ရန္ပိုင္
February 2, 2013
ကမာၻ႔ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္စာရင္း၀င္ရန္ ႀကိဳးစားေနသည့္ ပ်ဴယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားရာ ဟန္လင္း၊ ဗိႆႏုိး၊ သေရေခတၱရာ ၿမိဳ႕ေဟာင္း ၃ ၿမိဳ႕ကုိ ကမာၻ႔အေမြအႏွစ္ေကာ္မတီမွ လာေရာက္စစ္ေဆးေတာ့မည္ဟု သိရသည္။
အဆုိပါ ၿမိဳ႕ေဟာင္းမ်ားကုိ ၿပီးခဲ့သည္ႏွစ္က ကုလသမဂၢ ပညာေရး၊ သိပံၸႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႔ (ယူနက္စကုိ) ၏ ကမာၻ႔အေမြအႏွစ္ဌာနသုိ႔ အမည္စာရင္း တင္သြင္းခဲ့ရာ ယခုအခါ လာေရာက္စစ္ေဆးၿပီး ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ စာရင္းထည့္သြင္းသင့္ မသင့္ ဆုံးျဖတ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယမန္ေန႔ထုတ္ အစုိးရသတင္းစာမ်ားတြင္ ေရးသားထားသည္။
ၿမိဳ႕ျပႏုိင္ငံမ်ား ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ အိႏၵိယတိုက္ငယ္ႏွင့္ ကူးလူးဆက္ဆံမႈမ်ား ရွိခဲ့ရာ ဘာသာေရးႏွင့္ အကၡရာ အေရးသားမ်ားကုိ ရရွိခဲ့ၿပီး တူညီသည့္ အခ်က္မ်ားမွာ ဗိသုကာပညာ၊ အုိးခြက္ေယာက္၊ ပုတီးလည္ဆြဲႏွင့္ ဒဂၤါး၀ုိင္း၊ သံထည္ပစၥည္း ျပဳလုပ္မႈ အတတ္ပညာ၊ ေသဆုံးလွ်င္ အ႐ုိးအုိး ျမဳပ္ႏွံသည့္ ဓေလ့တုိ႔တြင္ တူညီေၾကာင္း သိရသည္။
ပ်ဴယဥ္ေက်းမႈမွာ သေရေခတၱရာ၌ အထြန္းကားဆုံးဟု ဆုိႏုိင္ၿပီး ၿမိဳ႕႐ုိးႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပ အက်ယ္ျပန္႔ဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း၊ အိႏၵိယႏွင့္လည္း ကူးလူး ဆက္ဆံမႈ မ်ားျပားခဲ့သည့္အတြက္ ဗုဒၶအယူ၀ါဒအျပင္ ဟိႏၵဴဘာသာေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ လကၡဏမ်ားကုိလည္း ေတြ႔ရေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ျပည္ၿမိဳ႕ရွိ ေရွးေဟာင္း သုေတသနဌာနမွ တာ၀န္ရွိသူတဦးက “ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ ဇုန္နယ္ေျမနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ႏုိင္ငံတကာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ သေရေခတၱရာက အႀကဳံး၀င္ေနပါတယ္။ ၿမိဳျပႏုိင္ငံ တည္ေဆာက္ပုံေတြ က်န္ေနတုန္းပါ” ဟု ေျပာသည္။
ပ်ဴလူမ်ိဳးမ်ား ကုိးကြယ္ခဲ့သည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာနာသည္ ယခုထက္တုိင္ သေရေခတၱရာ ေရွးေဟာင္းနယ္ေျမ အတြင္း ဆက္လက္ တည္တံ့ဖြံၿဖိဳးေနျခင္းႏွင့္ ေရွးေဟာင္း ေစတီပုထုိးမ်ား က်န္ရွိေနေသးျခင္းက ကမာၻ႔အေမြအႏွစ္စာရင္း ထည့္သြင္းရန္ အေထာက္အကူျပဳ သည့္ အခ်က္အလက္ ျဖစ္ေၾကာင္း အဆုိပါ တာ၀န္ရွိသူက ရွင္းျပသည္။
လက္ရွိ အေနအထား၌ ယခုတုိင္ နန္းေတာ္ရာႏွင့္ နန္းၿမိဳ႕႐ုိး၊ နဂါးတြန္႔၊ လုလင္ေက်ာ္ စသည့္ ၿမိဳ႕တခါးေပါက္မ်ားမွာ ထင္ရွားစြာ က်န္ရွိေနၿပီး ၿမိဳ႕ကုိ ၿခံရံထားသည့္ တုိက္နယ္မ်ား မွာလည္း လက္ရွိအေျခအေနတြင္ ေတြ႔ရွိႏုိင္ေသးသည္ဟု သိရသည္။
ေဘာေဘာႀကီး၊ ဘုရားမာ၊ ဘုရားႀကီး ၊ ဘဲဘဲႀကီး၊ အေရွ႕ေစ်း၊ ေလးမ်က္ႏွာ စသည့္ ေစတီမ်ားမွာ ပ်ဴလက္ရာမပ်က္ တည္ရွိေနၿပီး ျမင္ဗာဟု၊ စက္တုိင္ စုကၡ႐ု၊ စုကၡရာ၊ ပါဒႀကီး၊ ပါဒေလး၊ တာ၀တိ ံသာ၊ စဠာမဏိ၊ သာ၀တၳိ၊ ေရႊနန္းဦး ေစတီတုိ႔မွာ ေခတ္လက္ရာ အနည္းငယ္ ဖုံးလႊမ္းလွ်က္ရွိေၾကာင္း သိရွိရသည္။
တုိက္နယ္မ်ားအတြင္းရွိ တျခားေသာ သေရေခတၱရာ ေခတ္ေစတီမ်ားႏွင့္ ရဟႏၲာကန္ကုိလည္း ေရွးေဟာင္း သုေတသနဌာနမွ ကြင္းဆင္းကာ မွတ္တမ္းတင္ ထိန္းသိမ္းထားေၾကာင္း သိရသည္။
သေရေခတၱရာ ေရွးေဟာင္းနယ္ေျမကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပထမဆုံး ေရွးေဟာင္းသုေတသန တာ၀န္ခံ ဂ်ာမန္လူမ်ိဳး ေဒါက္တာ ဖုိးခ်မ္းမားက စတင္ကြင္းဆင္း သုေတသနျပဳခဲ့ၿပီး ၁၉၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ျပင္သစ္စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ လီယြန္ဒီဗဲလီေယႏွင့္ ေက်ာက္စာ၀န္ မစၥတာ ေတာ္စိန္ခုိ၊ မြန္ဆီယာ ေရာ္ဇယ္၊ ဦးလူေဖ၀င္းတုိ႔က ဒုတိယကမာၻစစ္တုိင္ တူးေဖာ္ခဲ့ၾကသည္။
ထုိတူးေဖာ္မႈမ်ားမွ ရရွိသည့္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားတြင္ ေၾကး၊ ႀကိဳး၊ သားေရ၊ ေလ၊ လက္ခုပ္ စသည့္ ျမန္မာတူရိယာမ်ားကုိ ပုံေဖာ္ထားသည့္ အႏုသုခမ ႐ုပ္ထုမ်ား၊ ခင္ဘကုန္းမွ တူးေဖာ္ရရွိသည့္ ဓမၼေဒသနာေတာ္မ်ားကုိ ေရးသားထားေသာ ေရႊေပလႊာ ၂၂ ခ်ပ္ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ မင္းအဆက္ဆက္ ေသဆုံးသူမ်ား၏ အ႐ုိးအုိးမ်ား၊ ပုတီးမ်ား၊ နားေတာင္းမ်ားမွာ ထင္ရွားၿပီး ေမွာ္ဇာေရွးေဟာင္း ျပတုိက္တြင္ ပစၥည္းေပါင္း ၃ ေထာင္ေက်ာ္ ျပထားသည္ဟု ျပည္ၿမိဳ႕ရွိ ေရွးေဟာင္း သုေတသနဌာနမွ သိရသည္။
ယခင္က အဆုိပါ ေရွးေဟာင္းနယ္ေျမတြင္ လယ္ယာစုိက္ပ်ိဴးျခင္း၊ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ား တူးယူျခင္း၊ ေရႊက်င္ျခင္း၊ လူေနအိမ္ေျခ ရပ္ကြက္မ်ား တုိးခ်ဲ႕ျခင္းမ်ားရွိခဲ့ရာ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ ေရွးေဟာင္းဇုန္မ်ား သတ္မွတ္ကာ တားျမစ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ကမာၻ႔ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံရလွ်င္ ေဒသခံမ်ားအေနျဖင့္ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ပုိမုိ ရရွိႏုိင္ေသာ္လည္း ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ ဌာန၏ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းမ်ားကို လုိက္နာရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယေန႔ထုတ္ သတင္းစာတြင္ ေရးသားထားသည္။
လက္ရွိအေျခအေနတြင္ သေရေခတၱရာ ေမွာ္ဇာေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈနယ္ေျမကုိ တႏွစ္လွ်င္ ကမာၻလွည့္ခရီးသည္ေပါင္း ၅ ေထာင္ေက်ာ္လာေရာက္ ေလ့လာၾကေၾကာင္း သိရသည္။
Ref: ဧရာ၀တီ
1 hour ago
Posts
0 comments:
Post a Comment