သတင္းစာက အဖ်င္းအညာမ်ား - ေမာင္ၾသ

၄ မတ္ ၂၀၀၉

ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သတင္းစာဖတ္တဲ့ ပရိသတ္ႏွင့္ မဖတ္တဲ့ ပရိသတ္ ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္။ ဖတ္တဲ့သူရဲ႕ သေဘာထားကေတာ့ နာေရးသတင္းနဲ႔ နအဖစစ္အစိုးရ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ၊ ဘယ္ႏိုင္ငံကလာတဲ့ အႀကီးအကဲ ေတြကို ဘယ္လို မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးေနလဲဆိုတာ သိခ်င္လို႔ပါ။ မဖတ္တဲ့သူေတြရဲ႕ သေဘာကေတာ့ မဟုတ္မမွန္ ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ယက္ေနတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ၊ သတင္းေတြ ဖတ္မိရလို႔ ေဒါသထြက္ရတယ္။

ျပည္သူေတြ သိသင့္သိထိုက္တဲ့ သတင္းအျဖစ္မွန္ေတြကို ဖုံးကြယ္ထားၿပီး တံတားေဆာက္တာေတြ၊ လမ္းေဖာက္ တာေတြ၊ အလွဴဒါနျပဳၾကသူငါ သတင္းဓာတ္ပံုေတြနဲ႔ သူတို႔ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား) တိုင္းခန္းလွည့္လည္ၾကတာေတြ၊ နအဖ အႀကိဳက္ ဖားေရးေနတဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ေတြက အတိုက္အခံပါတီေတြကို အပုတ္ခ် တိုက္ခိုက္ေနတာေတြ ဒါေတြပဲ ပါေနၾကေတာ့ဘာမွ ထူးျခားမႈမရွိလို႔ မဖတ္ၾကဘူး။

ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုေဖာ္ မသူေတာ္ဆိုတဲ့ စကားပံုလို ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ကိုယ္ခ်ဥ္ သတင္းေဆာင္းပါးေတြကို ေန႔စဥ္ ေတြ႕ေနရေတာ့ သတင္းစာမဖတ္တဲ့သူက ပိုမ်ားပါတယ္။ ယခင္တုန္းက သတင္းစာေနာက္ေက်ာမွာ ေစာင္ေရ ဘယ္ေလာက္ထုတ္ေ၀တယ္ဆို ေဖာ္ျပေလ့ရွိတယ္။ အခုေတာ့ ဖတ္သူေလ်ာ့နည္းလို႔ ေစာင္ေရက်လာေတာ့ ေစာင္ေရ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ မေဖာ္ျပရဲေတာ့ဘူး။ သတင္းစာမွာ ေရးေနၾကတဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ေတြ ကလည္း နအဖ ေျခသလံုးဖက္ မစားရ ၀ခမန္း အမွန္တရားကို ဖံုးကြယ္ၿပီး မွန္သေယာင္ေယာင္ လိမ္ဆင္ေတြ ေရးတာမ်ားတယ္။ ဥပမာ -

၁၈- ၂- ၀၉ ေန႔က ထုတ္ေ၀တဲ့ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာ ေၾကးမံုမွာပါတဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ စည္သူေအာင္ရဲ႕ “လက္တြဲ ညီညီ ေရွ႕သို႔ခ်ီ” ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါး ေကာ္လံအလယ္မွာ -

“ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ႏိုင္ငံနဲ႔ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကို လက္ေတြ႕က်က် အျမင့္ဆံုး ဘယ္လိုေဖာ္ေဆာင္မလဲဆိုတဲ့ အေရးကိစၥကို (Maximization of National interest) သာ ျဖစ္တယ္။ ပါတီတခု၊ လူတစုရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အက်ဳိး စီးပြားကို ရွာေဖြဖုိ႔ လုပ္ငန္းတခု (Individual Profiteering Business) မဟုတ္ပါဘူး” ဆိုၿပီး ေရးထားတယ္။

ပါတီအက်ဳိးစီးပြား၊ ကိုယ္ပိုင္အက်ဳိးစီးပြားကို ဒီေန႔ ဘယ္သူေတြက ဦးေဆာင္လုပ္ၿပီး၊ ဘယ္သူေတြက ႀကီးပြားခ်မ္းသာၿပီး ေကာင္းစားေနသလဲဆိုတာ ေဆာင္းပါးရွင္ ဆရာႀကီး အတၱမ်က္လံုးမွာ တိမ္သလႅာ ဖံုးေနၿပီထင္ပါတယ္။

ေနာက္ ဒုတိယေကာ္လံမွာ “ဒီေလာက္ သယံဇာတေတြနဲ႔ ျပည့္စံုႂကြယ္၀တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အလားအလာ ရွိသေလာက္ တိုးတက္ေအာင္ျမင္ ေပါက္ေျမာက္မႈ မရွိခဲ့တာ အားလံုးအသိပါ”။ ဆိုလိုျခင္တာက သယံဇာတေပါတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးဟာ မခ်မ္းသာဘဲ ဆင္းရဲေနတာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ ေကာင္းၿပီ ၁၉၆၂ မွ ယေန႔ထိ (၄၇) ႏွစ္တိုင္တိုင္ စစ္အာဏာရွင္မ်ား တဆက္ၿပီးတဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့တာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ တခ်ိန္က အခ်မ္းသာဆံုးႂကြယ္၀ခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အဆင္းရဲဆံုး ႏိုင္ငံအျဖစ္ ေၾကညာခဲ့ရတယ္။ ဘယ္သူေတြ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ၿပီး ဘယ္သူေတြ ႀကီးပြားခ်မ္းသာေနလဲဆိုတာရယ္၊ ဘယ္သူေတြေၾကာင့္ဆိုတာရယ္ ခြဲခြဲျခားျခား သိဖို႔ ေကာင္းပါၿပီ။

ေနာက္တခုက “အာဏာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ရြဲကုန္သည္ဇာတ္ထဲက မင္းသားႀကီး ေရႊမန္းဦးတင္ေမာင္သီခ်င္းလို မေပး….ေပး…ေပး xxx ငါ့ေရႊခြက္ေပး ဆိုတာမ်ဳိးေတြနဲ႔ အတိတ္ကို ျပန္သြားခ်င္တာ ေတြ႔ေနခဲ့ရပါတယ္” …… တဲ့။

အန္အယ္လ္ဒီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးကတည္းက အာဏာတငမ္းငမ္းနဲ႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ခုထိလည္း အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးအပ္ဖို႔ မေတာင္းဆိုခဲ့ေသးပါဘူး။ ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး န၀တ (နအဖ) အစိုးရရဲ႕ ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ ၁/၉၀ ေၾကညာခ်က္ေတြ၊ စည္းကမ္းဥပေဒ အမိန္႔ေတြနဲ႔ ေျပာထားတဲ့ ကတိစကားေတြန႔ဲအညီ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈကိုသာ အစဥ္တစိုက္ ေျပာဆိုေနခဲ့တာပါ။

ေနာက္ရွိေသးတယ္။ “တကယ္အရင္းစစ္လိုက္ရင္ ျပည္သူလူထုႀကီးတရပ္လံုးရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားလား၊ သူတို႔အတြက္ အာဏာေရႊခြက္ အစြဲနဲ႔ အလြဲႀကီးလြဲမွား ေနတာလားဆိုတာဟာ အသိပညာရွိသူတိုင္း စဥ္းစားၾကည့္ႏုိင္တဲ့ ကိစၥပါ” တဲ့။ ေကာင္းၿပီ။ ဒီေန႔ျပည္သူလူထုႀကီးတရပ္လံုးရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားေတြ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ၿပီး စီးပြားေရး အက်ပ္အတည္းဒဏ္ကို ခံရတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ ညည္းညဴသံေတြကို ၾကားေနရပါတယ္။ ဘယ္သူ႔စနက္လဲ၊ ဘယ္သူတရားခံလဲ … အန္အယ္လ္ဒီ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ အာဏာေရႊခြက္ကို မက္ေမာၿပီး အာဏာကုလားထိုင္က ဖင္မခြာခ်င္ဘဲ ႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္တိုင္တိုင္ လက္မလႊတ္ခ်င္တာ ဘယ္သူေတြလဲ။ ေဆာင္းပါးရွင္ ေရွ႕ေနာက္ညီၫြတ္ေအာင္ ေရးပါ။ အမွန္တရားကို ျမင္တတ္ပါ။ ေဆးခါးႀကီးကို သၾကားရည္ မဖုံးပါႏွင့္။

ေနာက္… ေျပာခ်င္တာက ေဆာင္းပါးရွင္ စည္သူေအာင္ရဲ႕ နိဂုံးပိုင္းမွာ ေရးထားတဲ့ “ေရြးေကာက္ပြဲမွာ တကယ္ဆံုးျဖတ္ေပးရမွာက မဲဆႏၵရွင္ ျပည္သူေတြပါ။ ျပည္သူ႔အဆံုးအျဖတ္ကို နာခံၿပီး က်ရာက႑က ျပည္သူကို အလုပ္အေကၽြးျပဳရမွာက ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုေတြပါ” တဲ့။ အဲဒီ စာေၾကာင္းေလးကို ထပ္ျဖည့္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါမွ သဘာ၀က်မွာကိုး။ ……

ေရြးေကာက္ပြဲ တကယ္ဆံုးျဖတ္ရမွာက မဲဆႏၵရွင္ ျပည္သူေတြပါ။ ျပည္သူ႔အဆံုးအျဖတ္ကို နာခံၿပီး ေဆာင္ရြက္ေပးရမွာက ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပေပးတဲ့ ပုဂိၢဳလ္မ်ား (အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အစိုးရ) သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူကို အလုပ္အေကၽြးျပဳရမွာက ေရြးေကာက္ပြဲမွာ တရားမွ်တၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ အႏုိင္ရရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစု (ပါတီ) မ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ထပ္ျဖည့္ခ်င္ပါတယ္။

၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ပါတီစံု အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲကို ဘယ္သူေတြ က်င္းပေပးခဲ့ပါသလဲ။ အဲဒီတုန္းက ျပည္သူ႔ဆႏၵ အစစ္အမွန္ကို ဘာေၾကာင့္ လက္မခံဘဲ ယခု ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ မစစ္မွန္တဲ့ တဖက္သတ္ က်င္းပခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔ဆႏၵ ခံယူပြဲက်မွ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို လက္ခံရမယ္ဆိုတာ တရားမွ်တမႈရွိရဲ႕လား။ ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ယက္တဲ့ လိပ္အမ်ဳိးအစားထဲ ပါသြားမယ္ေနာ္။

ဒီေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအေရးဟာ ေဆာင္းပါးရွင္ စည္သူေအာင္ ေျပာသလို အခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးညီညြတ္မႈအားကို ရယူမွျဖစ္မယ္၊ ညႇိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔လိုတယ္ဆိုရင္ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ႀကိဳတင္စည္းကမ္းခ်က္၊ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားမပါဘဲ နအဖ ဥကၠ႒ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္ လူထုက ခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳေလးစားတဲ့ အန္အယ္လ္ဒီ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ အျမန္ဆံုး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး အေျဖရွာျခင္းျဖင့္သာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္အလင္းေရာင္သစ္ဟာ ထြန္းလင္းေတာက္ပ သာယာခ်မ္းေျမ႕လာႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။

ေမာင္ၾသ
REF: ေခတ္ၿပိဳင္