ဗမာေတြ ငတံုး၊ ငအ မဟုတ္ပါ

March 26, 2011

တေလာက ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရး Democr atisation on Myanmar (Burma) ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဒလီ တကၠသုိလ္ ဇခါဟူစိန္ ေကာလိပ္ (Zakir Husain College) မွာ က်င္းပ တ့ဲပြဲကုိ ဦးဇင္းတုိ႔ တက္ေရာက္ခ့ဲၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရ စီ ေဖာ္ေဆာင္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲကုိ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံျခားေရး ဌာနက ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ တကၠသုိလ္ေတြက ပညာရွင္ေတြနဲ႔ ျမန္မာ့ အတုိက္ခံ ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေျပာၾက ဆုိၾကတ့ဲ ပြဲပါ။

ဖိတ္ၾကားျခင္းခံရလုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ အတည္ေပါက္နဲ႔ ၀င္ တက္တာပဲ ဆုိပါေတာ့။ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေၾကာ္ညာ ထားတ့ဲ ပုိစတာ ေလး တခုေတြ႔ရလုိ႔ ေတာ္ေသးတယ္ လုိ႔ပဲ ေအာက္ေမ့မိပါတယ္။ ကုိယ္လုိပဲ ဖိတ္စာ မရတ့ဲ အဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ မနဲမေနာ ပါပဲ။ တခ်ိဳ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဖိတ္စာ မေရာက္ေပမယ့္ သိတယ္ မတက္ဘူးေပါ့။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ သိကုိ မသိတာပါ။

အံ့ၾသစရာ တခုက ဒီဖိတ္စာက ႏိုင္ငံေရးဆုိတာ လူစုၿပီး ပါလီမန္ နားက ပန္းၿခံတခုမွာ ေအာ္ၾက ဟစ္ၾကတာ ေလာက္သိၿပီး တတိယ ႏိုင္ငံ ကူးဖုိ႔ လုပ္ေနတ့ဲ လူတခ်ဳိ႕ စီမွာေတာ့ ေတြ႔ေနရျပန္ေရာ။ ဖိတ္စာ မေရာက္ေပမယ့္ ဒီပြဲကုိေတာ့ျဖင့္ တက္ေရာက္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ထုိင္းဘက္က ဗဟုအဖြဲ႔က ေအာင္ႏိုင္ဦးတုိ႔ လာေရာက္ ေျပာမယ္ ဆုိလုိ႔ပါ။ ဒီအဖြဲ႔ကုိေတာ့ စစ္တပ္နဲ႔ ဆက္ႏြယ္ ေနတယ္လုိ႔ သံသယ ရွိထားတာကုိး။ ျပည္တြင္းက သံဃာေတြကုိ တရား၀င္ ဗီဇာေတြနဲ႔ ေခၚၿပီး သင္တန္း ေတြ ေပးေနတာေတြ သိေနေတာ့ ဧရာမ ႏိုင္ငံေရး ေမွာင္ခုိဂုိဏ္း ႀကီးလုိ႔ သေဘာထားတ့ဲ အဖြဲ႔ပါ။ ဒီလူေတြ ေျပာရင္ေတာ့ ျပည္သူ႔ ဆႏၵေတာ့ ေျပာမွာ မဟုတ္ဘူး၊ စစ္တပ္ ဆႏၵပဲ ေျပာမွာပါ။ ဒါမွမဟုတ္ သခင္ႀကီးေတြ ျဖစ္တ့ဲ အီးယူတုိ႔ အေမရိကန္တုိ႔ရဲ႕ ဆႏၵေတြ ေျပာၾကမွာပါ။

အစည္းေ၀းခန္းမထဲ ေရာက္ေတာ့ ဂုိရွယ္ဆုိတ့ဲလူက ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ေတြကုိ အထီးက်န္ မထားဖုိ႔၊ လက္တြဲ ေခၚဖုိ႔ ေတြ၊ ဆန္ရွင္ ျဖဳတ္ဖုိ႔ေတြ အေတာမသတ္ ေျပာေန ေတာ့တာပါ။ အိႏၵိယက ပညာရွင္ေတြ အကုန္လံုး တီးလံုး တုိက္ညႇိ ထားတ့ဲ အတုိင္း ဆန္ရွင္ျဖဳတ္ဖုိ႔ လူတုိင္းေလာက္ ေျပာၾကတာပါ။ ထူးထူးဆန္းဆန္း အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတ့ဲ အဂတိတရား ေလးပါး အေၾကာင္းနဲ႔ မစႏၵာရဲ႕ ေခါက္ထီးေလး မလံု႔တလံု ၀တၳဳထဲက ဇာတ္လမ္း တခုေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ထုိင္းဘက္က မခင္ဥမၼာ ကေတာ့ သူျဖတ္သန္းခ့ဲတ့ဲ ေတာ္လွန္ေရး အေၾကာင္းေတြ သူ လက္ရွိ လုပ္ေနတာေတြ ေျပာပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ နားေထာင္လုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။ အားလည္း တက္မိပါတယ္။

ခဏေန ေတာ့ မဇၥ်ိမအယ္ဒီတာ ကုိစုိးျမင့္ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီမွာ တကယ့္ကုိ အက်ဳိးနဲေတြ ေျပာေတာ့တာပါပဲ။ ဒီလူေတြ ဆုိတာက ျပည္သူ႔ ဆႏၵေတြ ေျပာရမွာေလ။ သူေျပာတာက ၿပီးခ့ဲတ့ဲ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဟာ ညစ္ပတ္မႈ မတရားမႈေတြ ရွိတာ မွန္ေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္လည္း လက္ရွိ အေျခေနမွာ ဗမာျပည္ ဒီမုိကေရစီေရး အတြက္ အခြင့္အလမ္း တံခါးေပါက္ျဖစ္ ေၾကာင္း။ အေၾကာင္းကေတာ့ လူနည္းစု ေဒသမ်ားတြင္ တုိင္းရင္းသား မ်ားလည္း ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ အႏိုင္ရခ့ဲေၾကာင္း၊ လက္ရွိ ျပည္တြင္း စီးပြားေရး အေျခေနမ်ား အလြန္ ဆုိး၀ါးေနၿပီး အလွ်င္အျမန္ အေရးယူ ေျဖရွင္းဖုိ႔ လုိအပ္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းတ့ဲ။ ဒီစကားေတြ ေျပာခ်င္ရင္ အခု ေနျပည္ေတာ္မွာ က်င္းပေနတ့ဲ လြတ္ေတာ္ထဲမွာ သြားေျပာေပါ့။ ဒီႏိုင္ငံ ကလူေတြ စစ္တပ္နဲ႔ ေပါင္းဖုိ႔ ေျပာတာေတြကုိ ခင္မ်ားတုိ႔ စစ္တပ္ လုပ္ေနတာေတြ နားမလည္လုိ႔ မွားမွား ယြင္းယြင္းေတြ ေျပာေနတာ ဆုိတာကုိ အတုိက္ခံ လုပ္ေနပါတယ္ ဆုိတ့ဲ လူေတြက ေခ်ဖ်က္ ေျပာရမွာေပ့ါ။ မီဒီယာသမား ျဖစ္ေနလို႔ ေဒါနဲ႔ ေမာနဲ႔ မေျပာခ်င္ေနေပ့ါ။ ေၾသာ္… ခက္ပါေရာ။

ေမးခြန္းေတြေမးၾကတ့ဲ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း ကေတာ့ အာေဘာင္ အာရင္း သန္သန္နဲ႔ ကုလား ပညာ ရွင္ေတြ ေျပာတာကုိ ေခ်ဖ်က္ေတာ့တာပဲ။ အခန္းနားမႉး လုပ္တ့ဲ အမ်ိဳးသမီးႀကီးဆုိ မ်က္ႏွာေတြ ပ်က္လုိ႔၊ ဂုိရွယ္ဆုိတ့ဲ လူ ေတာ့ နဖူးနဲ႔ ဆံစပ္ေတြမွာ ေခၽြးေတြမ်ားေတာင္ ျပန္လုိ႔။ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ကပါ သူ႔တင္ျပခ်က္ေတြကုိ ေမးခြန္းထုတ္ ေနတာကုိး ေခၽြးျပန္ ေတာ့တာေပါ့။ ေျပာရရင္ေတာ့ ပြဲႀကီးက လုပ္ပြဲႀကီးပါ။ တေယာက္ႏွစ္ေယာက္က ၀င္ေထာက္လုိက္ တာနဲ႔ အေျခမလွ ျဖစ္သြားတယ္။ ပညာတတ္ေတြ ဆုိေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္သလုိ ခပ္တည္တည္ပဲေပါ့။ ပြဲကမလွေတာ့ ညေန ပုိင္း သတင္း နားေထာင္ေတာ့ ဘယ္ေလဒီယုိ သတင္းဌာနမွ ပါမလာေတာ့ဘူး။

ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရးဆုိတ့ဲ ဧရာမ ေခါင္းစဥ္ႀကီးနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားေရး ဌာနက လူႀကီးေတြ၊ တကၠသုိလ္ အသီး သီးက ပညာရွင္ေတြနဲ႔ လုပ္တ့ဲပြဲ၊ ေငြေတြ အမ်ားႀကီး ကုန္က်တ့ဲပြဲ၊ တုိးတုိး တိတ္တိတ္နဲ႔ ၿပီးသြားရတယ္။ ရြာလည္က ၾကက္ပြဲကမွ အသံ ထြက္လိမ့္အုန္းမယ္။ ေနာက္ရက္ေတာ့ ဦးဇင္းတုိ႔လည္း မသြားေတာ့ဘူး။ ၿပီးၿပီေလ ဘာဆုိဘာမွ မ ဟုတ္တာႀကီး။ ကုိယ္ကၿပီးေပမယ့္ မၿပီးႏိုင္တ့ဲ သူက ရွိလာျပန္တယ္။

ဒီမွာရွိတ့ဲလူေတြ အခမ္းအနားလုပ္တ့ဲ BCRC လုိ႔ေခၚတ့ဲ ဗမာ့ရိပ္သာ ခန္းမမွာ အစည္းေ၀းပြဲ ထပ္လုပ္တာေပ့ါ။ ဒီပြဲလည္း ဖိတ္စာ မေရာက္ပါဘူး။ သြားေတာ့ တက္ရတာေပါ့။ ဇခါဟူစိန္ေကာလိပ္ (Zakir Husain College) မွာ လုပ္တာေတြ ေျပာေနရင္ မခက္ေပဘူးလား။ ထင္တ့ဲ အတုိင္းပဲ ေျပာတာပါပဲ။ ေဒါက္တာတင့္ေဆြ ကေန ဇခါဟူစိန္ေကာလိပ္ (Zakir Husain College) မွာ လုပ္တ့ဲ ပြဲဟာ အိႏၵိယမွာရွိတ့ဲ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အျမင္ေတြကုိ ေျပာၾကတာပါတ့ဲ။ ဒါဟာ ေကာင္းပါ တယ္တ့ဲ က်ေနာ္တုိ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ အျမင္ေတြ သိရတာေပါ့တ့ဲ။ ေနာင္လည္း ဒီလုိပြဲေတြ ဆက္လုပ္ သြားမယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္းႀကီး ကေတာ့ ဇခါဟူစိန္ေကာလိပ္ (Zakir Husain College) မွာ လုပ္တ့ဲပြဲမွာ သူတင္ျပခ်က္ေတြနဲ႔ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အလြဲအမွားေတြကုိ ပရိသတ္ကုိ ျပန္ေျပာျပပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ပညာရွင္ဆုိတာကုိ ေယဘုယ်အားျဖင့္ (၃) မ်ိဳးေလာက္ ခြဲေျပာခ်င္ပါတယ္။ မိမိပညာရပ္ကုိ ေလးစားၿပီး အမွန္တုိင္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားတ့ဲ ပညာရွင္၊ မိမိပညာကုိ အမွန္တုိင္း မေျပာမဆုိဘဲ လိမ္ညာၿပီး အမွားကုိေျပာၿပီး နာမည္ ေရာင္းစားတ့ဲ ပညာရွင္၊ သိေပမယ့္ ဘာမွမေျပာဘဲ ဆြံ႔အေနတ့ဲ ပညာရွင္ေတြပါပဲ။ ပထမ အမ်ိဳးစားကေတာ့ အိႏၵိယႏိုင္ငံ က အမၾတာဆင္း တုိ႔လုိ လူမ်ိဳးေတြပါ။ ဒုတိယ အမ်ိဳးစားကေတာ့ အစည္းေ၀းေတြမွာ ကုိယ့္စကားနဲ႔ကုိ ေျပာၿပီး မဟုတ္ မမွန္တာေတြ ဆုိတာ သိၿပီး ေမးခြန္းေတြ တက္လာတ့ဲအခါ ေခြ်းျပန္တတ္တ့ဲ ဂုိရွယ္တုိ႔လုိ လူမ်ိဳးပါ။ ေနာက္တမ်ိဳးကေတာ့ ေဖ့ဘုတ္ေတြမွာ ဘာမွ မေျပာမဆုိ ေနႏိုင္ၾကတ့ဲ ျမန္မာျပည္က မဟာ ပညာရွင္ႀကီးေတြပါ။

အဲဒီမွာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ထဲက ေက်ာင္းသားတေယာက္က ခင္မ်ားတုိ႔ NGO ေတြလုပ္တ့ဲ ႏိုင္ငံေရးေနာက္ လုိက္မွာလား၊ ေဒၚစု လုပ္တ့ဲ ႏိုင္ငံေရးေနာက္ လုိက္မွာလားဆုိၿပီး ေမးခြန္း ထုတ္ပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ငတ္ငတ္ ျပတ္ျပတ္ ေဒၚစု ေနာက္ပဲ လုိက္မယ္လုိ႔ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ခပ္တင္းတင္းကုိ ေျပာေတာ့တာပါ။

ထုိင္းဘက္က မခင္ဥမၼာကေတာ့ သူတို႔က ျပည္တြင္းမွာ လုပ္ေနတ့ဲ အီးဂရက္က ေန၀င္းေမာင္တုိ႔၊ ေဒါက္တာ ခင္ေဇာ္၀င္း တုိ႔နဲ႔ လုိင္းမတူပါဘူးလုိ႔ ေျပာလာ ေတာ့တယ္။ ဦးဇင္းလည္း အခုလုိ ေျပာလာေတာ့ တခု ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းက ေန၀င္းေမာင္တုိ႔ အီးေမးေတြနဲ႔ အတူ ျပည္ပမွာရွိတ့ဲ အဖြဲ႔စည္းေတြကုိ ေထာက္ပံ့ေနတ့ဲ NGO ေတြရဲ႕ အီးေမးေတြပါတ့ဲ ေဖာ္၀ါဒ့္ေမးေတြ ဦးဇင္းတုိ႔ဆီမွာ ေရာက္လာတယ္။ NGO ေတြရဲ႕ အေထာက္ပံ့ေတြနဲ႔ အလုပ္ လုပ္ရင္ေတာ့ ဒီကေရွ႕ သတိႀကီးႀကီးထားၿပီး မ်က္စိႀကီး၊ နားႀကီးနဲ႔ အလုပ္ လုပ္ၾကပါလုိ႔ သတိေပးခ့ဲပါတယ္။ အခုပဲ လမ္းခြဲဖို႔ ေျပာေနတာကုိ ေထာက္ဆ ၾကည့္ေပေတာ့လုိ႔ ေျပာျဖစ္ခ့ဲပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆုိတာ ျပည္သူ႔ဆႏၵကုိ ေဆာင္႐ြက္ေပးတာပါ။ ျပည္သူေတြဟာ လက္ရွိ အုပ္ခ်ဳပ္ သူေတြကုိ မလုိခ်င္ ေတာ့ပါဘူး။ လက္ရွိ စစ္အာဏာရွင္ ေတြဟာ ၈၈ မွာ ေက်ာင္းသားေတြကို သတ္တယ္၊ ၂၀၀၇ မွာ ဘုန္းႀကီးေတြကုိ သတ္တယ္။ နာဂစ္မွာ ျပည္သူေတြ ဒုကၡ ေရာက္ေနတာေတြကုိ အကူညီ မေပးတ့ဲအျပင္ လာကူညီတ့ဲ လူေတြကုိ ျပႆနာ ရွာတယ္၊ ကူညီခြင့္ မေပးဘူး၊ ႏိုင္ငံတကာက လႉတ့ဲ ေငြေတြကုိ ျဖတ္ယူတယ္။ ေျပာမကုန္ ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ယုတ္မာတ့ဲ ဒီအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကုိ ျပည္သူေတြ အလုိ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒီလူေတြကုိ နိဂံုးကမၸတ္ အဆံုးသတ္တ့ဲေန႔ကုိ ေရာက္ခ်င္ေနၿပီ။

အီးယူတုိ႔၊ အေမရိကားတုိ႔ကလည္း သူတို႔ ဒဏ္ခတ္အေရးယူ ထားတ့ဲ ဆန္ရွင္ကုိ ျပန္ျဖဳတ္ ခ်င္ေနၿပီ။ စစ္တပ္ရဲ႕ လြတ္ ေတာ္ထဲမွာ ၀င္ပလူး ခ်င္ေနၿပီ။ လြတ္ေတာ္ထဲမွာ သူ႔လူေတြ (proxy) ေရာက္ေနၿပီ ဆုိေတာ့ ဒီနွစ္ထဲမွာ ပုိၿပီး သိသိသာ သာ ေျပာလာတယ္၊ လုပ္လာတယ္။ ဇခါဟူစိန္ ေကာလိပ္ (Zakir Husain College) မွာ လုပ္တ့ဲပြဲဟာ အိႏၵိယနဲ႔ အေမရိကန္ ေပါင္းၿပီး ဆန္ရွင္ျဖဳတ္ဖုိ႔ ေျပာၾက ဆုိၾကတ့ဲ ပြဲပါ။ ျမန္မာ အတုိက္ခံေတြကုိ ဒီပြဲမွာ စကားေျပာခုိင္းတာ အေမရိကန္ပဲ လုပ္ႏိုင္တာပါ။

ျမန္မာ့အေရးကုိ ေပါ့ေပါ့ေတြးၿပီး စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ပ်က္ျပားေနတဲ့ ေတာ္လွန္ေရး သမားေတြ၊ ခပ္ညံ့ညံ့ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ မ လိမ့္တပတ္ ၀င္ကစားတ့ဲ အီးယူနဲ႔ အေမရိကန္ေတြဟာ ေပါေတာေတာ ေၾကာင္ေၾကာင္ေတြလုိ႔ ျမန္မာ ျပည္သူေတြက ျမင္တတ္ပါတယ္။ ျမန္မာ စကားပံုမွာ အေပြးျမင္ အပင္သိ ဆုိသလို လယ္ျပင္ဆင္သြား အထင္အရွား ျမင္ပါတယ္္၊ စကားတခြန္း ဟလုိက္တာနဲ႔ အူဘယ္နွစ္ေခြ ရွိတယ္ဆုိတာ သိတယ္၊ ဗမာစကားပံုေတြကုိ ၾကည့္ရင္ ျမန္မာေတြဟာ ေရွးအစဥ္လာ ကတည္းက အသိဉာဏ္ ကိစၥမွာ ငတံုး ငအေတြ မဟုတ္ဘူး ဆုိတာ လုပ္စား ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ ႏိုင္ငံႀကီးသားေတြကုိ ေျပာလုိက္ ခ်င္ပါတယ္။

အရွင္ပညာေဇာတ (ေဒလီ)

၂၅၊ ၃၊ ၂၀၁၁

Ref: ေန႔သစ္္