စစ္ရဲ႕သားေကာင္မွာ လူေတြခ်ည္းမဟုတ္၊ တိရစၧာန္ေတြလည္းပါ

ဂ်င္အင္ဒရူး
ဇူလုိင္လ ၂၇ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္

ကရင္ျပည္နယ္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားတြင္ျဖစ္ပြားေနသည့္ စစ္ပြဲမ်ားသည္ ကရင္ျပည္သူမ်ားကိုေဘးဒုကၡအႏၲရာယ္ က်ေရာက္ေစ သည္သာမက ေဒသတြင္းရွိ ေတာ႐ိုင္း တိရစၧာန္မ်ားကိုလည္း တိုးျမႇင့္ၿခိမ္းေျခာက္ လာေနေၾကာင္း ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး အစီရင္ခံစာအသစ္ တေစာင္ကဆိုသည္။

ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး (ေကအန္ယူ)က သဘာဝ ေဘးမဲ့ေတာအျဖစ္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္က သတ္မွတ္ခဲ့ေသာ မဲကသာ ေတာႀကီး အတြင္း ဆင္႐ိုင္းေကာင္ေရသည္ ခန္႔မွန္းေျခ ၁၅ ေကာင္အထိ က်ဆင္းသြားခဲ့သည္ဟု ကရင္ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးႏွင့္ လူမႈလႈပ္ရွားမႈကြန္ရက္ Karen Environmental and Social Action Network (KESAN) က ဂ်ဴလိုင္လ ၂၅ ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္ ခဲ့ေသာ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

အဆုိပါေဘးမဲ့ေတာအတြင္း ေနထုိင္ၾကသည့္ ေနာက္ထပ္ တိရစၧာန္မ်ဳိးစိတ္ေပါင္း ၆ဝ ခန္႔အနက္ သံုးပံုတပံုခန္႔မွာ မ်ဳိးတံုး ေပ်ာက္ကြယ္ ေတာ့မည့္ အႏၲရာယ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီဟုလည္း အဆိုပါအစီရင္ခံစာတြင္ ေရးသားထားသည္။

မဲကသာ ေဘးမဲ့ေတာသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံသဘာဝ ေတာ႐ိုင္း တိရစၧာန္ ဥယ်ာဥ္ႏွင့္ ထိစပ္တည္ရွိၿပီး အက်ယ္အဝန္း အားျဖင့္ ၁၅၆ စတုရန္းကီလိုမီတာရွိသည္။ ကရင္ႏွင့္ ျမန္မာ စစ္တပ္မ်ား တိုက္ပြဲျဖစ္လွ်င္ ထြက္ေျပးႏိုင္ရန္ အတြက္ျမန္မာဘက္ျခမ္းမွ ရြာသား မ်ားသည္ အၿမဲအသင့္ျပင္ထားၾကရၿပီး သူတို႔သည္ မၾကာခဏပင္ ျပည္တြင္း ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္သူ ရြာပုန္းရြာေရွာင္ဒုကၡသည္မ်ား အျဖစ္ က်ေရာက္ၾကရသည္ဟုလည္း အဆိုပါ အစီရင္ခံစာတြင္ေရးသားထားသည္။

အေတာမသတ္ ျဖစ္ပြားေနေသာ တိုက္ပြဲမ်ားသည္ ဆင္႐ိုင္းေကာင္ေရႏွင့္ အျခား တိရစၧာန္မ်ဳိးစိတ္မ်ား ေလ်ာ့နည္း က်ဆင္း ေနရျခင္း၏ တခုတည္းေသာ အေၾကာင္း မဟုတ္ပါဟုလည္း ကီဆန္ အစီရင္ခံစာကဆိုသည္။ အမဲလိုက္ျခင္း၊ သတၱဳတူးေဖာ္ျခင္း၊ တရားမဝင္ သစ္ခုတ္လွဲျခင္း၊ ေတာျပဳန္းေစျခင္းတို႔သည္လည္း အဓိကၿခိမ္းေျခာက္ေနသည့္ အခ်က္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

ရွားပါး တိရစၧာတမ်ဳိးျဖစ္သည့္ ဆူမားထရားၾကံ႕ ဆုိလွ်င္ ယခုအခါ လံုးဝေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္ ဟုလည္း ဆိုသည္။ အျခား မ်ဳိးတံုးေပ်ာက္ကြယ္မည့္ အႏၲရာယ္ရွိသည့္ မ်ဳိးစိတ္မ်ားမွာ ႏို႔တိုက္သတၱဝါ ၂၂ မ်ဳိး၊ ငွက္မ်ဳိးစိတ္ ၂၃ ခု၊ တြားသြားသတၱဝါ ၈ မ်ဳိးႏွင့္ ကုန္းေန၊ေရေန သတၱဝါ ၅ မ်ဳိးတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။

အႏၲရာယ္ အရွိဆံုး အျခားမ်ဳိးစိတ္မ်ားမွာ က်ား၊ အစက္အေျပာက္မ်ားပါ က်ားသစ္တုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္ဟု ကီဆန္ အစီရင္ခံစာက ေျမျမႇဳပ္မိုင္းေၾကာင့္ ေသဆံုးေနေသာ အရြယ္ေရာက္ၿပီး က်ားသစ္တေကာင္၏ ဓါတ္ပံုႏွင့္ အတူ ေဖာ္ျပေရးသားထားသည္။

ကီဆန္ အစီရင္ခံစာကို ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး ပညာရွင္မ်ား၊ ကရင္ရြာသားမ်ား ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ေမလမွ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလအထိ ကြင္းဆင္းေလ့လာ ျပဳစုခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ေဒသတြင္း တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားေနျခင္းေၾကာင့္ သူတုိ႔၏ ေလ့လာသုေတသနလုပ္ငန္းမ်ား အေႏွာင့္အယွက္ အဟန္႔ အတား ျဖစ္ခဲ့ ရသည္။ “ ေဒသတြင္းလံုၿခံဳမႈ မရွိျခင္းေၾကာင့္ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ေလ့လာျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး အန္ဂ်ီအိုမ်ား၏ ဆန္းစစ္ ေလ့လာျခင္း လုပ္ငန္းမ်ား ကဲ့သို႔ေသာ ျပင္ပမွ ဝင္ေရာက္ စူးစမ္းေလ့လာျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားကို အထူး တလည္ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစခဲ့သည္" ဟု အစီရင္ခံစာတြင္ေရးသားထားသည္။

သစ္ေတာႏွင့္ သဘာဝသယံဇာတ ထိန္းသိမ္းေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ တတ္စြမ္းသမွ် ေဆာင္ရြက္ၾကပါရန္လည္း ကီဆန္ အစီရင္ခံစာက ေဒသခံကရင္ျပည္သူမ်ားကို တိုက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္ထားသည္။

“ (ကရင္ယဥ္ေက်းမႈကဲ့သို႔ေသာ) ဇီဝမ်ဳိးစံုလင္မႈသည္ အေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္ေပၚေရးအတြက္ ျပင္ပႏိုင္ငံတကာမွ ေဆာင္ရြက္ ေပးမည့္သူမ်ား ေရာက္ရွိလာသည္အထိ ေစာင့္ဆိုင္း မေနႏိုင္ပါ ” ဟု အစီရင္ခံစာက ဆိုသည္။

“ သစ္ေတာမ်ား ထိန္းသိမ္းရန္ႏွင့္ ဇီဝမ်ဳိးစံုလင္မႈကို ထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ ေဒသခံ ျပည္သူမ်ား အေနႏွင့္ သူတို႔ တတ္စြမ္းသမွ် ပါဝင္ လုပ္ကိုင္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ လုပ္ကိုင္ျခင္း မရွိပါက သစ္ထုတ္ျခင္း၊ ဆည္မ်ား တည္ေဆာက္ျခင္းႏွင့္ အျခား စက္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားက သယံဇာတ ထုတ္ယူမႈမ်ားေၾကာင့္ ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးရေတာ့မည္ ” ဟု အစီရင္ခံစာတြင္ ေရးသားထားသည္။

အစီရင္ခံစာ ျပဳစုရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ "ေဒသခံ တုိင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔ မိ႐ိုးဖလာ သိရွိထား
ေသာ အသိပညာမ်ားျဖင့္ သစ္ေတာမ်ားကို ကယ္တင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းျခင္းသည္ မိမိတို႔နိစၥဓူဝ လုပ္ေဆာင္ေနရေသာ ရွင္သန္ ေရးအတြက္ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ားႏွင့္ အတူတူပဲဆိုသည္ကို သူတို႔အား ျပသရန္ပင္ျဖစ္သည္ ” ဟု အစီရင္ခံစာတြင္ ဆိုထားသည္။

အစီရင္ခံစာကို သုေတသန ရလဒ္မ်ားျဖင့္ ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံျပဳ ေရးသားထားျခင္း ျဖစ္ၿပီး စစ္ပြဲကို အဆံုးသတ္ ၾကရန္ လည္း အႀကံျပဳခ်က္အျဖစ္ ေရးသားထားသည္။ သစ္ေတာမ်ားကို ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးေစသည့္ သစ္ထုတ္ျခင္း၊ သတၱဳတူးေဖာ္ျခင္း၊ ရာဘာပင္ စိုက္ပ်ဳိးျခင္းမ်ားကို မျပဳလုပ္ၾကရန္ႏွင့္ အမဲလိုက္ျခင္းကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ တားျမစ္သည့္ ဥပေဒမ်ား ျပ႒ာန္း ကာကြယ္ၾကပါရန္လည္း အဆုိပါအစီရင္ခံစာက တိုက္တြန္း အၾကံျပဳထားသည္။

Ref: မဇၥ်ိမ