ရဲေသာ္မေသ၊ ေသေသာ္ငရဲမလား - အပိုင္း (၂)

22 August 2011
ဗိုလ္မွဴး ေက်ာ္ေက်ာ္ခိုင္

အထက္ေဖၚျပပါ အလွည့္က်အက်ဳိးေပးမည့္ကံအရ ျပည္သူသာအမိ၊ျပည္သူသာအဖ ျပည္သူလူထု၏ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါမည္၊ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ရြတ္ဆိုေနၾက သစၥာေလးခ်က္ထဲက တစ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ျပည္သူလူထုက ေကြ်းေသာ ထမင္းႏွင့္ ဟင္းကို စား၍ ျပည္သူလူထု၏ ေက်းဇူးသစၥာကို ေစာင့္ေရွာက္ပါမည္ဟု ကတိသစၥာျပဳထားၾကေသာ မိမိတို႔စစ္သည္ မ်ားသည္ မမွန္ကန္ေသာ အမိန္႔တခုအားျဖင့္ ျပည္သူလူထုကို ရိုက္ႏွက္ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ ေစာ္ကားျခင္းမွာ အမိသတ္အဖ သတ္ကံ ႏွင့္ အလားတူျဖစ္ေန၍ အျပစ္အႀကီးဆုံး ဂရုကကံ အက်ဳိးေပးအတြင္း သက္ဆင္းကာ မဟာအဝီစိငရဲသို႔ တိုက္ရိုက္ သက္ ဆင္းႏိုင္ေပသည္။ အထက္အႀကီးအကဲကို သစၥာေစာင့္သိ ရိုေသရာတြင္ ေတာ္တည့္မွန္ကန္စြာ သစၥာရွိရမည္ ဆိုတဲ့ ပညတ္ ခ်က္ ရွိသည္ကို တပ္မေတာ္သားတိုင္း သတိျပဳရေပမည္။


ဘဝတသက္တာတြင္လည္း သင္တန္းတက္ခ်ိန္ကေလးတြင္သာ သစၥာေလးပါးကို ရြတ္ဆို ဦးထိပ္ထားႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း တပ္ရင္း တပ္ဖြဲ႔ ေရာက္ၿပီဆိုသည္ႏွင့္ သစၥာေလးပါးကို ပစ္ခ်ကာ ေန႔တဓူဝ အဆူအဆဲ အႀကိမ္းအေမာင္းမ်ားအၾကား၊ စစ္သားတို႔၏ သဘာဝ တပ္မေတာ္က ထုတ္ေပးသည့္ Army Rum ေဒသႏၱရ ယမကာရရာ မွီ၀ဲ၍ မူးယစ္ေသာက္စား ရမ္းကားျခင္းမ်ား၊ ေလာင္းကစား ႀကိတ္ဝိုင္းေလးမ်ား ၊ မတရားေပၚတာဆြဲ၍ ရိုက္ႏွက္ညွင္းပန္းျခင္းမ်ား၊ ေပၚတာျပန္ေပးဆြဲျခင္းမ်ား၊ အိမ္ေထာင္ သည္လိုင္း/ လူပ်ဳိလိုင္းတို႔မွ ထူးျခားျပႆနာမ်ား၊ စိုးရိမ္ပူပန္မႈ ေဒါသ ေပါက္ကြဲမွဳမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ တိုက္ပြဲမ်ား၊ ပစ္ခတ္ သတ္ျဖတ္မွဳမ်ား စသည္စသည္ ဇယားခ်စီစစ္လိုက္ေတာ့ ေန႔စဥ္ ျပဳေနက်မို႔ အာရုံမွာစြဲေနမည့္ အာစိဏၰကံကလည္း မေကာင္း မႈ အကုသိုလ္မ်ားသာ ျဖစ္ေနသည္။

ေသကာနီးကပ္၍ေပၚလာမည့္ အာသႏၷကံကလည္းမေကာင္းမႈ အကုသိုလ္မ်ားသာ ျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္သို႔မွ် ရဲေသာ္မေသ ေသ ေသာ္ငရဲမလား၊ နတ္ျပည္လားရန္ အေၾကာင္းကို မျမင္မိပါေခ်။ ျပည္သူလူထုက ေမတၱာပို႔ဆိုေနသလို ရဲေဘာ္ေသ၊ ေသေသာ္ ငရဲသြားျဖစ္ဖို႔က လမ္းမ်ားလွ၏။ အဖစစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္သန္းေရႊ၏ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ရိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ ထားသည့္ ျပစ္မႈကလည္း တိုးထားေသးသည္။ မတရားဖမ္းဆီးေထာင္ခ် ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းျခင္းမ်ားကလည္း ဝဠ္မွာအၿမဲ ငရဲ မွာ အပ လိုက္လာမည့္ ဝဠ္ေၾကြးမ်ား ျဖစ္လာေခ်ၿပီ။ ဒိဌဓမၼေဝဒနီယကံက ယခုလက္ငင္းပစၥဳပၸန္ဘဝတြင္ အက်ဳိးမေပးေသးေပမဲ့ ဥပပဇၨေဝဒနီယကံ ဒုတိယဘဝႏွင့္ အပရာပရိေဝဒနီယကံေခၚ တတိယဘဝမွ နိဗၺာန္မရမခ်င္း လွည္းေနာက္ လွည္းဘီးရာ လိုက္ သကဲ့သို႔ အကုသိုလ္ဆိုးက်ဳိး လိုက္ေပးေပေတာ့မည္။ ယခုဘဝမွာပင္ ေန႔စံညခံ ေနစံညခံ ေန႔စဥ္ခံၿပိတၱာမ်ဳိးနွင့္ တူလွစြာေသာ စစ္သားဘဝမွာပင္ ဒုကၡပင္လယ္ ေဝေနတာကို သိျမင္နားလည္လ်င္ ဘဝသံသရာမွာ ငရဲမွလြတ္ၿပီးလူျဖစ္ေတာင္ လူျဖစ္ရႈံးရဦး မည္ကို သေဘာ ေပါက္သင့္သည္။ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း စိန္ဝင္းက သူေရးသားေသာ ဘာသာေရး စာအုပ္တအုပ္တြင္ ငယ္စဥ္ ကေသမွာ လုံးဝ မေၾကာက္တတ္ ခဲ့ဖူးေၾကာင္း၊ ယခုအသက္အရြယ္ရလာၿပီး တရားဓမၼမ်ားကို ေလ့လာနားလည္လာခ်ိန္တြင္မူ ေသမွာ ေၾကာက္တတ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေဖၚျပထားသည္မွာ ေလးစားခ်ီးက်ဴးရသကဲ့သို႔ သံေဝဂရဖြယ္ရာလည္း ေကာင္းလွသည္။

ဗိုလ္သန္းေရႊ၏ စစ္အာဏာရွင္ႀကီးမ်ားကေတာ့ အာဏာရာထူးႏွင့္ အာဏာေနာက္က ပါလာေသာ ေငြေၾကးစီပြားမ်ားျဖင့္ မာန္တက္၍ ေကာင္းတုန္းျဖစ္ေနသည္။ အရာရိွစစ္သည္မ်ား အေနနွင့္ စစ္အာဏာရွင္ႀကီးမ်ား ေခၚေဆာင္ရာ အပါယ္ဘုံဘဝ မ်ားသို႔ ၎တို႔နွင့္အတူ လိုက္ပါမသြားမိၾကဖို႔ လိုပါသည္။ စစ္အာဏာရွင္ၾကီးမ်ား အခ်ဳိ႕အရာရိွႀကီးမ်ားက စစ္သားလုပ္မွာလား၊ ဘုန္းႀကီး လုပ္မွာလားဟူ၍ ေမးတတ္ၾကသည္။ ေထရဗုဒၶဘာသာ အဆုံးအမကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေလ့လာသိရိွထားပါလ်င္ ထိုအေမး မ်ဳိး မည္သူမ်ွ ေမးလိမ့္မည္မထင္။ အမွန္စင္စစ္ အဆိုပါ အခ်ိဳ႕ အရာရွိႀကီးမ်ားက ေရွ႕တန္းထြက္ခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ ပုတီးကို လက္က မခ်ေတာ့၊ ပါးစပ္က ဂေယာင္ကတမ္း ဘုရားစာ ရြတ္ေနသူမ်ားျဖစ္သည္။ ေလထီးခုန္ သင္တန္းမွာတုန္းက မနက္ျဖန္ ေလယာဥ္ ေပၚမွ ခုန္ခ်ရမည္ျဖစ္၍ ဒီေန႔ည အသံက်ယ္က်ယ္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း၏ ဘုရားရိွခိုးသံႀကီး ၾကားရသည္။ ေျမျပင္ ေလ့က်င့္ခ်ိန္တြင္ တႀကိမ္တခါမွ ဘုရားရိွခိုးတာ မေတြ႔ဖူးသျဖင့္ ေနာက္မိရာက အသတ္ခံရမည့္ကိန္း ဆိုက္ခဲ့ရဖူး၏။ လူဆိုသည္မွာ က်န္းမာေရး ေကာင္းခ်ုိန္ က်န္းမာေရးကို ဂရုမျပဳတတ္သလို ဘဝသံသရာေဘးကို မေတြးမိေသး ေသေဘးေဝးေနခ်ိန္မွာ ေလာဘေဒါသ ေမာဟ ရာဂမီးေတြေလာင္ၿပီး ဘုရားတရားသံဃာကို ေမ့ေလ်ာ့ ေနတတ္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕က စစ္သားဆိုတာ လူသတ္ရတယ္ စစ္သားဆိုၾကမ္းမွရမ္းမွ၊ စစ္တပ္ဆိုတာ လူသတ္ဖို႔ ဖြဲ႔ထားတာဆိုတာမ်ဳိး ထင္မွတ္ေျပာဆို ေနသူမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ခဲ့ရဖူးပါသည္။ စစ္တပ္ႏွင့္ စစ္တပ္၏ လုပ္ငန္းတာဝန္သေဘာကို အေသအခ်ာ နားမလည္မွဳေၾကာင့္ နားလည္မွဳလြဲျခင္း ျဖစ္၏။

အစြဲျပဳတ္ခ်င္လ်င္ တရားရိပ္သာသြား ဟူေသာ အလြန္အကၽြံသမားမ်ားကလည္း ေလာကႀကီးအေၾကာင္း ေကာင္းစြာ သိသလိုလို ထေအာ္တတ္တာ ေတြ႔ရသည္။ အမွန္မွာ ဤ ေသေသာ္ငရဲမလား ဆိုေသာ စာေၾကာင္းကို ေရွးစာဆို ရဟန္းရွင္လူပညာရွိမ်ားက လက္လြတ္စပါယ္ ေရးသားဖြဲ႔ဆိုထားခဲ့ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါေခ်။ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားနွင့္ ညိွႏွဳိင္းကာေရးသားခဲ့ျခင္း ျဖစ္၍ လုံးဝမွား ပါသည္ဟုလည္း မဆိုလိုႏိူင္။ ေရွးေခတ္ကာလကပင္ စစ္တပ္ဆိုတာရိွခဲ့သည္။ ႏိူင္ငံကို ထိပါးေနွာက္ယွက္ေနေသာ လူဆိုးသူခိုး သူပုန္ဓါးျပမ်ားကို နန္းေတာ္က အိမ္ေရွ႕မင္းသား၊ စစ္သူႀကီးမ်ား ဦးစီးေသာ စစ္တပ္ကို ေစလႊတ္ႏွိမ္ႏွင္း ေစခိုင္းရတာ ေတြ႔ရ သည္။

အခ်ဳိ႕ေသာ ရွင္ဘုရင္စစ္သူႀကီးမ်ားလည္း ဒိဌိျပဳတ္၍ ေသာတာပန္အျဖစ္ႏွင့္ပင္ တိုင္းျပည္အေရး ေဆာင္ရြက္ခဲဲဲ့ၾကသည္။ ဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္တြင္ပင္ ေကာလိယနဲ႔ ကပိလ၀တ္ ႏွစ္ႏိုင္ငံတို႔ ေရာဟိဏီျမစ္ကို လုၾကရာမွ ေသြးေခ်ာင္းစီး မယ့္ စစ္ပြဲကို ဘုရားရွင္သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ အသံေတာ္ျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတရားေဟာျခင္းျဖင့္ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေတာ္မူ ခဲ့ရ၏။ တိုက္ပြဲမ်ားစြာ ဆင္ႏြဲဖူးေသာ စစ္သူႀကီးေတြလည္း ဘုရားရွင္ထံေတာ္ဝယ္ ရဟန္းျပဳတရားရွာကာ ဘဝသံသရာမွ လြတ္ ေျမာက္ခဲ့ဖူးၾက၏။ ဗုဒၶပြင့္ထြန္းလာမွသာ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ အလုပ္မ်ားႏွင့္ ဘဝသံသရာ အေၾကာင္းတရားမ်ား သိရိွလာႏိူင္ ၾကျခင္း ျဖစ္၏။ ဗုဒၶသည္ သူတပါးအသက္ သတ္ျဖတ္ျခင္း၏ အျပစ္ကို ပါဏာတိပါတကံျဖင့္ ေဟာၾကားဆုံးမထားခဲ့၏။

[B]အပိုင္း (၃) ကို ေနာပ္တစ္ပတ္တြင္ ဆက္လက္ေဖာ္ျပသြားပါမည္...

Ref: ဖုိးတရုတ္