Wednesday, July 8, 2009

ဖိအားေပါင္းစံုအၾကားမွာ နအဖအစိုးရဟာလည္း ဆူးၾကား ဘူးသီးသလို ျဖစ္ ေနတယ္

ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း
၆ ဇူလိုင္ ၂၀၀၉

ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာဘန္ကီမြန္း တပ္ေခါက္သြားၿပီ။ တပ္လန္ၿပီး ဆုတ္သြားရတယ္ ဆိုရင္ ပိုမွန္ မလားပဲ။ သူတပ္လန္သြားတယ္ ဆုိတဲ့အတြက္ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ႏိုင္လိုက္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္မလား။ စစ္ဆိုတာ တဖက္က လန္ထြက္ သြားတာနဲ႔ ကိုယ္က ႏိုင္လိုက္ေရာလို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘက္မွာ ေသေက် က်န္ရစ္တာ၊ ေနာက္တပြဲ တိုက္စရာ အင္အား မက်န္တာ စတဲ့ အခ်က္ေတြဟာ ႏိုင္တဲ့လကၡဏာ မဟုတ္ပါဘူး။ အလြန္ဆံုး အားျဖင့္ တေကြ႔ေတာ့ ေက်ာ္သြားပါပေကာလို႔သာ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

အခုလည္း မစၥတာဘန္ကီမြန္းေျပာသြားတဲ့ ေနာက္ဆံုးမွတ္ခ်က္ စကားကို နားေထာင္ၾကည့္ပါ။ “သိပ္စိတ္ပ်က္ ရတယ္” တဲ့။ ေနာက္ၿပီး “သူတို႔ (နအဖအစိုးရ) ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ရဖို႔အတြက္ အခြင့္အေရးေကာင္း တခု လြတ္သြားၿပီ” တဲ့။ ငယ္တုန္းက သမိုင္းစာအုပ္ထဲမွာ ပါတဲ့ က်န္စစ္သားက ေစာလူးမင္းကို ေျပာတဲ့ “ေခြးေသဝက္ေသ ေသရစ္” ဆိုတဲ့စကားကို သတိ ရစရာပါပဲ။ ဒီတပြဲမွာ နအဖလည္း မႏိုင္လိုက္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါဟာ နအဖအဖို႔ ေနာက္ဆံုး ရထားကို လြတ္သြားတာလား ဆိုတာကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ ရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

မစၥတာဘန္ကီးမြန္း ေရာက္လာတာ၊ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ စကားေျပာတာ၊ ျပန္သြားတာ စတဲ့ ကမာၻက အာ႐ံုစိုက္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ႀကီး ျဖစ္ေပၚေနတာနဲ႔ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဗမာျပည္မွာ လူအမ်ား အာ႐ံုစိုက္ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ တခုဟာလည္း တေရြ႕ေရြ႕ လႈပ္ရွားၿပီး ပံု ပီျပင္လာေနပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မတရား ဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး ႐ံုးတင္ တရားစြဲေနတဲ့ အမႈပါပဲ။ စကာစတုန္းက ဖုတ္ပူမီးတိုက္ ေနာက္က က်ားလိုက္ေနသလို စစ္ေဆးခဲ့တဲ့ အမႈဟာ အခုတေလာမွာ ႐ံုးခ်ိန္ေတြ ေရႊ႕ၿပီးရင္းေရႊ႕ ေနတာကို သတိျပဳမိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ေသခ်ာ ေနတာကေတာ့ နအဖ စစ္ဗိုလ္ေတြဟာ အႀကံပုပ္ဉာဏ္ယုတ္ေတြ ထုတ္ေန ၾကျပန္ပါၿပီ။ သူတို႔ အခ်ိန္ဆြဲတဲ့ နည္းပရိယာယ္ကို ျပန္သံုးေနပါတယ္။ ဒီအမႈကို အခ်ိန္ဆြဲခ်င္ ေနၾကပါတယ္။ ဒါ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလဲ။

ေသခ်ာေနတဲ့ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ရွိပါတယ္။ တခ်က္က နအဖစစ္အစိုးရ ဖန္တီးလိုက္တဲ့ ဒီအမႈဟာ ဆင္ကြက္မွန္း၊ လိမ္ဆင္မွန္း အထင္းသား ေပၚလြင္ သြားတာပါပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ ထားတဲ့ရက္ အခ်ိန္ေစ့တာနဲ႔ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေပၚလာတဲ့ အမႈမို႔ အမႈစကတည္းက ျပည္တြင္းျပည္ပ လူတိုင္းက သံသယ ႐ွိၾကပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ဂၽြန္ယက္ေတာက ႐ံုးမွာ ထြက္ဆိုလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ကိစၥ အားလံုးဟာ ဗူးေပၚသလို ေပၚကုန္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၾကာေလ ပိုေပၚလာေလလိုလည္း ျဖစ္လာေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိ႐ံုးေပၚက ထြက္ခ်က္ေတြ အတိုင္းသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အျပစ္ဒဏ္ ခ်ရရင္ သူတို႔ မတရားတာဟာ သိပ္ကို ေပၚလြင္ ေနေတာ့မွာ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ေနာက္အေၾကာင္းတခ်က္က ဒီအမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျပည္တြင္း ျပည္ပရဲ႕ တု႔ံျပန္မႈပါ။ တုံ႔ျပန္ ၾကတာဟာ နအဖ ေမွ်ာ္လင့္ မထားတဲ့ အတိုင္းအတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ေခတ္စကားနဲ႔ ရွင္းေအာင္ ေျပာရရင္ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အရမ္း ဖ်ားသြားပါတယ္။ လံုးဝ မေက်နပ္ႏိုင္တဲ့ လူေတြဟာ အင္းစိန္ ေထာင္ဘူးဝမွာ သာမကပဲ ၿမိဳ႕ေပါင္း မ်ားစြာမွာ လမ္းေပါင္းမ်ားစြာမွာ သူတို႔ရဲ႕ ဆႏၵေတြကို နည္းလမ္း ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆက္ခ်မယ္လို႔ တာစူ ေနတာေတြလည္း အေျမာက္အျမား ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ နအဖ စစ္ဗိုလ္ေတြ အဖို႔ သူတို႔ ဘက္က ေနာက္တဆင့္ လွမ္းလိုက္ရင္ ဘာျဖစ္မယ္ ဆိုတာကို တြက္ဆလို႔ မရႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားပါတယ္။

တဖန္တပ္တြင္းမွာလည္း ဒီကိစၥအေပၚ မေက်နပ္သံေတြဟာ မၾကားခ်င္ အဆံုး ၾကားလာရပါတယ္။ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္ ဥပေဒေတာင္ မထုတ္ျပန္ႏိုင္ ေသးဘဲ ေခါင္းေျခာက္ ေနရတဲ့ အခ်ိန္၊ ၿငိမ္းအဖြဲ႔ေတြ ကလည္း သူတို႔နဲ႔ ကီးမကိုက္ ျဖစ္ေနလို႔ စိ္တ္ညစ္ေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ နအဖ စစ္ဗိုလ္ေတြ ၿမိဳ႕ေပၚ၊ လမ္းမေပၚက ျပႆနာေတြ မေပၚေစခ်င္ပါဘူး။ ဒါက ျပည္တြင္းမွာပါ။

ျပည္ပမွာ ႏိုင္ငံတကာအဝန္းအဝိုင္းက တုံ႔ျပန္မႈေတြဟာလည္း နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ဗမာျပည္ သမိုင္းမွာ ဘယ္အစိုးရမွ မႀကံဳ ေတြ႔ဖူးေသးတဲ့ ဆန္႔က်င္သေဘာထား ေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရပါတယ္။ ဒါသာမက သူတို႔က နအဖရဲ႕ ေျခလွမ္းကို ေစာင့္ၾကည့္ေန ဦးမယ္၊ ဆက္ အေရးယူတန္တာ ယူဦးမယ္ဆိုတာကို အသံျပဳလို႔ တမ်ိဳး၊ အသံမျပဳဘဲ တနည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ တင္းတင္းမာမာ သတိေပးခဲ့တဲ့ အစိုးရေတြ ရွိသလို ဘာႀကိတ္ေျပာလိုက္မွန္း မသိရတဲ့ တ႐ုတ္လို အစိုးရေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။

ကုလသမဂၢခန္းမထဲမွာ ဗမာျပည္ရဲ႕အေရး ေရာက္သြားတယ္ ဆိုတာဟာ သမိုင္းမွာ အရင္က တခါတည္း ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒါက ၅ဝ စုႏွစ္မ်ား အေစာပိုင္းတုန္းက ဗမာျပည္ကို တ႐ုတ္ျဖဴ (ေကအမ္တီ) ေတြ က်ဴးေက်ာ္တဲ့ ကိစၥတုန္းကပါ။ သတိထား သင့္တာက အဲဒီတုန္းက ဗမာျပည္ အစိုးရဟာ တရားလိုပါ။ အခုေတာ့ နအဖ ဗိုလ္သန္းေရႊတို႔ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ဗမာျပည္ဟာ တရားခံ အျဖစ္နဲ႔ ဝက္ၿခံထဲမွာ ေရာက္ေနရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူတကာ လက္ညိႇဳးေငါက္ေငါက္ ထိုးတာလည္း ခံေနရပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ ဘယ္တုန္းကမွ အခုကာလေလာက္ မက်ဆင္းခဲ့ ဖူးပါဘူး။

ေနာက္ ေထာက္ျပသင့္တဲ့တခ်က္က ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းကို ဗိုလ္သန္းေရႊ တေယာက္ လက္ခံ ေတြ႔ဆံုတယ္ ဆိုတာဟာ တျခားတႏိုင္ငံက နားခ်လို႔ ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ ကိစၥပါ။ ဒီအခ်က္ကို ေထာက္ရင္ ျပည္တြင္းမွာ ေမာက္မာလွတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ ျပည္ပမွာက်ေတာ့ အၿမီးကုပ္ ေခါင္းငံု႔ ေနရတာကို ေဖာ္ျပ ေနပါတယ္။ ဗမာျပည္ကို ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္း အဝိုင္းက ပံုမွန္ ခ်ဥ္းကပ္လို႔၊ ဆက္ဆံလို႔ မရတဲ့ ႏိုင္ငံတခု အျဖစ္ သေဘာထားခံရတာကို ဒင္းတို႔တေတြ ဂုဏ္ယူစရာလို႔ ေအာက္ေမ့ ေနသလားလည္း မေျပာတတ္ပါ။

အခု နအဖစစ္အစိုးရဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႐ံုးတင္လိုက္တဲ့ အတြက္ ဒီလို ျပည္တြင္း ျပည္ပက ဆန္႔က်င္မႈေတြ အံုႂကြ ေပၚေပါက္လာတာကို အာ႐ံုလႊဲဖို႔၊ ေအးသြား၊ ၿငိမ္သြားေအာင္ လုပ္ဖို႔ နည္းနာေပါင္းစံု ရွာေနပါတယ္။ ေဘာ့လံုးပြဲေတြထဲ၊ ခ်ဲထီေတြ၊ ႏွစ္လံုးထီ၊ သံုးလံုးထီေတြထဲ အာ႐ံု ေျပာင္းသြားေအာင္ လုပ္ေန ပါတယ္။ အဲဒီလို တနပ္စား နည္းပရိယာယ္ေတြ ထဲမွာ အမႈကို အခ်ိန္ဆြဲၿပီး အၾကာႀကီး စစ္ေဆးတာလည္း ပါတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါၿပီ။ ဒီအခ်က္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ပဲ ဒီအမႈဟာ အစကေန အဆံုး ရာဇဝတ္မႈ မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ႀကံမႈတရပ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားသထက္၊ ထင္ရွားလာေနပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အျပစ္ေပးတာကို ျပည္တြင္းျပည္ပက အျပင္းအထန္ တုံ႔ျပန္ လာမွာစိုးလို႔ အခ်ိန္ဆြဲေနတာ ဆိုရင္ သူတို႔က ဘယ္လို ျပစ္ဒဏ္ခ်မွာ မို႔လဲလို႔ ေမးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ ျပစ္ဒဏ္ အႀကီးႀကီး ေပးဖို႔ ႀကံစည္ထားတာမို႔ ဒီလို အႀကီးအက်ယ္ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾက ေနတာလား၊ လႊတ္ေပးမွာ ဆိုရင္ ဘာမွ ေၾကာက္ေနစရာ မလိုဘူး မဟုတ္လားလို႔ ေစာဒက တက္စရာ ႐ွိပါတယ္။ ဒီေမးခြန္းကို ေျဖရမယ္ဆိုရင္ ဒီအမႈဟာ ႏိုင္ငံေရးအမႈ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ေပၚမႈေတြနဲ႔ ဆက္ေနမယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ သူတို႔ဟာ ျပစ္ဒဏ္မခ်ခင္ ျပည္တြင္းျပည္ပ အေနအထားေတြကို ထည့္သြင္း သံုးသပ္တာ မလုပ္ဘဲ ေနလို႔ မရပါဘူး။

ဒီလိုဆိုတဲ့အတြက္ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ဒီအမႈကို နအဖက အျမန္စစ္ပါ၊ တရားစီရင္ပါလို႔ ေတာင္းဆိုလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒီအမႈဟာ မတရားဆင္ထားတဲ့ အမႈျဖစ္တဲ့ အတြက္ “႐ံုးတင္ စစ္ေဆး ေနတာေတြကို ခ်က္ခ်င္း ရပ္ဆိုင္းၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုလည္း ခ်က္ခ်င္း လႊတ္ေပးရမယ္” ဆိုတာကေန တျပားမွ ေလွ်ာ့လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒီအတိုင္းပဲ အစအဆံုး ရပ္တည္ရမွာပါ။ ဒီအေတာအတြင္းမွာ နအဖက အခ်ိန္ဆြဲ ေနတာဟာ ကိုယ့္ဘက္က ျပင္ဆင္ရမွာေတြကို ျပင္ဆင္ဖို႔ အတြက္ အခ်ိန္ရတာပဲလို႔ သေဘာထားၿပီး ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ၾကရပါမယ္။ ၂ဝ၁ဝ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ဘီလူးစည္း လူစည္း ကြဲေတာ့မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီအတြက္ ျပင္ဆင္တာလည္း တပါတည္း ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။


ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း

Ref: ေခတ္ၿပိဳင္

0 comments:

အေပၚသို႔