ရဲဲျဖစ္ရသည့္ ဘဝ ဒုကၡ

ၾကည္ေဝ
Tuesday, July 13, 2010

သူတာ၀န္မႉး က်ေသာ ညမ်ားတြင္ ပတၱေရာင္ လွည့္ကင္း အဖြဲ႔က စခန္းသို႔ ည ဧည့္သည္ မိန္းကေလးမ်ားကို ေခၚလာတိုင္း စိတ္ညစ္ရ၊ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရေၾကာင္း ဒုရဲအုပ္ ကိုကိုေလး (အမည္ ေျပာင္းထားသူ) က ေျပာသည္။

သံတုိင္ေနာက္ကြယ္မွ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္း ထင္းေနေသာ အေပါစား မိတ္ကပ္မ်က္ႏွာေလးမ်ားသည္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ပင္ ျပည့္ေသးဟန္ မတူ။ ၁၄ ႏွစ္၊ ၁၅ ႏွစ္ အရြယ္ ကေလး သာသာေလးမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ရသည့္ အခါတိုင္း ပိုၿပီး စိတ္ထိခိုက္ ရသည္ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။

“သူတုိ႔ဘ၀ ဆင္းရဲနိမ့္က်လို႔ ဒီဘ၀ ေရာက္ၾက ရတယ္ ဆိုတာ သိပါတယ္။ တခါတေလ က်ေတာ္လည္း ေတြးမိတယ္၊ က်ေနာ့္တို႔ ရဲေတြရဲ႕ အလုပ္က ႏွလံုးသား မရွိမွ ေကာင္းမယ္ လို႔ေလ” ဟု ဒုရဲအုပ္ ကိုကိုေလးက ဆိုသည္။

သူ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ ကာလ တေလွ်ာက္တြင္ အျပစ္မရွိဘဲ ဖမ္းဆီး ခံရသူမ်ားႏွင့္ ဆင္းရဲ နိမ့္ပါးလြန္း ေသာေၾကာင့္ ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ ၾကသူမ်ားကို ႀကံဳရတိုင္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရေၾကာင္း၊ ရဲဘ၀သည္ ခက္ခဲ ၀မ္းနည္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ ဘ၀မ်ိဳး ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ေျပာျပသည္။

“တေန႔က စက္ရံုကေန ပီနံအိတ္ ၁၀ အိတ္ခိုးလို႔ဆိုၿပီး စခန္းေရာက္လာတဲ့သူ ရွိတယ္။ အဲဒီပီနံအိတ္ ေရာင္းလို႔ ဘယ္ေလာက္ ရမွာလဲ။ ၅၀၀ က်ပ္ေလာက္ေတာင္ ရပါ့မလား။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကို ပုဒ္မ ၃၈၀ … ခိုးမႈနဲ႔ အမႈဖြင့္ေတာ့ သူ က်ဴးလြန္တဲ့ အျပစ္နဲ႔ ခံရတဲ့ ျပစ္ဒဏ္က မမွ်ဘူးဆိုၿပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရျပန္ေရာ” ဟု သူက လုပ္ငန္းခြင္ထဲတြင္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည့္ အျဖစ္အပ်က္ တခ်ိဳ႕ကို ေျပာသည္။

အသားညိဳညိဳ၊ မ်က္ႏွာျပည့္ျပည့္ အရပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ သူ႔ပံုစံမွာ ျပည့္စံုႂကြယ္၀ေသာ ရဲ၀န္ထမ္း တဦးေတာ့ ဟုတ္ပံုမရ။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူ႔ဇနီးသည္မွာ တရားေရး ၀န္ထမ္း အဆင့္ ၃ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တျခား မိသားစု၀င္မ်ားေသာ ရဲ၀န္ထမ္းမ်ား ကဲ့သို႔ စား၀တ္ေနေရး အတြက္ မ်ားစြာက်ပ္တည္း ခက္ခဲမႈ မရွိေၾကာင္း သိရသည္။

“ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ၀န္ထမ္းေတြဆိုေတာ့ က်ပ္တည္းတဲ့ အခ်ိန္ေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ ကေလးကလည္း တေယာက္တည္း ရွိလို႔သာ၊ တျခားလူေတြလုိ သိပ္ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ မျဖစ္တာပါ” ဟု သူက မိသားစု အေျခအေနကို ေျပာသည္။

သူ႔စခန္းမွ ရဲ၀န္ထမ္းအမ်ားစုမွာ က်ပ္တည္းစြာ ရုန္းကန္ၾကၿပီး တခ်ိဳ႕မွာ မိသားစု စား၀တ္ေနေရး အတြက္ နည္းလမ္း မ်ိဳးစံုျဖင့္ ရွာေဖြ ေနၾကရေၾကာင္း၊ ရဲျဖစ္ေနသည့္ အတြက္ မေကာင္းမႈ ဒုစရိုက္အလုပ္က လြဲ၍ တျခား တဘက္တလမ္းမွ ၀င္ေငြ ရရွိႏိုင္ေသာ အလုပ္မ်ား လုပ္ေနသည္ကို မသိဟန္ ေဆာင္ေပးထားရေၾကာင္း သူက ေျပာသည္။

ရဲ၀န္ထမ္း လစာေငြျဖင့္ မလံုေလာက္ေသာေၾကာင့္ မိသားစု စား၀တ္ေနေရးအတြက္ အိမ္တန္းလ်ား ေနာက္တြင္ ႏို႔စားႏြား ၂ ေကာင္ ေမြးကာ ႏြားႏို႔ပို႔ေသာ အလုပ္ကို လုပ္ေနေၾကာင္းကို ရဲတပ္ၾကပ္ ေမာင္ေမာင္ (အမည္ေျပာင္းထားသူ) က ေျပာျပသည္။

ဆိုင္ကယ္ေရွ႕ျခင္းထဲတြင္ ႏြားႏို္႔ထည့္ထားေသာ ေရသန္႔ဘူးတခ်ိဳ႕ကို ထည့္ၿပီး ညေန ၅ နာရီမွ ည ၉ နာရီ အခ်ိန္အတြင္း ေဖာက္သည္ အိမ္မ်ားသို႔ လွည့္ေရာင္းေၾကာင္း၊ ထို ၀င္ေငြျဖင့္ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားႏွင့္ အလယ္တန္း ေက်ာင္းသူ သားႏွင့္ သမီးအား ေက်ာင္းထား ေပးေနရေၾကာင္း သူက ဆိုသည္။

“ႏြားႏို႔က ေရသန္႔ဘူး တဘူးဆိုရင္ ၅၀ သားရွိတယ္။ ၅၀ သားကို ၁၀၀၀ က်ပ္နႈန္းနဲ႔ မွာတဲ့ အိမ္အေရာက္ ပို႔ေပးတယ္” ဟု ရဲတပ္ၾကပ္ ေမာင္ေမာင္က ေျပာျပသည္။

၂၄ နာရီ အလုပ္လုပ္ရေသာ ရဲဝန္ထမ္းမ်ား အေနႏွင့္ ထိုကဲ့သုိ႔ ႏြားႏို႔ပို႔ျခင္း အလုပ္မ်ိဳး မလုပ္သင့္မွန္း သိေသာ္လည္း မိသားစု စား၀တ္ေနေရး အတြက္ လုပ္ေနရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ေျပာျပသည္။

“ဒုစရိုက္ လုပ္ငန္းေတြဆီက ရတိုင္း ယူေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ဆီက ယူထားေတာ့ စီမံခ်က္ရွိလို႔ ဖမ္းရဆီးရတဲ့ အခါ သူတုိ႔က အျငိဳးထားၿပီး လက္တုံ႔ ျပန္တာမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္” ဟု ရဲတပ္ၾကပ္ ေမာင္ေမာင္က ရွင္းျပသည္။

ရဲ၀န္ထမ္းတေယာက္၏ လစာေငြမွာ အနိမ့္ဆံုး က်ပ္ ၃၅၀၀၀ နႈန္းမွ စခန္းမႉးအဆင့္အထိ အျမင့္ဆံုး လစာေငြမွာ က်ပ္ ၁ သိန္း ၈ ေသာင္း ၀န္းက်င္သာ ရွိေၾကာင္း၊ ခရိုင္အဆင့္၊ တိုင္းအဆင့္ ရဲမ်ားသာလ်င္ လစာ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း သိရသည္။

လစာေငြျဖင့္ မလံုေလာက္သည့္အတြက္ အေႂကြးတင္ေနေသာ သတင္းတပ္ဖြဲ႕မွ ရဲတပ္ၾကပ္ႀကီး ေက်ာ္ေက်ာ္ (အမည္ေျပာင္းထားသူ) သည္လည္း နယ္ေျမစစ္ေဆးရင္း အငွားယာဥ္ေမာင္း ေနေၾကာင္း သိရွိရသည္။ တကၠစီဘုတ္ တပ္မထားေသာ နံပါတ္အနက္ စူပါ ဆလြန္းကားျဖင့္ မွတ္တိုိင္မ်ား အနီးတြင္ ရပ္ကာ ခရီးသည္ ရွာေဖြရေၾကာင္း သူက ေျပာျပသည္။

“လူဆိုးဖမ္းစရာရွိရင္ေတာ့ ဒီကားကို သံုးတယ္။ ဒီလို လွည့္ၾကည့္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ လမ္းႀကံဳရင္ ခရီးသည္ေတြ ပို႔ေပးတာေပါ့” ဟု အဆိုပါ ရဲတပ္ၾကပ္ၾကီးက ေျပာသည္။

လစာေငြျဖင့္ မလံုေလာက္ေသာ ရဲ၀န္ထမ္းတခ်ိဳ႕မွာ စား၀တ္ေနေရး အဆင္ေျပရန္အတြက္ သူ႔လိုပင္ နည္းလမ္း ေပါင္းစံုျဖင့္ ႀကိဳးစား ေနထိုင္ၾကရေၾကာင္း၊ အမ်ား ထင္မွတ္သကဲ့သို႔ ရဲ၀န္ထမ္းတိုင္း ၀င္ေငြေကာင္းၾကသည္ မဟုတ္ေၾကာင္း သူက ရွင္းျပသည္။

“အပိုေၾကးရတယ္ ဆုိတာလည္း ရဲတေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ရႏို္င္မွာလဲ။ လစာ ၃ ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ ရတဲ့သူက အပိုေၾကး ၃ ေသာင္း ေလာက္ရတယ္၊ လစာ ၁ သိန္းေလာက္ ရတဲ့သူကေတာ့ အပိုေၾကး ၁ သိန္း နီးပါးေလာက္ ရတယ္။ အရာရွိ မဟုတ္ရင္ အမ်ားေျပာသလို ထင္သေလာက္ မရပါဘူး” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။

၎တို႔ တာ၀န္က်ရာ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္းရွိ ၁ လံုး (ေဘာလံုး) ဒိုင္၊ ႏွစ္လံုးဒိုင္၊ သံုးလံုး (ယိုးဒယားခ်ဲထီ) ဒိုင္မ်ား၊ လိုင္စင္မဲ့ အရက္ဆိုင္မ်ား၊ အႏွိပ္ခန္းမ်ား၊ တရားမ၀င္ေရာင္းခ်ၾကေသာ လမ္းေဘးေစ်းသည္မ်ား စသည့္ ဥပေဒႏွင့္ မလြတ္ကင္းေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ ေနၾကသူမ်ားထံမွ တရားမ၀င္ အပတ္စဥ္ေၾကး၊ လစဥ္ေၾကးအျဖစ္ ေငြေၾကးမွန္မွန္ ရတတ္ေၾကာင္း၊ ရဲ၀န္ထမ္းမ်ားသည္ တျခားေသာ အစိုးရ ဝန္ထမ္းမ်ား ကဲ့သို႔ပင္ အစိုးရေပးေသာ လစာေငြႏွင့္ မလံုေလာက္ ေသာေၾကာင့္ ထို ၾကားေပါက္ ေငြမ်ားကို ယူရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရဲဝန္ထမ္းမ်ားက ဆိုသည္။

သို႔ရာတြင္ ထို ေငြမ်ားကို စခန္းရွိ ၀န္ထမ္းမ်ားက ရာထူးအလိုက္ ခြဲေ၀ယူၾကရေၾကာင္း၊ အနိမ့္ဆံုးအဆင့္ ရဲဝန္ထမ္းမွာ အနည္းဆံုး ရတတ္ေၾကာင္း၊ ထို႔အျပင္ ထိုေငြမ်ားထဲမွ စခန္းအတြက္ လိုအပ္ေသာ ဆိုင္ကယ္၊ ကားျပင္ဆင္ စရိတ္မွစ၍ စခန္းတြင္းသံုး ပစၥည္းမ်ားကုိလည္း ၀ယ္ယူ သံုးစြဲ ၾကရေသးေၾကာင္း ရဲဝန္ထမ္းမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။

ကမၻာ့ဖလား ေဘာလံုးပြဲကာလ ကဲ့သို႔ ေဘာလံုးေလာင္းကစားဒိုင္မ်ား အလုပ္ျဖစ္ၾကေသာ ကာလမ်ားတြင္ ထိုဒိုင္မ်ားက ဒိုင္ႀကီးလွ်င္ ႀကီးသလို ေငြက်ပ္ ၅ သိန္း၊ ၁၀ သိန္းမွ သိန္း ၂၀ အထိ ေပးတတ္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း ျမိဳ႕နယ္ စီမံခ်က္မ်ား ရွိလာလ်င္ တာ၀န္ ယူေပးရေၾကာင္း၊ ထို႔အျပင္ တိုင္တန္းသူ ရွိလ်င္ေတာ့ မျဖစ္မေန အေရးယူရေၾကာင္း သိရသည္။

ရဲ၀န္ထမ္းမ်ားအေနျဖင့္ မိမိ တာ၀န္က်ရာ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ဥပေဒႏွင့္ ၿငိစြန္းသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားထံမွ လစဥ္ေၾကး ယူေနသည့္ အတြက္ မ်က္ႏွာ နာေနရသည့္ အျဖစ္မ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း၊ အထက္က တာ၀န္ ေပးသျဖင့္ သြားေရာက္ ဖမ္းဆီးရပါက ျပႆနာျဖစ္ျခင္း မ်ားႏွင့္လည္း ႀကံဳေတြ႔ရေၾကာင္း၊ ယခုအခါ ရဲမ်ားအား ေဒသခံနယ္ေျမကို မ၀င္ခိုင္းေတာ့ဘဲ အျခား ၿမိဳ႕နယ္မ်ားသို႔ နယ္ေျမလႊဲကာ ၀င္ခိုင္းလ်က္ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

ဇြန္လကုန္ပိုင္းက လိႈင္ျမိဳ႕နယ္မွ ရဲမ်ားသည္ ေလာင္းကစားဒိုင္ အိမ္တအိမ္ကို သတင္းၾကားေသာေၾကာင့္ ၀င္ဖမ္းရာ အရပ္သားမ်ားက လိုင္းေၾကး ေပးလ်က္ႏွင့္ ၀င္ဖမ္းသည္ ဆိုၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္၍ ၀င္ဖမ္းေသာ ရဲမ်ားအား ဓားျပမ်ားဟု ဆိုကာ ဓားျဖင့္ခုတ္ျခင္း၊ တုတ္ျဖင့္ ၀င္ရိုက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေသာေၾကာင့္ ရဲ၀န္ထမ္း ၆ ဦးခန္႔ဒဏ္ရာ ရရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ အဆိုပါ ၿမိဳ႕နယ္မွ အရပ္သား ၂၀ ခန္႔ကိုလည္း ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားေၾကာင္း သိရသည္။

“ေငြညႇစ္တတ္တဲ့ ရဲက ပိုခံရတယ္။ တရားခံဘက္က ခံရၿပီဆိုရင္မွတ္ထား၊ ေတးထားၿပီးေတာ့ အခြင့္သာတဲ့အခါ ေခ်ာင္းရိုက္တာတို႔၊ ဓားနဲ႔ ထိုးတာတို႔၊ အထူးသျဖင့္ နယ္ထိန္းေတြက အဲဒီလို အျဖစ္အပ်က္ေတြ ပိုၿပီး ေတြ႔ရတတ္တယ္” ဟု ရဲအရာရွိေဟာင္း တဦးက ေျပာဆိုသည္။

ရဲဆိုသည္မွာ ျပည္သူလူထု၏ ၀န္ထမ္းျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ လူထုအေပၚတြင္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစား အျဖစ္ မမွတ္ထင္ သင့္ေၾကာင္း၊ ရဲဝန္ထမ္းမ်ားသည္ ရာဇ၀တ္မႈမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္ အတြက္ လူတိုင္းကို တရားခံဟု မယူဆ သင့္ေၾကာင္း၊ ဖမ္းဆီး ခံရသူကိုလည္း တရားခံအျဖစ္ တြန္းပို႔တတ္သည့္ အေလ့ကို ေရွာင္ရွားသင့္ေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာသည္။

“ရဲေတြမွာ ကိုယ္က်န္းမာေရးက အေရးၾကီးသလို၊ စိတ္က်န္းမာေရးကလည္း အေရးႀကီးတာပဲ။ စိတ္က်န္းမာ ဖို႔အတြက္ ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကုိယ္သန္႔ေနဖို႔က အေရးအႀကီးဆံုးပဲေပါ့။ ကိုယ့္ေၾကာင့္ အျပစ္ရွိသူ ၁၀၀ လြတ္ခ်င္ လြတ္သြားပါေစ၊ အျပစ္မဲ့သူ တေယာက္ကို မဖမ္းမိပါေစနဲ႔ ဆိုတာေလးလည္း ႏွလံုးသြင္းသင့္တယ္” ဟု အဆိုပါ ရဲ အရာရွိေဟာင္းက ေျပာသည္။

ယခုေခတ္ရဲမ်ားသည္ ၿမိဳ႕နယ္တြင္း မႈခင္းကိစၥမ်ားသာမက ႏိုင္ငံေရးကိစၥမ်ားကိုပါ အထက္က တာ၀န္ေပးသည့္ အတိုင္း ဖမ္းဆီး ေနရေသာေၾကာင့္ ယခင္ ေခတ္ရဲမ်ားထက္ ပိုမို လူမုန္း မ်ားလာၾကသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရေၾကာင္း၊ ရဲအရာရွိ တခ်ိဳ႕ဆိုလ်င္ ရဲအလုပ္ကို စိတ္ပ်က္သည္ဟုပင္ ေျပာဆုိ လာၾကေၾကာင္း အဆိုပါ ရဲအရာရွိေဟာင္းက ေျပာသည္။

“အထက္က အမိန္႔နဲ႔ အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာၿပီး ဖမ္းရတဲ့အခါ စိတ္ဓာတ္ ပ်က္ျပားတယ္တဲ့့ ကုိယ့္ တပည့့္ျဖစ္ဖူးတဲ့ ဒုတိယ ရဲမႉးၾကီး တေယာက္က ေျပာတာ။ သူလည္း ဒီအလုပ္ကေန ပင္စင္ ယူခ်င္ၿပီလို႔ ညည္းေနတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။

ဒုရဲအုပ္ကိုကိုေလးကလည္း “ရဲဆိုရင္ မိုက္တယ္၊ အထက္ကို ကပ္တယ္၊ ညစ္တယ္၊ လူတြင္က်ယ္ လုပ္တယ္။ သူမ်ားအေပၚ လူလည္ လုပ္တယ္၊ မိုက္ရူးရဲ ဆန္တယ္ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြနဲ႔ တြဲျမင္ၾကၿပီး လူေတြ ရြံမုန္းၾကီး ျဖစ္ေနတာကလည္း အင္မတန္ ၀မ္းနည္ဖြယ္ ေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီအျမင္ကို ေျပာင္းလဲေပးဖို႔အတြက္ ၾကိဳးစား ေနထိုင္သင့္တယ္” ဟု လက္ရွိ ေခတ္ ရဲဘ၀ကို သံုးသပ္ ေျပာဆိုသည္။

Ref: ဧရာဝတီ္