August 8, 2011
တေန႔ တေန႔နဲ႔
ဒီေန႔ကို
ေရာက္ခဲ့ရျပန္ေပါ့
အရင့္အရင္
ႏွစ္ေတြကလိုပဲ
မိုးစက္ေတြဟာ
ျဖည္းျဖည္း ျဖည္းျဖည္းနဲ႔
ေႂကြေနၾကတယ္ သမီး။
သမီးရဲ႕ အေမကေတာ့
အစိမ္းမွာ
အျဖဴေလးေတြ ကြပ္ထားတဲ့
ဂါ၀န္ေလးကိုပဲ
အသာအယာ ပိုက္ရင္း
ပင့္သက္ေတြ ခ်ေနေလရဲ႕။
ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္
ထၿပီ
မ်က္ႏွာသစ္ၿပီ
ေရခ်ဳိးၿပီ
ေအာ္ …
ၾကာခဲ့ေပမယ့္လည္း
အေဖတို႔အတြက္
လန္းဆန္းေနဆဲပါ
သမီးရဲ႕ ဓာတ္ပံုေရွ႕
ပန္းအိုးထဲက
စံပယ္ပြင့္ ေသးေသးေလးေတြလိုေပါ့။
ကာတြန္းစာအုပ္ေလးေတြကလည္း
သမီးကို ဖတ္ျပလို႔ဆိုၿပီး
ၿငိမ္ေနေအာင္
နားေထာင္တတ္တဲ့ သမီးကို
သတိရေနမွာပါ။
တဖက္ထဲ ျပန္ရတဲ့
ေဂါက္ေဂါက္ဖိနပ္ေလးက
အေဖတို႔
အျမင္လိုက္ရတဲ့အေၾကာင္းေတြ
ျပန္ေျပာျပတဲ့အခါတိုင္း။
သမီးေလးရယ္
တကယ္ကေတာ့
မိုးေကာင္းကင္ႀကီးေတာင္မွ
ငိုလို႔ မ၀ေသးပါဘူးကြယ္
ေ႒းေအာင္
Ref: ေန႔သစ္
Monday, August 8, 2011
သမီးေလးအတြက္ အမွတ္တရ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment