အေရးႀကီးၿပီ ေသြးနီးၾကပါစုိ႔ (၁) - ဦးေအာင္ဆက္ပုိင္

၁၁ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀၀၉

ျမန္မာႏုိင္ငံတလႊား မွီတင္းေနထုိင္ၾကကုန္ေသာ ရဟန္းရွင္လူ၊ ျပည္သူျပည္သားအေပါင္းတုိ႔ႏွင့္တကြ၊ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပည္ပႏုိင္ငံအသီးသီးတြင္ ေရာက္ရွိၾကကုန္ေသာ ေသြးခ်င္းညီေနာင္အေပါင္းတုိ႔ ခင္ဗ်ား။

ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ျမင္ေတြ႕ၾကားသိရသမွ် အကုသလ၀ိဘက္နဲ႔ အက်ဳိးေပးေနပါလားလုိ႔ပင္ ဆုိရေလာက္ေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံအေရး၊ ဘာသာအေရး၊ တုိင္းရင္းသား ျပည္သူျပည္သားေတြအေရး ရင္ေလးစရာခ်ည္းပါလား လုိ႔ပဲ ႏွလုံးသြင္းလုိက္ရပါေတာ့တယ္။ မေျပာမၿပီးမုိ႔ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ျမင္မိသမွ်၊ ေတြ႕မိသမွ်၊ ႀကံမိသမွ် ေဖာက္သည္ခ်လုိက္ပါရေစ။

ယခုတင္ျပမည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ က်ေနာ္၏ ကုိယ္ပုိင္ခံစားခ်က္ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားသာျဖစ္ၿပီး မိမိတုိ႔ႏွင့္ ကုိက္ညီသည္ျဖစ္ေစ၊ မကုိက္ညီသည္ျဖစ္ေစ ေၾသာ္ ျမန္မာျပည္အတြက္ ရင္ေလးေနတာပါလားလုိ႔ သာ ေမတၱာေရွ႕ထား ႏွလုံးသြင္းေပးၾကဖုိ႔ ႀကိဳတင္ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္။

ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းမွာ အစုိးရကတဖုံ၊ အတုိက္အခံက တသြယ္၊ ရဟန္းရွင္လူ၊ ျပည္သူျပည္သား၊ ၀န္ထမ္း၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားအဆုံး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူထားတဲ့ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားပါမက်န္ က႑အသီးသီးမွာ ျပႆနာေပါင္းစုံ ဒုကၡမ်ဳိးစုံနဲ႔ ခ်ာခ်ာလည္ေနၾကတာကုိ သတိထားမိၾကမွာပါ။ ဒါ့အျပင္ ျပည္ပေရာက္ အတုိက္အခံမ်ားနဲ႔ ျမန္မာျပည္သားေတြရဲ႕ အေရးကလည္း ရင္မေအးဖြယ္ပါ။

က႑အသီးသီးကေန ေခါင္းေဆာင္အသီးသီး၊ ပုဂၢိဳလ္အသီးသီးက မိမိတုိ႔အျမင္အရ လုပ္ၾကကုိင္ၾက၊ ေဆြး ေႏြးျငင္းခုံၾက၊ အလုပ္လုပ္ၾကနဲ႔ ရွိေနၾကတာမုိ႔ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ၀င္ေရာက္မေဆြးေႏြးလုိပါ။ တုိင္းျပည္တြက္ ဆုိရင္ ႐ုိးသားၾကပါလုိ႔ပဲ အရင္းခံစိတ္ထားနဲ႔ အႀကံေပးပါရေစ။ က်ေနာ္တင္ျပလုိတာကေတာ့ အေျခခံအားျဖင့္ အမ်ားသတိမထားမိတဲ့ အကယ္၍ သတိထားမိခဲ့ရင္လည္း မေဆြးေႏြးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြကုိ ျမန္မာျပည္အေရးတင္ျပရင္း အမ်ားသူငါ ၀ုိင္း၀န္းဆင္ျခင္သုံးသပ္ၿပီး အမိျပည္အတြက္ အလုပ္လုပ္ႏုိင္ၾကဖုိ႔ ပါ။

ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕အေျခအေနကုိ လက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ နအဖအစုိးရတက္လာၿပီးေနာက္ ထုတ္ျပန္ေၾက ညာခဲ့တဲ့ ဒုိ႔တာ၀န္အေရးသုံးပါးနဲ႔ပဲ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒီအခ်က္ (၃) ခ်က္ဟာ ျမန္မာ ျပည္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီဆုိကတည္းက တုိင္းျပည္မွာ အဓိကကုိင္စြဲခဲ့တဲ့မူေတြပါ။ ဒီအခ်က္ကုိ ယခု အန္အယ္လ္ဒီဥကၠ႒ အန္ကယ္ဦးေအာင္ေရႊနဲ႔တကြ မ်ဳိးခ်စ္ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားအပါအ၀င္ သခင္သိန္းေဖနဲ႔ ၀ါရင့္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားအားလုံး သိရွိလက္ခံၾကပါတယ္။ “ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး၊ တုိင္းရင္းသားစည္းလုံး ညီၫြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ခုိင္ၿမဲေရးဆုိတဲ့ ဒီအခ်က္ (၃) ခ်က္ဟာ ဘယ္အစုိးရ တက္လာလာ မလြဲမေသြ လက္ကုိင္ျပဳရမယ့္ အခ်က္ေတြပါ။

ဒီအခ်က္ေတြကုိ အုပ္ခ်ဳပ္သူအစုိးရျဖစ္ေနတဲ့ နအဖတျဖစ္လဲ ယခင္ န၀တအေနနဲ႔ ဘယ္အတုိင္းအတာအထိ ေဆာင္ရြက္ေနပါသလဲ၊ ေဆာင္ရြက္ၿပီးပါၿပီလဲ။ ေမးခြန္းထုတ္ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရေအာင္ပါ။

က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံဟာ ထူးျခားတဲ့ ၀ိေသသလကၡဏာေတြရွိၿပီး တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေပါင္း (၁၃၅) မ်ဳိး စုေ၀း လ်က္ ဥမကြဲ သုိက္မပ်က္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူတကြ ယွဥ္တြဲေနထုိင္ခဲ့ၾကတာ အံ့ၾသစရာပါ။ တကယ္ေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ေလးစားယုံၾကည္မႈ၊ တန္ဖုိးထားမႈ၊ ႐ုိင္းပင္းကူညီမႈ၊ သစၥာေစာင့္သိမႈ၊ အေရးႀကီးရင္ ေသြးနီးမႈ စတဲ့ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အေမြေကာင္းေတြကုိ ေခတ္အဆက္ဆက္ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ခဲ့လုိ႔သာ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္ထိတုိင္ေအာင္ ျမန္မာႏုိင္ငံရယ္လုိ႔ ၀င့္၀င့္ႂကြားႂကြား ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့ၾကၿပီး က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ ဂုဏ္ယူရမွာပါ။

တဖက္မွာလည္း မ်ားျပားလွတဲ့ သမုိင္းေနာက္ခံေတြ ရွိတဲ့အတြက္ အျငင္းပြားစရာေတြ အမ်ားအျပား ေပၚ ေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္းမွာ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုမွ ခြဲထြက္ေရး ႀကိဳးစားခဲ့မႈျဖစ္ရပ္ေတြဟာ သင္ခန္းစာယူစရာေတြ တပုံတပင္ပါ။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ပညာရွင္မဟုတ္သလုိ ေခါင္းေဆာင္လည္းမဟုတ္၊ ေရြးခ်ယ္ခံကုိယ္စားလွယ္လည္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ အက်ယ္ မေဆြးေႏြးလုိပါ။

ဒီေတာ့ ပထမ (၂) ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး၊ တုိင္းရင္းသား စည္းလုံးညီၫြတ္မႈမၿပိဳကြဲေရးဆုိတဲ့ အခ်က္ကေနစၿပီး စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ပါ။ ဒီကေန႔ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕အာဏာကုိ တပ္မေတာ္က ရယူထားပါ တယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့ လက္နက္ကုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတယ္လုိ႔ ဆုိရမွာပါ။ န၀တလက္ထက္မွာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္မွာ ကုိးကန္႔၊ ၀ တုိ႔နဲ႔ ပထမဦးဆုံး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စတင္ေဆြးေႏြးခ့ဲပါတယ္။ ၀ နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးရာမွာ ကကလွမ္း ကုိယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပုိင္း ကြမ္းလုံေဆြးေႏြးပြဲစတင္ၿပီးေနာက္ ထုိစဥ္က အတြင္းေရးမွဴး (၁) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔နဲ႔ ဟုိဟန္မွာ စတင္ေတြ႕ဆုံခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီေတြ႕ဆုံမႈမွာ ၀ ဘက္က ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြအရ တုိင္းရင္းအေရး၊ ျပည္နယ္အေရးေတြ ပါ၀င္ေနတဲ့အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔နဲ႔ ျပန္လည္ေျပာဆုိရာမွာ ႏုိင္ငံေရးဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား ပါ၀င္ေနတဲ့အတြက္ သူ႔အေနနဲ႔ေရာ၊ သူ႔အစုိးရ အေနနဲ႔ေရာ မဆုံးျဖတ္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ န၀တအဖြဲ႕သည္လည္း အာဏာကုိ ေခတၱခဏ ထိန္းသိမ္းထားရျခင္း သာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ၁၉၉၀ တြင္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲအရ တက္ေရာက္လာမည့္ အစုိးရအဖြဲ႕ ကုိ မိမိကုိယ္တုိင္ ယခု ၀ အဖြဲ႕မွ တင္ျပေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားကုိ ျပန္လည္တင္ျပေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကတိ စကား ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီေတြ႕ဆုံပြဲမွာ ႏွစ္ဖက္စလုံးမွ ဗြီဒီယုိမွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၾကၿပီး ဝ အဖြဲ႕အေနျဖင့္ (၄) ႏွစ္ ေစာင့္ဆုိင္းမည္ ျဖစ္ ေၾကာင္းႏွင့္ ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ား မရရွိပါက လမ္းခြဲရမွာျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ အဓိက ေထာက္ျပေျပာဆုိလုိတာက န၀တအေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကုိ သူတုိ႔အေနနဲ႔ ဆုံးျဖတ္ခြင့္ မရွိေၾကာင္းနဲ႔ ဒီအခ်က္ကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔လုိ ထိပ္တန္းပုဂၢိဳလ္တေယာက္က နားလည္သိရွိထားေၾကာင္း တင္ျပလုိတာပါ။ တဖက္က ၾကည့္ရင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔အေနနဲ႔ သမုိင္းတရားခံျဖစ္ရမယ့္ အေရးကေန ပါးပါးနပ္နပ္ ေရွာင္ရွားသြားတာလုိ႔လည္း ျမင္မိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အခု ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ (၁) ရက္ေန႔မွာ အထူးေဒသ (၂) ၀ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ကေန ျမန္မာႏုိင္ငံ ေတာ္ ၀ ျပည္နယ္အစုိးရ အထူးအုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသဆုိတဲ့ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္တာ ၾကားသိလုိက္ရပါ တယ္။ နအဖအေနနဲ႔ တုံ႔ျပန္မႈတစုံတရာ မေတြ႕ရသလုိ တဖက္ကလည္း ႀကိဳတင္သေဘာတူ၊ ခြင့္ျပဳခ်က္မ်ား ေပးခဲ့ေလသလားဆုိတာ ေတြးစရာျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိေတြ ျဖစ္ခဲ့ရပါသလဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားရဲ႕အေရးဟာ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ရမယ့္ ကိစၥဆုိတာ အျငင္းပြားဖြယ္မရွိပါ။ ဒါေပ မယ့္ လက္ရွိအစုိးရမွာ လုပ္ပုိင္ခြင့္၊ ဆုံးျဖတ္ပုိင္ခြင့္မရွိသလုိ ဒီေန႔ သူတုိ႔အေခၚ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ မ်ားလုိ႔ နအဖက သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕အစည္းေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာလည္း လုပ္ပုိင္ဆုံးျဖတ္ ခြင့္ မရွိလုိ႔ဘဲ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ နားလည္မိပါတယ္။

ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ နအဖေရာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕မ်ားေရာ လက္နက္ကုိင္ၿပီး တက္လာၾကလုိ႔ပါ။ ဆက္လက္ ၿပီးလည္း လက္နက္ကုိင္ေဆာင္ဆဲပါ။ ဒီအခ်က္ဟာ မွားယြင္းေနတဲ့ အေျခခံအခ်က္လုိ႔ပဲ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဥပမာတခုတင္ျပရရင္ ၁၉၈၉ ခုနွစ္ အေစာဆုံး ကုိးကန္႔အဖြဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူလာတဲ့အခ်ိန္က ကုိးကန္႔ေခါင္းေဆာင္ဟာ ဖုန္ၾကာရွင္းပါ။ စစ္တုိင္းမွဴးက ရန္မုိးလွ်ံပါ။ ေနာက္ပုိင္းမွာ ကုိးကန္႔ေဒသအတြင္း ကုန္ၾကမ္းအထိဆုံး ေဒသခံလူထုရဲ႕ သေဘာထားက ရန္မုိးလွ်ံကုိသာ ေထာက္ခံခဲ့ၾကၿပီး ဖုန္ၾကာရွင္းကုိ လူႀကိဳက္နည္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ရန္မုိးလွ်ံ ကုိယ္တုိင္က သူတုိ႔အေနနဲ႔လည္း ကုိးကန္႔ေဒသအတြင္းမွာ မဲပုံးေထာင္ၿပီး ဒီမုိကေရစီနည္းအရ လြတ္လပ္စြာ ယွဥ္ၿပိဳင္အေရြးခံလုိတဲ့အေၾကာင္း က်ေနာ့္ကုိ ေျပာျပခဲ့ဖူးပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း နအဖက ဖုန္ၾကာရွင္းကုိသာ ပံ့ပုိးေပးခဲ့ၿပီး တားဆီးကန္႔သတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ ဘာကုိျပေနသလဲဆုိေတာ့ နအဖက လက္ခံအတည္ျပဳထားတဲ့ အထူးေဒသ (၁) ေခါင္းေဆာင္သည္ ေဒသ အတြင္း လူထုအမ်ားစုက လက္ခံႏုိင္ျခင္း မရွိဘူးဆုိတာကုိပါပဲ၊ အင္မတန္မွ သတိထားဖြယ္ပါ။

ဒါေပမယ့္လည္း ႏွစ္ေတြ အနည္းငယ္ေျပာင္းလဲလာၿပီးတဲ့ေနာက္ အထူးေဒသမ်ား၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူထားတဲ့ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈမ်ားအား တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားဆုိတဲ့ အသုံးအႏႈန္း နဲ႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျမန္မာစစ္အစုိးရရဲ႕ မီဒီယာမ်ားမွတဆင့္ ေျပာင္းလဲေခၚေ၀ၚပုံေဖာ္သြားတာကုိ ေတြ႕ရမွာ ပါ။ တကယ္ေတာ့ နအဖနဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ႕ အေျခအေနကုိ “အသြင္တူေတာ့ လည္း အိမ္သူ” ျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ပဲ နားလည္လုိက္ရပါေတာ့တယ္။

ဒီေန႔အေျခအေနမွာ နအဖအေနနဲ႔ ဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြအေပၚမွာ ျပတ္ျပတ္သားသား ၾသဇာသက္ေရာက္မႈ မရွိ သလုိ တုိက္ထုတ္ဖုိ႔ရန္လည္း လူထုမေထာက္ခံတဲ့အတြက္ အင္အားမရွိျဖစ္ေနရပါတယ္။ ယခုအတုိင္း ဆက္ သြားဖုိ႔ဆုိတာလည္း ျဖစ္လာမယ့္ အက်ဳိးဆက္ေတြ ဆက္စပ္သာ ေတြးၾကည့္ၾကပါေတာ့ခင္ဗ်ား။ လက္ရွိ ၀ အဖြဲ႕အတြင္း အေျခအေနကုိ ေလ့လာၾကည့္ရင္း ဒု-ဥကၠ႒ တာ၀န္ယူထားသူတဦးျဖစ္တဲ့ ေ၀ေရွာက္ခန္းဟာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသားတဦးပါ။ ဒီလုိအေျခအေနမွာ အခုလုိ ၀အဖြဲ႕ရဲ႕ တဖက္သတ္ အမည္ေပးေၾကညာခ်က္ေတြ ထြက္ေပၚလာျခင္းဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံအေရး၊ တုိင္းရင္းသားအေရးအတြက္ စဥ္းစားသုံးသပ္စရာေတြ ဆက္ တုိက္ ျဖစ္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ဒီအခ်က္ကုိ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ေနာက္ပုိင္း ဆက္လက္တင္ျပမယ့္ အခ်ဳပ္ အျခာ အာဏာတည္တံ့ခုိင္ၿမဲေရးဆုိတဲ့အပုိင္းမွာ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးတင္ျပပါ့မယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီလုိပါပဲ။ အျခားအျခားေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြအၾကားမွာလည္း အျငင္းပြားေနၾကတာေတြ အမ်ားအျပား ပါ။

ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပုိင္းေတြအတြင္းမွာ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း ရွမ္းျပည္သမၼတႏုိင္ငံရယ္လုိ႔ ေၾကညာခဲ့တာ သတိထားမိပါတယ္။ အလားတူ အျဖစ္အပ်က္မ်ားလည္း ၁၉၆၀ ခုႏွစ္အေက်ာ္မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ ဖူးပါေသးတယ္။ ဒီလုိကိစၥမ်ားသည္ တုိင္းရင္းသားမ်ားအေနနဲ႔ ကုိယ္ပုိင္အခြင့္အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္တယ္ လုိ႔ ယူဆစရာရွိေပမယ့္လည္း တဖက္မွာ ျပည္ပႏုိင္ငံေတြရဲ႕ ေသြးထုိးေပးမႈေတြ အမ်ားအျပား ပါ၀င္ေနပါ တယ္။ ဘယ္ႏုိင္ငံ၊ ဘယ္လူမ်ဳိးမွ ကုိယ့္တုိင္းျပည္၊ ကုိယ့္လူမ်ဳိးထက္ တျခားတုိင္းျပည္၊ တျခားလူမ်ဳိးကုိ ပုိခ်စ္ သူရယ္လုိ႔ မရွိပါဘူး။

ဗုဒၶေဟာၾကားခ်က္အရ ေျပာရရင္ သတၱ၀ါေတြဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အခ်စ္ဆုံးပါလုိ႔ေတာင္ ဆုံးမထားပါ တယ္။ ဒါဟာ မေျပာင္းလဲတဲ့ သဘာ၀တရားတခုပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ နားလည္ထားရမွာက တကယ္ေတာ့ အကူ အညီ ေပးလာသူေတြမွာ ကုိယ္ပုိင္ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။ ကုိယ္ပုိင္ Route Map ေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။ ကုိယ့္အတြက္လုိ႔ေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္လုိက္ပါနဲ႔။ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားေရာ၊ အိမ္နီးခ်င္း တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယနဲ႔ ထုိင္း ႏုိင္ငံတုိ႔ေရာ သူတုိ႔အက်ဳိးအတြက္ သူတုိ႔ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာပါ။

ယခုႏွစ္ပုိင္းေတြအတြင္းမွာလည္း သတိထားစရာ ေနာက္တခ်က္ ေပၚလာတာကေတာ့ အဂၤလန္နဲ႔ အေမရိ ကန္ႏုိင္ငံမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား တုိင္းရင္းသူ (၂) ဦးကုိ တႏုိင္ငံစီကေန တဦးစီကုိ ႏုိင္ငံေရးစင္ျမင့္ေပၚကုိ တြန္းတင္ပြဲထုတ္ေနတာ ေတြ႕ရတဲ့အတြက္ ေသြး႐ုိးသား႐ုိးမွ ဟုတ္ပါေလစလုိ႔လည္း ေတြးေနမိပါတယ္။ က်ေနာ့္အေတြးက သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ ေနာက္ခံ Back Ground၊ ရပ္တည္ေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း၊ သက္ဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံ ေတြရဲ႕ စစ္ေရး၊ ႏုိင္ငံေရး လုိအပ္ခ်က္ေတြအေပၚမွာ အေျခခံၿပီး စုိးရိမ္မိတာပါ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ ျခမ္း တေၾကာအတြက္ေတာ့ ရင္ေလးေနမိပါတယ္။

တဖက္မွာလည္း နအဖအေနနဲ႔က ေရရွည္အတြက္ စဥ္းစားတာထက္ လတ္တေလာအေျခအေနမ်ားအေပၚ ထြက္ေပါက္ရွာၿပီး ေျဖရွင္းသြားရင္း ေဆးၿမီးတုိနဲ႔ကုေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေလွ်ာက္ေနတဲ့အတြက္ စိတ္ေလးေနရတာပါ။ တကယ္ေတာ့ သူကုိယ္တုိင္လည္း လူထုနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းကင္းကြာေနၿပီး ယုတ္စြအဆုံး တပ္မေတာ္သားမ်ားကုိပင္ မနည္း ျပန္လည္စည္း႐ုံးေနရတဲ့ အေျခအေနေရာက္လုိ႔ မ်က္ျဖဴဆုိက္ေနရပါၿပီ။

ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိေတြသာ ဆက္သြားေနၾကရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ တုိင္းရင္းသားေတြအခ်င္းခ်င္း ၀ါးအစည္းေျပသလုိ ျဖစ္သြားနုိင္ၿပီး အနာဂတ္မွာ ပတ္၀န္းက်င္ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ ဗိုလ္က်မႈေတြ ယခုထက္ ပုိခံၾကရ မွာပါ။ လက္ရွိမွာ ျပည္တြင္းျပည္ပ ႏွစ္ရပ္စလုံးမွာ တုိင္းရင္းသားေတြအခ်င္းခ်င္းအၾကား၊ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစုံ ကြဲျပားေပၚေပါက္လာၿပီး တဦးနဲ႕တဦး ေ၀းသထက္ ေ၀းလာၾကတယ္လုိ႔ပဲ ခံစားေနမိပါတယ္၊ ရင္းမေအးဖြယ္ ေတြပါ။

ဒီေတာ့ ဒါေတြရဲ႕အေျဖကေတာ့ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕အေရးကုိ ကုိယ္တြယ္ေျဖရွင္းရာမွာ နအဖအေနနဲ႔ေရာ၊ တုိင္းရင္းသား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားေရာ ဘယ္သူမွ ဆုံးျဖတ္ပုိင္ခြင့္မရွိဘူးလုိ႔ဘဲ ႐ုိးသားစြာ နားလည္ မိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ျပည္သူေတြက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္တဲ့ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႔ ေခၚယူက်င္းပတဲ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္တရပ္အတြင္းမွာသာ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြး အေျဖရွာ ဆုံးျဖတ္ၾကရမွာပါ။ ဒါမွလည္း သဘာ၀ အက်ဆုံးျဖစ္သလုိ အမ်ားလည္း လက္ခံႏုိင္ပါမယ္။ ေရရွည္မွာလည္း တည္တံ့ခုိင္ၿမဲႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။

ဒီေတာ့ တုိင္းရင္းသား ျပည္သူတရပ္လုံးက မိမိတုိ႔ရဲ႕ ရင္ေသြးေတြအပါအ၀င္ အနာဂတ္ ေနာင္လာေနာက္ သားေတြ အေရးအတြက္ စိတ္ရွည္သည္းညည္းခံၿပီး ျပည္သူ႕ဆႏၵႏွင့္အညီ ဒီမုိကေရစီအစုိးရတရပ္ ေပၚ ေပါက္ေရးအတြက္ကုိသာ ဦးစားေပးအေနနဲ႔ ကုိင္စြဲရပ္တည္ရင္း အဘက္ဘက္က ႏွစ္ဆတုိးလုိ႔ ၀ုိင္း၀န္း ေဆာင္ရြက္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။

ဒါဟာ ဒုိ႔လုပ္တာမဟုတ္ဘူး နအဖေၾကာင့္ပဲလုိ႔သာ ထုိင္ေျပာေနရင္ေတာ့ သံဃာစင္ပါေမွာက္သြားႏုိင္ပါ တယ္။ ဘယ္လုိတားဆီးၾကမလဲ၊ ဘယ္လုိ စည္းလုံးညီၫြတ္ေရး တည္ေဆာက္ၾကမလဲ စဥ္းစားေစခ်င္တာပါ။ သူ႔အျပစ္၊ ကုိယ့္အျပစ္ ပုံခ်မေနၾကဘဲ တုိင္းျပည္မ်က္ႏွာတခုတည္းသာၾကည့္ၿပီး အျမန္ဆုံး လက္တြဲ ေဆာင္ ရြက္ၾကဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔က တုိင္းျပည္ကုိ တကယ္ခ်စ္ရင္ ကုိယ့္လူမ်ဳိး၊ ကုိယ့္တုိင္းရင္းသား ေတြကုိခ်စ္ရင္ မိမိအာဏာတည္ၿမဲေရးကုိပဲ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အာဏာရရွိေရးကုိပဲ ႀကိဳးစားေနတဲ့ ဘယ္လုိ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ လမ္းစဥ္၊ လမ္းေၾကာင္းကုိမဆုိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ သိေအာင္လုပ္ၿပီး ရေအာင္ ၀ုိင္း၀န္းတားဆီး ၾကရမွာပါ။ ဒါမွ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရးကုိ ေဆာင္ရြက္ရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။

ေလာကမွာ ကုိယ့္အေၾကာင္းကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္နဲ႔ ဘုရားရွင္အသိဆုံးပါ။ လူသာဓုေခၚ နတ္သာဓု ေခၚဆုိႏုိင္ ေအာင္၊ မိမိနာမည္လည္း သမုိင္းကမၼည္းတင္က်န္ခဲ့ရေလေအာင္ ေကာင္းတဲ့သမုိင္းကုိ ေရးႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ျပည္ေထာင္စုႀကီး မၿပိဳကြဲဖုိ႔အေရးသည္ တုိင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း စည္းလုံး ညီၫြတ္မႈရွိဖုိ႔က အထူးအေရးႀကီးေနပါတယ္။ အခ်ိန္က အေရးႀကီးေနၿပီမုိ႔ ေဆးပညာသေဘာနဲ႔ ေျပာရရင္ ေတာ့ အသက္ကယ္ေဆးထုိးရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္ေနပါၿပီ၊ ေႏွာင့္ေႏွးေနလုိ႔ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ညီညီ ၫြတ္ၫြတ္နဲ႔ အျမန္ဆုံးေဆာင္ရြက္ၾကပါစုိ႔။

ဦးေအာင္ဆက္ပိုင္
REF: ေခတ္ၿပိဳင္