အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဖ်က္သိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္

ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း

၂၀ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၀

နအဖဟာ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ရဲ႕ ၉၇/၂၀၁၀ ဆိုတာကို ထုတ္ျပန္ၿပီး အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဖ်က္သိမ္းေၾကာင္း ေၾကညာလိုက္ပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရးသေဘာနဲ႔ ေျပာရရင္ ဒါဟာ အင္မတန္ အေရးပါတဲ့ လုပ္ရပ္တခု ျဖစ္ပါတယ္။ န၀တ-နအဖ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ တေလွ်ာက္လံုး ႀကံစည္ေနတာကို အျပတ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခ်လိုက္တာလို႔ ေျပာရမွာပါ။ သာမန္ကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံု ေနာက္ပိုင္းက စၿပီး လူထုရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ အမ်ားဆံုး ရေနတယ္လို႔ ဆိုရမယ့္ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္း တရပ္ကို အာဏာနဲ႔ ဖ်က္သိမ္းလိုက္တဲ့ အမိန္႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ နအဖရဲ႕ ဒီလုပ္ရပ္ဟာ ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးေလာကကို ထူးထူးျခားျခား မ႐ိုက္ခတ္ ခဲ့ပါဘူး။

အေၾကာင္း ႏွစ္ခုေၾကာင့္လို႔ ထင္ပါတယ္။ တခုက နအဖဟာ အေႏွးနဲ႔အျမန္ ဆိုသလို အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဖ်က္သိမ္း လိမ့္မယ္ဆိုတာ အားလံုးက တြက္ထားၿပီးသား ျဖစ္လို႔ပါ။ ေနာက္တခုကေတာ့ ဒါဟာ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို အလဲထိုးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ႔ ဒီအထဲက နည္းနာရွာၿပီး ျပန္႐ုန္းထ လာမွာပဲလို႔ လူထုေတြက ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

နအဖ ဘယ္လိုပဲ ေမာက္မာ-ေမာက္မာ သူတို႔အင္မတန္ ၀ါႂကြားလွတဲ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို တျပည္လံုးမွာ မက်င္းပ ႏိုင္ေၾကာင္းကိုေတာ့ သူတို႔ ၀န္ခံလိုက္ရပါၿပီ။ အဲဒါက အပစ္ရပ္ ေဒသေတြမွာပါ။ သူတို႔ မႏိုင္ႏိုင္ဘူး ေသခ်ာတဲ့ ေနရာေတြမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာဟာ ဘယ္သူမွ မစဥ္းစားခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ရင္လည္း ႏိုင္ရမယ္၊ မႏိုင္ရင္လည္း ႏိုင္ရမယ္လို႔ လုပ္မရတဲ့ ေနရာေတြမွာေတာ့ ဒီလိုပဲ ဖ်က္သိမ္းမွာပါ။

ဘာပဲေျပာေျပာ ေရြးေကာက္ပြဲနီးေလ ၾကပ္ေလ၊ ၾကမ္းေလ ျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ထားတဲ့ အတိုင္း ရွင္းသထက္ ရွင္းလင္းစြာ သ႐ုပ္ေပၚလာပါၿပီ။ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို အျပတ္ ကိုင္ျပ လိုက္တာဟာ ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရးမွာ စစ္အာဏာရွင္နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ဘယ္လိုမွ စိတ္ကူးယဥ္လို႔ မရေၾကာင္း အားလံုးကို ထပ္ၿပီး သတိ ေပးေနတာပါ။ ဒီခ်ဳပ္လို ဆန္႔က်င္သူေတြ အတြက္ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ေပးသနားတဲ့ စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ထဲမွာ စေပ့စ္လံုး၀ မရွိေၾကာင္း ျပသ လုိက္တာပါ။ ဒါ့အျပင္ ဦးတူးဂ်ာတို႔ကို ပါတီ အေနနဲ႔ေရာ လူတဦးခ်င္း အေနနဲ႔ပါ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ခြင့္ မေပးတာဟာလည္း အပစ္ရပ္ အဖဲြ႔ဆိုတာေတြကို နအဖအေပၚ စိတ္ကူး မယဥ္ၾကဖို႔ သတိေပး လိုက္တာပါပဲ။ နအဖဟာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုေတြနဲ႔ တခ်ိန္မွာ သမိုင္းနဲ႔ခ်ည္ ေျဖရွင္းရမယ့္ ျပႆနာေတြ ဖန္တီးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုအခါမ်ဳိးမွာ ဒီေလာက္ေတာင္ ညစ္ပတ္စုတ္ပဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေထာက္ခံဖို႔ နအဖကိုယ္စား သေဘာတရား ဆရာႀကီး လုပ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး တေယာက္က ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္တာဟာ ႏုိင္ငံေရး သူငယ္နာ မစင္တာလို႔ ေရးသားေနတာကို ေတြ႔ပါတယ္။ ဗို္လ္သန္းေရႊက အိမ္နီးနားခ်င္းက ႏိုင္ငံႀကီးေတြကို သြားၿပီး မ်က္ႏွာခ်ဳိ ေသြးေနတာနဲ႔ တခ်ိန္တည္းမွာ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ ေမြးထားခဲ့တဲ့ အီးလစ္ (elite) ဆိုတဲ့ လူေတြကလည္း နအဖအတြက္ ကမာၻလွည့္ ေၾကာ္ျငာ ေမာင္းခတ္ ေနၾကပါတယ္။ ပညာတတ္ ေဖာက္ျပန္ေတာ့ သူမ်ားထက္ကဲတယ္ ဆိုတာ အမွန္ပါပဲ။ ဒီလူေတြဟာ “နအဖကို ဆန္႔က်င္ေနမယ့္ အစား က်ေနာ္တို႔နဲ႔ လာေဆြးေႏြး လွည့္စမ္းပါ” ဆိုတဲ့ အေျပာမ်ဳိးေတြလည္း ေလွ်ာက္ေျပာ ေနၾကပါတယ္။ အားနာစြာနဲ႔ ေျပာရရင္ ဒီလိုေျပာနည္းဟာ အင္မတန္ ေစာ္ကားတာပါ။ နအဖဟာ ဘယ္သူနဲ႔မွ မေဆြးေႏြးဘဲ အၾကမ္း ကိုင္ေနတာကိုေတာ့ ဘာမွမေျပာဘဲ နအဖက လုိက္ဖမ္း - လိုက္သတ္လို႔ ေရွာင္ထြက္ လာရတဲ့လူေတြကို သူတို႔က နားခ်ျပမယ္လို႔ ဆိုေနတာပါ။ သူတို႔အေျပာဟာ နအဖကို နာၾကည္းစြာ ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ လူေတြကို ဘယ္လိုမွ ဆြဲေဆာင္လို႔ မရဘူးဆိုတာ သူတို႔သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီၾကားထဲကပဲ သူတို႔တေတြ ဒါမ်ဳိးေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာဟာ သူတို႔ကို ေထာက္ပံ့ေနတဲ့ ဒိုနာေတြ (donor) နဲ႔ နအဖကို သိေစခ်င္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

အရည္မရအဖတ္မရ၊ သတင္းစာမ်က္ႏွာဖံုးမွာ ၀ါဒျဖန္႔ဖို႔ေလာက္သာ အေျဖေပၚခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္နဲ႔ ဗိုလ္ေအာင္ၾကည္ တို႔ရဲ႕ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ဆိုတာဟာ အခု ဘာျဖစ္သြားၿပီလဲ။ အခု အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဖ်က္သိမ္း လို္က္တယ္ ဆိုေတာ့ေရာ၊ ဘယ္လို ေနာက္ဆက္တြဲေတြ ျဖစ္လာမလဲ။ အဲဒီ ေဆြးေႏြးပြဲေတြကို နအဖက ဘာလို႔ လုပ္ေစခဲ့တာလဲ။ တင္းမာမႈေတြ ေလ်ာ့ပါးေစေရး အတြက္လား၊ အမ်ဳိးသား စည္းလံုး ညီၫြတ္ေရး တည္ေဆာက္ေရး အတြက္လား။ ဗိုလ္သန္းေရႊတို႔က တခါမွ ေရေရရာရာ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ စကတည္းက ဒါဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕အာ႐ံုကို ဆြဲေဆာင္ဖို႔နဲ႔ လွည့္စားဖို႔သာ ျဖစ္ေၾကာင္း လူတိုင္း သိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီေန႔ ျမန္မာျပည္ ႏိုင္ငံေရးဟာ အဲဒီအဆင့္ကို ေက်ာ္လို႔ “ေရြးေကာက္ပြဲ” အနားကပ္လာတယ္ ဆိုေတာ့ နအဖက လုပ္ေနတာေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး တင္းမာမႈေတြ ေလ်ာ့ပါးေစမယ့္ လကၡဏာေတြ ေပၚထြက္ လာပါသလား။ အမ်ဳိးသား ေသြးစည္း ညီၫြတ္ေရး အတြက္ အားတက္စရာေတြ ပိုေတြ႔လာရပါသလား။ အေျဖက ေျပာင္းျပန္ပါ။

ဒီကာလထဲမွာပဲ တိုက္ဆိုင္လို႔ပဲလား၊ တမင္ပဲလားမသိ၊ ပဲခူးၿမိဳ႕ထဲမွာ အရပ္သားလူငယ္ (၂) ေယာက္ကို စစ္သားေတြက တမင္တကာ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္သတ္ၿပီး ေတြ႔သမွ်လူကို စိမ္ေခၚတဲ့ ကိစၥတရပ္လည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ မိုးေမွာင္တဲ့ညမွာ ငွက္ဆိုးထိုးသံ ၾကားလိုက္ရ သလိုပါပဲ။ အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ နအဖက သူ႔လူေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ခါးပိုက္ေဆာင္တပ္ကို ေျပာင္ကာကြယ္ ေျပာဆိုသြားသလို နအဖရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ေအာက္က မီဒီယာမ်ားကလည္း ေျပာင္ပဲႏႈတ္ပိတ္၊ လက္ဆြံ႔ ေနျပခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ နအဖလုပ္ေနတာေတြကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေပၚထြက္လာမယ့္ အစိုးရဟာ ပိုေပ်ာ့ေပ်ာင္းမယ္၊ မတူတဲ့လူေတြနဲ႔ အေပးအယူေတြ ပိုလုပ္လာမယ္လို႔ ယူဆစရာ ရွိပါသလား။ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ဆိုင္းဘုတ္ေတာ့ တင္ခြင့္ေပးပါရဲ႕။ သူတို႔ မႀကိဳက္တာကို မေျပာရ၊ မေရးရ၊ မလုပ္ရ ဆိုလို႔ကေတာ့ ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္စားၿပီး ႀကီးေတာ္ႏြား ေက်ာင္းရတာပဲ ျဖစ္မွာပါ။ အခု နအဖက အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဖ်က္သိမ္း လိုက္တယ္ ဆိုေတာ့ အဲဒီေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္မယ္ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔ေတြ၊ လူေတြထဲက ဘယ္သူကမ်ား အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို စာနာသံ၊ နအဖကို မေက်နပ္သံေတြ ေဖာ္ျပရဲလို႔လဲ။

အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အဖို႔ ေျပာရရင္ေတာ့ ကိုယ့္ျပည္သူလူထုမွ တပါး အျခား အားကိုးစရာ မရွိၿပီဆိုတာ ပိုလို႔၊ ပိုလို႔ ထင္ရွားသြားပါၿပီ။ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့၊ အေကာင္အထည္ မရွိတဲ့ အေကာင္းျမင္ စိတ္ေတြကို စြန္႔ပစ္ၿပီး လက္ေတြ႔ အက်ပ္အတည္းကို ရင္ဆိုင္ ၾကရပါေတာ့မယ္။ မကူးႏိုင္ရင္ ျမဳပ္သြားႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ျဖစ္လာပါၿပီ။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေနနဲ႔ ျပည္သူလူထု ထဲကို ျဖန္႔ဆင္းဖို႔၊ ျပည္သူလူထု ကလည္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ၀န္းရံ ေထာက္ခံၾကဖို႔ အထူး လိုအပ္လာပါၿပီ။

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးသြင္ျပင္ဟာ ႀကီးႀကီးမားမား ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္တဲ့ အရိပ္အေရာင္ေတြ ျပေနပါတယ္။ အေကာင္းဘက္ကို ေျပာင္းတာ ျဖစ္မလား၊ အဆိုးဘက္ကို ေျပာင္းတာျဖစ္မလား ဆိုတာကေတာ့ ပါ၀င္သူေတြ အေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။

Ref: ေခတ္ၿပိဳင္