သီတင္းကြ်တ္မွာ ကန္ေတာ့မယ္

ထြန္းထြန္း
ေအာက္တုိဘာလ ၁၂ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္

“ဟုိေခတ္တုန္းက ကန္ေတာ့တယ္ဆုိတာက က်ေနာ္တုိ႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ငွက္ေပ်ာတဖီးေလာက္နဲ႔ပဲ ကန္ေတာ့တာပဲ မ်ားတာ”

ယခုကဲ့သို႔ ေျပာဆုိခဲ့သူမွာ အသက္ ၉ဝ အရြယ္ရွိ ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားၾကီး သခင္ခ်န္ထြန္းျဖစ္သည္။

သီတင္းကၽြတ္ကာလ ေရာက္လာတုိင္း မိမိ႐ိုေသေလးစားရေသာ လူႀကီးသူမမ်ားကို ကန္ေတာ့ေလ့ရွိသည္မွာ ျမန္မာ့ ထံုးတမ္း စဥ္လာ တရပ္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ မိမိတုိ႔ ေခတ္တြင္မူ ငွက္ေပ်ာသီးျဖင့္သာ ကန္ေတာ့ေလ့ရွိသည္ဟု သူက ဆုိသည္။

ယင္းသို႔ ကန္ေတာ့ရာတြင္လည္း တစံုတရာေသာ အက်ဳိးေမွ်ာ္ကိုးမႈမရွိဘဲ ကန္ေတာ့ၾကျခင္းသာျဖစ္ကာ ယေန႔ေခတ္နဲ႔မူ ကြာဟမႈ မ်ားရွိလာသည္ဟု သူက ႐ႈျမင္သည္။

“အခု ေခတ္စားလာတာက ဒီဘက္ေခတ္က်မွ။ ကန္ေတာ့တယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေတာ္ၾကာ ဗူးထဲမွာ ေငြတသိန္း ပါလာလို႔၊ ႏွစ္သိန္းပါ လာလို႔။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ္ တေယာက္ကို လာကန္ေတာ့တဲ့သူက ေပးလိုက္တယ္ ဘာတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္း ေတြေပါ့ ဗ်ာ” ဟု သခင္ခ်န္ထြန္းက ဆိုသည္။

ယင္းႏွင့္ ရင္းႏွီးသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တဦး၏ အိမ္သို႔ တ႐ုတ္ ကန္ထ႐ိုက္တာ လင္မယားမွ မုန္႔ဗူး လက္ေဆာင္ ေပးရာတြင္
ေငြက်ပ္ႏွစ္သိန္း ပါဝင္ခဲ့ဖူးသည္ဟုလည္း ျပန္ေျပာျပသည္။

စာေရးဆရာမ သန္းျမင့္ေအာင္ ေရးသားသည့္ “အေငြ႔ပ်ံျခင္ႏွင့္ လက္ေရြးစင္ ဝတၳဳတိုစု” စာအုပ္ပါ “ကံၾကမၼာ၏ အရသာ” ဝတၳဳတို တြင္လည္း ေတာ္ေတာ္ အရာေရာက္သည့္ လူႀကီးအိမ္မွ အေစခံတဦးက မုန္႔ပံုးကို စတိုးဆုိင္သို႔ လာသြင္းရာ ယင္းထဲမွ ေငြမ်ား ပါလာသည္ဟု ေရးဖြဲ႔ထားသည္။

ယင္းဝတၳဳတိုမွာ တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္အား အေျခခံ ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ကာ ယင္းေငြကုိ လာေရာက္ ဝယ္ယူသူ တဦးက ရရွိ သြားခဲ့ေၾကာင္းျဖင့္ ဇာတ္သိမ္းထားသည္။

ယင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္ရပ္မ်ားမွ သာမန္ျပည္သူမ်ားအၾကား ရွိေလ့ရွိထ မရွိသည့္ကိစၥရပ္မ်ားဟု စာေရးဆရာက ႐ႈျမင္ထားၿပီး စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ အစိုးရဌာနပိုင္းမ်ားတြင္သာ ျဖစ္ေပၚတက္သည္ဟု သံုးသပ္သည္။

သီတင္းကၽြတ္ကာလ ကန္ေတာ့ပန္းပစၥည္းမ်ားမွာ ယခင္က ဖေယာင္းတုိင္၊ မုန္႔၊ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ၊ ေယာဂီ ထမီကဲ့သို႔ေသာ ပူေဇာ္ခံပုဂၢိဳလ္မ်ား အသံုးတည့္မ်ား ပစၥည္းမ်ားထက္ ေသာင္း၊ သိန္းခ်ီတန္ဖုိးရွိ လက္ေဆာင္ ျခင္းမ်ားမွာ တြင္က်ယ္လာခဲ့သည္။

အနည္းဆုံး တန္ဖိုး သုံးေသာင္းမွ သိန္းခ်ီတန္သည့္ မုန္႔ျခင္း၊ အရက္ပါ မုန္႔ျခင္းမ်ားမွာ သီတင္းကၽြတ္ကာလ တြင္ ကန္ေတာ့ခံ ပစၥည္းအေနျဖင့္ အေရာင္းအဝယ္သြက္ေနၿပီး တေန႔လွ်င္ ျခင္း ၅ဝ ခန္႔ ေရာင္းေနရသည္ဟုလည္း ယင္းပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္မ်ား ထံမွ သိရသည္။

“လာဝယ္တာက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ ကုမၺဏီလုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ အစိုးရပိုင္းကလူေတြလည္း ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ ကလည္း ငါးေသာင္း၊ ေျခာက္ေသာင္း။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ခပ္ၾကီးၾကီးေပးမယ့္ သူဆိုရင္ Blue ႏွစ္သိန္းတန္၊ သံုးသိန္း တန္ ေပးတယ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း အရက္ပုလင္းၾကီးပဲ ေစ်းၾကီးတာ ဝယ္ေပးလိုက္တယ္” ဟု ကန္ေတာ့ရန္ ပစၥည္းလာဝယ္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေရာင္းဝန္ထမ္းတဦးက ရွင္းျပသည္။

ျခင္းမ်ားမွာ ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားရွိၿပီး အလြတ္ျခင္းႏွင့္ အရက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ အလြတ္ျခင္းတြင္မွာ အနည္းဆံုး သံုးေသာင္း က်ပ္ တန္ဖိုး ရွိကာ ေကာ္ဖီ၊ မုန္႔ပံုး၊ အခ်ဳိရည္၊ အသီးဗူးမ်ားႏွင့္ တူနာငါး စသည့္ ပစၥည္းမ်ား ပါဝင္ကာ မိမိထည့္လိုသည့္ ပစၥည္း အလိုက္ ေစ်းႏႈန္း ကြာဟမႈရွိသည္။

အရက္ျခင္းမွာမူ က်ပ္ တသိန္းခြဲဝန္းက်င္မွ စ၍ ေစ်းေပါက္ၿပီး Johnny Walker အရက္ပုလင္းမ်ား ပါရွိသည္။

“အရက္ျခင္းက Blue အၾကီးနဲ႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ ႏွစ္သိန္းဖိုး လုပ္ခ်င္လည္း ရတယ္။ သံုးသိန္းဖိုးလုပ္ခ်င္လည္း ရတယ္။ Blue တလံုး ကို ၁၅၅,ဝဝဝ။ တလီတာက။ သူက အရက္ခ်ည္းပဲကို တသိန္းခြဲေလ။ မုန္႔ကို သံုးေသာင္းဖိုးဆိုရင္ တသိန္းရွစ္ေသာင္းက်မယ္။ မုန္႔ ငါးေသာင္းဖုိးဆိုရင္ ႏွစ္သိန္းက်မယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိးေပါ့။ ကုိယ္ထည့္ခ်င္တဲ့မုန္႔ေပၚကို မူတည္တယ္” ဟု ယင္းအေရာင္းဝန္ထမ္းက ရွင္းျပသည္။

မည္သို႔ပင္ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ အဖိုးတန္ပစၥည္းမ်ား ကန္ေတာ့ပန္း ပစၥည္းအျဖစ္ တြင္က်ယ္ေနေစကာမူ ယင္းမွာ ျမန္မာ့ ထံုးတမ္း ဓေလ့ စဥ္လာမ်ားကို ေစာ္ကားရာေရာက္သည္ဟု သခင္ခ်န္ထြန္းက ႐ႈျမင္သည္။ တန္ဖိုးၾကီး ပစၥည္း ကန္ေတာ့ျခင္းထက္ ရလို မႈတစံုတရာ မရွိသည့္ ကန္ေတာ့ျခင္းမ်ဳိးသာ ျဖစ္သင့္သည္ဟု သူက ဆုိသည္။

သု႔ိေသာ္ ကန္ေတာ့ျခင္းကို လက္ခံသည့္ သူမ်ား ရွိေနသည့္အတြက္လည္း ကန္ေတာ့ျခင္း အေျခခံသည့္ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူမႈ မွာ ပေပ်ာက္ဦးမည္မဟုတ္ဟု သူက ႐ႈျမင္ထားသည္။

“ေစာ္ကားတာေပါ့ အမွန္ေတာ့။ သူ ကန္ေတာ့တာက ကန္ေတာ့ခ်င္လို႔ ကန္ေတာ့တာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔အခြင့္အေရး ရဖို႔အတြက္၊ သူ မ်က္ႏွာသာရဖို႔အတြကဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိးနဲ႔ ကန္ေတာ့တာေတြေပါ့။ အဖိုးတန္ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ကန္ေတာ့တာ။ ေငြတုိ႔ဘာတို႔ပါ ပါတာေပါ့ေလ။ အမွန္က တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ သူတို႔အတြက္ ကန္ေတာ့တယ္လို႔ ဒီလိုပဲ တြက္တာပဲ” ဟု သူက ဆုိသည္။

သို႔ေသာ္ ယင္းကဲ့သို႔ အက်ဳိးေမွ်ာ္သည့္ ကန္ေတာ့ျခင္းမ်ားမွာ ေခတ္၏ ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ဟု ထင္ျမင္သူမ်ား ရွိကာ စီးပြားေရး က်ပ္တည္းမႈမ်ားေၾကာင့့္မျဖစ္မေန လုပ္လာရျခင္းဟု ေျပာဆိုသူမ်ား ရွိသည္။

“က်မတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုလို႔ရွိရင္ ေက်ာင္းမွာပဲ အတတ္သင္တာေလ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်မတို႔ေတြ ႐ိုးရွင္းတဲ့စနစ္နဲ႔ ကုန္ေစ်း ႏႈန္းေတြ၊ စားေရးေသာက္ ေရး၊ ေနေရးထိုင္ေရးနဲ႔ ဒီလို ႐ုိး႐ိုးရွင္းရွင္းနဲ႔ ေနာက္ ေက်ာင္းဆရာမရတဲ့လစာက နည္းပင္နည္း ျငား ေသာ္လည္း သိကၡာကို ရိကၡာနဲ႔ မလဲတာေပါ့” ဟု ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ားႏွင့္ ဥပမာေပး၍ ဆရာမ သန္းျမင့္ေအာင္က ေျပာ သည္။

သူက ဆက္ၿပီး “ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ ျမင့္မားတာရယ္၊ ေနာက္ ေခတ္အေျခအေနအရေပါ့။ ဒီဆရာ၊ ဆရာမေတြ ကလည္း သူ႔သားသမီးေတြကို တျခားသူေတြစီမွာ အပ္ႏွံၿပီးေတာ့ ပညာသင္ရတဲ့အခါမွာ သူတို႔ ေပးရ ကမ္းရတာရယ္၊ အဲဒီလို သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ ေပးရကမ္းရတဲ့အခါက်ေတာ့ သူတို႔လည္း ယူတတ္၊ ေတာင္းတတ္ လာတဲ့ အေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္လာမွာေပါ့” ဟု ဆုိသည္။

Ref: မဇၥ်ိမ