ေမလ ၀၈ ရက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္
ၾကာသပေတးေန႔တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သံုးရက္ၾကာခရီးအျဖစ္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ သြားေရာက္ မည့္ အိႏၵိယ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာမန္မိုဟန္ဆင္းအား ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီအေရး ဆက္လက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ တြန္းအားေပးရန္ အိႏၵိယ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက တိုက္တြန္း ေတာင္း ဆိုလိုက္ၾကသည္။
ျမန္မာသမၼတႏွင့္ ေတြ႔ဆံုသည့္အခါ က်န္ရွိေနေသးေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးအပါအဝင္ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားအတြင္း ထိုးစစ္ဆင္ ေနမႈကိစၥရပ္မ်ားပါ ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးသြားရန္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအေရး အိႏၵိယပါလီမန္အမတ္မ်ားအဖြဲ႔ (IPFDB)က ၎တို႔ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္အား တိုက္တြန္း လိုက္ သည္။
ႏွစ္ႏိုင္ငံဆက္ဆံေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ဖက္စပ္လုပ္ငန္းမ်ား တိုးျမႇင့္ႏိုင္ရန္ အားေပးထားေသာ္လည္း ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားတြင္ ႏွစ္ႏိုင္ငံျပည္သူ မ်ားအေပၚ ဆိုးက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚမလာေစရန္လည္း လိုအပ္ေၾကာင္း အိႏၵိယႏိုင္ငံေရးပါတီ ေခါင္းေဆာင္မ်ားပါဝင္သည့္ IPFDB က ေၾကညာ ခ်က္ ထုတ္ျပန္လိုက္သည္။
ထို႔ျပင္ အိႏၵိယ လူထုအေျချပဳ လူမႈအဖြဲ႔အစည္း ၂၇ ခုကလည္း အိႏၵိယႏိုင္ငံက ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ျမန္မာျပည္တြင္း ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေထာက္ျပ ေျပာဆိုထားသည္။
စစ္ကိုင္းတိုင္းအတြင္းရွိ ခ်င္းတြင္းျမစ္ေပးတြင္ တည္ေဆာက္ေနသည့္ ထမံသီ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းေၾကာင့္ ေဒသခံ လူဦးေရ ၄၅,ဝဝဝ ေက်ာ္မွာ ေနရပ္ရင္း စြန္႔ခြါသြားၾကရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း အဆိုပါအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ စုေပါင္း စာခၽြန္လႊာတြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။
“ရြာသား ၂,၄၀၀ မွာ စီမံကိန္းနယ္ေျမမွ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ အဓမၼေရႊ႕ေျပာင္းခံခဲ့ရကာ ေလ်ာ္ေၾကးအျဖစ္ တဦးလွ်င္ ၅ ေဒၚလာ (က်ပ္ေငြ ၅ ေထာင္)သာ ရရွိခဲ့ၾကသည္”ဟု ေရးသားထားသည္။
၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ အိႏိၵယက အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည့္ ကုလားတန္ ဘက္စံုဖြံ႔ၿဖိဳးေရး စီမံခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း “ပေရာဂ်က္အတြက္ သစ္ေတာဧရိယာ ၁၉၆.၇၅ ကတ္တာ ခုတ္ထြင္ ရွင္းလင္းပစ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီေသာ ေဒသခံမ်ားကိုလည္း ၎တို႔၏ အိမ္ယာႏွင့္ဘဝမ်ား စြန္႔လႊတ္ၾကရလိမ့္မည္”ဟု ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အား အသိေပး ေျပာဆိုထားသည္။
ထိုစီမံကိန္းအတြက္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္လူမႈ သက္ေရာက္မႈမ်ား ခ်င့္ခ်ိန္အကဲျဖတ္မႈလည္း မလုပ္ေဆာင္ရေသး ဘဲ ေဒသခံ ႏွစ္ႏိုင္ငံလူထုထံသို႔လည္း စီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ လံုေလာက္ေသာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား မရရွိၾကေၾကာင္း ေထာက္ျပ ေရးသားထားသည္။
အိႏၵိယ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာဆင္းႏွင့္ ျမန္မာသမၼတ ဦးသိန္းစိန္တို႔သည္ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလအတြင္းက နယူးေဒလီတြင္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ဖူးကာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ႏိုင္င့ေရး၊ စီးပြားေရးအျပင္ နယ္စပ္ေရးရာကိစၥမ်ားလည္း အေလးထား ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။
ႏွစ္ႏိုင္ငံ ကုန္သြယ္မႈပမာဏအား ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚလာသန္း ၃ ေထာင္အထိ ျဖစ္လာရန္ အိႏၵိယဘက္မွ အဆိုျပဳထားသည္။
အိႏၵိယက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေဆးဝါးက႑၊ မီးရထားလမ္း၊ ေရနံသဘာဝဓါတ္ေငြ႔ တူးေဖာ္ေရး၊ သတၱဳတူးေဖာ္ေရးႏွင့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းမ်ားတြင္ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံထားသည္။
အိႏၵိယ၏ အၾကီးစား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ တခုျဖစ္ေသာ ကုလားတန္ ဘက္စံု စီမံကိန္းကိုလည္း ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္အတြင္း အၿပီး တည္ေဆာက္ရန္ ေမွ်ာ္မွန္းထားၿပီး အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၁၂ဝ ေက်ာ္ ကုန္က်မည္ျဖစ္သည္။
၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္အတြင္းက ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသား ေရအားလွ်ပ္စစ္ ထုတ္လုပ္ေရး ေကာ္ပိုေရးရွင္း India’s National Hydroelectric Power Corporation (NHPC) တို႔ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ လက္မွတ္ထိုး၍ တည္ေဆာက္ရန္ သေဘာတူညီခဲ့ၾကသည့္ ထမံသီ ဆည္ေဆာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္းသည္လည္း ေဒၚလာသန္း သံုးေထာင္ ကုန္က်မည္ဟူ မူလခန္႔မွန္းထားသည္။
Ref: မဇၥ်ိမ
Wednesday, May 9, 2012
ျမန္မာျပည္သြားမည့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အား အိႏၵိယအမတ္မ်ား ေတာင္းဆို
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment