မုိဘုိင္းဖုန္းက ဆင္းရဲမြဲေတမႈကုိ တုိက္ဖ်က္ႏုိင္မွာလား

ေအာင္ဝင္း
ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္

“ဆင္းရဲသားမ်ားကုိ မုိဘုိင္းဖုန္းမ်ား အခမဲ့ေပးမည္” ဆုိတဲ့ သတင္းေခါင္းစဥ္ တခုကုိ ဂ်ာနယ္ တေစာင္မွာ ခုတေလာ ဖတ္လုိက္ရပါတယ္။ ေပးမယ့္ ေနရာကေတာ့ “အိႏိၵယ… အိႏိၵယႏုိင္ငံမွာပါ”

အိႏိၵယ အစုိးရရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဆင္းရဲမႈ ေလွ်ာ့ခ်ဖုိ႔အတြက္ အေရးပါတဲ့ ဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာျဖစ္တဲ့ မုိဘုိင္းဖုန္း ေတြကုိ ဝင္ေငြနည္း မိသားစုေတြကုိ ေပးျခင္းအားျဖင့္ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္း ပုိမုိရရိွႏုိင္ျပီးေတာ့ ဆင္းရဲမႈကေန လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ေစဖုိ႔ပါ။

မုိဘုိင္းဖုန္း ဆင္းမ္ကတ္၊ ဟန္းဆက္နဲ႔ အတူ မိနစ္ ၂ဝဝ ၾကာ အခမဲ့ ဖုန္းေျပာခြင့္ပါ ရရိွေစဖုိ႔ လုပ္ေဆာင္ ေပးမယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

အစုိးရရဲ႕ အခုလို အစီအစဥ္ကုိ အတုိက္အခံေျပာ ေဝဖန္တဲ့ သူေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ဆင္းရဲသားေတြကုိ မုိဘုိင္းဖုန္း
ေပးမယ့္အစား က်န္းမာေရးနဲ႔ အာဟာရဖြံ႔ျဖိဳးမႈ အစီအစဥ္ေတြမွာ သုံးစြဲဖုိ႔ ေဝဖန္အၾကံျပဳတာေတြလည္း ဖတ္လုိက္ရပါ တယ္။

ဒီမုိကေရစီ က်င့္သုံးတဲ့ ႏုိင္ငံဆုိေတာ့ အေကာင္အထည္ ေဖာ္မယ့္ အစီအစဥ္တခုကုိ အဆုိးအေကာင္း ဝုိင္းဝန္း ေဝဖန္ တာေတြေတာ့ ရိွစျမဲပါ။

က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာလည္း မုိဘုိင္းဖုန္း ဆင္းမ္ကတ္ ေတြကုိ တခု ငါးသိန္းနဲ႔ အစုိးရ ဆက္သြယ္ေရး ဌာနကေန ေရာင္းေန တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆင္းမ္ကတ္ တခုကုိ က်ပ္ ငါးေထာင္နဲ႔ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီတခုက ေရာင္းခ်ေပးဖုိ႔ အစီအစဥ္ကုိေတာင္မွ ဆက္သြယ္ ေရးဌာနက ခြင့္ျပဳဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေသးပါဘူး၊ က်ေနာ္တုိ႔လည္း ဆင္းမ္ကတ္ ေစ်းေတြကို တျဖည္းၿဖည္းနဲ႔ ေလွ်ာ့ခ် ေပးဖုိ႔ အစီ အစဥ္ ရိွပါတယ္လုိ႔ ဆုိခဲ့ေသးပါတယ္။

အခုအခ်ိန္အထိမွာေတာ့ GSM ဆင္းမ္ကတ္တခုကို က်ပ္ ႏွစ္သိန္းနဲ႔ ေရာင္းေနခ်ိန္မွာ က်ပ္ တသိန္း ဒါမွမဟုတ္ CDMA မုိဘုိင္းေတြ ကုိ က်ပ္ ရွစ္ေသာင္းနဲ႔ မၾကာမီ ေရာင္းခ်ေပးေတာ့မယ္ ဆုိတဲ့ သတင္းေတြ ထြက္ေပၚေနခ်ိန္အထိ ျမန္မာ့ ဆက္သြယ္ေရးက တာဝန္ရိွသူေတြက မျဖစ္ႏုိင္ေသးပါဘူးလုိ႔ ျငင္းေနတုန္းပါ။

ဒါနဲ႔ ခုန အိႏိၵယ အစုိးရရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ သေဘာထားကုိ ျပန္ျပီး ေကာက္ခ်က္ ခ်ၾကည့္ရေအာင္ပါ။

အိႏၵိယ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္႐ုံးရဲ႕ သေဘာထားကေတာ့ “မုိဘုိင္းဖုန္း ဆုိတဲ့ အီလက္ထေနာနစ္ ဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာဟာ အလုပ္ လက္မဲ့ေတြကုိ အလုပ္ရွာေဖြရာမွာ အေထာက္အကူ ျပဳေစဖုိ႔ပါ” လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

အဓိပၸါယ္ကေတာ့ အလုပ္လက္မဲ့ တဦးဟာ ဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာ ျဖစ္တဲ့ မုိဘုိင္းဖုန္း မရိွတဲ့အတြက္ အလုပ္ရွာဖုိ႔ အခက္အခဲ ေတြ႔ေနၾကတာကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ မုိဘုိင္းဖုန္းကုိ အခမဲ့ေပးဖုိ႔ စဥ္းစားရတာျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဖုန္းမရိွတဲ့အခါ အလုပ္ရွာဖုိ႔ ခက္ခဲ သလုိ၊ အလုပ္မရိွတဲ့အတြက္ ဖုန္းမဝယ္ႏုိင္တဲ့ ဝုိင္းၾကီးပတ္ပတ္ အခက္အခဲကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ မုိဘုိင္းဖုန္း ရိွဖုိ႔ အရင္းဦးဆုံး လုိအပ္ တယ္ လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ဒီအယူအဆကုိ က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ ၾကဳံေတြ႔ေနရတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ စဥ္းစားမယ္ဆုိရင္ အေတာ္ေလးပဲ နီးစပ္ပါတယ္။ အလုပ္ၾကမ္း ဝင္ေငြနည္း အလုပ္ေတြနဲ႔ နီးစပ္ရာ အလုပ္အကုိင္ ရွာၾကတဲ့ အေျခအေနေတြက လြဲရင္ေပါ့ေလ။

က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာလည္း အထူးသျဖင့္ ဘြဲ႔ရ အလုပ္လက္မဲ့ေတြအတြက္ အလုပ္ရွာတဲ့ အခါ ကုိယ္ေရးရာဇဝင္နဲ႔ အလုပ္ေလွ်ာက္ လႊာကုိ တင္ထားရတဲ့အခါ အလုပ္ရွင္က ျပန္ျပီးဆက္သြယ္ႏုိင္မယ့္ ဖုန္းနံပါတ္ တခုခုကို ေပးထားရ ပါတယ္။ ကုိယ္ပုိင္ဖုန္း မရိွ ရင္ေတာင္မွ အိမ္နီးနားခ်င္း တေယာက္ေယာက္ရဲ႕ ဖုန္းနံပတ္ေတာ့ အနည္းဆုံး ေပးထားရ ပါတယ္။

က်ေနာ္ေနတဲ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဆင္ေျခဖုံး ရပ္ကြက္တခုမွာ ဖုန္းမရိွရင္ အစားထုိးေပးဖုိ႔ အိမ္နီးခ်င္း ဖုန္းနံပါတ္ ေပးဖုိ႔လည္း မလြယ္ လွပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ရပ္ကြက္ေတြမွာေတာ့ မုန္႔ပဲ သြားေရစာ ေရာင္းတဲ့ ေစ်းဆုိင္ရွင္ အိမ္ေတြမွာ ဖုန္းေတြ ရိွတတ္ ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ လည္း ဆုိင္ရွင္ေတြကို ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔ အလုပ္ကိစၥ ဖုန္းလာရင္ ေခၚေပးဖုိ႔ မွာထားရတာေတြ လည္း ရိွပါတယ္။

သေဘာေကာင္းတဲ့ ဖုန္းပုိင္ရွင္ ေစ်းေရာင္းသူေတြကလည္း အလုပ္မ်ားေနတဲ့ၾကားထဲ ခပ္လွမ္းလွမ္းအိမ္က လူတေယာက္ကုိ ေခၚေပးတာေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ဒါေတာင္မွ ဖုန္းလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုိယ္က ရိွမေနရင္ အခက္ ေတြ႔တတ္ပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ ရန္ကုန္လုိ ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးမွာေတာင္ အခုလုိ အေျခအေနေတြ ရိွေနတာဆုိေတာ့ တျခား နယ္ျမိဳ႕ေတြက အေျခအေနကုိ ပုိျပီးေတာ့ေတာင္ ကုိယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္ဗ်ာ။

အလုပ္ရွင္ေတြကလည္း အလုပ္တေနရာစာအတြက္ အလုပ္ေလွ်ာက္သူေတြ မ်ားျပားေနတဲ့အထဲမွာ ဆက္သြယ္ရ ခက္တဲ့၊ ေပးစရာ ဖုန္းနံပါတ္ တခုေတာင္ မရိွတဲ့ အလုပ္ေလွ်ာက္သူေတြကုိ ခက္ခက္ခဲခဲ ဆက္သြယ္ဖုိ႔ စိတ္ဝင္စားၾကတဲ့ ပုံ မေပၚၾကပါဘူး။

အၾကမ္းဖ်င္း ေျပာရရင္ေတာ့ အလုပ္ရွင္ေတြအေနနဲ႔လည္း ဖုန္းမရိွတဲ့ အလုပ္ ေလွ်ာက္ထားသူေတြကုိ ထည့္မစဥ္းစား ဘူးဆုိတဲ့ ေပၚလစီ အယူအဆ တရားဝင္ ခ်မွတ္ထားတာ မဟုတ္ရင္ေတာင္မွ လက္ေတြ႔မွာ တကယ္ က်င့္သုံးေနသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဖုန္းတလုံးမွ မရိွရင္ အလုပ္အကိုင္ ေကာင္းတခု ရဖုိ႔ ဆုိတာ အိမ္မက္ ဆန္တယ္လုိ႔ပဲ ေျပာရမလုိ ျဖစ္ေနတာပါ။

အခု က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ အိႏိၵယႏုိင္ငံ အစုိးရဝန္ၾကီးဌာနက ပုဂၢိဳလ္ေတြလုိ ဝင္ေငြနည္း မိသားစုေတြ အတြက္ မုိဘုိင္းဖုန္း တလုံးစီ အခမဲ့ ေပးဖုိ႔ အစီအစဥ္ မရိွရင္ေတာင္မွ မုိဘုိင္း ဆင္းမ္ကတ္ေတြကုိ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြမွာလုိပဲ သင့္တင့္မွ်တ တဲ့ ေစ်းနဲ႔ ေရာင္းေပးမယ္ ဆုိရင္ေတာင္ အမ်ားၾကီး ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ။

“အခုေလာေလာဆယ္ မျဖစ္ႏုိင္ေသးပါဘူး” ဆုိတဲ့ စကားနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ေနရဦးမွာလဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ အထိ ပုံမွန္အလုပ္အကုိင္မရိွတဲ့ ဝင္ေငြနည္း မိသားစုေတြ အတြက္ေရာ က်ေနာ္တုိ႔ အစုိးရ ဝန္ၾကီးဌာနက ပညာရွင္ႀကီးေတြ စဥ္းစား ေနၾကျပီလား။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း ဘယ္အခ်ိန္ထိ အားတင္းျပီး ေစာင့္ေနႏုိင္ဦးမွာလဲ။ တခုခုေတာ့ လြဲေနတုန္းပဲလား လုိ႔ပါ။

အခုအခ်ိန္ထိ “မုိဘုိင္းဖုန္းက ဆင္းရဲမြဲေတမႈကုိ တုိက္ဖ်က္ႏုိင္မွာလား” ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းအေပၚမွာ အေျဖထုတ္ဖုိ႔ ျငင္းခုံ ေဆြးေႏြး ေနေသးသလားဆုိတာ သိခြင့္ေလးေတာ့ ရခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ေဆြးေႏြး စဥ္းစားေနတယ္ ဆုိရင္ေတာင္မွ ဝမ္းသာရမွာပါ။ ။

Ref: မဇၥ်ိမ