ေလာကရဲ႕ အမႇန္ဆံုး ဓမၼတရား

လူထုစိန္၀င္း

Monday, 09 May 2011

လူတိုင္းလူတိုင္း စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာ ရႇိၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာတဲ့ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံ တစ္ခု ျဖစ္ဖို႔ ဘာ အေရးႀကီးဆံုးလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို အခုတေလာ အေမးမ်ားၾကတယ္။ အေျဖေတြလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ေပးၾကတယ္။ အားလံုး သေဘာ အႀကိဳက္ညီဆံုး အေျဖကေတာ့ အစိုးရေကာင္း တစ္ခု ရႇိဖို႔ပဲဆိုတာ ျဖစ္တယ္။

ကိုယ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ဖို႔ပဲ
အစိုးရေကာင္း ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြ အမ်ားအျပား ရႇိႏိုင္တယ္။ အေမရိကန္ရဲ႕ အစိုးရေကာင္း ဆိုတဲ့ စံႏႈန္းနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ အစိုးရေကာင္း ဆိုတဲ့ စံႏႈန္း တူခ်င္မႇ တူလိမ့္မယ္။ အလားတူပဲ အိႏၵိယရဲ႕ စံႏႈန္းနဲ႔ ပါကစၥတန္ရဲ႕ စံႏႈန္းလည္း တူခ်င္မႇတူမယ္။ တစ္ေက်ာင္း တစ္ဂါထာ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္း ဆိုသလို အမ်ဳိးမ်ဳိး ကြဲျပားျခားနားေနၾကမႇာပဲ။ ဒီလို ကြဲျပား ျခားနားတာေတြကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ပ်က္စရာ မလုိသလို အျငင္းပြား ေနစရာလည္း မလိုဘူး။ ကိုယ့္အေျခအေနနဲ႔ ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ အရ ကိုယ့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တဲ့ အစိုးရမ်ဳိး ျဖစ္ဖို႔ပဲ အေရးႀကီးတယ္။ ျမန္မာ လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ႏႇစ္ေပါင္း ၇၀ တိတိ ေနထိုင္လာခဲ့တဲ့ အေတြ႔ အၾကံဳအရ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တရားဥပေဒကို တိတိက်က် ေလးစားလိုက္နာတဲ့ အစိုးရမ်ဳိးဟာ အေကာင္းဆံုးပဲလို႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။

မႀကံဳဖူးလို႔
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဲဒီအစိုးရမ်ဳိး တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမႇ မၾကံဳဖူးခဲ့လို႔ပဲ။ လြတ္လပ္ေရး ရတဲ့ အခ်ိန္မႇာ အသက္ ရႇစ္ႏႇစ္သားပဲ ရႇိေသးတယ္ ဆိုေတာ့ ကိုလိုနီေခတ္ အေၾကာင္းေတြ ဘာေတြ သိပ္မသိပါဘူး။ လူႀကီးသူမေတြ ေျပာတာေလာက္ပဲ ၾကားဖူးခဲ့ရ တယ္။ ဖဆပလေခတ္ ပါလီမန္ဒီမို ကေရစီကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္း သိမီလိုက္တယ္။ အာဏာရပါတီက ဥပေဒကို လိုတစ္မ်ဳိး၊ မလိုတစ္မ်ဳိး ႀကိဳက္သလို အသံုးခ်ၿပီး ထင္သလို လုပ္ေနတာေတြလည္း မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရတယ္။ နာမည္ႀကီး ဓားျပဗုိလ္ က အာဏာရပါတီရဲ႕ အမတ္ ျဖစ္လာၿပီး ရမ္းကားခ်င္တိုင္း ရမ္းကားတာေတြလည္း ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရဖူးတယ္။

လိုေလေသးမရႇိ
အဲဒီေနာက္ေခတ္ေတြမႇာလည္း တရားဥပေဒစိုးမုိးေရး ခ်ည့္နဲ႔ အားနည္းခဲ့တာပဲ ေတြ႔ရ ၾကံဳရတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားက သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တည္ျမဲဖို႔ အတြက္ တရားဥပေဒကို လိုသလို အသံုးခ် သြားၾကတယ္။ ဘယ္လို အစိုးရမ်ဳိးမဆို ရႇိေနတဲ့ တရား ဥပေဒေတြကို ေလးစား လိုက္နာၿပီး ဥပေဒအတုိင္း အုပ္ခ်ဳပ္သြားမယ္ ဆိုရင္ ဘာမႇကို ေျပာစရာ မရႇိေအာင္ေကာင္းတဲ့ အစိုးရမ်ဳိး ျဖစ္မႇာ ေသခ်ာတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမႇာ ရႇိေနတဲ့ တရားဥပေဒ ေတြဟာ အဘက္ဘက္က လိုေလေသး မရႇိေအာင္ ျပည့္စံု တယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ေလာက္ပါတယ္။ အခုေခတ္ ေျပာဆိုေနၾကတဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးတို႔ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္တို႔ ဆိုတာေတြ အတြက္လည္း အျပည့္အ၀ အာမခံခ်က္ ေပးထားတဲ့ ဥပေဒ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြ ရႇိၿပီးသားပါ။ ႏိုင္ငံသားတိုင္းရဲ႕ အေျခခံ ရပိုင္ခြင့္ေတြကို ျပ႒ာန္း သတ္မႇတ္ေပးထားတဲ့ ဥပေဒေတြလည္း ရႇိပါတယ္။ ဘက္ေပါင္းစံု လိုေလေသး မရႇိလို႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္တယ္။

အုပ္စိုးသူမ်ားအက်ံဳးမ၀င္
ဥပေဒေတြက ျပည့္စံုတယ္။ ရႇိေနတဲ့ ဥပေဒေတြကို လူေတြက ေလးစားလိုက္နာျခင္း မျပဳလို႔သာ ျပႆနာေတြ ျဖစ္ေနရတာပါ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ အေတြ႔အၾကံဳအရ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ ေခတ္တိုင္း ေခတ္တိုင္းမႇာ ဥပေဒဆိုတာ ႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားမ်ား လိုက္နာဖို႔ အတြက္သာ ျဖစ္ၿပီး အုပ္စိုးသူ လူတန္းစားနဲ႔ အက်ဳံးမ၀င္သလို သေဘာထား ၾကတာပဲ ေတြ႔ရတယ္။ ဥပေဒကိုသာ အတိအက် အမႇန္အကန္ လိုက္နာၾကမယ္ ဆိုရင္ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈေတြ၊ အာဏာ အလြဲသံုးစား ျပဳမႈေတြ မ်ားမ်ားစားစား ရႇိမလာႏိုင္ပါဘူး။ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံ အမ်ားစုမႇာ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈေတြ မ်ားရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက တရားဥပေဒကို အုပ္စိုးသူ လူတန္းစားက လိုသလို ျခယ္လႇယ္ အသံုးခ်ေနလို႔ ျဖစ္ရတာပါ။

မီဒီယာဆိုတာ အစိုးရမိတ္ေဆြ
အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈနဲ႔ အာဏာ အလြဲသံုးစားျပဳမႈေတြ ပေပ်ာက္ဖို႔၊ ဥပေဒစိုးမိုးေရး ခိုင္မာဖို႔ အတြက္ အေကာင္းဆံုး အာမခံခ်က္ကေတာ့ သတင္း မီဒီယာေတြ လြတ္လပ္ခြင့္ ရႇိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ ျဖစ္တယ္။ သတင္း မီဒီယာဆိုတာ အစိုးရအတြက္ အထူး အားထားရတဲ့ မိတ္ေဆြ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူေတြၾကားမႇာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေနမႇန္ေတြကို ေန႔စဥ္ ေဖာ္ျပ ေနတာေၾကာင့္ အစိုးရမ်ား အတြက္ အမ်ားႀကီး အေထာက္အကူ ရေစတယ္။ ေရႇးေခတ္ ေရႇးအခါက မင္းေကာင္း မင္းျမတ္မ်ားဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေျခအေနမႇန္မ်ားကို သိဖို႔အတြက္ ႐ုပ္ဖ်က္ၿပီး စနည္းနာ ထြက္ၾကေလ့ ရႇိၾကတယ္။ ၀န္ႀကီး ၀န္ကေလးေတြရဲ႕ ေလွ်ာက္တင္မႈ ေတြနဲ႔တင္ ေရာင့္ရဲေနေလ့ မရႇိၾကဘူး။ မႇဴးႀကီး မတ္ႀကီးေတြ၊ ၀န္ႀကီး ၀န္ကေလးေတြ ဆိုတာက ဘုရင္အႀကိဳက္ ကိုသာ လိုက္ၿပီး သံေတာ္ဦး တင္ေလ့ ရႇိၾကတာ မဟုတ္လား။

သနပ္ခါးလိမ္းပန္းပန္
အခုေခတ္ေတာ့ သတင္းမီဒီယာေတြက တိုင္းသူျပည္သားမ်ားရဲ႕ အေျခအေနမႇန္၊ အျဖစ္အပ်က္ မႇန္ေတြကို အျမဲတမ္း ရႇာေဖြစူးစမ္း ေဖာ္ျပေနတာ ျဖစ္ေလေတာ့ အစိုးရမ်ား အေနနဲ႔ ႐ုပ္ဖ်က္ စနည္းနာဖို႔ မလိုေတာ့ပါဘူး။ အမႇန္ေတြကို သိႏိုင္ပါတယ္။ သတင္း မီဒီယာေတြမႇာ ေဖာ္ျပတဲ့ သတင္းေတြက ဌာနဆိုင္ရာက အစီရင္ခံစာေတြထက္ စိတ္ခ်ရပါတယ္။ ဌာနဆိုင္ရာ အစီရင္ခံစာ ဆိုတာက သနပ္ခါးလိမ္း ပန္းပန္ၿပီးမႇ တင္ျပၾကတာ သဘာ၀ ျဖစ္တယ္။ သတင္း မီဒီယာကေတာ့ သနပ္ခါး လိမ္းထားတဲ့ သတင္းေဖာ္ျပလို႔လည္း မ်က္ႏႇာေကာင္းရစရာ အေၾကာင္း မရႇိေတာ့ စိတ္မခ်စရာ မရႇိဘူး။

မီဒီယာကိုကူညီသင့္
အဲဒါေၾကာင့္ သတင္းမီဒီယာ ဆိုတာ အစိုးရမ်ား အတြက္ မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္းလို႔ ဆိုခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ ဒီ အခ်က္ကို အစိုးရမ်ား သေဘာေပါက္ နားလည္ၿပီး သတင္းမီဒီယာမ်ား ဖြံ႔ၿဖိဳးသထက္ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္လာေအာင္ ကူညီ သင့္ပါတယ္။ သတင္းမီဒီယာကို ကူညီျခင္းဟာ အစိုးရေကာင္း တစ္ခုရဲ႕ သေကၤတ ျဖစ္တယ္။ အစိုးရေကာင္းရႇိမႇ သတင္းမီဒီယာေကာင္း ရႇိႏိုင္သလို၊ သတင္း မီဒီယာေကာင္း ရႇိမႇလည္း အစိုးရေကာင္း ရႇိႏိုင္တယ္။ သတင္း မီဒီယာေကာင္းက သန္႔ရႇင္းတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲရား ျဖစ္ေအာင္လည္း ကူညီ ေဆာင္ရြက္ေသးႏိုင္တယ္။

အမႇန္ဆံုးဓမၼတရား
တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ကို ဘယ္စနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈ မရႇိရင္ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ် မေအာင္ျမင္ ႏိုင္ပါဘူး။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး ႏႇစ္ေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ ၾကာခဲ့ၿပီ ျဖစ္တာေတာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ မရႇိဘဲ ဆင္းရဲမႈ ေခ်ာက္ကမ္းပါးႀကီး ထဲက မတက္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရတာဟာ အမႇန္ စင္စစ္ေတာ့ တရားဥပေဒကို မ်က္ကြယ္ ျပဳခဲ့ၾကလို႔ပါ။ ကမၻာေပၚက ဆိုရႇယ္လစ္ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ ႏိုင္ငံေတြ ၿပိဳလဲ သြားခဲ့ၾကရတာလည္း မတ္၀ါဒက မေကာင္းလို႔ မဟုတ္ဘဲ အာဏာရႇင္ စနစ္ က်င့္သံုးၿပီး တရားဥပေဒကို မ်က္ကြယ္ ျပဳခဲ့ၾကလို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ အာဏာရႇင္ စနစ္ဟာ မတ္၀ါဒ မဟုတ္သလို မတ္၀ါဒဟာလည္း အာဏာရႇင္စနစ္ မဟုတ္ပါဘူး။ တရားဥပေဒကို နင္းေခ်ပစ္ၿပီး ငါတေကာေကာတဲ့ အာဏာရႇင္ေတြေၾကာင့္ မတ္၀ါဒ နာမည္ပ်က္ရတာ ျဖစ္တယ္။ တရား ဥပေဒကို နင္းေခ်ပစ္ရင္ ဘယ္လို အစိုးရမ်ဳိးမဆို က်ဆံုးရမႇာပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ေလာကရဲ႕ အမႇန္ကန္ဆံုး ဓမၼတရား ျဖစ္တယ္။

Ref: EMG News