ဂါမဏိ
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကစၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္ေရာက္သြားတဲ့အတြက္ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး ယိုယြင္း က်ပ္တည္းမႈေတြ၊ မတရား ႏွိပ္ကြပ္မႈေတြကို ခါးစည္း ခံခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ အဖို႔ မြန္းက်ပ္ ပိျပားမႈေတြဆီက အၿပီးအပိုင္ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ ခဲ့ေပမယ့္ အခါအားေလ်ာ္စြာ တစံုတရာ သက္သာရာ သက္သာေၾကာင္း ရေစတဲ့ ေနရာဌာနေလးေတြ ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ပူေလာင္ျပင္းရွ ေျခာက္သေယာင္း ထေနတဲ့ သဲကႏၱာရႀကီးထဲက ေရၾကည္တေပါက္ ေသာက္ႏိုင္ စိမ္းျမေအးခ်မ္းတဲ့ အရိပ္ေလးနည္းနည္း ခိုနားႏိုင္စရာ အိုေအစစ္ေတြလို ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
အခု တင္ျပမယ့္ အုိေအစစ္ (၃) ခုဟာ ေအာက္ဗမာျပည္ မြန္ျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္နဲ႔ ပဲခူးတိုင္းတို႔က လူမ်ဳိးေပါင္းစံု ျပည္သူေတြ အတြက္ တခဏ ခိုနား အားျဖည့္စရာေတြ ျဖစ္ခဲ့ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီအိုေအစစ္ေတြ ကေတာ့ သထံု-သကၠ ေတာင္ အလံတရာ နယ္ေျမ၊ ဘားအံ- သာမညေတာင္ နယ္ေျမနဲ႔ (ထုိင္းႏိုင္ငံ) ျမန္မာနယ္စပ္ အနီး မဲေဆာက္ၿမိဳ႕က မယ္ ေတာ္ေဆးခန္းတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အလံတရာဆရာေတာ္ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိး ဦးးစႏၵနဝံသဟာ ျပည္တြင္းစစ္မီး အရွိန္ႀကီးႀကီးနဲ႔ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ သထံု နယ္မွာ အျမင့္ေပ ၆၀၀ (ေရႊတိဂံုဘုရားထက္ ႏွစ္ဆနီးပါးအျမင့္) ရွိတဲ့ ေစတီေတာ္ႀကီးကို လူထုအားသက္ သက္နဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့ တာျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ကမွ ေငြေၾကး၊ အဆင့္ျမင့္ ေဆာက္လုပ္ေရး အတတ္ပညာ ပံ့ပိုးမႈ မရဘဲ ဧရာမ ေစတီေတာ္ တည္ေဆာက္ေရးကို စီမံ ခန္႔ခြဲဖို႔ဆိုတာ ေတာ္႐ံုတန္႐ံု စိတ္ဓာတ္၊ အရည္အခ်င္းနဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ပအိုဝ္း၊ မြန္၊ ကရင္ေတြရဲ႕ အင္မတန္ ၾကည္ညိဳ ေလးစားမႈကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ရယူခဲ့ၿပီးေတာ့ ေစတီ ေတာ္ႀကီးကို ႏွစ္ (၄၀) ၾကာ တည္ေဆာက္ ခဲ့ရပါတယ္။ ေပၚတာထမ္း၊ ရြာမီး႐ႈိ႕၊ ရန္သူသတင္း ႐ိုက္ႏွက္စစ္ေမး၊ ေငြ ေတာင္း စသျဖင့္ စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ ခံရတဲ့ လူထုေတြဟာ အလံတရာ ဆရာေတာ္ ေျခရင္းကို ေရာက္လာၿပီး ခိုလႈံခြင့္ရခဲ့ ၾကပါတယ္။ ဆရာေတာ္က ေစတီတည္ေနတဲ့ ဧရိယာကို ေဘးမဲ့ နယ္ေျမအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး လာသမွ်လူေတြကို သက္သတ္လြတ္ ထမင္းေကြၽးၿပီး အိပ္ဖို႔ ေနရာေပးပါတယ္။ ဒီ နယ္ေျမထဲမွာ စစ္ႏွစ္ဘက္စလံုးက ေပၚတာဝင္မဆြဲ၊ ေငြ ဝင္မေကာက္ရဲဘဲ ရွိန္ၾကပါတယ္။ အလံတရာနယ္ေျမထဲ အတင္းဝင္ ေပၚတာဆြဲ၊ ေငြဝင္ေကာက္တဲ့ စစ္သားေတြဟာ စစ္ဆင္ေရး ထြက္တဲ့အခါ မိုင္းနင္းမိတာ၊ တိုက္ပြဲက်တာ စသျဖင့္ တမ်ဳိး မဟုတ္တမ်ဳိး ဒုကၡေရာက္တယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ လည္း နာမည္ႀကီးခဲ့ပါတယ္။
ဒါကို စစ္အာဏာရွင္ ေနဝင္းက သူပုန္ဘုန္းႀကီးလို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ရိကၡာ ျဖတ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီအခါမွာ ဆရာေတာ္ဟာ (ေနာင္မွာ သစၥာ မ႑ဳိင္ဘုရား ျဖစ္လာမယ့္ ေနရာမွာ) သစၥာဆိုၿပီး ရိကၡာျပတ္လို႔ စားေရးဒုကၡ ေတြ႔ေနတဲ့ ဒါယကာ၊ ဒါယိ ကာမေတြနဲ႔ အတူတူ ေအးအတူပူအမွ် ဒုကၡခံဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ‘ေရဆြမ္း’ ပဲ ဘုဥ္းးေပးေတာ္ မူပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုစိတ္ဓာတ္ ေတြေၾကာင့္ လူထုက ပိုၾကည္ညိဳၿပီး ရိကၡာ မရရေအာင္ ခိုးပို႔ခဲ့ၾကပါတယ္။ အၾကည္ညိဳလြန္ၿပီး ေနာက္ပြင့္တဲ့ ဘုရားအျဖစ္ အရမ္း အမႊန္းတင္တာေတြ၊ ဘုရား ႐ုပ္ပြားေတာ္ကို ဆရာေတာ့္ မ်က္ႏွာနဲ႔ တူေအာင္ ထုလုပ္တာေတြ၊ ဗုဒၶဘုရားမုျဒာ အတိုင္း ဓာတ္ပံု၊ ပန္းခ်ီပိုစတာေတြ ထုတ္တဲ့အထိ ေနာက္လုိက္ေတြက လုပ္ခဲ့တဲ့ အဆိုးပိုင္းေတြေတာ့ ရွိခဲ့ပါတယ္။
အလံတရာဘုရား တည္တဲ့ေနရာဟာ မူလက အဓမၼကုန္းလို႔ ေခၚၿပီး အင္မတန္ စ႐ိုက္ၾကမ္းတဲ့ ေနရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ဆရာေတာ္က အဲဒီမွာ ပထမဆံုး လုပ္အားဒါနက စ,စည္း႐ံုးၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ရိကၡာဒါန ေငြေၾကးဒါန ထည့္ဝင္ဖို႔ ဆြဲေခၚခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယ အဆင့္က်ေတာ့ (၅) ပါးသီလေစာင့္ဖို႔ စည္း႐ံုးခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆံုးအဆင့္မွာ ဘာဝနာေဆာက္ တည္ဖို႔ ျမႇင့္တင္ ခဲ့ပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ အင္မတန္ ဆိုးေပတဲ့ ရြာသားေတြဟာ ဝတ္စံုအျဖဴဝတ္၊ သက္သတ္လြတ္စား၊ အင္မတန္ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔ၿပီး အမ်ားတကာ ေလးစားရတဲ့ လူေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ အလံတရာ နယ္ေျမဟာ လူတိုင္း ေအးအတူ ပူအမွ် ဘံုစနစ္ က်င့္သံုးတဲ့ ေနရာျဖစ္ၿပီး ရာဇဝတ္မႈ ကင္းရွင္းတဲ့ နယ္ေျမ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ဟာ ဘုရားတည္႐ံုတင္မကဘဲ ရပ္ရြာလူထု အက်ဳိးအတြက္ လူငယ္ေတြကို ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး လႊတ္ၿပီး ကား ဝပ္ေရွာ့ပညာ၊ ဘုရားထီး လုပ္တဲ့ပညာ၊ ဘုရားေရႊခ်ပညာ၊ ပံုႏွိပ္စက္ပညာ၊ ပန္းရံ-ပန္းဘဲ-ပန္းတည္းပညာေတြ သင္ခုိင္း ပါတယ္။ ပအိုဝ္း စာေပသစ္ ေဖာ္ထုတ္တာလည္း လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒုတိယအိုေအစစ္ျဖစ္တဲ့ သာမညေတာင္ ေဘးမဲ့နယ္ေျမနဲ႔ သာမည ဆရာေတာ္ ပအိုဝ္းလူမ်ဳိး ဦးးဝိနယ ကေတာ့ မဆလ ေခတ္အကုန္နဲ႔ နဝတ - နအဖေခတ္ အစမွာ ေအာက္ဗမာျပည္ လူထုေတြရဲ႕ အားကိုးခိုနားရာ စိတ္လံုျခံဳမႈ ေပးစရာ ျဖစ္ခဲ့ပါ တယ္။ စစ္ဒဏ္ခံ ကရင္၊ မြန္၊ ပအိုဝ္း၊ ဗမာ တုိင္းရင္းသားေတြကို ေအးရိပ္ေပး၊ လာသမွ် ထမင္းေကြၽးခဲ့ပါတယ္။ ကရင္ စစ္ ေျပးဒုကၡသည္ တေသာင္း ဝန္းက်င္ကို လက္ခံ ထားခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၁ ကေန ၂၀၀၃ အထိ (၂၂) ႏွစ္တာကာလ အတြင္း ဘုရားေစတီ၊ ေက်ာင္းတုိက္၊ ဇရပ္၊ ဓမၼာ႐ံုစတဲ့ သာသနိက အေဆာက္အအံုေတြ အေျမာက္အျမား ေဆာက္လုပ္႐ံုတင္ မက သာမညေတာင္ နယ္ေျမကိုလည္း ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေအာင္ အျမင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးက အစ ေရ၊ မီးအထိ အပင္ပန္းခံ ႀကိဳးစား တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။
နအဖ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ နယ္ေျမက လမ္းေတြထက္ အဆ မ်ားစြာသာတဲ့ လမ္း (၉၇) မိုင္ ေဖာက္ႏိုင္ခင္းႏိုင္ၿပီး တံတားေပါင္း (၉၀) တည္ေဆာက္ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ မိဘမဲ့ကေလး ေတြကို ထိန္းသိမ္း ေပး႐ံုမက ပညာေရး အတြက္ စာသင္ေက်ာင္းေတြလည္း ေဆာက္လုပ္ ေပးခဲ့ပါတယ္။
၁၉၈၀ ခုႏွစ္မ်ားမွာ ဗမာျပည္တလႊား ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားလာၿပီး လာဘ္ပါသကရႊင္ခဲ့ေပမယ့္ ဝင္သမွ်ကို သာသနာနဲ႔ ဒါယကာ ျပည္သူလူထုမ်ား အတြက္ ေစတနာ အရင္းခံနဲ႔ ျပန္လည္ပံ့ပိုးခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္ ၁၉၉၅ နဲ႔ ၂၀၀၂ ခုတို႔မွာ လာေရာက္ ဖူးေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီး ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေတာင္ေျခအထိ ဆင္းၿပီး ႀကိဳခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္သူ႔ ဆရာေတာ္ႀကီးဟာ နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ လာတာကိုေတာ့ အေရးတယူ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဓာတ္ပံု တြဲအ႐ိုက္ ခံေပမဲ့ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔နဲ႔ေတာ့ တြဲအ႐ိုက္ မခံခဲ့ပါဘူး။
တတိယေျမာက္ အိုေအစစ္ျဖစ္တဲ့ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕က မယ္ေတာ္ေဆးခန္းနဲ႔ ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္တို႔ ကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ ျဖဳတ္ခ်ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး ရွစ္ေလးလံုး လူထု အေရးေတာ္ပံုႀကီးရဲ႕ လက္ထြက္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမို ကေရစီ တုိက္ပြဲဝင္ သမားလည္းျဖစ္၊ ေဆးဆရာလည္း ျဖစ္တဲ့ ကရင္လူမ်ဳိး ေဒါက္တာစင္သီယာဟာ နယ္စပ္ႏွစ္ဘက္ မွာရွိတဲ့ လူထု ေတြကို ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ေနရာက အက်ဳိးျပဳႏိုင္ဖို႔ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကို ၁၉၈၉ မွာ စတည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။
အကူအညီ အေထာက္အပံ့ မဆိုစေလာက္ေလးနဲ႔ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရတဲ့ ေဒါက္တာစင္သီယာတို႔ အဖြဲ႔ဟာ လက္ေအာက္ ငယ္သားေတြနဲ႔ ေအးအတူပူအမွ် ေနထိုင္စားေသာက္ အဆင္းရဲ အပင္ပန္းခံၿပီး မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကို ထူေထာင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ထိလည္း ေဒါက္တာ စင္သီယာဟာ ႏိုင္ငံျခားအလႉရွင္ အေထာက္အပံ့ေတြ အမ်ားႀကီး ရေပမယ့္ ႐ိုး႐ိုးကုတ္ကုတ္ပဲ ေနၿပီး ေဆးခန္း စီမံခန္႔ခြဲမႈကို ထက္ထက္ျမက္ျမက္ လုပ္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
အခုအခါ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ေဒသေရာက္ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး အတြက္ မလြဲမေသြ အားကိုးရာ ျဖစ္ေန႐ံုတင္ မကဘဲ နအဖ စစ္အစိုးရ ေအာက္မွာ က်န္းမာေရး အာမခံခ်က္ မရွိရွာတဲ့ ေအာက္ျမန္မာျပည္ တလႊားက ျပည္သူလူထုေတြ အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ လာေရာက္ကုသခံ၊ စိတ္ဓာတ္ အားေပးခံရာ ေနရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ ဘက္ကမ္းက နအဖ စစ္သားေတြက အစ လူမ်ဳိးမခြဲ၊ ဘာသာမခြဲ၊ အယူအဆမခြဲဘဲ ေစာင့္ေရွာက္ ကုသေပးေနလို႔ ျပည္တြင္းမွာ ပိုက္ဆံရွိတဲ့ လူတန္းစား ေတြေတာင္ နအဖေဆး႐ံုေတြ၊ ေငြစားဖို႔ပဲ သိတဲ့ ပုဂၢလိ က ေဆး႐ံုေတြကို အားမကိုး ေတာ့ဘဲ ျမဝတီ တံတားကူးၿပီး မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကို လာၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အခုအခါ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းဟာ က်န္းမာေရးတင္မက ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ကေလးငယ္ေတြ၊ ျပည္တြင္း ေရႊ႕ေျပာင္း ဒုကၡသည္ ကေလးေတြ၊ နယ္စပ္ဒုကၡသည္ စခန္းက ကေလးေတြရဲ႕ပညာေရး၊ ေမြးစာရင္းရရွိေရး၊ အသက္ ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာမ်ား သင္ၾကားေရး ေတြကိုပါ အက်ဳိးေဆာင္ ေနပါတယ္။ ေထာင္ဂဏန္းရွိတဲ့ ေဆးမွဴးေတြ၊ ေက်ာင္းဆရာေတြ ေမြးျမဴေဖာ္ထုတ္ေရး အရည္အခ်င္း ျမႇင့္တင္ေရးက အစ နယ္လွည့္ ေက်ာပိုးအိတ္ ေဆးမွဴး လုပ္ငန္းနဲ႔ စြန္႔ပစ္ခံ သို႔မဟုတ္ လူ ကုန္ကူးခံ သို႔မဟုတ္ မိဘမဲ့ ကေလးငယ္ ေစာင့္ေရွာက္ ကယ္တင္ေရးေတြ အထိ ဦးစီး ဦးေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ နယ္ စပ္ႏွစ္ဘက္ေန ျမန္မာျပည္သူ လူမ်ဳိးစံုအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အလင္းမွ်င္တမွ်င္ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း နအဖဟာ လက္ကိုင္တုတ္ေဒါက္တိုင္ေတြ လႊတ္ၿပီး ေဒါက္တာစင္သီယာကို နအဖဆီ ျပန္လက္နက္ခ်ေအာင္ ဆြဲေဆာင္တာ ၿခိမ္းေခ်ာက္တာေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူ႔ ဘက္ေတာ္သား ပီသလွတဲ့ ဆရာမႀကီး ဟာ နအဖရဲ႕ ဆြယ္လံုးေတြကို နားမေယာင္ခဲ့သလို ေျခာက္လံုးေတြကိုလည္း မေၾကာက္ခဲ့ပါဘူး။ မိမိရဲ႕ ျပည္သူ႔ အက်ဳိးျပဳ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းပဲ တစိုက္မတ္မတ္ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္။ အိုေအစစ္ ဆိုတဲ့အတိုင္း အယုတ္ အလတ္ အျမတ္မေရြး လက္ခံၿပီး ေအးရိပ္ေပးတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဆိုးေတြ ဝင္လာတာကိုလည္း ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါ တယ္။ အထူးသျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ သက္တမ္း ရွည္ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် လူထု စားဝတ္ေနေရး က်ဆင္းမႈနဲ႔အတူ စာရိတၱ ပ်က္ယြင္းမႈေတြလည္း ႀကီးထြား ပ်ံ႕ႏွံ႔လာလို႔ သာမညေတာင္ နယ္ေျမ၊ မယ္ေတာ္ ေဆးခန္းနယ္ေျမ တို႔ကိုလည္း ဂယက္႐ိုက္ခတ္ ကူးစက္တာေတြ နာမည္ပ်က္တာေတြ ရွိပါတယ္။
သာမညေတာင္နယ္ေျမမွာ ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္ၿပီး ေျပးလာတဲ့ လူဆိုး လူမိုက္ေတြ၊ ရဟန္းတုေတြ လာခိုတာရွိသလို စီမံ ခန္႔ခြဲေရး ပိုင္းထဲ အထိ ဝင္ေနလို႔ နာမည္ပ်က္တာ အလြဲသံုးစား လုပ္တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အလားတူ မယ္ေတာ္ေဆးခန္း မွာလည္း တတိယ ႏိုင္ငံထြက္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ျပည္သူလူထုအေပၚ တကယ္ ေစတနာမပါဘဲ (ဝတ္ေက်တန္းေက် အဆင့္ထက္ ပိုဆိုးတဲ့) ၿပီး ၿပီးေရာ လုပ္ေနတဲ့ ေဆးမွဴးေတြနဲ႔ ဝန္ထမ္းေတြ၊ လူနာေတြရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ေတြ၊ ဘဝတူဝန္ထမ္းေတြ ရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ေတြကို ခိုးဝွက္ယူေနသူေတြ ရွိေနတာ စိတ္မေကာင္း စရာပါဘဲ။ ေဆးခန္းနဲ႔ မအပ္စပ္ဘဲ ပညာအျမင္က်ဥ္းတာ၊ လူမ်ဳိးေရး အျမင္က်ဥ္းတာတို႔ ကလည္း အိုေအစစ္ကို ပ်က္စီး ဆုတ္ယုတ္ေစႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အိုေအစစ္ေတြဟာ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္မႈ မေကာင္းရင္ သို႔မဟုတ္ အသံုးခ်ပံု မူမမွန္ရင္ သဲေတြဖံုးသြားၿပီး ေရခန္းသြား တတ္ပါတယ္။
အိုေအစစ္သံုးခုကို ယွဥ္ၾကည့္ရင္ တူညီခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔ရပါတယ္။ အလံတရာနဲ႔ သာမည အိုေအစစ္ေတြဟာ ဘာသာေရး အေျခခံတဲ့ အိုေအစစ္ေတြ ျဖစ္ၿပီး မယ္ေတာ္ ေဆးခန္းကေတာ့ က်န္းမာေရးကို အေျခခံတဲ့ အိုေအစစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မူလ ပထမ အေျခခံ ေပၚမွာသာ ကန္႔သတ္မေနဘဲ အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူေတြ၊ ဆင္းရဲ ဒုကၡေပါင္းစံု ခံေနရတဲ့ လူထုေတြ အတြက္ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အက်ယ္ျပန္႔ဆံုး အက်ဳိးျပဳ လႈပ္ရွားသြားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ေနာက္တူညီခ်က္ကေတာ့ အိုေအစစ္ထူေထာင္သူေတြဟာ နာမည္မရခင္ ကာလမွာ ဆင္းရဲ ခ်ဳိ႕တဲ့စြာနဲ႔ အနစ္နာခံ ႐ုန္းကန္ ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ နိမ့္က်ကာလမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ အျမင့္ကာလမွာ ျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ဟာ တသမတ္တည္း အ႐ိုးခံ ေနထိုင္ ရပ္တည္ သြားၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ နိမ့္လို႔လည္း စိတ္ဓာတ္မက်၊ ျမင့္လို႔လည္း ေျမာက္တက္ မသြားဘဲ သာ မန္ျပည္သူေတြ လက္ေအာက္ ငယ္သားေတြနဲ႔ အဆင့္အတန္း မခြဲ အခြင့္အေရး ပိုမယူဘဲ ဒိုးတူေပါင္ဖက္ လက္တြဲ အလုပ္ လုပ္သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အိုေအစစ္ထူေထာင္သူေတြဟာ အလုပ္လုပ္ရာမွာ ဇြဲနပဲဲနဲ႔ မေနမနား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လုပ္ၾကတာလည္း တူညီၾကပါတယ္။ အလုပ္ကို တိုးတက္ဖို႔ အျမဲစဥ္းစား ၾကံဆ စူးစမ္း ေလ့လာၿပီး လက္ေတြ႔လုပ္ကိုင္ ႀကိဳးစားၾကသူေတြ ျဖစ္ၾကပါ တယ္။ အေျပာမဟုတ္ အလုပ္နဲ႔ သက္ေသျပတယ္ဆိုတာ သူတို႔ျဖစ္ပါတယ္။
အေရးအႀကီးဆံုးတူညီခ်က္ကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္မွာ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္သူ ေတြကို လူမ်ဳိးမခြဲ၊ ဘာသာမခြဲ၊ လူတန္းစား မခြဲဘဲ တတ္ႏိုင္သမွ် စိတ္ခ်မ္းသာခြင့္ ေပးဖို႔၊ စိတ္လံုျခံဳမႈေပးဖို႔ အင္မတန္ႀကီးမား ျဖဴစင္တဲ့ေစ တနာရွိတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ သထံုမဲဆႏၵနယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ခြန္ျမင့္ထြန္း (NCGUB အလုပ္သမားေရးရာဝန္ႀကီး) ၏ မယ္ေတာ္ေဆးခန္း အႏွစ္ (၂၀) အထိမ္းအမွတ္ ဂုဏ္ျပဳမိန္႔ခြန္းကို အေျခခံပါသည္။
Posts
0 comments:
Post a Comment