ဘယ္သူအာဏာပိုင္လဲ

လူထုစိန္ဝင္း

Saturday, 17 September 2011

အာဏာပိုင္မ်ား၊ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ဆိုတဲ့ စကားဟာ ျမန္မာစကားမွာ အေတာ္ တြင္တြင္ က်ယ္က်ယ္ သံုးစြဲ ေနၾကတဲ့ စကားမ်ား ျဖစ္တယ္။ အစိုးရ ဌာနဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ အစိုးရ ၀န္ထမ္းေတြကို ရည္ၫႊန္း ေျပာဆုိ ၾကတာပါ။

တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔
တစ္ပါတီ တစ္ဖြဲ႔တစ္စည္းက အာဏာ သံုးရပ္စလံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီး တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ ျပန္တမ္းမ်ားနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ ေအာက္မွာေတာ့ ဒီ အသံုးအႏႈန္းမ်ားဟာ ေလ်ာ္ကန္ သင့္ျမတ္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒေတြ၊ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ေတြလို ဒီမိုကေရစီ ျပယုဂ္ေတြ အစံုအလင္နဲ႔ အစိုးရမ်ဳိး လက္ထက္မွာေတာ့ ဒီအသံုးအႏႈန္း ေတြဟာ ဆီေလ်ာ္ အပ္စပ္ျခင္း မရွိေတာ့လို႔ မသံုးသင့္ေတာ့ဘူး။ သက္ဆုိင္ရာ ဌာနမ်ား၊ အစိုးရ ၀န္ထမ္းမ်ား ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ အစားထိုး သံုးစြဲ သင့္ၾကတယ္။

ေဖ်ာက္ဖို႔ခက္ေပမယ့္
ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ေလာက္ ပါးစပ္ထဲမွာစြဲေနတာေတြမို႔ ႐ုတ္တရက္ ေဖ်ာက္ဖို႔ ခက္တာ မွန္ေပမယ့္ ေန႔စဥ္ တဖြဖြ ေျပာေနၾကတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔နည္းနည္းမွ မအပ္စပ္ပါဘူး။ ေပ်ာက္ေအာင္ ေဖ်ာက္ရပါလိမ့္မယ္။ အာဏာပိုင္ ဆိုတဲ့ စကားဟာ ကိုလိုနီေခတ္မွာ အေတာ္ေလး သံုးစြဲၾကတယ္။ အထူး အာဏာရ ရာဇ၀တ္ တရားသူႀကီးတုိ႔ အထူး အာဏာရ ေငြဓားလြယ္ဆုရ သူႀကီးမင္းတုိ႔ စသျဖင့္ သံုးၾကတယ္။ ၿမိဳ႕အုပ္မင္း ႐ံုးထိုင္လို႔ သူႀကီးမရွိတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ေလးေတြမွာေတာ့ အရပ္ထဲက လူ႐ိုေသ ရွင္႐ိုေသပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေရြးၿပီး သမာဓိ ၿမိဳ႕၀န္မင္းတို႔၊ အထူး အာဏာရ သမာဓိၿမိဳ႕၀န္မင္း တို႔ဆိုၿပီး ခန္႔ထားခဲ့ၾကတယ္။

မေတာ္လွန္ရဲေအာင္
ကိုလုိနီလက္ေအာက္ခံႏုိင္ငံတုိင္းမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ မ်က္ႏွာျဖဴ အရွင္သခင္ႀကီးေတြက အာဏာပိုင္ သခင္ႀကီးေတြ ျဖစ္ၿပီး ဌာန တိုင္းရင္းသား အုပ္စိုးခံေတြက ကြၽန္ေတြ အေစအပါးေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ အုပ္စိုးခံေတြ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး မေတာ္လွန္ရဲေအာင္ အနိမ့္ဆံုး အဆင့္ သူႀကီးေလာက္ကို အထူး အာဏာရ သူႀကီးမင္းတို႔၊ ေငြဓားလြယ္ဆုရ သူႀကီးမင္းတို႔ လုပ္ထားၾကတယ္။ မ်က္ႏွာျဖဴ ဘုရင္ခံနဲ႔ အေပါင္းပါေတြ ေတာပစ္ ထြက္ရာမွာ လူေတြ ေမာင္းထုေခၚၿပီး ေတာေျခာက္ေပးတဲ့ သူႀကီးကလည္း 'ဘုရင္ခံ မင္းတရားႀကီး၏ ေျခာက္လံုးျပဴး ဆုေတာ္ျမတ္ ေပးသနားျခင္း ခံရေသာ အထူးအာဏာရ တိုက္သူႀကီးမင္း' ဆိုတာမ်ဳိး ျဖစ္ေနတယ္။ အဓိကကေတာ့ သာမန္ တိုင္းသူျပည္သားေတြ ေခါင္းမေဖာ္ရဲေအာင္ ခ်ဳိးႏွိမ္ ဖိႏွိပ္ထားဖို႔ျဖစ္တယ္။

ေၾကာက္စိတ္မေပ်ာက္
ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕သမားေတြရဲ႕ အေၾကာက္တရားနဲ႔ အုပ္စုိးျခင္း နည္းဗ်ဴဟာက ေတာ္ေတာ္ ထိေရာက္တယ္။ ကိုလိုနီ လက္ေအာက္ခံ ဘ၀ လြတ္ေျမာက္ လာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ ေက်ာ္ေနၿပီ ျဖစ္တာေတာင္ ျမန္မာ လူမ်ဳိးမ်ားဟာ ႐ံုးျပင္ ကနားသြားရမွာ အင္မတန္ ေၾကာက္ၾကတယ္။ သခင္မ်ဳိးေဟ့ တို႔ဗမာလို႔ ပါးစပ္က ဘယ္ေလာက္ ေအာ္ေန ေအာ္ေန ေၾကာက္စိတ္က ဘယ္လိုမွ ေဖ်ာက္လို႔ မေပ်ာက္ေသးဘူး။ ႐ံုးနား ဂါတ္နားေရာက္ရင္ အလိုလိုေနရင္း ေက်ာထဲက စိမ့္စိမ့္ လာတတ္ၾကတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေျပာေျပာ ယူနီေဖာင္း၀တ္နဲ႔ ရဲစာသင္(ဆာဂ်င္)ေလာက္ လာရင္ကို အာဏာပိုင္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးလာတယ္၊ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြ လာတယ္ဆိုၿပီး ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္ေနၾကရတယ္။

အရက္ယူခဲ့၊ ၾကက္ယူခဲ့
'ပညတ္သြားရာဓာတ္သက္ပါ' ဆိုတဲ့စကားရွိထားတဲ့အတိုင္း ရဲစာသင္ေလာက္၊ ၿမိဳ႕အုပ္မင္းရဲ႕ ေတာလိုက္ စာေရးေလာက္၊ ပ်ာတာေတာ္ မင္းေလာက္ကလည္း သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ တကယ္ကို အာဏာ ပိုင္စိုးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား အျဖစ္ မွတ္ယူ ေနၾကၿပီး အရပ္သူ အရပ္သားမ်ားကို ေတြ႔တာနဲ႔ ဟိန္းေဟာက္ ၿခိမ္းေျခာက္ လုပ္ၾကတယ္။ အရက္ယူခဲ့၊ ၾကက္ယူခဲ့နဲ႔ အာဏာပါ၀ါ ျပၾကတယ္။ ေတာသူ ေတာင္သားေတြသာ မဟုတ္ဘူး ၿမိဳ႕ေပၚက ပညာတတ္ လူတန္းစားေတြေတာင္ ဟိန္းေဟာက္ ၿခိမ္းေျခာက္ရင္ ေၾကာက္ဒူး တုန္ၾကတယ္။ အက်ဳိးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ ျပန္လွန္ မေျပာရဲၾကဘူး။ ႏႈတ္ဆြံ႔ၿပီး အ,အႀကီးေတြလို ျဖစ္ေနၾကေတာ့တယ္။

ေခတ္ႀကီးေျပာင္းေနၿပီ
အဲဒါေၾကာင့္ 'ပညတ္သြားရာ ဓာတ္သက္ပါ' မျဖစ္ရေလေအာင္ အာဏာပိုင္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားတို႔၊ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္း မ်ားတို႔ ဆိုတဲ့ အသံုး အႏႈန္းေတြကို ပေပ်ာက္ ေစခ်င္တာပါ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ေခတ္ႀကီးက ေျပာင္းေနပါၿပီ။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက ဘုရင္ႀကီးေတြ၊ ဆူလတန္ ႀကီးေတြနဲ႔ အာဏာရွင္ႀကီးေတြ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ရာဇ ပလႅင္ေပၚက ဆင္းသြား ၾကရပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒနဲ႔၊ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီ။ တစ္ေခတ္ေျပာင္းဖို႔ တာစူခ်ိန္ ေရာက္ေနၿပီ။

အေမးနဲ႔ အေျဖ
ဒီေနရာမွာ ၁၁-၉-၂၀၁၁ ေန႔ထုတ္ ေမာ္နီတာဂ်ာနယ္မွာပါတဲ့ အေမးအေျဖေလး တစ္ခုကို ေကာက္ႏႈတ္ ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။ ေမးသူကို 'ဦးျမတ္ခိုင္ (လွ်ပ္တျပက္ သတင္းဂ်ာနယ္၊ ေမာ္နီတာ သတင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္)'လို႔ ေဖာ္ျပထားၿပီး အေမးခံ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးစိုးသိန္းျဖစ္ပါတယ္။
ေမး - "ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး အေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သတင္းသမားေတြ ေတြ႔ဆံုရတာ ဒုတိယ အႀကိမ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပင္မွာ ၾကားသိေနရတာ အဘ ဦးစိုးသိန္းတို႔ အဖြဲ႔က ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ အဖြဲ႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သိရပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းတက် သြားေနတဲ့ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးလို႔ သိရပါတယ္။ အဲဒါ ဟုတ္ပါသလားလို႔ သိလိုပါတယ္။ အဲဒါနံပါတ္ ၁ အခ်က္ပါ။ နံပါတ္ ၂ အခ်က္ကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားေငြနဲ႔ ကား၀ယ္ခြင့္ ရတယ္ ဆိုတဲ့အခါမွာ ပိုက္ဆံရတဲ့နည္းလမ္း၊ ဥပမာ ေငြျဖဴကိစၥ၊ ေငြမည္း ကိစၥေတြ ျပႆနာရွိလား၊ အဲဒါကို သိလိုပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။'

ျပည္သူလူထုကေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထား

ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးဦးစိုးသိန္းအေျဖ
ကြၽန္ေတာ္က ဒီမွာလာတာ ဧည့္သည္ဗ်။ သို႔ေသာ္လည္း လာကူညီတာ ေပါ့ေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတယ္၊ မာတယ္ ရယ္လို႔ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ျပည္သူ႔ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္းစုၿမိဳ႕နယ္က ျပည္သူ႔ ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူအေနနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ခံရၿပီး ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီး တာ၀န္ကို ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတက တာ၀န္ ေပးထားတာပါ။ ျပည္သူ႔ အက်ဳိးအတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လုပ္ၾကဖို႔ ဝန္မေလးတာပါ။ တကယ္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သံမဏိကဲ့သို႔ တကယ္မာပါတယ္"
ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးစိုးသိန္းက ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ျပည္သူ႔ ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္လို႔ ျပည္သူ႔ အက်ဳိးအတြက္ လုပ္ၾကဖို႔ ၀န္မေလးတာပါလို႔ ေျပာသြားတာ ေက်နပ္စရာပါ။ ေခတ္ေျပာင္း သြားၿပီလို႔ ၀န္ႀကီးက အသိအမွတ္ ျပဳတဲ့ သေဘာလို႔ ယူဆပါတယ္။ ၀န္ႀကီးဟာ အရင္ အစိုးရ လက္ထက္က ဒုတိယ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္(ေရ) တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အဆင့္ ပုဂၢိဳလ္ပါ။

အက်င့္ဆိုးမေဖ်ာက္ႏိုင္
ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးဦးစိုးသိန္းလို ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အဆင့္ထိ တာ၀န္ယူခဲ့ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး တစ္ဦးက ေခတ္ေျပာင္း သြားတာကို လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳၿပီး ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ျပည္သူ႔ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦး အေနနဲ႔ ျပည္သူ႔ အက်ဳိးကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ၀န္မေလးပါလို႔ ေျပာေပမယ့္ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီ ယႏၲရားႀကီး အတြင္းက ႐ံုးတစ္လံုး ဓားတစ္စင္း အာဏာရွင္ စိတ္ဓာတ္ မေပ်ာက္ေသးတဲ့ ဗ်ဴ႐ိုကရက္ ႀကီးေတြနဲ႔ ဗ်ဴ႐ိုကရက္ ကေလးေတြကေတာ့ ထမင္းေကြၽးတဲ့ လက္ကို ျပန္ကိုက္တဲ့ အက်င့္ဆိုးေတြကို မေဖ်ာက္ ႏိုင္ၾကေသးတာ ေတြ႔ရတယ္။ ကိုယ္႐ံုးဌာနေရွ႕ေရာက္လာသူ မွန္သမွ်ကို ဟိန္းေဟာက္ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး အာဏာပါ၀ါ ျပတာမ်ဳိးေတြ ဆက္ၿပီး လုပ္ေနၾကဆဲ ျဖစ္တယ္။

ျပည္သူ႔အေစခံ
၀န္ထမ္းဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး ဘယ္ေလာက္ငယ္ငယ္ ျပည္သူလူထုရဲ႕လစာ ရိကၡာကို စားေသာက္ ေနၾကရသူမ်ား ျဖစ္တယ္။ 'Public Servant' လို႔ေခၚတဲ့ အဂၤလိပ္ စကားရဲ႕အဓိပၸာယ္က 'ျပည္သူ႔အေစခံ' ျဖစ္တယ္။ သေဘာကေတာ့ ျပည္သူလူထုကို အလုပ္အေကြၽး ျပဳဖို႔ လစာ ေပးခန္႔ထားျခင္း ျဖစ္တယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ျပည္သူလူထုက အရွင္သခင္ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္တယ္။ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီ ယႏၲရားႀကီး အတြင္းက အသိဥာဏ္အဆင့္ နိမ့္က်သူ ဗ်ဴ႐ိုကရက္ ႀကီးငယ္မ်ားဟာ ဒီအခ်က္ကို သေဘာ မေပါက္ၾကေသးဘဲ ျပည္သူလူထု အေပၚမွာ အာဏာရွင္မ်ား သဖြယ္ ျပဳမူ ဆက္ဆံ ေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။

တားမရေတာ့ဘူး
အာဏာရွင္စနစ္မွာက တိုင္းသူျပည္သားမ်ားရဲ႕ ဆႏၵကို လံုးလံုး ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ဘုရင္တစ္ပါး၊ ဆူလတန္ တစ္ေယာက္၊ အာဏာရွင္ တစ္ဦးရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထား တစ္ခုတည္းနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တာ ျဖစ္တယ္။ လူေတြ အမ်ားႀကီးက ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ အာဏာရွင္ရဲ႕ ပါးစပ္က ထြက္တဲ့ စကားဟာ ဥပေဒျဖစ္တယ္။ ဒီမိုကေရစီ စနစ္မွာေတာ့ တိုင္းသူျပည္သား လူမ်ားစုရဲ႕ ဆႏၵကို ဘယ္သူမွ လြန္ဆန္လို႔ မရဘူး။ အားလံုး ျပည္သူ႔ဆႏၵအတိုင္း လုပ္ရတယ္။ ျပည္သူလူထုဟာ အၾကြင္းမဲ့ အာဏာပိုင္မ်ား ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူသာအမိ၊ ျပည္သူသာအဖ ျဖစ္တယ္။ ဗ်ဴ႐ိုကရက္ႀကီး ဗ်ဴ႐ိုကရက္ေလးေတြက ျပည္သူလူထုရဲ႕ 'အဘ' မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိထား သင့္ၾကတယ္။ ေခတ္ႀကီးက ေျပာင္းေနပါၿပီ။ ဘယ္သူတားတား တားလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။

Ref: EMG