(က)
ေခါင္းေဆာင္မႈ သို႔မဟုတ္ Leadership ဆိုေသာ စကားလံုးကို ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ လူတိုင္းနီးပါးေလာက္ ၾကားဖူးၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ေနရာေဒသကိုလိုက္၍ ၾကားပံုၾကားနည္း ကြာျခားမည္။ အခ်ိန္အခါႏွင့္ လူပုဂၢိဳလ္ေပၚ မူတည္၍ ျမင္ပံုျမင္နည္း ကြာျခားမည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ေခါင္းေဆာင္မႈဆိုေသာ ေဝါဟာရတစ္ရပ္သည္ လူ႔ ေလာက၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ပံုသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ရပ္တည္လုပ္ေဆာင္ေနၾကေသာ လူစုလူေ၀း၊ အဖြဲ႔ အသင္းႏွင့္ လူမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံ အစရွိသည့္ အရာအားလံုးတို႔အတြက္ မရွိမျဖစ္ အေရးႀကီးေသာ အရာတစ္ခု ျဖစ္ျခင္းကို မူ ကမာၻဦးကတည္းက လူသားတို႔ လက္ခံလာခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္၏။
(ခ)
စာဆန္ဆန္၊ ဟိုအခ်က္ ဒီအခ်က္မ်ားအား ကိုးကား မေျပာမွီ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္၏ အဂၤါရပ္မ်ားကို မိမိကိုယ္တိုင္ မိမိ ဆႏၵမ်ားေပၚတြင္ အေျခတည္၍ စိတ္ကူး သတ္မွတ္ ၾကည့္ႏိုင္သည္။
ပထမဆံုး အခ်က္အေနျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ဟူသည္ အားလံုးတို႔ထက္ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးတို႔တြင္ အျမင္ က်ယ္ျပန္႔ ႏွံ႔စပ္သူ ျဖစ္ရမည္။ ေယဘူယ်ဆန္ေအာင္ ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္၏။ ဆိုလိုရင္းမွာ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူ အဖြဲ႔အစည္း၏ သက္ဆိုင္ရာ နယ္ပယ္တြင္ အျမင္က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ ရွိရန္ကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူ ကိုယ္တိုင္ကမွ ႏြားေျခရာခြက္ထဲေလာက္ကို မ်က္စိတစ္ဆံုး ၾကည့္ရႈေနလ်င္ ေနာက္လိုက္အေပါင္းတို႔ကား စံုလံုးကန္းရန္သာ ရွိေတာ့၏။
ဒုတိယအခ်က္အေနျဖင့္ မိမိသိသကဲ့သို႔၊ မိမိျမင္သကဲ့သို႔ အျမင္မ်ားအား မိမိေနာက္လိုက္အေပါင္းတို႔အား သိရွိ နားလည္လာေအာင္၊ ျမင္တတ္၊ ၾကည့္တတ္လာေအာင္ ေျပာေဟာျခင္း၊ သင္ၾကားျပသျခင္း၊ ၾကည့္ရႈေစာင္မျခင္း တို႔အား ျပဳလုပ္သင့္၏။ သို႔မဟုတ္လ်င္ မိမိႏွင့္ ေနာက္လိုက္တို႔ၾကား အျမင္မတူညီမႈေၾကာင့္ မည္သည့္အခါမွ နားလည္မႈ၊ သေဘာတူညီမႈ ရရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ပဲ ထိုအဖြဲ႔အစည္းသည္လည္း မည္မွ်ပင္ အင္အားႀကီးမားသည္ ျဖစ္ေစ စံုးစံုးျမဳပ္၊ က်ရံႈးလိမ့္မည္သာ ျဖစ္၏။
တတိယအခ်က္အေနျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ဟူသည္ မည္သည့္အေျခအေန၌မဆို အဖြဲ႔အစည္း၏ အက်ိဳးစီးပြားအေပၚ တြင္ အၿမဲသစၥာရွိၿပီး၊ အစဥ္သေရြ႕ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္ကာ တည္ၾကည္မႈ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ ရဲရင့္ျပည့္စံုသူ ျဖစ္ရမည္။ အဖြဲ႔အစည္းဆိုရာတြင္ Company တစ္ခုဆိုလ်င္လည္း Company တစ္ခုအေလ်ာက္၊ အဖြဲ႔အသင္း ဆိုလ်င္လည္း အဖြဲ႔အသင္းအေလ်ာက္ ေနာက္ဆံုး ႏိုင္ငံ၊ ကမာၻႏွင့္ ခ်ီကာ သူ၏ တာဝန္ခံရမႈ၊ တာဝန္ယူရမႈတို႔အေပၚတြင္ မူတည္၍ အဆိုပါ အဖြဲ႔အစည္း၊ ၿမိဳ႔ျပ၊ ႏိုင္ငံ၊ ကမာၻ တစ္ခုလံုး အေပၚတြင္ ရဲရဲရင့္ရင့္ သစၥာရွိသူ ျဖစ္ရမည္ဟု ဆိုလို၏။ လိုတစ္မ်ိဳး၊ မလိုတစ္မ်ိဳး၊ လိုအပ္သလိုထားေသာ သစၥာႏွင့္ ရိုးေျဖာင့္မႈကို အသံုးခ်ကာ ကိုယ္က်ိဳးရွာ ျခင္း၊ သူရဲေဘာေၾကာင္ျခင္းသည္ ေခါင္းေဆာင္သူ၏ အဂၤါရပ္မဟုတ္ေပ။
(ဂ)
ဤေနရာတြင္ တစ္ခ်က္ကို ျမွဳပ္ထားခဲ့သည္ကို ေတြးေတာၾကည့္ႏိုင္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ၏ အရည္ အခ်င္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုသူမ်ားက ေခါင္းေဆာင္ဟူသည္ အမ်ား ေလးစားဖြယ္ျဖစ္ေသာ သူတစ္ဦး ျဖစ္ရမည္ စသည္ျဖင့္ သတ္မွတ္ၾကသည္မ်ားကိုလည္း ဖတ္ရႈေလ့လာဖူးခဲ့၏။ အမွန္တြင္ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ မိမိ၏ သက္ဆိုင္ရာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းအေပၚတြင္ အၿမဲသစၥာရွိျခင္းႏွင့္ ကိုယ္က်ိဳးမၾကည့္၊ ရဲရင့္စြန္႔စားျခင္း စေသာ အဂၤါရပ္မ်ားတို႔ တစ္ဆက္တစ္စပ္တည္း ျပည့္စံုေနလ်င္ပင္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ိဳး၌ လူတိုင္းေလးစားဖြယ္ ရာ အရည္အခ်င္းမ်ား အလိုအေလ်ာက္ ရွိလာမည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္ ျဖစ္ၿပီး ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေခါင္းေဆာင္ ကိုယ္၌ လည္း လူတိုင္းအား သူ႕ေသြး၊ ကိုယ့္သား မခြဲျခားပဲ ေလးစားစြာ ဆက္ဆံတတ္ျခင္း ဟူေသာ အရည္အခ်င္း တစ္ရပ္ မုခ်ရွိေနလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
ထိုမွတစ္ပါး မိမိ၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ အသံုးခ်ရန္ ေနာက္လိုက္အဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ လူထု၏ ေလးစားမႈကို ရရွိေအာင္ တမင္တကာ လုပ္ယူဖန္တီးျခင္းကား တစ္ဖက္မွ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လ်င္ တစ္ဖက္လွည့္ႏွင့္ လိမ္လည္ လွည့္ဖ်ားဖို႔ ႀကိဳးစားေနျခင္းပင္ျဖစ္ၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္မွာလည္း ကိုယ္က်ိဳးအတြက္သာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ယူေသာ ေလးစားမႈသည္လည္း မည္မွ် ၾကာျမင့္စြာ ခံေလမည္နည္း။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ိဳးအားလည္း မည္သူက ေခါင္းေဆာင္ဟု သတ္မွတ္ေလမည္နည္း။
(ဃ)
အမွန္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူမ်ားသည္လည္း တစ္သီးတစ္ျခားစီႏွင့္ တစ္မ်ိဳးတစ္ဘာသာစီ ျဖစ္ထြန္းေမြးဖြားလာ သူမ်ား မဟုတ္ၾကေခ်။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခါင္းေဆာင္ဟူ၍လည္း မည္သည့္အခါမွ သတ္မွတ္ထားခဲ့ၾကသူမ်ား မဟုတ္ၾက။ သူတို႔၏ တမင္တကာ လ်ိဳ႕ဝွက္မထားေသာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကား အျမင္က်ယ္ျပန္႔မႈ၊ အစဥ္တစ္စိုက္ ရိုးသားရဲရင့္မႈႏွင့္ ကိုယ္က်ိဳးမရွာ လူ႕အဖြဲ႔အစည္းအေပၚတြင္ အၿမဲသစၥာေစာင့္သိမႈတို႔ပင္ ျဖစ္ၾက၏။ အံ့ၾသဖြယ္ မွန္ကန္ခ်က္တစ္ခုကား အထက္ပါ အခ်က္သံုးခ်က္ခန္႔ကို လူတိုင္း အေသအခ်ာ၊ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုက္နာ က်င့္သံုးႏိုင္ၾကမည္ဆိုလ်င္ လူတိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားခ်ည္း သာတည္း။ သို႔ျဖစ္၍ ၎ကဲ့သို႔ေသာ အဖြဲ႔အစည္း တြင္ ေနာက္လိုက္ဘယ္မွာနည္း ဟု ဂြက်က်လည္း ထပ္မံ ေမးျမန္းရန္ မလိုအပ္။ ထိုကဲ့သို႔ လူတိုင္း တည္ၾကည္ ေျဖာင့္မတ္ကာ၊ မိမိသက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္း၊ လူ႔ေလာကအတြက္ သစၥာရွိသူ၊ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔လိုသူခ်ည္းမ်ားသာ ျဖစ္ၾကလ်င္ ထိုသို႔ေသာ ေလာက၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းတြင္ ေခါင္းေဆာင္၊ ေနာက္လိုက္ ဟူသည္ ေဝါဟာရ တစ္ရပ္အျဖစ္သာ က်န္ရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး အျခားေသာ သူသာသည္၊ ကိုယ္နာသည္ဟူသည့္ အယူအဆမ်ား၊ အဓိပၸာယ္မ်ား သာမန္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အတြင္းမွာကဲ့သို႔ အဆိုပါ ေဝါဟာရမ်ား ေနာက္မွ လိုက္ပါလာရန္ မရွိ ေတာ့ေပ။
ထိုသို႔ေသာ ေလာက၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းတြင္ အခ်င္းခ်င္း လုပ္ကိုင္၊ ေျပာဆို၊ ဆက္ဆံ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ လည္း လူတိုင္း၏ ထားရွိေသာ အေျခခံစိတ္ဓာတ္မ်ား ျမင့္မားမႈေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈ ေပးသူႏွင့္ လိုက္ပါ လုပ္ေဆာင္သူတို႔ ၾကားတြင္ ႀကီးမားေသာ ကြာဟခ်က္မ်ား မရွိေတာ့ပဲ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး အျပန္အလွန္ေလးစားမႈ ျဖင့္သာ ပြင့္လင္း၊ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၾကေပလိမ့္မည္။ တစ္ခုတည္းေသာ ဘံုခံယူခ်က္ႏွင့္ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ ဘံုရပ္တည္ခ်က္ျဖစ္သည့္ မိမိသက္ဆိုင္ရာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္း၏ အက်ိဳးစီးပြား အေပၚတြင္ သစၥာေစာင့္သိမႈ၊ ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့မႈ ဟူေသာ အခ်က္က မည္သူ႔ကို မဆို ေခါင္းဆာင္ လုပ္ရသည္ျဖစ္ေစ၊ ေနာက္လိုက္ လုပ္ရသည္ျဖစ္ေစ တူညီေသာ ေက်နပ္၊ ဝမ္းေျမာက္၊ ဂုဏ္ယူမႈကို ေပးစြမ္းလိမ့္မည္ျဖစ္၏။
(င)
သို႔ျဖစ္ရာ ေခါင္းေဆာင္မႈ၏ ေနာက္ဆံုး အႏိၱမ အဓိပၸာယ္ကား အသို႔နည္း။ မိမိဦးေဆာင္ေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုလံုးရွိ လူသားအားလံုးကို ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ အမူအက်င့္မ်ား ရရွိ ျဖစ္ေပၚ လာေအာင္ ေလ့က်င့္၊ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္၊ ဦးေဆာင္မႈေပးျခင္း ျဖစ္သည္ဟု အဓိပၸာယ္ဖြင့္ ဆိုလို၏။ အရွင္းလင္းဆံုးႏွင့္၊ အထင္ရွားဆံုး ဥပမာကား ရွိခဲ့ၿပီးေခ်ၿပီ။ ႀကီးက်ယ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ျမင့္ျမတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္း။
မည္သူတို႔နည္း။ ငယ္မည္ သိဒၶတၳ ဟု တြင္ေသာ ေဂါတမ ဗုဒၶ ႏွင့္ သူ၏ ေနာက္ပါ အဖြဲ႔အစည္း တပည့္သာဝက သံဃာမ်ားပင္တည္း။ ေဂါတမ ဗုဒၶ ကား သူတည္ရွိခဲ့ရာ ကာလ ဘီစီ - ၅၆၃ မွ ဘီစီ - ၄၈၃ ၊ သက္တမ္း - ႏွစ္ေပါင္း (၈၀) အတြင္း ဤ ေလာက၊ ဤ လူ႔ေဘာင္အတြင္း အေအာင္ျမင္ဆံုးႏွင့္ အၿငိမ္းခ်မ္းဆံုးေသာ အဖြဲ႔ အစည္းတစ္ခုကို ဂရုဏာ၊ ေလးစားမႈႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈတို႔ကို အရင္းျပဳ၍ ခိုင္ခံ့စြာ ဦးေဆာင္လမ္းျပ တည္ေထာင္ သြားခဲ့ေခ်သည္။ သူျမင္သကဲ့သို႔ သူေဟာခဲ့သည္။ သူသိသကဲ့သို႔ သူေျပာခဲ့သည္။ မခၽြင္းမခ်န္ အားလံုး အမွန္ တရားမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း။ သို႔ေသာ္ သူလုပ္ခဲ့၊ သူေဟာခဲ့သည္မ်ားကား သူ႔ကိုယ္က်ိဳးမဟုတ္၊ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လို၍ မဟုတ္။ ေလာကအက်ိဳး၊ အမ်ားအက်ိဳး မွ်သာ။ ထို႔အျပင္ သူေျပာတိုင္း၊ ယံုၾကည္ေလာက္ေသာ သူေျပာ တိုင္း၊ စာထဲေပထဲပါသည္ဟုေျပာတိုင္း မ်က္စိမွိတ္ ယံုစရာမလို၊ ကိုယ္တိုင္ ေလ့လာသံုးသပ္ၿပီး၊ လက္ခံမွ ယံုဟူ ေသာ ရဲရဲေတာက္ ေျပာၾကားခ်က္မ်ား အပါအဝင္ သူေဟာေသာ၊ သူေျပာေသာ စကားမ်ားအတြင္း၌ပင္ သူကဲ့သို႔ ေသာ ႀကီးက်ယ္၊ ျမင့္ျမတ္သူ ျဖစ္လိုလ်င္ ျဖစ္ႏိုင္ေသာနည္းမ်ားကလည္း ပါေခ်ေသး၏။ မည္မွ်ေလာက္ ႀကီး က်ယ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ ပါေပနည္း။
(စ)
အႏွစ္ခ်ဳပ္ရလ်င္ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ ေခါင္းေဆာင္၊ ေခါင္းေဆာင္က်င့္ဝတ္ စသည့္ အရာအားလံုးတို႔သည္ ကမာၻ တည္သေရြ႕၊ လူ႕ေဘာင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား တည္ရွိသေရြ႕ လူသားတို႔၏ လိုအပ္ခ်က္အရ တည္ရွိေနၾကဦးမည့္ အရာမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ဤေနရာတြင္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူသည္ ဦးစြာ မိမိကိုယ္တိုင္ ကမာၻ႔ဆန္ေသာ (တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ တြင္ စၾကာဝဠာဆန္လာႏိုင္ၿပီး၊ ယခုပင္ အစပ်ိဳးေနေခ်ၿပီ) အျမင္မ်ိဳး၊ အသိဥာဏ္မ်ိဳး ရွိရန္လိုအပ္ၿပီး မိမိသိသကဲ့ သို႔ မိမိ ေနာက္ပါ အဖြဲ႔အစည္းသိရွိေအာင္၊ မိမိျမင္သကဲ့သို႔ မိမိေနာက္လိုက္လူမ်ား ျမင္တတ္ေအာင္ သင္ၾကား၊ ဦးေဆာင္ လမ္းျပတတ္ရန္ လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ႏွင့္မဆို ေလးစားမႈကို အရင္းခံေသာ လြတ္လပ္၊ ပြင့္လင္းသည့္ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳး ထားရွိအပ္၏။ အဆံုးစြန္ေသာ အဓိပၸာယ္ကား မိမိ၏ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုလံုးကို ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ အရည္အခ်င္းမ်ိဳး နားလည္၊ ျဖစ္ေပၚ တည္ရွိလာေအာင္ ရည္ရြယ္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ ေသာ လြန္စြာမွ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္သည့္ ေခါင္းေဆာင္မႈမ်ိဳး ေပးျခင္းပင္တည္း။
ေမွာ္ဆရာ
၀၅.၁၁.၂၀၀၈ (ဗုဒၶဟူးေန႔)
REF: Myanmar Entrepreneur Group
ေခါင္းေဆာင္မႈ သို႔မဟုတ္ Leadership ဆိုေသာ စကားလံုးကို ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ လူတိုင္းနီးပါးေလာက္ ၾကားဖူးၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ေနရာေဒသကိုလိုက္၍ ၾကားပံုၾကားနည္း ကြာျခားမည္။ အခ်ိန္အခါႏွင့္ လူပုဂၢိဳလ္ေပၚ မူတည္၍ ျမင္ပံုျမင္နည္း ကြာျခားမည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ေခါင္းေဆာင္မႈဆိုေသာ ေဝါဟာရတစ္ရပ္သည္ လူ႔ ေလာက၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ပံုသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ရပ္တည္လုပ္ေဆာင္ေနၾကေသာ လူစုလူေ၀း၊ အဖြဲ႔ အသင္းႏွင့္ လူမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံ အစရွိသည့္ အရာအားလံုးတို႔အတြက္ မရွိမျဖစ္ အေရးႀကီးေသာ အရာတစ္ခု ျဖစ္ျခင္းကို မူ ကမာၻဦးကတည္းက လူသားတို႔ လက္ခံလာခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္၏။
(ခ)
စာဆန္ဆန္၊ ဟိုအခ်က္ ဒီအခ်က္မ်ားအား ကိုးကား မေျပာမွီ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္၏ အဂၤါရပ္မ်ားကို မိမိကိုယ္တိုင္ မိမိ ဆႏၵမ်ားေပၚတြင္ အေျခတည္၍ စိတ္ကူး သတ္မွတ္ ၾကည့္ႏိုင္သည္။
ပထမဆံုး အခ်က္အေနျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ဟူသည္ အားလံုးတို႔ထက္ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးတို႔တြင္ အျမင္ က်ယ္ျပန္႔ ႏွံ႔စပ္သူ ျဖစ္ရမည္။ ေယဘူယ်ဆန္ေအာင္ ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္၏။ ဆိုလိုရင္းမွာ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူ အဖြဲ႔အစည္း၏ သက္ဆိုင္ရာ နယ္ပယ္တြင္ အျမင္က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ ရွိရန္ကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူ ကိုယ္တိုင္ကမွ ႏြားေျခရာခြက္ထဲေလာက္ကို မ်က္စိတစ္ဆံုး ၾကည့္ရႈေနလ်င္ ေနာက္လိုက္အေပါင္းတို႔ကား စံုလံုးကန္းရန္သာ ရွိေတာ့၏။
ဒုတိယအခ်က္အေနျဖင့္ မိမိသိသကဲ့သို႔၊ မိမိျမင္သကဲ့သို႔ အျမင္မ်ားအား မိမိေနာက္လိုက္အေပါင္းတို႔အား သိရွိ နားလည္လာေအာင္၊ ျမင္တတ္၊ ၾကည့္တတ္လာေအာင္ ေျပာေဟာျခင္း၊ သင္ၾကားျပသျခင္း၊ ၾကည့္ရႈေစာင္မျခင္း တို႔အား ျပဳလုပ္သင့္၏။ သို႔မဟုတ္လ်င္ မိမိႏွင့္ ေနာက္လိုက္တို႔ၾကား အျမင္မတူညီမႈေၾကာင့္ မည္သည့္အခါမွ နားလည္မႈ၊ သေဘာတူညီမႈ ရရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ပဲ ထိုအဖြဲ႔အစည္းသည္လည္း မည္မွ်ပင္ အင္အားႀကီးမားသည္ ျဖစ္ေစ စံုးစံုးျမဳပ္၊ က်ရံႈးလိမ့္မည္သာ ျဖစ္၏။
တတိယအခ်က္အေနျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ဟူသည္ မည္သည့္အေျခအေန၌မဆို အဖြဲ႔အစည္း၏ အက်ိဳးစီးပြားအေပၚ တြင္ အၿမဲသစၥာရွိၿပီး၊ အစဥ္သေရြ႕ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္ကာ တည္ၾကည္မႈ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ ရဲရင့္ျပည့္စံုသူ ျဖစ္ရမည္။ အဖြဲ႔အစည္းဆိုရာတြင္ Company တစ္ခုဆိုလ်င္လည္း Company တစ္ခုအေလ်ာက္၊ အဖြဲ႔အသင္း ဆိုလ်င္လည္း အဖြဲ႔အသင္းအေလ်ာက္ ေနာက္ဆံုး ႏိုင္ငံ၊ ကမာၻႏွင့္ ခ်ီကာ သူ၏ တာဝန္ခံရမႈ၊ တာဝန္ယူရမႈတို႔အေပၚတြင္ မူတည္၍ အဆိုပါ အဖြဲ႔အစည္း၊ ၿမိဳ႔ျပ၊ ႏိုင္ငံ၊ ကမာၻ တစ္ခုလံုး အေပၚတြင္ ရဲရဲရင့္ရင့္ သစၥာရွိသူ ျဖစ္ရမည္ဟု ဆိုလို၏။ လိုတစ္မ်ိဳး၊ မလိုတစ္မ်ိဳး၊ လိုအပ္သလိုထားေသာ သစၥာႏွင့္ ရိုးေျဖာင့္မႈကို အသံုးခ်ကာ ကိုယ္က်ိဳးရွာ ျခင္း၊ သူရဲေဘာေၾကာင္ျခင္းသည္ ေခါင္းေဆာင္သူ၏ အဂၤါရပ္မဟုတ္ေပ။
(ဂ)
ဤေနရာတြင္ တစ္ခ်က္ကို ျမွဳပ္ထားခဲ့သည္ကို ေတြးေတာၾကည့္ႏိုင္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ၏ အရည္ အခ်င္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုသူမ်ားက ေခါင္းေဆာင္ဟူသည္ အမ်ား ေလးစားဖြယ္ျဖစ္ေသာ သူတစ္ဦး ျဖစ္ရမည္ စသည္ျဖင့္ သတ္မွတ္ၾကသည္မ်ားကိုလည္း ဖတ္ရႈေလ့လာဖူးခဲ့၏။ အမွန္တြင္ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ မိမိ၏ သက္ဆိုင္ရာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းအေပၚတြင္ အၿမဲသစၥာရွိျခင္းႏွင့္ ကိုယ္က်ိဳးမၾကည့္၊ ရဲရင့္စြန္႔စားျခင္း စေသာ အဂၤါရပ္မ်ားတို႔ တစ္ဆက္တစ္စပ္တည္း ျပည့္စံုေနလ်င္ပင္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ိဳး၌ လူတိုင္းေလးစားဖြယ္ ရာ အရည္အခ်င္းမ်ား အလိုအေလ်ာက္ ရွိလာမည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္ ျဖစ္ၿပီး ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေခါင္းေဆာင္ ကိုယ္၌ လည္း လူတိုင္းအား သူ႕ေသြး၊ ကိုယ့္သား မခြဲျခားပဲ ေလးစားစြာ ဆက္ဆံတတ္ျခင္း ဟူေသာ အရည္အခ်င္း တစ္ရပ္ မုခ်ရွိေနလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
ထိုမွတစ္ပါး မိမိ၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ အသံုးခ်ရန္ ေနာက္လိုက္အဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ လူထု၏ ေလးစားမႈကို ရရွိေအာင္ တမင္တကာ လုပ္ယူဖန္တီးျခင္းကား တစ္ဖက္မွ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လ်င္ တစ္ဖက္လွည့္ႏွင့္ လိမ္လည္ လွည့္ဖ်ားဖို႔ ႀကိဳးစားေနျခင္းပင္ျဖစ္ၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္မွာလည္း ကိုယ္က်ိဳးအတြက္သာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ယူေသာ ေလးစားမႈသည္လည္း မည္မွ် ၾကာျမင့္စြာ ခံေလမည္နည္း။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ိဳးအားလည္း မည္သူက ေခါင္းေဆာင္ဟု သတ္မွတ္ေလမည္နည္း။
(ဃ)
အမွန္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူမ်ားသည္လည္း တစ္သီးတစ္ျခားစီႏွင့္ တစ္မ်ိဳးတစ္ဘာသာစီ ျဖစ္ထြန္းေမြးဖြားလာ သူမ်ား မဟုတ္ၾကေခ်။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခါင္းေဆာင္ဟူ၍လည္း မည္သည့္အခါမွ သတ္မွတ္ထားခဲ့ၾကသူမ်ား မဟုတ္ၾက။ သူတို႔၏ တမင္တကာ လ်ိဳ႕ဝွက္မထားေသာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကား အျမင္က်ယ္ျပန္႔မႈ၊ အစဥ္တစ္စိုက္ ရိုးသားရဲရင့္မႈႏွင့္ ကိုယ္က်ိဳးမရွာ လူ႕အဖြဲ႔အစည္းအေပၚတြင္ အၿမဲသစၥာေစာင့္သိမႈတို႔ပင္ ျဖစ္ၾက၏။ အံ့ၾသဖြယ္ မွန္ကန္ခ်က္တစ္ခုကား အထက္ပါ အခ်က္သံုးခ်က္ခန္႔ကို လူတိုင္း အေသအခ်ာ၊ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လိုက္နာ က်င့္သံုးႏိုင္ၾကမည္ဆိုလ်င္ လူတိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားခ်ည္း သာတည္း။ သို႔ျဖစ္၍ ၎ကဲ့သို႔ေသာ အဖြဲ႔အစည္း တြင္ ေနာက္လိုက္ဘယ္မွာနည္း ဟု ဂြက်က်လည္း ထပ္မံ ေမးျမန္းရန္ မလိုအပ္။ ထိုကဲ့သို႔ လူတိုင္း တည္ၾကည္ ေျဖာင့္မတ္ကာ၊ မိမိသက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္း၊ လူ႔ေလာကအတြက္ သစၥာရွိသူ၊ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔လိုသူခ်ည္းမ်ားသာ ျဖစ္ၾကလ်င္ ထိုသို႔ေသာ ေလာက၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းတြင္ ေခါင္းေဆာင္၊ ေနာက္လိုက္ ဟူသည္ ေဝါဟာရ တစ္ရပ္အျဖစ္သာ က်န္ရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး အျခားေသာ သူသာသည္၊ ကိုယ္နာသည္ဟူသည့္ အယူအဆမ်ား၊ အဓိပၸာယ္မ်ား သာမန္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အတြင္းမွာကဲ့သို႔ အဆိုပါ ေဝါဟာရမ်ား ေနာက္မွ လိုက္ပါလာရန္ မရွိ ေတာ့ေပ။
ထိုသို႔ေသာ ေလာက၊ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းတြင္ အခ်င္းခ်င္း လုပ္ကိုင္၊ ေျပာဆို၊ ဆက္ဆံ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ လည္း လူတိုင္း၏ ထားရွိေသာ အေျခခံစိတ္ဓာတ္မ်ား ျမင့္မားမႈေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈ ေပးသူႏွင့္ လိုက္ပါ လုပ္ေဆာင္သူတို႔ ၾကားတြင္ ႀကီးမားေသာ ကြာဟခ်က္မ်ား မရွိေတာ့ပဲ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး အျပန္အလွန္ေလးစားမႈ ျဖင့္သာ ပြင့္လင္း၊ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၾကေပလိမ့္မည္။ တစ္ခုတည္းေသာ ဘံုခံယူခ်က္ႏွင့္ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ ဘံုရပ္တည္ခ်က္ျဖစ္သည့္ မိမိသက္ဆိုင္ရာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္း၏ အက်ိဳးစီးပြား အေပၚတြင္ သစၥာေစာင့္သိမႈ၊ ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့မႈ ဟူေသာ အခ်က္က မည္သူ႔ကို မဆို ေခါင္းဆာင္ လုပ္ရသည္ျဖစ္ေစ၊ ေနာက္လိုက္ လုပ္ရသည္ျဖစ္ေစ တူညီေသာ ေက်နပ္၊ ဝမ္းေျမာက္၊ ဂုဏ္ယူမႈကို ေပးစြမ္းလိမ့္မည္ျဖစ္၏။
(င)
သို႔ျဖစ္ရာ ေခါင္းေဆာင္မႈ၏ ေနာက္ဆံုး အႏိၱမ အဓိပၸာယ္ကား အသို႔နည္း။ မိမိဦးေဆာင္ေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုလံုးရွိ လူသားအားလံုးကို ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ အမူအက်င့္မ်ား ရရွိ ျဖစ္ေပၚ လာေအာင္ ေလ့က်င့္၊ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္၊ ဦးေဆာင္မႈေပးျခင္း ျဖစ္သည္ဟု အဓိပၸာယ္ဖြင့္ ဆိုလို၏။ အရွင္းလင္းဆံုးႏွင့္၊ အထင္ရွားဆံုး ဥပမာကား ရွိခဲ့ၿပီးေခ်ၿပီ။ ႀကီးက်ယ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ျမင့္ျမတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္း။
မည္သူတို႔နည္း။ ငယ္မည္ သိဒၶတၳ ဟု တြင္ေသာ ေဂါတမ ဗုဒၶ ႏွင့္ သူ၏ ေနာက္ပါ အဖြဲ႔အစည္း တပည့္သာဝက သံဃာမ်ားပင္တည္း။ ေဂါတမ ဗုဒၶ ကား သူတည္ရွိခဲ့ရာ ကာလ ဘီစီ - ၅၆၃ မွ ဘီစီ - ၄၈၃ ၊ သက္တမ္း - ႏွစ္ေပါင္း (၈၀) အတြင္း ဤ ေလာက၊ ဤ လူ႔ေဘာင္အတြင္း အေအာင္ျမင္ဆံုးႏွင့္ အၿငိမ္းခ်မ္းဆံုးေသာ အဖြဲ႔ အစည္းတစ္ခုကို ဂရုဏာ၊ ေလးစားမႈႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈတို႔ကို အရင္းျပဳ၍ ခိုင္ခံ့စြာ ဦးေဆာင္လမ္းျပ တည္ေထာင္ သြားခဲ့ေခ်သည္။ သူျမင္သကဲ့သို႔ သူေဟာခဲ့သည္။ သူသိသကဲ့သို႔ သူေျပာခဲ့သည္။ မခၽြင္းမခ်န္ အားလံုး အမွန္ တရားမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း။ သို႔ေသာ္ သူလုပ္ခဲ့၊ သူေဟာခဲ့သည္မ်ားကား သူ႔ကိုယ္က်ိဳးမဟုတ္၊ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လို၍ မဟုတ္။ ေလာကအက်ိဳး၊ အမ်ားအက်ိဳး မွ်သာ။ ထို႔အျပင္ သူေျပာတိုင္း၊ ယံုၾကည္ေလာက္ေသာ သူေျပာ တိုင္း၊ စာထဲေပထဲပါသည္ဟုေျပာတိုင္း မ်က္စိမွိတ္ ယံုစရာမလို၊ ကိုယ္တိုင္ ေလ့လာသံုးသပ္ၿပီး၊ လက္ခံမွ ယံုဟူ ေသာ ရဲရဲေတာက္ ေျပာၾကားခ်က္မ်ား အပါအဝင္ သူေဟာေသာ၊ သူေျပာေသာ စကားမ်ားအတြင္း၌ပင္ သူကဲ့သို႔ ေသာ ႀကီးက်ယ္၊ ျမင့္ျမတ္သူ ျဖစ္လိုလ်င္ ျဖစ္ႏိုင္ေသာနည္းမ်ားကလည္း ပါေခ်ေသး၏။ မည္မွ်ေလာက္ ႀကီး က်ယ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ ပါေပနည္း။
(စ)
အႏွစ္ခ်ဳပ္ရလ်င္ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ ေခါင္းေဆာင္၊ ေခါင္းေဆာင္က်င့္ဝတ္ စသည့္ အရာအားလံုးတို႔သည္ ကမာၻ တည္သေရြ႕၊ လူ႕ေဘာင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား တည္ရွိသေရြ႕ လူသားတို႔၏ လိုအပ္ခ်က္အရ တည္ရွိေနၾကဦးမည့္ အရာမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ဤေနရာတြင္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူသည္ ဦးစြာ မိမိကိုယ္တိုင္ ကမာၻ႔ဆန္ေသာ (တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ တြင္ စၾကာဝဠာဆန္လာႏိုင္ၿပီး၊ ယခုပင္ အစပ်ိဳးေနေခ်ၿပီ) အျမင္မ်ိဳး၊ အသိဥာဏ္မ်ိဳး ရွိရန္လိုအပ္ၿပီး မိမိသိသကဲ့ သို႔ မိမိ ေနာက္ပါ အဖြဲ႔အစည္းသိရွိေအာင္၊ မိမိျမင္သကဲ့သို႔ မိမိေနာက္လိုက္လူမ်ား ျမင္တတ္ေအာင္ သင္ၾကား၊ ဦးေဆာင္ လမ္းျပတတ္ရန္ လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ႏွင့္မဆို ေလးစားမႈကို အရင္းခံေသာ လြတ္လပ္၊ ပြင့္လင္းသည့္ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳး ထားရွိအပ္၏။ အဆံုးစြန္ေသာ အဓိပၸာယ္ကား မိမိ၏ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုလံုးကို ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ အရည္အခ်င္းမ်ိဳး နားလည္၊ ျဖစ္ေပၚ တည္ရွိလာေအာင္ ရည္ရြယ္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ ေသာ လြန္စြာမွ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္သည့္ ေခါင္းေဆာင္မႈမ်ိဳး ေပးျခင္းပင္တည္း။
ေမွာ္ဆရာ
၀၅.၁၁.၂၀၀၈ (ဗုဒၶဟူးေန႔)
REF: Myanmar Entrepreneur Group
Posts
0 comments:
Post a Comment