နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရး မေျပာေတာ့

ကိုဝိုင္း
ေအာက္တုိဘာလ ၁၂ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္

အာဏာရ ၾကံ့ခိုင္ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးပါတီ အတြင္းေရးမႉး- ၁ ဦးေအာင္ေသာင္း ဦးေဆာင္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ အထူး ေဒသ- ၄ မိုင္းလားအဖြဲ႔တို႔ ေအာက္တိုဘာ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ထပ္မံေဆြးေႏြးရာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ေျပာင္းေရး မပါေတာ့သလို မိုင္းလားအဖြဲ႔ အေနျဖင့္ ျပည္တြင္း ဆက္ဆံေရး႐ံုမ်ား ျပန္လည္ ဖြင့္ခြင့္ရသြားၿပီ ျဖစ္သည္။

ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ ပိတ္ထားသည့္ ႏွစ္ဘက္ဆက္ဆံေရး႐ံုမ်ား ဖြင့္ခြင့္ႏွင့္ ဝန္ထမ္းမ်ား ျပန္တာဝန္ေပးေစလႊတ္ေရး၊ အထူးေဒသ ၄ တြင္ “ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္မႈ ေကာင္းမြန္ေရး၊ မူးယစ္ေဆးပေပ်ာက္ေရး ကိစၥမ်ားအေပၚ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရး သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးသည္” ဟု ႏိုင္ငံပိုင္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာက အဂၤါေန႔တြင္ ေဖာ္ျပသည္။

က်ဳိင္းတံုၿမိဳ႕ ႀတိဂံတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္တြင္ ေတြ႔ဆံုရာ အစိုးရကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ကို ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔မွ ေတာင္သာၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေအာင္ေသာင္း ေခါင္းေဆာင္ၿပီး မိုင္းလားအဖြဲ႔ကို ဒုဥကၠ႒ ဦးစံေပ့က ေခါင္းေဆာင္သည္ဟု သတင္းစာကေရးသည္။

ႏွစ္ဘက္ကိုယ္စားလွယ္ ၁ဝ ဦးစီ ပါဝင္ၿပီး အစိုးရဘက္က တုိင္းရင္းသားေရးရာႏွင့္ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္မႈ ေကာ္မတီ ဥကၠ႒ ဦးသိန္းေဇာ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ စိုင္းေအာင္ျမတ္၊ ျပည္နယ္ လံုၿခံဳေရးႏွင့္ နယ္စပ္ဝန္ၾကီး ဗိုလ္မႉးၾကီး ေအာင္သူ၊ ျပည္နယ္ဥပေဒခ်ဳပ္ ဦးေမာင္ေမာင္တို႔လည္း ပါဝင္ေၾကာင္း မိုင္းလားအဖြဲ႔ႏွင့္ နီးစပ္သူ တ႐ုတ္- ျမန္မာ နယ္စပ္ အေျခ စိုက္ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက ေျပာသည္။

အစိုးရက ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ကစ၍ ေတာင္းဆိုေနခဲ့ေသာ မိုင္းလားတပ္မ်ားကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းရန္ အစီအစဥ္ ကိုမူ ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးျခင္း လံုးဝမရွိေတာ့ဟု ဆိုသည္။

စက္တင္ဘာ ၇ ရက္တြင္ ပဏာမ ေတြ႔ဆံုမႈလုပ္ရာတြင္ ဦးေအာင္ေသာင္းႏွင့္ ဦးသိန္းေဇာ္တို႔လည္းပါဝင္ၿပီး အပစ္ရပ္ ထားေရး ႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကိစၥမ်ားကို က်ဳိင္းတံုတြင္ ေဆြးေႏြးခဲ့ေသးသည္။ ထိုေဆြးေႏြးမႈကို ျပည္နယ္အဆင့္ဟု သတ္မွတ္ခဲ့သည္။

ပထမအၾကိမ္ ၁ဝ ႏွစ္ၾကာ အပစ္ခတ္ရပ္စဲစဥ္ကာလတြင္း မိုင္းလားဌာနခ်ဳပ္တြင္ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္း စိုက္ပ်ဳိးေမြးျမဴေရး၊ ဆရာဝန္၊ ေက်ာင္းဆရာ စုစုေပါင္း ၁ဝဝ ေက်ာ္ရွိခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရးေၾကာင့္ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္တြင္ အပစ္ ခတ္ရပ္စဲမႈ ပ်က္သြားၿပီး ဝန္ထမ္းမ်ားကို ထိုစဥ္က စစ္အစိုးရမွ ျပန္လည္ေခၚထုတ္သြားခဲ့သည္။

ရွမ္း၊ ပေလာင္၊ အခါ လူမ်ဳိးမ်ားျဖင့္ စုဖြဲ႔ထားေသာ ခန္႔မွန္း အင္အား ၃,ဝဝဝ ေက်ာ္ရွိသည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ မဟာမိတ္ တပ္မေတာ္ (NDAA-ESS) ကို မိုင္းလား အထူးေဒသ ၄ ဟုသတ္မွတ္ခဲ့သည္။ ထိုအဖြဲ႔သည္ ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ေျမာက္ က်ဳိင္းတံု ခ႐ိုင္၊ မိုင္းေယာင္း၊ မိုင္းျဖတ္ၿမိဳ႕နယ္မွ လာအိုႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံနယ္စပ္ မဲေခါင္ျမစ္ေဘးအထိ လႈပ္ရွားေနသည္။

သေဘာတူညီခ်က္ေနာက္တခုမွာ ယခင္ အပစ္ရပ္သည့္ ကာလက သတ္မွတ္ထားသည့္ နယ္ေျမမ်ားအတိုင္း ဆက္လက္ထားရွိၿပီး တပ္မ်ားျဖတ္သန္းျဖတ္လာ ၾကိဳတင္အသိေပးၾကရန္ျဖစ္သည္။

အဂၤါေန႔ ျမန္မာ့အလင္းတြင္ အစိုးရကိုယ္စားလွယ္ႏွင့္ မိုင္းလားအထူးေဒသ ၄ ကိုယ္စားလွယ္တို႔ ဒုတိယအၾကိမ္ ေတြ႔ဆံုရာတြင္ “ျပည္ေထာင္စုမွ ခြဲထြက္ျခင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုဆန္႔က်င္ျခင္း” တို႔ မျပဳလုပ္ေၾကာင္းလည္း ေဆြးေႏြး သည္ဟု ေဖာ္ျပသည္။

အပစ္ခတ္ရပ္စဲမႈ ျပန္လည္ရယူႏိုင္ေသာ ေနာက္ထပ္အဖြဲ႔အစည္းတခုမွာ ဝ ျပည္ ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရးတပ္မေတာ္ (UWSA) ျဖစ္သည္။ ဦးေအာင္ေသာင္း၊ ဦးသိန္းေဇာ္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔ႏွင့္ ဝ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ႏွစ္ႀကိမ္
ေဆြးေႏြးၿပီး ျဖစ္သည္။

၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ႏိုင္ငံတြင္ စစ္တပ္တခုတည္းရွိရမည္ဟူေသာမူကို လက္ကိုင္ထားရာ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အတြက္ လက္နက္စြဲကိုင္ ေတာ္လွန္ခဲ့ေသာ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ား၏ တပ္မ်ားကို ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၏ ကြပ္ကဲမႈထံ သြတ္ သြင္း မည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ သို႔မဟုတ္ ျပည္သူ႔စစ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲေရးလုပ္လာခဲ့ရာ မေအာင္ျမင္ဘဲ နယ္စပ္ေဒသအခ်ဳိ႕တြင္ တိုက္ပြဲမ်ား ျပန္လည္ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။

အပစ္ရပ္စဲေရးပ်က္သြားၿပီး ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ (KIO)၊ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္-ေျမာက္ပိုင္း (SSA-N)၊ တိုးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး (DKBA) ႏွင့္ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ေနသည္။

Ref: မဇၥ်ိမ