Thursday, January 24, 2008

ငါတို ့ဘဝနဲ ့ေမႊးရမယ့္ မီးေတာက္

ငါတို ့ဘဝနဲ ့ေမႊးရမယ့္ မီးေတာက္

ဒီဝဋ္က မကၽြတ္ခဲ့ရျခင္းရဲ ့ တရားခံဟာ
အဟိ ံသ လမ္းစဥ္လို႔မစြပ္စြဲပါနဲ ့။
အဲဒီ့ ေကာင္းကင္မွာ
အျမင့္ဆံုး ပ်ံသန္းခဲ့ၾကတဲ့
ေရႊဝါေရာင္ ဝိညာဥ္ေတြက
ကမၻာတုန္ေအာင္ ငိုလိမ့္မယ္။

လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလမ္းစဥ္ဟာ
ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြ ပြင့္မေပးႏိုင္တဲ့ ဥယ်ာဥ္အိုလို႔မစြပ္စြဲပါနဲ ့။
ကမၻာအရပ္ရပ္က
ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့
သူရဲေကာင္းတို႔ရဲ႕ေသြးေတြက
ထပြက္ လိမ့္မယ္။

တရားခံအစစ္ဟာ ငါတို႔ပဲျဖစ္တယ္။
ေတာ္လွန္ေရး ကစားကြက္မွာ
ကိုယ့္အသက္ကို ကုိယ္စေတးျပီး ကစားခဲ့တဲ့
သူရဲေကာင္းေတြကို ဖယ္ထုတ္ၾကည့္လိုက္။
ငါတို ့အမ်ားစုဟာ
ပါးစပ္ကေတာ့ ေတာ္လွန္ေရး တာဝန္ေက်ပါတယ္။
လက္ေတြ႔ကေတာ့ ျပည္ဖ်က္ယႏၱရားႀကီးမွာ ေခြးသြားစိပ္အျဖစ္ တာဝန္ေက်ၾကတယ္။
အမိန္႔ေတြကို နာခံရင္းက အာဏာဖီဆန္ေရးလမ္းစဥ္ကို အာနိသင္မရွိဘူးလို႔ တံဆိပ္ကပ္ၾကတယ္။

တစ္ဘက္သတ္ႀကိဳး၀ိိုင္းအတြင္း
သူရဲေကာင္းေတြ လဲကြဲေနခ်ိန္မွာ
ငါတို ့အမ်ားစုက
႐ုပ္ေသး႐ုပ္အျဖစ္ ရန္သူႀကိဳးဆြဲရာ ကေနရင္းနဲ ့
ကယ္တင္ရွင္ကို ေစာင့္ေနတဲ့သူေတြမ်ားတယ္။
ပြဲၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္က်႐ုံနဲ႔ေတာ့
ဇာတ္လမ္းကလည္းေျပာင္းမွာ မဟုတ္ဘူး။

ေလလြတ္ရာ မိုးလြတ္ရာမွာ ဖ်ာအလုအယက္ခင္းေနသူတို ့၊
တရားခံအစစ္ဟာ သင္တို႔လည္းျဖစ္တယ္။
သင္တို႔ခင္းထားတဲ့ ဖ်ာေတြေအာက္မွာ
ေသြးစြန္းေနတဲ့ သဃၤန္းစေတြရွိတယ္။
သင္တို ့နင္းထားတဲ့လမ္းမွာ မ်က္ရည္ေတြက မေျခာက္ေသးဘူး။
ရန္သူကို ႀကိဳးမေပးႏိုင္ေသးခင္
ကိုယ့္လိပ္ျပာကို အရင္ ကိုယ္ႀကိဳးစင္တင္က်။

ငါတုိ ့အတၱေတြ တစ္ေယာက္တစ္ခြက္စီ ဝိုင္းေလာင္းထားၾကလို ့
ဒီအဆိပ္ပင္ၾကီး ဒီေလာက္ႀကီးလာတာ။
ေခတ္ကိုလက္ညိွဳးထိုးၿပီးေတာ့ တီးလံုးအပ်က္နဲ႔ မကၾကစမ္းပါနဲ ့။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခတ္ရဲ႕သားေကာင္လို႔ယူဆထားရင္ေတာ့
ေခတ္ရဲ႕မုဆိုးေတြက ပစ္မွာပဲ။
မုဆိုးဆိုတာက ဦးပုသ္မေစာင့္ဘူးေလ။

ေသြးေတြနဲ႔ ထင္းေနေအာင္ေရးထားတဲ့
ရန္ငါ ျပတ္ဖို႔ဆိုတဲ့ စကားလံုးနီနီရဲရဲဟာလည္း
စိမ္းစိမ္းျမင္တိုင္း လိုက္သတ္ဖို႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။
လိပ္ျပာေတြ သန္႔စင္ေနဖို႔ေျပာတာ။
ရန္သူနဲ႔ငါတို႔လိပ္ျပာခ်င္း ကြဲေနရမယ္။
ညစ္ညမ္းေနတဲ့ ရန္သူ႔လိပ္ျပာကို မိတၱဴကူးေနရင္ေတာ့
ကိုယ့္တပ္ကိုယ္ျပန္နင္းေနရလိမ့္မယ္။
တန္ဖိုးရွိတဲ့ စကားလံုးေတြကို အနက္ရွိဳင္းဆံုးအထိေတြးၾက။

ရန္သူ႔လိပ္ျပာက
ဘက္သားဟန္ေဆာင္ထားတဲ ့တခ်ိဳ႕ခႏၶာေတြမွာ ဝင္ပူးေတာ့
ရန္ငါ ဘယ္လုိ ျဖတ္ရမလဲ။
ေစတနာ ပင့္သက္ေတြကလည္း
ဝါးလံုးသိမ္း႐ိုက္ခ်က္ေတြအျဖစ္ မဆိုင္သူေတြကိုထိဦးမယ္။
မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ဆိုတာကလည္း
မိုးထဲေရထဲမွာမွ ကၽြတ္တတ္တာ။

သူငယ္ခ်င္းတို ့
ေထာက္တိုင္ေတြကို ၿဖိဳမယ္ဆိုရင္
ရွည္ရွည္ေဝးေဝး စဥ္းစားမေနနဲ႔။
ငါတို ့စိတ္ဓာတ္ေတြရဲ႕အနာအဆာမွန္သမွ်ဟာလည္း
ေထာက္တိုင္ေတြပဲျဖစ္တယ္။
အဲဒါေတြကို အရင္ၿဖိဳၾက။

ၾကီးႏိုင္ငယ္ညွင္း လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္ဟာလည္း
အာဏာရွင္ဝါဒရဲ႕က်ဴငုတ္ပါပဲ
မရေသးတဲ့လြတ္လပ္ေရးေလး
ရတဲ့အခါ အသက္ရွည္ေအာင္
ကိုယ့္က်ဴငုတ္ကို အခုကတည္းက ကိုယ္တုိင္ခုတ္ထားၾက။

အာဏာရွင္ဝါဒဆိုတဲ့
ဒီအျမစ္နဲ ့ဒီအပင္ရွိေနသေရြ႕့
အကိုင္းအခက္ေတြကေတာ့ တစ္ခက္ခုတ္လည္း ေနာက္တစ္ခက္ထပ္ထြက္မွာပဲ။
တရြက္ေႂကြရင္ ေနာက္တစ္ရြက္ထပ္ေဝမွာပဲ။
အျမစ္ကိုတိုက္႐ိုက္ၿဖိဳဖို႔သာ ငါတို႔ပိုျပီးအာ႐ံုစိုက္ရမယ္။
ငါတို႔လိုခ်င္တာဟာ ဟမၼဴရာဘီေျပာတဲ့ မ်က္လံုးတစ္လံုးမဟုတ္ဘူး။
လူလိုရွင္သန္ခြင့္သာျဖစ္တယ္။

ဒီပံု၊ ဒီစိတ္ဓာတ္ ဒီအေၾကာက္တရားေတြနဲ ့
ငါတို ့ဘာသာ လက္ခံထားတဲ့ ငရဲကို
ႏွလံုးသားေတြ အျပင္းထန္ဆံုးေဖာက္ခြဲျပီး ထြက္ၾက။

ငါတို ့အားလံုးညီရင္
ဘဝေတြထဲက ေသးေသးေလးကိုယ္စီဖဲ့ေပးၿပီး မီးေမႊးၾက႐ံုံနဲ ့
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမီးေတာက္က ဝုန္းခနဲ ထေတာက္မွာပါ။

ညာေတာင္ပံက အႏု၊ ဗယ္ေတာင္ပံက အၾကမ္းနဲ
ခြပ္ေဒါင္း ေျခသံေတြ လာျပီ။

ေကာင္းကင္ကို

မွတ္ခ်က္။ “ ေလလြတ္ရာ မိုးလြတ္ရာမွာ ဖ်ာအလုအယက္ခင္းေနသူတို႔” ဆိုတာ မိုးဒဏ္ေလဒဏ္ေၾကာင့္ မိုးလာ ခုိသူေတြ ၊ ေစတနာနဲ႔လုပ္ေနသူေတြကိုေျပာျခင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီအေရးအေၾကာင္းျပျပီး ကိုယ္က်ိဳးရွာ ေနသူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုသာ တိုက္ခိုက္လိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

“ညာေတာင္ပံက အႏု၊ ဘယ္ေတာင္ပံက အၾကမ္း” ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အၾကမ္းဆိုတဲ့ စကားလံုးက အၾကမ္းဖက္ ဗံုး ေဖာက္ခြဲမႈ၊ အၾကမ္းဖက္ လက္စားေခ်မႈေတြကို ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စနစ္တက် လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္မႈနဲ ့ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈက္ို ခုခံကာကြယ္မႈကိုေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။

ေကာင္းကင္ကိုဘေလာ့ဂ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

0 comments:

အေပၚသို႔