ရဲေဘာ္ဖုိးသံေခ်ာင္း
၀၆ ဇူလိုင္ ၂၀၁၀
(၇) ရက္ ဇူလိုင္ အေရးေတာ္ပံုႀကီး ေပၚေပါက္ခဲ့တာ (၄၈) ႏွစ္ရွိသြားပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဒီ အေရးေတာ္ပံုႀကီးဟာ ဒီေန႔ အခါအထိ မၿပီးဆံုးေသးဘူး ဆိုတာကို လူတိုင္း သိၾကပါတယ္။ ဒါကို ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ျပည္သူလူထု ေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ မွတ္ယူၿမဲ မွတ္ယူထား ၾကသလို (၇) ရက္ ဇူလိုင္မွာ ေက်ာင္းသားေတြကို သတ္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ေန၀င္း စစ္အုပ္စုရဲ႕ အာဏာအေမြခံ လက္ရွိ မ်ဳိးဆက္ျဖစ္တဲ့ နအဖ စစ္အုပ္စုလည္း ဒီအခ်က္ကို အၿမဲ သတိ ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နအဖစစ္အုပ္စုဟာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္ေန၀င္းက ေက်ာင္းသားေတြ အေပၚ စစ္ေၾကညာ ထားတာကို ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းၿပီး ဒီေန႔အထိ ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနတာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ လူ႔မ်ဳိးဆက္ ႏွစ္ဆက္၊ သံုးဆက္တုန္းက အျဖစ္အပ်က္ဆိုေတာ့ အခု အသက္ ရွင္ေနၾကသူေတြ ထဲမွာ ဒီအေရးေတာ္ပံုႀကီးကို သိမီသူေတြဟာ နည္းသြားၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအေရးေတာ္ပံုႀကီးရဲ႕ အႏွစ္သာရ အခ်ဳပ္ကို ျပန္ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ လိုေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဒီအေရးေတာ္ပံုႀကီးရဲ႕ အႏွစ္သာရ၊ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ စြန္႔လႊတ္ႀကိ္ဳးပမ္းမႈေတြကို ေနာင္မ်ဳိးဆက္ တခုၿပီးတခု လက္ဆင့္ ကမ္းသြားဖို႔ လိုပါတယ္။
(၇) ရက္ ဇူလိုင္ အေရးေတာ္ပံုျဖစ္ေပၚရတဲ့ လတ္တေလာအေၾကာင္းရင္းဟာ မတရားၿပီး အဓိပၸာယ္ မရွိတဲ့ အေဆာင္ စည္းကမ္းေတြေၾကာင့္လို႔ ဆိုရမွာပါ။ ဗိုလ္ေန၀င္းတို႔ဟာ တႏိုင္ငံလံုးကို ေထာင္လို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ အတြက္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြမွာ စၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္၊ ေသြးတိုးစမ္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ ဘက္က ၾကည့္ရင္ ေတာ့လည္း စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ဒီေျခလွမ္းကို အေလွ်ာ့ ေပးလိုက္ရင္ ေနာင္မွာ ဆက္တိုက္ နင္း၀င္လာလိမ့္မယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာေနတဲ့ အတြက္ အေလွ်ာ့မေပးပဲ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအခ်က္ေတြအျပင္ ဒါရဲ႕ ေနာက္ခံ၊ ပိုအေရးႀကီးတဲ့ ေစ့ေဆာ္မႈ အေၾကာင္းရင္း တရပ္ ရွိေနပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတဲ့ ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ ႀကိဳက္ေသာ္ရွိ၊ မႀကိဳက္ေသာ္ရွိ အဲဒီတုန္းက ပထစအစိုးရဟာ မဲအျပတ္အသတ္နဲ႔ အႏိုင္ရၿပီး ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အစိုးရ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားစြာကို ေထာင္ထဲထည့္၊ (၁၇) ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာင္းသားေလး စ၀္မီမီသိုက္ကို ေသနတ္နဲ႔ ပစ္သတ္ စတဲ့ ကိစၥေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ တဖက္မွာက်ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီက အာဏာသိမ္း လိုက္တယ္ ဆိုတာနဲ႔ အခ်ဳိ႕ေသာ နာမည္ႀကီး ႏိုင္ငံေရး သမားေတြဟာ အာဏာသိမ္း စစ္အုပ္စုကို ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ ေထာက္ခံေနတာေတြကို နာၾကည္းစရာ ေဒါသျဖစ္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေတြ႔ျမင္ ေနရပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဥပေဒတြင္း က်န္ရစ္တဲ့ ပါတီအဖြဲ႔အစည္းေတြဟာလည္း မလႈပ္မရွား ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုႏိုင္မေလာက္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေျမေပၚမွာ အတိုက္အခံရယ္လို႔ ေျပာႏိုင္တာဟာ ေက်ာင္းသားေတြပဲ က်န္ေတာ့သလို ထီးထီးႀကီး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သမဂၢဟာ အဲဒီလို ထီးထီးႀကီး ျဖစ္ေနလို႔ ေနာက္တြန္႔ မသြားပါဘူး။ ေနာက္တြန္႔လို႔ မျဖစ္ဘူးဆိုတာ သမဂၢေခါင္းေဆာင္ေတြ သိၾကပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ခဲ့ပါတယ္။ အသက္ေတြေပးၿပီး ထမ္းေဆာင္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီ (၇) ရက္ ဇူလိုင္ အေရးေတာ္ပံုဟာ တကယ္က်ေတာ့ ဗိုလ္ေန၀င္းတို႔ရဲ႕ အာဏာသိမ္းမႈကို ဆန္႔က်င္ေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္ျပသတဲ့ တိုက္ပြဲဆိုတာကို ေက်ာင္းသားေတြ၊ ျပည္သူေတြနဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြ အားလံုးက သိေနၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဗိုလ္ေန၀င္းတို႔ဟာ ရက္ရက္စက္စက္ ၿဖိဳခြဲခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အတိတ္နဲ႔ ေသခန္းျပတ္ေၾကာင္း၊ ကိုလိုနီစနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး၊ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲ အစဥ္အလာကို လံုး၀ တန္ဖိုးမထားေၾကာင္း ေဖာ္ျပတဲ့ အေနနဲ႔ သမိုင္း၀င္ သမဂၢအေဆာက္ အဦႀကီးကို မိုင္းဗံုးနဲ႔ ၿဖိဳခြဲ ပစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ သူတို႔ကို ဆန္႔က်င္ရင္ က်ဴပင္ခုတ္ - က်ဴငုတ္မက်န္ သုတ္သင္ ပစ္မယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ ေၾကညာလိုက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိနဲ႔ပဲ (၇) ရက္ ဇူလိုင္ဟာ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာ ဘီလူးစည္းနဲ႔ လူ႔စည္းခြဲတဲ့ ေရေ၀ေတာင္တန္း တခုလို ျဖစ္သြား ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ဗမာျပည္မွာ စစ္အုပ္စု ထိပ္သီးေတြနဲ႔ သူတို႔ကို ခယေနတဲ့ အလိုေတာ္ရိေတြက တဖက္၊ စစ္အုပ္စု-စစ္အာဏာရွင္စနစ္-စစ္အစိုးရတို႔ကို ဆန္႔က်င္ တိုက္ဖ်က္လိုသူေတြက တဖက္ရယ္လို႔ ဘက္ႏွစ္ဖက္ ကြဲျပားသြား လိုက္တာဟာ ဒီေန႔အထိပဲလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ တုန္းကေရာ အခုအခါမွာေရာ ႏိုင္ငံေရး လုပ္သူေတြကို (၇) ရက္ဇူလိုင္ အေရးအခင္း အေပၚ ဘယ္လို သေဘာထားသလဲ ဆိုတဲ့ စံနဲ႔တိုင္းတာရင္ အနည္းနဲ႔အမ်ား အေျဖမွန္ ထြက္လာ တတ္ပါတယ္။
(၇) ရက္ ဇူလိုင္ အေရးေတာ္ပံုက ျပသလိုက္တဲ့ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္တခ်က္က ေက်ာင္းသားေတြ အပါအ၀င္ ဗမာျပည္ ျပည္သူလူထုဟာ ဆိုရွယ္လစ္ မ်က္ႏွာဖံုး စြပ္ထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကို နည္းနည္းမွ မ်က္စိမလည္ဘဲ စစ္အာဏာရွင္လို႔ပဲ ၾကည့္ျမင္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ မေမ့သင့္တာက ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းပြဲဟာ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းပြဲရဲ႕ အဆက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွာ အာဏာသိမ္းေတာ့ ဗိုလ္ေန၀င္း - ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္ - ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး တို႔ဟာ အဲဒီတုန္းက အာဏာရ လူတန္းစားရဲ႕ ေပ်ာ့ည့ံမႈ၊ တြန္းလွန္ႏိုင္အား မရွိမႈ တို႔ကို နားလည္ သေဘာေပါက္သြားတဲ့ အျပင္ အာဏာသိမ္းရတာလည္း ဘယ္ေလာက္ လြယ္တယ္ ဆိုတာေတြ သိလိုက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ မတိုင္မီကတည္းက တင္ႀကိဳျပင္ဆင္ၿပီး အာဏာ သိမ္းခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာဟာ အခုေတာ့ ရွင္းသြားပါၿပီ။ (လွ်ပ္တျပက္နဲ႔ ဦးခ်စ္လိႈင္-ခ-ကိုကိုေမာင္တို႔ အင္တာဗ်ဴးမွာ စစ္အုပ္စုဟာ အေစာႀကီး ကတည္းက မဆလ သေဘာတရားကိုပါ ျပင္ဆင္ေန ခဲ့ေၾကာင္း ပါရွိပါတယ္။) ဒီေတာ့ ပထမတခ်ီ အာဏာ သိမ္းတုန္းကေတာ့ ဦးႏုက အာဏာထိုးအပ္လို႔ သိမ္းခဲ့ရတယ္လို႔ အေၾကာင္း ျပႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ဒုတိယ အႀကိမ္မွာ ေရရွည္ အာဏာကို အုပ္စီးထားဖို႔ ႀကံစည္ ျဖစ္ေလေတာ့ သူတို႔ဟာ ေရ႐ွည္သံုးႏိုင္မယ့္ မ်က္ႏွာဖံုး တခုကို ရွာရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မဆလ ေရာေက်ာ္၀ါဒ ဆိုတာႀကီး ေပၚလာတာပါပဲ။ အညံ့ခံ အေလွ်ာ့ေပးဖို႔ အေၾကာင္းျပစရာ ရွာေနတဲ့ လူေတြကေတာ့ ဒါႀကီးကို လက္ညိႇဳး ထိုးျပၿပီး မဆလ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ထီးရိပ္ကို ခိုခဲ့ၾကတာကို မွတ္မိ ၾကပါလိမ့္မယ္။
အခုလည္း နအဖစစ္အုပ္စုဟာ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာဖံုးကို တပ္ဆင္လာ ျပန္ပါၿပီ။ အလားတူပဲ အဲဒီ စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာကို လက္ညိႇဳးထိုးျပၿပီး နအဖ ထီးရိပ္ကို ခိုဖို႔ လံုးပန္းတဲ့လူေတြ အေျမာက္အျမားကို ေတြ႔ေန ၾကရပါတယ္။ ဒါေတြကို ဖြင့္ခ်ဖို႔၊ ဆန္႔က်င္ တိုက္ခိုက္ဖို႔ (၇) ရက္ ဇူလိုင္ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အစဥ္အလာေတြ လႊင့္ထူထားဖို႔ လိုေနတာပါပဲ။ ရွစ္ေလးလံုး ကာလ တုန္းကလိုပဲ ခြပ္ေဒါင္းအလံဟာ ဒီေန႔ျပည္သူေတြရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုမွာလဲ ပ်ံ၀ဲ ေနေစရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ နအဖရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ သယ္ေဆာင္လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ (၇) ရက္ ဇူလိုင္တုန္းက ေက်ာင္းသားမ်ား ကိုင္စြဲခဲ့တဲ့ ခြပ္ေဒါင္းအလံကို ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကိုယ္မဲရဖို႔ အတြက္ အသံုးခ်ခ်င္သူမ်ိဳးေတြ ေပၚထြက္လာတာဟာ ရီစရာလည္းေကာင္း၊ ေအာ့ႏွလံုး နာစရာလည္း ေကာင္းလွပါတယ္။ တဘက္က ျပန္ၾကည့္ရင္ေတာ့လည္း ဒီလူေတြဟာ ခြပ္ေဒါင္းရဲ႕ အခန္း က႑ကိုေတာ့ မျငင္းႏိုင္ ပါကလားလို႔ ေအာက္ေမ့ရပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ သူတို႔ကို ဒါေလာက္ေတာင္ ခြပ္ေဒါင္းအလံကို ကိုင္စြဲခ်င္လွတာ (၇) ရက္ ဇူလိုင္ လူသတ္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တရားမွန္ ေပၚေပါက္ေရးနဲ႔ သမဂၢ အေဆာက္အဦႀကီး ျပန္ေဆာက္ေပးဖို႔ အတြက္ နအဖ အစိုးရဆီ ေတာင္းဆိုေပးပါလို႔ ေျပာလိုက္ရင္ ဘယ္လို ျဖစ္သြားမလဲ။ ခြပ္ေဒါင္း အလံကို ကိုင္စြဲခ်င္ရင္ (၇) ရက္ ဇူလိုင္ ကိစၥကို ေျပာပါ။ သမဂၢ အေဆာက္အဦ ျပန္တည္ေဆာက္ေရးကို ေျပာပါ။ ေသသြားသူေတြ အေပၚ သစၥာရွိပါ။ ရွင္ေနသူေတြအေပၚ တာ၀န္ယူပါ။
Ref: ေခတ္ၿပိဳင္
Posts
0 comments:
Post a Comment