ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုးအတြင္း စည္း႐ံုးေရးျပႆနာႏွင့္ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး (ေဆာင္းပါး)

8 October 2012
ေအာင္ထူး (ေရွ႕ေန)


အပိုင္း (၁)

ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး (ေကအဲန္ယူ)၏ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္သံုးဦးအား တာ၀န္မ်ားမွ ထုတ္ပယ္လိုက္သည့္ သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္ အဖြဲ႕အစည္းအေနျဖင့္ ကြဲၿပဲေတာ့မည္လားဟူေသာ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားသည္ စာေရးသူ အပါအ၀င္ လူထု မ်ား အတြင္း အေတာ္ပင္ ႀကီးမားစြာ ျဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ပါနည္း။

ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီး ၿပီးသည့္ေနာက္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူမ်ားသည္ တိုင္းရင္းသား လက္ နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ား အေျချပဳရာေဒသမ်ားသို႔လည္းေကာင္း၊ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အေျခစိုက္ရာ ရွမ္းျပည္ အေရွ႕ေျမာက္ေဒသရွိ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမသို႔လည္းေကာင္း ေရာက္ရွိခိုလံႈခဲ့ၾကရာ စာေရးသူလည္း တစ္ဦး အပါအ၀င္ ျဖစ္ခဲ့ သည္။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ အျခားနည္းလမ္းေပါင္းစံုသံုးၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္အား ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္ရန္ ႀကိဳး ပမ္းခဲ့ၾကသည္။ ေတာ္လွန္လိုသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ လူထုမ်ားအား ေကာင္းမြန္စြာ လက္ခံႀကိဳဆို ေနရာခ်ထားၿပီး တတ္ႏိုင္သ မွ် ေကြ်းေမြးေထာက္ပံ့ခဲ့သည့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအနက္ ေကအဲန္ယူသည္ ေရွ႕တန္း မွ ပါ၀င္ခဲ့သည္။

မိမိအေနျဖင့္ ေက်းဇူးရွင္သဘြယ္ သေဘာထားသတ္မွတ္ခဲ့သည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအနက္တြင္ ေကအဲန္ယူသည္ ထိပ္တြင္ ရွိ သည္။ ၁၉၉၉မွ ၂၀၀၄ခုႏွစ္မ်ားတ၀ိုက္တြင္ အရွိန္အ၀ါ ႀကီးမားခဲ့သည့္ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကရက္တစ္ မဟာမိတ္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ဦးေဆာင္ခဲ့ ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျမႏွင့္ တေျဖးေျဖးႏွင့္ အနီးကပ္ ဆက္ဆံမိရင္း ၎သည္ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္က ၀ါဒျဖန္႔ခဲ့သလို လူဆိုး လူမိုက္ႀကီးတစ္ဦးမဟုတ္ဘဲ သူရသတၱိႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ ေတာ္လွန္ေရးသမားႀကီးတဦးျဖစ္မွန္း သိခဲ့သည္။ ေလးစားခ်စ္ ခင္ခဲ့သည္။ “ကိုယ့္လူမ်ဳိးကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ အျခားလူမ်ဳိးကို မုန္းဘို႔ မဟုတ္ဘူး ” ဟူသည့္ ၎၏ ႐ိုးရွင္းေသာ လူမ်ဳိးေရးအျမင္ ဆိုင္ရာ သင္ၾကားခ်က္ကို အမွတ္ရေနဆဲ ျဖစ္သည္။

အလားတူပင္ ၁၉၈၉ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ယေန႔အထိ ေခါင္းေဆာင္လွ်က္ရွိေသာ ေကအဲန္ယူေခါင္းေဆာင္မ်ား အပါအ၀င္ မိမိ ႏွင့္ ဆက္ဆံထိေတြ႕မိသမွ်မ်ားမွာ တနည္းမဟုတ္တနည္း ေလးစားခ်စ္ခင္ဘြယ္ ေကာင္းသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ကိုယ္က်ဳိး စြန္႔ အနစ္နာခံလွ်က္ ကရင္အမ်ဳိးသားအေရးသာမက ျမန္မာအပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသားအားလံုးအတြက္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး၊ စစ္မွန္ေသာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိေရးတို႔အတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံ တိုက္ပြဲ၀င္လွ်က္ရွိသူမ်ားျဖစ္ ေၾကာင္း ေတာက္ေလွ်ာက္ ေလ့လာခြင့္ရခဲ့သည္။ ယခု ဤအစည္းအ႐ံုးႀကီးမွာ အကြဲအၿပဲျဖစ္ေတာ့မည္လား ဟူသည့္ စိုးရိမ္မႈသည္ အျခား သူမ်ားထက္ မေလ်ာ့နည္းဘဲ ခံစားမိလာသည္။ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ကဲ့သို ့ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ မစြက္ ဖက္ဘဲ ေဆး ပညာ သန္႔သန္႔ျဖင့္ လူထုအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္း လုပ္ေနသူကပင္လွ်င္ စိုးရိမ္ပူပန္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖၚခ်က္ကို ေလ့လာႏုိင္ ပါသည္။

ေကအဲန္ယူ၏ လက္ရွိ ဥကၠဌျဖစ္သူ ေစာတာမလာေဘာမွာ အသက္ကိုးဆယ္ေက်ာ္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ သမိုင္း၏ တစိတ္တပိုင္းအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုးသမိုင္းတြင္ အဓိက်ေသာ ေနရာမ်ားမွလည္းေကာင္း ပါ၀င္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးသမိုင္းတြင္ ရွားပါးပစၥည္းဟု ေျပာႏိုင္သည္။ အိုႀကီး အုိမ ေရာက္လာသည့္အခ်ိန္အထိ စိတ္ဓါတ္၊ ဇြဲ၊ အားမန္ တခ်က္မွ် မေလွွ်ာ့ဘဲ အဖြဲ႕အစည္းကို ဆက္လက္ ဦးေဆာင္မႈေပးလွ်က္ရွိသည္။ ႐ုပ္ခႏၶာကိုယ္အရ မစြမ္း သန္ေတာ့ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရးအျမင္မ်ား က်ယ္ျပန္႔ၿပီး ေကာင္းမြန္ ေျဖာင့္မတ္စြာ စဥ္းစားႏိုင္သူလည္း ျဖစ္သည္။ ဥကၠဌႀကီး ေစာတာမလာေဘာ တစ္ရက္တာမွ် ဆက္လက္ အသက္ရွည္ က်န္းမာလွ်င္ ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ားအတြက္သာမက ျပည္ေထာင္ စုတစ္ခုလံုးအတြက္ပါ တရက္ပိုၿပီး အက်ဳိးရွိသည္ဟု စာေရးသူ ခံယူပါသည္။

အထုတ္ခံလိုက္ရၿပီဟု သတင္းထြက္လာေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမူတူးေစးဖိုးမွာလည္း ယခုလက္ရွိ ေကအဲန္ယူေခါင္းေဆာင္မ်ားအ တြင္း ဥကၠဌႀကီး ေစာတာမလာေဘာၿပီးလွ်င္ အသက္အႀကီးဆံုးဟု ေျပာရပါမည္။ အသက္ရွစ္ဆယ္မွ် ရွိေနပါၿပီ။ ႏွစ္ေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ ခန္႔မွ် ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ေပးဆပ္လာခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ ကိုယ္က်င့္တရားႏွင့္ စာရိတၱေေကာင္းမြန္၊ အေနအထိုင္ ႐ိုးရွင္း၊ အ ေသာက္အစား ကင္းရွင္းၿပီး စိတ္ထားႏွိမ့္ခ်သူျဖစ္သည္။ ယခုအသက္အရြယ္ေရာက္သည္အထိ က်မၼာေရးကို ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ ေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ကာ ေအာက္ေျခတပ္ထုမ်ားအၾကားသို ့ ေျခလ်င္ခရီး အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာဆင္းၿပီး အနီးကပ္ ကြပ္ကဲအုပ္ ခ်ဳပ္မႈေပးႏိုင္သူ ျဖစ္သည္။

ယခု ဤေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအတြင္း မည္သို႔ ျဖစ္သြားခဲ့ၾကၿပီနည္း။ ေကအဲန္ယူ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ညံ့ဖ်င္း၍ ဤသို႔ျဖစ္ရသည္ ဟု အလြယ္တကူ ေကာက္ခ်က္မခ်သင့္ပါ။ ဤျဖစ္ရပ္ကို နားလည္ႏိုင္ေရးအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး ေနာက္ခံအက်ဥ္းကို ျပန္ လည္ မိတ္ဆက္တင္ျပပါမည္။

ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ား အပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသားေတြ ဘာေၾကာင့္ ခုခံစစ္ကို ဆင္ႏႊဲေနၾကရသလဲ။

ကိုမင္းကိုနိုင္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း ေလ့လာေရးခရီးစဥ္မွ ျပန္လာၿပီးေနာက္ “အေျမွာက္ဆံတလံုးကို က်ပ္သိန္းသံုးဆယ္ ေလာက္ တန္တာေတြနဲ႔ တဘက္နဲ႔တဘက္ ပစ္ေနၾကသဗ်ာ။ အဲသည္ေငြေတြကို လူထုက်မၼာေရးအတြက္ ေဆးေပးခန္းေတြ ဖြင့္ တာ၊ လူထုပညာေရးအတြက္ စာသင္ေက်ာင္းေဆာက္တာေတြမွာ သံုးရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ”ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့ဘူးပါ သည္။ ကိစၥရပ္တိုင္းတြင္ အေၾကာင္းႏွင့္ အက်ဳိး (Cause and Effect) ဟူ၍ ရွိသည္။ အက်ဳိးအရေျပာလွ်င္ ကိုမင္းကို ႏိုင္၏ မွတ္ ခ်က္မွာ ေသြးထြက္ေအာင္ မွန္ပါသည္။ သာမန္အားျဖင့္ၾကည့္လွ်င္ ေငြေတြကို အလြယ္တကူ ျဖဳန္းေနၾကသည္ဟု ျမင္ႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ အေၾကာင္းရင္းကို စစ္ေၾကာဘို ့လိုပါမည္။ ဘာေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားေတြက ဤသို႔ ခုခံစစ္ဆင္ႏြဲေန ရသည္၊ ဘက္ႏွစ္ဘက္ ျဖစ္ပြားေနၾကေသာ ဤစစ္ပြဲတြင္ မည္သည့္ဘက္၌ တာ၀န္ရွိသည္ စသည္တို႔ကို ေလ့လာဘို့လိုပါမည္။

ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ရာတြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားအတြင္း တန္းတူ ခံစားခြင့္ရရွိေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းက “ကရင္တစ္က်ပ္ ျမန္မာတစ္က်ပ္”ဟူ၍ သံုးႏႈန္းသြားခဲ့ဘူးသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ဤစံ ထားသည့္ အသံုးအႏႈန္း လက္ေတြ႔ျဖစ္လာေရးမွာ အိပ္မက္အဆင့္ထက္ မပိုေသးပါ။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားသည္ ၎တို႔ရ သင့္ သည့္ စုေပါင္းအခြင့္အေရးျဖစ္ေသာ “တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္”အတြက္ ခုခံစစ္ ဆင္ႏႊဲေနၾကရျခင္းျဖစ္ သည္။ “ခြဲ ထြက္ၿပီး သီးျခားႏိုင္ငံ”မ်ား တည္ေထာင္ရန္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကျခင္း မဟုတ္ပါ။ “တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္း ခြင့္” မရမခ်င္း ေတာ့ ၎တို႔၏ ႏိုင္ငံေရးအသံကို တစ္ျပည္ေထာင္လံုး ၾကားသိေစမည့္ ခုခံစစ္ကို ရပ္ၾကမည္ မဟုတ္ပါ။

ေအာက္တိုဘာလ ၇ရက္ေန႔တြင္ ဒီမိုကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား အစီအစဥ္မွ မြန္၊ ရခိုင္၊ ခ်င္း အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္သံုးဦးႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးကို ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့သည္။ ၎တို႔က ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေျပာသြားခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၀၈ခု ႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေအာက္တြင္ တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား လိုလားေမွ်ာ္မွန္းသည့္ “တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္” မရႏိုင္ေၾကာင္း ရွင္းရွင္းႀကီး ေပၚေနပါသည္။ တိုင္းရင္းသားေတြက သူတို႔ျပည္နယ္မွာ သူတို႔ေနေနၾကပါ သည္။ စာေရးသူကဲ့သို႔ လူအမ်ားစု “ျမန္မာ”လူမ်ဳိးအမ်ားစုႀကီး ေနထိုင္သည့္ ႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္း ေျမျပန္႔ေဒသႀကီး၏ “ေနျပည္ ေတာ္”ကို သြားေရာက္ထိုးစစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္ေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ သို႔ျဖစ္၍ စစ္ပြဲေတြ မဆင္ႏႊဲပါႏွင့္ေတာ့၊ ရပ္ပါဟု မည္သူ႔ကို ဖိအားေပးရမည္နည္း။ “ေနျပည္ေတာ္”ကို ဗဟိုျပဳၿပီး ေရႊနန္းေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာေအာင္ တထီးတနန္း တည္ေဆာက္ေနသည့္ စစ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုသာ ေျပာရမည္ ျဖစ္သည္။

အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေထာင္ဂဏန္း တခ်ဳိ႕ကို အသံုးျပဳ၍ ေနျပည္ေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ေသာ ေငြမွာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ မ်ား ေခြ်းနည္းစာျဖင့္ ရွာေဖြရရွိထားေသာ ေငြမဟုတ္ပါ။ တုိင္းရင္းသားေဒသမ်ားမွ အဓိကအားျဖင့္ ထြက္ရွိသည့္ သဘာ၀ သယံ ဇာတ ပစၥည္းမ်ားအား ေရာင္းခ်၍ ရရွိေငြႏွင့္ တည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္ရွိပါလွ်က္ မလို အပ္ဘဲ “ေနျပည္ေတာ္” တည္ေဆာက္မည့္ ေငြမ်ားအား တျပည္လံုး လူထု က်မၼာေရး၊ ပညာေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ သံုးမည္ဆို ပါက မည္မွ် အက်ဳိးရွိႏိုင္မည္မွာ ရွင္းေနသည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးအမ်ားစု အေျချပဳသည့္ေနရာတြင္ တည္ေဆာက္သည့္ ၿမိဳ႕သစ္ “ေန ျပည္ေတာ္”ႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္၏ၿမိဳ႕ေတာ္ ဖားအံကို ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ပါ။ အဆတစ္ေထာင္ႏွင့္ တစ္ဆမွ်မက ကြာျခား ေနပါသည္။ “ကရင္တစ္က်ပ္ ျမန္မာတစ္က်ပ္” မူ၏ လက္ေတြ႕သည္ အဘယ္မွာနည္း။ ယင္းသို႔ျဖစ္ေနသမွ် တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ခုခံစစ္ကို ရပ္ၾကပါဟု မည္သို႔ေျပာရက္ႏိုင္မည္နည္း။

ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ေစလိုလွ်င္ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားသို႔ စစ္ပြဲမ်ား သြားေရာက္ဆင္ႏႊဲေနမည့္အစား တိုင္းရင္း သားမ်ား ေတာင္းဆိုေနၾကသည့္ “တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္” ေပးအပ္ႏိုင္ေရးအတြက္၂၀၀၈ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ျပင္ လိုက္ပါဟုသာ ေနျပည္ေတာ္ရွိ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဖိအားေပးရမည္ျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ားအတြက္ စုေပါင္းအခြင့္အ ေရးျဖစ္ေသာ “တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္”၊ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ တစ္ဦးခ်င္း အခြင့္အေရးျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးလြတ္လပ္ခြင့္ မ်ား ရရွိပါက စစ္ပြဲမ်ား ရပ္သြားမည္ မုခ်ျဖစ္သည္။

သို႔မဟုတ္လွ်င္ ျပည္တြင္းစစ္ကို ၿငိမ္းသတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက တင္စား သံုးႏႈန္းသြားသကဲ့သို႔ “ၿငိမ္းမရ သည့္ မီးေတာက္မီးလွ်ံ”သာ ျဖစ္ေနပါဦးမည္။ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရး ရၿပီးခ်ိန္မွစ၍ ယေန႔ အထိ ခုခံစစ္ကို ေတာက္ေလွ်ာက္ဆင္ႏႊဲလွ်က္ရွိသည္။ အခက္အခဲမည္မွ် ႀကီးမားမည္ကို မွန္းဆႏိုင္ပါသည္။ ဤေနာက္ခံ မွ စတင္ ၍ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး၏ စည္း႐ံုးေရးျပႆနာကို ခ်ည္းကပ္မွသာ သိျမင္မႈ ရွင္းလင္းႏိုင္ပါမည္။

စစ္အစိုးရ၏ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး မဟာဗ်ဴဟာကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းျခင္း

၁၉၈၈ခုႏွစ္၊ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီး ျဖစ္ပြားေနသည့္အခ်ိန္အထိ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို စစ္ေရးအရ ထိထိေရာက္ေရာက္ တုန္႔ျပန္ႏိုင္ခဲ့သည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းတြင္ လြတ္ေျမာက္ေဒသ တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ျဖစ္ သည္။ ရွစ္ေလးလံုးၿပီးသည့္အခ်ိန္တြင္ အဆိုပါလြတ္ေျမာက္ေဒသသည္ ႀကီးထြားႀကံ့ခိုင္ဆဲျဖစ္သည္။ ၁၉၈၉ခုႏွစ္တြင္ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအား ၀ တပ္မ်ားက အာဏာသိမ္းကာ ေမာင္းထုတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ စစ္အစိုးရသည္ အခြင့္ေကာင္းယူကာ ၀ျပည္ေသြး စည္းေရးပါတီ (၀သပ)ႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လုပ္ခဲ့သည္။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အားေကာင္းစဥ္က ေတာင္းဆိုခဲ့သည့္ ပါတီ၊ ျပည္သူ႕တပ္မေတာ္ႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေဒသအား အသိအမွတ္ျပဳေရး ဆိုသည္မ်ားအား စစ္အစိုးရက လက္မခံခဲ့။

၀သပ ကိုမူ အဆိုပါ အခ်က္သံုးခ်က္စလံုးအား ေပးအပ္ကာ အပစ္ရပ္ေစလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အေရွ႕ေျမာက္ေဒသတြင္ ကြန္ ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ ဆိုင္ထားခဲ့သည့္ တပ္မ်ားအနက္ တပ္ရင္းအေတာ္မ်ားမ်ားကို ရွမ္းျပည္မွ ထုတ္ႏႈတ္ကာ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း သို႔ ပို႔လႊတ္၍ ေကအဲန္ယူအမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုးႏွင့္ တပ္ေပါင္းစုက ဦးေဆာင္ တည္ေထာင္ထားခဲ့သည့္ မာနယ္ပေလာ လြတ္ေျမာက္ နယ္ေျမကို ထိုးစစ္ႀကီးမ်ား ဆင္ႏႊဲပါေတာ့သည္။

လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲေနၾကေသာ္လည္း ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ စစ္လိုလားသူမ်ား မဟုတ္ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းျဖင့္ တည္ေဆာက္လိုၾကသည္။ မာနယ္ပေလာကို ခုခံကာကြယ္ကာ ထိုးစစ္ႀကီးမ်ားအား ရင္ဆိုင္ ရင္း ျမန္မာျပည္ဒီမိုကရက္တစ္ မဟာမိတ္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္သည္ အတုအေယာင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို ေက်ာ္လႊားၿပီး စစ္မွန္သည့္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ႏိုင္ရန္ ၁၉၉၀ခုႏွစ္တြင္ (တဖြဲ႕ခ်င္းမဟုတ္ဘဲ) တပ္ေပါင္းစုႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး မူကို ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ တဖြဲ႕ျခင္း ခြဲထုတ္ စည္း႐ံုးသြားမည့္ အႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ရန္ ျဖစ္သည္။ ဤမူအေပၚတြင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕ အစည္းမ်ားသည္ ကာလအတန္ၾကာမွ် ေတာင့္ခံ ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။

၀သပ အပစ္ရပ္သြားခဲ့ေသာ္လည္း က်န္သည့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္းႀကီးငယ္မ်ား အားလံုး နီးပါးမွာ မာနယ္ပေလာကို အေျချပဳေနသည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ တပ္ေပါင္းစုႏွင့္ ျမန္မာျပည္ဒီမိုကရက္တစ္ မဟာမိတ္အဖြဲ႕ ခ်ဳပ္တို႔၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး (ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္)၏ ေက်ာ႐ိုးတရပ္အျဖစ္ ပါ၀င္လွ်က္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမကို ခုခံကာကြယ္သည့္ စစ္ပြဲႀကီးမ်ားအား ေအာင္ျမင္စြာ ဆင္ႏႊဲႏိုင္ခဲ့ၾက သည္။ မာနယ္ပေလာ တပ္ေပါင္းစု၏ ေတာ္လွန္ေရးအလံ တလူလူ လႊင့္ထူႏိုင္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၂ခုႏွစ္တြင္ စစ္အစိုးရ၏ အေရွ႕ ေတာင္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္လွက တဖက္သတ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေၾကညာခဲ့ရသည္။ ဤသည္မွာ ျငင္း ၍မရေသာ သမိုင္းျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရသည္ စစ္ေရးျဖင့္ ထိုး၍မရေသာအခါ ႏိုင္ငံေရးလွည့္ျဖားမႈကို အရွိန္ျမွင့္ၿပီး ေခ်ာ့ျမဴလာျပန္သည္။ တဘက္တြင္လည္း ေၾကာင္ျဖဴတာ မဲတာက အဓိက မဟုတ္၊ ႂကြက္ေသဖို႔က အဓိက ျဖစ္တယ္ဟူေသာ ဥပမာေအာက္တြင္ တ႐ုတ္ျပည္၏ စီးပြား ေရး တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကိုသာ ေဇာင္းေပးေဖၚေဆာင္လိုသည့္ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ တန္ခိုးထြားလာခဲ့ၿပီးေနာက္ တ႐ုတ္ျပည္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ကုန္သြယ္မႈႏွင့္ စီးပြားေရးရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားတြင္သာ စိတ္၀င္စားမႈ ပိုလာခဲ့သည္။ စစ္ပြဲမ်ားကို မျမင္လိုေတာ့။ တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ အေျခစိုက္ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေပၚ ဖိအားမ်ားလည္း က်ေရာက္လာပံုရွိ သည္။ ဤအေျခအေန ေနာက္ခံမ်ားေအာက္တြင္ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကရက္တစ္မဟာမိတ္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အတြင္း ဒုတိယ အင္အားအ ႀကီးဆံုးဟု ေျပာႏိုင္သည့္ ကခ်င္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး (ေကအုိင္အို)က စစ္အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လုပ္သြားေသာအ ခါ တပ္ေပါင္းစုအင္အား ခ်ည့္နဲ႔သြားခဲ့ရသည္။

ေကအဲန္ယူအတြင္းရွိ ကရင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ရဲေဘာ္၊ တပ္မႉးအခ်ဳိ႕၏ ဘာသာေရးအေျခခံ မေက်နပ္မႈကို စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက အသံုးခ်၍ ဒီေကဘီေအ ေပၚေပါက္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးလိုက္ႏိုင္ၿပီးေနာက္ မာနယ္ပေလာကို အသက္ေပး ခုခံကာကြယ္ ခဲ့ၾကေသာ ကရင္ရဲေဘာ္အခ်ဳိ႕ကိုယ္တိုင္ လမ္းျပေခၚေဆာင္လာမႈျဖင့္ ၁၉၉၄ခုႏွစ္၊ ႏွစ္ကုန္ၿပီးေနာက္တြင္ စစ္အစိုးရလက္တြင္း သို ့သက္ဆင္းသြားခဲ့ရပါေတာ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုးသည္ က်ဆံုးမသြားဘဲ ခံစစ္ေသဆင္ႏႊဲသည့္ အေနအ ထား မွ ေျပာက္က်ားစစ္မဟာဗ်ဴဟာကို ပိုမို ေဇာင္းေပးက်င့္သံုးရင္း ခုခံစစ္ကို ဆက္လက္ ဆင္ႏႊဲၿပီး ႀကံ့ခိုင္စြာ ရပ္တည္ လာ ႏိုင္ခဲ့သည္မွာ ယေန႔တိုင္ ျဖစ္သည္။

တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး လက္ရွိ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ စည္း႐ံုးေရးျပႆနာကို တစ္ျပည္လံုး ျပည္တြင္းစစ္ ေနာက္ခံ၊ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္၏ ခြဲျခား ဖဲ့ထုတ္ လႊမ္းမိုးေရးမူ၊ အျခားေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအ ဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ ရပ္တည္မႈ၊ ျပည္တြင္းလူထု၏ ဖိအား စသည္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္စဥ္းစားမွသာ ႐ုပ္လံုးေပၚႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ ျပလိုျခင္း ျဖစ္သည္။

အပိုင္း(၂)ကို ဆက္လက္ ဖတ္႐ႈပါရန္

ေအာင္ထူး (ေရွ႕ေန)
ေအာက္တိုဘာလ (၈)ရက္၊ ၂၀၁၂ခုႏွစ္။

Ref: ေကအုိင္စီ