Friday, 06 March 2009
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ နာတာရွည္ ေရာဂါသဖြယ္ ျဖစ္ေနရသည့္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈအေၾကာင္းအတြက္ စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈ အေပၚခ်ည္း ပံုခ်ျပစ္တင္မည္ဆိုလွ်င္၊ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ NLD က မူ၀ါဒဆိုင္ရာ အမွားမ်ားကို ၀န္ခ်တာ၀န္ခံရန္ ေတာင္းဆိုေနရံုမွ်ျဖင့္ မလံုေလာက္ပါ။
မိမိတို႔အေနႏွင့္ စစ္အစိုးရ၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို အခြင့္ေကာင္းယူႏိုင္ရန္ ေသခ်ာေဖာ္ထုတ္ သတ္မွတ္ၿပီး အလုပ္ျဖစ္ႏိုင္ေသာ မဟာဗ်ဴဟာတရပ္ ခ်မွတ္ရန္ လိုအပ္ေနပါသည္။ တဦးအေပၚ တဦး အျပစ္တင္၊ လက္ညိႇဳးထိုးေနရံု ျဖင့္ မၿပီးပါ။
အထီးက်န္ ေနထိုင္ေရးဆိုသည္မွာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ အရပ္သားအစိုးရထံမွ စစ္တပ္က အာဏာကို လုယက္ခဲ့ခ်ိန္မွစ၍ စဥ္ ဆက္မျပတ္ က်င့္သံုးလာခဲ့ေသာ စစ္အစိုးရမ်ား၏ လက္ကိုင္မူ၀ါဒသာ ျဖစ္ပါသည္။ လက္ရွိ ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာ ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ (နအဖ) စစ္အစိုးရကလည္း ေခါင္းမာမႈကို အထင္အရွား ျပသခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး၊ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔ အေရးယူသည္ျဖစ္ေစ- အျပဳသေဘာ ခ်ည္းကပ္ဆက္ဆံသည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔၏မူ၀ါဒမ်ားကို အေလ်ာ့ေပး ျပင္ဆင္ရန္ မစဥ္း စားခဲ့ၾကပါ။ ဤသို႔ ႏွစ္မ်ဳိးေသာ မူ၀ါဒမ်ားကို ခ်မွတ္က်င့္သံုးခဲ့ၾကသူမ်ားက သူတို႔၏မူ၀ါဒမ်ား အလုပ္မျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိေနၾကပါသည္။ အဓိကျပႆနာ ေမးခြန္းမွာ စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္ ျပႆနာမ်ားကို ၿငိမ္း ခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းလာေစရန္ မည္သည့္အေၾကာင္းအခ်က္က သူတို႔အေပၚ ၾသဇာလႊမ္းႏိုင္ပါမည္နည္းဟူေသာ ေမးခြန္းပင္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈဆိုလွ်င္လည္း ပစ္မွတ္ထား သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ေဆာင္ရြက္သည့္နည္း ကို က်င့္သံုးမည္ေလာ၊ လံုး၀ဥသံု ပိတ္ဆို႔ဒဏ္ခတ္မည္ေလာ.. စသည္ျဖင့္ ပိုမိုထိေရာက္မည့္ မူ၀ါဒမ်ဳိး ဆိုလွ်င္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသား အားေပးရမည္ပင္ ျဖစ္သည္။ အလားတူ ပင္ စစ္အစိုးရအမွန္တကယ္ သေဘာထား ေျပာင္းလဲလာေစရန္ အျပဳသေဘာခ်ည္းကပ္ တိုက္တြန္းႏိုင္မည္ ဆိုလွ်င္လည္း့ ခ်ီးက်ဴးအားေပးရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဆႏၵျပပြဲမ်ားကို ရက္ရက္စက္စက္ အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြဲခဲ့ၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံတကာဖိအားမ်ား အလြန္အမင္း ၾကံဳေတြ႔ေနရေသာအခ်ိန္တြင္ (နအဖ) စစ္အစိုးရက ေၾကညာခ်က္အမွတ္ (၁/ ၂၀၀၇) ကို ထုတ္ျပန္လာခဲ့သည္။ ဤထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္တြင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္သူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနႏွင့္ "ထိပ္တိုက္ရက္ဆိုင္ေရး၊ အလံုးစံု ပ်က္သုဥ္းေရး၊ စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈ အပါအ၀င္ ပိတ္ဆို႔ ဒဏ္ခတ္မႈမ်ဳိးစံုကို ေတာင္းဆိုေနျခင္း" မ်ားကို ရုတ္သိမ္းရန္ ေတာင္းဆို ထားခဲ့သည္။ သို႔မွသာလွ်င္ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးႏိုင္မည္ဟု ႀကိဳတင္သတ္ မွတ္ခ်က္အျဖစ္ ေဖာ္ျပထားခဲ့သည္။ "ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရး" ဆိုသည္မွာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ အတြင္းသို႔ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ကာလမ်ားကမွ စတင္၀င္ေရာက္လာ ခဲ့သည့္ ေ၀ါဟာရျဖစ္ၿပီး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံတလႊား စည္းရံုးေရးခရီးစဥ္မ်ားတြင္ NLD ပါတီႏွင့္ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စစ္တပ္ကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရးလုပ္သည္ဟု စစ္အစိုးရက စတင္စြပ္စြဲရာမွ ေပၚေပါက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ မည္သည့္လႈပ္ရွားမႈမဆို ၎တို႔၏ အာဏာကို ၿခိမ္းေျခာက္လာပါက ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရးျပဳသည္ဟု စစ္အစိုးရ က စြပ္စြဲခဲ့သည္ခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ "အလံုးစံု ပ်က္သုဥ္းေရး" ဟူသည့္ ေ၀ါဟာရမွာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူ အိမ္အခ်ဳပ္မွ လြတ္ေျမာက္လာၿပီးေနာက္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၁ ရက္ေန႔ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ေဖာ္ျပေျပာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ "က်မတို႔အေနနဲ႔ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးမလား၊ အလံုးစံု ပ်က္သုဥ္းေရးလမ္းကို ေရြးမလား၊ စဥ္းစားရလိမ့္မယ္" ဟု ထိုအခ်ိန္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရက စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ အပါအ၀င္၊ ဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈအားလံုးကို ပယ္ဖ်က္သိမ္းရန္ စစ္အစိုးရက ေတာင္းဆို ေနမႈတြင္ အေၾကာင္းကိစၥမ်ားစြာ ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈ လုပ္သင့္၊ မလုပ္သင့္ဆိုသည့္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားတြင္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေစေရး အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ မည္မွ် ရွိသည္-မရွိသည္၊ ျမန္မာစစ္ အစိုးရအေပၚ အျခား ဖိအားေပး နည္းလမ္းမ်ား ရွိ-မရွိ စသည့္ ေဆြးေႏြးမႈ သိပ္မေတြ႕ပါ။ ၎အစား စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္ ျမန္မာ ျပည္သူမ်ား မည္မွ်အက်ဳိးယုတ္နစ္နာေနရသည္ကို ေျပာဆို ေဆြးေႏြးေနၾကပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးျပႆနာ အတြက္ စီးပြားေရးဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈကို ခုတံုးလုပ္၍ ေျပာမေနသင့္ပါ။ ျပႆနာမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရ သာ ျဖစ္ပါသည္။ စီးပြားေရးဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္ မဟုတ္ပါ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏိုင္ငံတကာမွ အစိုးရ၀န္ႀကီးမ်ား၊ သံတမာန္မ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ မူ၀ါဒစဥ္းစားေဆြး ေႏြးခဲ့ၾကၿပီး၊ စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံတကာ အၾကံေပးမႈျဖစ္ေစ၊ ျပည္သူမ်ား၏ သေဘာထားျဖစ္ေစ ပစ္ပယ္ခဲ့သည္ခ်ည္းသာ ျဖစ္ သည္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၈ ရက္ေန႔၊ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥ ေဟလာရီ ကလင္တန္က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အျပဳသေဘာ ေျပာင္းလဲတိုးတက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ ၎တို႔အစိုးရအေနႏွင့္ " ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိေသာ အၾကံဉာဏ္" မ်ားကို ရွာေဖြေနေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။ "အရင္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔တဲ့နည္းက ျမန္မာစစ္အစိုးရအေပၚ ၾသဇာမသက္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့သလို၊ စစ္ အစိုးရကို အျပဳသေဘာ ဆက္ဆံခဲ့ၾကတဲ့သူေတြကလည္း အလုပ္မျဖစ္ၾကပါဘူး" ဟု သူက ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္က ေျပာၾကားခဲ့သည့္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းတခုတြင္ မေလးရွား၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မဟာသီယာ မိုဟာမက္က အကယ္၍ စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံတကာက ေတာင္းဆိုေနသည့္အတိုင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပန္လႊတ္ေပးရန္ ဆက္ လက္ျငင္းဆန္ေနမည္ဆိုပါက အာဆီယံအဖြဲ႔မွပင္ ထုတ္ပယ္ခံရဖြယ္ ရွိလိမ့္မည္ဟု သတိေပးေျပာၾကားခဲ့ဖူးသည္။ မေလး ရွား၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းက စစ္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေဒသဆိုင္ရာအဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သည့္ အေရွ႔ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံမ်ားအသင္း (အာဆီယံ) အတြင္းသို႔ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ အဓိကသိမ္းသြင္း စည္းရံုးခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။ "ျမန္မာႏိုင္ငံက အာဆီယံအဖြဲ႔ထဲ ၀င္ခြင့္ရဖို႔ က်ေနာ္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္ခိုက္လံုးပမ္းခဲ့ရတယ္။ ျမန္မာ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေဒသတြင္း ေခါင္းေဆာင္ေတြေျပာတဲ့အသံကို နားေထာင္သင့္တယ္" ဟု သူက ဆိုခဲ့သည္။ မၾကာေသးမီက ကုလသမဂၢ အထူးသံ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂမ္ဘာရီက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ခဲ့ရာတြင္လည္း (နအဖ) စစ္အစိုးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္က "ျမန္မာႏိုင္ငံကို ခ်မ္းသာႂကြယ္၀တဲ့၊ ႏိုင္ငံေရးအရ တည္ၿငိမ္တဲ့ ႏိုင္ငံတခုအျဖစ္ ကုလသမဂၢက ျမင္လိုတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ခ်မွတ္ထားတဲ့ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈေတြ ျပန္ရုပ္သိမ္းေပးေအာင္ ကုလသမဂၢက ႀကိဳးပမ္းသင့္တယ္" ဟု ေျပာၾကားခဲ့ေသးသည္။ စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကို ရုပ္သိမ္းျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္တြင္ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀လာမည္၊ ႏိုင္ငံေရး တည္ၿငိမ္မႈ ရွိလာမည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္က ယူဆပံု ရွိပါသည္။ သို႕ရာတြင္ ကုလအထူးသံက လံုျခံဳေရးေကာင္စီသို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပန္လည္တင္ျပခဲ့ရာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ ၎၏ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား "သိသာထင္ရွားသည့္ မည္သည့္ရလဒ္မွ်" မရရွိခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ခံေျပာၾကားခဲ့သည္။ စကၤာပူႏိုင္ငံ စတင္တည္ေထာင္သူ လီကြမ္ယုကလည္း ကယ္လီဖိုးနီးယားတကၠသိုလ္၊ ေလာ့စ္ အိန္ဂ်လိစ္ သတင္းမီဒီယာ စင္တာမွ သတင္းေထာက္တဦးသို႔ ေျဖၾကားရာ၌ " စီးပြားေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ထံုအ တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သဘာ၀ အရင္းအျမစ္ေတြ ေပါႂကြယ္၀ပါလွ်က္နဲ႔ အခုအေျခအေနေရာက္ေအာင္ တိုင္းျပည္ စီးပြား ေရးကို ဘယ္လို တလြဲတေခ်ာ္ စီမံခန္႔ခြဲလိုက္ၾကသလဲ" ဟု ဆိုခဲ့သည္။ လီကြမ္ယုက ေျပာၾကားရာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အထီးက်န္ဖယ္ခြာ ေနထိုင္ျခင္းျဖင့္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက မည္သည့္ရလဒ္မ်ဳိးကိုု ေမွ်ာ္မွန္းေနၾကသည္ကို သူနားမလည္ႏိုင္ေၾကာင္းလည္း အေလးေပး ေျပာခဲ့ေသးသည္။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္ လက္ညိႇဳးထိုး ျပစ္တင္ေနမည့္အစား၊ NLD က ၀န္ခ်ေတာင္းပန္လာေရးကို အာရံုစိုက္လုပ္ေဆာင္ေန မည့္အစား ေဆာင္ရြက္သင့္သည္မွာ ပိုမိုထိေရာက္သည့္နည္းနာမ်ားကို ရွာေဖြၾကရန္ လိုအပ္ေနပါသည္။ စစ္အစိုးရ၏ ခံတပ္ကို ထိုးေဖာက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ျပည္တြင္းမွေရာ၊ ႏိုင္ငံတကာမွပါ နည္းလမ္းမ်ား ရွာေဖြရန္လို အပ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူသည္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းတဦး ျဖစ္ၿပီး၊ လက္ရွိတြင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (လြတ္ေျမာက္နယ္ ေျမ) ႏိုင္ငံျခားေရးဌာန အဖြဲ႔၀င္တဦးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနပါသည္။ ၄င္း ေရးသားသည့္ Sanctions Are Not to Blame for Burma’s Economic Woes ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပ ပါသည္။
ႏိုင္ငံတကာ မိသားစု၏ အၾကံဉာဏ္မ်ားကို စစ္အစိုးရက နား မေထာင္ခဲ့သည္မွာ အထင္အရွားပင္ ျဖစ္သည္။ NLD ပါတီက ၀န္ခံသည္ပင္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈ မူ၀ါဒကို ျပစ္တင္ ေျပာဆိုသည္ျဖစ္ေစ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ သိသာထင္ရွားသည့္ ရလဒ္မ်ား ျမင္ေတြ႔ၾကရလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။
မိုးေဇာ္ဦး
REF: ဧရာဝတီ
Posts
0 comments:
Post a Comment