Thursday, March 10, 2011

အႏၲရာယ္မ်ားလြန္းတဲ့ အလုပ္

ေသခ်င္ရင္ စိန္မစားနဲ႔ ျမန္မာျပည္မွာ ေလယာဥ္ေမာင္းပါ။ ေလယာဥ္မယ္လုပ္ပါလို႔ ေျပာရမလိုျဖစ္ေနၿပီ။ ျမန္မာျပည္မွာ ေလယာဥ္ေမာင္းေနသူေတြ၊ ေလယာဥ္မယ္ေတြကို က်ေနာ္ တကယ္ကိုစိုးရိမ္ပါတယ္။ ခ်ီးလည္းခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ နအဖ လက္ထဲမွာ ေလယာဥ္ပံ်ေတြက ခဏခဏ ပ်က္က်ေနတယ္။ ျပင္ဆင္မႈ၊ ထိမ္းသိမ္းမႈေတြကလည္း ညံ့တယ္။

ေလယာဥ္ေမာင္းတာ ေလယာဥ္မယ္လုပ္တာ ခုလို ေခတ္ပ်က္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ အလုပ္ေကာင္းတခုပါ။ ဒါေပမဲ့ အ သက္အႏၱရာယ္ကနီးလြန္းတယ္။အႏၱရာယ္ (Risk) က မ်ားလြန္းတယ္။ သိပ္၀ါသနာပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီအလုပ္ကိုပဲ ကၽြမ္းက်င္ေနၿပီဆိုရင္ေတာ့ တျခားႏုိင္ငံက ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြမွာ အလုပ္ေျပာင္းလဲေလ်က္သင့္ၾကတယ္။

က်ေနာ္ ဘ၀မွာ တတိုင္းျပည္လံုး တုန္လႈပ္သြားတဲ့ ပထမဆံုး ေလယာဥ္ပ်က္က်မႈကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္က ေဖါ ကာတစီးပ်က္က်တယ္။ ေလယာဥ္ပ်ံနံပတ္ကို က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့အထိ မွတ္မိတယ္။ လူေတြေသၾကတယ္။ ေသတဲ့အထဲမွာ ေလယာဥ္မယ္ တင္တင္လိႈင္ကိုေတာ့ ေမ့လို႔မရဘူး။ က်ေနာ္တို႔အိမ္နဲ႔ သိပ္မေ၀းဘူး။ သူက ေတာင္ဥကၠလာ ၁၆ ရပ္ကြက္မွာေနတယ္။

သူက တရုပ္ကျပား။ ထက္ျမက္တယ္။ လွတယ္။ ေခ်ာတယ္။ မိဘကိုလုပ္ေကၽြးေနတာပါ။ ေလယာဥ္က ရန္ကုန္နဲ႔ ၿမိတ္ ေျပးတဲ့ေလယာဥ္။ စက္ခ်ဳိ႕ယြင္းၿပီး ပယ္လယ္ထဲ ပ်က္က် တယ္။ ပင္လယ္ထဲမွာ ေလယာဥ္ကမိနစ္အနည္းငယ္ ေပါေန ေသးတယ္။ ေလယဥ္မယ္ တင္တင္လိႈင္က သူ ကိုယ္လြတ္႐ုန္းၿပီး သြားရင္ရေပမယ့္ ခရီးသည္ေတြကို ဦးစားေပး ကယ္ ထုတ္ခဲ့တယ္။ သူကေတာ့ အခ်ိန္မရေတာ့တဲ့အတြက္ ေလယာဥ္နဲ႔အတူ ပင္လယ္ၾကမ္းျပင္မွာ ထာ၀ရအိပ္စက္ခဲ့ရတယ္။ သူရဲ႕ သူရဲေကာင္းပီသတဲ့ ဇတ္လမ္းက က်ေနာ္တုိ႔ ငယ္စဥ္က ပံုျပင္တပုဒ္ပါ။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ သူရဲေဘာေၾကာင္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ အတိုင္း အရပ္သားထဲက သူရဲေကာင္းစိတ္ရိွတဲ့သူကို လူမႈထူးခၽြန္ဆု မေပးခဲ့ပါဘူး။ ဒီအေၾကာင္းကို ဆရာ ေမာင္ေသာ္က စာေပေဟာေျပာပြဲတခုမွာ ေျပာခဲ့ဘူးပါေသးတယ္။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု နယူးေယာက္မွာ တေလာ က ေလယာဥ္စက္ခ်ဳိ႕ ယြင္းတယ္။ ေလယာဥ္မွဴး က ျမစ္ထဲကိုထိုးဆင္းၿပီး ခရီးသည္ေတြ မေသေအာင္ ကယ္ႏုိင္တယ္။ သူ႔ကို ကြန္ကရက္က သူရဲေကာင္းဆု ခ်ီးျမႇင့္တယ္။ ဘာေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူ ေတြဟာ စိတ္ဓါတ္ေရးရာအရ သိ္ပ္ကို လူစဥ္မမီေလာက္ေအာင္ သိမ္ဖ်င္းနိမ့္က် ေနပါ သလဲ။ သူတို႔ငယ္စဥ္ က သူတို႔မိဘေတြရဲ႕ ႏွိပ္စက္ညႇင္းပန္းမႈကို ခံခဲ့ၾကရလို႔လား။ သိပ္ကို လူ႔ေအာက္သူ႔ေအာက္ကို က်တဲ့ ဘ၀ေတြက ေပါက္ပြား လာလို႔လား။ စိတ္ ပိုင္းဆိုင္ရာ မျပည့္၀သူ ေတြလား စဥ္းစားစရာေတြပါ။

သူအစ္ကိုက က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့အတြက္ သူညီမ ေလယဥ္မယ္ တင္တင္လိႈင္ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေပၚ ဓါတ္ပံုေလးကို အျမဲတမ္း ထည့္ထားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ကေလးေတြကို မၾကာခဏျပၿပီ သူ႔ညီမေလးအေၾကာင္းကို လြမ္းတသ ေျပာေနတယ္။ ခုေတာ့ သူရဲ႕ သူရဲေကာင္း ပီသတဲ့ပံုျပင္ကို လူေတြေမ့သြားၿပီ။

ေနာက္တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ ၿမိတ္က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို ေပါင္းမိတယ္။ သူက အရင္းႏွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ လာတယ္။ က်ေနာ္ ေတာ္လွန္ေရးထဲကိုဆင္းေတာ့ သူလည္းအတူပါလာတယ္။ သူမိဘႏွစ္ပါးက ငယ္ငယ္ကထည္းက ဆံုးသြားတယ္လို႔ ေျပာ တယ္။ ဘယ္လိုဆံုးသြားသလဲေမးမိေတာ့ က်ေနာ္ခုနက ေျပာတဲ့ ေဖါကာေလယာဥ္ပ်ံ ပ်က္က်တံုး က ပါသြားတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ တိုက္ဆိုင္မႈက ထူးဆန္း စရာပါ။

က်ေနာ္တို႔ႀကီးလာေတာ့ အဆိုေတာ္စိန္လြင္ တေယာက္ တြင္ေအာ္တာ ေလယာဥ္ ပ်က္က်ၿပီး ဆံုးတယ္။ စိန္လြင္ အသံ ကို က်ေနာ္တို႔ ငယ္စဥ္က သိပ္ႀကိဳက္တယ္။ အသံ သိပ္ေကာင္းတယ္။ ေအာင္ျမင္ထင္ရွားတဲ့ အဆိုေတာ္ပါ။

သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာဆိုရင္ သူလို ေအာင္ျမင္ေနတဲ့အဆိုေတာ္တေယာက္ဟာ ေလယာဥ္ေမာင္ အလုပ္ကို ဆက္လုပ္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ သူ ဘာေၾကာင့္ ဒီအလုပ္ကို ဆက္လုပ္ သလဲ။ မဆလေခတ္မွာ အဆိုေတာ္ေတြဟာ ခ်မ္းသာသြား ေလာက္ေအာင္ ၀င္ေငြမေကာင္းလို႔လား။ ဒီအလုပ္ေပၚမွာ သူ၀ါသနာပါေနလို႔လား က်ေနာ္မသိပါ။ သူဆံုး သြားတဲ့ အတြက္ သေမ်ာမိတာပဲ က်ေနာ္ သိတယ္။

ပိုဆိုးလာတာက ဒီေလေၾကာင္းလိုင္းေတြဟာ တိုင္းျပည္ပိုက္ဆံေတြကို ခုိးယူၿပီး မတရား ခ်မ္းသာလာတဲ့ သန္းေရႊ မိသား စုက ေနာက္ကြယ္ကေန ရွယ္ယာေတြ ပိုင္ေန ၾကတယ္။ သူတို႔က ခတ္စုတ္စုတ္ေလယာဥ္ေတြကို ေစ်းေပါေပါနဲ႔၀ယ္။ အ ျမတ္မ်ားမ်ား ရဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္တခုပဲ သူတို႔သိေနျခင္း ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ေခတ္မွာ ေလယာဥ္ ေတြဟာ အေခါင္းပ်ံေတြအ လားျဖစ္ေနတယ္။ မၾကာခဏ ပ်က္က်တယ္။ ေလယာဥ္ပ်က္က် တာ သတင္းမဟုတ္ေတာ့သလို ျဖစ္လာတယ္။

ေလေၾကာင္းေစ်းကြက္ကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့အတြက္ ခရီးသည္ေရာ ေလယာဥ္၀န္ထမ္း ေတြပါ ေရြးခ်ယ္ ခြင့္မရိွ။ သူတို႔ကိုပဲ ဘုန္းရွင္ ကံရွင္ ေက်းဇူးရွင္ေတြလို႔ ထင္ေနရတယ္။

ေလယဥ္ေမာင္ေတြ မယ္ေတြမွာ ဘာအခြင့္ေရးမွ မရိွဘူး။ ေလယာဥ္ထိမ္းသိမ္းမႈေတြကို စနစ္တက် မရိွဘူး။ သူတို႔ ေလ ယဥ္ေတြ ပ်က္က်တယ္။ လမ္းေခ်ာထြက္သြားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြ ထြက္ေပၚလာတိုင္း လူေတြ ၀မ္းသာတယ္။ က်ေနာ္လည္း ၀မ္းသာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသဆံုးရတဲ့ ဒဏ္ရာရသြားတယ္ဆိုတဲ့သူေတြအတြက္ ႐ိုးသားတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြ အတြက္ က်ေနာ္တို႔ မေပ်ာ္ပါဘူး။ စိတ္မေကာင္းၾကပါဘူး။

ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းနဲ႔ ပုဂံေလေၾကာင္းက ၀န္ထမ္းေတြလည္း ျပည္သူေတြ ဘာေၾကာင့္ မေပ်ာ္ဘူးျဖစ္ေနတာကို သိႏိုင္ ပါေစ။ ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ ပူးေပါင္းပါ။


Ref;naytthit

0 comments:

အေပၚသို႔