(၂၀၀၉)၊ ဂမ္ဘာရီႏွင့္ အနာဂါတ္ ဒီမိုကေရစီ - မင္းမင္း (လူထုအသံ)

(၂၀၀၉) ခုႏွစ္အတြင္း ခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္လာသည္မွာ တလပင္ ျပည့္လုလုရွိၿပီ။ ျမန္မာျပည္သူမ်ား အေနႏွင့္ ေလာကငရဲကို က်ခံ ေနရသည့္ကာလမွာ လည္း (၂၀၀၈) ခုႏွစ္မွ ေနာက္ထပ္တႏွစ္ တိုးလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
စစ္အာဏာရွင္တို႔၏ ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာကို အာသာငမ္းငမ္း ဆုပ္ကိုင္ရယူထားမႈ၊ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အား ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿပီး မတရားေထာင္ဒါဏ္မ်ား ခ်မွတ္ေနမႈတို႔သည္ မျမင္ခ်င္၊ မၾကားခ်င္မွအဆံုး ဆက္လက္ အရွိန္ေကာင္းေနဆဲသာ ျဖစ္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ကမာၻ႔ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးက ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီး မစၥတာ အီဘရာ ဟမ္ ဂမ္ဘာရီအား ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေစလႊတ္ဦးမည္ဟု ဆိုလာျပန္ေခ်သည္။ ဂမ္ဘာရီသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရး အတြက္ ခပ္ရွင္းရွင္း ေျပာရလွ်င္ ဘာမွ သံုးမရသည့္ ပုဂၢိဳလ္တဦးမွန္း ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး မစၥတာဘန္ကီမြန္း ကိုယ္တိုင္ သိရွိၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္တႀကိမ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေစလႊတ္မႈသည္ ႏွစ္သစ္အတြက္ ထားရွိေသာ ျမန္မာတို႔၏ ႏိုင္ငံေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္္သစ္အတြက္ ဆိုးရြားေသာ တုန္႔ျပန္မႈတခု သာ ျဖစ္လာပါေတာ့သည္။

(၂၀၀၉) သည္ ကမာၻ႕သမိုင္းအတြက္ စကတည္းက ယဥ္သကိုဟု ေမာ္ကြန္းေရးထိုးရမည့္ ကာလလည္း ျဖစ္ လာခဲ့သည္။ ႏွစ္သစ္ကူးတြင္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသ ေသနတ္သံ၊ ဗံုးသံမ်ားက ကမာၻေပၚရွိ ႏိုင္ငံအသီးသီး မွ ျပည္သူမ်ား ဟစ္ေၾကြးခဲ့ေသာ "Happy New Year" ဆိုသည့္ ေပ်ာ္ရႊင္ ေအာ္ဟစ္သံမ်ားထက္ မ်ားစြာ က်ယ္ေလာင္ေနခဲ့သည္။ လူေတြ ေသာက္ေသာက္လဲ ေသေၾကေနသည့္ အစၥေရး-ဟားမတ္အေရးကို မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး ဥေရာပဘက္ မ်က္စပစ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ ေရခဲမွတ္ေအာက္ ဒီဂရီမ်ားစြာ က်ဆင္းေနသည့္ ေအးခဲေသာ ေဆာင္းရာသီတြင္ ေလာင္စာမလံုေလာက္သျဖင့္ ကေလးငယ္မ်ား၏ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားကိုပင္ ပိတ္ထားရသည့္ စိတ္ညစ္ညဴးဖြယ္ ရုရွား-ယူကရိန္း ဓာတ္ေငြ႔အေရးအခင္းကို ႀကံဳရျပန္သည္။ ထိုအေျခအေန မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ကမာၻက မ်က္စိေဒါက္ ေထာက္ ၾကည့္ေနေသာ အာရံု၀င္စားမႈသည္ ကမာၻ႕အေရးမ်ားသို႔ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းသြားခဲ့ရသည္။

ယခုေတာ့ ကုလသမဂၢအေနႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသ၏ အထီးက်န္ဆံုးႏိုင္ငံဆီသို႔ ျပန္လည္ ဦးလွည့္ ကာ ျပဳျပင္မႈမ်ားျပဳလုပ္ရန္ ျပင္ဆင္လာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ (၂၀၀၉) ခုႏွစ္အတြင္း အိုဘားမား အေမရိကန္ သမတအျဖစ္ က်မ္းက်ိန္မႈဆီ စိတ္၀င္စားခဲ့ၾကသည့္ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံအသီးသီးတို႔သည္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္ ဆီသို႔ သမင္လည္ျပန္ ေငးေမာလာခဲ့ၾကျပန္သည္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဦးႏု၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ကဲ့သို႔ ကမာၻတလႊားမွ ေလးစားၾကည္ညိဳရသည့္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေပၚထြက္ခဲ့ေသာ အစဥ္အလာေကာင္းႏွင့္ ရပ္တည္ေနေသာ ႏိုင္ငံတခုျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လည္း ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းသည္က လက္ရွိအခ်ိန္တြင္မူ ကမာၻေပၚတြင္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို အဆိုးရြား ဆံုး ႏွိပ္ကြပ္ေနသည့္ အာဏာရွင္ အစိုးရလက္ေအာက္ က်ေရာက္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္ေနေတာ႔သည္။

ယခုတေခါက္ လာေရာက္မည့္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ၏ ခရီးစဥ္သည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို စစ္ အစိုးရက (၁၀၄) ႏွစ္ထိ သက္တမ္းရွိေသာ ေထာင္ဒါဏ္မ်ား မတရားခ်မွတ္ေနမႈအား စစ္ေဆးရန္ လာ ေရာက္ျခင္း ျဖစ္ဖြယ္ရွိသည္။ ထိုကိစၥသည္ ကမာၻသိလုပ္ရပ္ႀကီးျဖစ္ၿပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရက ေျပာင္ေျပာင္တင္း တင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ အဓမၼစီရင္မႈမ်ား ျဖစ္သည္။ နည္းမွန္လမ္းမွန္ျဖင့္ စစ္ေဆးမည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာ စစ္ အစိုးရ၏ ရက္စက္ယုတ္မာမႈမ်ား ဘူးေပၚသလို ဘြားကနဲေပၚလာမည္မွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲပင္ျဖစ္ သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုေနရာတြင္ ေမးစရာေမးခြန္းတခု ရွိလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍သာ ျမန္မာ စစ္ အစိုးရ၏ လုပ္ရပ္မ်ားတြင္ ျပစ္မႈထင္ရွားေၾကာင္း ေသခ်ာခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ကုလသမဂၢအေနႏွင့္ တရားမွ်တ ေသာ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ိဳး ျပဳလုပ္ႏိုင္မည္လား ? ဆိုသည္မွာ စဥ္းစားစရာ အေျခအေနတခု အျဖစ္ သတ္မွတ္လာရမည္ ျဖစ္သည္။

အစၥေရးႏိုင္ငံက ဂါဇာေဒသသို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထိုးစစ္ဆင္ေနခ်ိန္တြင္ ကုလသမဂၢေလာက္ အသံက်ယ္ က်ယ္ ကန္႔ကြက္သည့္ အသင္းအဖြဲ႔ မရွိခဲ့ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း အစၥေရးသည္ (၂၂) ရက္ၾကာ တိုက္ပြဲႀကီးကို စိတ္ႀကိဳက္ဆင္ႏႊဲၿပီး ပါလက္စတိုင္း (၇၀၀၀) ေက်ာ္ကို သုတ္သင္သြားသည္။ စစ္ပြဲၿပီးခ်ိန္အထိ ကုလသမဂၢ အေနႏွင့္ အစၥေရးအား ထိုက္တန္ေသာ အေရးယူမႈ တစံုတရာ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ဂါဇာစစ္ပြဲေၾကာင့္ ကုလသမဂၢအေနႏွင့္ သိကၡာက်ခဲ့သလို ထိုအဖြဲ႔အစည္းတခုလံုးသည္ အေမရိကန္၊ တရုတ္ႏွင့္ ရုရွားစေသာ ထိပ္တန္းအင္အားႀကီးႏိုင္ငံမ်ား၏ ဩဇာလႊမ္းမိုးမႈကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေၾကာင္း ေပၚလြင္လာခဲ့သည္။ ယခုလည္း ျမန္မာအစိုးရ၏ လုပ္ရပ္မ်ားသည္ တရားမဲ့ ယုတ္မာမႈမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္သည့္တိုင္ တရုတ္ႏွင့္ ရုရွားတို႔က ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ျပဳလုပ္လာမည္ဆိုလွ်င္ အဘယ္သို႔ ရွိမည္နည္း။ ေသခ်ာပါသည္။ ဒံုရင္းက ဒံုရင္းသာ ျဖစ္ပါေတာ့မည္။

ၿပီးခဲ့ေသာ ႏွစ္အတြင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ေတာ္အျဖစ္ မစၥတာဂမ္ဘာရီ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ လာေရာက္ခဲ့စဥ္က ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ မရခဲ့သ လို အတိုက္အခံ NLD ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း လက္ခံေတြ႔ဆံုရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့ သည္။ ထိုျဖစ္ရပ္သည္ ဂမ္ဘာရီ၏ အဆင့္ကို ေပၚလြင္သြားေစခဲ့သလို ျမန္မာစစ္အစိုးရေရာ၊ ဒီမိုကေရစီ လိုလားသူ NLD ပါတီကပါ ကုလသမဂၢ၏ စြမ္းေဆာင္မႈကို တန္ဖိုးမထားေၾကာင္း သိသာေစခဲ့သည္။ အာဏာ ရ အစိုးရတခုအေနႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔ႀကီးျဖစ္ေသာ ကုလသမဂၢကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့ ျခင္း ျဖစ္သလို NLD ပါတီကလည္း ဂမ္ဘာရီသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းလဲေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးတို႔အတြက္ လူမွန္ေနရာမွန္ပုဂၢိဳလ္ဟု မယံုၾကည္ေၾကာင္း အတိအလင္း ေၾကျငာခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ႏွစ္ဖက္စလံုးမွ တန္ဖိုးထားေလးစားမႈမရွိေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေနာက္တႀကိမ္ လာေရာက္ေပဦးမည္။

တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တရားမွ်တမႈကင္းမဲ့ၿပီး လူေမြးလူေရာင္ မေျပာင္ေတာ့ေအာင္ စုတ္ျပတ္ႏံုခ်ာ သည့္ အေျခအေနမ်ိဳးကို စစ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ကာလရွည္ၾကာစြာ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရၿပီး ျဖစ္သည္။ လူသား တိုင္းသည္ လြတ္လပ္မႈကိုျမတ္ႏိုးေသာ စိတ္အခံရွိသည့္အတိုင္း မတရား ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ စစ္အစိုးရကို ေတာ္လွန္လိုေသာ ခံစားခ်က္သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္း၏ စိတ္ႏွလံုးတြင္ စြဲၿမဲထင္ဟပ္လွ်က္ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ လည္း လက္နက္အားကိုးျဖင့္ ရက္စက္ရမ္းကားေသာ စစ္ဘီလူးမ်ား၏ ေသြးဆာေသာ လူသတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ အားမတန္၍ မာန္ေလ်ာ့ေနခဲ့ရသည္။ ႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္အတြင္းမွ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ျပန္ေသာ္လည္း ေရွ႕ေနပင္ ငွားရမ္းခြင့္မရွိေသာ တရားခြင္ႏွင္႔ ႏိုင္လိုမင္းထက္ ဥပေဒသမ်ားတြင္ ေသဒါဏ္ထက္ ဆိုးေသာ ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒါဏ္မ်ား ခ်မွတ္ခံရျပန္သည္။ ျမန္မာ့့ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားသည္ ဆုပ္လဲစူး၊ စားလဲရူး အေျခအေနထဲ တြင္ တႏွစ္ၿပီးတႏွစ္ အလူးအလိမ့္ ျဖတ္သန္းရင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အလင္းေရာင္ကို မြတ္သိပ္စြာ ေမွ်ာ္လင့္ ေနခဲ့ၾကရသည္။

ယခုေတာ့ တႏွစ္ေျပာင္းခဲ့ ျပန္ေခ်ၿပီ။ ႏွစ္သစ္ကူးၿပီး တလျပည့္လု အခ်ိန္ထိ ျမန္မာ့အေရးအတြက္ ထူးျခား ေသာ ေျပာင္းလဲမႈကို အရိပ္အေယာင္မွ် မျမင္ရေသး။ လမ္းေပ်ာက္ေနဆဲ အေျခအေနေအာက္တြင္ ျမန္မာ အစိုးရသည္ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ဆီသို႔ ေနာက္ျပန္ဆြဲၿပီး အာဏာရွင္စနစ္ကို အသက္သြင္းေနသမွ်ကိုလည္း မဟန္႔တားႏိုင္ေသး။ တိုးတက္မႈသည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ မသိသာေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အက်ဥ္း ေထာင္မ်ားတြင္မူ သိသာလာခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား (၂၁၀၀) တိုးလာသည္။ နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္း မုန္တိုင္းႀကီးႏွင့္ (၂၀၀၇) ခုႏွစ္ ေရႊအိုေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအတြင္း လႈပ္ရွားခဲ့ၾကသူမ်ားသည္ အဆိုပါ အက်ဥ္းသားမ်ား၏ အမ်ားစုအျဖစ္ ပါ၀င္ေနခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာ စစ္အစိုးရက ၎တို႔ ႏိုင္ငံ အတြင္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မရွိပါဟု လက္ပါးေစ မီဒီယာမ်ားမွ တဆင့္ အသံေကာင္းဟစ္လို႔ ေကာင္းေန ဆဲပင္။

ျမန္မာ စစ္အစိုးရသည္ ေခတ္မီ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္သြားမည့္ ဥပေဒမူၾကမ္းကို (၂၀၁၀) တြင္ အတည္ျပဳေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ျပည္သူမ်ား၏ ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ ေထာက္ခံမႈေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္သစ္ႀကီးဆီသို႔ အေရာက္လွမ္းႏိုင္ေတာ့မည္ဟု အစိုးရက အသံေကာင္း ဟစ္ေနဆဲပင္။ အေျခအေန သည္ ေကာက္ရိုးတမွ်င္ေလာက္မွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့ဟု သိေနသည့္တိုင္ NLD အပါအ၀င္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံ ေရး ပါတီမ်ားသည္ ေသြးရူးေသြးတန္းႏွင့္ ယံုၾကည္ခ်က္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားၾကဆဲပင္။ ျမန္မာအစိုးရသည္ NLD ၏ အင္အားကို နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုႏွင့္ ၿဖိဳခြဲၿပီးေနာက္ ၎တို႔ အလိုရွိသည့္အရာကို အရယူဖို႔ အၿပံဳးမပ်က္ ခရီး ဆက္ ေနဆဲပင္။

တႏွစ္ေတာ့ ကူးခဲ့ျပန္ပါၿပီ။ ထို႔အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ ကူးေျပာင္းေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္လည္း အင္အား ပိုမိုခ်ိနဲ႔လာၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီကေတာ့ လာပါဦးမည္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္ သြားပါဦးမည္။ ႏိုင္ငံတကာသို႔ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားသည္ ထင္သေလာက္ မလြယ္ ေၾကာင္း အာေပါင္ အာရင္းသန္သန္ ရွင္းျပဦးမည္။ ျမန္မာ စစ္အစိုးရကလည္း ထင္တိုင္း ႀကဲဦးမည္။ NLD က လည္း ဂမ္ဘာရီႏွင့္ ဘာဆိုဘာမွ် ျဖစ္လာမည္ မဟုတ္ဘူးဟု အျပစ္တင္ဦးမည္။ အရာအားလံုးသည္ ပံုမွန္ အတိုင္း လည္ပတ္သြားမည္သာျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အကဲခတ္မ်ားက သံုးသပ္ထားသည္။ (၂၀၀၉) ကို ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္မွာ တလပင္ တင္းတင္းျပည့္ေပေတာ့မည္။ ႏွစ္သစ္တခုအတြက္ ျဖစ္လာရန္ ခဲယဥ္း ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ အသစ္အတြက္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား ေသြးရူးေသြးတန္း ေမွ်ာ္လင့္ေနေသာ္လည္း ဂမ္ဘာရီ တေယာက္ ထိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားအတြက္ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ဖို႔ ဆိုသည္ကေတာ့ အေတာ္ေလး ျဖစ္ႏိုင္ေခ် နည္းေသးေၾကာင္း လက္ခံရမည္သာ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

မင္းမင္း ( လူထုအသံ )
REF: လူထုအသံ