ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ဘံုရန္သူ - ဗိုလ္ထက္မင္း

မတ္လ(၂၃) ရက္၊ ၂၀၀၉

တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံု မွီတင္းေနထိုင္ၾကတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးနဲ႔ တန္းတူအခြင့္အေရး ရရွိေရးဟာ အထူးအေရးတႀကီး လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ဒါကို ဒို႔တာ၀န္ အေရးသံုးပါးအေနနဲ႔ အသံေကာင္းဟစ္ကာ ေႂကြးေၾကာ္ျပေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတိတ္သမိုင္းကို ျပန္ေျပာင္းၾကည့္ရင္း လက္ေတြ႔က်က် သိရွိႏိုင္ေစဖို႔နဲ႔ ျပည္ေထာင္စုရဲ ႔ ဘံုရန္သူကို မ်က္ႏွာဖံုးခြာခ်ကာ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး တိုင္းရင္းသား ျပည္သူလူထုအားလံုး အခ်ိန္မီ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ႏိုင္္ၾကဖို႔ ဒီေဆာင္းပါးကို ရည္ရြယ္တင္ဆက္လိုက္ ပါတယ္။

၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ မူဆယ္တြင္ ကကလွမ္းက ဒု-ဗိုလ္မႉးႀကီးတင္၀င္းနဲ႔ KIA ေခါင္းေဆာင္ေတြ စတင္ေတြ႔ဆံု ခဲ့ပါတယ္။ KIA က DAB အေနနဲ႔ ေတြ႔မယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာကုိ န၀တက လက္မခံခဲ့လို႔ အဆင္မေျပ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တခါ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ားျဖစ္တဲ့ Dr Saboi John (Christian Religious Leader), U Khun Myat (Businessman) and U La Won (Former Ambassador) တို႔ဟာ ကကလွမ္းကို KIA အေနနဲ႔ ၾကားခံ သြားေရာက္ဆက္သြယ္ကာ ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါတယ္။

KIA တဖဲြ႔တည္းအေနနဲ႔ ေဆြးေႏြးဖို႔ကို သေဘာတူညီခ်က္ရခဲ့ၿပီး လား႐ႈိးမွာ ကကလွမ္း ဒု-ၫႊန္မႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္၀င္းနဲ႔ အဖြဲ႕တုိ႔ကို KIA ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ စီစဥ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ KIA ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဘရန္ဆိုင္း ကြယ္လြန္ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဇာ္မိုင္က ဆက္လက္ညႇိႏိႈင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီလို ၁၉၉၄ က ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့စဥ္မွာ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔အေနနဲ႔ မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့တာကေတာ့ KIA ဟာ ကခ်င္အမ်ိဳးသား ေတြရဲ ႔ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ရႏိုင္ခဲ့ရင္၊ ကခ်င္ျပည္သူေတြကို စည္း႐ံုးႏိုင္ခဲ့ရင္ အမ်ိဳးသား ညီလာခံမွာ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္း ၾကၿပီးရင္ေတာ့ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ KIA ေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာဆိုခဲ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္။

KIA အဖြဲ႔မွာ ပညာတတ္ဘြဲ႔ရ အဂၤလိပ္ဘာသာ ကၽြမ္းက်င္သူ၊ အေျမာ္အျမင္ႀကီးသူေတြ ပါ၀င္ၿပီး သူတို႔အဖဲြ႔ရဲ ႔ တပ္ဖြဲ႔စည္းပံုကို စစ္တပ္ပံုစံ War Establishment ျဖင့္ စနစ္တက် ဖဲြ႔စည္းထားတဲ့အျပင္ န၀တကို လိမၼာပါးနပ္စြာ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့တာမ်ိဳး၊ အေပ်ာ့ဆြဲ လိုရာေတာင္းဆိုတာတဖံုနဲ႔ စည္း႐ံုးလႈပ္ရွားခဲ့ၾကပါတယ္။

KIA အေနနဲ႔ နယ္ေျမ (၄) ခုကို စတင္ေတာင္းခဲ့ရာ ပထမေတာ့ န၀တက ခြင့္မျပဳခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ ေက်ာက္စိမ္းနယ္ေျမ၊ ဖားကန္႔ ဧရိယာနဲ႔ နီးတဲ့ နယ္ေျမတခုကို ေပးလိုက္ရကာ ထိုးေကၽြးၿပီး ႏိုင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္ဖို႔ န၀တက ႀကံစည္ခဲ့ပါတယ္။

အေရးႀကီးတဲ့ အတြင္းေရးတခုကေတာ့ န၀တကို KIA က “ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ တရား၀င္ခ်ဳပ္ဆို လက္မွတ္ထိုးၿပီး ကခ်င္သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္းမွတ္ရာ ထားခ်င္ေၾကာင္း၊ ကခ်င္လူထု ကို တခ်ိန္မွာ ျပခ်င္ေၾကာင္း” လိမၼာပါးနပ္စြာ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ န၀တဟာ မထိုးခ်င္ ထိုးခ်င္နဲ႔ ဒါကို ျငင္းလို႔မရဘဲ လိုက္ေလ်ာ ေပးခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ KIA ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဇာ္မိုင္ ကို န၀တဘက္က တိုင္းမႉးႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာလြင္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအးေက်ာ္တို႔ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသေဘာတူစာခ်ဳပ္ကို ႀကိတ္ၿပီး လက္မွတ္ထိုးေပးခဲ့ရပါတယ္။ န၀တက ဒီစာခ်ဳပ္ကို လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားေပးဖို႔နဲ႔ တျခားအပစ္ရပ္တိုင္းရင္းသားအဖဲဲြ႔ေတြ သိသြားရင္ အားလံုးက စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ထပ္မံေတာင္းဆိုလာႏိုင္လို႔ ဖံုးဖိထားဖို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

ဒီလို ေျပာခဲ့တာကိုေထာက္ရင္ လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသားေတြကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ကတည္းက စစ္ေခါင္းေဆာင္ ေတြရဲ ႔ မ႐ိုးသားမႈ၊ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားလိုမႈနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္လိုမႈ သက္သက္တာျဖစ္ေၾကာင္းကို သိရွိႏိုင္ပါတယ္။

ဒီလို စာနဲ႔ေပနဲ႔ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တာေတာင္မွ အမ်ိဳးသားညီလာခံမွာ KIA အပါအ၀င္ အပစ္ရပ္တိုင္းရင္းသား အဖဲြ႔ေတြရဲ ႔ တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ အေရးမစိုက္ မလိုက္ေလ်ာတဲ့အတြက္ ဒီစာခ်ဳပ္နဲ႔ နအဖကို ျပန္ကိုင္ဖို႔ လိုအပ္ေနၿပီလို႔ သတိေပး ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ အမ်ိဳးသားညီလာခံ တက္ေနတုန္း မွာ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းရွိ KIA စခန္းကို တပ္က ၀င္ေရာက္ပစ္ခတ္တဲ့ ျဖစ္စဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး နအဖရဲ ႔ ႏိုင္ထက္စီးနင္းလုပ္ရပ္ကို သေဘာေပါက္ဖို႔သင့္ပါတယ္။

တိုင္းရင္းသားေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးခဲ့တဲ့ ကကလွမ္း အႀကီးအကဲ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ကို ျဖဳတ္လိုက္ ကတည္းက အပစ္ရပ္တိုင္းရင္းသားအဖဲြ႔ေတြအေနနဲ႔ အေျခအေနကို သံုးသပ္သင့္ၿပီး စစ္မွန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ရရွိဖို႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို တညီတၫြတ္တည္း ဖိအားေပး ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲ ၀င္ဖို႔ အခ်ိန္က်ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုအခါ နအဖဟာ KIA က ခြဲထြက္လာတဲ့ ဗိုလ္မႉးႀကီး လဆန္ေအာင္၀ါတို႔ကို ျပန္ေပါင္းဖို႔ သေဘာ႐ိုးထက္ ေသြးထိုး ခြဲျခားဖို႔ကိုသာ တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ေဆာင္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ တခ်ိန္တုန္းက KIA နဲ႔ NMSP အဖြဲ႔ေတြကို အျခားအပစ္ရပ္ အဖဲြ႔ေတြနဲ႔ မတူဘဲ လိုက္ေလ်ာဆက္ဆံခဲ့တဲ့ အဓိက အေၾကာင္းရင္းရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ KNU ကို အဓိက ရန္သူအျဖစ္ ပစ္မွတ္ထားေနရလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ KNU ရွိရာ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမကို ေက်ာင္းသားအင္အားစုေတြ ေထာင္ေသာင္းနဲ႔ ခ်ီၿပီး ေရာက္ေနသလို လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားလည္း ေရာက္လာခဲ့လို႔ အင္အားေတာင့္တင္းခဲ့့ပါတယ္။ KIA နဲ႔ NMSP ဟာ KNU ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ ဦးစီးတဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီတပ္ေပါင္းစု NDF နဲ႔ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကရက္တစ္ မဟာမိတ္အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ DAB တို႔မွာ အေရးပါ အားထားရတဲ့ေနရာေတြကုိ ကိုင္တြယ္ ထားတာမို႔ အင္အားေတာင့္တင္းေန တဲ့ KNU ကို ၿဖိဳခြဲခ်င္တာေၾကာင့္ KIA နဲ႔ NMSP ကို နအဖက ဖဲ့ထုတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

KIA နဲ႔ NMSP တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႔မ်ား ႀကီးစိုးတဲ့ ေဒသေနရာေတြဟာလည္း ျမန္မာျပည္ရဲ ႔ ထိပ္ပိုင္းနဲ႔ ေအာက္ပိုင္းမွာျဖစ္သလို ပင္လယ္ထြက္ေပါက္၊ နယ္စပ္ထြက္ေပါက္ အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ ေနရာေတြ ျဖစ္ေနလို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ကိုင္တြယ္ထားႏိုင္တာမို႔ သူတို႔ကို အလြတ္မေပးရဲဘဲ ႏိုင္ငံေရး မဟာဗ်ဴဟာအရ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ လိုက္ေလ်ာၿပီး စည္း႐ံုးဆက္ဆံခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ KIA ကို ၁၉၉၄ ခုႏွစ္၊ NMSP ကို ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ေတြမွာ စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားနဲ႔ မက္လံုးေပးၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ထိန္းခ်ဳပ္ကစားခဲ့ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲ ကိုေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္ ရတခမွာ ကကလွမ္း ဒု-ၫႊန္မႉး၊ တိုင္းမႉးတို႔နဲ႔ အတူ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။

စစ္အာဏာရွင္ေတြအေနနဲ႔ NMSP ကို လိုက္ေလ်ာဆက္ဆံခဲ့ရတဲ့ ေနာက္တခ်က္က နအဖရဲ ႔အသက္ ေသြးေၾကာျဖစ္တဲ့ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ ပိုက္လိုင္းဟာ မြန္ျပည္သစ္ရဲ ႔ ဧရိယာနယ္ေျမ အတြင္းမွာ ရွိလို႔ လံုၿခံဳေရးအတြက္ မခ်စ္ဘဲ ေအာင့္နမ္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ KNU ကိုထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ KIA နဲ႔ NMSP တို႔ကို စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကနဦးမွာ လိုက္ေလ်ာဟန္ေဆာင္ကာ မစားရ ၀ခမန္း ေျပာခဲ့ေပမယ့္ DKBA ကို ခြဲထုတ္ၿပီး နယ္စပ္ေတြမွာ ထိန္းခ်ဳပ္ ခ်ထားႏိုင္ခ်ိန္မွာေတာ့ NMSP ကို တျခားၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ လွည့္တိုက္တဲ့အထိ အတင့္ရဲစြာ လုပ္လာႏိုင္ခ့ဲၿပီ ဆိုတာကို သတိျပဳၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ နအဖရဲ ႔ ဘီလူးေခါင္း ခြာခ်ျပပံုက NMSPရဲ ႔ ထမင္းအိုးျဖစ္ေနတဲ့ ဘုရားသံုးဆူ နယ္စပ္ဂိတ္ကို KNLA ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီမွ ဗိုလ္ထိန္ေမာင္အဖြဲ႔ အား ေပးလိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဇာတိ႐ုပ္ေပၚလာတဲ့ နအဖကိုလည္း အမ်ိဳးသား ညီလာခံတြင္ NMSP က ေလ့လာသူ အဆင့္သာ တက္ေရာက္ၿပီး တုံ႔ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္ (၅၀) ျပည့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ အခမ္းအနားမွာလည္း မြန္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး အေျခခံဥပေဒ ျပ႒ာန္းခ်က္ အခ်ိဳ႕ကို ျပန္လည္ ေဆြးေႏြးေပးဖို႔ နအဖကို ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။

KIA နဲ႔ NMSP တို႔အေနနဲ႔ အာဏာသိမ္းထားတဲ့ တရားမ၀င္ စစ္အာဏာရွင္ေတြ လက္ထဲမွာေတာင္ အမ်ိဳးသားညီလာခံမွာ တင္ျပေတာင္းဆိုခ်က္အား ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ကတိ ေဖာက္ဖ်က္ေနတာကို သင္ခန္းစာ ယူၿပီး တရား၀င္ အစိုးရျဖစ္ဖို႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေရး၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အတည္ျပဳထားတဲ့ ဥပေဒနဲ႔ ဒီေရြးေကာက္ပြဲႀကီး ကိုသာ ဆင္ႏႊြဲခြင့္ ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အနာဂတ္အတြက္ မေတြးရဲစရာ ျဖစ္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သိျမင္ဖို႔ လိုပါတယ္။

အပစ္ရပ္ေတြထဲမွာ အင္အားရွိတဲ့ KIA နဲ႔ NMSP တို႔သာ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ဆန္႔က်င္စိန္ေခၚၿပီး စစ္မွန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ တြန္းအားေပးမယ္ဆိုရင္ တျခားအဖြဲ႔ငယ္ေတြလည္း လိုက္ပါႏိုင္ကာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး တမ်ိဳးတဖံုျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အားသြန္ခြန္စိုက္လုပ္ခ်င္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အဆင္ေျပတဲ့ ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ကို ေထာက္လွမ္းေရးဆိုတဲ့ အမဲစက္နဲ႔ ျပည္သူကို အေရးယူျပကာ တေကာင္ထိုးေကၽြးၿပီး အပစ္ရပ္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြ၊ ျပည္သူေတြနဲ႔ အပစ္မရပ္ တိုင္းရင္းသားေတြ အားလံုးကို သံုးေကာင္စား ေတာ့မယ့္ ဗိုလ္သန္းေရႊရဲ ႔ “ကင္းေပါက္” အကြက္ကို အားလံုး၀ိုင္းပိတ္ထားၾကဖို႔ အေရးႀကီးဆံုး အခ်ိန္ကို ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘံုရန္သူ စစ္အာဏာရွင္တစုကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ အပစ္ရပ္ေရာ၊ အပစ္မရပ္ေရာ၊ တိုင္းရင္းသား လုပ္သားျပည္သူတရပ္လံုး လက္တြဲညီညီ ပူးေပါင္းခ်ိတ္ဆက္ကာ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီး တည္ေဆာက္ရန္ အားကုန္ႀကိဳးပမ္းၾကပါစို႔လို႔ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္လိုက္ပါတယ္။

ဗိုလ္ထက္မင္း
REF: ေခတ္ၿပိဳင္