'ဥပေစၦဒကံနဲ႔ ေသရမယ့္ဇာတာ ပါေတာ့လည္း ဘယ္တတ္ႏုိင္ပါ့မတုန္း'

ထြန္းထြန္း
ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္
(ေရႊညဝါဆရာေတာ္ အင္တာဗ်ဴး)

ေက်ာင္းတိုက္မွ ဖယ္ရွားရန္ ဖိအားေပးခံေနရသည့္ ေရႊညဝါဆရာေတာ္ ဦးပညာသီဟ မွာ ၁၉၈၈ အေရးအခင္း ကာလအတြင္း စတင္ဘာ ၁၇ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကုန္သြယ္ေရး႐ံုး အေပၚထပ္တြင္ လူထုႀကီး၏ ဝိုင္းဝန္း ညွပ္ပိတ္ မႈကို ခံေနရသည့္ စစ္ သား (၁၂) ေယာက္အား ကယ္ထုတ္ေပးခဲ့သည့္ ကိုယ္ေတာ္တပါး ျဖစ္သည္။

ႏွစ္ဖက္အထိအခိုက္ မရွိေစရန္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းေရးအတြက္ ရည္ရြယ္၍ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူ ဆရာေတာ္မွာ ယင္းစစ္သား မ်ား အား သံဃာဟန္ေဆာင္ေစ၍ ေခၚထုတ္ခဲ့ၿပီး ယင္းကာလ စစ္တပ္ အထိုင္ခ်ရာ ေအာင္ဆန္းကြင္း သို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ရသည္ဟု သိ ရသည္။

ကုန္သြယ္ေရး႐ံုး အျဖစ္အပ်က္အတြင္း စစ္သားမ်ားအား ကူညီခဲ့ပံုမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆရာေတာ္အား မဇၥ်ိမ သတင္းေထာက္ ထြန္းထြန္းက ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားပါသည္။


၈၈ အေရးအခင္းတုန္းက အရွင္ဘုရား ကုန္သြယ္ေရး႐ံုးမွာ စစ္သားေတြကို ကယ္ခဲ့တယ္လို႔ ၾကားပါတယ္။ အဲဒီကိစၥ ေသခ်ာ ေအာင္လို႔ တပည့္ေတာ္ ေမးၾကည့္တာပါ ဘုရား။

“ဟုတ္တယ္ေလ။ ျပည္သူနဲ႔ တပ္ၾကားမွာ ဘယ္သူ႔ဘက္ကအေနနဲ႔ ေသေၾကပ်က္စီးမွာစိုးလို႔ ဘုန္းႀကီးနဲ႔ ဘုန္းႀကီး သံဃာေတြ အကုန္လံုးက ၾကားက ဝင္ျဖန္ေျဖေပးတာေလ။ ဝင္ျဖန္ေျဖၿပီးေတာ့ သူတို႔တပ္ေတြကို သူတုိ႔ ျပည္သူေတြ၊ ေအာက္က လူထုေတြ မသိေအာင္ သဃၤန္းႀကိဳ၊ သဃၤန္းၾကားထဲ ပတ္ျပဳ၊ ေခါင္းရိတ္၊ သဃၤန္းပတ္ေခၚသြားၿပီး ေအာင္ဆန္းကြင္းထဲ သြားအပ္ထားတာ”

အဲဒီတုန္းက စစ္သား ဘယ္ႏွေယာက္ရွိသလဲ ဘုရား။

“အမ်ားႀကီးေပါ့”

အဲဒီတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေျပာျပပါလား ဘုရား။ လူထုက သူတုိ႔ကို ဘာလို႔ ေဒါသထြက္သလဲ၊ ဘယ္လိုျဖစ္သလဲဆိုတာ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အရွင္ဘုရားတို႔ ဘယ္လို တက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရသလဲဆိုတာ။

“သူတို႔က ကုန္သြယ္ေရး႐ုံးအေပၚကေန စီးထားတာေလ။ လက္နက္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထား တာေလ။ ေအာက္ကလည္း လူထုက ပုရြက္ဆိတ္အံုႀကီးလိုပဲေလ။ အဲဒီအေျခအေန တင္းမာမႈေတြကို ဘုန္းၾကီးက ေရႊတိဂံုဘုရားမွာ အထိုင္ခ် ေတာ့… ဟို အေၾကာင္း ၾကားေတာ့ ဘုန္းၾကီးက သြားၿပီးေတာ့ အဲဒီ႐ံုး ေပၚကို တက္လုိ႔ေတာင္ မၿပီးေသးဘူး လူထုေတြက ေနာက္ကေနၿပီးေတာ့ က်ဳပ္တို႔ ေတာင္မွ မလိုလားတဲ့ စကားသံေတြနဲ႔ ေအာ္ေသးတယ္ေလ”

မလိုလားဘူးဆိုတာ ဘယ္လိုေအာ္တာပါလဲ ဘုရား။

“ေၾသာ္...မလိုလားဘူးဆုိတာ က်ဳပ္တို႔က ျဖန္ေျဖဖို႔၊ ဒုကၡမေရာက္ဖို႔၊ ေသေၾကမပ်က္စီးဖုိ႔၊ ေသြးေခ်ာင္းမစီးဖို႔ အတြက္ ျပည္သူ ေတြလည္း ေတာင္းပန္၊ ေတာင္းပန္ရင္း အဲဒီအေပၚလည္း တက္သြားဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို႔ကို အထင္လြဲတာေပါ့ဗ်။ တပ္ဘက္က လို လို၊ သစၥာေဖာက္လိုလို ဘာလိုလို အထင္လြဲတာေပါ့”

တက္သြားေတာ့ အရင္ဆံုး ဘယ္လိုေတြ႔ရသလဲ ဘုရား။

“တက္သြားေတာ့ မတက္ခဲ့နဲ႔ ေျပာတာေပ့ါဗ်။ ေလာင္ခ်ာႀကီးေတြ၊ ေသနတ္ႀကီးေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထားတာေပါ့ဗ်။ မင္းတို႔ကို ရန္လုပ္ဖို႔ တက္လာတာ မဟုတ္ဘူးလို႔။ မင္းတို႔လည္းပဲ ျပည္သူၾကားက တပ္သားေတြပဲလို႔။ ျပည္သူ ေမြးထားတာ လို႔။ အဲဒါမွ မင္းတို႔ လူလို နားမလည္ရင္လည္း ပစ္ခ်လိုက္ကြာလို႔။ သိပ္ေတာ့ မင္းတို႔ကိုလည္း ငါက မေၾကာက္လို႔ တက္လာတာေပါ့ကြာလို႔။ မင္းတို႔ ကို ရန္လုပ္ဖို႔ တက္လာတာ မဟုတ္ဘူးေလကြာ။ တို႔လက္ထဲ ဘာပါလို႔တုန္းလို႔”

“ေအာက္မွာ ျပည္သူေတြက ပုရြက္ဆိတ္အံုႀကီးလို ျဖစ္ေနတာ မင္းတို႔ ဘာလုပ္မလဲ၊ ပစ္မွာလား။ တက္လာရင္ေတာ့ ပစ္မွာ။ ေအး မတက္ေအာင္ ငါတို႔ လုပ္ေပးမယ္။ မင္းတို႔လည္း မပစ္နဲ႔ေပါ့။ ဒီလိုေျပာရ တာေပါ့ဗ်”

အဲဒီတုန္းက သူတို႔ကေကာ ဘာျပန္ေျပာသလဲ ဘုရား။

“ေနာက္က်ေတာ့ ျဖန္ေျဖေရးတရား ေဟာတာေပါ့ဗ်ာ။ ေရႊျပည္ေအးတရားေပါ့၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတရားေလး ဘာေလး ေျပာဆိုၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔ကို က်ဳပ္တို႔ သြားရမယ့္ေနရာ၊ သြားလိုတဲ့ေနရာကို ရေအာင္ ကဲ့ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေဖးေပါက္က ခင္ဗ်ားတို႔ အသြင္ သဏၭာန္တူ ပံုစံလုပ္ၿပီးေတာ့ ထုတ္ေပးမယ္ဆိုၿပီး က်ဳပ္ရဲ႕ လက္ေအာက္ကိုယ္ေတာ္ေတြကို အျမန္ဆံုး ေခါင္းရိတ္သင့္တဲ့ ရိတ္ေပး၊ သဃၤန္းပတ္သင့္တဲ့သူ၊ ေခါင္းရိတ္ဖို႔ အခ်ိန္မရတဲ့သူကို သဃၤန္းေခါင္းၿမီးခ်ဳံ ၿပီးေတာ့ ထုတ္ေပးရတာေပါ့။ အဲဒီတုန္းက တပ္မေတာ္ ဗ်ဴဟာမႉး ေအာင္ဆန္းကြင္းမွာ အထိုင္ခ်တယ္။ အဲဒီကို သြားအပ္လိုက္တာ။ က်ဳပ္ရဲ႕ မွတ္တမ္းစာအုပ္ေတြက မရွိေတာ့ဘူးေလဗ်ာ။ အဲဒီတုန္းက အဖမ္းခံရေတာ့ သူတုိ႔ပဲ သိမ္းသြားတာ”

ဒါဆိုရင္ သူတို႔ကို ေအာင္ဆန္းကြင္းမွာ သြားအပ္လိုက္တာေပါ့ ဘုရား။

“သြားအပ္လိုက္တာေပါ့။ ဘယ္ႏွေယာက္ အပ္တယ္၊ လက္ခံရရွိတယ္၊ လက္မွတ္ေတြ ဘာေတြလည္း ဘယ္ရွိေတာ့ မလဲဗ်။ အဖမ္းခံရေတာ့ အကုန္ပါသြားတာေပါ့။ ခင္ဗ်ားတို႔ Press ေတြက ေရးတယ္ ဆုိရင္လည္းပဲ က်ဳပ္တို႔ကို မလိုလားအပ္တဲ့ ခ်ဲ႕ကားမႈေတြ မပါဘဲနဲ႔ေပါ့ေလ။ အဲဒီတုန္းက ျပည္သူနဲ႔ အရပ္သားနဲ႔ တပ္သားၾကားမွာ ၾကားဝင္ၿပီး ျဖန္ေျဖခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕အစ ပံုေဖာ္ခဲ့တယ္ေလ က်ဳပ္။


အဲဒီတုန္းက အေပၚမွာ ေနေနတဲ့စစ္သားေတြကို ျပည္သူေတြက ဘာေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ေနတာလဲ ဘုရား။

“အာ…ကုန္သြယ္ေရးအေရးအခင္းက က်ဳပ္တို႔က ေနာက္မွ ေရာက္သြားတာေလ။ တင္းမာမႈေတြ ျဖစ္ေနမွ ေရာက္ သြားတာေလ။

သူတို႔ကေကာ ပစ္ခတ္မႈေတြ ရွိေနလား ဘုရား။

“မရွိပါဘူး အဲဒီတုန္းက။ ပစ္မယ့္ဆဲဆဲႀကီး ျဖစ္ေနတာ။ အထက္အမိန္႔ေပးလိုက္ရင္ေတာ့ ေဆာ္ၿပီေပါ့။ ေဆာ္ရင္ ေတာ့လည္း အဲဒီမွာ ပိုးလို႔ပက္လက္ေတြ ေသကုန္ၿပီ။ က်န္တဲ့သူေတြလည္း ေျပးမွာေပါ့ဗ်။ မပစ္ေသးတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေအာက္ကေနၿပီး နင္လား၊ ငါလားနဲ႔ ဆဲဆိုေနၾကတာ။ အဲဒီလို အဲဒီလို။ အထက္ကသာ အမိန္႔ေပးလိုက္ရင္ ၿပီးၿပီေပါ့”

အရွင္ဘုရားကိုေကာ သပိတ္ေကာ္မတီကေန အကူအညီေတာင္းတာလား ဘုရား။

“သတင္းေတြက လာပို႔တာေလဗ်ာ။ က်ဳပ္တို႔မွာလည္း အဲဒီတုန္းက ဒီလို ဟမ္းဖုန္းေတြ ဘာေတြ မရွိေပမယ့္ ေျချမန္ တပ္သား ေတြ၊ ေျချမန္ကိုယ္ေတာ္ေတြ၊ ေနာက္ အက်ဳိးလိုလားတဲ့သူ တခ်ဳိ႕ကလည္း ဒီလို တရားမဝင္နဲ႔ ဖုန္းတခု ေပးထားတယ္။ အဲဒီ တုန္းက ဟမ္းဖုန္းက မရွိေသးတာကိုး။ အဲဒီလို အဲဒီလို။ အေၾကာင္းၾကားေတာ့ သြားရတာေပါ့။ ဆက္သြယ္မႈေတြ ဘာေတြေလ”

“အဲဒီတုန္းကလည္း က်ဳပ္တို႔ကလည္းဗ်ာ… အသက္က ၂၃ ႏွစ္စြန္းစြန္းပဲ ရွိေသးတာ။ မေၾကာက္မရြံ႕နဲ႔ ဒီလုိပဲ အခု Trader ေပါ့ဗ်ာ။ ပပဝင္း႐ံုနား ဟိုဘက္ကဆို ရဲရင့္႐ံုေပါ့။ ဟိုဘက္ကဆို ဘူတာ႐ံုေပါ့။ အဲဒီေနရာမွာ၊ ေလးပြင့္ဆုိင္ေတြမွာလည္း က်ဳပ္တို႔ ဝင္ရွင္းရတာပဲ… ဒီလိုပဲ။ မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ၊ မပစ္ပါနဲ႔ဗ်ာ…ဒီလိုပဲ ေျပာရတာ။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေယာင္ ကန္းကန္းနဲ႔ အဲဒီလို ကယ္ဆယ္ေရး ေတြနဲ႔၊ တပ္နဲ႔ ျပည္သူအၾကား ျဖန္႔ေျဖရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အာဏာသိမ္းသြားၿပီး ဘုမသိ ဘမသိနဲ႔ အဖမ္းခံရတာေလ။ ၿပီးသြား တာပဲ။ က်ဳပ္ရဲ႕ ၈၈ ႏုိင္ငံေရးသမိုင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကေတာ့ အဲဒါပဲ။ ရွင္းတယ္ေနာ္”

ခုခ်ိန္ စစ္တပ္က ပစ္မယ္ခတ္မယ္၊ အဲဒီလိုလုပ္မယ္ ဆိုရင္ေကာ အရွင္ဘုရားစိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုဆႏၵ ရွိပါသလဲ ဘုရား။

“ဟား ဟား ဟား ဟား။ ခင္ဗ်ား တကယ့္အေရးမွ မေရာက္ေသးတာ။ က်ဳပ္ကလည္း မပစ္ေသးခင္ေတာ့ လုပ္မယ္၊ ခ်မယ္ပဲ ျပန္ေျဖမွာေပါ့ဗ်။ ခ်မယ္ဆိုတာက ျဖန္ေျဖေရး လုပ္ငန္းကို လုပ္မွာေပါ့ဗ်။ အကယ္၍မွ ကံဆိုးလို႔ ဥပေစၦဒကံနဲ႔ ရင္ဘက္ပြင့္ၿပီး ေသရမယ့္ဇာတာပါေတာ့လည္း ဘယ္တတ္ႏုိင္ပါ့မတုန္းဗ်။ က်ဳပ္လည္းပဲ အလုပ္တခု လုပ္မယ္ဆုိရင္ ေဗဒင္ေလးဘာေလး ေသေသခ်ာခ်ာ၊ က်က်နန ေမးျပဳၿပီး တြက္ၾကည့္ရေသးတယ္။ ေသႏုိင္သလား၊ ေထာင္က်ႏုိင္သလားဆိုတာ၊ အဲဒီလုိေလး ေမးျမန္းၿပီးမွ လုပ္ရတယ္”

“အခုေတာင္ က်ဳပ္က ေမးထားေသးတယ္။ ဇာတာနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ၊ က်က်နန ေမးထားတယ္။ ၁၆ ရက္ေန႔ ညေန ၅ နာရီ ဒီဘက္ကို လက္မေထာင္လို႔ ရၿပီတဲ့။ အဆိုးေတြက လြတ္သြားၿပီတဲ့။ က်ဳပ္ ေမးေနက်ပုဂၢိဳလ္ကို ေမးထားတာ”

အခု ေလာေလာဆယ္ေကာ အေျခအေန ဘယ္လိုရွိပါသလဲ ဘုရား။

“က်ဳပ္ေနရာ က်ဳပ္ေနၿပီး က်ဳပ္သာသနာျပဳလုပ္ငန္း ယႏၲရားေတြ ပံုမွန္ လည္ပတ္ေနတယ္ေလ။ သက္ဝင္ လႈပ္ရွား ေနတယ္ေလ။ အဲဒါမွ မေက်နပ္လို႔ အဓမၼနည္းနဲ႔ သံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့လည္း လာခဲ့ေပါ့ဗ်ာ။ မေၾကာက္လို႔ကို စည္းဝုိင္း ထဲမွာကို က်ဳပ္က ေျပာင္ ေျပာင္တင္းတင္း တြယ္ေနတာေလ။ က်ဳပ္ မွန္ေနသေရြ႔ မေၾကာက္ဘူး။ က်ဳပ္မွားရင္ေတာ့ ေၾကာက္ရမွာေပါ့ဗ်”

“က်ဳပ္က တရားဥပေဒလည္း ခ်ဳိးေဖာက္ထားတာ မဟုတ္ဘူး။ ရာဇဝတ္မႈလည္း က်ဴးလြန္တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံေတာ္ ပုန္ကန္တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ အၾကမ္းဖက္တာလည္း မဟုတ္ဘူး”

Ref: မဇၥ်ိမ