ထိုင္းက ျမန္မာ့ႏြားေစ်း

သန္းထိုက္ဦး
Wednesday, June 02, 2010

ႏြားသိုးေတြနဲ႔ ကၽြဲေတြကုိ ေျမဧက ၃၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့ ကြင္းႀကီးထဲကေန ၁၈ ဘီး ကားႀကီးေတြေပၚကုိ အုပ္စုလိုက္ အတင္းအက်ပ္ ေမာင္းတင္ ေနခ်ိန္မွာ ႏြားေတြကုိ ၀ါးျခမ္းျပားနဲ႔ တျဖန္းျဖန္း ရိုက္ေနတဲ့ အသံ၊ ေအာ္ေန၊ ေငါက္ေနသံနဲ႔ ႏြားေအာ္သံေတြ ဆူညံေနပါတယ္။

ဒီေနရာ ေလးကေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕က ႏြားေစ်းကြက္ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ တဝန္းက ႏြားနဲ႔ ကၽြဲေတြကုိ ကရင္ျပည္နယ္ ျမ၀တီၿမိဳ႕ တဘက္ကမ္းက တဆင့္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ေအာင္ လာေရာက္ တင္သြင္း ေရာင္းခ်တဲ့ ေနရာပါ။ ဒီႏြားေစ်းကြက္ ေနရာဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္က စတင္ခဲ့တယ္ လို႔ ႏြားကုန္သည္မ်ားက ဆိုပါတယ္။

တပတ္အတြင္း ေသာၾကာနဲ႔ စေနေန႔ ၂ ရက္မွာ ေရာင္းသူနဲ႔ ၀ယ္သူ အဆင္ေျပၿပီဆိုရင္ တနဂၤေႏြေန႔ တရက္ပဲ ႏြားေစ်းကြက္ ကေန ကားေပၚ တင္ခြင့္ျပဳထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

တနဂၤေႏြေန႔က အစည္ကားဆံုး ရက္ပါ။ ခိုင္းႏြားအိုႀကီးေတြ၊ ႏြားငယ္ေတြနဲ႔ သားေပါက္မယ့္ ႏြားမေတြပါ မက်န္ အရြယ္အစားလိုက္ ရွိပါတယ္။ ကာကြယ္ေဆး ထိုးၿပီးသားလို႔ ေျပာတဲ့ ႏြားေတြကုိ နားရြက္ဖ်ားေတြမွာ အေပါက္ေဖာက္ၿပီး ေရာင္စံု ပလပ္စတစ္ ကပ္ျပားငယ္ ေလးေတြ ခ်ိပ္ဆြဲ ေပးထားပါတယ္။

ႏြားေစ်းကြက္ရဲ႕ ကြင္းႀကီးထဲမွာ ေကာင္ေရ ၁၀၀၀ နီးပါးေလာက္ ရွိတဲ့ ကၽြဲနဲ႔ ႏြားေတြကို ေနရာအလိုက္ ဟိုတစု၊ ဒီတစု ခ်ည္တုပ္ ထားတာ ေတြ႔ရ သလို၊ ႏြားေတြကုိ ကာကြယ္ေဆး ထိုးေပးတဲ့ အေဆာက္အဦးေတြ၊ စားေသာက္ဆိုင္ ေတြကုိလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ခ်က္ခ်င္းေပၚ၊ ခ်က္ခ်င္း ခုတ္ထစ္ၿပီး ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေရာင္းခ်ေနတဲ့ အမဲဆိုင္ေတြလည္း ရွိတယ္။ အဲဒီ အမဲ သားေတြကိုေတာ့ ႏြားေစ်းနား တ၀ိုက္မွာ ေနထိုင္သူေတြ ၀ယ္စားၾကပါတယ္။

ႏြားေစ်းထဲမွာ ႏြားကုန္သည္၊ ႏြားပြဲစား၊ ႏြားအ၀ယ္ေတာ္ သူေဌးနဲ႔ ႏြားပြဲေလာင္းသူေတြက ဆူညံေနၿပီး ဗြက္နံ႔၊ ႏြားေခ်းနံ႔၊ ႏြားေသးနံ႔ေတြနဲ႔ ႀကိဳင္ေလွာက္ေနပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ႏြားေ၀ွ႔ပြဲေတြလည္း က်င္းပေလ့ ရွိတဲ့အတြက္ အေလာင္းအစား ေၾကးထပ္ ေနၾကတာ ကုိလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။

ႏြားၿခံေတြထဲမွာ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ တဲအိမ္ကေလး တလံုး အနီးအနားကို ေရာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ႏြားတေကာင္က လမ္း မေလွ်ာက္ႏိုင္တဲ့ အတြက္ ႀကိဳးနဲ႔ တရြတ္ဆြဲ ေခၚေနတာကုိ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။

ဒီ ႏြားေစ်းကြက္ထဲကို ေရာက္လာေအာင္ ႏြားေတြကုိ ကရင္ျပည္နယ္ ဘားအံၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ ပဲခူးတိုင္းကေန လိုက္၀ယ္ၿပီး နယ္စပ္ ကေန တဆင့္ တင္ပို႔ ၾကရတယ္လို႔ ႏြားကုန္သည္ေတြက ဆိုပါတယ္။

“ဒီေစ်းကြက္မွာ အေရာင္းအ၀ယ္ မမွန္ဘူး၊ တခါတေလ အေရာင္းအ၀ယ္က က်တယ္၊ ဒီတပတ္နဲ႔ပါဆို ေစ်းေတြ အရမ္းထိုးက်တာ သံုးပတ္ေလာက္ရွိၿပီ” လို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ႏြားကုန္သည္ တဦးက ေျပာပါတယ္။

ႏြားေစ်း အေရာင္းအ၀ယ္ မေကာင္းရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္နဲ႔ အသားငါး ေပါလာတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လို႔ သူက ရွင္းျပတယ္။

ႏြားတေကာင္ရဲ႕ ေစ်းႏႈန္းကေတာ့ အနည္းဆံုး ထိုင္းဘတ္ ေထာင္ ဂဏန္း (က်ပ္ ၃၀၀၀၀) ၀န္းက်င္ ကေန ဘတ္ ၁၀၀၀၀ ေက်ာ္ (က်ပ္ ၃၀၀၀၀၀) ဝန္းက်င္အထိ ေစ်း ရွိပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ ႏြားသိုးေတြ၊ တိုက္ႏြားေတြဆိုရင္ အရည္အခ်င္း ေကာင္းရင္ ေကာင္းသလို တေကာင္ကုိ ဘတ္ သိန္းဂဏန္း (က်ပ္ သိန္း ၃၀) ေလာက္အထိ ေစ်းရပါတယ္။

ဒီေစ်းကြက္ထဲက ႏြားေတြကို ထုိင္းႏုိင္ငံ ေျမာက္ပိုင္မွာရွိတဲ့ ဆူခိုထိုင္း ခရိုင္ ႏြားေစ်းကြက္ကုိ တင္ပို႔ေရာင္းခ် ေနတာ ရွိသလို ဖိဆန္ႏုလြတ္ ေစ်းကြက္ကုိလည္း တင္ပုိ႔ၾကတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ အလယ္ပုိင္းမွာဆို နတ္ခြန္ဆဝမ္ ခရိုင္၊ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ေတြကိုလည္း တင္ပို႔ ေရာင္းခ်ပါတယ္။

ဆူခိုထိုင္း ခရိုင္က ႏြားလာ၀ယ္တဲ့ ထုိင္းႏိုင္ငံသား စြန္ဆက္က “ဒီေစ်းမွာ က်ေနာ္ တပတ္ကုိ ႏြားအေကာင္ေရ ၈၀ ေလာက္ လာ၀ယ္တယ္။ ဒီႏြား ေတြကို ဆူခိုထိုင္း မွာ တလခြဲေလာက္ ျပန္ေမြး ၿပီးေတာ့ အသားေစ်းေတြမွာ ေရာင္းပါတယ္။ ေနာက္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕က အသား ေစ်းကြက္ေတြကိုလည္း တင္ပို႔ေရာင္းခ်ပါတယ္” လို႔ ေျပာျပပါတယ္။

ျမန္မာျပည္က ကၽြဲ၊ ႏြား ေတြကုိ ထိုင္းႏိုင္ငံက အသားေစ်းကြက္ထဲမွာ ေရာင္းခ် အသံုးျပဳေနတာ ရွိသလို၊ အသားလံုး ျပဳလုပ္တဲ့ စက္ရံုေတြမွာလည္း အသံုးျပဳပါတယ္။

ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕က ႏြားလာ၀ယ္တဲ့ ထုိင္းအမ်ဳိးသား တဦးက “ဒီႏြားေတြကို ၀ယ္သြားၿပီးေတာ့ ဘန္ေကာက္မွာရွိတဲ့ ႏြားသတ္ ရုံေတြမွာ အသားလံုး လုပ္ၿပီး ျပန္ေရာင္းတယ္။ အပတ္တိုင္း ဒီႏြားေစ်းမွာ တေခါက္ကုိ အေကာင္ ၄၀ ေက်ာ္ လာ၀ယ္ပါတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။

ထုိင္း-ျမန္မာနယ္ နယ္စပ္ဂိတ္ေတြထဲမွာ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕က ကုန္တင္ပို႔မႈ အႀကီးဆံုးဂိတ္ တခုျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံကေန ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ တင္ပုိ႔တဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြရွိသလို၊ ျမန္မာႏုိင္ငံကေန ထိုင္းကို တင္ပို႔ေနတဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြလည္း ရွိပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ထုိင္းကို တင္ပို႔ေနတဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြကေတာ့ စိုက္ပ်ဳိးေရး ကုန္ျဖစ္တဲ့ ဆန္၊ ငရုပ္၊ ၾကက္သြန္ အျပင္ ကၽြဲ၊ ႏြား ဆိတ္၊ သိုး စတဲ့ တိရစာၧန္ေတြလည္း ပါပါတယ္။

ထိုင္းႏိုင္ငံကေန တဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကုိ တင္ပို႔ေနတဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြကေတာ့ တလမွာ ဘတ္ သန္း ၁၀၀၀ (က်ပ္ သန္း ၃၀၀၀၀) ေလာက္ရွိၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ထုိင္းကို တင္ပုိ႔တဲ့ ကုန္ပစၥည္း တန္းဖိုကေတာ့ ဘတ္သန္း ၁၀ ဂဏန္း (က်ပ္ သန္း ၃၀၀) ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။

အေရာင္းအ၀ယ္ ၿပီးသြားတဲ့အတြက္ ကၽြဲေတြ၊ ႏြားေတြ အျပည့္အက်ပ္ တင္ထားတဲ့ ကားေတြဟာ တစီးၿပီး တစီး ထြက္ခြာ သြားေနပါၿပီ။ သူတို႔ရဲ႕ ခရီးဆံုးကေတာ့ ႏြားသတ္ရံု ဒါမွမဟုတ္ရင္ ေမြးျမဴေရး ၿခံေတြပဲေပါ့။

Ref: ဧရာဝတီ္