:

ဘာေၾကာင့္ အာဏာမလႊဲေပးရသလဲ - ခိုင္လင္း(ေမဃ၀တီ)

ဗုဒၶဟူးေန႕၊ 21 ဇန္န၀ါရီ 2009

၁၉၉၀ ျပည့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ကို အႏိုင္ရပါတီအား အဘယ္ေၾကာင့္ အာဏာမလႊဲေပးဘဲ ေနရသနည္း။ စစ္အုပ္စုအေနျဖင့္ အာဏာကို ဆက္လက္ဆုပ္ကိုင္လိုျခင္း တစ္ခုတည္းေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ ေခ်။ အာဏာလႊဲေျပာင္း မေပးႏိုင္ျခင္း အေၾကာင္းအရာမ်ားစြာထဲက အဓိက ေက်ာရိုးတခု (သို႔မဟုတ္) အခ်က္တခုရွိသည္။ ယင္းအခ်က္သည္ နအဖ (န၀တ) စစ္အုပ္စုအတြက္ ေသေရးရွင္ေရးတမွ် အေရးႀကီး သည္။ (ဤေနရာ၌ တပ္မေတာ္သားမ်ားကို မဆိုလိုပါ။ တပ္မေတာ္သားမ်ားအေနႏွင့္လည္း တပ္မေတာ္ႏွင့္ နအဖ (န၀တ) သည္ သီးျခားဆိုသည္ကို သေဘာေပါက္ရန္ အေရးႀကီးသည္။ စစ္တပ္ကို ခုတံုးလုပ္၍ လူ တစုက သူတို႔ဆႏၵအတိုင္း လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္၍ တဖက္မွာ နအဖ (န၀တ) ႏွင့္ တေဘာတည္းပံုစံမ်ိဳး လုပ္ ေဆာင္ေနသည္ကို သတိခ်ပ္သင့္သည္။ စကားခ်ပ္)

နအဖ (န၀တ) သည္ အာဏာသိမ္းၿပီးကတည္းက ျပည္သူ႔အာဏာကို ျပည္သူ႔လက္ထဲ ျပန္အပ္၍ ၄င္းတို႔ အေနျဖင့္ စစ္တန္းလ်ားကို ျပန္မည္ဟု ကတိေပးခဲ့ပါသည္။ အမွန္ကလည္း သူတို႔ျပန္မည္ဟု ေျပာဆိုျခင္း သည္ သူတို႔ေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ (တစည) ေသခ်ာေပါက္ႏိုင္မည္ဟု တြက္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ (တစည) သာ ႏိုင္ခဲ့ပါက (တစည) အာဏာလႊဲ၍ စစ္တပ္သည္ စစ္တန္းလ်ားကို ျပန္မွာေသခ်ာသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ရျခင္းသည္ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ကာလ၏ အခင္း အက်င္းအရ ေကာက္ခ်က္ခ်ျခင္းျဖစ္သည္။ လက္ရွိအေျခအေနအရလည္း နအဖ(န၀တ) အေနျဖင့္ (တစည) ကို က်ားကန္ေပးေနသည္ကို သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားအရ သိရသည္။ သို႔ေသာ္ နအဖ(န၀တ) ေမွ်ာ္လင့္ ထားသလို ျဖစ္မလာဘဲ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က အျပတ္အသတ္အႏိုင္ရခဲ့သည့္အခါ နအဖ (န၀တ) အေနျဖင့္ ေျဗာင္ေပးထားသည့္ကတိကို ေျဗာင္ဖ်က္ခဲ့ရသည္ ။ ဘာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို အာဏာမလႊဲေပးခ်င္ရသနည္း။ အာဏာအေပၚမွာသာယာ၍ သို႔မဟုတ္ အာဏာကို ဆက္လက္ဆုပ္ကိုင္လို ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္ ယင္းတခုတည္းေၾကာင့္ေတာ့မျဖစ္ႏိုင္။ ယင္း၏ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာေတြရွိသ နည္း။ လက္ကုန္ႏိႈက္ၾကည့္ရန ္လိုလာသည္။ အခ်ိဳ႕က ခ်ျပသည္ ။ မရဲတရဲ ။ က်ေနာ္လည္း မရဲတရဲ ၂၀၀၂ တုန္းက မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္မွာ ပါးပါးေလးခ်ျပဖူးသည္ ။ က်ေနာ္က ယင္းေဆာင္းပါး တြင္ “ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပကတိတည္ရွိေနေသာ ျပႆနာသည္ အမ်ိဳးသားေရးျပႆနာျဖစ္သည္ ။ ယင္းအမ်ိဳးသားေရးျပႆနာအား ႏိုင္ငံေရးအရေျဖရွင္းမွသာလွ်င္ ေျပလည္သြားမည္ ျဖစ္၏ ။ (၁၉၉၀)ျပည့္ႏွစ္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲသည္ ျပည္သူ႔အာဏာအား ျပည္သူ႔ထံအပ္ႏွင္းရံုသက္သက္ မဟုတ္ဘဲ အမ်ိဳးသားေရးျပႆနာအား ႏိုင္ငံေရးအရ မေျဖရွင္းလိုေသာေၾကာင့္ ျပည္သူ႔အာဏာအား မအပ္ႏွင္းဘဲ ျငင္းဆန္ေနျခင္းျဖစ္၏။ စစ္အုပ္စုသည္ အမ်ိဳး သားအသီးသီးတို႔၏ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရွိေရးကို မလိုလားသည္မွာ သမိုင္းက သက္ေသျပ လ်က္ရွိသည္။ အကယ္၍ အမ်ိဳးသားေရးျပႆနာအား မေျဖရွင္းဘဲ အာဏာပိုင္ဆိုင္ေရးတခုတည္းဆိုလွ်င္ ေအာင္ႏိုင္ေရးပါတီျဖစ္ေသာ (NLD) လက္ထဲသို႔ အာဏာလႊဲေျပာင္းလိုက္မည္ျဖစ္၏။ ယခု (၁၉၉၀) ျပည့္ႏွစ္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ၏ အေျဖသည္ အာဏာရရွိေရးသက္သက္မဟုတ္သည္မွာ ထင္ရွားသည္။ အမ်ိဳး သားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ အမ်ိဳးသားေရးျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးအရအေျဖရွာမည္မွာ ေသခ်ာေသာေၾကာင့္ စစ္အုပ္စုအေနျဖင့္ ျငင္းဆန္ေနရျခင္းျဖစ္၏” ဟူ၍ အျခားအေၾကာင္းအရာေရးရင္း က်ေနာ္ ေကာက္ခ်က္ခ် ေရးျပခဲ့ဖူးသည္။ တခ်ိန္ခ်ိန္ ယင္းအေၾကာင္းအရာေလးကို သီးသန္႔ေဆာင္းပါးတပုဒ္ေရးမည္ဟု စိတ္ကူးခဲ့ ေသာ္လည္း ျပန္လည္အမွတ္မရသျဖင့္ က်ေနာ္မေရးျဖစ္ခဲ့ပါ။

တိုက္ဆိုင္စြာျဖင့္ နာမည္ေက်ာ္စာေရးဆရာတဦး၏ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ျဖစ္မွ ယင္းအေၾကာင္းအရာကို ျပန္ လည္သတိရ၍ ေရးျဖစ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆရာ၏ ေဆာင္းပါးအႏွစ္ခ်ဳပ္မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေန ျဖင့္ တစ္ထစ္ေလွ်ာ့ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဆရာေလသံအရ ေျပာရရင္ ပညာရွိေလးမ်ားကဆိုသည့္အေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ တစ္ထစ္မက ေလွ်ာ့လာလိုက္သည္မွာ ေနာက္ဆံုးေလွ်ာ့စရာမရွိ၍ ဦးလြင္ပုဆိုးသာ က်န္ေတာ့သည့္အေၾကာင္း စသည္ အားျဖင့္ ေရးထားပါသည္ ။ က်ေနာ့္အေနႏွင့္ ဆရာအား တိုက္ခိုက္လို၍ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးသည္မဟုတ္ပါ။ ပညာရွိေလးမ်ားဆိုသည့္ ဆရာ့စကားကိုလည္း က်ေနာ့္ကို ရည္ရြယ္သည္မဟုတ္ပါ။ မည္သူအား ရည္ရြယ္သည္ကို က်ေနာ္သိသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းကိစၥ အဓိကမဟုတ္ ။ အဓိက ျဖစ္ေနသည့္အေၾကာင္းအရာကိုသာ ဆုပ္ကိုင္၍ အထက္မွာ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့သည့္ အတိုင္း တိုက္ဆိုင္၍သာ ဥပမာအျဖစ္ျပရင္း ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဆရာညြန္းေသာ ပညာရွိေလးမ်ား ထဲမွ တေယာက္ေျပာေသ စကားသည္ န၀တ (နအဖ) မွ အာဏာမလႊဲေျပာင္းေပးေရး၏ အခ်က္တခ်က္ျဖစ္ သည္။ ယင္းအခ်က္သည္ က်ေနာ္ အထက္မွာတင္ျပခဲ့သည့္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္က ေရးခဲ့ဖူးသည့္ ေဆာင္းပါး ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ႏွင့္ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ တူေနသည္။ ယင္းအေၾကာင္းအရာကို ဆြဲဆန္႔၍ ယခုေဆာင္းပါး ကို က်ေနာ္ေရးရျခင္းျဖစ္သည္။ (ဤေနရာ၌ က်ေနာ္ ညြန္းဆိုေသာပုဂိၢဳလ္မ်ား၏ နာမည္အား မထည့္ေရး သည္ကို နားလည္ေပးေစခ်င္သည္။ ၄င္းပုဂိၢဳလ္မ်ားအား နာမည္မထည့္ေရးေသာ္လည္း စာဖတ္ႏွံ႔စပ္သူမ်ား အေနျဖင့္ အေျဖရွိပါသည္။ စကားခ်ပ္။)

ယင္းအခ်က္ကို အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ေလွ်ာ့ေပးလွ်င္ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးျခင္းကို ရရ မည္ျဖစ္သည္။ ယင္းအခ်က္ကား အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ တိုင္းရင္းသားမ်ား အေပၚထားရွိသည့္ သေဘာထားပင္ျဖစ္သည္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနႏွင့္လည္း တိုင္းရင္းသားေရးရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယခုကဲ့သို႔ ခိုင္မာ စြာ ရပ္တည္ေနရျခင္းသည္ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ထပ္တူ ျဖစ္ပြားလာခဲ့ေသာ ျပည္တြင္းစစ္ကို အဆံုးသတ္ေစ လို၍ ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရလွ်င္ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ထပ္တူ အစိုင္အခဲအျဖစ္တည္ရွိေနေသာ အမ်ိဳးသားေရးျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းလို၍ျဖစ္သည္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ရပ္တည္ခ်က္သည္ ပင္လံုအေပၚ သစၥာေဖာက္မႈမ်ားကို ျပန္လည္ကုစားျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ ဦး၀င္းတင္ လြတ္လာၿပီးေနာက္ မီဒီယာ (RFA) ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးသည့္အခါ၌လည္း ဗမာအမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ ထပ္တူ က်န္အမ်ိဳးသားမ်ားသည္လည္း ႏိုင္ငံေရး အရ တန္းတူအခြင့္အေရး ရွိကိုရွိရမည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့ေသးသည္။ “ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူေရး” ဆိုသည့္ စကားသည္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွသည္ ယေန႔ကာလအထိ အာဏာသိမ္း စစ္ေခါင္းေဆာင္တစုအေနျဖင့္ နာနာ က်င္က်င္ ခါးခါးသီးသီး အျပင္းအထန္ျငင္းဆန္ေနခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၏ ဟိုမွာဘက္ ပါလီမန္ေခတ္မွာ လည္း ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ ရွိခဲ့သည္မဟုတ္ပါ။ ၁၉၆၂ အလြန္ ကာလမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္၍ ေကာင္းေနျခင္းသာျဖစ္သည္။ ပါလီမန္ေခတ္သည္ အႏူထဲက လူေခ်ာ။

ဒီမိုကေရစီအင္အားစုၾကားမွာလည္း အခ်ိဳ႕ပုဂိၢဳလ္မ်ားသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအေနျဖင့္လည္း တစ္ထစ္ေလွ်ာ့ တိုက္ပြဲ၀င္ဖို႔လိုအပ္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြးခ်ျပသည္ကို နယ္စပ္မွေနစဥ္ က်ေနာ္ႀကံဳခဲ့ရဖူးသည္။ တိုင္းရင္းသား မ်ား၏ တစ္ထစ္ေလွ်ာ့ တိုက္ပြဲ၀င္ျခင္းႏွင့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကလည္း တစ္ထစ္ေလွ်ာ့ရန္ အႀကံ ေပးျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္တခု တည္ေဆာက္ေရးတခုကိုသာ ၾကည့္ျခင္းျဖစ္သည္။ ပါလီမန္ေခတ္ သည္လည္း ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးအရတန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္း ခြင့္ ရွိခဲ့ပါသလား။ ျပည္တြင္းစစ္ေရာ မရွိဘဲေနခဲ့ဖူးပါသလား။ ေခတ္အဆက္ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားအေနျဖင့္ ပင္လံုကို ေက်ာခိုင္းသစၥာေဖာက္ခဲ့ျခင္း၏ ရလဒ္သည္ တိုင္းျပည္ မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ၿပီး ကုန္းေကာက္စရာမရွိ ေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ ႂကြင္းက်န္ရစ္ခဲ့ျခင္းသာ အဖတ္တင္သည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံု ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရွိေရးစသျဖင့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ႏိုင္ငံေရး ရပ္တည္ခ်က္ သို႔မဟုတ္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအေပၚ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ သေဘာထားသည္ ယေန႔အခ်ိန္ထိ မေျပာင္းလဲေသးပါ။ ထို႔အတူ စစ္ အုပ္စုသည္လည္း ၁၉၉၀ ျပည့္အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို အသိအမွတ္ျပဳမည္ မဟုတ္ပါ။ အသိ အမွတ္ျပဳသည့္တိုင္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ ခ်က္ တစ္ထစ္မေလွ်ာ့သမွ် အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အား အာဏာအပ္ႏွင္းမည္မဟုတ္ပါ။ ဆိုလွ်င္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အသိအမွတ္ျပဳေရးႏွင့္ အာဏာရရွိေရးအတြက္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားအေပၚထားရွိသည့္ သေဘာထား သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ကို ေျပာင္းလဲပစ္မည္လား။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ အာဏာရယူေရး တခုတည္းသက္သက္မဟုတ္ဘဲ အမ်ိဳးသားေရးျပႆနာမ်ားအား ႏိုင္ငံေရးအရေျဖရွင္းရန္ စိန္ေခၚမႈမ်ားျဖင့္ တိုး၀င္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ တိုင္းရင္းသားျပည္နယ္မ်ား တြင္လည္း ေအာင္ပန္းဆင္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းေၾကာင့္ပင္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း ထုတ္ျပန္ေၾကျငာ ခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး တိုင္းရင္းသားပါတီမ်ားႏွင့္လက္တြဲ၍ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ (CRPP) ကို ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

နအဖ (န၀တ) အေနျဖင့္လည္း အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ တိုင္းရင္းသားမ်ားအေပၚ သေဘာထားအား ေျပာင္းလဲသင့္ ေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးေကာင္း ေဆြးေႏြးၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအေပၚ ရပ္တည္ခ်က္ကို မေျပာင္းလဲခဲ့သျဖင့္ စစ္အုပ္စုသည္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးအရတန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ လံုး၀မပါေသာ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ုဳပ္ပံု အေျခခံခံဥေပဒကို တရပ္ၾကမ္း ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည့္ နည္းျဖင့္ လူထုဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပကာ အားလံုးေထာက္ခံပါသည္ဟု လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဟုဆိုေသာ္လည္း အမွန္စင္စစ္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ကို လံုး၀ပစ္ပယ္လို၍ လုပ္ေဆာင္လာျခင္းျဖစ္သည္မွာ ထင္ရွားသည္။ တပ္မေတာ္ ေကာင္းစားေရးမဟုတ္ ။ ေခါင္းေဆာင္ လူတစုေကာင္းစားေရးႏွင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအား ႏွိပ္ကြပ္ေရး။ ဆို လွ်င္ တပ္မေတာ္တြင္းရွိ တိုင္းရင္းသားမ်ားအေနျဖင့္ ဘာလုပ္သင့္သနည္း။ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အား အာဏာမလႊဲေပးျခင္းသည္ ၄င္းအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳမ်ားအေပၚထားရွိသည့္ ႏိုင္ငံေရးသေဘာ ထားကို မႀကိဳက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ကို မေမ့သင့္ေပ။



REF: သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 12:47 PM , 0 comments
Labels:

စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈဒဏ္ ဗမာစစ္တပ္ မ႐ႈမလွခံေနရ - စိုင္းေအာင္

တနလၤာေန႕၊ 05 ဇန္န၀ါရီ 2009

ျမန္မာျပည္တြင္ ယာဥ္ထိန္းပုလိပ္က ယာဥ္မ်ားကိုရပ္ခိုင္း၍ ေငြေတာင္းယူျခင္းကို အဆန္းတက်ယ္အျဖစ္ သေဘာမထားၾကေသာ္လည္း စစ္တပ္မွတပ္ထိန္းမ်ားက ယာဥ္မ်ားကိုိတားဆီးကာ ေငြေတာင္းယူသည္ကို ေတာ့ ထူးဆန္းမႈတစ္ခုအျဖစ္ ျမင္ေတြ႔ၾကရမည္ျဖစ္သည္၊၊

ယခုအျဖစ္အပ်က္က ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ အေျခစိုက္ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ နယ္ေျမ အတြင္းတြင္ျဖစ္သည္။ ယခုရက္ပိုင္းကမွ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္း တပ္နယ္ေျမအတြင္း ေလယာဥ္ကြင္းေရွ႕ဘက္နား ရိွ ျမစ္ႀကီးနား-မႏၱေလးသြားကားလမ္းမေပၚ တြင္ တပ္ထိန္းဂိတ္ ေနရာ(၃) ေနရာဖြင့္ကာ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ယာဥ္ႀကီးယာဥ္ငယ္မွန္သမ်ကို တစ္စီးလွ်င္ က်ပ္ (၅၀၀) ႏူန္း ေကာက္ခံေနသည္၊၊

ဂိတ္ဖြင့္ထားသည့္လမ္းက အခ်က္အျခာက်သည့္ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း မႏၱေလးၿမိဳ႕သာမက ေျမာက္ဖ်ား ပိုင္း တႏိုင္းႏွင့္ မိုးညွင္း၊ မိုးေကာင္း၊ ဖားကန္႔၊ ေရႊဘိုၿမိဳ႕မ်ားကိုပါ ခရီးေပါက္သျဖင့္ တစ္ရက္လွ်င္ ယာဥ္ႀကီး ယာဥ္ငယ္ အစီးေပါင္း ရာႏွင့္ခ်ီျဖတ္သြားေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားကေျပာသည္၊၊

တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္နယ္ေျမအတြင္း ထိုသို႔ဂိတ္ဖြင့္ ေငြေကာက္စားေနသျဖင့္ အမိန္႔အရ တရား၀င္ေကာက္ခံ ေနျခင္းျဖစ္ပံုရသည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ယူဆၾကသည္၊၊

ထိုအခ်င္းအရာကိုၾကည့္ၿပီး ျခစားယိုယြင္းေနသည့္ နအဖအုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားႀကီးတစ္ခုလံုးအေပၚ ယခု ျဖစ္စဥ္မ်ားသည္ သာမန္မွ်သာျဖစ္သည္ဟု ယူဆမည္ဆိုပါက ယူဆႏိုင္ၿပီး နအဖေအာက္ေျခရိွ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔ မ်ားသည္ ကိုယ့္ျပႆနာကို ကိုယ္တာ၀န္ယူ ေျဖရွင္းရသည့္ အေနအထားက ယခင္ကတည္းကရိွခဲ့သည္ဟု ေစာဒကတက္စရာရိွသည့္တိုင္ ၄င္းအေျခအေနအား စစ္တပ္အတြင္း ေငြေၾကးဆိုင္ရာအၾကပ္အတည္း ျဖစ္ ေပၚေနသည့္ ျပယုဂ္တစ္ခုအျဖစ္ ႐ႈျမင္သူမ်ားလည္းရိွသည္။

မၾကာေသးမီကမွ နအဖသည္ နာဂစ္မုန္တိုင္းေဘးသင့္ဒုကၡသည္မ်ားရံပံုေငြအတြက္ဟု ဆိုကာ နယ္စပ္ေဒသ မ်ားမွ တရားမ၀င္ ခိုးသြင္းလာသည့္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ားကို တရား၀င္လိုင္စင္မ်ား ျပဳလုပ္ေပးျခင္းႏွင့္ ဖမ္းဆီးရမိသည့္ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားအား ေလလံတင္ေရာင္းခ်၍ အခြန္ဘ႑ာကိုျဖည့္တင္းေနျခင္းက ၄င္း တို႔၏ ေငြေၾကးလိုအပ္ခ်က္ကို ေဖၚထုတ္ျပသလိုက္သည္၊၊

ယခုအခါ ထိုေငြေရးေၾကးေရး အၾကပ္အတည္းမ်ားသည္ ေအာက္ေျခတပ္တြင္းမိသားစုမ်ား၏ စား၀တ္ေနေရး ကို ရိုက္ခတ္လာၿပီျဖစ္ကာ အခက္အခဲ ပိုမိုႀကံဳေတြ႔လာရသျဖင့္ ထုတ္ျပန္ထားသည့္ အမိန္႔ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းႏွင့္ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားကို စိတ္၀င္စားႏိုင္ျခင္း မရိွၾကေတာ့ပဲ ျပင္ပ၀င္ေငြရေပါက္ရလမ္းမ်ားကိုသာ ရွာႀကံေနရသည္ဟု စစ္အရာရိွမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရး အတူလုပ္ေနသူတစ္ဦးက ေျပာသည္၊၊

တစ္လလွ်င္ စစ္သားတစ္ဦးအတြက္ ေထာက္ပံ့ေၾကးေငြ က်ပ္တစ္ေသာင္းႏူန္း ေထာက္ပံ့ႏိုင္ရန္ အထက္ဌာန မ်ားက အတင္းအၾကပ္ ဖိအားေပးေထာက္ပံ့ခိုင္းေနေသာ္လည္း ၀င္ေငြရသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားက အရင္ေလာက္မေကာင္းေတာ့သျဖင့္ ေထာက္ပံ့ႏိုင္ရန္ အခက္အခဲမ်ားရိွေနသည္ဟု ဆိုသည္၊၊

တပ္ရင္းရံပံုေငြရရိွေစရန္ စစ္သည္တခ်ိဳ႕ကို အျပင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳထားရၿပီး စီးပြားေရး လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္ရသူက တစ္လလွ်င္ က်ပ္ (၃) သိန္းမွ (၅) သိန္းၾကား တပ္ရင္းမွဴးအား ေပးသြင္းရၿပီး တပ္ရင္းမွလည္း ရင္းရံပံုေငြထည့္၀င္ရန္ အာမခံခ်က္ေပးႏိုင္သူမ်ားကို အျပင္စီးပြားေရးေလာကတြင္ လုပ္ငန္း မ်ား လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးထားရသည္၊၊

တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားမွ အရာရိွစစ္သည္မ်ားသည္ ၄င္္းတို႔လစာေငြထဲမွ လစဥ္ရာခိုင္ႏူန္း အခ်ိဳးက် ျဖတ္ေတာက္ ခံၾကရကာ စစ္တပ္ပိုင္ ဦးပိုင္လီမိတက္သို႔ ထည့္၀င္ၾကရေသာ္လည္း တပ္ရင္းရံပံုေငြကိုမူ တပ္ရင္းမ်ား ကိုယ္တိုင္ ရွာႀကံၾကရျခင္းျဖစ္သည္ ၊၊ အဓိက ၀င္ေငြရသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္သည့္ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို မျဖစ္မေနလုပ္ၾကရၿပီး မီးေသြးဖုတ္၊ ထင္းခုတ္၊ ၀ါးခုတ္ စသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကိုပါ ၀င္ေငြ ရရိွ ရန္အလို႔ငွာ လုပ္ကိုင္ၾကရသည္။

တပ္မိသားစုမ်ားကလည္း အားအားမေနရေတာ့ပဲ ျပင္ပ၀င္ေငြရသည့္လုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္သည့္ (ပင္မင္း) အ၀တ္ ေလွ်ာ္ျခင္း၊ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ျခင္း၊ ေစ်းေရာင္းျခင္းမ်ား၊ အိမ္ေဖၚလုပ္ျခင္းမ်ား လုပ္ကိုင္ခိုင္းလာရသည္။ ထိုသို႔ ပင္ပန္းဆင္းရဲႀကီးစြာ လုပ္ေနရသည့္တိုင္ ၀မ္းမ၀ ခါးမလွႏိုင္ပဲ ျဖစ္ေနၾကရသည္၊၊

ျမစ္ႀကီးနား-မႏၱေလး မီးရထားလမ္းတစ္ေလ်ာက္ရိွ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားမွ စစ္သည္မိသားစုမ်ားသည္ ေဒသခံ မ်ား၏ ကၽြဲႏြားမ်ားကို ခိုးယူသတ္ျဖတ္္ စားေသာက္ၾကကာ တခ်ိဳ႕က အသားေျခာက္မ်ားလွမ္း၍ ျမစ္ႀကီးနား ေစ်းႀကီးတြင္ ဆတ္သားေျခာက္ဟု လိမ္လည္ေရာင္းခ်သည္အထိ ေသာင္းက်န္းလာၾကသည္။

ယခုပို၍ သိသာလာသည္က တရားမ၀င္ေမွာင္ခိုကုန္ပစၥည္းမ်ား တင္သြင္းမႈတြင္ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္မ်ားကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္လုပ္ကိုင္လာၾကသည္။ ေထာ္လာဂ်ီ၊ ဆိုင္ကယ္၊ ၀စ္ေသာက္ကား၊ စက္ပစၥည္းမ်ားအျပင္ ေက်ာက္စိမ္း၊ သစ္ႏွင့္ အျခားကုန္ပစၥည္းမ်ိဳးစံု ခိုးသြင္းခိုးထုတ္ရာတြင္ ယခင္က အရပ္သားကိုယ္စားလွယ္မ်ားက လမ္း ေၾကာတစ္ေလ်ာက္ ဂိတ္အသီးသီးကို တာ၀န္ခံညိွေပးသည့္လုပ္ငန္းေနရာတြင္ ယခု စစ္ဘက္အရာရိွမ်ား ကိုယ္တိုင္ လုပ္ကိုင္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္၊၊

ဗိုလ္မွဴးမ်ား ေမွာင္ခိုေလာကတြင္ ေနရာ၀င္ယူလာသျဖင့္ ယခင္ေမွာင္ခိုလုပ္ငန္းျဖင့္ စားေပါက္ေခ်ာင္ခဲ့သည့္ အရပ္သား စီးပြားေရးေလာကသားမ်ား ဘံုေပ်ာက္ဘ၀ေရာက္သြားၾကေလၿပီ။ ေမွာင္ခိုစစ္တပ္အရာရိွမ်ားက လမ္းေၾကာရွင္းရာတြင္ ၀န္ထမ္းအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္သည္ကတစ္ေၾကာင္း စစ္ဘက္ပါ၀ါရိွသည္ကတစ္ေၾကာင္း ပို၍ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႔ေၾကာင္းလည္း သိရသည္၊၊

တရုတ္ေထာ္လာဂ်ီတစ္စီး မႏၱေလးထိ သြားမည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာက်ပ္ေငြ သိန္း (၂၀) ခန္႔ ေပးေကၽြးရေၾကာင္း လည္း စီးပြားေရးသမားမ်ားက ေျပာသည္၊၊ ထိုသို႔ အျပင္စီးပြားေရးေလာကႏွင့္ ထိစပ္လာသည့္ စစ္ဗိုလ္ စစ္သားမ်ားက တပ္တြင္းတြင္က်န္ရစ္ခဲ့ၾကသည့္ ဘ၀တူစစ္သားမ်ားႏွင့္ အစစအရာရာ ကြာျခားသြားၾက သည္။ ဘီယာေလးတျမျမ မိုဘိုင္းဖုန္းတကားကားလုပ္ကာ အလုပ္ကို လက္ေၾကာတင္းေအာင္ မလုပ္လိုသူ မ်ားျဖစ္လာၿပီး ရရိွသည့္၀င္ေငြျဖင့္ ျပင္ပေလာကတြင္ တိုက္ေဆာက္၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္ထား ၾကသည္။

အထက္ဌာနမ်ားႏွင့္ နားလည္မႈယူ၍ စီးပြားေရးလုပ္ကိုင္ခြင့္ရသူမ်ားက ေပၚေပၚထင္ထင္လုပ္ၾကသလို လုပ္ပိုင္ခြင့္မရိွသူမ်ားကလည္း ေအာက္လမ္းနည္းျဖင့္ ၀င္ေငြရွာၾကသည္။ သစ္၊ ႏြား၊ ဘိန္းေမွာင္ခိုသမားမ်ား ႏွင့္ ေရႊက်င္း၊ ေက်ာက္က်င္းမ်ားတြင္ တရားမ၀င္အခြန္မ်ား နည္းမ်ိဳးစံုႏွင့္ ေကာက္ခံကာ စစ္အရာရိွတခ်ိဳ႕ သည္ က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာေနကာ ရာထူးစည္းစိမ္တြင္ အဆီယစ္ေနၾကေတာ့သည္။

နယ္စပ္ေဒသမ်ားရိွ ေအာက္ေျခစစ္သည္မ်ားကေတာ့ တရုတ္နယ္စပ္မွလာသည့္ ကုန္ကားႀကီးမ်ား၊ ေထာ္ လာဂ်ီမ်ား၊ ဆိုင္ကယ္သမားမ်ားေနာက္သို႔ အုပ္စုဖြဲ႔၍ ေရွ႕မွတစ္မ်ိဳး၊ ေနာက္မွတသြယ္ လိုက္လံ ေငြ ေတာင္း ရမ္းၾကရသည္။ တပ္တြင္း တခ်ိဳ႕မိသားစုမ်ားကေတာ့ ေဘာ္လံုးပြဲ ၂ လံုး ၃ လံုးဟုေခၚေသာ ေလာင္းကစား မ်ားတြင္ ဒိုင္ခံျခင္း၊ ကိုယ္စားလွယ္လုပ္ျခင္းျဖင့္ ၀င္ေငြရွာၾကရသည္။


စစ္တပ္ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊအပါအ၀င္ နအဖစစ္ေကာင္စီ၀င္ ေဆြမ်ိဳး မိသားစုအသိုင္းအ၀ိုင္းက တစ္ႏိုင္ငံလံုး၏ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းႀကီးမ်ားကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ၀ါးၿမိဳထား သျဖင့္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ ျပည္သူလူထု တစ္ရပ္လံုးက မြဲေတဆင္းရဲတြင္းနက္ေနသည့္တိုင္ ၄င္းတို႔က မတရား ရယူထားသည့္ ရာထူးစည္းစိမ္တြင္ ဇိမ္ေတြ႔လ်က္ရိွေနၾကသည္။

စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ အာဏာကို အကာအကြယ္ေပးရန္ အဓိကေထာက္တိုင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္းခံထားရသည့္ ေအာက္ေျခတပ္သားထုႏွင့္ မိသားစုမ်ားမွာ စစ္သူေတာင္းစားမ်ားဘ၀ ေရာက္ရိွသြားသည့္တိုင္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးမ်ားကေတာ့ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး တိုးတက္ေနေၾကာင္း ဆက္လက္လိမ္ညာ၀ါဒျဖန္႔ေနဆဲျဖစ္သည္ ၊၊



REF: သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 12:43 PM , 0 comments
Labels:

ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနေအာက္ အပစ္ရပ္မ်ား ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းမည္

တနလၤာေန႕၊ 20 ေအာက္တုိဘာလ 2008 RFA 14/10/08

၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္တဲ့အေနနဲ႔ တ႐ုပ္နယ္စပ္က အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းၿပီး စစ္အစုိးရ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ထား႐ွိမယ္လုိ႔ နအဖတာ၀န္႐ွိ တပ္မွဴး တစ္ဦးက စက္တင္ဘာလကုန္ပုိင္းမွာ အသိေပး ေျပာၾကားလုိက္ပါတယ္။


နယ္စပ္တစ္ေနရာမွ အပစ္ရပ္ လက္နက္ကုိင္ ၀တပ္ဖြဲ႔၀င္အခ်ဳိ႕ (ဓါတ္ပုံ AFP)


သွ်မ္းျပည္တခုလုံးကုိ တာ၀န္ယူထားတဲ့ ကစထမွဴး ဒု-ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္လႈိင္က က်ဳိင္းတုံအေ႐ွ႕ မုန္းလားအဖြဲ႔၊ ေတာင္ပုိင္း UWSA ၀တပ္ဖြဲ႔အရာ႐ွိေတြကုိ က်ဳိင္းတုံေခၚယူၿပီး ေတြ႔ဆုံအသိေပးတာလုိ႔ တ႐ုတ္ နယ္စပ္က အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ နီးစပ္တဲ့သတင္းရပ္ကြက္က သိရပါတယ္။ အခုလုိ ေတြ႔ဆုံရာမွာ အပစ္ရပ္ တပ္ေတြကုိ လက္နက္ခ်ခုိင္းတာမဟုတ္ဘဲ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္႐ွိ သက္ဆုိင္ရာ တုိင္းေအာက္တပ္ဖြဲ႔အျဖစ္ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းမယ့္အေၾကာင္း အသိေပးတာလုိ႔ဆုိပါတယ္။ ဒီလုိအသိေပးေပမဲ့ အပစ္ရပ္တပ္ေတြကုိ ဘယ္ေတာ့ျပန္ဖြဲ႔စည္းခုိင္းမယ္ဆုိတာကုိ ေျပာတာမဟုတ္ဘဲ ဒီကိစၥအတြက္ ျပင္ဆင္ ထားဖုိ႔၊ အခ်င္းခ်င္းနားလည္မႈ႐ွိ႐ွိနဲ႔ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းထားဖုိ႔ ဒု-ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္က မွာၾကားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ တပ္ေတြကုိ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းတဲ့အခါမွာ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ တပ္မေတာ္ေအာက္မွာ႐ွိတဲ့ အတြက္ တပ္မေတာ္ရဲ႔ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ညီညြတ္တဲ့၊ အရည္အခ်င္း အဆင့္အတန္း ျပည့္မွီတဲ့ တပ္ဖြဲ႔ေတြျဖစ္ဖုိ႔လုိ တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီအတြက္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကေနပါလာတဲ့ အဆင့္မမွီတဲ့ တပ္ရင္းမွဴး၊ တပ္ခြဲမွဴး၊ တပ္စုမွဴးေတြေနရာမွာ လုိအပ္ရင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကအရာ႐ွိေတြနဲ႔ အစားထုိးၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္သြားမယ္လုိ႔ ေျပာ ၾကားသြားတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အပစ္ရပ္ UWSA ၀ ျပည္ေသြးစည္းညီ ညြတ္ေရးတပ္မေတာ္ တာ၀န္႐ွိပုဂၢဳိလ္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းေတာ့လည္း မရခဲ့ပါဘူး။ အခုလုိ စစ္အစုိးရရဲ႔ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပင္ဆင္မႈေတြကုိ တ႐ုတ္နယ္စပ္ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေနသူေတြကေတာ့ ကစထမွဴး ဒု- ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္ အခုလုိေျပာခဲ့တယ္ဆုိတာ မွန္တယ္လုိ႔ အဆက္အသြယ္ေတြကတဆင့္ သိရေၾကာင္း ေျပာ ပါတယ္။ အကယ္၍သာ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြ စစ္အစုိးရတပ္ရဲ႕ လက္ေအာက္ ေရာက္သြားခဲ့မယ္ဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တ႐ုပ္နယ္စပ္က စစ္ေရး၊ ႏုိင္ငံေရးေလ့လာသူ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက အခုလုိ႐ႈျမင္ပါတယ္။

“ လက္နက္ခ်တာထက္ဆုိးတာေပါ့။ လက္နက္ခ်ရင္ ကုိယ့္လူေတြ လက္နက္အပ္လုိက္တာနဲ႔ ၿပီးၿပီ။ ကုိယ့္ရပ္ ကုိယ့္႐ြာျပန္ေနလုိ ရတာဘဲ။ သူပုန္ထခ်င္တဲ့အခါက်ေတာ့ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ေသနတ္႐ွာၿပီး သူပုန္ျပန္ထ လုိ႔ရတယ္။ အခုေတာ့ အဲလုိမဟုတ္ဘဲနဲ႔ တပ္ေတြကုိ သူတုိ႔ထဲ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနေအာက္မွာ၊ သက္ဆုိင္ရာ စစ္တုိင္းေတြေအာက္မွာ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းၿပီးထားဖုိ႔ေပါ့”။

ေမလဆႏၵခံယူပြဲက ေထာက္ခံလုိက္ၿပီဆုိတဲ့ စစ္အစုိးရရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရ ႏုိင္ငံမွာ စစ္တပ္ တတပ္ဘဲ႐ွိရမယ္လုိ႔ ပါ႐ွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ဆက္စပ္ၿပီးေတာ့လဲ “ဖြဲ႔စည္းပုံကုိ လက္ခံတယ္ဆုိကတည္းက အေျခခံ ဥပေဒ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း ျပဌာန္းခ်က္ကုိ ႀကိဳက္ႀကိဳက္ မႀကဳိက္ႀကိဳက္ လက္ခံရမဲ့သေဘာျဖစ္တယ္။ ကုိယ္ ထည္ႀကီး႐ွိတဲ့ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔စည္းအားလုံးက ကုိယ့္တပ္နဲ႔ကုိယ္ေနလုိ႔ မရေတာ့ဘူး။ နဂုိပုံစံအတုိင္း ေနခြင့္မေပးေတာ့ဘူးေလ။ သူက တပ္ေတြကုိမုခ် လက္နက္အပ္ရင္အပ္ မအပ္ရင္ အဲလုိဘဲ အဖ်က္ခံရမွာ ေပါ့။ ႐ွိတဲ့ေခါင္းေဆာင္မႈက ေဒသဆုိင္ရာပါတီအေတြအေနနဲ႔ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီးေတာ့ တကယ္လုိ႔ ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခံရရင္ သက္ဆုိင္ရာ ကုိယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးၿမိဳ႕နယ္၊ ခ႐ုိင္၊ တုိင္းရဲ႕အႀကီးအကဲေတြ ႐ွိမွာေပါ့။ က်န္တဲ့အပုိင္း အပစ္ရပ္လက္နက္ကုိင္ေတြကုိေတာ့ ခြဲရမွာေပါ့” စစ္တုိင္းေတြနဲ႔ တုိက္႐ုိက္ဆက္ဆံ ထိေတြ႔ေနရတဲ့ လက္႐ွိအပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကုိ ေလာေလာဆယ္မွာ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဌာနလက္ေအာက္မွာ အထူးရဲေတြအျဖစ္ လခေပးေနရာက တပ္ေတြျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းၿပီးရင္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ လုံး၀က်ေရာက္သြားမယ္လုိ႔လဲဆုိပါတယ္။

“အထူးရဲတပ္ဖြဲ႔ေတြအျဖစ္ လခေပးထားမွာေပါ့။ ဆက္စပ္မႈက်ေတာ့ စရဖတုိ႔နဲ႔ ဆက္ဆံရေပမဲ့ ျပည္ထဲေရး ဌာနက လခ ထုတ္ေပးတာေပါ့။ ဟုိက်ရင္ ရဲမဟုတ္ေတာ့ဘဲနဲ႔ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနက တုိက္႐ုိက္ ခ်ဳပ္ကုိင္တဲ့ စစ္တပ္အျဖစ္ ေရာက္သြားမွာေပါ့။ အဲဒီအခါ က်ရင္ ျပည္ထဲေရးအခန္းက႑ မ႐ွိေတာ့ဘူးေပါ့။ ဗမာစစ္တပ္က ဒါ႐ုိက္ကုိင္မဲ့ သူ႔တပ္နဲ႔ သူျဖစ္သြားၿပီ။ သက္ဆုိင္ရာတုိင္းမွဴး၊ ဗ်ဴဟာမွဴး၊ တပ္ရင္းမွဴးေတြ ေအာက္မွာ တပ္ေတြျဖစ္ကုန္မွာေပါ့။ ၀ တပ္မေတာ္ဆုိတာလဲ ႐ွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ သွ်မ္းအေ႐ွ႕ေျမာက္ တပ္ဆုိတာလဲ မ႐ွိေတာ့ဘူး”

၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမတုိင္ခင္ လက္နက္ကုိင္ အင္အားစုေတြ မ႐ွိေအာင္ ႀကိဳးစားေနတယ္လုိ႔ ဦးေအာင္ ေက်ာ္ေဇာ က ေျပာပါတယ္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ေရာက္သြားရင္ အလားအလာ မေကာင္းဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။

“၂၀၁၀ မတုိင္ခင္မွာ အတုိက္အခံေတြဖက္က လက္နက္ကုိင္ အင္အားစုမ႐ွိေအာင္ သူႀကိဳးစားဖုိ႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကရင္ကုိလဲ သူအၿပီး ျဖတ္ေနတာ။ အလားအလာကေတာ့ ဆုိးမွာေပ့ါ။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ မတုိင္ခင္ကုိ အပစ္ရပ္ အဖြဲ႔ေတြ ကုိယ့္တပ္နဲ႔ ကုိယ္ မ႐ွိေအာင္လုပ္မယ္။ ကုိယ့္ေဒသမွာ ကုိယ္ေ႐ြးေကာက္ပြဲေတြလုပ္ခုိင္း တရား မွ်တမႈဆုိတာကုိျပဖုိ႔ အားေပးတုိက္တြန္းမွာေပါ့။ သူ႔ကုိ ၿခိမ္းေျခာက္ႏုိင္တဲ့ အင္အားစုမ႐ွိေအာင္ သူလုပ္လုိက္ မယ္။ ဒုတိယ ဘာျဖစ္ႏုိင္လဲဆုိေတာ့ ဒါကအနာဂတ္အတြက္ သူတုိ႔လုပ္ေနက် အမ်ဳိးသားေရးေသြးခြဲမႈကုိ သူ ဖန္တီးဖုိ႔ လြယ္လြယ္ေလးျဖစ္သြားမယ္။ ဥပမာတပ္မွဴး ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဗမာစစ္တပ္က လာတဲ့လူေတြ ျဖစ္ၿပီး တပ္သားေတြက်ေတာ့ ၀ ရဲေဘာ္၊ သွ်မ္းရဲေဘာ္ေတြျဖစ္ရင္ ဒါေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ၿမိဳ႕ခံလူထုလႈပ္႐ွားမႈကုိ ပစ္ဟယ္ ခတ္ဟယ္လုပ္လာရင္-ဒါ ၀ တပ္ေတြပါ၊ သွ်မ္းတပ္ေတြပါဆုိၿပီး ျပည္တြင္းမွာ တသက္လုံး မေက် မခ်မ္းႏုိင္တဲ့ အမ်ဳိးသားေရး ရန္ၿငိဳးေတြ ျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးမွာဘဲ”။



REF: သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 12:38 PM , 0 comments
Labels:

ေမ့ေဆးစားၾကသူမ်ား - ေက်ာ္ေသာင္း

ေသာၾကာေန႕၊ 03 ေအာက္တုိဘာလ 2008

႐ွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႂကြမႈေၾကာင့္ အာဏာရွင္ဦးေန၀င္း ၂၆ ႏွစ္ၾကာ ထင္သလို ခ်ယ္လွယ္အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့ ေသာ မဆလ တစ္ပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဗုန္းဗုန္းလဲေစခဲ့ေသာ္လည္း အတိုက္အခံတို႔ဘက္မွ ျပည္သူ႔ ကိုယ္စားျပဳ အစိုးရတစ္ရပ္ မေဖၚေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ စစ္တပ္၏ အာဏာသိမ္းျခင္းကို ခံခဲ့ၾကရသည္။ လူထု အံုႂကြမႈႀကီးအတြင္း ေက်ာင္းသားျပည္သူ ရဟန္းရွင္လူမ်ားစြာ အသက္ေပးခဲ့ၾကရသည္။ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ပ်က္စီးခဲ့ၾကရံုမက အခ်ိဳ႕မွာ မိသားစုႏွင့္ခြဲခြာ၍ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ အသီးသီးသို႔ ေရွာင္တိမ္းလာခဲ့ၾကသည္။ ေရွာင္တိမ္းမရလိုက္သူမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းမွာ ေထာင္ပဲက်က်၊ အသက္ပဲေသေသ အာဏာရွင္ကို အနီးကပ္ တိုက္မည္ဟူေသာ ရဲရင့္ေတာက္ေျပာင္ေသာသူရဲေကာင္း ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ သတၱိရွင္အဖ႔ြဲ၀င္မ်ားး ေထာင္က်ခံ၍ ျပည္တြင္းတြင္ က်န္ေနခဲ့ၾကသည္။

ေက်ာင္းစိမ္းလံုခ်ည္၀တ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပံုကို ကိုင္ေဆာင္ရင္း၊ ေက်ာင္းသားႀကီးမ်ား၏ ေရွ႕မွ ခ်ီတက္ လာၾကေသာ မူလတန္း၊ အလယ္တန္းေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားငယ္မ်ားက ေသနတ္ကိုင္ စစ္ဗိုလ္စစ္သား မ်ားကို“ဗိုလ္ႀကီးတို႔ရယ္ ကိုကိုေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ မမေက်ာင္းသူေတြကို မပစ္ၾကပါနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က်မတို႔ ရွိခိုး ေတာင္းပန္ပါတယ္” ဆိုၿပီး ငိုယိုေျပာဆိုေနတဲ့ၾကားက ပစ္သတ္လိုက္တဲ့ ျမင္ကြင္းေတြဟာ မ်က္စိထဲက မထြက္ႏိုင္၊ အျပစ္မဲ့ ေက်ာင္းသား ျပည္သူ ရဟန္းရွင္လူမ်ားကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ရဲေသာ အာဏာ ရွင္ လက္ကိုင္တုတ္ စစ္တပ္ကို လက္နက္ကိုင္ၿပီး တိုက္မွရေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ပညာတတ္ေတြ အပါ အ၀င္ လူငယ္ရြယ္မ်ားစြာ ေတာထဲေရာက္လာၾကခဲ့ၾကသည္။ ရွစ္ေလးလံုး ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ စစ္အာဏာရွင္ မ်ားကို နည္းမ်ိဳးစံုႏွင့္ေတာ္လွန္ရင္း နယ္စပ္သို႔ အသီးသီး ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကသည္။ ထိုမွ်မက စစ္အစိုးရ၏ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းျခင္းေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမွ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ ၉၀ ျပည့္ ေ႐ြးေကာက္ခံအမတ္မ်ားလည္း ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္၊၊

ဒီပဲယင္း လူသတ္ပြဲႏွင့္ ၂၀၀ရ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း လြတ္ေျမာက္ နယ္ေျမသို႔ ျမန္မာ အေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္လာခဲ့ၾကရံုမက ၿပီးခဲ့ေသာ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း ေနာက္ပိုင္း တြင္လည္း ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား အေျမာက္အျမား ထပ္မံေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကသည္။ အလားတူ စီးပြါးေရး က်ပ္တည္းမႈႏွင့္ စစ္အစိုးရ၏ လူမ်ိဳးတုံးသတ္ျဖတ္မႈ ျပည္တြင္းစစ္တို႔ေၾကာင့္ အေ႐ွ႕အေနာက္ ျမန္မာနယ္စပ္ တေလွ်ာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားစြာ ေရာက္ရွိေနၾကၿပီးျဖစ္သည္၊၊

ထိုသို႔ ေရာက္ရွိလာၾကေသာ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရးေၾကာင့္၊ အေနာက္ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားက တတိယႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္ခြင့္ျပဳျခင္းစီမံကိန္းအရ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွစ၍ ဒုကၡသည္မ်ားကို လက္ခံခဲ့သည္မွာ ယခု ေနာက္ဆံုးစါရင္းအရ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေပါင္း ေသာင္းဂဏန္းအထိ အေျခခ် ေနထိုင္ေနၾကၿပီးျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံ တကာ မိသားစုမ်ား၏ ေစတနာ ေမတၱာမ်ားမွာ အထူးသာဓုေခၚစရာ ေကာင္းပါသည္။ သို႔ေသာ္ သာဓု မေခၚခ်င္သူမ်ားမွာ “ေမ့ေဆးစားၾကသူမ်ား” သာျဖစ္သည္။


အမွန္တကယ္ နယ္စပ္တြင္ လံုျခံဳေရးအေျခအေနတို႔ေၾကာင့္ တတိယႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ထြက္ခြာသြားၾကသူမ်ား အနက္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားပါ၀င္သကဲ့သို႔ စစ္အစိုးရ ရက္စက္ယုတ္မာမႈ မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုမ်ား၏ သနားၾကင္နာမႈမ်ားကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး တတိယႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ဒုကၡ သည္ ေလွႀကံဳစီးသြားၾကသူမ်ား၊ လူလိမ္လူညာမ်ား အေျမာက္အမ်ား ထြက္ခြာသြားၾကၿပီးျဖစ္သည္။ မိသားစု တစ္ခုလံုးက တတိယႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ေခၚယူခဲ့ၾကသည္။ ထိုထက္ဆိုးသည့္ လိမ္လည္မႈမွာ မ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္ခ်ီ၍ ေရာက္ရွိႏိုင္ေရးအတြက္ အပတ္တကုတ္ ႀကိဳးစားေနသည့္ အဖြဲအစည္းမ်ားရွိေနၾကသည္။ ဤသို႔ တတိယ ႏိုင္ငံ ထြက္ခြာေရးအတြက္ ထိုင္းနယ္စပ္တြင္ ေစ်းကြက္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေနပါသည္။

စစ္ဗိုလ္မ်ား၊ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ား အပါအ၀င္ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သူမ်ား၊ ႏိုုင္ငံေရးႏွင့္ လံုး၀ (လံုး၀) မပတ္သက္ ဖူးသူမ်ား အေျမာက္အျမား တတိယႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာထြက္ခြာသြားၿပီး၊ ထြက္ခြာ ေနၾကဆဲျဖစ္သည္။ မိမိတို႔ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္၍ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ အကုန္အက်ခံျပီး ထြက္ခြာသူမ်ားႏွင့္ ဒုကၡသည္ေလွႀကံဳစီး သြားၾကသူမ်ား၊ လူလိမ္လူညာမ်ားကို အားေပးကူညီၾကသူမ်ားမွာ ဒုကၡသည္ စခန္းတာ၀န္ခံမ်ားႏွင့္ ေဒသ အေျခစိုက္ ယူအန္အရာရွိမ်ားႏွင့္ ပြဲစားမ်ား၊ မ်ိဳးရိုးႏွင့္ခ်ီ၍ ႏိုင္ငံၾကီးမ်ားသို႔ ေရာက္ရွိေရး ေဆာင္ရြက္ေနၾက ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ေပၚေပၚထင္ထင္ လႈပ္ရွားလ်က္ရွိေနၾကဆဲျဖစ္သည္၊၊

က်ေနာ္တို႔ မ်က္ေစ့ေရွ႕ကပင္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ ျမန္မာသံရံုးေရွ႕တြင္ ျမန္မာ့အေရး လႈပ္ရွားတက္ႂကြသူမ်ားႏွင့္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ မပါဖူးၾကသူမ်ား၊ ဘန္ေကာက္တြင္ အလုပ္လုပ္ေနရင္း (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စီးေသာ ကားကို ေမာင္းေသာ ကားေမာင္းသမား၏ သားသမီး ဇနီးလုပ္လိုက္ၾကသူမ်ား၊ ရခိုင္မွာ ဆင္ျဖဴဖမ္းစဥ္ ေပၚတာဆြဲခံရလို႔ ဆိုသူကဆို၊ ဒီပဲယင္းမွာ ပါ၀င္ခဲ့သည္ဟု ေျပာလိုကေျပာ၊ ထိုင္းကို ေရာက္မွ အင္န္အဲလ္ဒီ ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးစပ္သူကစပ္၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရ အမတ္မင္းမ်ား၏ မိသားစုျဖစ္သူကျဖစ္၊) လိမ္သြားလိုက္ၾက သည္။

အေမရိကန္ကို ေရာက္ရွိသြားၿပီျဖစ္ေသာ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က “ကမၻာမွာ အဆင့္ျမင့္ ပညာေတြ လည္းတတ္၊ အေကာင္းဆံုး အေဆာက္အဦးႀကီးေတြနဲဲ႔ လိမ္လို႔ရတာ ယူအင္တစ္ဖြဲ႔ပဲရွိတယ္” လို႔ ေျပာဖူးပါ တယ္။ သူသည္ ႀကံဳရာလုပ္၊ ေသာက္စားေပ်ာ္ပါးၿပီးေနသြားေသာ လူငယ္တစ္ဦးသာျဖစ္သည္။ ၂၀၀၄၊၂၀၀၅ ပတ္၀န္းက်င္က ယူအင္ေခတ္ကို မီလိုက္သူမ်ား ဘန္ေကာက္မွာ အထူးေကာင္းစားခဲ့ၾကသည္။ ယူအင္ ေအာင္ၿပီးသူမ်ားႏွင့္ လက္ထပ္၍လည္း တတိယႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကသည္။

မည္သည့္နည္းႏွင့္ေရာက္ေရာက္၊ တတိယႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကသူဟူသမ်ွ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖါက္ခံ ေနရေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လက္ညႇိဳးထိုးျပီး ေရာက္ရွိသြားၾကသူမ်ားခ်ည္းျဖစ္သည္။ ဤသူမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး ကို ခုတံုးလုပ္၊ အေၾကာင္းျပၿပီး ေရာက္ရွိသြားၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဗိုလ္သန္းေရႊတို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေန၍ ငါတို႔အလကားေရာက္ၾကရသည္ဟု ဆိုသူမ်ားပင္ရွိၾကသည္၊၊

“တတိယႏိုင္ငံသို႔ ထြက္ခြာခါနီးသူတို႔ ေျပာေလ့ေျပာထရွိေသာ စကားမ်ားမွာ”

(၁) ငါ ဟိုမွာ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ၿပီးရင္ ခ်က္ခ်င္း ထိုင္းကိုျပန္လာၿပီး စစ္အစိုးရကို ျပဳတ္ေအာင္တိုက္မယ္။
(၂) ငါ ဟိုကိုေရာက္ရင္ ငါတို႔အဖြဲ႔အတြက္ လိုအပ္တာဟူသမ် ွငါ ေထာက္ပ့ံမယ္။
(၃) မင္းတို႔ ေတာ္လွန္ေရး ဆက္လုပ္ေနလိုက္ၾက ငါ ဟိုကိုေရာက္ရင္ မင္းတို႔ကို စပြန္ဆာေပးမယ္။
(၄) ငါ မင္းတို႔နဲ႔အတူေနခဲ့၊ ငတ္ခဲ့တာေတြ ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူး။ ငါ အဆင္ေျပတာနဲ႔ မင္းတို႔အဆင္ေျပ
ေစရမယ္ ငါကတိေပးတယ္။

တတိယႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ေရာက္ရွိၾကသူမ်ားသည္၊ ေရာက္စက တစ္ခါတစ္ေလ ဖုန္းဆက္တတ္ၾကေသာ္လည္း လမွသည္ ႏွစ္သို႔ေျပာင္းလာေသာအခါ အခ်ိဳ႕မွာ ထိုင္းမွာ က်န္ေနခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ အမည္ကို မမွတ္မိေတာ့ေခ်။ အင္တာနက္ေပၚတြင္ေတြ႔၍ ဂ်ီေတာ့ (ကြန္ပ်ဴတာစာရိုက္ေျပာစနစ္) ျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ပါက အလုပ္မ်ားေၾကာင္း စာေရး၍ ျပန္ေျပာတတ္ၾကသည္။

ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားက ဖုန္းစရိတ္သက္သာေသာ္လည္း ဖုန္းမဆက္ေတာ့ေပ။ ထိုင္းမွဆက္ေသာ္၊ ကား၀ယ္ထား၍ ေႂကြးတင္ေနေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္က မိမိေနရပ္မွာ အိမ္အသစ္ေဆာက္ေနေၾကာင္း၊ လုပ္ငန္းတစ္ခု လုပ္ေန ေၾကာင္း၊ အေႂကြးမ်ားရွိေၾကာင္းသာ ေျပာတတ္ၾကပါသည္။ အခ်ိဳ႕က ေျပာၾကသည္မွာ အဖြဲ႔ကုိ ထိန္းထားပါ။ က်ေနာ္တို႔ ေနာက္ကူညီပါမည္ႏွင့္ ေရွာင္လင္စကားမ်ားကို တြင္တြင္ေျပာလ်က္ ေတာ္လွန္နယ္ေျမတြင္ က်န္ ေနခဲ့ၾကေသာ မိခင္အဖြဲ႔အစည္း၊ လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္မ်ားကို တျဖည္းျဖည္း အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ေတာက္ သြားၾကသူကမ်ားသည္။

တတိယႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိသြားေသာ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ားက အၿမဲေထာက္ပ့ံ၍ ရပ္တည္ေနရေသာ အဖြဲ႔ အစည္း၊ စာအုပ္၊ စာေစာင္ဟူ၍ မရွိသေလာက္ရွားသည္။

က်ေနာ္ႏွင့္ အထူးခင္မင္ေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ အေျခစိုက္၍ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ားကို လုပ္ေနေသာ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က၊ က်ေနာ့္ကိုေျပာဖူးသည္။ “တတိယႏိုင္ငံကို ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ၿပီး ေရာက္သြားၾကတဲ့လူေတြဟာ၊ သူတို႔ တတိယႏိုင္ငံကို ထြက္ခြာစဥ္၊ စီးသြားတဲ့ေလယာဥ္မွာ အစားအစာေတြ ေကြ်းေမြးရာမွာ ေမ့ေဆးပါတယ္။ အဲဒီ ေမ့ေဆးကေတာ့၊ ငါဘာေၾကာင့္ ဒီလို တိုးတက္တဲ့ႏိုင္ငံကို ေရာက္လာ သလဲဆိုတာကို ေမ့တဲ့ေမးေဆးပါ” ဟူ၍ က်ေနာ့္ကို ေျပာပါသည္၊၊

အခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္၊ ဒုကၡသည္ အျဖစ္ေရာက္သြားသည္ဟု မထင္ေတာ့ပဲ မိဘခ်မ္းသာ၍ တရား၀င္ပတ္စပို႔ျဖင့္ ေရာက္လာသလုိ၊ မိမိႏိုင္ငံေရးကို အႀကီးအက်ယ္လုပ္လာသျဖင့္ ေရာက္လာသလို၊ မိမိေတာ္လြန္း၍ ေရာက္ လာသလို အေပါက္မ်ိဳး ခ်ိဳးၾကကုန္သည္။ ထိုင္းမွာ က်န္ေနခဲ့ၾကသူမ်ားကို ဆက္သြယ္ပါက တစ္ခုခု အကူ အညီေပးရမည္ကို စိုးရိမ္၍ ေတာ္ရံုႏွင့္ အဆက္အသြယ္ မလုပ္လိုၾကေတာ့ေပ။ ေၾသာ္္ ထိုသို႔ေသာသူမ်ားကို ေမ့ေဆးစားၾကသူမ်ားဟူ၍ မွတ္ခ်က္ျပဳေနမိေတာ့သည္။



REF: သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 12:22 PM , 0 comments
Labels:

Wednesday, January 28, 2009

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အန္အယ္လ္ဒီ ေတြ႕ခြင့္မေပးလွ်င္ ဂမ္ဘာရီႏွင့္ အန္အယ္လ္ဒီ ေတြ႕ျဖစ္ဖုိ႔မလြယ္ (ဦး၀င္းတင္)

၂၈ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

မစၥတာဂမ္ဘာရီမလာမီ အန္အယ္လ္ဒီဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ အႀကိဳ ေတြ႕ဆုံညႇိႏႈိင္းခြင့္မရခဲ့ပါက အန္အယ္လ္ဒီအေနျဖင့္ မစၥတာဂမ္ဘာရီႏွင့္ပင္ ေတြ႕ဆုံရန္မလုိေတာ့သည့္ သေဘာေဆာင္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ဦး၀င္းတင္က ေျပာၾကားသည္။

အန္အယ္လ္ဒီဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႀကိဳတင္ေတြ႕ဆုံႏုိင္မွာသာ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္သစ္၊ အစီအစဥ္သစ္မ်ား ေပၚထြန္းလာမည္ျဖစ္သည့္အတြက္ ယင္းေတြ႔ဆုံမႈကုိ လုိလား ေနျခင္းျဖစ္ကာ ေတြ႔ခြင့္မရပါက ႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္သစ္မ်ား ခ်မွတ္ႏုိင္မႈမရွိႏုိင္သျဖင့္ မစၥတာဂမ္ဘာရီႏွင့္ ေတြ႕ဆုံရန္ပင္မလုိေတာ့သည့္ သေဘာရွိေနေၾကာင္း ေခတ္ၿပိဳင္ႏွင့္ သီးျခားေမးျမန္းခန္းတြင္ ဦး၀င္းတင္က ယခုကဲ့သို႔ ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။



မၾကာမီက အန္အယ္လ္ဒီထံသုိ႔ ေပးပုိ႔ခဲ့ေသာ မစၥတာဂမ္ဘာရီ၏ စာတြင္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္း ၎ လာေရာက္ခဲ့စဥ္ ျမန္မာစစ္အစုိးရထံ တင္ျပခဲ့သည့္ လုပ္ငန္းစဥ္ (၅) ခ်က္ (စစ္အစိုးရက ထုိအခ်က္အားလုံး ကုိ ပယ္ခ်ခဲ့) ကုိ ေဆြးေႏြးလုိေၾကာင္း ေရးသားထားသည္။ မစၥတာဂမ္ဘာရီအေနျဖင့္ အသစ္မရွိဘဲ အေဟာင္းကုိသာ ပုိက္လာပါက အလုပ္ျဖစ္လိမ့္မည္မဟုတ္ဟု ဦး၀င္းတင္က ေျပာသည္။

အဆုိပါတင္ျပခ်က္ (၅) ရပ္တြင္ စီးပြားေရးကိစၥရပ္လည္းပါ၀င္ေနရာ စီးပြားေရးမွာ အေရးႀကီးေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေရးကိစၥရပ္မ်ားေဆြးေႏြးေနစဥ္ ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးရန္မလုိဟုလည္း ဦး၀င္းတင္က ယူဆသည္။ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ၏ တင္ျပခ်က္မ်ားသည္ နအဖအေပၚ မည္သုုိ႔မွ် အသက္မ၀င္ဘဲ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားကုိ ဆက္လက္ ဖမ္းဆီးေနၿမဲျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသမားမ်ား၏ မိသားစုမ်ား ဒုကၡေရာက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ေနမႈမ်ားကုိ လည္း ေထာက္ျပသည္။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ စစ္အစိုးရဘက္က အေျခခံဥပေဒကုိ ျပန္လည္သုံးသပ္ခြင့္ မေပးပါ က အန္အယ္လ္ဒီအေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ရန္ အေၾကာင္းမရွိဟုလည္း ဦး၀င္းတင္က ေျပာသည္။ စစ္ အစိုးရ၏ အေျခခံဥပေဒသည္ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ တရား၀င္ျဖစ္ေအာင္ က်ားကန္ေပးထားသည့္ ဥပေဒ ျဖစ္သည့္အတြက္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ေခတ္ေပါင္းမ်ားစြာ စစ္ကၽြန္ဇာတ္သြင္းမည့္ အေျခခံဥပေဒ ျဖစ္သည္ဟုလည္း ဦး၀င္းတင္က ေထာက္ျပသည္။

မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ စေနေန႔တြင္ ေရာက္ရွိမည္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တပတ္ အဂၤါေန႔တြင္ ျပန္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အဘူဒါဘီၿမိဳ႕ထုတ္ The National သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ယခုလာေရာက္မည့္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးေရးအတြက္ နအဖကုိ ေငြေၾကးအကူအညီေပးေရးကိစၥလည္းပါ၀င္သည္ဟု သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚေနသည္။ ဦး၀င္းတင္ကမူ အဆုိပါအစီအစဥ္မွာ ေအာင္ျမင္မည္ဟု လုံး၀မယူဆ ေၾကာင္း ေျပာသည္။



(မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ ဦး၀င္းတင္ႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္သတင္းေထာက္ မင္းႏုိင္သူ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္ အျပည့္အစုံ)

REF: ေခတ္ၿပိဳင္

Posted by ၀ိမုတၱိ at 4:47 PM , 0 comments
Labels:

လူထုကို ေခါင္းေဆာင္မယ့္သူေတြဟာ လူထုကိုနားလည္ရမယ္ - ရဲေဘာ္ ဖိုးသံေခ်ာင္း

၂၈ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉

တေလာက ေရဒီယိုအင္တာဗ်ဴးတခုမွာ အဖြဲ႕အစည္းတခုက တာဝန္ရွိသူတဦးကို သူတို႔မွာ ဘာ အစီအစဥ္ ေတြ ရွိသလဲလို႔ေမးေတာ့ သူက သူတို႔ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို ေျပာပါတယ္။ ဒီေနာက္ ေမးတဲ့သူက အဲဒီ အစီ အစဥ္ေတြ ေအာင္ျမင္မယ္လို႔ ယူဆပါသလားလို႔ ထပ္ေမးေတာ့ အဲဒီတာဝန္ရွိသူက ဒါကေတာ့ လူထုအေပၚ တည္တာပဲ၊ လူထုကိုေစာင့္ၾကည့္ရမွာပဲလို႔ ေျဖတာ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။

သူေျပာပံုက သူ႔ဘက္ကေတာ့ တာဝန္ေက်ၿပီ။ အဲဒီအတိုင္း လူထုကလိုက္လုပ္ရင္ ေအာင္ျမင္မွာပဲ၊ မေအာင္ျမင္ရင္ လူထုရဲ႕ တာဝန္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ပါ။ နားေထာင္ရင္း တုန္လႈပ္သြားမိပါတယ္။ လုပ္ငန္းစဥ္တခု၊ လမ္းစဥ္တရပ္ကို လူထုက လိုက္နာအေကာင္အထည္ေဖာ္တာမလုပ္ရင္ ဒါဟာ လူထုရဲ႕ တာဝန္ပဲလို႔ သံုးသပ္တာမ်ိဳးကို အရင္ သခင္စိုးပါးစပ္ကပဲ ၾကားဖူးပါတယ္။ အခု ႏွစ္ေပါင္း (၆ဝ) ေက်ာ္ ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သခင္စိုးနဲ႔ဘာမွမဆိုင္တဲ့ လူတဦးပါးစပ္ဆီက ၾကားရျပန္ပါတယ္။ ေျပာတဲ့ေလသံခ်င္း ေတာ့ မတူဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဓိပၸာယ္က အတူတူပါပဲ။ တနည္းေျပာရရင္ ကိုယ္ခ်မွတ္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ မွန္မမွန္ဆိုတာ အေရးမႀကီး၊ လိုက္လုပ္တဲ့လူမွာ စြမ္းရည္ရွိမရွိက အေရးႀကီးတယ္လို႔ဆိုတာ ျဖစ္ ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ဒီတေလာမွာ စက္တင္ဘာသံဃာ့အေရးအခင္းၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း အေတာ္ၾကာၾကာမၾကားရတဲ့ “ဗမာ ျပည္က လူထုေတြဟာ ေၾကာက္ေနၾကတယ္” ဆိုတဲ့စကားလည္း အေတာ္ေလး ျပန္ၾကားလာရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕မ်ားဆိုရင္ အေနာက္ႏိုင္ငံသားေတြေျပာတဲ့ ေလကိုလိုက္ၿပီး ဗမာျပည္က လူထုမို႔ေပါ့၊ တျခားႏိုင္ငံက လူထုသာဆိုလို႔ကေတာ့ ဒီလိုဖိႏွိပ္ေနရင္ ေပါက္ကြဲထြက္တာ ၾကာလွၿပီဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳးေတြေတာင္ ေျပာၾက ပါတယ္။ ဒီလိုအေျပာေတြနဲ႔ ေျပာင္းျပန္၊ ျပည္တြင္းကအသံတခ်ိဳ႕ကေတာ့ လူေတြဟာ ေသမထူး၊ ေနမထူး ျဖစ္ေနၿပီ၊ ဘာမွမေၾကာက္ေတာ့ဘူး၊ ေခါင္းေဆာင္မႈမရွိလို႔လို႔ ေျပာတာ ၾကားရပါတယ္။ အေရးေတာ္ပံုတရပ္၊ ေတာ္လွန္ေရးတရပ္ အခက္အခဲနဲ႔ ရင္ဆိုင္လာရၿပီဆိုရင္ ဟိုလူ႔အျပစ္တင္၊ ဒီလူ႔အျပစ္တင္လုပ္ၾကတာ မဆန္း ဘူးလို႔ေတာင္ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဘာမွမေဝဖန္လိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူလူထုကို အျပစ္တင္တာက်ေတာ့ မေဝဖန္လို႔မျဖစ္ပါဘူး။ ကိုယ္က က်ည္ဆန္မေျပာနဲ႔ ဒံုးပ်ံနဲ႔လွမ္းပစ္ေတာင္ မထိႏိုင္တဲ့ ေနရာမွာေနၿပီး ဟိုမွာ ေသနတ္ေျပာင္းထိပ္ေနရသူေတြကို ေၾကာက္တယ္လို႔ ေျပာတာဟာ မတရားလြန္းရာက်ပါတယ္။ ေသစရာရွိ ေတာ့ လူထုက ေသရတာပါ။

ေခါင္းေဆာင္မႈအတတ္ပညာမွာ အေရးႀကီးဆံုးက လူထုအေျခအေနကို နားလည္တာနဲ႔ လူထုလက္ခံႏိုင္တဲ့၊ လူထု လိုက္အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ့္ လုပ္ငန္းစဥ္တရပ္ခ်မွတ္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လူထုက အေကာင္အထည္ မေဖာ္ရင္ ဘာမွျဖစ္မလာပါဘူး။ အေဝးကေန ကြန္ပ်ဴတာတခု၊ အသံလႊင့္ခ်က္တခုနဲ႔ လူထုလႈပ္ရွားမႈႀကီးကို ထိန္းခ်ဳပ္တယ္ဆိုတာ ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာပဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လူထုထဲမွာဆင္း၊ လူထုနဲ႔အတူ တိုက္ပြဲဝင္ရပါမယ္။ ကိုယ္တိုင္မသြားႏိုင္ရင္ သြားႏိုင္တဲ့လူေတြဆင္း၊ အျမဳေတအင္အားအျဖစ္ျမႇဳပ္ႏွံ၊ အခ်ိန္တန္ရင္တိုက္ပြဲေဖာ္ စသျဖင့္ လုပ္ရပါတယ္။ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းဆိုတာ ေငြရွိရင္ျဖစ္တာပဲဆိုတာမ်ိဳး သေဘာထားလို႔မျဖစ္ပါ။ ေငြ လိုအပ္ပါတယ္။ မ်ားေလေကာင္းေလပါ။ ဒါေပမယ့္ ေငြနဲ႔ဝယ္ရတဲ့ ေျမေအာက္ေကဒါနဲ႔ တြဲလုပ္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ လူတိုင္းအနည္းဆံုး ႏွစ္ခါ စဥ္းစားၾကမွာပါပဲ။

တခ်ိဳ႕ေသာ ေခါင္းေဆာင္ (လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ထင္ေနသူ) ေတြဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကယ္တင္ရွင္လို႔ ထင္ေနၾကပါတယ္။ ဒါဟာ အဆိုးဆံုးပါပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လူထုအထက္ကလို႔ ထင္တဲ့လူဟာ တကယ္သာ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာရင္ လူထုရဲ႕အထက္မွာေနမွာ၊ လူထုထက္ပိုၿပီး အခြင့္ထူးေတြ ခံစားမွာ ေသခ်ာပါ တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ဟာ လူထုထက္ စာပိုဖတ္ထားတာ၊ အဆက္အသြယ္ ပိုေကာင္းတာအမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုေၾကာင့္မို႔ လူထုကို အႏံုအ-အေတြလို႔ထင္ရင္ မွားပါတယ္။ အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က အရာကိစၥေတြ၊ အထူးသျဖင့္ အေရးေတာ္ပံုေတြ၊ ေတာ္လွန္ေရးေတြရဲ႕ အႏိုင္အ႐ံႈးကို လူထုႀကီးက အဆံုးအျဖတ္ေပးတာ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို မေမ့ဖို႔ပါပဲ။

လူထုမပါရင္ ဘာမွျဖစ္မလာပါဘူး။ ေအာင္ပြဲဆိုတာကေတာ့ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေအာင္ပြဲကို ျပည္ပအကူအညီက ယူလာေပးမယ္လို႔ ယူဆေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ကိုယ့္ႏိုင္ငံက လူထုကိုေတာ့ စမ္းသပ္ ခန္းထဲက ယုန္လို၊ ပူးလိုသေဘာထား လုပ္ကိုင္ေနတာေတြကို ရပ္တန္းကရပ္သင့္ပါတယ္။ ေနာင္မွာ ရွင္းရ ခက္တဲ့ ျပႆနာေတြ သယ္လာတဲ့လူအျဖစ္ ကိုယ္ဟာ သမုိင္းတရားခံေတာင္ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။

လူထုနဲ႔ေကဒါ၊ လူထုနဲ႔ေခါင္းေဆာင္တို႔အၾကား မတူတာေတြကိုလည္း သေဘာေပါက္ရပါမယ္။ လူထုဟာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္း တခုတည္းကိုသာ အဓိကလုပ္ေနတဲ့ လူေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။ သူတို႔အေန နဲ႔ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ လံုးပန္းရသလို ေက်ာင္းသားဆိုရင္လည္း ပညာေရးအတြက္လံုးပန္းရ စသျဖင့္ အဓိကလုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ကိုယ္စီရွိၾကပါတယ္။ ေကဒါ၊ ႏိုင္ငံေရးသမား၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ ဆိုတာ ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းကို အဓိကထား လုပ္ေနသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ သူမ်ားထက္ ႏိုင္ငံေရး အသိလည္း ပိုျမင့္တယ္လို႔ ယူဆထားရတဲ့ လူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ လူထုကို ေကဒါ၊ ႏိုင္ငံေရးသမား၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တို႔လို အခ်ိန္မေရြး ထတိုက္ႏိုင္ရမယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္သင့္ပါဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕တာဝန္ ဟာ လူထုရဲ႕ အေျခအေနကို သိရွိၿပီး လူထုလိုက္ပါႏိုင္မယ့္အခ်ိန္၊ အဆင့္၊ တိုက္ပြဲသဏၭာန္တို႔ကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ေခါင္းေဆာင္ဟာ လူထုကို ဆရာလုပ္ဖို႔မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္က လူထုထက္ပိုသိတာ၊ ပိုတတ္တာေတြ ရွိႏိုင္ပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ လူထုမွာလည္း ကိုယ့္ထက္သိတာ၊ တတ္တာေတြ ရွိႏိုင္တယ္ဆိုတာ မေမ့သင့္ပါ။ ကုိယ့္ကို သူတို႔ကသိဖို႔ထက္ ကိုယ္က သူတို႔ကိုသိဖို႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္၊ ပိုလိုအပ္တယ္ဆိုတာလည္း သတိ ထားသင့္ ပါတယ္။ သူတို႔ကို ဆရာမလုပ္ခင္ သူတို႔ဆီမွာ တပည့္ခံသင့္ပါတယ္။ သူတို႔ကိုယ့္ကိုယံုဖို႔ဟာ အင္မတန္မွ အခရာက်ပါတယ္။ ဘယ္သူမွ ကိုယ္မယံုတဲ့ လူရဲ႕ ၫႊန္ၾကားခ်က္ကို လက္မခံပါဘူး။

ေနာက္ျပႆနာတခုက ေခါင္းေဆာင္မႈ (ေခါင္းေဆာင္ကိုယ္တိုင္လို႔ မဆိုတာ သတိျပဳပါ) ဟာ ေခါင္းေဆာင္ရ မယ့္အခ်ိန္မွာ ေခါင္းေဆာင္ရမယ့္ေနရာကို သင့္ေတာ္တဲ့သဏၭာန္နဲ႔ ေရာက္ရွိေနဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မႈ ဟာ နည္းသဏၭာန္မ်ိဳးစံုနဲ႔ လူထုဆီကို ေရာက္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ ကိုယ္ကတာဝန္ေပး ထားသူလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ တျခားနည္းနာေတြနဲ႔လည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ လူထုလိုအပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘာေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ၫႊန္ၾကားခ်က္နဲ႔ စိတ္ဓာတ္ အခ်ိန္မီေရာက္သြားဖို႔ အေရးႀကီး ပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ သံဃာ့အေရးအခင္းႀကီးတုန္းက စက္တင္ဘာလ(၂၉) ရက္ေန႔မွာ အေရအတြက္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိတဲ့ လူထုႀကီးဟာ ဒီအရင္ေန႔ေတြတုန္းကလိုပဲ သံဃာေတာ္ေတြ ထြက္လာမယ္ထင္လို႔ ဆူးေလဘုရားလမ္း၊ ပန္းဆိုးတန္းလမ္းတို႔မွာ စုေဝးေရာက္ရွိေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေျခအေနက အဲဒီအရင္တညကပဲ သံဃာေတာ္ေတြကို ေက်ာင္းေတြပိတ္ၿပီး ႐ိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးခဲ့လို႔ သူတို႔ဟာ ဆႏၵျပ ထြက္မလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ေန႔ခင္း (၁) နာရီ၊ (၂) နာရီ ေလာက္က်ေတာ့ ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့ လူထုႀကီးဟာ ေသာင္းဂဏန္းျဖစ္သြားပါၿပီ။ တကယ္လို႔သာ အဲဒီတုန္းက ေခါင္းေဆာင္မႈေပၚလာခဲ့ရင္၊ အနည္းဆံုးလူ (၄-၅) ေယက္ကေန သံဃာေတာ္ ေတြေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္ကုန္ၿပီ၊ လူေတြ ဆက္တိုက္ပြဲဝင္ၾကစို႔ဆိုတာမ်ိဳး လံႈ႕ေဆာ္ဦးေဆာင္ခဲ့ရင္ လူထုႀကီးဟာ မုခ်ေနာက္က ပါလာမွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ ဘယ္ေခါင္းေဆာင္မႈမွ ေပၚမလာလို႔ လူထုႀကီးဟာ တက္ တေခါက္ေခါက္နဲ႔ ျပန္သြားခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒါက ျပေနတာက ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ လူထုဆက္စပ္မႈျပႆနာကို ေသခ်ာ ေလးေလးနက္နက္ ေလ့လာေျဖရွင္း ရမယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ဒီတာဝန္ကို ေခါင္းေဆာင္မႈဘက္က ထမ္းေဆာင္ရမွာပါ။ စားဝတ္ေနေရးနဲ႔ လံုးခ်ာလိုက္ ေနတဲ့ လူထုက ဒါေတြကိုေလ့လာဖို႔၊ ေျဖရွင္းဖို႔ အခ်ိန္လည္းမရွိ၊ တျခား အခ်က္အလက္ေတြလည္း မရွိပါဘူး။ ဒါေတြကို မေျဖရွင္းဘဲ လူထုကိုပဲ ေမးေငါ့အျပစ္တင္ေနလို႔ကေတာ့ နီ႐ိုဘုရင္ရဲ႕လုပ္ရပ္နဲ႔ ကြာလွမွာမဟုတ္ပါ ဘူး။



REF: ေခတ္ၿပိဳင္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 4:45 PM , 0 comments
Labels:

နအဖ စစ္ဘက္ေရးရာလံုၿခံဳေရးအရာရွိႏွင့္ အဖြဲ႔ ၀ ေဒသအတြင္း လက္နက္ ျဖဳတ္သိမ္းခံရ

အဂၤါေန႕၊ 27 ဇန္န၀ါရီ 2009

၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအတြက္ ၿငိမ္းအဖြဲ႔မ်ားကို စည္း႐ုံးသိမ္းသြင္းရန္ စစ္ဘက္ေရးရာလုံၿခံဳေရး ၫႊန္ၾကားေရး မွဴးခ်ဳပ္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲျမင့္ႏွင့္ အဖြဲ႔ ပန္ဆန္းသို႔အသြား မိုင္းေပါက္တြင္ ၀ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔က ၎တို႔ ပါ လာေသာ လက္နက္ႀကီးမ်ားကို ျဖဳတ္သိမ္းထားေၾကာင္း တ႐ုပ္နယ္စပ္သတင္းရပ္ကြက္က ဆိုသည္။

ယခုလ ၁၇ - ၁၈ ရက္ စစ္ဘက္ေရးရာလုံၿခံဳေရး ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲျမင့္ႏွင့္အဖြဲ႔ အင္အား ၃၀ ခန္႔သည္ ၀ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအတြက္ ေဆြးေႏြးရန္ UWSA ပန္ဆန္း ဌာနခ်ဳပ္အသြား တပ္မဟာ ၄၆၈ ၀ နယ္ျခားလံုၿခံဳေရးအဖြဲ႔က ၎အဖြဲ႔ပါလာေသာလက္နက္ႀကီးမ်ားကို က်ဳိင္းတံုၿမိဳ႕ အေ႐ွ႕ေျမာက္ဘက္ ၁၀၂ ကီလိုမီတာအကြာ႐ွိ မိုင္းေပါက္မွ ျဖတ္သန္းသယ္ေဆာင္ခြင့္မျပဳဟု ဆိုကာ ေခတၱသိမ္းထားလိုက္သည္ဟုဆို၏။


၀ ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ပန္ဆန္းဌာနခ်ဳပ္႐ွိ အာဇာနည္ေက်ာက္တိုင္ ႏွင့္ ၀ ရဲေဘာ္မ်ား

UWSA တပ္မဟာ ၄၆၈ အရာရွိတခ်ဳိ႕ႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက - “ယခုလ အေစာပိုင္းက သွ်မ္းျပည္တိုင္းခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္ အထူးေဒသ ၄ တပ္မဟာ ၃၆၉ ဆီလူး နဲ႔ အထူးေဒသ ၂ တပ္မဟာ ၄၆၈ ဌာနခ်ဳပ္ မိုင္းေပါက္ဘက္လာမယ္လို႔ သတင္းၾကားထားေပမဲ့ မလာျဖစ္ဘူး။ အခုလာသြားတဲ့ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲျမင့္နဲ႔ အဖြဲ႔ ကိုလည္း မိုင္းေပါက္႐ွိ ၀ အဖြဲ႔က သူတို႔ပါလာတဲ့ လက္နက္ႀကီးေတြ ပန္ဆန္းကိုေပးမယူသြားဘူးလို႔ေျပာ တယ္။ ပစၥတိုတခ်ဳိ႕ကိုဘဲ ယူသြားခြင့္ေပးတယ္” - ဟုဆို၏။

ပန္ဆန္းသို႔ေရာက္သြားေသာ စရဖ လံုၿခံဳေရးအရာရွိ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲျမင့္သည္ ၀ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ား ႏွင့္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအတြက္ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းျခင္းမရေသာေၾကာင့္ စရဖ မွဴးႀကီး အမ်က္ေဒါသထြက္ကာ မိုင္းကာ၊ မိုင္းခတ္မွတဆင့္ က်ဳိင္းတံုဘက္သို႔ ျပန္ဆင္းသြားေၾကာင္း၊ လတ္တေလာ ၀ ႏွင့္ နအဖ ၾကား ဆက္ဆံေရး ပိုမိုတင္းမာလာေနေၾကာင္း ၎ကဆက္ေျပာျပ၏။

“၀ တပ္ဖြဲ႔ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ေအာက္မွာေနဖို႔ စစ္အစိုးရကိုယ္စားလွယ္ ေတြက ဆႏၵရွိတာကို ၀ အဖြဲ႔က လက္မခံဘူး။ အခုအေျခအေနက ပိုၿပီးတင္းမာလာတယ္။ ၀ ဘက္က ျပင္ ဆင္မႈေတြ ပိုလုပ္လာတယ္လို႔ေျပာရမွာဘဲ” - ဟု ဆို၏။

အေ႐ွ႕ေျမာက္တိုင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္သန္းထြဋ္ကလည္း သွ်မ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း သံလြင္အေ႐ွ႕ျခမ္း ၀ တပ္ဖြဲ႔ေတြ ကိုျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းဖို႔ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံု ဖိအားေပးခဲ့ရာ မေအာင္ျမင္ေသာေၾကာင့္ စစ္သည္၂၀၀- ၃၀၀ ခန္႔ ပို႔၍ အင္အားျပ ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ေသးေၾကာင္း၊ အတည္မျပဳႏိုင္ေသးေသာသတင္းအရ ၀ ႏွင့္ နအဖ ၾကား တိုက္ပြဲငယ္မ်ား ျဖစ္ပြားေနေၾကာင္း ဆိုပါသည္။




REF: သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 4:08 PM , 0 comments
Labels:

သွ်မ္းအေ႐ွ႕ထြက္ ေက်ာက္မီးေသြး ထိုင္းကုမၸဏီတူးခြင့္ရ - ျဖတ္လမ္းမွ သယ္ယူ ရန္ ျပႆနာ႐ွိ

ဗုဒၶဟူးေန႕၊ 28 ဇန္န၀ါရီ 2009

သွ်မ္းျပည္အေ႐ွ႕ပိုင္းထြက္ ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းတခုကို နအဖစစ္အစိုးရက ထိုင္းႏိုင္ငံ ဆာရာဘူရီ ေက်ာက္ မီးေသြး လုပ္ငန္းတခုအား ႏွစ္သံုးဆယ္ ကန္ထ႐ုိက္ျဖင့္ တူးယူခြင့္ေပးလိုက္ေၾကာင္း၊ ထိုင္းသို႔ ျဖတ္လမ္းျဖင့္ သယ္ေဆာင္လိုေသာေၾကာင့္ ျပႆနာမ်ားႏိုင္ေၾကာင္း ထိုင္းနယ္စပ္လုံၿခံဳေရးအ႐ွိတဦးက ဆိုသည္။

သံလြင္အေ႐ွ႕ျခမ္း မိုင္းဆတ္ၿမိဳ႕ အေ႐ွ႕ေျမာက္ဘက္ မိုင္ ၃၀ ေက်ာ္အကြာ မံုးကုတ္(ေခၚ) မိုင္းခုတ္ ထြက္ ေက်ာက္မီးေသြးမ်ား တူးယူခြင့္တင္ဒါကို စစ္အစိုးရက ထိုင္းႏိုင္ငံ ဆာရာဘူရီ ေက်ာက္မီးေသြး ကုမၸဏီ (Saraburi Coal Mining) ကို ႏွစ္ ၃၀ စာခ်ဳပ္ျဖင့္ ၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာလ ေႏွာင္းပိုင္းက ေပးလိုက္ေၾကာင္း၊ ေက်ာက္မီးေသြးမ်ားအား ထိုင္းသို႔သယ္ေဆာင္ရာတြင္ မိုင္းဆတ္၊ မံုးကုတ္၊ မိုင္းလုံ၊ တာခ်ီလိတ္ - မယ္ဆိုင္ လမ္းကိုအသံုးမျပဳလိုဘဲ ျဖတ္လမ္းျဖင့္ ေတာင္ဘက္စူးစူး မံုးကုတ္ - မိုင္းတြမ္း - ေယာင္ခါ - မယ္က်ဳတ္ မွတဆင့္ ထိုင္းနယ္စပ္ကိုျဖတ္၍ မံု႔ေကာ၀္လန္ - ဟင္တက္ မွ ခ်င္း႐ုိင္းသို႔ တိုက္႐ုိက္ သယ္ေဆာင္လိုသည္ ဟု ဆို၏။

အမည္မေဖၚလိုသူ ထိုင္းနယ္စပ္လံုၿခံဳေရးအရာ႐ွိတဦးက- “ေယာင္ခါ-မယ္က်ဳတ္(သွ်မ္းဘက္ျခမ္း) မံုေကာ၀္ လန္႐ြာ(ထိုင္းဘက္ျခမ္း) ဟင္တက္-ပါဆန္းလမ္းကေန ခ်င္း႐ုိင္းကို ေက်ာက္မီးေသြးသယ္ဖို႔ ဆာရာဘူရီ ကုမၸဏီက လမ္းေဖါက္မယ္လို႔ သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္ေတြကို စာတင္ထားတယ္။ လမ္းေဖါက္ႏိုင္ မေဖါက္ ႏိုင္ အေျခအေနၾကည့္ဖို႔ ခ်င္း႐ုိင္း ခ႐ုိင္အာဏာပိုင္ေတြ ဆပ္ေကာ္မတီဖြဲ႔ၿပီး ကြင္းဆင္းေလ့လာေနတယ္။ အဲဒီ လမ္းေၾကာင္းဖြင့္ရင္ နယ္စပ္ျပႆနာ ပိုမ်ားလာႏိုင္တယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ တာခ်ီလိတ္ - မယ္ဆိုင္ အမွတ္ ၂ တံတားက၀င္ရင္ အေကာင္းဆံုးဘဲ” - ဟုဆို၏။

ျဖတ္လမ္းမွတဆင့္ သယ္ေဆာင္လွ်င္ (၁) သဘာ၀သစ္ေတာျပဳန္းတီးမႈအႏၱရာယ္၊ (၂) လူကုန္ကူးမႈျပႆနာ၊ (၃) မူးယစ္ေမွာင္ခိုျပႆနာ၊ (၄) သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္ေတာင္ပိုင္း လႈပ္႐ွားနယ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ နယ္စပ္ လံုၿခံဳေရးဆိုင္ရာျပႆနာမ်ား ႀကံဳေတြ႔လာႏိုင္ဘြယ္ရွိေၾကာင္း ၎ကေျပာျပသည္။

သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္ (ေတာင္ပိုင္း) က်ဳိင္းတံုစစ္နယ္ေျမ တပ္မဟာမွဴးတဦးကေတာ့-“ေက်ာက္မီးေသြး သယ္ဖို႔ နအဖဆီပါမစ္ရထားတဲ့ ထုိင္းကုမၸဏီက က်ေနာ္တို႔ လႈပ္႐ွားနယ္ေျမအတြင္းမွာ လမ္းခ်ဲ႕/ေဖါက္မယ္ ေတာ့ ၾကားတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ကို အခုထိ တိုက္႐ုိက္အေၾကာင္းၾကားတာ၊ သယ္ေဆာင္ခြင့္လာေတာင္း တာ မ႐ွိေသးဘူး။ အဲ့စီမံကိန္း လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖၚမယ္ဆိုရင္ အားလံုးအတြက္လံုၿခံဳေရးက ေတာ့ထိမွာဘဲ” - ဟုဆို၏။

ထိုင္းနယ္စပ္ သွ်မ္းျပည္အေရးေလ့လာသူမ်ားကလည္း - “အခု နအဖ က ထိုင္းကုမၸဏီကို ေက်ာက္မီးေသြး တူးဖို႔ ႏွစ္ ၃၀ ေပးလိုက္တယ္ဆိုတာက SSA လႈပ္ရွားနယ္ေျမက်ဥ္းသြားေအာင္ တမင္ဖန္တီးတာဘဲ။ လမ္း ေဖါက္ဖို႔ေတာင္ အနည္းဆံုး တႏွစ္ခဲြေလာက္ေတာ့ အခ်ိန္ယူရမွာ” - ဟုဆို၏။

မံုးကုတ္ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းမွတဆင့္ ေက်ာက္မီးေသြးဆိုင္ရာ အသံုး၀င္သတၱဳမ်ားအားလံုး တရက္လွ်င္ အနည္းဆံုး တန္ခ်ိန္ ၅၀၀၀ ထိုင္းသို႔ တင္ေဆာင္ႏိုင္မည္ဟု အဆိုပါကုမၸဏီမွ ကြၽမ္းက်င္ပညာ႐ွင္မ်ားက ခန္႔မွန္းထားၾကသည္။ အလားတူပင္ သွ်မ္းျပည္အလယ္ပိုင္း ေက်းသီးၿမိဳ႕နယ္တြင္ လြန္ခဲ့သည့္ ၆ - ၇ ႏွစ္က ေက်ာက္မီးေသြးေတြ႕ရွိထားေသာေၾကာင့္ တူးေဖၚရန္ နအဖ စစ္အစိုးရက ေဒသခံလယ္/ယာ/ျခံေျမအမ်ား အျပားသိမ္းယူထားေၾကာင္း သွ်မ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းသတင္းရပ္ကြက္ကလည္း ဆိုသည္။




REF: သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 4:04 PM , 0 comments
Labels:

ေညာင္ေရႊေဟာ္နန္းအား နအဖစစ္အစိုးရက ဗုဒၶျပတုိက္အျဖစ္ေျပာင္းလဲ

ေသာၾကာေန႕၊ 23 ဇန္န၀ါရီ 2009

ေညာင္ေရႊၿမိဳ႕ (ယခင္ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြားေဟာ္နန္း) သမုိင္းျပတုိက္ကို ဗမာစစ္အစိုးရက ဗုဒၶျပတိုက္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲလုိက္ေၾကာင္း ေဒသခံသတင္းရပ္ကြက္က ဆုိသည္။


ေညာင္ေ႐ႊေဟာ္နန္း




REF: သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 3:57 PM , 0 comments
Labels:

(၂၀၀၉)၊ ဂမ္ဘာရီႏွင့္ အနာဂါတ္ ဒီမိုကေရစီ - မင္းမင္း (လူထုအသံ)

(၂၀၀၉) ခုႏွစ္အတြင္း ခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္လာသည္မွာ တလပင္ ျပည့္လုလုရွိၿပီ။ ျမန္မာျပည္သူမ်ား အေနႏွင့္ ေလာကငရဲကို က်ခံ ေနရသည့္ကာလမွာ လည္း (၂၀၀၈) ခုႏွစ္မွ ေနာက္ထပ္တႏွစ္ တိုးလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
စစ္အာဏာရွင္တို႔၏ ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာကို အာသာငမ္းငမ္း ဆုပ္ကိုင္ရယူထားမႈ၊ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အား ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿပီး မတရားေထာင္ဒါဏ္မ်ား ခ်မွတ္ေနမႈတို႔သည္ မျမင္ခ်င္၊ မၾကားခ်င္မွအဆံုး ဆက္လက္ အရွိန္ေကာင္းေနဆဲသာ ျဖစ္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ကမာၻ႔ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးက ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီး မစၥတာ အီဘရာ ဟမ္ ဂမ္ဘာရီအား ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေစလႊတ္ဦးမည္ဟု ဆိုလာျပန္ေခ်သည္။ ဂမ္ဘာရီသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရး အတြက္ ခပ္ရွင္းရွင္း ေျပာရလွ်င္ ဘာမွ သံုးမရသည့္ ပုဂၢိဳလ္တဦးမွန္း ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး မစၥတာဘန္ကီမြန္း ကိုယ္တိုင္ သိရွိၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္တႀကိမ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေစလႊတ္မႈသည္ ႏွစ္သစ္အတြက္ ထားရွိေသာ ျမန္မာတို႔၏ ႏိုင္ငံေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္္သစ္အတြက္ ဆိုးရြားေသာ တုန္႔ျပန္မႈတခု သာ ျဖစ္လာပါေတာ့သည္။


(၂၀၀၉) သည္ ကမာၻ႕သမိုင္းအတြက္ စကတည္းက ယဥ္သကိုဟု ေမာ္ကြန္းေရးထိုးရမည့္ ကာလလည္း ျဖစ္ လာခဲ့သည္။ ႏွစ္သစ္ကူးတြင္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသ ေသနတ္သံ၊ ဗံုးသံမ်ားက ကမာၻေပၚရွိ ႏိုင္ငံအသီးသီး မွ ျပည္သူမ်ား ဟစ္ေၾကြးခဲ့ေသာ "Happy New Year" ဆိုသည့္ ေပ်ာ္ရႊင္ ေအာ္ဟစ္သံမ်ားထက္ မ်ားစြာ က်ယ္ေလာင္ေနခဲ့သည္။ လူေတြ ေသာက္ေသာက္လဲ ေသေၾကေနသည့္ အစၥေရး-ဟားမတ္အေရးကို မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး ဥေရာပဘက္ မ်က္စပစ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ ေရခဲမွတ္ေအာက္ ဒီဂရီမ်ားစြာ က်ဆင္းေနသည့္ ေအးခဲေသာ ေဆာင္းရာသီတြင္ ေလာင္စာမလံုေလာက္သျဖင့္ ကေလးငယ္မ်ား၏ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားကိုပင္ ပိတ္ထားရသည့္ စိတ္ညစ္ညဴးဖြယ္ ရုရွား-ယူကရိန္း ဓာတ္ေငြ႔အေရးအခင္းကို ႀကံဳရျပန္သည္။ ထိုအေျခအေန မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ကမာၻက မ်က္စိေဒါက္ ေထာက္ ၾကည့္ေနေသာ အာရံု၀င္စားမႈသည္ ကမာၻ႕အေရးမ်ားသို႔ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းသြားခဲ့ရသည္။

ယခုေတာ့ ကုလသမဂၢအေနႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသ၏ အထီးက်န္ဆံုးႏိုင္ငံဆီသို႔ ျပန္လည္ ဦးလွည့္ ကာ ျပဳျပင္မႈမ်ားျပဳလုပ္ရန္ ျပင္ဆင္လာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ (၂၀၀၉) ခုႏွစ္အတြင္း အိုဘားမား အေမရိကန္ သမတအျဖစ္ က်မ္းက်ိန္မႈဆီ စိတ္၀င္စားခဲ့ၾကသည့္ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံအသီးသီးတို႔သည္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္ ဆီသို႔ သမင္လည္ျပန္ ေငးေမာလာခဲ့ၾကျပန္သည္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဦးႏု၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ကဲ့သို႔ ကမာၻတလႊားမွ ေလးစားၾကည္ညိဳရသည့္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေပၚထြက္ခဲ့ေသာ အစဥ္အလာေကာင္းႏွင့္ ရပ္တည္ေနေသာ ႏိုင္ငံတခုျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လည္း ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းသည္က လက္ရွိအခ်ိန္တြင္မူ ကမာၻေပၚတြင္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို အဆိုးရြား ဆံုး ႏွိပ္ကြပ္ေနသည့္ အာဏာရွင္ အစိုးရလက္ေအာက္ က်ေရာက္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္ေနေတာ႔သည္။

ယခုတေခါက္ လာေရာက္မည့္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္သည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို စစ္ အစိုးရက (၁၀၄) ႏွစ္ထိ သက္တမ္းရွိေသာ ေထာင္ဒါဏ္မ်ား မတရားခ်မွတ္ေနမႈအား စစ္ေဆးရန္ လာ ေရာက္ျခင္း ျဖစ္ဖြယ္ရွိသည္။ ထိုကိစၥသည္ ကမာၻသိလုပ္ရပ္ႀကီးျဖစ္ၿပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရက ေျပာင္ေျပာင္တင္း တင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ အဓမၼစီရင္မႈမ်ား ျဖစ္သည္။ နည္းမွန္လမ္းမွန္ျဖင့္ စစ္ေဆးမည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာ စစ္ အစိုးရ၏ ရက္စက္ယုတ္မာမႈမ်ား ဘူးေပၚသလို ဘြားကနဲေပၚလာမည္မွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲပင္ျဖစ္ သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုေနရာတြင္ ေမးစရာေမးခြန္းတခု ရွိလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍သာ ျမန္မာ စစ္ အစိုးရ၏ လုပ္ရပ္မ်ားတြင္ ျပစ္မႈထင္ရွားေၾကာင္း ေသခ်ာခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ကုလသမဂၢအေနႏွင့္ တရားမွ်တ ေသာ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ိဳး ျပဳလုပ္ႏိုင္မည္လား ? ဆိုသည္မွာ စဥ္းစားစရာ အေျခအေနတခု အျဖစ္ သတ္မွတ္လာရမည္ ျဖစ္သည္။

အစၥေရးႏိုင္ငံက ဂါဇာေဒသသို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထိုးစစ္ဆင္ေနခ်ိန္တြင္ ကုလသမဂၢေလာက္ အသံက်ယ္ က်ယ္ ကန္႔ကြက္သည့္ အသင္းအဖြဲ႔ မရွိခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း အစၥေရးသည္ (၂၂) ရက္ၾကာ တိုက္ပြဲႀကီးကို စိတ္ႀကိဳက္ဆင္ႏႊဲၿပီး ပါလက္စတိုင္း (၇၀၀၀) ေက်ာ္ကို သုတ္သင္သြားသည္။ စစ္ပြဲၿပီးခ်ိန္အထိ ကုလသမဂၢ အေနႏွင့္ အစၥေရးအား ထိုက္တန္ေသာ အေရးယူမႈ တစံုတရာ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ဂါဇာစစ္ပြဲေၾကာင့္ ကုလသမဂၢအေနႏွင့္ သိကၡာက်ခဲ့သလို ထိုအဖြဲ႔အစည္းတခုလံုးသည္ အေမရိကန္၊ တရုတ္ႏွင့္ ရုရွားစေသာ ထိပ္တန္းအင္အားႀကီးႏိုင္ငံမ်ား၏ ဩဇာလႊမ္းမိုးမႈကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေၾကာင္း ေပၚလြင္လာခဲ့သည္။ ယခုလည္း ျမန္မာအစိုးရ၏ လုပ္ရပ္မ်ားသည္ တရားမဲ့ ယုတ္မာမႈမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္သည့္တိုင္ တရုတ္ႏွင့္ ရုရွားတို႔က ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ျပဳလုပ္လာမည္ဆိုလွ်င္ အဘယ္သို႔ ရွိမည္နည္း။ ေသခ်ာပါသည္။ ဒံုရင္းက ဒံုရင္းသာ ျဖစ္ပါေတာ့မည္။

ၿပီးခဲ့ေသာ ႏွစ္အတြင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ေတာ္အျဖစ္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ လာေရာက္ခဲ့စဥ္က ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ မရခဲ့သ လို အတိုက္အခံ NLD ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း လက္ခံေတြ႔ဆံုရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့ သည္။ ထိုျဖစ္ရပ္သည္ ဂမ္ဘာရီ၏ အဆင့္ကို ေပၚလြင္သြားေစခဲ့သလို ျမန္မာစစ္အစိုးရေရာ၊ ဒီမိုကေရစီ လိုလားသူ NLD ပါတီကပါ ကုလသမဂၢ၏ စြမ္းေဆာင္မႈကို တန္ဖိုးမထားေၾကာင္း သိသာေစခဲ့သည္။ အာဏာ ရ အစိုးရတခုအေနႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔ႀကီးျဖစ္ေသာ ကုလသမဂၢကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့ ျခင္း ျဖစ္သလို NLD ပါတီကလည္း ဂမ္ဘာရီသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းလဲေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးတို႔အတြက္ လူမွန္ေနရာမွန္ပုဂၢိဳလ္ဟု မယံုၾကည္ေၾကာင္း အတိအလင္း ေၾကျငာခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ႏွစ္ဖက္စလံုးမွ တန္ဖိုးထားေလးစားမႈမရွိေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေနာက္တႀကိမ္ လာေရာက္ေပဦးမည္။

တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တရားမွ်တမႈကင္းမဲ့ၿပီး လူေမြးလူေရာင္ မေျပာင္ေတာ့ေအာင္ စုတ္ျပတ္ႏံုခ်ာ သည့္ အေျခအေနမ်ိဳးကို စစ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ကာလရွည္ၾကာစြာ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရၿပီး ျဖစ္သည္။ လူသား တိုင္းသည္ လြတ္လပ္မႈကိုျမတ္ႏိုးေသာ စိတ္အခံရွိသည့္အတိုင္း မတရား ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ စစ္အစိုးရကို ေတာ္လွန္လိုေသာ ခံစားခ်က္သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္း၏ စိတ္ႏွလံုးတြင္ စြဲၿမဲထင္ဟပ္လွ်က္ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ လည္း လက္နက္အားကိုးျဖင့္ ရက္စက္ရမ္းကားေသာ စစ္ဘီလူးမ်ား၏ ေသြးဆာေသာ လူသတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ အားမတန္၍ မာန္ေလ်ာ့ေနခဲ့ရသည္။ ႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္အတြင္းမွ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ျပန္ေသာ္လည္း ေရွ႕ေနပင္ ငွားရမ္းခြင့္မရွိေသာ တရားခြင္ႏွင္႔ ႏိုင္လိုမင္းထက္ ဥပေဒသမ်ားတြင္ ေသဒါဏ္ထက္ ဆိုးေသာ ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒါဏ္မ်ား ခ်မွတ္ခံရျပန္သည္။ ျမန္မာ့့ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ ဆုပ္လဲစူး၊ စားလဲရူး အေျခအေနထဲ တြင္ တႏွစ္ၿပီးတႏွစ္ အလူးအလိမ့္ ျဖတ္သန္းရင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အလင္းေရာင္ကို မြတ္သိပ္စြာ ေမွ်ာ္လင့္ ေနခဲ့ၾကရသည္။

ယခုေတာ့ တႏွစ္ေျပာင္းခဲ့ ျပန္ေခ်ၿပီ။ ႏွစ္သစ္ကူးၿပီး တလျပည့္လု အခ်ိန္ထိ ျမန္မာ့အေရးအတြက္ ထူးျခား ေသာ ေျပာင္းလဲမႈကို အရိပ္အေယာင္မွ် မျမင္ရေသး။ လမ္းေပ်ာက္ေနဆဲ အေျခအေနေအာက္တြင္ ျမန္မာ အစိုးရသည္ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ဆီသို႔ ေနာက္ျပန္ဆြဲၿပီး အာဏာရွင္စနစ္ကို အသက္သြင္းေနသမွ်ကိုလည္း မဟန္႔တားႏိုင္ေသး။ တိုးတက္မႈသည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ မသိသာေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အက်ဥ္း ေထာင္မ်ားတြင္မူ သိသာလာခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား (၂၁၀၀) တိုးလာသည္။ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းႀကီးႏွင့္ (၂၀၀၇) ခုႏွစ္ ေရႊအိုေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအတြင္း လႈပ္ရွားခဲ့ၾကသူမ်ားသည္ အဆိုပါ အက်ဥ္းသားမ်ား၏ အမ်ားစုအျဖစ္ ပါ၀င္ေနခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာ စစ္အစိုးရက ၎တို႔ ႏိုင္ငံ အတြင္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မရွိပါဟု လက္ပါးေစ မီဒီယာမ်ားမွ တဆင့္ အသံေကာင္းဟစ္လို႔ ေကာင္းေန ဆဲပင္။

ျမန္မာ စစ္အစိုးရသည္ ေခတ္မီ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္သြားမည့္ ဥပေဒမူၾကမ္းကို (၂၀၁၀) တြင္ အတည္ျပဳေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ျပည္သူမ်ား၏ ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ ေထာက္ခံမႈေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္သစ္ႀကီးဆီသို႔ အေရာက္လွမ္းႏိုင္ေတာ့မည္ဟု အစိုးရက အသံေကာင္း ဟစ္ေနဆဲပင္။ အေျခအေန သည္ ေကာက္ရိုးတမွ်င္ေလာက္မွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့ဟု သိေနသည့္တိုင္ NLD အပါအ၀င္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံ ေရး ပါတီမ်ားသည္ ေသြးရူးေသြးတန္းႏွင့္ ယံုၾကည္ခ်က္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားၾကဆဲပင္။ ျမန္မာအစိုးရသည္ NLD ၏ အင္အားကို နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုႏွင့္ ၿဖိဳခြဲၿပီးေနာက္ ၎တို႔ အလိုရွိသည့္အရာကို အရယူဖို႔ အၿပံဳးမပ်က္ ခရီး ဆက္ ေနဆဲပင္။

တႏွစ္ေတာ့ ကူးခဲ့ျပန္ပါၿပီ။ ထို႔အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ ကူးေျပာင္းေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္လည္း အင္အား ပိုမိုခ်ိနဲ႔လာၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကေတာ့ လာပါဦးမည္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္ သြားပါဦးမည္။ ႏိုင္ငံတကာသို႔ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားသည္ ထင္သေလာက္ မလြယ္ ေၾကာင္း အာေပါင္ အာရင္းသန္သန္ ရွင္းျပဦးမည္။ ျမန္မာ စစ္အစိုးရကလည္း ထင္တိုင္း ႀကဲဦးမည္။ NLD က လည္း ဂမ္ဘာရီႏွင့္ ဘာဆိုဘာမွ် ျဖစ္လာမည္ မဟုတ္ဘူးဟု အျပစ္တင္ဦးမည္။ အရာအားလံုးသည္ ပံုမွန္ အတိုင္း လည္ပတ္သြားမည္သာျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အကဲခတ္မ်ားက သံုးသပ္ထားသည္။ (၂၀၀၉) ကို ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္မွာ တလပင္ တင္းတင္းျပည့္ေပေတာ့မည္။ ႏွစ္သစ္တခုအတြက္ ျဖစ္လာရန္ ခဲယဥ္း ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ အသစ္အတြက္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား ေသြးရူးေသြးတန္း ေမွ်ာ္လင့္ေနေသာ္လည္း ဂမ္ဘာရီ တေယာက္ ထိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားအတြက္ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ဖို႔ ဆိုသည္ကေတာ့ အေတာ္ေလး ျဖစ္ႏိုင္ေခ် နည္းေသးေၾကာင္း လက္ခံရမည္သာ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။



မင္းမင္း ( လူထုအသံ )
REF: လူထုအသံ

Read More...
Posted by ၀ိမုတၱိ at 10:58 AM , 0 comments
Labels:
Subscribe to: Posts (Atom)

အေပၚသို႔