ရဲေဘာ္ဖုိးသံေခ်ာင္း
၁၃ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၁၀
အဂၤလိပ္နဲ႔ အေမရိကန္အစိုးရ တို႔ရဲ႕ တာဝန္ရွိသူေတြက နအဖရဲ႕ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ အေပၚမွာ သံသယ ရွိေၾကာင္း ထုတ္ေျပာ ေနၾကတုန္းမွာပဲ နအဖ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ဒီႏွစ္ထဲမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမယ္လို႔ သူ႔ရဲ႕လြတ္လပ္ေရးေန႔ မိန္႔ခြန္းထဲမွာ ထည့္ေျပာ သြားပါတယ္။ တဆက္တည္းပဲ ဂ်ပန္ အဆာဟိရွင္ဘြန္း သတင္းစာမွာလည္း ေရြးေကာက္ပြဲကို ဒီႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ (၁ဝ) ရက္မွာ လုပ္မယ္လို႔ သတင္း ပါလာတယ္။ ဗမာျပည္ရဲ႕ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံေရးဟာ ဒါနဲ႔ပဲ အစဖြင့္လိုက္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါစို႔။
အခု နအဖနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာကို ဒုတိယ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲလို႔ ေျပာၾကတာကို မၾကာခဏ ၾကားရပါတယ္။ အႏွစ္သာရခ်င္း မတူပါဘူး ထင္ပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႕သမားကို တြန္းလွန္ ရတာနဲ႔ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ သားခ်င္းကို တြန္းလွန္ရတာ မတူပါဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ သားခ်င္း အၾကားမွာ ျဖစ္ပြားတဲ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ သားခ်င္း ျဖစ္ေနလို႔ကို ပဋိပကၡဟာ ပိုမို႐ႈပ္ေထြးၿပီး သေဘာ မေပါက္တာ၊ မ်က္စိ လည္တာေတြ အမ်ားအျပား ျဖစ္ေပၚ တတ္ပါတယ္။ ကိုလိုနီ ေခတ္တုန္းကေတာ့ ကိုလိုနီ လုပ္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံက အင္အားႀကီး ႏိုင္ငံ ျဖစ္ေနေတာ့ တျခားႏိုင္ငံေတြက ဝင္စြက္ဖက္တာ နည္းပါတယ္။ သူတို႔ခ်င္း စစ္ျဖစ္ကာမွ ျဖစ္ေရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔လို အေနအထားမွာ က်ေတာ့ ျပည္ပ ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ စြက္ဖက္မႈေတြ မ်ားတတ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခုအေရးေတာ္ပံုမွာ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲတုန္း ကလို အျမင္ၾကည္လင္ ျပတ္သားမႈ ရွိၾကဖို႔၊ စည္းလံုး ညီၫြတ္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ အာဏာ ပလႅင္ေပၚမွာ ရာစုႏွစ္ တဝက္ေက်ာ္ အေျခက်ေနတဲ့ စစ္အုပ္စုကို ဖယ္ရွားဖို႔ဆိုတာ လြယ္တဲ့ကိစၥ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။ သူတို႔မွာ ဖိႏွိပ္တဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ၊ သပ္လွ်ိဳၿဖိဳခြဲတဲ့၊ အၾကမ္းဖက္ ၿဖဳိခြဲတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြ အင္မတန္ ႂကြယ္ဝတယ္ ဆိုတာလည္း သတိျပဳသင့္ပါတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ တျခားႏိုင္ငံနဲ႔ အတိုက္အခံ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ထဲမွာ သူတို႔လူေတြ ျမဳႇပ္ႏွံတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳလည္း ရာစုႏွစ္ တဝက္စာ ရွိတယ္ ဆိုတာကို အၿမဲ ႏွလံုးသြင္းထား ရမွာပါ။ ေနာက္ၿပီး အင္အား (၅) သိန္းနီးပါး ရွိတဲ့ စစ္တပ္ႀကီး။
ဒီလိုအင္အားႀကီးၿပီး လူသတ္တာ လက္ယဥ္ေနတဲ့ အစိုးရတရပ္ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ဆိုရင္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ တုန္းကထက္ မေလ်ာ့တဲ့ လူထု အင္အားမ်ဳိးကို စုစည္းဖို႔ လိုပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မႈ ဟာလည္း ၁၉၄၅-၄၆ တုန္းက ဖဆပလ အဖြဲ႔ႀကီးလို ေသြးစည္းညီၫြတ္ၿပီး ေတာင့္တင္းရပါမယ္။ ဒါ့အျပင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရး တုန္းကလို လိုအပ္ရင္ တိုက္ပြဲသဏၭာန္ မ်ိဳးစံုကို ေျပာင္းလဲ ဆင္ႏႊဲတဲ့ အေတြးအေခၚနဲ႔ ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ မ်ားလည္း ရွိရပါမယ္။
ဒီ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ဟာ ဗမာျပည္အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ႏွစ္တႏွစ္ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ မျငင္းပါဘူး။ ဗိုလ္သန္းေရႊတို႔ အေနနဲ႔ မ်ဳိးဆက္လက္သစ္ကို လက္လႊဲတာ လုပ္မလား၊ လုပ္ရင္ေကာ ေရွာေရွာ႐ႉ႐ႉ ျဖစ္ပါ့မလား။ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ နအဖ စီစဥ္တဲ့ အတိုင္း လက္မခံေသးတဲ့ အပစ္ရပ္ အဖြဲ႔ေတြကို ဘယ္လို ေျဖရွင္းမလဲ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြမွာ “အျပတ္” ကိုင္ဖို႔ အင္အား ရွိေနၿပီလား။ အေမရိကန္နဲ႔ ေရႊလမ္း ေငြလမ္း ေဖာက္တာ ေအာင္ျမင္မလား၊ ေအာင္ျမင္သြားရင္ တ႐ုတ္ျပည္က ဘယ္လို ေျခလွမ္းမ်ဳိး လွမ္းေလ မလဲ။ အေနဆင္းရဲ၊ အေသဆင္းရဲ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူ အေပါင္းကေရာ ဘာလုပ္ၾက မလဲ။ တေလာက ျဖစ္ေပၚလိုက္တဲ့ သပိတ္မ်ဳိးေတြကေန သပိတ္ႀကီးေတြ ေပၚလာမလား။ အခ်ိန္ေပးၿပီး ထိုင္စိတ္ကူးယဥ္ ေနရင္ေတာင္ အေတာ္ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕လို႔ ေကာင္းတဲ့ အေနအထားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ စိတ္ကူးယဥ္ေနလို႔မရတဲ့ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ဟာ နအဖအဖို႔ ဗမာျပည္မွာ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒနဲ႔ အညီ တည္ရွိေနတဲ့ ဒုတိယေျမာက္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ ျဖစ္ဖို႔ လုပ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အာဏာရွင္စနစ္ကို ေရရွည္ ထိန္းသိမ္းသြားေရးနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ ဆက္စပ္ေနတဲ့ သမိုင္းဝင္ အေကြ႔အေျပာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အေကြ႔ မေတာ္ရင္ အာဏာသိမ္းပြဲ ေတြေတာင္ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ အဆင့္ပါ။ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဆိုရင္လည္း ေခါင္းေဆာင္မႈ ျပန္လည္ ဖြဲ႔စည္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ နအဖရဲ႕ အဆိုးဝါးဆံုး ဖိႏွိပ္ခံရႏိုင္တဲ့ကိန္းနဲ႔ ရင္ဆိုင္ ေနရပါတယ္။ တကယ့္ကို အစမ္းသပ္ခံရမယ့္ ႏွစ္ပါ။ အပစ္ရပ္ အဖြဲ႔ေတြ အတြက္ကေတာ့ အထူးေျပာစရာ မလိုပါဘူး။ ကိုးကန္႔ ကံၾကမၼာ အတိုင္း ျဖစ္မလား၊ က်ားေပၚ ခြစီးထားရာ ကေန ေအာက္ကို ဆင္းေတာ့မလား ဆိုတာကို ရင္ဆိုင္ရပါေတာ့မယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူေဌးျဖစ္ ျဖစ္ႀကဲဖို႔ ျပင္ဆင္ ထားၾကသူေတြ ဆိုရင္လည္း သူတို႔ရဲ႕ဘဝတခုလံုး ပံုေအာ ထားတာေတြ အေျဖ ထြက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ နအဖအေနနဲ႔ ဒီႏွစ္ထဲ၊ ဒီတပြဲမွာ အၾကမ္းအႏု၊ အပစ္အခတ္ အညစ္အပတ္ ေတြနဲ႔ ခ်ဲေတာ့မယ္ ဆိုတာ သံသယရွိစရာ မလိုပါဘူး။ ကမူး႐ႉးထိုး လုပ္တာ၊ ရွက္ရမ္း ရမ္းတာေတြ ကိုေတာင္ ႀကံဳရေကာင္း ႀကံဳရႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ ျမႇဳပ္ထားတဲ့ အင္အားေတြကို ထုတ္သံုးတာ၊ ထိုးေကၽြးတာေတြလည္း လုပ္လာ ႏိုင္ပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ သူတို႔လည္း ဒီတပြဲမွာ ပံုေအာ လာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို ရင္ဆိုင္တဲ့ အခါမွာ အတိုက္အခံ ေတြဟာ နအဖ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို စကၠဴက်ားလို႔ ျမင္ႏိုင္ဖို႔ သိပ္ အေရးႀကီးပါတယ္။ စကၠဴက်ားလို႔ ဆိုလိုက္ေတာ့ ဒီအသံုးအႏႈန္းကို ထပ္ျပန္တလဲလဲ ၾကားဖူးေနတာမို႔ ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕ေကာင္း ႐ံႈ႕ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ေသနဂၤ ဗ်ဴဟာအျမင္၊ ေရရွည္ အျမင္ မရွိရင္ နအဖ စစ္အုပ္စု၊ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္နဲ႔ စစ္အစိုးရကို ဖယ္ရွားဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အခု တတိယ အင္အားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာေနသူေတြနဲ႔ နအဖ အတြက္ ေရွ႕ေနလိုက္ သေဘာတရား ထုတ္ေပးေနသူေတြ အထဲက အမ်ားစု ႀကီးဟာ တခ်ိန္က နအဖကို ဆန္႔က်င္တဲ့ အင္အားစုေတြ၊ လႈပ္ရွားမႈေတြထဲမွာ ပါဝင္ခဲ့ဖူးတယ္ ဆိုတာ မွတ္မိ ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုက္ပြဲ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ သူတို႔ဟာ နအဖ စစ္အုပ္စုကို စကၠဴက်ားလို႔ မျမင္ေတာ့ဘဲ တကယ့္က်ားႀကီးလို႔ ျမင္လာ၊ ရြံ႕လာၾကပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ နအဖကို ဆန္႔က်င္လို႔ မရေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်ၿပီး ရပ္တည္ခ်က္ ေျပာင္းသြားၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စကၠဴက်ားလို႔ ၾကည့္ျမင္တယ္ ဆိုတာဟာ အေျခခံ ရပ္တည္ခ်က္ ျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ထက္ အဆမတန္ အင္အားႀကီးတဲ့ စစ္အုပ္စုကို ေရရွည္ရင္ဆိုင္ တိုက္ပြဲဝင္ဖို႔ အတြက္ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္လည္းျဖစ္ပါတယ္။
စကၠဴက်ားလို႔ ျမင္တယ္ဆိုတာနဲ႔ တခ်ိန္တည္းမွာ လက္ေတြ႔လုပ္ငန္းေတြကို အင္မတန္ အေလးအနက္ထား၊ အစီအစဥ္ရွိရွိနဲ႔ ခ်မွတ္လုပ္ကိုင္သြားဖို႔ လိုပါတယ္။ ဗမာျပည္က စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဟာ သူ႔အလိုလို ေပ်ာက္ပ်ယ္သြားမယ္လို႔ စဥ္းစားလို႔ လံုးဝ မျဖစ္ပါဘူး။ သူ႔အင္အားနဲ႔ ကိုယ့္အင္အားကို တြက္ခ်က္ၿပီး လုပ္ငန္းေတြ သင့္ေတာ္သလို ခ်မွတ္တတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ေနာက္ တခ်က္ ေျပာသင့္တာက ေတာ္လွန္ေရး လုပ္တယ္ဆိုတာ ဆန္စင္ရာ က်ည္ေပြ႔လိုက္၊ မီးစင္ၾကည့္ ကေနလို႔ မျဖစ္ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ မွန္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ ေပၚလာတဲ့ ကိစၥေတြကို ရင္ဆိုင္တာ၊ ေျဖရွင္းတာေတြ လုပ္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါေတြက အဓိက လုပ္ငန္း ျဖစ္မသြားဖို႔၊ အဓိက လုပ္ငန္းကို ဖံုးလႊမ္း မသြားဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။
ဒီနည္းပရိယာယ္လုပ္ငန္းဟာ ဗမာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန ေျပာင္းတဲ့ အေလ်ာက္ သြက္သြက္ လက္လက္ လိုက္ေျပာင္း ႏိုင္ဖို႔လည္း အေရးႀကီပါတယ္။ ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ လုပ္ၾကတယ္ ဆိုရာမွာ ၁၃ဝဝ ျပည့္ သပိတ္ႀကီးလို ဟာကေန ဂ်ပန္ ဖက္ဆစ္ကို လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ခဲ့တာ၊ တခါ အဲဒီ လက္နက္ေတြကို စြန္႔ၿပီး ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ သပိတ္ႀကီး ဆင္ႏႊဲတာ၊ အခ်ိန္မေရြး လက္နက္ကိုင္ တိုက္ႏိုင္ေၾကာင္း အဂၤလိပ္ေတြကို သတိေပးေနတာ စသျဖင့္ အမ်ဳိးအစား လံုးဝ မတူတဲ့ တိုက္ပြဲ သဏၭာန္ေတြကို ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကလို႔ ေအာင္ပြဲ ခံခဲ့ၾကတာပါ။
လက္ရွိႏိုင္ငံတကာအေျခအေနဟာ ဗမာျပည္သူေတြရဲ႕ အေရးေတာ္ပံု အတြက္ အေကာင္းႀကီး မဟုတ္ေပမယ့္ မဆိုးဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ နအဖသာ လိမ့္လိမ့္လဲလဲ ျဖစ္ရင္ ဘယ္ႏိုင္ငံကမွ လာကယ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ျပည္တြင္းမွာ ကိုယ့္အင္ ကိုယ့္အားနဲ႔ လုပ္ႏိုင္ရင္ ဘယ္သူကမွ ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ စြက္ဖက္မွာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ တခုပဲ။ ႏိုင္ငံတကာ အခ်က္အလက္ကို အသံုးခ်ဖို႔ ခ်ဥ္းကပ္ တာပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ေတြ ဝင္လာတုန္းက ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကို ေျပာတဲ့စကားကို မေမ့ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။
ဂ်ပန္ေတြ ၀င္လာတုန္းက ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေျပာတဲ့ “ေဟ့ေအာင္ဆန္း၊ မင္းပင့္လာတဲ့ ဘုရားကို မင္းျပန္ေခၚသြားေနာ္” ဆိုတဲ့ စကားကို မေမ့ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။
Ref: ေခတ္ၿပိဳင္
Thursday, January 14, 2010
ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲႏွစ္ရဲ႕အေရးပါမႈ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment