အရုဏ္ဦးမွာ ဖူးသည့္ၾကာႏွင့္ ပတ္သက္၍ တင္သန္းဦး၏ ရင္ဖြင့္စကား

ေက်ာ္ခ
အဂၤါေန႔၊ ၾသဂုတ္လ ၀၃ ရက္ ၂၀၁၀

လတ္တေလာ ေရပန္းအစားဆံုး စူပါစတားမ်ား အပါအဝင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ ၆၈ ဦး အသံုးျပဳ ထားေသာ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ၾကီးဌာနက ထုတ္လုပ္သည့္ ”အရုဏ္ဦးမွာ ဖူးသည့္ၾကာ” ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ စစ္အစိုးရ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ႐ုပ္ရွင္ကားအျဖစ္ ေဝဖန္ သံမ်ားစြာ ေပၚထြက္ေနသည္။

ပါဝင္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သူ ေနတိုးႏွင့္အဖြဲ႔ကို အဂၤလန္ႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာမ်ားက တနလၤာေန႔က ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပမႈမ်ားလည္း ရွိေနျပီး ႏိုင္ငံျခား တုိင္းျပည္မ်ားက ျပည္ဝင္ခြင့္ ဗီဇာပိတ္ရန္ လႈံ႔ေဆာ္မႈမ်ားလည္း ရွိေနသည္။

ဒီ႐ုပ္ရွင္ေၾကာင့္ ျပစ္တင္ေျပာဆိုျခင္း ခံရသူမ်ားတြင္ ထိပ္ဆံုးမွ ခံရသူကေတာ့ ဒါ႐ိုက္တာအျဖစ္ တာဝန္ယူရသည့္ တပ္မေတာ္ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရးတြင္ ႏွစ္ ၂ဝ အမႈ ထမ္းခဲ့ေသာ ဒုဗိုလ္မႉးၾကီးေဟာင္း တင္သန္းဦး ျဖစ္သည္။

ဇာတ္ကားေၾကာင့္ ဘယ္သူေတြ အက်ဳိးအျမတ္ ျဖစ္ထြန္းလဲ၊ ကန္႔လန္ကာ ေနာက္ကြယ္မွ အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အျငင္းပြားဖြယ္ရာ ဒါ႐ိုက္တာ တင္သန္းဦးကို မဇၩိမက သတင္းေထာက္ ေက်ာ္ခက ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားသည္။

* ဒီဇာတ္ကား႐ုိက္ဖို႔အတြက္ ဘယ္လိုကေန လုပ္ျဖစ္သြားတာလဲ။ အန္ကယ္ရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ ဇာတ္ညြန္းလား။ ဒါမွမဟုတ္ အထက္ကခိုင္းလို႔ လုပ္ေပး ရတာလား။

က်ေနာ္က မႏွစ္က မက္လမွ ႏွလံုးခြဲထားတာ။ ဒုတိယအၾကိမ္ ခြဲတာဆိုေတာ့ ဘာမွလဲ လုပ္လို႔ မရဘူးေပါ့ေနာ္။ ရင္ဘက္ကလဲ ဒီမွာ ဒဏ္ရာၾကီးနဲ႔ပဲ။ ခြဲၿပီးခါစ ဒီလိုမိုးတြင္းေပါ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျပန္ၾကားေရးက ဖိတ္တာေပါ့ေလ။

႐ုိတ္ဖို႔က ျပန္ၾကားေရးက သူတို႔ဘာသူတို႔ စီစဥ္ေနတာ။ ေရးတာက ၿငိမ္းမင္းနဲ႔ လႈိင္ေအာင္နဲ႔ေရးတာ။ ေရးၿပီး သူတို႔ေရးတဲ့ ဟာေတြကုိ သံုးသပ္ ေပးပါဆိုလို႔ အၾကံေပးတဲ့ အေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ကို ဖိတ္တာ။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေရးတာကို ေပါင္းေပးပါ ဆိုၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို အကူအညီ ေတာင္းတာ။ ႐ိုက္ခိုင္းေသးတာ မဟုတ္ဘူး။

က်ေနာ္ကေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ေတာ့ ေနမေကာင္းဘူးလို႔ က်ေနာ့္ကို ခ်မ္းသာေပးပါလို႔ က်ေနာ္က ေျပာၿပီးေတာ့ အဲဒီမွာ ျပင္ၾက ဆင္ၾကတာေပါ့ေလ။ ျပင္ၾက ဆင္ၾကရင္းနဲ႔ပဲ ဘာေျပာလာလဲ ဆိုေတာ့ ၿငိမ္းမင္းေရးတာနဲ႔ လႈိင္ေအာင္ ေရးတာနဲ႔ ေပါင္းေပးပါတဲ့။ အဲဒါကို ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ရြာလည္ေနေရာ။

ေပါင္းဆိုလို႔သာ ေပါင္းေပးလိုက္တာ အခ်ိဳးေတာ့ မေျပဘူးဗ်။ က်ေနာ့္စိတ္ၾကိဳက္ မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္က ျပန္ေျပာ လိုက္တယ္။ လြတ္လပ္ေရး မရခင္ ဟိုးစစ္ မျဖစ္ခင္ကေန စၿပီးဆိုေတာ့ ဒီဟာၾကီးက ဘယ္ေတာ့ ဆံုးမလဲ။

ဆံုးမွာလည္း မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး အဲဒီလြတ္လပ္ေရး မရခင္ကဟာေတြကို ျဖဳတ္ေပးပါ။ ဒါေလးနဲ႔ေတာ့ ႐ိုက္လို႔မရဘူး။ အဲဒီေတာ့ သမိုင္းေၾကာင္းကို ျပန္စိစစ္ေပးပါ ဆိုေတာ့ အဲဒီမွာတခါ ထပ္ဖိတ္တာေပါ့ေလ။ တကၠသိုလ္ ျမတ္သူတို႔၊ ခ်စ္ႏိုင္ စိတ္ပညာတို႔၊ ျပန္ၾကားေရး ဘက္က လူၾကီးေတြနဲ႔ ဝိုင္းေဆြးေႏြးၾက။ လုပ္ရင္းနဲ႔ စာမ်က္ႏွာက ၆ဝ ေလာက္ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေတြ အကုန္ ထည့္မွာလား ဆိုေတာ့ အဲဒါေတြ အကုန္ပါေအာင္ ထည့္မယ္တဲ့။ ဒါဆိုရင္ ဒီကားက တကားထဲေတာ့ၿပီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါနဲ႔ အဲဒီ ဇာတ္ကားက ၁ ပိုင္းကို ၁ နာရီ ၄၅ မိနစ္နဲ႔ ၃ ပိုင္း ျဖစ္သြားတယ္။

* ဇာတ္ကားမွာလည္း နာမည္ၾကီး မင္းသားမင္းသမီး သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ အမ်ားၾကီး အသံုးျပဳထား ဆိုေတာ့ ဒီဇာတ္ကားမွာ ကုန္က်ေငြ ေတာ္ေတာ္မ်ားလား။

အဲဒီေလာက္ မကုန္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ ဇာတ္ကား သြား႐ိုက္တဲ့ ေနရာမွာရွိတဲ့ ေဒသခံ တိုင္းတို႔ ဘာတို႔က အေကြ်းအေမြး ကိစၥေတြ တာဝန္ယူတာ ဆိုေတာ့ ျပန္ၾကားေရး ဘက္က သိန္း ၈ဝဝ ေလာက္ပဲ ကုန္ပါတယ္။ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေၾကးေတြကို ႏႈန္းအျပည့္ မေပးရဘူး။ ေပးမ်ားေပးရရင္ သိန္း ၅ဝဝဝ ေလာက္ ကုန္သြားမလား မသိဘူး။

* ဒီဇာတ္ကားမွာ ပါဝင္သ႐ုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့ မင္းသား/မင္းသမီးေတြကို သ႐ုပ္ေဆာင္ေၾကး ဘယ္လို ေပးရလဲ။

အဲဒါ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ တူမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ ႏႈန္းတိုင္း အျပည့္ေတာ့ မေပးရဘူး။ ဒါကေတာ့ သူတို႔လည္း သေဘာ ေပါက္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ သူတို႔ကို အစိုးရက လုပ္ေပးထားတာ ရွိတယ္ေလ။

သူတို႔ Income tax ေတြ ဆိုလို႔ရွိရင္ ရာခိုင္ႏႈန္း ၅ဝ ေလွ်ာ့ေပးထားတာပဲ။ အဲဒီၾကားထဲက မ်ားတယ္ထင္ရင္ ထပ္တင္- တင္သေလာက္ကို ေလွ်ာ့ေပး ထားတာပဲ။ အဲသလိုမ်ဳိးေပါ့ သူတို႔ လိုခ်င္သေလာက္ကို လုပ္ေပးထားတာ ရွိတာေပါ့။

ဒါက ျပန္ၾကားေရးနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ုံးနဲ႔ ညွိၿပီးေတာ့ သူတို႔ကို ေခၚတာ။ ေခၚၿပီးေတာ့ သူတို႔ကို ေပးတာေတြေတာ့ ရွိတယ္။ ေနာက္ညစာစားပြဲ ဖိတ္ၿပီးေတာ့ ဆု ခ်ီးျမႇင့္တာေတြလည္း ရွိတယ္။

က်ေနာ္တို႔ကိုလည္း ခ်ီးျမႇင့္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ကုိဆိုရင္ ၄ သိန္းလားမသိဘူး။ ခ်ီးျမႇင့္တယ္။ ဒီေလာက္ပါပဲ က်ေနာ္တို႔က မ်ားမ်ားစားစားလည္း မယူပါဘူး။ ဘာမွလည္း သူတို႔ဆီက အခြင့္အေရးလည္း မေတာင္းဘူး။

* ေစာေစာကေျပာတာ ဒီဇာတ္ကားရဲ႕ ဇာတ္ညြန္းက ကိုယ္ပိုင္ဇာတ္ညြန္း မဟုတ္ဘူး။ သူမ်ားေရးတဲ့ ဇာတ္ညြန္းေတြဆိုေတာ့ ျပည့္စံုမႈရွိလား။ တကယ္ အလုပ္ လုပ္ရတဲ့အခါမွာ စိတ္ၾကိဳက္ေတြ႔လား။

က်ေနာ့စိတ္ၾကိဳက္ဆိုလို႔ရွိရင္ ဒါေလာက္အရွည္ၾကီး မ႐ုိက္ဘူး။ ဦးတည္ခ်က္က ဘာကို ဆိုလိုခ်င္တာလဲ။ ဦးတည္ခ်က္ တခ်က္ပဲေပး။ ႐ုပ္ရွင္ကားက ထိုင္ၾကည့္ရင္ ဦးတည္ခ်က္က တခ်က္ပဲ ေပးရမွာ။ ဥပမာ ရာဇဝတ္ေဘး ေျပးမလြတ္၊ ေဆးလိပ္ေသာက္တာ မေကာင္းဘူး၊ အရက္မူးရင္ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္။ ဒီလိုမ်ဳိး တခ်က္ပဲဝင္မွာ။ ဇာတ္လမ္းက ဟိုဘက္ပဲ ဦးတည္ရမလိုလို ဒီဘက္ပဲ ဦးတည္ရမလိုလို အဲဒါမ်ဳိးဆိုရင္ အဲဒီကားေတြက ရွည္ၿပီ။

* သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြနဲ႔ အရင္တုန္းက ေခတ္မွာရွိခဲ့တဲ့ လူေတြရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ စ႐ိုက္မွာေရာ အခက္အခဲေတြ ရွိလား။

ဦးႏုနဲ႔ တူတဲ့လူကို သ႐ုပ္ေဆာင္ရွာၿပီး မ႐ိုက္ႏိုင္ဘူး။ ဦးႏုနဲ႔ တူတဲ့လူက သ႐ုပ္ေဆာင္ရွာဖို႔ ဆိုတာ အင္မတန္ ခဲယဥ္းတယ္။ ဦးႏုလို ဥပဓိ ႐ုပ္မ်ဳိးနဲ႔ ဘာနဲ႔ညာနဲ႔ ဒီသ႐ုပ္ေဆာင္ေတြနဲ႔ ဘယ္လိုမွ မကိုက္ဘူး။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ ဦးဗေဆြလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ သူတို႔က အင္မတန္မွ တကယ့္ကို ႏိုင္ငံေရး သမားၾကီးေတြေလ။ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့ လူၾကီးေတြ။ သူတို႔ပံုစံ မ်ဳိးေတြကို ဒီသ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ မရဘူး။

* ဒီဇာတ္ကားမ်ဳိးကိုေရာ ဆင္ဆာဘုတ္က ဆင္ဆာ ျဖတ္တာရွိေသးလား။ ရွိရင္ ဘယ္လို အခန္းမ်ဳိးေတြကို ျဖတ္လဲ။

ရွိပါတယ္။ ၾကီးၾကီးမားမား အခန္းမ်ဳိးေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ သမိုင္းအတိုင္း ႐ိုက္တာေပါ့ေနာ္။ ဥပမာ ေျပာရမယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ အကြဲအျပဲ ဇာတ္လမ္းေပါ့။ ဦးဗေဆြက ေျပာတယ္။ ရဲေဘာ္ေတြကတဲ့ အရင္တုန္းက ငါ့ကို က်ားၾကီးဗေဆြ လို႔ေခၚတယ္တဲ့။ အလုပ္လုပ္တာ ျပတ္သားလို႔။

အခုၾကေတာ့ ငါ့ကို ႏြားၾကီးဗေဆြလို႔ ေခၚကုန္ၿပီတဲ့ ျပတ္သားသား မလုပ္ေတာ့လို႔တဲ့။ သေဘာကေတာ့ ဦးႏုနဲ႔ သူတို႔အုပ္စုနဲ႔ တုိက္တဲ့ ေနရာမွာ မျပတ္သားလုိ႔ ေအာက္က မေက်နပ္ဘူးဆိုၿပီး ေျပာတာကို သူကိုယ္တိုင္ ေျပာတဲ့ စကားေပမယ့္ ဒါေတာ့ ရင့္သီးတယ္ ဆိုၿပီး ျဖဳတ္တယ္။

* ဒီဇာတ္ကားက စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး လုပ္တာလို႔ တခ်ဳိ႕က ေဝဖန္ေနၾကတယ္။ အန္ကယ္ အဲဒီကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အန္ကယ္ အေနနဲ႔ ဘယ္လို ေျပာခ်င္လဲ။

က်ေနာ္က စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး ႐ုံးမွာ အႏွစ္ ၂ဝ လုပ္လာတာ။ က်ေနာ္ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး အရာရွိ လုပ္လာတာ အၾကာၾကီးပဲ။ က်ေနာ္သာ စိတ္ဓါတ္ စစ္ဆင္ေရးလုပ္ရင္ ဒါမ်ဳိး မလုပ္ဘူး။ သူက နဲနဲေလး ဒဲ့ဒိုး ဆန္တာေပါ့။ စိတ္ဓါတ္ စစ္ဆင္ေရး ဆိုတာ ဒဲ့ဒိုး မဟုတ္ဘူး။ လုပ္လို႔ လုပ္လိုက္မွန္း မသိေအာင္ လုပ္တာ။ က်ေနာ္တို႔ အမ်ားၾကီး လုပ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ အေတြ႔အၾကံဳေတြလည္း ရွိတယ္။

အခုဟာ ဇာတ္လမ္းဇာတ္ညႊန္းေတြက က်ေနာ္စိတ္ၾကိဳက္ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ ခ်ေပးတဲ့အတိုင္း သေဘာတူတဲ့ အတိုင္း က်ေနာ္က ႐ုိက္တာ။

* အန္ကယ္အေနနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ ဇာတ္ညြန္းေရးၿပီး စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး ဇာတ္ကား႐ိုက္မယ္ ဆိုရင္ ဘယ္လို ပံုစံမ်ဳိး ႐ိုက္မလဲ။

က်ေနာ္သာ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး ဇာတ္ကား႐ိုက္ရင္ ဘယ္လိုကားမ်ဳိး ႐ုိက္ျပမလဲဆိုရင္ ဥပမာေျပာရရင္ မင္းသားေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ မဲသေဝါ တိုက္ပြဲကို THE LONGEST DAY လို ဇာတ္လမ္းမ်ဳိး ႐ိုက္မွာေပါ့။ THE LONGEST DAY မွာဆိုရင္ ဂ်ာမန္ကို ထိုးႏွက္ သြားတာပဲ။

ရမ္ဘိုလိုဟာမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ ေပါပါတယ္။ သူတေယာက္တည္းနဲ႔ လူအမ်ားၾကီးကို ေလွ်ာက္ခ်ေနတဲ့ ဟာမ်ဳိးေတြ။ ေနာက္ Platoon လို ဟာမ်ဳိးေတြ အဲဒါေတြက တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္။ အဲဒီလို ဇာတ္ကားမ်ဳိးေတြ က်ေတာ့ လူေတြက လက္ခံတယ္ေလ။ အဲဒါမ်ဳိးေပါ့။

စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးမွာ မူဝါဒ တခုရွိပါတယ္။ သီအုိရီပါပဲ။ ပရိသတ္ရဲ႕အၾကိဳက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မဆန္႔က်င္ရတဲ့။ ပရိသတ္ေတြ အားလံုး ၾကိဳက္ေအာင္ လုပ္မွာပဲ။ ပရိသတ္ေတြ ၾကိဳက္မယ့္ဟာကို ၈ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ထည့္ေပးရမယ္။ ဟာသေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေနာ္။ ကိုယ္ထည့္ခ်င္တဲ့ အိုက္ဒီယိုေလာ္ဂ်ီကို ၂ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ပဲ ထည့္ေပးရမယ္။ အခု ဒီကားမွာဆိုရင္ ေျပာင္းျပန္ေလာက္ ျဖစ္တယ္။

* အရုဏ္ဦးမွာ ဖူးသည့္ၾကာဇာတ္ကိုက သမိုင္းေၾကာင္းေတြကို ေျပာင္းျပန္လုပ္ၿပီး ႐ိုတ္ထားတယ္လို႔ ေဝဖန္သံေတြ အမ်ားၾကီး ထြက္ေနတယ္။ ဒါကိုေရာ အန္ကယ္ ဘယ္လိုျမင္လဲ။


အဲလိုေဝဖန္တာေတြကို အင္တာနက္ထဲမွာလည္း အမ်ားၾကီးေတြ႔တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သမိုင္းေၾကာင္း အေထာက္ အထားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တာဝန္ခံ စစ္ေပးမယ့္လူေတြ ရွိတယ္။ ဥပမာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းက အာဏာမရခင္မွာ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ မဟုတ္ဘူး။ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး စမစ္ဒြန္း သူက ကရင္။ သူ႔ကို ဘယ္သူမွေတာင္ မသိဘူး။ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူက စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္။

ေလတပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေစာရွီးရႈိး ကရင္။ အဲလိုျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးႏုနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ ေကအန္ယူ ေသာင္းက်န္းမႈ ဘာညာ လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနာက္ဆံုးက် ဦးႏုက မႏိုင္ဘူး။ မႏိုင္ဘူးဆိုတာ သူေလွ်ာ့ေပး ေနတာကိုး။ ေနာက္က်ေတာ့ သူေျပာလို႔ မရေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ ဦးသိန္းေဖျမင့္တို႔က ဖိအားေပးတာလည္း ပါတယ္။

ဦးဗေဆြတို႔ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔ကလည္း ဖိအား ေပးတာပါတယ္။ ကဲအဲဒါဆို ကရင္အရာရွိေတြ ထုတ္ပစ္ဆိုၿပီး သူတို႔က စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး စမစ္ဒြန္းကို အနားေပးပစ္ လိုက္တယ္။ ေလတပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို အနားေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းကို ေခၚၿပီး စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ခန္႔လိုက္တယ္။ ခန္႔လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီမွာ ေကအန္ယူက အဲဒါ မေက်နပ္ၿပီးေတာ့ စတာပဲ။ ေကအန္ယူ ေတာ္လွန္ေရးေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္ဆိုတာ အဲဒါပဲ။

* အန္ကယ္က ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြကို ျပန္႐ိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုလို ဟာမ်ဳိးကိုေရာ အန္ကယ္ အေနနဲ႔ ျပန္႐ိုက္ျပဖို႔ ရွိလား။

မရွိပါဘူး။ အဲဒီအေၾကာင္းကို ေရးေတာ့ ေရးဘူးတယ္။ အဲဒီတုန္းက ခြင့္မျပဳဘူး။ စာမူကလည္း ေပ်ာက္သြားတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ အေၾကာင္းပဲ ေရးတာပါ။ ျပန္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို အင္တာဗ်ဴး အကုန္ လုပ္ၿပီးေတာ့မွ ေရးထားတာပါ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ တပ္မွာကိုက သတင္းထုတ္ျပန္ေရး အဖြဲ႔ဆိုၿပီး တဖြဲ႔ရွိေသးတာ။ စာေပစိစစ္ေရးထက္ ျမင့္တဲ့ အဖြဲ႔ေပါ့။ အဲဒီအဖြဲ႔က ခြင့္မျပဳဘူးလည္း မေျပာဘူး။ ဆိုင္းငံ့လို႔ ေျပာထားၿပီး စာမူက ေပ်ာက္သြားတာ။ စာမူက လက္ေရးမူပါ ေပ်ာက္သြားေတာ့ အဲဒါနဲ႔ ျပန္လည္း မေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး။

* အန္ကယ့္အေနနဲ႔ေရာ ႀကံ့ဖြံ႔ကိုယ္စားျပဳ ဇာတ္ကားမ်ဳိးေတြေရာ ႐ိုက္ဖို႔ရွိလား။ သူတို႔ကေရာ ဇာတ္ကား႐ိုက္ဖို႔ ေျပာလာတာမ်ဳိးရွိလား။

အဲဒါေတာ့ မ႐ိုက္ႏိုင္ဘူးလို႔ပဲ ေျပာလိုက္တယ္။ သူတို႔ကလည္း ႐ိုက္ခ်င္တယ္လို႔သာ ေျပာတာ၊ ဘာမွမရွိဘူး။ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ လုပ္မေနနဲ႔လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ႐ုိက္ခ်င္တယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ၾကရင္ ေကာင္းမလဲ။ ဘာလဲဆိုၿပီး စကားေတာ့ စလာတယ္။ ငါေတာ့ လာမခိုင္းပါနဲ႔လို႔ က်န္းမာေရး မေကာင္းဘူးလို႔။ အဲဒီ အာ႐ုံဦးမွာ ဖူးသည့္ၾကာ ႐ိုက္ၿပီးကတည္းက အိမ္မွာ ၂ လေလာက္က လဲေနတာ ထေတာင္ မထႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ့္ ႏွလံုးက ၂ ခါခြဲၿပီးၿပီ။ အဲဒီဇာတ္ကား ႐ုိက္တုန္းက အနာေတာင္ မက်က္ေသးဘူး။ မႏွစ္ကတည္းက ႐ိုက္ေနတာေလ။ ႐ိုက္ကူးတဲ့ရက္က ခရီးသြားရက္မပါ ၂၉ ရက္ ၾကာတယ္။

* အန္ကယ္အေနနဲ႔ ဒီလို ေပၚလစီ ဇာတ္ကားမ်ဳိးေတြ ႐ိုက္တဲ့အတြက္ ပရိတ္သတ္က မုန္းမယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေရာ ထည့္တြက္ခဲ့ဘူးလား။

တခ်ဳိ႕ နားလည္တဲ့ လူကလည္း နားလည္ပါတယ္။ နားမလည္တဲ့ လူကလည္း ဆဲသြားမွာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါကေတာ့ ကိုယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ ကိုယ့္နာမည္ၾကီး စာတမ္းထိုးလိုက္ရင္ ကိုယ္ကေတာ့ တာဝန္ယူရမွာပဲ။ မေရွာင္ပါဘူး။ ဟာ ဒီဥစၥာၾကီး က်ေနာ္မသိဘူး။ မသိလို႔ လုပ္လိုက္ ရတာပါလို႔ က်ေနာ္မေျပာဘူး။ သေဘာကေတာ့ က်ေနာ္ အတင္းေဆး႐ုံတက္ ေျပးရင္ရတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေၾသာ္.. ကိုယ့္ကို တာဝန္ေပးၿပီ ဆိုမွေတာ့ တာဝန္ ေက်ေအာင္ လုပ္ရေတာ့မွာပဲ ဆိုၿပီး လုပ္လိုက္တာပါ။

* အန္ကယ္က အရင္တုန္းက တပ္မေတာ္သား တေယာက္ေပါ့ေလ။ အဲဒီကေနၿပီးမွတဆင့္ စာေတြေရး၊ ႐ုပ္ရွင္ေတြ ႐ုိက္ဆိုတဲ့ လိုင္းဘက္ ဘယ္လိုကူးခဲ့တာလဲ။

အရင္တုန္းကေတာ့ က်ေနာ္က ေျခလ်င္စစ္သားပဲ။ ေျခလ်င္စစ္သားကေနၿပီးေတာ့ တပ္မေတာ္ စာစဥ္မွာ စာေရးတဲ့ လူမရွိဘူးလို႔ ဆိုၿပီး က်ေနာ့္ကို ေခၚတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ျငင္းေနတာေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ဆံုး လူမရွိလို႔ဆိုၿပီး က်ေနာ့္ကို အတင္း ဆြဲေခၚေတာ့ က်ေနာ္ ေျခလ်င္ စစ္သားကေန ေရာက္လာတယ္။ ေရာက္လာၿပီး စာအုပ္ထုတ္ခိုင္း။

အဲဒီကေန တခါ စစ္႐ုံးကိုေခၚ။ ေခၚၿပီးတခါ ႐ုပ္ရွင္မွာလုပ္မယ့္လူ မရွိဘူး သြားလုပ္ဆိုေတာ့ ႐ုပ္ရွင္က ကိုယ္လည္း မတတ္ဘူး။ မတတ္ေတာ့ ျပန္ေလ့လာရတယ္။ သင္တန္း တက္ရတယ္။ အဲဒါေတြ လုပ္ၿပီးေတာ့မွ လုပ္တာေပါ့ဗ်ာ။

အဲသလို က်ေနာ္တို႔က လုပ္ခဲ့တာ လုပ္ခဲ့ၿပီးေတာ့မွ ခိုင္းေရာ။ ခိုင္းတဲ့ အခါက်ေတာ့ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရးဆိုတာ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္တာ စာေရးတာ ၂ ခုတည္း မဟုတ္ဘူး။ တျခားဟာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ ေလယာဥ္ပ်ံေပၚက ေနၿပီး စာရြတ္ေတြ သြားၿပီး ၾကဲခ်ရတာတို႔ ဘာတို႔ အမ်ားၾကီးပဲ။

၈၈ ဆူပူေနတုန္းကလည္း ေျမာက္ဥကၠလာမွာ ေလယာဥ္နဲ႔ ဆူပူေနရင္ တပ္ကဝင္လိမ့္မယ္ ဘာညာနဲ႔ အဲဒီစာေတြ သြားၾကဲ ခ်ရတာပဲ။ ေနာက္တခါ ေက်ာင္းသားေတြ သြားေတာ့ ျပန္ေခၚတဲ့စာလည္း နယ္စပ္ေတြမွာ သြားၿပီးေတာ့ လိုက္ၾကဲတယ္ ဒါက စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရးေတြပဲ။

အဲေတာ့ ဒီ႐ုပ္ရွင္႐ုိက္တာ ဘာညာက်ေတာ့ အမ်ားက သိလာတယ္။ တကယ့္ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရးမွာ ၂ မ်ဳိးရွိတယ္။ တမ်ဳိးက လွ်ဳိ႕ဝွက္ၿပီး လုပ္တယ္။ ဘယ္သူလုပ္မွန္း မသိဘူး ေပါ့ေနာ္။ စာေရးရင္တမ်ဳိး၊ အသံလႊင့္ေနရင္လည္း ဘယ္က လႊင့္ေနမွန္း မသိဘူး ဒါမ်ဳိးေတြက စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရး စနစ္ေပါ့။

ေနာက္တမ်ဳိးက အထင္ကရလုပ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး လူသိရွင္ၾကား ေျဗာင္ၾကီးလုပ္တဲ့ စစ္ဆင္ေရး။ လုပ္တဲ့လူက နာမည္ ခံရေတာ့မွာ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ဘာျဖစ္လဲ ဆိုေတာ့ ေရွ႕က ျပန္ၾကားေရး ဝန္ၾကီးဌာန၊ ကာကြယ္ေရး ဝန္ၾကီးဌာန ဘယ္ဌာနမွ ႐ိုက္ကူးပါသည္ လို႔သာ ထိုးထားတာ ထိုးလိုက္တာကို ဒါ႐ိုက္တာက ခံရတာပဲ။

အဲဒီေတာ့ ေကာင္းက်ဳိးဆိုးက်ဳိးကို ဒါ႐ုိက္တာက ခံရတာပဲ။ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ လူထုရဲ႕ အသိကိုက ဒါ႐ိုက္တာ သေဘာပဲ ဆိုၿပီး ဒါ႐ိုက္တာကိုပဲ ျမင္တာေလ။ ဒါ႐ိုက္တာက ေသဆိုေသ ရွင္ဆိုရွင္ ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ က်ေနာ္တို႔က မ႐ိုက္ခင္လည္း on paper အစစ္ခံရတယ္။ ႐ိုက္ၿပီးရင္လည္း ဟိုက မွန္ဘီလူးနဲ႔ ၾကည့္မွာပဲ။ မေက်နပ္ရင္ ျပန္႐ိုက္ခိုင္းမယ့္ ပံုစံရွိတာကိုးဗ်။

* အန္ကယ္က တပ္မေတာ္ကေန အနားယူလိုက္တာေရာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြမ်ား ရွိလို႔လား။

က်ေနာ္က အရင္ကစစ္သားေဟာင္းပါပဲ။ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္တုန္းက က်ေနာ္ ထြက္လိုက္တာပါ ေဆးနဲ႔။ က်ေနာ္က က်န္းမာေရး မေကာင္းလို႔ ထြက္တာ။ က်ေနာ္နားေတာ့ ဦးစီးအရာရွိ ပထမတန္းပါ။ ဒုဗိုလ္မႉးၾကီးေပါ့။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ဖို႔ေတာ့ အစီအစဥ္မရွိပါဘူး။ ရည္ရြယ္ခ်က္လည္း မရွိပါဘူး။

Ref: မဇၽၥိမ