အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားအတြက္ အဓိကအမွား ျဖစ္ႏိုင္သည္မွာ စစ္တပ္ကို ၿဖိဳခြဲသိမ္းသြင္းရန္ စနစ္တက် စုစည္းေဆာင္ရြက္မႈ မရွိခဲ့ျခင္းဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ဤအခ်က္မွာ အကယ္၍ သူတို႔က ႏိုင္ငံကို ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနမႈ ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္လိုသည္ဆိုလွ်င္ အဓိကမဟာဗ်ဴဟာ ရည္မွန္းခ်က္တခု ျဖစ္သင့္ပါ သည္။ စစ္တပ္တခုသည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ စုေပါင္းတာ၀န္ယူမႈ၊ တာ၀န္သိမႈ ရွိၾကၿပီး ျပင္ပမွ လူမ်ားက သူတို႔အဖြဲ႔သား အားလံုးအေပၚ စုေပါင္းအျပစ္ပံုခ်ၾကျခင္းေၾကာင့္ သူတို႔ကို ေသြးခြဲၿပိဳကြဲေစမည့္အစား ညီညြတ္ ေအာင္ လုပ္ေပးသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေစပါသည္။
ဥပမာအားျဖင့္ အတိုက္အခံ အင္အားစုဖက္ ေထာက္ခံသူမ်ားက “ေတာ္လွန္ေရး၏ ရန္သူမ်ား” ဟူသည့္ စာရင္းတခုကို ျပဳစုၿပီး အင္တာနက္ေပၚတြင္ အမည္မသိ ထုတ္ျပန္ျဖန္႔ခ်ိခဲ့ၾကပါသည္။ ဤစာရင္းသည္ အမွန္ တကယ္တြင္ အၾကမ္းဖက္ခံရမည္ဟု ေျပာင္ၿခိမ္းေျခာက္မႈတခု ျဖစ္ေသာ္လည္း ေသခ်ာစနစ္တက် ျပင္ဆင္ ထားပံု မရပါ။ စာရင္းထဲတြင္ စစ္တပ္၏ ေဆးဖက္ဆိုင္ရာ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ဳိးကိုပင္ ထည့္ သြင္းထားသည္ကို ေတြ႔ၾကရပါသည္။ သူက ယူနီေဖာင္း ၀တ္ထားေသာေၾကာင့္ ဤစာရင္းတြင္ ရာဇ၀တ္မႈ အျဖစ္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားခဲ့ပံု ရပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အလြယ္စဥ္းစားသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္ တခုလံုးကို မိစၦာသဖြယ္၊ ရန္သူသဖြယ္ သိမ္းက်ဳံးပံုေဖာ္ျပသည့္ ၀ိုင္းႀကီးခ်ဳပ္ ခ်ည္းကပ္ပံုနည္းနာသည္ စစ္အစိုးရ၏ ပင္မ ေထာက္တိုင္ျဖစ္သည့္ စစ္တပ္ကို ၿဖိဳခြဲအားေပ်ာ့ေစေရး မဟာဗ်ဴဟာအတြက္ အားနည္းခ်က္ ျဖစ္ေစခဲ့ပါ သည္။
ကံဆိုးသည္မွာ ဤသို႔ေယဘုယ် ခ်ဥ္းကပ္ပံုမ်ဳိးကုိ ျမန္မာအတိုက္အခံမ်ားကေရာ၊ အေနာက္တိုင္း သံတမာန္ မ်ားကပါ အသံုးျပဳေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားဖက္ကို ေထာက္ခံမည့္ စစ္တပ္အရာရွိ အနည္းဆံုး အခ်ဳိ႕ထားရွိရန္ လိုအပ္ၿပီး ဤသူမ်ားမွတဆင့္ စစ္အစိုးရ၏ ပင္မေထာက္တိုင္ စစ္တပ္ကို ၿဖိဳလွဲ ရန္ လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ အတိုက္အခံတဦးက စစ္တပ္၏ ေကာင္းက်ဳိးေဆာင္ရြက္ျပဳထားပံုကို ခ်ီးက်ဴးသည္မွာ ရွားရွားပါးပါး မရွိသေလာက္ပင္ဟု ဆိုရပါလိမ့္မည္။ စစ္တပ္ဆိုသည္မွာ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံတခု၏ အင္အား၊ အတိုက္အခံမ်ား အတြက္လည္း လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ၿပီး ယခုအခ်ိန္တြင္ စစ္အစိုးရက ခ်ဳပ္ကိုင္အသံုးခ်ေနျခင္း သာ ျဖစ္ပါသည္။
ထိုမွ်မက အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္မ်ားက စစ္တပ္ အငယ္တန္းအရာရွိမ်ားကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ရန္အတြက္ အၾကံေပးလွ်င္ သင့္မည္ထင္ပါသည္။ ႏိုင္ငံအနာဂတ္အတြက္ စစ္တပ္၏ အေရးပါသည့္ အခန္းက႑ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းေဖာ္ျပ အသိအမွတ္ျပဳရန္ လိုအပ္ၿပီး၊ လက္ရွိ စစ္သားမ်ား ခံစားေတြ႔ၾကံဳေနရသည့္ နိမ့္က်ဆိုးရြား ေနေသာ စစ္တပ္တြင္း အေျခအေနမ်ားကိုလည္း ေဖာ္ျပေျပာဆိုရန္ လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရ လက္ေအာက္တြင္ သူတို႔၏ အေျခအေနက ဤထက္ပို၍ ျမင့္တက္လာႏိုင္ေၾကာင္းကိုလည္း ေျပာဆိုစည္းရံုး သင့္ပါသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္က ဆႏၵျပပြဲမ်ားအေပၚ ၿဖိဳခြဲႏွိမ္နင္းမႈမ်ားကို ျပန္၍ၾကည့္ပါက အတိုက္အခံမ်ားက စစ္အစိုးရ၏တပ္မ်ားကို ထိုးေဖာက္စည္းရံုးထားႏိုင္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ၾကရသည္။ စစ္အစိုးရက ၎၏တပ္မ်ားကို ယံုၾကည္ကိုးစားစြာ အသံုးခ်ႏိုင္ေသးသည္ကို ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။
အတိုက္အခံမ်ားတြင္ စစ္တပ္အတြင္းကို ထိုးေဖာက္စည္းရံုးရန္ အခ်ိန္ႏွစ္ ၂၀ ရွိခဲ့ပါသည္။ တပ္မေတာ္ အတြင္း ဒီမိုကေရစီ အလံျမႇင့္တင္ေပးလိုသူ၊ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ ရာထူးေနရာကို ခုန္ေက်ာ္တက္လိုသူမ်ားကို ရွာ ေဖြစည္းရံုးရန္ အခ်ိန္ရွိခဲ့ပါသည္။ စစ္တပ္အရာရွိမ်ားအေနႏွင့္ သူတို႔၏ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား တက္လမ္းမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ စစ္အစိုးရကို စြန္႔ခြါလာေစရန္ စည္းရံုးရန္ ႏွစ္ ၂၀ အခ်ိန္ရခဲ့ပါသည္။ အတိုက္အခံမ်ား အေနႏွင့္ စစ္တပ္ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔မ်ားကို တခ်ိန္အစိုးရသစ္တြင္ သူတို႔အတြက္ အဓိကက်သည့္ေနရာက႑ ရွိ ေၾကာင္း၊ အျခားခံစားခြင့္မ်ား ရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပို၍ပင္တိုး တက္လာေစမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အာမခံခ်က္ ေပး ခဲ့သင့္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤလမ္းကို မလွမ္းခဲ့ၾကပါ။ ထိုမွ်မက ဤသို႔ လုပ္ေဆာင္စည္းရံုးရန္လည္း စိတ္အားထက္သန္မႈ နည္းနည္းမွ် မျပခဲ့ၾကပါ။ အကယ္၍ သူတို႔အေနႏွင့္ အနည္းဆံုး စစ္တပ္ႏွင့္ ရဲအရာရွိ အခ်ဳိ႕ကို ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားေၾကာင့္ သူတို႔ႏွင့္ သူတို႔မိသားစုမ်ားအတြက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္သည့္ အနာဂတ္ အာမခံခ်က္ရွိေစမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိမ္းသြင္းေအာင္ျမင္ခဲ့ပါက ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ "ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး" သည္ မတူျခားနားသည့္ရလဒ္ ေပၚထြက္လာစရာ ရွိပါသည္။
ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈအေနႏွင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုကာလအတြင္း အေရးနိမ့္ခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းကို ျပန္ၾကည့္လွ်င္ အဓိကအပိုင္းမွာ ၎လႈပ္ရွားသူမ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္မႈကဲေနျခင္းႏွင့္ အၾကမ္းမဖက္သေဘာတရားကို စြဲ၍ ဆုပ္ကိုင္ေနျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ သတင္း မ်ားအရ ေဒၚစုက မည္သည့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ဳိးကိုမွ် နည္းနည္းမွ် သည္းညည္းခံႏိုင္ျခင္း မရွိသလို၊ အျခား ေရြးခ်ယ္စရာနည္းလမ္းမ်ားကို ရွာေဖြၾကသည့္ အဖြဲ႔၀င္မ်ားကို အဖြဲ႔က ထုတ္ပယ္ပစ္ခဲ့ျခင္းမွာလည္း အမ်ဳိး သားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ႏွင့္ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားအဖို႔ ေနာက္ထပ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေခါင္းေဆာင္ မ်ား သိမ္းသြင္းႀကီးထြားႏိုင္ခြင့္ကို လက္လြတ္ဆံုးရႈံးရေစသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေရး နိမ့္ခဲ့ရသည့္ကိစၥမ်ားကို "ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး" က ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့မည့္ပံုရွိပါသည္။ ယခုအခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေနာက္လိုက္အမ်ားကလည္း အၾကမ္းမဖက္အာခံမႈ သက္သက္ခ်ည္း ျဖင့္သာ အလုပ္မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိျမင္သေဘာေပါက္လာၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ သူမကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ခ်ထားခံခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္လည္း ပို၍ ေဘးေရာက္လာရၿပီး ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈနည္းလမ္းမ်ား အတြက္ အင္အားတခုအျဖစ္ ပံ့ပိုးမႈ မေပးႏိုင္ခဲ့ပါ။
ေသခ်ာသည္မွာ အၾကမ္းဖက္မႈသက္သက္ခ်ည္းကလည္း အေျဖမဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ပို၍ ျပင္းထန္ သည့္ နည္းပရိယာယ္မ်ား အသံုးျပဳရန္လိုအပ္ၿပီး၊ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ ခ်ည္းကပ္မႈ မ်ား၊ တနည္း စစ္အစိုးရကို အေျပာင္းအလဲမ်ား လုပ္လာေစရန္အတြက္ မက္လံုးမ်ား ဖန္တီးေပးရန္လည္း လိုအပ္ပါသည္။ သို႔မွသာ လက္ရွိ တရားေသ ဆုပ္ကိုင္ထားၾကသည့္ အၾကမ္းမဖက္နည္းဗ်ဴဟာမ်ားမွ လမ္းခြဲ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ အေၾကာင္းရွိပါသည္။ အတိုက္အခံအုပ္စုမ်ားအေနႏွင့္ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ အတြက္ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ တြန္းထိုးလႈပ္ရွားေနခဲ့ရသည္။ ယုတၱိတန္သည့္၊ လက္ေတြ႔က်သည့္ မဟာဗ်ဴဟာ တရပ္မရွိဘဲ လႈပ္ရွားေနေသာေၾကာင့္လည္း ယခုကဲ့သို႔ အေရးနိမ့္မႈၾကံဳေနၾကရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ေသခ်ာသည္မွာ ၿဖိဳခြင္းေခ်မႈန္းမႈမ်ား၊ ဖမ္းဆီးမႈမ်ားေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈတြင္ သိသိသာသာ ထိခိုက္နစ္နာရ သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားက လက္ေတြ႔က်သည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကို မဟာဗ်ဴဟာႏွင့္ မေပါင္းစပ္ႏိုင္သမွ်၊ ရႏိုင္သမွ်ေသာ နည္းပရိယာယ္မ်ားကိုသံုး၍ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္မႈကို က်ားကန္ေပးေနသည့္ စစ္တပ္တြင္း ေထာက္ခံမႈကို ခ်ိနဲ႔မစြမ္းသာေအာင္ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ သမွ် ကာလပတ္လံုး ဒီမိုကေရစီ အေျပာင္းအလဲမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈမ်ား ျမင္ၾကရဖြယ္ မရွိပါ။ ဤအခ်ိန္တြင္ ေခါင္းမာသည့္ ေနာက္ထပ္ မ်ဳိးဆက္သစ္စစ္သားမ်ားက အရြယ္ေရာက္လာၾကၿပီး အာဏာကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားၾကဦးမည္ျဖစ္သည္၊ အတိုက္အခံမ်ား၏ ဗိုလ္ေနျမဲ က်ားေနျမဲလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို လည္း သူတို႔က ဆက္လက္ခုခံေနၾကဦးမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။
Norman Robespierre ေရးသားသည့္ Myanmar's failed non-violent opposition ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။
ကေလာင္အမည္ ေနာ္မန္ ရိုဘက္စ္ စပီရီ (Norman Robespierre) ႏိုင္ငံေရး သိပၸံပညာရွင္၊ အလြတ္ သတင္းေထာက္တဦး ျဖစ္ၿပီး အေရွ႔ေတာင္အာရွေရးရာကို အထူး အေလးျပဳ ေလ့လာေနသူ ျဖစ္ပါသည္။
REF: ဧရာဝတီ
ဥပမာအားျဖင့္ အတိုက္အခံ အင္အားစုဖက္ ေထာက္ခံသူမ်ားက “ေတာ္လွန္ေရး၏ ရန္သူမ်ား” ဟူသည့္ စာရင္းတခုကို ျပဳစုၿပီး အင္တာနက္ေပၚတြင္ အမည္မသိ ထုတ္ျပန္ျဖန္႔ခ်ိခဲ့ၾကပါသည္။ ဤစာရင္းသည္ အမွန္ တကယ္တြင္ အၾကမ္းဖက္ခံရမည္ဟု ေျပာင္ၿခိမ္းေျခာက္မႈတခု ျဖစ္ေသာ္လည္း ေသခ်ာစနစ္တက် ျပင္ဆင္ ထားပံု မရပါ။ စာရင္းထဲတြင္ စစ္တပ္၏ ေဆးဖက္ဆိုင္ရာ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ဳိးကိုပင္ ထည့္ သြင္းထားသည္ကို ေတြ႔ၾကရပါသည္။ သူက ယူနီေဖာင္း ၀တ္ထားေသာေၾကာင့္ ဤစာရင္းတြင္ ရာဇ၀တ္မႈ အျဖစ္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားခဲ့ပံု ရပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အလြယ္စဥ္းစားသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္ တခုလံုးကို မိစၦာသဖြယ္၊ ရန္သူသဖြယ္ သိမ္းက်ဳံးပံုေဖာ္ျပသည့္ ၀ိုင္းႀကီးခ်ဳပ္ ခ်ည္းကပ္ပံုနည္းနာသည္ စစ္အစိုးရ၏ ပင္မ ေထာက္တိုင္ျဖစ္သည့္ စစ္တပ္ကို ၿဖိဳခြဲအားေပ်ာ့ေစေရး မဟာဗ်ဴဟာအတြက္ အားနည္းခ်က္ ျဖစ္ေစခဲ့ပါ သည္။
ကံဆိုးသည္မွာ ဤသို႔ေယဘုယ် ခ်ဥ္းကပ္ပံုမ်ဳိးကုိ ျမန္မာအတိုက္အခံမ်ားကေရာ၊ အေနာက္တိုင္း သံတမာန္ မ်ားကပါ အသံုးျပဳေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားဖက္ကို ေထာက္ခံမည့္ စစ္တပ္အရာရွိ အနည္းဆံုး အခ်ဳိ႕ထားရွိရန္ လိုအပ္ၿပီး ဤသူမ်ားမွတဆင့္ စစ္အစိုးရ၏ ပင္မေထာက္တိုင္ စစ္တပ္ကို ၿဖိဳလွဲ ရန္ လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ အတိုက္အခံတဦးက စစ္တပ္၏ ေကာင္းက်ဳိးေဆာင္ရြက္ျပဳထားပံုကို ခ်ီးက်ဴးသည္မွာ ရွားရွားပါးပါး မရွိသေလာက္ပင္ဟု ဆိုရပါလိမ့္မည္။ စစ္တပ္ဆိုသည္မွာ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံတခု၏ အင္အား၊ အတိုက္အခံမ်ား အတြက္လည္း လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ၿပီး ယခုအခ်ိန္တြင္ စစ္အစိုးရက ခ်ဳပ္ကိုင္အသံုးခ်ေနျခင္း သာ ျဖစ္ပါသည္။
ထိုမွ်မက အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္မ်ားက စစ္တပ္ အငယ္တန္းအရာရွိမ်ားကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ရန္အတြက္ အၾကံေပးလွ်င္ သင့္မည္ထင္ပါသည္။ ႏိုင္ငံအနာဂတ္အတြက္ စစ္တပ္၏ အေရးပါသည့္ အခန္းက႑ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းေဖာ္ျပ အသိအမွတ္ျပဳရန္ လိုအပ္ၿပီး၊ လက္ရွိ စစ္သားမ်ား ခံစားေတြ႔ၾကံဳေနရသည့္ နိမ့္က်ဆိုးရြား ေနေသာ စစ္တပ္တြင္း အေျခအေနမ်ားကိုလည္း ေဖာ္ျပေျပာဆိုရန္ လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရ လက္ေအာက္တြင္ သူတို႔၏ အေျခအေနက ဤထက္ပို၍ ျမင့္တက္လာႏိုင္ေၾကာင္းကိုလည္း ေျပာဆိုစည္းရံုး သင့္ပါသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္က ဆႏၵျပပြဲမ်ားအေပၚ ၿဖိဳခြဲႏွိမ္နင္းမႈမ်ားကို ျပန္၍ၾကည့္ပါက အတိုက္အခံမ်ားက စစ္အစိုးရ၏တပ္မ်ားကို ထိုးေဖာက္စည္းရံုးထားႏိုင္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ၾကရသည္။ စစ္အစိုးရက ၎၏တပ္မ်ားကို ယံုၾကည္ကိုးစားစြာ အသံုးခ်ႏိုင္ေသးသည္ကို ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။
အတိုက္အခံမ်ားတြင္ စစ္တပ္အတြင္းကို ထိုးေဖာက္စည္းရံုးရန္ အခ်ိန္ႏွစ္ ၂၀ ရွိခဲ့ပါသည္။ တပ္မေတာ္ အတြင္း ဒီမိုကေရစီ အလံျမႇင့္တင္ေပးလိုသူ၊ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ ရာထူးေနရာကို ခုန္ေက်ာ္တက္လိုသူမ်ားကို ရွာ ေဖြစည္းရံုးရန္ အခ်ိန္ရွိခဲ့ပါသည္။ စစ္တပ္အရာရွိမ်ားအေနႏွင့္ သူတို႔၏ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား တက္လမ္းမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ စစ္အစိုးရကို စြန္႔ခြါလာေစရန္ စည္းရံုးရန္ ႏွစ္ ၂၀ အခ်ိန္ရခဲ့ပါသည္။ အတိုက္အခံမ်ား အေနႏွင့္ စစ္တပ္ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔မ်ားကို တခ်ိန္အစိုးရသစ္တြင္ သူတို႔အတြက္ အဓိကက်သည့္ေနရာက႑ ရွိ ေၾကာင္း၊ အျခားခံစားခြင့္မ်ား ရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပို၍ပင္တိုး တက္လာေစမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အာမခံခ်က္ ေပး ခဲ့သင့္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤလမ္းကို မလွမ္းခဲ့ၾကပါ။ ထိုမွ်မက ဤသို႔ လုပ္ေဆာင္စည္းရံုးရန္လည္း စိတ္အားထက္သန္မႈ နည္းနည္းမွ် မျပခဲ့ၾကပါ။ အကယ္၍ သူတို႔အေနႏွင့္ အနည္းဆံုး စစ္တပ္ႏွင့္ ရဲအရာရွိ အခ်ဳိ႕ကို ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားေၾကာင့္ သူတို႔ႏွင့္ သူတို႔မိသားစုမ်ားအတြက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္သည့္ အနာဂတ္ အာမခံခ်က္ရွိေစမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိမ္းသြင္းေအာင္ျမင္ခဲ့ပါက ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ "ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး" သည္ မတူျခားနားသည့္ရလဒ္ ေပၚထြက္လာစရာ ရွိပါသည္။
ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈအေနႏွင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုကာလအတြင္း အေရးနိမ့္ခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းကို ျပန္ၾကည့္လွ်င္ အဓိကအပိုင္းမွာ ၎လႈပ္ရွားသူမ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္မႈကဲေနျခင္းႏွင့္ အၾကမ္းမဖက္သေဘာတရားကို စြဲ၍ ဆုပ္ကိုင္ေနျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ သတင္း မ်ားအရ ေဒၚစုက မည္သည့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ဳိးကိုမွ် နည္းနည္းမွ် သည္းညည္းခံႏိုင္ျခင္း မရွိသလို၊ အျခား ေရြးခ်ယ္စရာနည္းလမ္းမ်ားကို ရွာေဖြၾကသည့္ အဖြဲ႔၀င္မ်ားကို အဖြဲ႔က ထုတ္ပယ္ပစ္ခဲ့ျခင္းမွာလည္း အမ်ဳိး သားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ႏွင့္ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားအဖို႔ ေနာက္ထပ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေခါင္းေဆာင္ မ်ား သိမ္းသြင္းႀကီးထြားႏိုင္ခြင့္ကို လက္လြတ္ဆံုးရႈံးရေစသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေရး နိမ့္ခဲ့ရသည့္ကိစၥမ်ားကို "ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး" က ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့မည့္ပံုရွိပါသည္။ ယခုအခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေနာက္လိုက္အမ်ားကလည္း အၾကမ္းမဖက္အာခံမႈ သက္သက္ခ်ည္း ျဖင့္သာ အလုပ္မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိျမင္သေဘာေပါက္လာၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ သူမကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ခ်ထားခံခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္လည္း ပို၍ ေဘးေရာက္လာရၿပီး ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈနည္းလမ္းမ်ား အတြက္ အင္အားတခုအျဖစ္ ပံ့ပိုးမႈ မေပးႏိုင္ခဲ့ပါ။
ေသခ်ာသည္မွာ အၾကမ္းဖက္မႈသက္သက္ခ်ည္းကလည္း အေျဖမဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ပို၍ ျပင္းထန္ သည့္ နည္းပရိယာယ္မ်ား အသံုးျပဳရန္လိုအပ္ၿပီး၊ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ ခ်ည္းကပ္မႈ မ်ား၊ တနည္း စစ္အစိုးရကို အေျပာင္းအလဲမ်ား လုပ္လာေစရန္အတြက္ မက္လံုးမ်ား ဖန္တီးေပးရန္လည္း လိုအပ္ပါသည္။ သို႔မွသာ လက္ရွိ တရားေသ ဆုပ္ကိုင္ထားၾကသည့္ အၾကမ္းမဖက္နည္းဗ်ဴဟာမ်ားမွ လမ္းခြဲ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ အေၾကာင္းရွိပါသည္။ အတိုက္အခံအုပ္စုမ်ားအေနႏွင့္ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ အတြက္ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ တြန္းထိုးလႈပ္ရွားေနခဲ့ရသည္။ ယုတၱိတန္သည့္၊ လက္ေတြ႔က်သည့္ မဟာဗ်ဴဟာ တရပ္မရွိဘဲ လႈပ္ရွားေနေသာေၾကာင့္လည္း ယခုကဲ့သို႔ အေရးနိမ့္မႈၾကံဳေနၾကရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ေသခ်ာသည္မွာ ၿဖိဳခြင္းေခ်မႈန္းမႈမ်ား၊ ဖမ္းဆီးမႈမ်ားေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈတြင္ သိသိသာသာ ထိခိုက္နစ္နာရ သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားက လက္ေတြ႔က်သည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကို မဟာဗ်ဴဟာႏွင့္ မေပါင္းစပ္ႏိုင္သမွ်၊ ရႏိုင္သမွ်ေသာ နည္းပရိယာယ္မ်ားကိုသံုး၍ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္မႈကို က်ားကန္ေပးေနသည့္ စစ္တပ္တြင္း ေထာက္ခံမႈကို ခ်ိနဲ႔မစြမ္းသာေအာင္ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ သမွ် ကာလပတ္လံုး ဒီမိုကေရစီ အေျပာင္းအလဲမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈမ်ား ျမင္ၾကရဖြယ္ မရွိပါ။ ဤအခ်ိန္တြင္ ေခါင္းမာသည့္ ေနာက္ထပ္ မ်ဳိးဆက္သစ္စစ္သားမ်ားက အရြယ္ေရာက္လာၾကၿပီး အာဏာကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားၾကဦးမည္ျဖစ္သည္၊ အတိုက္အခံမ်ား၏ ဗိုလ္ေနျမဲ က်ားေနျမဲလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို လည္း သူတို႔က ဆက္လက္ခုခံေနၾကဦးမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။
Norman Robespierre ေရးသားသည့္ Myanmar's failed non-violent opposition ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။
ကေလာင္အမည္ ေနာ္မန္ ရိုဘက္စ္ စပီရီ (Norman Robespierre) ႏိုင္ငံေရး သိပၸံပညာရွင္၊ အလြတ္ သတင္းေထာက္တဦး ျဖစ္ၿပီး အေရွ႔ေတာင္အာရွေရးရာကို အထူး အေလးျပဳ ေလ့လာေနသူ ျဖစ္ပါသည္။
REF: ဧရာဝတီ
Posts
0 comments:
Post a Comment