ခ်ိန္ခါသင့္ပန္း ပြင့္လန္းပါေစ

တပ္မေတာ္ (ေရ) မွာ ျဖစ္ပ်က္ၾကံဳေတြ႔ ေနရတာေလးေတြကုိ က်ေနာ္ေရးသား ေဖာ္ျပလာတာ အခုဆုိရင္ ေဆာင္းပါး ၁၅ ပုဒ္ေလာက္ရွိသြားပါၿပီ။ ဒီတပတ္ေတာ့ က်ေနာ္ ဘာေၾကာင့္စာေရးျဖစ္ခဲ့သလဲ။ ဘယ္လုိရည္ရြယ္ ေစတနာထားၿပီး ေရးသားေနလဲ စတာေတြကုိ နည္းနည္းရွင္းျပခ်င္ပါတယ္လုိ႔ အပ္မယ္ထင္လုိ႔ပါ။

ယခုစာေတြကုိမေရးခင္ ဘယ္မဂၢဇင္း ဂ်ာနယ္ မွာမွ က်ေနာ္ စာမေရးခဲ့ဘူးပါ။ မဂၢဇင္း ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဖာ္ျပ ျခင္းခံရ ေလာက္ေအာင္ လည္း က်ေနာ္ စာအေရး အသား မေကာင္းပါ။ က်ေနာ္က သူလုိကုိယ္လုိ သာမန္ ေအာက္ေျခစစ္မႈထမ္း တဦးမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ့ အေတြ႔အၾကံဳေတြ ကလည္း အမ်ားသူငါ ၾကံဳေတြ႔ ရတဲ့အ တုိင္း ပါပဲ။ ပုိၿပီး ထူးျခား တာမ်ဳိးမရွိပါဘူး။

ကြာျခားမႈေလး နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ရွိတာေပါ့ေလ။ က်ေနာ္က ေရတပ္မွာ အမႈထမ္းရတာဆုိေတာ့ ၾကည္း တပ္သားေတြလုိ ေရွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာ အေတြ႔အၾကံဳ မရွိပါ ဘူး။ အဲဒီေတာ့ တုိင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ျဖစ္ပ်က္ေန တာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကုိယ္တုိင္ၾကံဳေတြ႔ရတာမ်ဳိး မရွိ ပါဘူး။ အဓမၼ လုပ္အားေပးေစခုိင္းမႈကိစၥနဲ႔ အဓမၼ ေနရာ ေရႊ႕ေျပာင္းမႈ ဆုိတာေတြကုိေတာ့ ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းနဲ႔ သန္ လ်င္ဆိပ္ႀကီး တပ္သစ္ တည္ေဆာက္ေရး ကာလေတြမွာ ၾကံဳေတြ႔ရတာေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီ အေတြ႔အၾကံဳေလး ေတြကို အေျခခံၿပီး ခုလုိ ေရးသားေနတာပါ။

စာေရးျဖစ္ေအာင္တြန္းအားေပးတဲ့ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ က်ေနာ့ရဲ႕ နုိင္ငံေရး ေနာက္ခံေၾကာင့္ပါပဲ။ တပ္ထဲမေရာက္ခင္ ၁၉၈၈ ကာလတ၀ုိက္မွာ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈအခ်ဳိ႕ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးစာေပေတြကို အတန္အသင့္ေလ့ လာခဲ့ဖူး ပါတယ္။ တပ္ထဲမွာလည္း ၀ါသနာတူ သူငယ္ခ်င္းအခ်ဳိ႕နဲ႔ ဆံုေတြ႔ခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ မ်ဳိးဆက္က ၈၈လႈပ္ရွားမႈကုိ ျဖတ္သန္းႀကီးျပင္းခဲ့ရတာဆုိေတာ့ ဒီမုိကေရစီ အေငြ႔အသက္နဲ႔ ဘယ္သူကင္းႏိုင္ပါ့မလဲ။

ႏုိင္ငံေရး စိတ္မ၀င္စားသူေတြေတာင္မွ ကုိယ္ေတြ႔ျဖတ္သန္းမႈေလာက္ေတာ့ ရွိခဲ့တာကုိး။ တပ္ထဲမွာၾကံဳေတြ႔ရတဲ့ ဆက္ဆံ ေရးအေနအထားေတြ ေဖာက္လဲြေဖာက္ျပန္ အေျခအေန ေတြကုိ ျမင္ေတြ႔ရဖန္မ်ားလာတဲ့အခါ စိတ္ထဲမွာ တအံုေႏြးေႏြး ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

႐ုိး႐ုိးသားသား၀န္ခံရရင္ က်ေနာ့ မိသားစုထဲမွာ ႏိုုိင္ငံေရးသမားေတြရွိေနတာေၾကာင့္ အခါအားေလ်ာ္စြာ နုိင္ငံေရးသမား ေတြနဲ႔ က်ေနာ္ စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ေရတပ္ထဲမွာ က်ေနာ္ ၾကံဳေတြ႔ရတာေတြ အရာရွိ/စစ္သည္ေတြရဲ႕ အခက္အခဲ ေတြ၊ စိတ္ခံစားခ်က္ ေတြကုိ ေဆြးေႏြးျဖစ္တဲ့အခါ အစပိုင္းမွာသူတုိ႔ နဲ႔က်ေနာ္ အေျခအတင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ က်ေနာ္ ေျပာ ဆုိတဲ့အခ်က္ေတြကုိ သူတုိ႔ကမယံုၾကဘူး။ မေထာက္ခံပါဘူး။ က်ေနာ့ဖက္က စိတ္ရွည္လက္ရွည္ အေသအခ်ာရွင္းျပတဲ့ အခါက်မွ သူတုိ႔လက္ခံ သေဘာေပါက္တဲ့ အပုိင္းေလးေတြရွိလာတယ္။ အဲဒီအခါမွာမွ သူတုိ႔က က်ေနာ့ အေတြ႔အၾကံဳေတြ ကုိ အေျခခံၿပီး စာေရးဖုိ႔အၾကံျပဳလာတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ကလည္း ေရးခ်င္စိတ္ေတာ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ကစ ၿပီး ဘယ္လုိေရးရမွန္းကုိ မသိပါဘူး။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့မွ ခုလုိမ၀ံ့မရဲ ေရးျဖစ္လာတာပါ။

မ၀ံ့မရဲဆုိတာက တျခားမဟုတ္ပါဘူး။ ဆဲြေဆာင္မႈမရွိတဲ့ အေရးအသားညံ့ဖ်င္းမႈနဲ႔ ျပည္သူလူထုကုိ ဘယ္လုိမ်ားခ်ျပရမ လဲ စုိးရိမ္မိတာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုေတာ့ ရြက္ၾကမ္း ေရက်ဳိအဆင့္ေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီလုိ႔ ထင္မိပါတယ္။

တကယ္တမ္း က်ေနာ္ေရးျဖစ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ အားတက္ စရာေလးေတြကိုျမင္ ေတြ႔လာရပါတယ္။ က်ေနာ့စာေတြကုိ ေဖာ္ျပေပးတဲ့ ေန႔သစ္ ၀က္ဘ္ဆုိက္မွာ ေဆာင္းပါးေအာက္နားက comment အခ်ဳိ႕ ျမင္ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါဆုိရင္ က်ေနာ္ေရးတဲ့စာကုိ လူတခ်ဳိ႕ဖတ္ၾကတယ္လုိ႔ ဆုိရမွာေပါ့။ တခ်ဳိ႕ comment ေတြအရဆုိရင္ သူတုိ႔လည္း က်ေနာ့လုိ ေရတပ္စစ္မႈထမ္းေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ပံုပဲ။ အေၾကာင္းအရာတရပ္၊ အျဖစ္အပ်က္တခုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ ၿဖီး ျဖန္း ေရးခဲ့ရင္ သူတုိ႔ခြင့္ျပဳမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုလည္း တသေဘာတည္းက်တယ္လုိ႔ေတာ့ မရွိပါဘူး။ သူ႔ခံစားခ်က္ ကုိယ့္ခံစားခ်က္၊ သူ႔အျမင္ ကုိယ့္အျမင္ ကဲြလဲြမႈေတြရွိတတ္ျမဲပါ။ သုိ႔ေပမယ့္ အျဖစ္အပ်က္မွန္ေတြကုိ အေျခခံၿပီး စစ္မႈ ထမ္းေတြ ေန႔စဥ္ၾကံဳေတြ႔ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ဘ၀မွန္ေတြကုိ တတ္နုိင္သေလာက္ ထင္ဟပ္ေရးသားထားတယ္ ဆုိတာကုိ ေတာ့ ရဲရဲတင္းတင္း အာမခံလုိပါတယ္။

က်ေနာ္ေရးတဲ့အေၾကာင္းအရာအခ်ဳိ႕မွာ အရာရွိေတြရဲ႕ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာေတြပါ၀င္ ေနေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ အျမင္မတူသူ ေတြက က်ေနာ့ေရးသားခ်က္ေတြကုိ သေဘာမတူေၾကာင္း ကန္႔ကြက္ေရးသားတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ သူတုိ႔အေပၚမွာ က်ေနာ္ ဘယ္လုိမွ သေဘာမထားပါ။ လူပုဂၢိဳလ္ တဦးတေယာက္အေပၚမလုိ မုန္းထားစိတ္နဲ႔ ေရးသားျခင္းမဟုတ္ဘဲ လူအ မ်ားနဲ႔သက္ဆုိင္ၿပီး တရားမမွ်တဘူးလုိ႔ ယူဆမိတာေတြကုိ ဥပမာျပဳေရးသားျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဗုိလ္ႀကီးသက္လြင္ဟာ က်ေနာ္နဲ႔ရင္းႏွီးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက်ဴးလြန္တဲ့ ျပစ္မႈနဲ႔ သူခံရတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ဟာ ထုိက္တန္ဆီ ေလ်ာ္မႈ မရွိပါဘူး။ ဗုိလ္မွဴးျပည္ေအာင္ နဲ႔လည္း အနီးကပ္ ေနခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူက လက္ေအာက္ငယ္သားေတြ အေပၚမွာ ေကာင္းပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း တပ္မေတာ္တရပ္လံုး ဒီထက္ပိုၿပီးေျပာရရင္ ျပည္သူတရပ္လံုးအေပၚမွာ ေစတနာအညီ အမွ် ထားနိင္ပါ့မလားဆုိတာကုိ သူ႔လက္ေတြ႔လုပ္ရပ္နဲ႔ ခ်ိန္ထုိးၾကည့္လုိက္ တာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ့သေဘာထားကုိ လည္း အေသဆုပ္ကုိင္ မထားပါဘူး။ လူဆုိတာ ေကာင္းတခါဆုိးတလွည့္ ရွိတတ္ျမဲ မဟုတ္ပါလား။

က်ေနာ္ေရးတဲ့စာေတြကုိဖတ္ၿပီး လူငယ္တခ်ဳိ႕ဆက္သြယ္လာပါတယ္။ က်ေနာ့စာေတြကုိ ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါ တပ္မေတာ္ သားေတြရဲ႕ဘဝကုိ နည္းနည္း နားလည္စာနာမိလာတယ္လုိ႔ ဆုိၾကတယ္။ အဲဒီလုိသာဆုိရင္ က်ေနာ္ လံု႔လထုတ္ေရး သားရက်ိဳးနပ္ပါတယ္။ က်ေနာ့ ေစတနာက တပ္မေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေကာင္းခ်ည္းမေဖာ္ျပခ်င္သလုိ ျပည္သူလူထု အေနနဲ႔လည္း ယူနီေဖာင္းျမင္တုိင္း ေဒါသထြက္ေနမယ့္ အေနအထားမ်ဳိး မျဖစ္ေစခ်င္ ပါဘူး။

တပ္မေတာ္ထဲမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္တြယ္ေနတယ္ဆုိတာကုိ က်ေနာ္တုိ႔ လက္ခံပါတယ္။ ဒါဟာေခါင္းေဆာင္မႈ ျပႆနာပါ။ တေသြးတသံတမိန္႔ အဖဲြ႔အစည္းမွာ ေနာက္လုိက္က ခၽြန္ထြက္လုိ႔ မရပါဘူး။ ထက္ေအာက္အမိန္႔နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ တာဆုိေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းရင္ ေနာက္လုိက္ေကာင္းတာမ်ားပါတယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ ဆုိးတဲ့လူအ တြက္က ေရစံုခရီးျဖစ္ေနၿပီး ေကာင္းသူအတြက္က်ေတာ့ ေရဆန္ကူးရ သလုိျဖစ္ေနရတာ သဘာ၀က်ပါတယ္။

တခ်ိန္တည္းမွာ တပ္မေတာ္သားအားလံုး သည္ပုတ္ထဲကသည္ပဲ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ တပ္မေတာ္သား ေကာင္း တပ္မွဴးတပ္သားေတြ အမ်ားအျပားရွိေနပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ အခန္းက႑ ေရွ႕တန္းေရာက္မလာေသးတာပါ။ ေနာက္ၿပီး တပ္တြင္းလႈပ္ရွားမႈ ဆုိတာက လူထုလႈပ္ရွားမႈလုိ သိပ္ၿပီးထင္သာျမင္သာမရွိတဲ့ သေဘာလည္း ပါ ပါတယ္။

တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္သူ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈအားနည္းေနေသးလုိ႔ တဖက္နဲ႔ တဖက္နားလည္မႈ အျပည့္အဝ မတည္ေဆာက္ ႏုိင္ေသးတာလုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ ေတြ႔မယ့္ေတြ႔ေတာ့လည္း ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္မွာ၊ စီတန္းဆႏၵျပမႈေတြမွာ၊ အဓမၼလုပ္အား ေပးေစခုိင္းမႈေတြမွာ ထိပ္တိုက္ရင္ဆုိင္ေတြ႔ၾကရတာမ်ဳိးသာ ရွိေလေတာ့ အမုန္းတရားေပၚမွာ နာၾကည္းမႈေတြသာ ဆင့္ ေနပါေတာ့တယ္။ ဟုိးအရင္ကလုိ ျမစိမ္းေရာင္ စစ္ဆင္ေရး၊ ေရႊဝါေရာင္ စစ္ဆင္ေရး စတဲ့ လူထုလုပ္အားေပးေတြ မေတြ႔ ရတာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္သြားခဲ့ပါၿပီ။

၂၀၀၈ တ႐ုတ္ျပည္ ေျမငလ်င္ကယ္ဆယ္ေရးမွာ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္သားေတြ နာရီပုိင္းအတြင္း ဒုကၡသည္ေတြဆီ အေရာက္သြားႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ နာဂစ္မုန္တုိင္းမွာေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရးေႏွာင့္ေႏွးၾကံ့ၾကာမႈ ေတြ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတာ အားလံုးအသိပါ။ အမိန္႔နဲ႔ လႈပ္ရွားေနတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းခ်င္းအတူတူ ယခုလုိကြာျခားေနတာ ဘယ္သူ႔ ေၾကာင့္လဲ၊ ေခါင္းေအးေအးစဥ္းစားၾကည့္ရင္ အေျဖေပၚပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ တာဝန္ကေတာ့ တပ္ထဲက အျဖစ္မွန္ ေတြကုိ အရင္းအတုိင္း ေဖာ္ထုတ္တင္ျပေပးျခင္းျဖင့္ နားလည္မႈ တစံုတရာ ရလာလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

မိတ္ေဆြ တပ္မေတာ္သားအေပါင္းကုိ ေမတၱာရပ္ခံပန္ၾကားခ်င္ပါတယ္။ ခုခ်ိန္မွာ တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္သူ ညီညႊတ္ေရး တည္ေဆာက္ဖုိ႔ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္အေၾကာင္း စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအေၾကာင္းကုိ တပ္မေတာ္ သားေတြက ပုိၿပီးအတြင္းက်က်သိနုိင္တာမုိ႔ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြကုိ ေကာင္းသလုိ မေကာင္းတဲ့ အခ်က္ေတြကုိ မ ေကာင္းသလုိ ဖြင့္ခ်ေရးသားၾကမယ္ဆုိရင္ တပ္မေတာ္နဲ႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ သ႐ုပ္ပုိမုိ႐ုပ္လံုးေပၚလာမွာ ျဖစ္ၿပီး
ျပည္သူလူထုနဲ႔ ဆက္ဆံေရးမွာ ရွင္းလင္းျမင္သာျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။

စာေရးတယ္ဆုိတာ အသံတိတ္ စကားေျပာေဆြးေႏြးျခင္း တမ်ဳိးပါပဲ။ စာေရးတဲ့ေနရာမွာ အႏုပညာဖန္တီးႏိုင္ မယ္ဆုိရင္ ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ အႏုပညာမေျမာက္မွာစုိးလုိ႔ မေရးျပန္ရင္လည္း ကုိယ္ေျပာခြင့္ကုိ ကုိယ္ျပန္ပိတ္လုိ္က္သလုိျဖစ္ ၿပီး ကုိယ့္အတြက္ နစ္နာပါတယ္။ က်ေနာ္ အဲဒီလုိခံယူၿပီး ေရးေနတာ။ ယိမ္းထုိးလုိက္ ေခ်ာ္လဲလုိက္နဲ႔ နည္းနည္းေတာ့ ခရီးေပါက္လာၿပီ။ ေရးျဖစ္ေအာင္သာေရးၾကပါ။ ဒီေခတ္မွာေရးစရာ ေနရာေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ ကိုင္ဇာရဲ႕ သီခ်င္းထဲက လုိ ထုိင္ေနလုိ႔ေတာ့ဘာမွျဖစ္မလာဘူး ေရးသင့္တာေတြ ေရးမွျဖစ္ေတာ့မယ္။ အာဖရိက တပ္မေတာ္ေတြရဲ႕ စံနမူနာကုိအတုယူပါ။ ေရွ႕တန္းေရာက္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သားေတြ ဆုိတာကုိ လက္ေတြ႔ျပလုိက္ၾကစမ္းပါ။

ၾကည္သာရႊင္ျပံဳး ရင္းႏွီးေဖာ္ေရြ မ်က္ႏွာထားပုိင္ရွင္ေတြလုိ႔ ကမၻာလွည့္ခရီးသြားေတြ အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ သားေတြအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ သံသယရင္ခံုသံေတြ ပြားေနတာ သဘာဝမက်ပါဘူး။ စစ္သားတေယာက္အတြက္ တသက္ တာခုိနားရာဟာ တပ္မေတာ္မဟုတ္ဘဲ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းနဲ႔ လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ က်ေနာ္တုိ႔ တေတြ ယံုၾကည္ၾကတယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ဘယ္လုိရပ္တည္မလဲ ျပတ္ျပတ္သားသား ဆံုးျဖတ္ဖုိ႔အခ်ိန္ကုိ ေရာက္ေနပါၿပီ။

ကုိယ္စီကိုယ္ငွ ျပည္သူ႔အက်ဳိး သယ္ပုိးႏိုင္ၾကပါေစ။
ခ်စ္မိတ္ေဆြ ရဲေဘာ္အေပါင္းကုိ ထာဝရေလးစားလ်က္
ေနမင္းသူ

Ref;ေန႔သစ္