နားႏွင့္ ႏြား

February 25, 2011

က်ေနာ္ ေခါင္းစဥ္ေပးထားတဲ့အတုိင္း “နားနဲ႔ႏြား” ဘယ္လုိကြာျခားသလဲလုိ႔ မူလတန္း ေက်ာင္းသား ကေလးတဦးကုိ အ ေျဖခုိင္းၾကည့္မယ္ဆုိရင္ “ဝဆဲြ” တလံုးပဲ ကြာတယ္လုိ႔ ေျဖေကာင္းေျဖပါလိမ့္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔နားရြက္ကုိကုိင္ၿပီး ႏြား တေကာင္ကုိညႊန္ျပကာ “ဒီဟာက နား ဟုိဟာက ႏြား” လုိ႔ ေျပာတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီစကားကုိပဲ ပင္ လယ္ျပင္ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားတဲ့ ေရတပ္သား တေယာက္ကုိ ေမးၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ စကားလံုးႏွစ္ခုရဲ႕ အဓိပၸါယ္ေရာ အ ႏွစ္သာရပါ မ်ားစြာကြာျခားပံုကုိ အက်ယ္တ၀င့္ဋီကာခ်ဲ႕ ရွင္းလင္းေျပာဆုိ ျပပါလိမ့္မယ္။

၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ အလြန္ေလာက္က အမွတ္ (၁) ဗ်ဴဟာစစ္ေရယာဥ္စု အပတ္စဥ္ စစ္ေရယာဥ္မွဴးမ်ား အစည္းအေဝးမွာ စစ္ေရယာဥ္မွဴးတဦး ေျပာဆုိတင္ျပသြားတာကုိ အမွတ္ရေနမိပါတယ္။ စစ္ေရယာဥ္မွဴး ဆုိေပမယ့္ သူေမာင္းႏွင္ရတဲ့ ေရ ယာဥ္က တုိက္ခုိက္ေရးစစ္ေရယာဥ္မဟုတ္ဘဲ သယ္ပုိ႔ေရယာဥ္အမ်ဳိးအစား စစ္ေရယာဥ္ ၆၀၃ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔နာမည္က ေတာ့ ဗိုလ္မွဴးေမာင္ေမာင္ေ႒း (ဂဏန္းလံုး) ပါ။ သူက “ၿပီးခဲ့တဲ့ ကုိကုိးကၽြန္းခရီးစဥ္မွာ က်ေနာ္ ၾကံဳေတြ႔ရတာေလးကုိ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ ကက(ေရ) က သတ္မွတ္ေပးလုိက္တဲ့ စက္သံုးဆီခဲြတမ္း မလံုေလာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ မွာ အခက္ၾကံဳရပါတယ္။ ကက (ေရ) ရဲ႕ ဆီခဲြတမ္းအရဆုိရင္ က်ေနာ့သေဘၤာ ပင္လယ္ျပင္မွာ ေက်ာက္ခ်ၿပီး ရပ္ထားဖုိ႔ ပဲရွိပါေတာ့တယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေရဘူးေပါက္တာ မလုိခ်င္ ဘူးဆုိတဲ့ အထက္အမိန္႔အရ နီးစပ္ရာငါးဖမ္းေလွတစီးကုိ ကုိက္ၿပီး ဗ်ဴဟာရံုးကုိ အေရာက္ျပန္လာခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ့ေနရာမွာ ေရွ႕တက္လမ္းရွိတဲ့ စစ္ေရယာဥ္မွဴး တဦး သာဆုိ ရင္ ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးၾကံဳရႏိုင္ တယ္ဆုိတာကုိ တင္ျပခ်င္တာပါ”။

သူေျပာသြားတာက ကုိယ့္သေဘၤာဆီမကုန္ေအာင္ ငါးဖမ္းေလွကုိေရွ႕ကေန ဆဲြခုိင္းၿပီး အသာေမွ်ာလုိက္လာတာကုိ ဆုိလုိ တာပါ။ ႏြားတံပုိးမွာ စြတ္ဖားခ်ိတ္ၿပီး ဆဲြသလုိဆဲြရတာမုိ႔ အဲဒီလုိ လုပ္ေဆာင္ေပးရတဲ့ ငါးဖမ္းေလွကုိ ေရတပ္သားေတြက“ႏြား” လုိ႔ ကင္ပြန္းတပ္ၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ စစ္ေရယာဥ္မွဴးကလည္း သူ႔လုိအပ္ခ်က္အရ နီးစပ္ရာငါးဖမ္းေလွကုိ က်ား ပိန္တြယ္တြယ္ၿပီးခဲ၊ ငါးဖမ္းကုမၸဏီက မေက်နပ္လို႔ တုိင္ၾကားတဲ့အခါ ျပႆနာတက္ၾကရပါတယ္။ ဗုိ္လ္မွဴးေမာင္ေမာင္ေ႒း က ရဲေဘာ္ဘဝမွ အရာရွိျဖစ္လာသူမုိ႔ ဗုိလ္မွဴးအဆင့္ထက္ပုိၿပီး ေမွ်ာ္မွန္းလုိ႔ မရပါဘူး။ သူ႔ေနရာမွာ DSA ေက်ာင္းဆင္း အရာရွိသာဆုိရင္ တက္လမ္းပိတ္သြားႏိုင္ပံုကုိ ရည္ညႊန္း ေျပာဆုိသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ႏိုင္ငံမွာ ၀န္ထမ္းအဖဲြ႔အစည္းေတြ လာဘ္စားတယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ ဝန္ထမ္း တဦးခ်င္းစီရဲ႕ မေတာ္ေလာဘစိတ္ သက္သက္ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အစုိးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲရားမွာကုိက အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားဖုိ႔ အခြင့္သာေစတဲ့ ယုိ ေပါက္စိမ့္ေပါက္ေတြ ရွိေနၿပီးသားပါ။ ကက (ေရ) က ထုတ္ျပန္တဲ့ စစ္ဆင္ေရးထြက္ခြာမိန္႔ ေၾကးနန္းတိုင္းမွာ “စရိတ္ကုန္ သက္သာေစေသာ မုိင္ႏႈန္းျဖင့္ ထြက္ခြာရန္” ဆုိတဲ့ စာသားအျမဲလုိလုိပါရွိပါတယ္။ ေယဘုယ်ဆန္ၿပီး အဓိပၸါယ္အတိအ က်ေကာက္ယူဖုိ႔ ခဲယဥ္းတဲ့ စကားရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ စက္သံုးဆီခ်ေပးရာမွာလည္း အမွန္တကယ္ကုန္က်ႏႈန္း ထက္ သူတုိ႔ သင့္ေတာ္မယ္ထင္တဲ့ ႏႈန္းထားအတုိင္း သတ္မွတ္ေပးပါတယ္။ ေလာက္တာ မေလာက္တာ ျပန္မေျပာနဲ႔ ေပးသမွ်နဲ႔ ျဖစ္ ေအာင္လုပ္ ဆုိတဲ့သေဘာပါ။

မုန္႔ဖုိးမွန္မွန္မရတဲ့ ကေလးတေယာက္ေရွ႕မွာ စုဘူးထဲက ပုိက္ဆံကုိထုတ္ျပၿပီး “ဒီလို ထုတ္ယူရင္ ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ ဘယ္ေတာ့မွ မခုိးနဲ႔” လုိ႔ သညာေပးတာမ်ဳိး ျဖစ္မေနဘူးလား။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ့အေနနဲ႔ ၀န္ထမ္းေတြ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားမႈ မရွိဘူးလုိ႔ ကာကြယ္ေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္တခုရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြက အက်င့္ပ်က္လာဘ္ စားမႈကုိ အေထာက္အပံ့ျပဳေနေၾကာင္း သိသာထင္ရွားေအာင္ ေဖာ္ျပ ေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မဆလ ေခတ္က ေမွာင္ခုိေစ်း ကြက္ႀကီးထြားခဲ့တာလည္း ဒီလုိပါပဲ။ တရားဥပေဒနဲ႔အညီက်င့္သံုးၿပီး လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြ ပြင့္လင္းျမင္သာ ရွိမယ္ဆုိရင္ အာဏာရွင္စနစ္ မတည္ျမဲႏိုင္ပါဘူး။ တပ္မေတာ္မွာက အထက္လူႀကီး ေရွ႔ေရာက္တဲ့ အခါ မခုတ္တတ္တဲ့ေၾကာင္လုိ ေတ မိလုပ္ေနၿပီး ကြယ္ရာမွာထင္သလုိလုပ္တတ္ေသာ “ျပန္မေျပာနားမေထာင္” မ်ားအတြက္သာ ေနရာ အဆင္သင့္ရွိပါ တယ္။ “မဟုတ္လည္းခံ ဟုတ္လည္းခံ အမ်ားမမုန္း လူႀကီးသံုး” စကားအတုိင္း က်င့္ၾကံေနထုိင္ႏိုင္ပါမွ ေတာ္ကာက်ပါ တယ္။

စစ္ေရယာဥ္ (၆၀၃၊၆၀၃၊ျပည္ေတာ္ေအး) သေဘၤာေတြဟာ အုိမင္းေဟာင္းႏြမ္းေနၿပီး တနာရီကုိ ၅ မုိင္ ၆မုိင္ႏႈန္းေလာက္ သာ ခရီးေပါက္တာပါ။ ေၾကာင္အုိေတာ့ႂကြက္မေလး စကားလုိပဲ ငါးဖမ္းေလွေတြက အဲဒီသေဘၤာေတြကုိ ဂ႐ုမစုိက္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ ပင္လယ္ျပင္ကုိေရာက္ေအာင္ တအိအိေမာင္းႏွင္သြားၿပီးမွ အျခားစစ္ေရယာဥ္ တစီးစီးရဲ႕ အကူအညီကုိယူကာ ေလွတစီးရေအာင္ အမိအရေခ်ာဆဲြရပါတယ္။ ေနာက္ေလွ တစီးထပ္ရဖုိ႔ မလြယ္ကူတဲ့အခါ ရၿပီးသားေလွကုိပဲ ကုိယ္လုိခ်င္ တဲ့ေနရာအေရာက္ အတင္းအၾကပ္ဆဲြခုိင္းတာေၾကာင့္ မၾကာခဏတုိင္တန္း တာခံရပါတယ္။ ျပႆနာလည္းတက္ေရာ အ ထက္ဌာနႀကီးေတြက မသိသလုိတာ၀န္ ေရွာင္လႊဲေတာ့ စစ္ေရယာဥ္မွဴးခမ်ာ ဟုိလူ႔အေဖေခၚရမလုိ ဒီလူ႔အေဖေခၚရ မ လုိ။ အဲဒီ ေရယာဥ္ေတြကုိ မေမာင္းခ်င္ၾကေပမယ့္ တာဝန္ ေပးလာျပန္ေတာ့လည္း ျငင္းဆန္၍မရျပန္ပါ။

ေနာက္တခု “နား” ဆုိတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးပုိင္းနဲ႔ပုိၿပီး နီးစပ္ပံုရပါတယ္။ စစ္ဆင္ေရးတာ၀န္ခ်ိန္အ တြင္း ယုိးဒယား ငါးခုိးေလွဖမ္းဆီးဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိတဲ့ စစ္ေရယာဥ္မွဴးေတြက စစ္ေရယာဥ္ေပၚမွာ ထုိင္းစကားကၽြမ္းက်င္ သူ ပင္လယ္ျပင္ငါးဖမ္း သမားမ်ားကုိ ေခၚေဆာင္သြားတတ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ ယုိးဒယားငါးဖမ္းေလွေတြမွာ ႏွစ္ကာလ ၾကာရွည္စြာ လုပ္ကုိင္ခဲ့ၾကၿပီး ထုိင္းဘာသာ ကၽြမ္းက်င္ရံုမွ်မက ပင္လယ္ျပင္ဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ ငါးခုိးေလွမ်ားက်က္စားတတ္ တဲ့ ေနရာေတြကုိပါ တိတိက်က် ခန္႔မွန္းတတ္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိေရတပ္သားေတြက “နား” လုိ႔ေခၚပါတယ္။

ပင္လယ္ျပင္ေရာက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕အလုပ္က ဆက္သြယ္ေရးစက္နားမွာ မျပတ္တမ္း ေနၿပီး ယိုးဒယားငါးဖမ္းေလွမ်ား ရဲ႕ လႈပ္ရွားဆက္သြယ္မႈကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာရတာပါ။ ျမန္မာ့ေရပုိင္နက္အတြင္းကုိ ငါးခိုးေလွေတြ၀င္ေရာက္ေနတာ ေသခ်ာၿပီဆုိရင္ တည္ေနရာ လတၱီက်ဳ၊ ေလာင္ဂ်ီက်ဳအညႊန္းနဲ႔တကြ စစ္ေရယာဥ္မွဴးထံ သတင္းပုိ႔ရပါတယ္။ ခုေနာက္ပုိင္းယုိးဒယားငါးဖမ္းေလွအမ်ားစုမွာ ၿဂိဳလ္တုဖုန္းေတြ အသံုးျပဳလာေပမယ့္လည္း ျမန္မာေရတပ္ရဲ႕ လက္ကမလြတ္ကင္းႏိုင္ ေသးပါဘူး။

ယုိးဒယားငါးခုိးေလွ ဖမ္းဆီးမိလုိ႔ ေလွေပၚပါပစၥည္းအခ်ဳိ႕ကုိ ထုခဲြေရာင္းခ်ၿပီးတဲ့အခါ “နား” ဆုိသူကုိ ရာခုိင္ႏႈန္းအခ်ဳိးက်ေပးရပါတယ္။ အခ်ဳိ႕သူေတြဟာ အဲဒီလုပ္ငန္းနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ျဖစ္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဖမ္းမိ ငါးခုိးေလွေတြကုိ ဦးပုိင္ စီးပြားေရး လီမီတက္မွာ အပ္ႏွံရတာေၾကာင့္ ကက (ေရ) အရာရွိႀကီးမ်ား မ်က္ႏွာပြင့္ ပါတယ္။ “နား” တဦးရဲ႕ ေျပာျပခ်က္ အရဆုိရင္ ဦးပုိင္မွာ သူဖမ္းေပးထားတဲ့ေလွ အစီး (၂၀၀) ေက်ာ္သြားၿပီလုိ႔ သိရပါတယ္။ ဖမ္းမိေလွအပ္ႏွံရာမွာ အလကား ရတဲ့ႏြားကုိ သြားျဖဲၾကည့္ၿပီး အင္မတန္မွ ဇီဇာေၾကာင္ လက္ေပါက္ကပ္ေသာ ဦးပုိင္က အရာရွိႀကီးမ်ားအေၾကာင္း ကုိေတာ့ေနာင္ အလ်ဥ္းသင့္တဲ့အခါ ေရးသားေဖာ္ျပ ေပးပါအံုးမယ္။

ဒါေတြကေတာ့ အာဏာရွင္ႀကီးေတြ တေယာက္ၿပီး တေယာက္ရဲ႕လက္ေအာက္မွာ ရာစုႏွစ္တ၀က္ေက်ာ္ေလာက္ ေလာင္းရိပ္မိေနတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရားႀကီးထဲမွာ ၀န္ထမ္း ေတြ လာဘ္စားမႈက်ဴးလြန္ျဖစ္ေအာင္၊ စာရိတၱ ပ်က္ျပားေအာင္ တြန္းပုိ႔ရာ ေရာက္ေနေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဆုိင္ရာ အားနည္းခ်က္အခ်ဳိ႕ကုိ လက္လွမ္းမီ သေလာက္ ေဖာ္ထုတ္တင္ျပ ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနမင္းသူ

Ref;naytthit