ဦးခင္ၫြန္႔နဲ႔ ခဏတျဖဳတ္ ဆံုေတြ႔ျခင္း

ေအာင္ေဇာ္
November 26, 2012

ျမန္မာျပည္ကိုေရာက္တိုင္း အရင္ အစိုးရ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ခင္ၫြန္႔နဲ႔ ေတြ႔ဆံု အင္တာဗ်ဴး လိုေၾကာင္း ခ်ဥ္းကပ္ဖူးတယ္။ “အခ်ိန္မက်ေသးပါ” လို႔သာ အေျဖျပန္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒီတေခါက္ ႏိုဝင္ဘာလလယ္ ခရီးစဥ္မွာေတာ့ ဦးခင္ၫြန္႔ကို ကထိန္အလႉပြဲတခုမွာ သြားဆံုမိပါတယ္။

က်ေနာ့္ကို ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ထမင္းစားပြဲမွာ သူ႔ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ထိုင္ေနတဲ့ ဦးခင္ၫြန္႔က သူ႔လက္ကို စားပြဲေပၚမွာ ဆန္႔ခ်ၿပီး “က်ေနာ္ လူသတ္သမား မဟုတ္ပါဘူး” “က်ေနာ္ သူတို႔ကို ေထာင္ထဲကို ပို႔ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး” “ခိုင္းတဲ့ အမိန္႔အတိုင္း လုပ္ရ တာပါ”လို႔ ေျပာပါေတာ့တယ္။

အဲဒီေနာက္ သူက မၾကာေသးခင္က Democratic Voice of Burma (DVB) က ထုတ္လႊင့္ခဲ့တဲ့ Dateline Irrawaddy အစီ အစဥ္ကိုၾကည့္္ၿပီးတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာျပၿပီး “က်ေနာ္ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး မလုပ္ပါဘူး၊ လုပ္ဖို႔လဲ အစီအစဥ္ မရွိပါဘူး၊ က်ေနာ္ ဘာႏိုင္ငံေရးမွ လုပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး၊ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္ဟာ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး အလုပ္ေတြကို ေသတဲ့ အထိ လုပ္သြားမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္”လို႔ လည္း ေျပာလိုုက္ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အပတ္စဥ္ ထုတ္လႊင့္ေနတဲ့ အစီအစဥ္မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ပတ္ခန္႔က ဦးခင္ၫြန္႔ ေျပာခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆြးေႏြး ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။

က်ေနာ့္ကို ေဘးကမိတ္ေဆြေတြ၊ ဦးခင္ၫြန္႔ ရဲ႕ မိတ္ေဆြ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြက ဦးခင္ၫြန္႔နဲ႔အတူထိုင္ၿပီး ထမင္းစားဖို႔ေျပာ ေတာ့ က်ေနာ္လဲ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ေမးခြန္းတခ်ဳိ႕ေမးမိပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ခင္ၫြန္႔ကလဲ စကား ေတာ္ေတာ္ ေျပာခ်င္ ေနပံုရ တယ္။ ပထမ စေတြ႔တုန္းကလို စိတ္လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႔ ေျပာတာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာ ေျပာခ်င္ တာေတြကို ဖြင့္အံ ခ်င္ ေနပံုရတယ္။

ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ေနစဥ္အတြင္း တရားထိုင္တဲ့အေၾကာင္း၊ ေန႔လယ္ခင္း ခဏနား တရားျပန္ထိုင္ၿပီး ညေနဘက္မွာ ပဌာန္း ရြတ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြ က်ေနာ့္ကို ရွင္းျပေတာ့ အန္ကယ္ အျပင္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ေရာ မရွိဘူးလားလို႔ ေမးေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုုမွ ဆက္သြယ္ခြင့္ မရွိတဲ့အေၾကာင္း၊ အစိုးရထုတ္ သတင္းစာကိုပဲ ဖတ္ခဲ့ရၿပီး Satellite TV နဲ႔ Internet လည္း မရွိတဲ့အေၾကာင္း တကယ့္ကို အက်ဥ္းသားတဦးလိုပဲ ေနထိုင္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေျပာျပပါေတာ့တယ္။

တႏိုင္ငံလံုးက ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ ေၾကာက္ခဲ့ရတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးခ်ဳပ္ေဟာင္း ရဲဲ႕ နိဂံုးကို က်ေနာ္က စိတ္ဝင္တစား နားေထာင္ရင္း ေမးခြန္းေတြ ဆက္ေမးမိတယ္။

ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ေနစဥ္အတြင္း သစ္ခြပန္းကို ေစ်းမွာသြင္းၿပီး အဲဒီကရတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ အသက္ဆက္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း အနားမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ဦးခင္ၫြန္႔ ရဲ႕ဇနီး ေဒါက္တာ ေဒၚခင္ဝင္းေရႊက အန္တီတို႔က အရင္ကတည္းက သစ္ခြပန္းစိုက္တယ္ေလ လို႔ ဝင္ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ဦးခင္ၫြန္႔က ဆက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း သိပ္က်ပ္တည္းလာခ်ိန္မွာေတာ့ ေျမနီကုန္းက နာမည္ႀကီး ေဒၚခင္ေအးဆိုင္မွာ ရွပ္အက်ႌ ေဘာလ္ပင္ စတဲ့ ႏိုင္ငံျခားက ရခဲ့တဲ့ လက္ေဆာင္ေတြကို ေရာင္းခ်ၿပီး ေျဖရွင္းခဲ့ရေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္။

ေဒၚခင္ေအးဆိုင္ကိုေတာ့ ျမန္မာျပည္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အစိုးရထိပ္ပိုင္းေတြက အသိမ်ားၾကပါတယ္။ သူတို႔ေတြ ရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားျပန္ ပစၥည္းေတြကို ျပန္လည္လက္ခံ ဝယ္ယူတဲ့ ဆိုင္လို႔ ရန္ကုန္မွာ လူသိမ်ားၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဦးခင္ၫြန္႔ ရဲ႕ လက္ရင္းဆရာျဖစ္တဲ့ ဝန္ႀကီးေဟာင္း ဦးတင့္ေဆြကို အိမ္ထဲဝင္ခြင့္ေပးၿပီး ေတြ႔ခြင့္ေပး တဲ့ အခါက်မွ ဦးတင့္ေဆြယူလာတဲ့ ေထာက္ပံ့ေၾကးေငြနဲ႔ မိသားစု အသက္ဆက္ခဲ့ရေၾကာင္း ဦးခင္ၫြန္႔က ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်စဥ္က ျဖတ္သန္းခဲ့ရပံုကို က်ေနာ့္ကို ရွင္းျပပါတယ္။

ဒီလိုခြင့္ျပဳခဲ့တာကလည္း ေနအိမ္မွာ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေနၿပီးမွ ဦးတင့္ေဆြကို ဝင္ခြင့္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

စကားေျပာေနစဥ္ သတိထားမိတာကေတာ့ အသက္ ၇၃ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးမႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း၊ အတြင္းေရးမႉး (၁) စတဲ့တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဦးခင္ၫြန္႔ဟာ သူ႔ရဲ႕က်န္းမာေရးကို အေတာ္လိုက္စားၿပီး က်န္းက်န္း မာမာ ေနႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ အားႀကီးတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ခံစား ေနရ တာေတြကို ေျပာခ်င္ေနတယ္ ဆိုတာကိုလည္း က်ေနာ္ သတိထားလိုက္မိပါတယ္။

ဦးခင္ၫြန္႔ဟာ ေထာင္ထဲမွာ က်န္ေနခဲ့တဲ့ သူ႔ရဲ႕ တပည့္ေတြကိုေတာ့ တမ္းတမ္းတတ ေျပာပါတယ္။

“က်ေနာ့္လူေတြ မလြတ္ေသးဘူး၊ သူတို႔ေတြကို လႊတ္ေပးဖို႔လိုတယ္”လို႔ သူက ဆိုလာပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း အန္ကယ္ အခုလို အဖမ္းခံရတာ အန္ကယ့္တပည့္ေတြ မေကာင္းလို႔ အဖမ္းခံရတယ္လို႔ ေဝဖန္တာေတြ ရွိတယ္လို႔ေမးေတာ့ ဦးခင္ၫြန္႔က ဒီိလိုေျပာ တာကို လက္ခံပံုမရပါဘူး။“ကိုယ္မေကာင္းလို႔ သူတို႔ အခုလို ဖမ္းခံရတယ္လို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္”လို႔ သူက ျပန္ေျပာ လာပါတယ္။

တပ္မေတာ္မွာ ေထာက္လွမ္းေရးဆိုရင္ တပ္ၾကပ္ကိုေတာင္ တပ္ရင္းမႉးက ျပန္ၿပီး ေၾကာက္ခဲ့ရတဲ့ ေခတ္ေတြ သူ႔လက္ထက္မွာ ရွိခဲ့တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ဦးခင္ၫြန္႔က ေဆြးေႏြးခ်င္ပံုမရပါ။ ကိုယ္က Corruption (အဂတိ လိုက္စားမႈ)လည္း မလုပ္ဘူး။ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းပဲ ေနခဲ့တာလို႔ သူက ထမင္းတလုတ္ကို ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္ရင္း စကားကို ဆက္လိုက္ပါတယ္။

ေနျပည္ေတာ္ကို က်ေနာ္ေရာက္သြားတိုင္း ေျခလ်င္တပ္ရင္းမွာ တာဝန္က်ခဲ့သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဦးခင္ၫြန္႔ကို လႊတ္ေပးတဲ့ ကိစၥကိုေရာ မေက်နပ္ၾကသလို ေထာင္ထဲတြင္ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ သူ႔ တပည့္ေတြကိုလည္း လႊတ္ေပးဖို႔ မသင့္ ေၾကာင္း အၿမဲ က်ေနာ့္ကို ေျပာေလ့ ရွိခဲ့တာကို နားေထာင္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း တဦးကလည္း ၂၀၀၃ – ၂၀၀၄ ဝန္းက်င္က ဆိုလွ်င္ စစ္႐ံုးခ်ဳပ္ထဲအထိ VIP အေရးႀကီး ပုဂၢိဳလ္ေတြ ႐ံုးထဲ အထိ သူ႔ပစၥတိုေသနတ္ကို ကိုင္ေဆာင္ထားေလ့ရွိေၾကာင္း က်ေနာ့္ကို ရွင္းျပဖူးပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေဆာင္တာလဲလို႔ေမး ေတာ့ ေထာက္ လွမ္းေရးက သတ္မွာစိုးလို႔ေပါ့ဗ်ာလို႔ သူက ခပ္ရွင္းရွင္းပဲ ျပန္ေျဖဖူးပါတယ္။“ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔ ေဆာင္ တာပါ”လို႔ သူက ထပ္ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။ ဒါက ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ Infantry ေခၚ ေျခလ်င္ တပ္ အၾကား ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပဋိပကၡေတြ Power struggle (အာဏာ အားၿပိဳင္မႈ)ေတြရဲ႕ အသံေတြ အရိပ္ေတြ ျဖစ္ပါသည္။

ဒါေၾကာင့္ Power struggle ေၾကာင့္ အန္ကယ္ ျပဳတ္တယ္လို႔လည္း ေျပာဆိုေဝဖန္ ေရးသားခဲ့ၾကပါတယ္။ က်ေနာ့္တို႔ လည္း ဒီလိုပဲ သံုးသပ္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ က်ေနာ္က ဆက္ၿပီးေမးမိပါတယ္။ ဒီလိုေမးေတာ့ ဦးခင္ၫြန္႔က လက္ကိုကာၿပီး Power struggle မရွိပါဘူး။ ဘာ Power struggle မွ မရွိပါဘူးလို႔ ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာလိုက္ပါတယ္။

သူက စကားေတြကို ဆက္ေျပာေနေပမယ့္ ေဒၚခင္ဝင္းေရႊက ရပ္ပါေတာ့လို႔ ဝင္တားလိုက္တာကို က်ေနာ္ သတိထားလိုက္ မိပါတယ္။ ဦးခင္ၫြန္႔က သူ တရားေဆာက္တည္ေနတဲ့အေၾကာင္း အခုလို ရာထူးကခ် ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ အပို႔ခံရတာဟာ အတိတ္က ကုသိုလ္ ကံေၾကာင့္လို႔ က်ေနာ့္ကို သူကေျပာျပပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ တန္ခိုးအာဏာ အရမ္းကိုႀကီးထြားခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ဦးခင္ၫြန္႔ အခုလို နိဂံုးခ်ဳပ္ခဲ့ရတာဟာ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အတြင္းတိုက္ပြဲေၾကာင့္လို႔ အမ်ားက သံုးသပ္ၾကသလို ႏိုင္ငံေရးအရ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးတဲ့ ဦးခင္ၫြန္႔ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး (အၿငိမ္းစား) ဦးသန္းေရႊနဲ႔ အဖြဲ႔က အၿပီးရွင္းတာပဲလို႔ ျပည္တြင္း ျပည္ပ သံုးသပ္သူေတြက ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ စစ္စိုးရေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ ဒဏ္ကို ခံခဲ့ရသူေတြ ေၾကာက္ခဲ့ရသူေတြကေတာ့ ကံကံရဲ႕အက်ဳိးကို ျပန္ခံစားရတာပဲလို႔ ဘာသာေရးအျမင္ဘက္ကေန ခ်ဥ္းကပ္ေျပာခဲ့တာကို အျပင္မွာေရာ အတြင္းမွာပါ က်ေနာ္ၾကားရပါတယ္။

သူေနအိမ္မွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနစဥ္အတြင္း YouTube အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ဦးခင္ၫြန္႔နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဗီဒီယို အပိုင္း အစေလး တခု တက္လာတဲ့အေၾကာင္းကို က်ေနာ္ေမးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါက ၂၀၀၅ တုန္းက က်ေနာ္တို႔ကို အင္းစိန္ေထာင္ ကို ေခၚထုတ္ၿပီး တရားစီရင္တဲ့ ကာလေပါ့လို႔ ဦးခင္ၫြန္႔က ရွင္းျပၿပီး က်ေနာ္တို႔ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ထားပါတယ္လို႔ လည္း သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။

တရား႐ံုးက စီရင္ခ်က္ေတြ စြပ္စြဲခ်က္ေတြကိုေရာ ဘယ္လိုတုံ႔ျပန္ခဲ့သလဲလို႔ေမးေတာ့ က်ေနာ္က ဘာမွျပန္မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ျပန္ ေျပာ စရာလည္း ဘာမွမလိုေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ပဲ ေျပာခဲ့ပါတယ္လို႔ သူကၿပံဳးၿပီး က်ေနာ့္ကို ေျပာ လိုက္ပါတယ္။

ဦးခင္ၫြန္႔ကေတာ့ စကားကိုဆက္ၿပီး ေျပာခ်င္ေပမယ့္ ေဒၚခင္ဝင္းေရႊနဲ႔ ေျမးေလးေတြက ျပန္ေခၚတာနဲ႔ ေန႔လယ္ပိုင္းမွာ ျပန္ထြက္ သြားပါတယ္။

သူ႔ကို လာႏႈတ္ဆက္တဲ့ တပ္မေတာ္ အရာရွိေဟာင္းေတြ မိတ္ေဆြေဟာင္းေတြကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ အားလံုးကို သူက ရင္းရင္း ႏွီးႏွီး ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး သူ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး၊ အမ်ဳိးသားေရးပဲ လုပ္မွာပါ။ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး လုပ္ငန္းေတြကိုပဲ လုပ္မွာပါ ဆိုတာကိုေတာ့ ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။

ကားနားကို လိုက္ပို႔တဲ့ အရာရွိေဟာင္း တဦးကေတာ့ ဦးခင္ၫြန္႔ လက္ျပၿပီး ကားထြက္သြားတာကို လိုက္ၾကည့္ရင္း “ၿပီးသြားခဲ့တာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ” လို႔ ကပ္ေျပာလိုက္တဲ့ အသံကိုေတာ့ ၾကားလိုက္ရပါေသးတယ္။

Ref: ဧရာ၀တီ