နိဂံုးရဲ႕ပဏာမေလလား

ရဲေဘာ္ဖုိးသံေခ်ာင္း
၁၇/ မတ္ ၂၀၁၀

နအဖဘက္က ေသနတ္သံ စထြက္ပါၿပီ၊ အေျမာက္သံလို႔ ဆိုရင္လည္း ရပါလိမ့္မယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ စစ္ေၾကညာတာပါ။ သူတို႔နဲ႔ မတူသူ မွန္သမွ်ကို၊ တျပည္လံုးကို စိန္ေခၚလိုက္တာပါပဲ။

ဆက္တိုက္ထြက္လာတဲ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒဆိုတာေတြဟာ ပစ္မွတ္ရွိရွိ ဦးတည္ခ်က္ရွိရွိ ပစ္လိုက္တဲ့ က်ည္ဆန္ေတြ၊ ဗံုးဆန္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူ႔ကို ပစ္တာ၊ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကို ရည္ရြယ္တာ စတာေတြကို အထူး ေျပာေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ နအဖ အလိုေတာ္ရိေတြ ကိုေတာင္ ဆြံ႔အ သြားေစေလာက္ေအာင္ ထင္ရွားလွတဲ့ ထိုးႏွက္ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။

ေထာင္ထဲကို ေရာက္ေနတဲ့လူေတြ ႏိုင္ငံေရး ပါတီထဲမွာ ပါ၀င္ခြင့္ မရွိဘူးဆိုတာဟာ အတိုက္အခံေတြကို ဦးတည္တယ္ ဆိုတာ ရွင္းေနပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ဥပေဒ ေဘာင္တြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္လို႔ အစိုးရက ဖမ္းဆီးတယ္၊ အျပစ္ခ်တယ္ ဆိုတာ ဘာမွ မဆန္းတဲ့ ကိစၥပါ။ အခု နအဖရဲ႕ ဥပေဒအရ လူတေယာက္ဟာ ေထာင္က် ခံလိုက္ရတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ တရား၀င္ ႏိုင္ငံေရး ေလာကရဲ႕ အျပင္ဘက္ကို ေရာက္သြားၿပီ ဆိုတဲ့ အျဖစ္ကို ေရာက္သြားေတာ့မွာပါ။ ဒါဟာ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ေသြးခြဲတာ၊ အားနည္းေအာင္ လုပ္တာ၊ ဖ်က္ဆီးတာ သက္သက္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ တျခားပါတီမ်ားရဲ႕ အတြင္းေရးကို ၀င္စြက္တာလို႔ ေျပာရင္လည္း ရပါတယ္။ ဒီလို အျပစ္ဒဏ္ က်ခံေနရသူေတြ ပါတီ၀င္ခြင့္ မရွိဘူးဆိုတဲ့ ဥပေဒမ်ိဳးဟာ အရင္က ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ပါဘူး၊ ကိုလိုနီေခတ္တုန္း ကေတာင္ မရွိပါဘူး။ ဖဆပလ လက္ထက္ တုန္းကေတာ့ ေထာင္ထဲက ေနၿပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၀င္အေရြးခံ ခဲ့တာေတြေတာင္ ရွိပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရၿပီး အမတ္ ျဖစ္လာခဲ့တဲ့ အတိုက္အခံ အမတ္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိခဲ့ပါတယ္။ ကြယ္လြန္သူ ကဗ်ာဆရာႀကီး ဦးတင္မိုးရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ေရစႀကိဳက ေက်ာင္းသားအမတ္ ကိုေက်ာ္ဟာ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေထာင္ထဲကေန အေရြးခံၿပီး အမတ္ ျဖစ္ခဲ့သူတဦး ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွာ ကိုကိုးကၽြန္းကို အပို႔ခံခဲ့ ရပါတယ္။

တဆက္တည္းမွာ ဒီခ်ဳပ္အခက္ ဒို႔အကြက္ဆိုၿပီး ေခတ္ပ်က္ အမတ္လုပ္ခ်င္ၾကတဲ့ လူေတြ သတိထားသင့္တဲ့ အခ်က္တခု ေထာက္ျပ လိုပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ သမိုင္းမွာ ကိုလိုနီေခတ္ မင္းတိုင္ပင္အမတ္က စလို႔ မဆလေခတ္ အထိ အမတ္ျဖစ္ခဲ့သူေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ဂုဏ္သေရ တကယ္ရွိခဲ့၊ ကိုယ္တိုင္က တကယ္ ဂုဏ္ယူႏိုင္ခဲ့တဲ့ အမတ္မ်ိဳးဟာ အမ်ားက အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ တင္ေျမႇာက္ခံရတဲ့ အမတ္ေတြသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ အာဏာရ အစိုးရရဲ႕ နည္းမ်ဳိးစံု ညစ္ပတ္၊ ဖိႏွိပ္မႈေတြ အၾကားက အမတ္ ျဖစ္လာသူေတြကို ျပည္သူေတြက သတိရေနၾက ပါတယ္။ မဆလေခတ္က အမတ္ျဖစ္ခဲ့ သူေတြဟာ သူတို႔ နာမည္ေနာက္မွာ မဆလလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကို အသားယူ တြဲခ်ိတ္ၾကေလ့ မရွိသေလာက္ပဲ ဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။ ဒီတခါ နအဖရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္ျဖစ္လာရင္လည္း ေနာင္မွာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ရွက္ေနရမယ့္ အျဖစ္နဲ႔ ႀကံဳရႏိုင္ပါတယ္။

နအဖဟာ သူတို႔သက္တမ္းတေလွ်ာက္မွာ သူတို႔နဲ႔ မတူသူေတြကို စံက်တဲ့ ေသြးခြဲနည္းေတြနဲ႔ ေသြးခြဲ ရင္ဆိုင္ေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ထဲက ‘တတ္သိ’ အစုေတြကို ဖမ္းဆီးတဲ့နည္းနဲ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ထဲက ခြဲထုတ္ခဲ့သလို ၿငိမ္းအဖြဲ႔ေတြကိုလည္း ခြဲလိုက္တာမွ အစိတ္စိတ္ ႁမႊာႁမႊာျဖစ္ကုန္တဲ့ အထိပါပဲ။ အခုလည္းပဲ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္တယ္ဆိုတာ ကေလးေတာင္ သိပါတယ္။ ဒီလို အေနအထား ေအာက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ “ေဘာလံုးဟာ တဖက္ကြင္းထဲ ေရာက္ေနၿပီ” လို႔ ေျပာၿပီး ဒူးႏွန္႔ေနေကာင္း ေနပါလိမ့္မယ္။

ဒီဥပေဒေတြဟာ နအဖအစိုးရက ဖန္တီးထားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဗိုလ္ေအာင္ၾကည္တို႔ရဲ႕ “စကားေျပာပြဲ” ရဲ႕ ရလဒ္လားလို႔ ေမးလိုက္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ မ႐ိုးသားမႈ၊ စဥ္းလဲမႈေတြကို တခါ ထပ္ေတြ႔ရတာပဲလို႔ ေျပာရမွာပါ။ ျမန္မာျပည္သားေတြရဲ႕ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးကို ျမင္လိုမႈ၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေရႊဂံုတိုင္ ေၾကညာခ်က္အေပၚ အားတက္ေနမႈ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဗိုလ္သန္းေရႊထံ ေပးစာကို ဘယ္လို အေၾကာင္းျပန္မလဲလို႔ သိခ်င္ေနၾကတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္မႈ၊ ဒါေတြအားလံုးကို နအဖက အခု တခ်ီတည္းနဲ႔ အျပတ္ အေျဖေပးလိုက္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္အုပ္စုရယ္လို႔ စျဖစ္ေပၚလာကတည္းက ဒင္းတို႔ဟာ လက္နက္ကိုင္တပ္ အားကိုး ရွိေနေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ တဖက္သားနဲ႔ ေစ့စပ္တယ္လို႔ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ေစ့စပ္တယ္ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတ၊ြ ၀ါဒျဖန္႔တာေတြကို အသံုးျပဳခဲ့ ေပမယ့္ လက္ေတြ႔က်ေတာ့ တဖက္သားကို လက္နက္ ခ်ခိုင္းတာခ်ည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ ၿငိမ္းအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ မေျပမလည္ ျဖစ္ေနတာရဲ႕ အဓိက အေၾကာင္းရင္းဟာလည္း ဒါေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို အဲဒီမူအတိုင္းပဲ ထပ္လုပ္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူတို႔ဆီကို လက္နက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခ်ေနသူေတြ၊ သူတို႔ေျပာသမွ် လက္ခံတယ္ ဆိုတဲ့လူေတြသာ ဒီအစီအစဥ္ကုိ ေထာက္ခံၿပီး က်န္တဲ့ ကိုယ့္သိကၡာ ကိုယ္တန္ဖိုးထားသူ မွန္သမွ်က လက္မခံႏိုင္ ျဖစ္ေနတာပါ။ ၁၉၉၈ ခုတုန္းက အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အမတ္မ်ားက ရက္ေပါင္း (၆၀) အတြင္း လႊတ္ေတာ္ ေခၚေပးဖို႔ေျပာေတာ့ နအဖက လူေတြ အမ်ားႀကီး ဖမ္းဆီးခဲ့တာကို ျပန္ၿပီး စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ အခုေတာ့ သူတို႔က အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ရက္ (၆၀) သတ္မွတ္ေပးၿပီး မွတ္ပံုတင္ခိုင္းေနၿပီ မဟုတ္လား။ ဒါနဲ႔တဆက္တည္း ၿငိမ္းအဖြဲ႔ေတြကိုလည္း ေနာက္ဆံုးရက္ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ခ်ည္း ေတာင္းဆိုေနတာနဲ႔ တြဲၾကည့္လိုက္ရင္ စစ္အစိုးရဟာ ႏိုင္ငံေရးမွာလည္း အခြင့္အေရးနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို လက္နက္ျပၿပီး ဓားျပ တိုက္သလိုသာ လုပ္တယ္ ဆိုတာကို ထပ္ေတြ႔ရပါမယ္။

နအဖရဲ႕ ဒီေျခလွမ္းဟာ အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို အတိုက္အခံေတြနဲ႔၊ ျပည္သူလူထုကို အေျဖေပး ေၾကညာလိုက္တာ ျဖစ္႐ံုသာမက ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ သေဘာထား အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း တပါတည္း အျပတ္ တုံ႔ျပန္ ျပလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ “နအဖေလးကို ပစ္မထား ၾကပါနဲ႔၊ ဆက္ဆံၾကည့္ၾကပါ” လို႔ ေျပာေနသူေတြ၊ “နည္းနာသစ္နဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္မယ္” လို႔ဆိုသူေတြ၊ “အျပင္မွာ မထားနဲ႔ အထဲကို သြင္းၿပီး ေျပာင္းလဲယူရမယ္” လို႔ ဆိုတဲ့သူေတြ အားလံုးကို အခု နအဖက အေျဖ ေပးလိုက္ၿပီ မဟုတ္လား။ နအဖဆိုတာ နအဖပဲ။ စစ္အာဏာရွင္ဆိုတာ စစ္အာဏာရွင္ပဲျဖစ္ေၾကာင္း ထပ္ျပလိုက္ျပန္ပါၿပီ။

ဒီေတာ့ ဒီတပြဲမွာလည္း ေသနတ္သံစထြက္တာဟာ နအဖဘက္က ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို မွတ္တမ္း တင္ျဖစ္ေအာင္ တင္ရပါမယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္လာမယ့္ တင္းမာမႈေတြဟာ ဒီေသနတ္သံေၾကာင့္ ျဖစ္လာတာေတြလို႔ ဆိုရမွာပါ။ တကယ္လို႔သာ နအဖ ဘက္ကသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေတးသံ ထြက္လာရင္ ပိုမို စိမ္းလန္းစိုျပည္တဲ့ အက်ိဳးဆက္ကို ျမင္ရႏိုင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အလားအလာဟာ ဘာမဆို ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ အေျခအေန ေရာက္ေနပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရး တင္းမာမႈကို အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဖန္တီးတာလို႔ ဆိုေနတဲ့သူေတြ မွတ္ထားသင့္ပါတယ္။ အခု တင္းမာမႈအသစ္ ထပ္ေပၚလာပါၿပီ။ လြယ္လြယ္နဲ႔ ေျပလည္စရာအေၾကာင္း မရွိဘူးလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

နအဖရဲ႕ အစဥ္အလာ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းကို ျပန္ၾကည့္ရင္ အခုအခါ သူတို႔ဘက္က အကုန္လံုး အသင့္ျပင္ၿပီးသားလို႔ ယူဆစရာ ရွိပါတယ္။ ပုဂၢလိကပိုင္ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲတယ္ ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံပိုင္ ပစၥည္းေတြကို ထုခြဲေနတာေတြကိုက အဲဒီလို ျပင္ဆင္မႈေတြ ထဲက တခုလို႔ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ ေဖာင္ဖ်က္တယ္လို႔ ေျပာရင္ေတာင္ ရမလားပါပဲ။ ေရဒီယိုေတြ၊ သတင္းဌာနေတြရဲ႕ အဆိုအရ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ တျခား ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုေတြလည္း အသီးသီး ျပင္ဆင္ေနရတယ္ ဆိုတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေတာင္စြယ္ ေနမကြယ္မီ ရင္ဆိုင္ၾကေတာ့မွာပါ။

ဒါဟာ နိဂံုးရဲ႕အစေတာင္ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။

Ref: ေခတ္ၿပိဳင္