ထိပ္တုိက္ေတြ႔ေနတဲ့ ေတြးေခၚမႈႏွစ္ရပ္

ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း

၂၂ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၁၀

ဒီေန႔ ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခုံမွာ ေတြးေခၚမႈႏွစ္ရပ္နဲ႔ ပဋိပကၡကုိ အထင္ရွား ေတြ႔ေနရပါတယ္။

လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲမွာ ပဋိပကၡဆုိတာ အမ်ားႀကီးရွိတာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္အခါလုိက္လုိ႔ တခုေသာ ပဋိပကၡဟာ အဓိက ေရွ႕တန္း ေရာက္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ တရားပါ။ အခုလည္း ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရး ေတြးေခၚမႈေတြ ထဲမွာ အဓိက ေရွ႕တန္း ေရာက္ေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြထဲမွာ စစ္အုပ္စု အုပ္စုိးမႈေအာက္မွာ ဆက္လက္လုပ္ ကုိင္သြားရင္း တုိင္းျပည္ကုိ တုိးတက္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္လုိ႔ ရတယ္ဆုိတဲ့ ေတြးေခၚမႈနဲ႔ စစ္အုပ္စု အုပ္စုိးမႈေအာက္မွာ ဆက္ၿပီး သြားေနလုိ႔ကေတာ့ တုိင္းျပည္ဟာ တုိးတက္ ေကာင္းမြန္လာမွာ မဟုတ္ဘူးဆုိတဲ့ ေတြးေခၚမႈတုိ႔ရဲ႕ ပဋိပကၡဟာ အဓိက ဆုံခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

မွန္ပါတယ္။ ဒီေန႔တည္ရွိေနတဲ့ ပါတီအဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ လူပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ အထက္မွာေျပာဆို ခဲ့တဲ့ စကားလုံးေတြ အတုိင္း ဒီအေတြး အေခၚေတြကုိ ေဖာ္ျပတာ၊ ေျပာဆုိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ့္နည္းနဲ႔ကုိယ္ ေဖာ္ျပၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က ဒီအတုိင္း တုိက္႐ုိက္ေျပာမယ္၊ တခ်ဳိ႕က ေကြ႔ပတ္ေျပာမယ္၊ တခ်ဳိ႕က သကာလူးၿပီး ေျပာမယ္၊ တခ်ဳိ႕က ေစာင္းပါးရိပ္ေျခ ေျပာမယ္။ အလားတူပဲ နအဖ စစ္အစုိးရရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ ေအာက္မွာ ဒုတိယ အမ်ဳိးအစား အေတြးအေခၚ ရွိသူေတြကေတာ့ ကုိယ့္အေနအထားနဲ႔ကုိယ္ သတိထား ေျပာၾကရပါတယ္။ သဘာ၀က်စြာပဲ ျပည္တြင္းမွာ ေနသူနဲ႔ ျပည္ပမွာ ေနသူတုိ႔ဟာလည္း ေျပာၾကားပုံ၊ တင္ျပပုံေတြ ျခားနားၾကပါတယ္။

စစ္အစုိးရလက္ေအာက္မွာ ဆက္လက္လုပ္ကုိင္သြားရင္း တုိင္းျပည္ကုိ တုိးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္သြားႏုိင္မယ္ ဆုိတဲ့ ေတြးေခၚနည္းကုိ ကုိင္စြဲထားသူေတြ ထဲမွာ “အမ်ဳိးသား ႏုိင္ငံေရးမွာ တပ္မေတာ္၏ ဦးေဆာင္မႈအခန္း” ဆုိတာကုိ တင္ေနၾကသူေတြ၊ “၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒမွာ ဒီမုိကေရစီ အတြက္ အာမခံခ်က္ေတြ အျပည့္အစုံ မပါေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပဳျပင္ယူသြားမယ္” လုိ႔ဆုိသူေတြ၊ “ေျခတလွမ္းရရ၊ ႏွစ္လွမ္းရရ ယူထားရမယ္” လုိ႔ ဆုိသူေတြ၊ “ဒီအခ်ိန္မွာ လူထု တုိက္ပြဲစကား ေျပာသူေတြဟာ မုိက္႐ူးရဲေတြ၊ ႏုိင္ငံေရး သူငယ္နာ မစင္သူေတြ” လုိ႔ ေျပာေနသူေတြ၊ “အျခား အစားထုိးစရာ နည္းလမ္းေတြ မရွိဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ဆန္႔က်င္ျခင္းသည္ ေလလုံးထြားျခင္းသာ ျဖစ္သည္” လုိ႔ဆုိသူေတြ၊ ေလမတူေသာ္လည္း အေျခခံ စိတ္သေဘာထား တူသူေတြ အားလုံး ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ စိတ္သေဘာထား ဆုိတာက လာေတာ့မယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ေထာက္ခံတာကုိ ဆုိလာတာျဖစ္ပါတယ္။

တဖက္မွာကေတာ့ နအဖ ဒီလုိလုပ္ေနပုံမ်ဳိးကုိ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ဆုိတာရဲ႕ ေအာက္မွာျဖစ္ေစ၊ ေရြးေကာက္ပြဲက တဆင့္ပဲျဖစ္ေစ၊ တျခား ဘယ္နည္းနဲ႔ပဲျဖစ္ေစ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္သြားတာကုိ ဆန္႔က်င္သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ကုိ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အရိပ္ၾသဇာ ေအာက္က လုံး၀ လြတ္ကင္းတဲ့ အစုိးရတရပ္ ေပၚထြက္ေရး အတြက္ လုံးပန္းရမယ္လုိ႔ ဆုိသူေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါကုိ ျပည္ပမွာ ေနထုိင္သူေတြသာ ဒီအတုိင္း တုိက္႐ုိက္ ေျပာဆုိ ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ ေနတဲ့ လူေတြကေတာ့ အၿမီးရွိတဲ့လူေတြ ရိပ္မိၾကေနာ္ ဆုိတာမ်ဳိးေလာက္ပဲ အလြန္ဆုံး ေျပာႏုိင္ပါတယ္။

အခုတင္ျပေနတာဟာ ေတြးေခၚမႈျပႆနာျဖစ္ပါတယ္။ သာမန္အယူအဆတခုကိစၥကုိ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပိုမုိနက္႐ႈိင္းစြာ အျမစ္ တြယ္ေနတဲ့ဟာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အယူအဆ အားလုံးတုိ႔ရဲ႕ အေျခခံ အစျပဳရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ လူရဲ႕ ေတြးေခၚမႈ ဆုိတာ သူခ်ည္းသီးျခား တည္ရွိေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ခံသမုိင္း၊ ျမစ္ဖ်ားခံရာ စသျဖင့္ ရွိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာေတာ့ အဲဒီအထိ တင္ျပေဆြးေႏြးဖို႔ မသင့္ေသးဘူးထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚေနတာေတြကုိပဲ တင္ျပသြားပါမယ္။

ဒီေတြးေခၚမႈႏွစ္မ်ဳိးရဲ႕ ဆုံခ်က္ေနရာဟာ နအဖရဲ႕ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒနဲ႔ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ၿပီး အယူအဆအရ အေျခခံအားျဖင့္ ညႇိမရတာဟာ ျမန္မာျပည္ ႏုိင္ငံေရးမွာ စစ္တပ္ရဲ႕အခန္းက႑ဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဒီေန႔ ႏုိင္ငံေရးရဲ႕စံ၊ မွတ္ေက်ာက္လုိ႔ ဆုိရင္ မမွားဘူး ထင္ပါတယ္။

အခုအခါမွာ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ေစ၊ လူပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္းျဖစ္ေစ ႏုိင္ငံေရးစကားေတြ ေ၀ေအာင္ေျပာ ေနၾကပါတယ္။ လူၾကား ေကာင္းမယ့္ ေ၀ါဟာရ မွန္သမွ်လုိလုိကုိ အသုံးျပဳ ေနၾကတာပါ။ “တုိင္းရင္းသား စည္းလုံးညီၫြတ္ေရး၊ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး၊ ဒီမုိကေရစီေရး” စတာေတြကုိ လုိလား ေထာက္ခံပါေၾကာင္း အဖြဲ႔အစည္းတုိင္း၊ လူတုိင္းလုိလုိပဲ ေျပာၾက ေရးၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ အသံရွင္ေတြကုိ အထက္က စံ-မွတ္ေက်ာက္နဲ႔ တင္ၾကည့္လုိက္ရင္ ဘီလူးစည္း လူ႔စည္း ကြဲသြားတာ ေတြ႔ရပါမယ္။ အဲဒီကိစၥေတြအေပၚ ဘယ္လုိ သေဘာထားသလဲလုိ႔ ေျဖခုိင္းလုိက္ရင္ ရပ္တည္ခ်က္အမွန္ဟာ ေပၚထြက္လာမွာပါ။

ျမန္မာျပည္ႏုိ္င္ငံေရးမွာက ႏုိင္ငံေရးေ၀ါဟာရေတြကုိ လက္တလုံးျခားအသုံးခ်ၾကတဲ့ အစဥ္အလာ သာမက လူနာမည္၊ အမွတ္အသား စတာေတြကုိလည္း ကိုယ့္အတြက္၊ ကုိယ့္ပါတီအတြက္ အသုံးခ်ေလ့ ရွိတာဟာ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ကတည္းကလုိ႔ ဆုိရမလုိပါပဲ။ ဖဆပလေတြဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္တဲ့ အခါမွာ မဲပုံးေပၚမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႐ုပ္ပုံကုိ တင္ထားပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႐ုပ္ပုံကုိ အသုံးခ်ၿပီး မဲေတာင္းတာပါ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ အဲဒီတုန္းက သႀကၤန္တခုမွာ သံခ်ပ္ ထုိးၾကေတာ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သနားစရာ-သူ႔ခမ်ာ မဲပုံးတံဆိပ္” လုိ႔ ေအာ္တာ ၾကားခဲ့ရဖူးပါတယ္။ အလားတူပဲ ဒီတခါ နအဖရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲမွာလည္း ခေမာက္တံဆိပ္ကုိ ေမာင္ပုိင္ စီးခ်င္တာ၊ ျမန္မာ တမ်ဳိးသားလုံးက ပုိင္ဆုိင္တဲ့ ခြပ္ေဒါင္း အလံကုိေတာင္မွ ကုိယ္မဲရေရး အတြက္ မဲပုံးတံဆိပ္အျဖစ္ အသုံးခ်ခ်င္တာ စတဲ့ မ႐ုိးသားတဲ့ ႀကံစည္မႈေတြကုိ ေတြ႔ရတယ္ မဟုတ္ပါလား။ ဒါတင္မက တခ်ဳိ႕ဆုိရင္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ လမ္းခြဲခဲ့ၿပီး တာေတာင္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ နာမည္နဲ႔ ဂုဏ္ကုိ အသုံးခ်ႏုိင္ေအာင္ ေျပာဆုိေနတာလည္း ၾကားရပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူတုိ႔ဘာသာသူတုိ႔ ဘာခေမာက္ပဲ ေဆာင္းေဆာင္း၊ ဘာအလံပဲထူထူ အထက္ကကိစၥေေတြ အေပၚ ဘယ္လုိ သေဘာထားသလဲလုိ႔ ေမးလုိက္ရင္ သဲကြဲသြားမွာပါ။

ထပ္ေျပာပါမယ္။ ပထမအမ်ဳိးအစားေတြးေခၚမႈကုိ နအဖစစ္အုပ္စုထိပ္သီးေတြက လက္ခံသေဘာက် ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒုတိယ အမ်ဳိးအစား ေတြးေခၚမႈကုိေတာ့ သူတုိ႔က အႀကီးအက်ယ္ မုန္းတီး ဆန္႔က်င္ပါတယ္။ ဒီလုိ နအဖ ထိပ္သီးေတြရဲ႕ သေဘာထားကုိက ဒီ စံ၊ မွတ္ေက်ာက္ကုိ အတည္ျပဳ ေနတာလုိ႔ေျပာရင္ ရမယ္ထင္ပါတယ္။

စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတာက ပထမအမ်ဳိးအစား ေတြးေခၚမႈရွိသူတခ်ဳိ႕က ဒီေန႔ႏုိင္ငံေရးမွာ ျပည္သူလူထုကုိ လိမ္လုိ႔ ရႏုိင္မယ္လုိ႔ ထင္ေနၾကတာပါပဲ။ လိမ္လုိ႔မရမွန္း သူတုိ႔သိတဲ့ အခါက်ေတာ့ ကိစၥေတြက ေနာက္က်ကုန္ၿပီ ဆုိတာကုိ ေတြ႔ၾကရပါလိမ့္မယ္။

Ref: ေခတ္ၿပိဳင္