ရဲေဘာ္ဖုိးသံေခ်ာင္း
၁၅ ဇြန္ ၂၀၁၀နအဖစစ္အစိုးရဟာ ေရြးေကာက္ပြဲကို အီးေလးဆြဲေနပါတယ္။ ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔ထင္သလို လုပ္ႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ထီမထင္ဂိုက္ ဖမ္းေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ ဒီလိုႀကိတ္ႀကံ၊ လိပ္ဉာဏ္ေတြ ထုတ္ေန ၾကတုန္းမွာပဲ ႏ်ဴကလီးယားဗံုးက သူတို႔အနားမွာ ထေပါက္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အဝန္းအဝိုင္းမွာ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ခံစစ္ အေနအထားကေန မေျပာင္းႏိုင္တဲ့ အျပင္ ပိုလို႔ေတာင္ နစ္လာေနတဲ့ သေဘာပါ။ ေႁမြပူရာ ကင္းေမွာင့္ တာေလလား။ ေကာက္ေကာက္ က်စ္က်စ္ လုပ္တယ္ ဆိုတာမွာ အၿမဲ အဆင္ မေခ်ာတာဟာ ဆန္းေတာ့ မဆန္းဘူးလို႔သာ ဆိုရေတာ့မွာပါ။
ႏိုင္ငံတကာအလယ္မွာ ပ်ဳိတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္မျဖစ္ႏိုင္လို႔ ငပြႀကီး လုပ္မယ္ စဥ္းစားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ မာဖီးယား သာသာ အေတြးအေခၚနဲ႔ ႏ်ဴကလီးယားဗံုးကို ပိုင္ဖို႔ လုပ္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေႏြလယ္မွာ အ႐ူးအိပ္မက္ မက္သလို ျဖစ္႐ံုမက တန္ျပန္ ဆိုးက်ိဳးေတြ ေထြးေရာ ဥပဒ္ပါ ျဖစ္ေပၚ လာပါလိမ့္မယ္။ ယိုးဒယားကို ရန္လို၊ တ႐ုတ္နဲ႔ ကုလားကို ပုဆိုးၿခံဳထဲက လက္သီးျပ၊ အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပကို ေမးေငါ့ လုပ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝါဒ ေအာက္က ေပၚထြက္လာတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ ျပည္သူေတြပါ ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္လာ ရပါေတာ့မယ္။
ဒီလိုအခါမွာ နအဖအတြက္ ေရွ႕ေနလိုက္၊ ၾကားကေန ဗိုက္ထိုးေပးၿပီး ဓားထိုး ခံေနတဲ့ ေဗာင္းေတာ္ညိတ္ ဂ်ာနယ္ တခုမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လက္နက္ခ်ပါလို႔ ဂုဏ္ယူစြာ ကုိယ္တိုင္ ေၾကညာထားတဲ့ လက္နက္ခ် တေယာက္က ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးရင္ အာဏာလႊဲေျပာင္း ေပးေရးဟာ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔မွ ျဖစ္ပါ့မလားလို႔ ဆင္ဝန္ကေတာ္လို ေၾကာင့္ၾကျပေနတာ ေတြ႔လိုက္ ရပါတယ္။ သူဟာ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာ နအဖပဲ ႏိုင္မယ္ ဆိုတာကို သိလို႔ ပူပန္တာလား၊ မသိခ်င္ဟန္ ေဆာင္ၿပီး ပူ႐ုပ္ ဆင္ျပတာလား ဆိုတာကိုေတာ့ ကာယကံရွင္ ကိုယ္တိုင္မွ သိမွာပါ။ ႏိုင္ငံ့ အာဏာကို အႀကိမ္ႀကိမ္ သိမ္းဖူးတဲ့ စစ္အုပ္စုနဲ႔ စစ္တပ္ဟာ အာဏာ လႊဲေျပာင္းေရးမွာ အဖုအထစ္ ျဖစ္ေနရင္ လုယူမွာသာ ျဖစ္တယ္၊ သူတို႔အတြက္ ဘာမွ မေခ်ာေမြ႔စရာ မရွိဘူး။ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကလည္း သူတို႔ကို ေရွာေရွာ႐ွဴ႐ွဴ အာဏာသိမ္းခြင့္ ေပးထားတယ္ ဆိုတာကို အဲဒီကပ္ပါး ကေလာင္ရွင္ ေမ့ေနဟန္ တူပါတယ္။ အခုျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနက ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဘယ္သူႏိုင္မလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ဳိးကို ေမးလာရင္ အညံ့စား ဟာသတခုကို ထုတ္လာတယ္လို႔ ေျပာရမယ့္ အေျခအေနျဖစ္ပါတယ္။ ေဗဒင္ေမးေနရင္ ဆန္တျပည္ ေငြတမတ္ အလဟႆ ဆံုးသြားတာသာ ရွိမွာပါ။
သူ႔လိုပဲ နအဖရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ပူပင္ေနၾကတာေတြ အထဲမွာ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ လုပ္မွ လုပ္ျဖစ္ပါ့မလားလို႔ ပူပင္တာမ်ဳိးလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ အဲဒီအထဲက အထင္ရွားဆံုးကေတာ့ နအဖကို ကမာၻ႔အလယ္မွာ လူရာသြင္းေပးၿပီး ခ်ဴစားခ်င္တဲ့ အေမရိကန္က ဆီနိတၱာ ဂ်င္မ္ဝက္ဘ္လို လူေတြပါ။ ဂ်င္မ္ဝက္ဘ္ဟာ နအဖရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဘယ္လိုႀကံဖန္ ခ်ီးက်ဴးရပါ့မလဲလို႔ စဥ္းစားၿပီး ျပင္ဆင္လာခဲ့ပါမွ နအဖက ေဆးေဖာ္ ေၾကာဖက္ မလုပ္တာနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဒါကို အရွက္ေျပ ဖံုးကြယ္ဖို႔ အတြက္ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ႏ်ဴကလီးယားနဲ႔ ကစားေနတာကို အခုမွသိေလဟန္နဲ႔ ေတာေျပာေတာင္ေျပာ ေျပာၿပီး ျမန္မာျပည္ တံခါးဝ ေရာက္ကာမွ ျပန္လွည့္ ထြက္သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔လို လူေတြ အတြက္ေတာ့ နအဖက တရားမဝင္တဲ့ နည္းနဲ႔ (၁ဝ) လ (၁ဝ) ရက္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမယ္လို႔ ေလလည္ ေပးလိုက္ပါတယ္။
အာဏာလက္ကိုင္ထားသူနဲ႔ အာဏာမဲ့သူတို႔ ၿပိဳင္ၾကတယ္ဆိုရင္ အာဏာရထား သူေတြက အခ်ိန္ဆြဲတာ၊ အခ်ိန္ ကစားတာေတြ ပိုၿပီး လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ နအဖ သက္တမ္းမွာ ဒီလိုလုပ္ခဲ့တာေတြ ေတြ႔ခဲ့ဖူးလွပါၿပီ။ ဒီတခါ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ က်ေတာ့ နအဖအဖို႔ ဒီနည္းပရိယာယ္ဟာ ပိုလို႔ေတာင္ အသံုးတည့္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အခုဆိုရင္ တစည အဖြဲ႔ေတာင္ အေတာ္ေလသံ ေပ်ာ့သြားတာကို သတိထား မိၾကလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာ နအဖဟာ သူတို႔ ထင္ထားတာထက္ ပိုေကာက္လိမ့္မယ္ ဆိုတာ ထင္ရွားသထက္ ထင္ရွား လာတာနဲ႔အမွ် ပါတီဝင္ သန္းနဲ႔ခ်ီ ရွိပါတယ္လို႔ ႂကြားေနတဲ့ တစညဟာ အေပ်ာက္ေပးရမယ့္ ေငြအတြက္ အေတာ္ေလး စဥ္းစားေနတဲ့ သေဘာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဖဆပလအဆက္ ႏု-ေဆြ-ၿငိမ္း သမီးေတြ ဆိုရင္လည္း အသံ သိပ္မထြက္ ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔အေနနဲ႔ စည္းစိမ္အျပဳတ္ ခံၿပီး ႀကံ့ဖြ႔ံကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ဆိုတာကို ႏွစ္ခါမက ျပန္စဥ္းစား ေနရပါၿပီ။ ဒီေန႔အခါမွာ သူတို႔နည္းတူပဲ “ျပည္ပက အေထာက္အပံ့မွ တပါး အျခား အားကိုးစရာ မရွိၿပီ” ျဖစ္ေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ႐ူးေနသူေတြ မနည္းဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ထမ္းပိုးနဲ႔ လွည္းတုတ္ အၾကားမွာ ဒုကၡ ေတြ႔ေနၾကတယ္လို႔ ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။
ဒီလိုအခ်ိန္မွာ နအဖဟာ လက္နက္ကိုင္တပ္ေနာက္ခံမရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြ ကိုေတာ့ မွတ္ပံုတင္ခြင့္ေတြ ေဖာျခင္း ေသာျခင္း ထုတ္ေပးေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ဘာလို႔ ဒီလိုေပးတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ နံပါတ္တစ္က နအဖစစ္ အစိုးရဟာ တိုင္းရင္းသားေတြကို အခြင့္အေရးေပးေၾကာင္း၊ ေနရာေပးလိုေၾကာင္း အသားယူခ်င္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသား ျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ နာမည္ပ်က္လွတဲ့ အေနအထားကို တစံုတရာ ဖာေထးလို႔ ရလိုရျငား စဥ္းစားၿပီးလုပ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ နံပါတ္ႏွစ္က တခ်ဳိ႕တိုင္းရင္းသား ပါတီေတြကို မွတ္ပံုတင္ခြင့္ မျပဳဘဲ ထားတာကို ဖံုးကြယ္ေနေအာင္ လုပ္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး တခ်က္ကေတာ့ အခုခြင့္ျပဳလိုက္တဲ့ အဖြဲ႔စည္းေတြဟာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ဗဟိုအာဏာကို မမွန္းႏိုင္တာ၊ သူတုိ႔ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အာဏာ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို အႏၲရာယ္မေပးႏိုင္တာ ေသခ်ာေနလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မွန္တာေျပာရရင္ ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ ျပည္နယ္ အာဏာကုိေတာင္မွ မွန္းႏိုင္လွတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ေဒသေတြမွာ ႀကံ့ဖြံ႔ေတြ ဝင္ၿပိဳင္မွာကလည္း ေသခ်ာ ေနသေလာက္ပါ။ အဲဒီႀကံ့ဖြံ႔ေတြရဲ႕ ေနာက္မွာက ျပည္နယ္ေတြမွာ ရမ္းခ်င္တိုင္း ရမ္းေနတဲ့ စစ္တပ္က ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ျပဳေပးမွာပါ။ ဒီေတာ့ ဒီတိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းေတြ ကံေကာင္းမွ ဖားေလာင္းက ဖားျဖစ္မယ့္ကိစၥ၊ နအဖအတြက္ ဝါဒျဖန္႔လို႔ ေကာင္းမယ့္ ကိစၥကို နအဖ စစ္ဗိုလ္ေတြက လိုလိုလားလား ခြင့္ျပဳေနတာဟာ ဘာမွ မဆန္းပါဘူး။
တကယ္က ဒီေရြးေကာက္ပြဲက တင္ေျမႇာက္မွာက တိုင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္စီမံတဲ့ လႊတ္ေတာ္တခု မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ကို တကယ္တမ္း အုပ္ခ်ဳပ္မွာက “စစ္ေရးအျမင္ရွိတဲ့” သမၼတနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ အတြင္းရွိ စစ္တပ္ ကိုယ္စားလွယ္ အစုက ေရြးတင္လိုက္တဲ့ ဒုသမၼတတို႔သာ ျဖစ္ၿပီး ဒီလႊတ္ေတာ္ ဆိုတာက အဲဒီသမၼတ ႏွစ္ေယာက္ ေျပာတာေတြကို အတည္ျပဳေပးတဲ့ အလုပ္ပဲ လုပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပိုတိက်ေအာင္ ေျပာရရင္ သမၼတကပဲ အုပ္ခ်ဳပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒရဲ႕ အခန္း (၅) မွာ ဒီသမၼတ ဆိုသူကို လႊတ္ေတာ္ မျဖတ္သန္းဘဲ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ အမ်ားႀကီး ေပးထားပါေသးတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ဗိုလ္သန္းေရႊလို သမၼတက လႊတ္ေတာ္ကို အတည္ ျပဳခိုင္းတယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူက ဆန္႔က်င္ရဲ၊ ျငင္းရဲမွာတဲ့လဲ။ တကယ္က်ေတာ့ ဒီလို လႊတ္ေတာ္မ်ဳိးမွာ ကိုယ္စားလွယ္ လုပ္ရတယ္ ဆိုတာဟာ တိုက္ၾကက္အတြက္ အနာခံ ေလ့က်င့္ေပးရတဲ့ ခြပ္လက္ခံၾကက္ ဘဝေလာက္ေတာင္ မဟုတ္ဘဲ ကၽြန္ဝယ္ရာ အဆစ္ပါသလိုသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတြ ရေလ့ရွိတဲ့ လႈပ္ရွားခြင့္ စေပ့စ္ေတြမ်ဳိးသာ ရပါလိမ့္မယ္။ တကယ္ေတာ့ လူတခ်ဳိ႕ဟာ အေမရိကန္ သံ႐ံုးေရွ႕မွာ ဆႏၵျပခြင့္ရတဲ့ စေပ့စ္မ်ဳိးနဲ႔သာ ထိုက္တန္တာပါ။
Ref: ေခတ္ၿပိဳင္
Posts
0 comments:
Post a Comment