မူးယစ္ေဆး ျပသနာေၾကာင့္ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း၌ စစ္ဆင္ေရး ျပင္းထန္ေန

05 November 2012
အာဲပိုန္

တအာင္း (ပေလာင္) အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (TNLA) ႏွင့္ ကခ်င္ျပည္ လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔ ( KIO) တို႔၏ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း တပ္မဟာ(၄)ဧရိယာ၌ ေန႔စဥ္ ရက္ဆက္ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ေနေၾကာင္း တအာင္း (ပေလာင္) ျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဦး အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္မွဴး မိုင္းဖုန္းေက်ာ္က ဆိုပါသည္။

“တိုက္ပြဲ ကေတာ့ ေန႕တိုင္းဘဲ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီေန႕လဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီမွာ ႐ိွေနတဲ့ ခမရ ၅၀၁၊ ၅၀၂၊ ၅၀၃၊ ၅၀၄ ၊ ၁၁၄၊ ၁၁၅၊ သူတို႕ တက္လာတဲ့ တပ္ေတြနဲ႕ ျဖစ္ၾကတယ္။ တိုက္ပြဲ ထဲမွာ ကခ်င္လည္း ပါတယ္။ ေနရာ ကေတာ့ ကြပ္ခိုင္ၿမိဳ႕နယ္၊ မန္းတုံ ၿမိဳ႕နယ္၊ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္မွာလဲ ျဖစ္တယ္။ ဟိုဘက္ ေက်ာက္မဲၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ မိုးမိတ္ ဘက္မွာလည္း ျဖစ္တယ္။ ေနရာအႏွံ အေတာ္ မ်ားမ်ား ပါဘဲ။ တစ္ေနရာ မဟုတ္ တေနရာ ေန႕တိုင္း ျဖစ္ေနတယ္ေလ” ဟု ဆိုပါသည္။

ဤေဒသသည္ KIA ၏ တပ္မဟာ (၄) ေဒသ ျဖစ္သလို၊ TNLA ေဒသလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတူ ရွမ္းျပည္ တိုးတက္ေရး ပါတီ (SSPP) ၏ ေဒသလည္း ျဖစ္သည့္ အတြက္ (၃) ဖြဲ႔ စလံုးႏွင့္ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ေနသည္ဟု သိရပါသည္။

ဤအဖြဲ႔ (၃) ဖြဲ႔သည္ ေသြးစည္း ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ ေကာင္စီ (UNFC) အဖြဲ႔၀င္ ျဖစ္ၾကသည္။ တပ္ေပါင္း စုႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေနၾကျပီး ဤေဒသအတြက္ မူးရစ္ေဆး၀ါး တိုက္ဖ်က္ေရး အစီစဥ္ကိုလည္း ေဆာင္ရြက္ ေနၾကပါသည္။ နယ္ေျမခံ လူထုမ်ားအား ပညာေပးျခင္း၊ ကူးသန္း ေရာင္း၀ယ္မွဳကို တားျမစ္ျခင္းႏွင့္ ဘိန္းခင္းႏွင့္ ယာဘ ေဆးျပား ထုတ္လုပ္ ေသာ စက္ရံုမ်ားကုိ ဖ်က္ဆီးမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ဤကဲ့သို႔ လွဳပ္ရွား ေနခ်ိန္၌ အစိုးရ တပ္ဖြဲ႔မ်ား၏ ျပင္းထန္ေသာ စစ္ဆင္ေရးလည္း စတင္ လာခဲ့သည္ဟု တပ္ေပါင္းစု ဖက္မွ ဆိုပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ အထူးသျဖင့္ နယ္ေျမခံ အစိုးရ တပ္ဖြဲ႔မ်ားက ေထာက္ပံ့ထားသည့္ ေဒသခံ ျပည္သူ႔ စစ္တပ္မ်ား၌ ရွိေနေသာ ဘိန္းခင္းမ်ားကို အကာအကြယ္ ေပးရန္ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ေဒသခံ အစိုးရ တပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ မိုင္းမ ျပည္သူ႔စစ္မ်ား ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ ကြပ္ခိုင္ အေ႐ွ႕ဘက္ျခမ္း၊ မူဆယ္ လာ႐ိႈးလမ္း အေ႐ွ႕ဘက္ျခမ္း တေလၽွာက္မွ သံလြင္ျမစ္အထိ အားလုံးသည္ ဘိန္းခင္းမ်ားျဖစ္သည္။ ဤဘိန္းခင္းမ်ားကို မိုင္းမ ျပည္သူ႔စစ္ ဗိုလ္ႏြမ္းအဖြဲ႕၊ KTA အဖြဲ႕ ၊ ကြပ္ခိုင္ျပည္သူ႔စစ္ အဖြဲ႔၊ ဦးတီးခြန္ျမတ္ ျပည္သူ႔စစ္မ်ား အျပင္ ျပည္သူ႔စစ္ အမည္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ခံယူျပီး အကာအကြယ္ ေပးထားေသာ ဘိန္းခင္းမ်ား ျဖစ္ေနၾကပါသည္။

“အခု က်ေနာ္တို႕ ေဒသမွာ ဆိုရင္ ပန္ေဆးမွာ ဘိန္းေတြလဲ စိုက္တယ္ ယာဘ ေဆးေတြလည္း အႀကီးအက်ယ္ ခ်က္ေနတယ္။ အဲဒီ ပန္ေဆးက ဘယ္သူေတြလဲ ပန္ေဆးေက်ာ္ျမင့္က လြတ္ေတာ္ထဲမွာ သြားတက္ေနတဲ့ လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္။ ဒုတိယ ဘိန္းစိုက္တဲ့ ႐ွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္းမွာ ႐ိွတဲ့ ခပ္မ်ားမ်ား ထြက္႐ိွေနတဲ့ ယာဘ ေဆးေတြ ဘိန္းေတြ အကုန္ လုံးဟာ ပန္ေဆးက ထင္ပါတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႕ ေျပာလို႕ရတယ္” ဟု မိုင္းဖုန္းေက်ာ္က ဆိုပါသည္။

ဤျပည္သူ႔စစ္ အဖြဲ႔မ်ားသည္၊ ရွမ္းျပည္အလယ္ပိုင္း ခိုလမ္၌ အေျခစိုက္ထားေသာ အေ႐ွ႕ အလယ္ပိုင္းတိုင္း (ရလခ) စစ္ဌာနခ်ဳပ္ လက္ေအာက္ခံ အဖြဲ႔မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းတို႔သည္ ရလခ ႏွင့္ ညွိႏွဳိင္းျပီး ဘိန္းခြန္မ်ား ေပးေဆာင္ ေနၾကရသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ဤသို႔ေၾကာင့္ (UNFC) အဖြဲ႔၀င္ တပ္ေပါင္းစု၏ ဘိန္းတိုက္ဖ်က္ေရး အစီစဥ္ေၾကာင့္ အစိုးရ တပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ ၄င္းဘိန္းခင္းမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ ယခုကဲ့သို႔ ျပင္းထန္စြာ စစ္ဆင္ ေနရသည္ဟု ဆိုပါသည္။

အလားတူစြာပင္ အစိုးရ ဖက္မွလည္း တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ ဘိန္းခြန္မ်ားျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လက္နက္ ကိုင္ ေသာင္းက်န္းေနနိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု တေလွ်ာက္လံုး စြပ္စြဲေနခဲ့ပါသည္။

ဤကဲ့သို႔ အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲေနေသာ အေျခအေနမ်ဳိး၌ ကုလ သမဂၢ မူးရစ္ေဆး၀ါး တိုက္ဖ်က္ေရး အဖြဲ႔ကို ၀င္ေရာက္ ၾကည့္ရွဳ သင့္ေၾကာင္း တပ္ေပါင္းစု အဖြဲ႔ဖက္မွ ဖိတ္ေခၚေနပါသည္။ ကုလသမဂၢ၏ UNODC သည္ မူးရစ္ေဆး၀ါး တိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ မၾကာခင္က ရွမ္းျပည္ ေတာင္ပိုင္းရွိ ရွမ္းျပည္ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး ေကာင္စီ (RCSS) ႏွင့္ အစိုးရတို႔ ပူးေပါင္းျပီး ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါသည္။ ဤအျဖစ္မ်ဳိး ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း၌လည္း အေကာင္အထည္ ေဖၚေစခ်င္ေၾကာင္း UNFC တပ္ေပါင္းစု အဖြဲ႔ဖက္မွ လိုလား ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ http://www.phophtaw.org/burmese/index.php/news/local-news/2301-2012-11-01-08-59-09.html

အစိုးရသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ လူမ်ဳိးစုမ်ား၏ အခြင့္အေရးကို ယေန႔ထိ ပိတ္ပင္ ထားဆဲဟု တိုင္းရင္းသား မ်ားဖက္မွ ဆိုေနၾက ပါ သည္။ ဤအခြင့္အေရးကို ရရွိရန္ တိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ ရရာ လက္နက္ကို ဆြဲကုိင္ျပီး တိုက္ပြဲ ၀င္ခဲ့ၾကပါသည္။ ဤတိုက္ပြဲ သည္လည္း ျမန္မာႏို္င္ငံ လြပ္လပ္ေရး ရရွိခ်ိန္မွ စျပီး ယေန႔ထိ ျပင္းထန္ ေနဆဲဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။

ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) ခန္႔ တိုက္လာခဲ့သည့္ စစ္ပဲြသည္၊ ႏွစ္ဖက္စလံုး၌ ဘိန္းခြန္ႏွင့္ ပါတ္သက္လာမည္မွာ ဧကန္မလြဲဟု သံုးသပ္သူ မ်ားက ဆိုပါသည္။ ဤသို႔ေၾကာင့္ အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲေနမည့္အစား အရင္းခံ ျပသနာျဖစ္သည့္ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးမ်ား ေျပလည္လာပါက မူးရစ္ေဆး၀ါး တိုက္ဖ်က္ေရး သည္လည္း လြယ္ကူစြာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ေ၀ဖန္သူမ်ားက အၾကံ ျပဳထားပါသည္။

တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္း တိုင္းသည္ မိမိတို႔ လူမ်ဳိးေရးအတြက္ ရပ္တည္ရန္ ကိုလည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔ လူငယ္မ်ား ပ်က္စီးမည့္ အေရးကို လည္းေကာင္း၊ ထို႔အျပင္ လက္ညိဳး အထိုးခံျပီး စစ္ျပဳျခင္း ခံေနရသည့္ ဘ၀ကို လည္းေကာင္း လက္ခံခ်င္ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း အမ်ဳိးသား ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္ ရရွိေရးသည္ ထိုထက္မ်ားစြာေသာ တန္ဘိုးႀကီးသည့္ အမ်ဳိးသားေရး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၄င္းတို႔သည္ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ ၀င္ေနမည္သာ ျဖစ္ေပသည္။

Ref: ေရႊဟသၤာ