ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာ အမွတ္တရ

တင္ဦး
October 11, 2012

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ က တပ္မေတာ္မွာ အင္မတန္ အစဥ္အလာႀကီးမားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ပါ။

စေတြ႔ဖူးတာက ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ဂ်ပန္ေပးတဲ့ လြတ္လပ္ေရး တႏွစ္ျပည့္ အခမ္းအနား ကန္ေတာ္မင္ ပန္းၿခံမွာပါ၊ အဲဒီပြဲမွာ က်ေနာ္ တုိ႔ ဗုိလ္သင္တန္း တတိယပတ္ ေက်ာင္းသားေတြ စစ္ေသနာပတိနဲ႔ စစ္၀န္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းနဲ႔ အဓိပတိ ေဒါက္တာ ဘေမာ္ ရယ္ကုိ အေလးျပဳရတယ္၊ အဲဒီမွာ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္၀င္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း လာတဲ့အတြက္ အဲဒီတုန္းက ဗုိလ္မႉး ေလး ေက်ာ္ေဇာကုိ ေတြ႔ဖူးတယ္၊ ျမင္ဖူး႐ုံပါပဲ။

၁၉၄၅ မတ္လလယ္ ေတာ္လွန္ေရးမစခင္၊ ပဲခူးမွာတာ၀န္က်တဲ့ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္၀င္ ဗုိလ္ဗလ ေနရာမွာ ဗုိလ္မႉးေလး ေက်ာ္ေဇာ ေျပာင္းၿပီး တာ၀န္ယူတယ္၊ အဲဒီမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ထမင္းစားဖိတ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔လုိ တပ္မႉးငယ္ေလးေတြကုိ ေခါင္း ေဆာင္ႀကီး ေတြနားထုိင္ခုိင္းေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းေရာ ဗုိလ္မႉးေလး ေက်ာ္ေဇာကုိ အဲဒီမွာစၿပီး အနီးကပ္ျမင္ဖူးတာပါ။

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ က်ေနာ္က ေက်ာင္းဆင္းခါစ ဗုိလ္ေလးအျဖစ္နဲ႔ ဗုိလ္မႉးေလး ေက်ာ္ေဇာ ဦးေဆာင္တဲ့ စစ္တုိင္းအမွတ္ (၄)မွာ တာ၀န္က်ေပမယ့္ အရမ္းေတာ့ မရင္းႏွီးလုိက္ဘူး။

လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ပုိင္း ကႏၵီစာခ်ဳပ္အရ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ ဗမာ ေသနတ္ကုိင္ တပ္ရင္းေတြ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းတဲ့အခါ ဗုိလ္မႉး ေက်ာ္ေဇာက တပ္ရင္း (၃) ဒု တပ္ရင္းမႉး၊ ဗုိလ္မႉးေန၀င္းက တပ္ရင္း(၄) ဒု တပ္ရင္းမႉး၊ ဗုိလ္မႉး ေဇယ်(ဗကပ ေတာတြင္း က်ဆုံး)က တပ္ရင္း ၅ ဒု တပ္ရင္းမႉး အျဖစ္ တာ၀န္ယူၾကရတယ္။

က်ေနာ္ကလည္း တပ္ရင္း(၃)မွာ ျပန္တမ္း၀င္ အရာရွိေပါက္စအျဖစ္ ေရာက္လာတယ္၊ ေမၿမိဳ႕မွာ အရာရွိ မြမ္းမံသင္တန္း တက္ ရ ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္က ဗုိလ္မႉးေက်ာ္ေဇာေပါ့၊ တပ္စိတ္ တစိတ္တည္း၊ တပ္စုတစုတည္း အတူတကြ လုပ္က် ကုိင္က်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ျဖစ္သြားတယ္။

ေနာက္ ျပည္တြင္းစစ္ကာလမွာ ကြဲသြားၿပီး သူက ရန္ကုန္ အင္းစိန္တုိက္ပြဲမွာ ေတာင္ပုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္တုိင္းမႉးအျဖစ္ ဗုိလ္မႉးႀကီး ေက်ာ္ေဇာ ကြပ္ကဲရသလုိ က်ေနာ္ကလည္း အထက္ျမန္မာျပည္ တာ၀န္က်တယ္။

အထက္ျမန္မာျပည္ ၿမိဳ႕သိမ္း ရြာသိမ္း တုိက္ပြဲေတြမွာ က်ေနာ္ ဒဏ္ရာရေတာ့ ရန္ကုန္မွာဆင္းၿပီး ေဆးကုရေပါ့၊ တလေလာက္ အၾကာ ဒဏ္ရာ သက္သာေတာ့ အင္းစိန္ စစ္မ်က္ႏွာမွာ ျပန္ၿပီး တာ၀န္ထမ္းရတယ္၊ အဲဒီမွာ ဗုိလ္မႉးႀကီး ေက်ာ္ေဇာနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ ၾက တယ္။

သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကေတာ့ အင္မတန္မွ ထက္ထက္ျမက္ျမက္နဲ႔ ႀကိဳးႀကိဳးစားစားနဲ႔ ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္တဲ့ တပ္မႉးႀကီးေကာင္း တေယာက္ပါ၊ အဲဒီတုန္းကတည္းက သူရဲ႔ အစဥ္အလာကုိ က်ေနာ္တုိ႔က အင္မတန္မွ ႐ုိေသတယ္၊ ေလးစားတယ္၊ ၾကည္ညိဳ တယ္။ အင္မတန္မွ ေနာက္ပုိင္း တပ္မႉး ညီလာခံေတြမွာလည္း အၿမဲေတြ႔တာေပါ့။

က်ေနာ့္ကုိ ေတြ႔ရင္ သူအၿမဲေျပာတဲ့ မွတ္ခ်က္စကားေလးကုိ သတိရမိတယ္၊ ေမၿမိဳ႕မွာ ဗုိလ္သင္တန္း တက္ေတာ့ က်ေနာ္က အသက္ ၁၉ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ခင္ဗ်ားကုိ ၾကည့္ရတာ စစ္ဗုိလ္ေလးနဲ႔ မတူဘူး၊ ေက်ာင္းသားေလးနဲ႔ တူတယ္တဲ့၊ ေနာက္ပုိင္း ေတြ႔တုိင္းလည္း အၿမဲေျပာတယ္။ အမွတ္ရစရာ စကားေပါ့။

ေနာက္ပုိင္း အတူတူတြဲၿပီး အလုပ္လုပ္ရတာက တ႐ုတ္ျဖဴ စစ္ဆင္ေရးပါ၊ တ႐ုတ္ျဖဴ အႏၲရာယ္ကုိ စစ္ဆင္ေရးလုပ္ၿပီး ေမာင္း ထုတ္ ဖုိ႔ ပထမ ဗုိလ္မႉးႀကီးေက်ာ္စုိး ကုိ နဂါးႏုိင္စစ္ဆင္ေရးဆုိၿပီး လုပ္ဖုိ႔တုိက္႐ိုက္ တာ၀န္ေပးတယ္၊ မေအာင္ျမင္ဘူး ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ ပုိင္း ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ ကုိ တာ၀န္ေပးတာပါ။

အဲဒီတုန္းက ျမန္မာျပည္မွာ ေတာင္းပုိင္းတုိင္းနဲ႔ ေျမာက္ပုိင္းတုိင္းဆုိၿပီး စစ္တုိင္းႏွစ္တုိင္းပဲ ရွိတယ္ေလ၊ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာက ေတာင္ပုိင္းတုိင္းတာ၀န္၊ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ဘလိတ္က ေျမာက္ပုိင္းတုိင္း တာ၀န္ယူပါတယ္။

ဒီေတာ့ ေျမာက္ပုိင္းတုိင္းမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ တ႐ုတ္ျဖဴစစ္ဆင္ေရးကုိ ဆင္ႏႊဲရေအာင္ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ဘလိတ္နဲ႔ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာကုိ ေန ရာ ေျပာင္းၿပီး တ႐ုတ္ျဖဴစစ္ဆင္ေရးကုိ လုပ္ခုိင္းပါတယ္။

၁၉၅၄- ၁၉၅၅ ခုႏွစ္က ဘုရင့္ေနာင္ စစ္ဆင္ေရး၊ ၁၉၅၅-၅၆ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ရန္ႀကီးေအာင္စစ္ဆင္ေရး ဆိုၿပီး ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ က စစ္ဆင္ေရးမႉးႀကီး တာ၀န္ယူၿပီးတုိက္တယ္။ အဲဒီစစ္ဆင္ေရးႏွစ္ခုမွာ အင္မတန္ကုိပဲ ရြပ္ရြပ္ခြ်ံခြ်ံ မဟာဗ်ဴဟာ၊ နည္းဗ်ဴဟာ ေျမာက္ စီမံခန္႔ခြဲ ႏုိင္တဲ့ တပ္မႉးႀကီးေကာင္း တေယာက္ပါ။

ဒါတင္မကေသးဘူး စစ္သည္တဦးခ်င္း တေယာက္ခ်င္း အေျခအနကုိၾကည့္ၿပီး သူနဲ႔လုိက္မယ့္ စစ္သင္တန္းသေဘာမ်ိဳးကုိ လခ်ီၿပီး သင္တန္းေပးတယ္၊ က်ေနာ္ဆုိလည္း ေရွ႕တန္းတပ္မႉးတေယာက္အေနနဲ႔ တုိက္ႏုိင္ေအာင္ တရုတ္ျဖဴကုိ မတုိက္ခင္မွာ ေလ့က်င့္ ပညာ ေပးတယ္။

ဒု ဗုိလ္မႉးႀကီး ျမ၀င္း ဆုိရင္လည္း ခရီးတုိခ်ီတက္နည္း၊ တ႐ုတ္ျဖဴ ေထာက္ပံ့ေရးလမ္းေၾကာင္း၊ စစ္ကူလမ္းေၾကာင္းေတြကုိ တုိက္ ခုိက္တာေတြ သင္ေပးတယ္၊ ဒု ဗုိလ္မႉးႀကီး ေမာင္လြင္ ကုိလည္း တဘက္နဲ႔တဘက္ တုိက္တဲ့ေနရာမွာ ေယာင္ျပစစ္ဆင္ေရးေတြ သင္ေပးတယ္။

အဲဒီတုန္းက ျမန္မာ၊ ထုိင္း၊ အေမရိကန္၊ တ႐ုတ္ျဖဴ ေလးႏုိင္ငံ စစ္ေကာ္မရွင္ သေဘာတူခ်က္အတုိင္း သံလြင္ျမစ္ ကို ေက်ာ္ၿပီး မတုိက္ဖုိ႔ ဘေဘာ တူေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔က ျပည္သူ႔ဆႏၵအတုိင္း တုိက္ရတာဆုိေတာ့ ဟန္ေဆာင္ေယာင္ျပလုပ္ရတယ္၊ လက္နက္ႀကီး ေတြမသယ္ႏုိင္တဲ့ေနရာမွာလည္း ရွိတဲ့ လက္နက္နဲ႔ ရန္သူကုိ တုန္လႈပ္ေအာင္တုိက္ႏုိင္တဲ့ စစ္ဆင္ေရးမႉးႀကီးပါ။

နယ္ခ်ဲ႕တုိက္တာ၊ ဖက္ဆစ္ကုိ ေတာ္လွန္တာ၊ ျပည္တြင္းစစ္ အႏၲရာယ္ကုိ ကာကြယ္တာ၊ တ႐ုတ္ျဖဴ က်ဴးေက်ာ္တာကုိ တုိက္တဲ့ အေတြ႔အႀကဳံေတြကုိ အမ်ားႀကီး ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးဆုိေတာ့ အင္မတန္မွ ႐ိုေသရတယ္၊ အတူလက္တြဲတုိက္ခဲ့တဲ့ စစ္ဆင္ ေရး မႉးႀကီးျဖစ္ၿပီး က်ေနာ့္ကုိလည္း တပ္မႉးတေယာက္အေနနဲ႔ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ တာ၀န္ေပးတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လုပ္ေဆာင္ ႏုိင္တာကုိ ဂုဏ္ယူပါတယ္။

ေနာက္တခုက တပ္မေတာ္ဟာ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ခ်စ္ၾကည္ေလးစားမႈကုိ ေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိစၥႀကီးငယ္ျဖစ္ရင္ တုိင္းရင္းသားေတြဘက္က အၿမဲမွန္တယ္၊ မင္းတုိ႔ စစ္ေဒသ ဘက္က အၿမဲမွားတယ္လုိ႔ ငါမွတ္ယူထားမယ္လုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ က တပ္မႉးေတြကုိ အၿမဲဆုံးမတာေၾကာင့္၊ တပ္မႉးႀကီးငယ္ေတြကလည္း ကုိယ့္ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကုိ ဒီလုိအၿမဲျပန္ဆုံးမႏုိင္ ခဲ့တယ္။

ဒီလုိ တရားမွ်တမႈကုိ ျပည္သူလူထုအပိုင္းက ရေအာင္လုပ္ကုိင္ေပးသြားတဲ့အတြက္ အဲဒီတုန္းက တပ္ေတြကလည္း တုိင္းရင္း သား နယ္ေျမမွာ စစ္ဆင္ေရးလုပ္ျငားေသာ္လည္း အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ အစဥ္အလာကုိ ထိန္းခဲ့ႏုိင္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ စြမ္းပကား လုိ႔ ဆုိရမွာပါ။

အဲဒီတုန္းက တပ္မေတာ္သား အားလုံး ယုံၾကည္တာက တပ္မေတာ္မွာ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းၿပီးရင္ လုပ္ လာ ခဲ့တဲ အစဥ္အလာေကာင္းေတြအရ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာဟာ ဒုကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္မယ္လုိ႔ အားလုံးက အားထား
ေနၾကရ တယ္။

ဒါေပမယ့္ မထင္မွတ္ဘဲ စြပ္စြဲျပစ္တင္မႈေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္က ထြက္သြားရတဲ့ အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ အတူတကြလုပ္ကုိင္ခဲ့ ၾက တဲ့ သူေတြအားလုံးက ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းၾကရပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔တေတြက တပ္ထဲမွာ ဆက္တာ၀န္ထမ္းေနေပမယ့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာက အျပင္မွာ သူတာ၀န္ရွိတယ္လုိ႔ ထင္တဲ့ ဗမာျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ကမၻာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းနဲ႔ တြဲၿပီး ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းက ပါခဲ့ျပန္ပါတယ္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာကုိေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာရွိေနတဲ့ ျပည္သူျပည္သားအားလုံးက အစဥ္အလာေကာင္း၊ ႏုိင္ငံသားေကာင္း၊ ႏုိင္ငံ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တေယာက္အေနနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ သမုိင္းက်န္ရစ္ခဲ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

စိတ္မေကာင္းတာက အသက္အရြယ္ရင့္ခ်ိန္မွာ ကုိယ့္ေနရင္းေဒသ မိခင္ႏုိင္ငံကုိ ျပန္လာခ်င္တဲ့ဆႏၵျဖစ္တယ္၊ က်န္းမာေရးေကာင္း ရင္ ျပန္လာဖုိ႔ စီစဥ္ေနကာမွ အခုလုိ ကြယ္လြန္သြားေတာ့ ပုိၿပီး စိတ္ထိခုိက္ရပါတယ္။

ျပန္လာရင္လည္း က်ေနာ္တုိ႔ကုိယ္တုိင္ ေလးေလးစားစားနဲ႔ သြားၿပီး ဂရ၀ါျပဳမယ္လုိ႔ မွန္းထားတာ၊ အခုလုိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မျမင္မ ေတြ႔ရ ဘဲ ကြယ္လြန္သြားေတာ့ အင္မတန္မွ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။

အခုလုိ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ျပန္ဖုိ႔ ႀကံရြယ္ေနရင္းနဲ႔ လူႀကီးမ်ားျဖစ္တတ္တဲ့ ေရာဂါနဲ႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ကြယ္လြန္သြားေပမယ့္ မိသားစု နဲ႔ အတူ ထပ္တူ ၀မ္းနည္းပါတယ္။

စာေရးသူသည္ လက္ရွိ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD)တြင္ နာယက တာ၀န္ယူေနၿပီး ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္တြင္လည္း ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ တာ၀န္ထမ္းခဲ့ဖူးသူျဖစ္သည္။

Ref: ဧရာ၀တီ