ယေန႔ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ မီဒီယာ

အဂၤါေန႔၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၊

(၂၀၁၁ ဆင္ဆာထိ ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္မွ လူထုစိန္ဝင္းႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး)

(ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္အတြက္ မီဒီယာႏွင့္လႊတ္ေတာ္ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဆာင္းပါးအတြက္ ဆရာ လူထုစိန္၀င္းအား ေမးျမန္း ခဲ႔စဥ္က ဆရာ ေျဖၾကားေပးခဲ့ေသာ စကားလံုးမ်ားအား မူရင္းအတိုင္း၊ အျဖတ္အေတာက္ မရွိ ေဖာ္ျပပါသည္။ အဆုိပါ စာပိုဒ္မ်ားမွာ စာေပ စီစစ္ေရးမွ ျဖဳတ္ထား ခဲ့ေသာ စာပိုဒ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။) ျငိမ္းဆက္လင္း (ျမစ္မခ)

`ဆရာတို႔ တုန္းကေတာ့ ၀န္ႀကီးမ်ားရံုးေလ အဲ့ထဲမွာ လႊတ္ေတာ္ခန္းမ ရွိတယ္ လႊတ္ေတာ္မွာ သတင္းေထာက္ ေတြက လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ သတင္း ၀င္ယူခြင့္ရွိတယ္။ ႀကိဳက္တာကို ေရးခြင့္ရွိတယ္။ လာတတ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြကိုေရာ အစိုးရအဖြဲ႔က ၀န္ႀကီး ၀န္ငယ္ေလးေတြ ကိုေရာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္ၿပီးေတာ့ ေရးခ်င္တာေတြ ေရးလို႔ရတယ္။ ဒီလို ဆင္ဆာ မရွိတဲ့ အတြက္ တစ္ကယ့္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေျပာၾက ဆိုၾက ေဆြးေႏြးၾကတာေတြ ျငင္းခံုၾကတာေတြ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ခနဲ႔ ၾကတာေတြ ပုပ္ခတ္ ၾကတာေတြက အစ ျပည္သူ လူထုက သတင္းစာေတြမွာ ေသခ်ာ ဖတ္ၾကရတယ္။ အဲ့ေတာ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ သြားၿပီး သတင္း ယူရတာကိုက ေပ်ာ္စရာ သိပ္ေကာင္းတာ။ အမတ္ေတြ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ကလိၾကတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခႏိုခနဲ႔ေတြ ေျပာၾကတယ္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေ၀ဖန္ၾကတယ္ တိုက္ခိုက္ၾကတယ္ ဆိုတာ လူႀကီး လူေကာင္းေတြ စကား မ်ားေနၾကတာေပါ့ ရန္ျဖစ္ ေနၾကတာမ်ိဳးေပါ့ ရန္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကလည္း ဟိုလိုမ်ိဳး ဆဲေရး တိုင္းထြာတာတို႔ ဘာတို႔ မဟုတ္ဘူး ၾကံၾကံဖန္ဖန္ စကားလံုးေတြ သံုးၾကတာမ်ိဳးေပါ့ လူႀကီးလူေကာင္း ရန္ျဖစ္နည္းေပါ့ အဲ့လုိဟာေတြက အင္မတန္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတယ္။ အဲ့ဒါေတြကို သတင္းစာထဲမွာ ဖတ္ရတဲ့ အခါၾကေတာ့လည္း ဖတ္ရတဲ့ လူေတြက အင္မတန္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ျပည္သူ လူထုကလည္းဘဲ တို႔အမတ္ကေတာ့ ဘာေတြ ေျပာတယ္ တို႔အမတ္ ကေတာ့ တို႔အတြက္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဘာေတြ ေမးေပးတယ္ တို႔အတြက္ ဘာေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ အစိုးရကို တိုက္တြန္း ေတာင္းဆို ေပးတယ္ တစ္ခ်ိဳ႕ ဟာေတြကို မဲဆႏၵရွင္ ေတြက သိရတယ္။ သိရတဲ့အတြက္ တို႔အမတ္ ေကာင္းတယ္ မေကာင္းဘူး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ၾကရင္ သူ႔ကို ျပန္ေရြးသင့္ မေရြးသင့္ ဆိုတာ ျပည္သူ လူထုက ဆံုးျဖတ္လို႔ ရတာေပါ့ အခုေတာ့ လႊတ္ေတာ္ ဆိုတာ ထားေတာ့ သူတို႔က သိေစခ်င္လို႔ သိေစခ်င္တဲ့ အတြက္ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ တို႔ကို သတင္းေထာက္ေတြကို ဖိတ္ၿပီးေတာ့ ရွင္းလင္း ေျပာၾကားတာကို ေတာင္မွ အမွန္အတိုင္း ေရးလို႔မရဘူး။ အဲ့ေတာ့ ျပည္သူလူထုက ဘာမွ မသိရေတာ့ဘူး။ သိသင့္ သိထိုက္တာေတြကို ဘာမွ မသိရေတာ့ဘူး။ သူတို႔ သိေစခ်င္တာကိုဘဲ သိေနရတယ္။ အ့ဲဒါ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ တံတားတစ္လမ္း၊ သံတစ္လမ္း ျဖစ္ေနတယ္။

ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာက ျပည္သူလူထုက သာလွ်င္ အဆံုးအျဖတ္ ေပးတယ္။ ျပည္သူသာလွ်င္ အမိ၊ ျပည္သူသာလွ်င္ အဖ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီတစ္ပတ္ ဆရာေဆာင္းပါး ေရးထားတဲ့ “အစိုးရက မိဘလား ျပည္သူလူထုက မိဘလား”ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စာေတြလည္း ေရးတာ ေတြ႔ရတယ္။ အစိုးရ ဆိုတာ တုိင္းသူ ျပည္သူေတြကို ရင္၀ယ္တိုက္ကဲ့သို႔ သနား ခ်စ္ခင္ရမယ္ ဆိုတဲ့ အေရးသား မ်ိဳးေပါ့။ ဒီ အေရးသားမ်ိဳးက လံုး၀ မွားတဲ့ အေရးသားမ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ အဲ့ေတာ့ ျပည္သူျပည္သားမ်ားကို ရင္၀ယ္သား ကဲ့သုိ႔ ခ်စ္ခင္ရမယ္ ဆိုေတာ့ အစုိးရက မိဘေနရာ ေရာက္သြားတာေပါ့ ဘုရားကေအာက္ ေမ်ာက္က အထက္ ျဖစ္ေနတယ္ တစ္ကယ္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ မိဘက မဲဆႏၵရွင္ ျပည္သူလူထု ျဖစ္တယ္။ အစိုးရဆိုတာ ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္ၿပီး တာ၀န္ ေပးထားတယ္။ အဲ့အတြက္ ျပည္သူလူထုက ျပည္သူ႔ ဘ႑ေငြက ေနၿပီး လစာ ရိပ္ကၡာေငြေတြ ေပးထားတယ္ ေရွးအဂၤလိပ္ေခတ္ ကတည္းကိုက အစိုးရႏွင့္ တကြ အစိုးရ ၀န္ထမ္း အားလံုးကို (Public servent) လို႔ ေခၚတယ္ ျပည္သူ႔ အေစခံ ခပ္ရင္းရင္းေျပာမယ္ ဆိုရင္ ျပည္သူ႔ ၀န္ထမ္းေပ့ါ ျပည္သူ႔ ၀န္ကို ထမ္းေနရတာ။ အခုေတာ့ ေစာေစာက ေျပာတယ္ အစိုးရ ဆိုတာ မိဘနဲ႔ တူတယ္တို႔ အစိုးရဆိုတာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အာဏာပိုင္ဘဲ ဆိုတဲ့ အသံုး အႏႈန္းေတြေၾကာင့္ ပညတ္သြားရာ ဓတ္သက္ပါ ျဖစ္သြားၿပီးေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြက သူ႔တုိ႔ရံုး သူတို႔ထံ သူတို႔ဌာမွာ သူတို႔သာလွ်င္ အရွင္သခင္ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ကို လခေပးထားတဲ့ ျပည္သူလူထုကို ႀကိမ္းလိုက္ ေမာင္းလိုက္ ဆဲလိုက္၊ ဆိုလိုက္ အာဏာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျပလိုက္ ဆိုတာေတြ လုပ္တယ္။ အဲ့ဒါေတြက ခုဏက စကားလံုးေတြက လူေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို ေျပာင္းပစ္ လိုက္တာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီစကားလံုး အသံုးအႏႈန္း ေတြကုိဘဲ အာဏာပိုင္မ်ားတို႔ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္း မ်ားတို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ မိဘတို႔ ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္း ေတြကို ဒီမိုကေရစီ ေခတ္မွာ မသံုးအပ္ေတာ့ဘူး ဒီစကားလံုးေတြကို ေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔ လိုတယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဒီအာဏာပိုင္ ေတြကို မဲဆႏၵပိုင္ရွင္ ဒီ ျပည္သူ လူထုက အာဏာပိုင္ဘဲ ျပည္သူက ေရြးၿပီးေတာ့မွ သူတို႔ကို ခန္႔ထားတာ ျဖစ္တယ္။ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္း ဆိုတာကလည္း ျပည္သူလူထုဘဲ ျဖစ္ရမယ္ အာဏာပိုင္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဆိုတဲ့ ျပည္သူလူထုဘဲ ျဖစ္ရမယ္။ ဌာနဆိုင္ရာ အရာရွိေတြက အာဏာပိုင္ မဟုတ္ဘူး။ ဌာနဆိုင္ရာ အရာရွိေတြက (Public servent) ျပည္သူ႔ အေစခံေတြဘဲ ျပည္သူ႔ အေစခံ ဆုိေတာ့ သူတို႔က ျပည္သူကို အၿမဲတမ္း ရိုေသေနရမယ္။ ျပည္သူကို ဦးထိပ္ထားရမယ္ ျပည္သူကို အလုပ္အေကြ်း ျပဳရမယ္။ အဲ့ဒါေတြက မင္းတုိ႔ လူငယ္ေတြ မၾကားရ မျမင္ရ မေတြ႔ရတဲ့ စကားလံုးေလးေတြ အဆံုးမ ေလးေတြဘဲ အဲ့ဒါေတြကို မင္းတို႔ကို သိေအာင္ ေျပာျပတာ။

ေမး။ ဆရာတုိ႔ ေခတ္တုန္းက သတင္းယူတဲ့ အခါမွာေကာ လံုျခံဳေရး အရ ဆိုၿပီး စစ္ေဆးတာမ်ဳိးေတြ၊ သတင္းသမား မလာရ ဆိုၿပီး ပိတ္ပင္တာ မ်ိဳးေတြ ရွိခဲ့ပါသလား ဆရာ။

မရွိပါဘူး ဆရာတို႔တုန္းက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဘယ္သတင္း မဆို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ယူခြင့္ ရွိပါတယ္။ ၀န္ႀကီးမ်ား ရံုးမွာေတာင္မွ သတင္းေထာက္ တစ္ေယာက္က တံခါးမရွိ ဓားမရွိ ၀င္သြားလို႔ရတယ္။ ၀န္ႀကီးရဲ႕ အခန္းထဲကို ၀န္ႀကီး ရွိသည္ျဖစ္ေစ မရွိသည္ျဖစ္ေစ ၀င္သြားလို႔ရတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ခြင့္ေတာင္းေနလုိ႔ မရဘူး အသိေပးစရာလည္း မလိုဘူး ၀န္ႀကီးကို လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ စကားေျပာလို႔ ရတယ္။ ေမးခ်င္တာေတြလည္း ေမးလို႔ရတယ္ အဲ့ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပန္ေရးလို႔ရတယ္ အဲ့ဒါ ဒီမိုကေရစီေခတ္။ အခုဟာ ဒီထိန္းခ်ဳပ္မႈ ေပၚမွာ ( control) ေပါ့ သူတို႔ရဲ႕ အစီအမံ ထိန္းခ်ဳပ္မႈနဲ႔ လုိက္ျပတယ္ ဆိုရင္ ဒါဟာ လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းယူခြင့္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ ျမင္ေစခ်င္တာကိုဘဲ ျပတယ္ သူတို႔ ေျပာေစခ်င္တဲ့ လူေတြနဲ႔ဘဲ ေတြ႔ေပးမယ္ သူတို႔ေျပာခိုင္းတာ ေျပာမယ့္ လူေတြနဲ႔ဘဲ ေတြ႔ေပးမယ္ အဲ့ကတည္းက ျပည္သူလူထုက သတင္းအမွန္ကို္ မသိႏိုင္ေတာ့ဘူး ျပည္သူလူထုက သတင္း အမွန္ကို မသိေတာ့ဘူး ဆိုရင္ ျပည္သူ လူထုက မွန္ကန္တဲ့ ဆႏၵမဲ ေပးခြင့္ ဆႏၵမဲ ေပးႏိုင္ျခင္း ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ျခင္း ဆိုတာလည္း ရွိႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မဲေပး ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆႏၵအမွန္ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူလူထုက အခု ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၀င္မယ့္ ပါတီ ေတြရဲ႕ (Policy) ေတြက ဘာလဲ တိတိက်က် မွန္မွန္ကန္ကန္ သိဖို႔ လိုအပ္တယ္။ သူတို႔ ေမးခ်င္တာေတြကိုလည္း ေမးခြင့္ရွိတယ္။ သူတို႔ သိဖို႔အတြက္ သတင္းေထာက္ေတြ ကလည္း ေမးေပးရမယ္။ လူပုဂၢိဳလ္ဆိုင္ရာ ေတြကလည္း ဒီလူပုဂၢိဳလ္ေတြက ဘယ္လို လူပုဂၢိဳလ္လဲ တို႔ရဲ႕ မဲဆႏၵနယ္ဟာ အမတ္အျဖစ္နဲ႔ အေရြးခံမယ့္ သူဟာ ဘယ္လုိ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးလဲ ဘယ္လုိ အစဥ္အလာ ရွိခဲ့သလဲ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအတြက္ ဘာေတြ လုပ္ေပးခဲ့ ဖူးသလဲ သို႔မဟုတ္ရင္လည္း ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ဘဲ တစ္သက္လံုး ကိုယ္က်ိဳး ရွာလာတဲ့ လူစားမ်ိဳးဘဲလား ဘယ္သူေတေတ ငေတဘဲ ဆိုတဲ့ လူစားမ်ိဳးလား ဆိုတာ ျပည္သူလူထုက သိရွိဖို႔အတြက္ သတင္းစာေတြက ဒါေတြကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီးေတာ့ ေရးသား ေပးရမယ္ အဲ့ဒါမွ သတင္းစာ သမားရဲ႕ တာ၀န္ေက်တယ္။ သတင္းသမား ဆိုတာ ျပည္သူကို (infrom) လုပ္ဖို႔ ျပည္သူ သိခ်င္တာေတြကို သိေအာင္လုပ္ေပးဖို႔ ဒါ သတင္းသမားရဲ႕ အဓိက တာ၀န္ဘဲ အဲ့ဒါ မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ သတင္းသမားရဲ႕ တာ၀န္ မေက်ေတာ့ဘူးေပါ့။ အခု သတင္းသမားေတြဟာ ပံုစံ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။ ႀကိဳးစား ေနေသာ္လည္း ႀကိဳးစားသမွ်က ျပည္သူလူထုဆီ မေရာက္ဘူး အဲ့ေတာ့ သူတို႔ ႀကိဳးစားသမွ်ဟာ အလကား ျဖစ္သြားတယ္ အဲ့လိုျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးတယ္ ဆိုကတည္းက အဲ့ဒါ ဒီမိုကေရစီ စနစ္လို႔ မေခၚႏိုင္ေတာ့ဘူး။

ေမး။ ဆရာတို႔တုန္းက ေရြးေကာက္ပြဲ အေျခအေနနဲ႔ သမီးတို႔ ေခတ္ရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲ အေျခအေနကို ျမင္ရေတာ့ ဘယ္လို သံုးသပ္ မိပါသလဲ ဆရာ။

`၁၉၆၀ ခုႏွစ္ သန္႔ရွင္းတည္ၿမဲ အဓိကၿပိဳင္က်တဲ့ ေနာက္ဆံုး ၿပိဳင္က်တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ေပါ့ေနာ္ အဲ့ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဆိုရင္ မဲေပးတဲ့ေန႔ ညေနေစာင္းက စၿပီးေတာ့ ဒီ ၿမိဳ႕ေတာ္ ခန္းမႀကီးမွာ မဲေရတြက္တယ္ မဲေရတြက္တဲ့ အခါမွာလည္း အမတ္ေလာင္းေတြ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ကိုယ္တိုင္ မဲေရတဲ့ ေနရာမွာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္ေနလို႔ ရတယ္။ မဲဆႏၵနယ္တစ္ခု ေၾကညာၿပီးတိုင္း ေရတြက္ၿပီးတိုင္း ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ အေပၚကေန အသံခ်ဲ႕စက္ ႀကီးနဲ႔ မဲစာရင္းေတြ ေၾကညာေပးတယ္။ အဲ့ေန႔က ၿမိဳ႕ေတာ္ ခန္းမေရွ႕ ဆူးေလပန္းျခံ တစ္၀ိုက္ သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ လူအုပ္ႀကီးက ေစာင့္ၾကည့္ ေနၾကတယ္။ လူအုပ္ႀကီးကလည္း တစ္ညလံုး ေစာင့္ၾကည့္တယ္။ မဲေရတဲ့ လူေတြကလည္း တစ္ညလံုး ေရတယ္။ တစ္ညလံုး ေရၿပီး မဲဆႏၵနယ္ တစ္နယ္ၿပီးတိုင္း ေရၿပီးတိုင္း ေၾကညာေပးတယ္။ လက္ခုပ္ သံေတြလည္း တစ္ေျဖာင္းေျဖာင္းေပါ့ အဲ့လို ဒီေန႔ မဲေပးတယ္ ဒီေန႔ အေျဖက ထြက္လာတယ္။ မဲေရတဲ့ အခါလည္းဘဲ ျပည္သူ လူထုက ခုဏက သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ လူအုပ္ႀကီးက ေအာက္မွာ ေစာင့္ၾကည့္ ေနတယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ ေပၚက မဲေရတဲ့ ေနရာမွာလည္းဘဲ အမတ္ေလာင္းေတြက သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက မဲေရတာေတြကို ထိုင္ၿပီးေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ေန လို႔ရတယ္။ အဲ့လို ပြင့္လင္း လြတ္လပ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္တဲ့ အတြက္လည္းဘဲ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာ တရား မမွ်တဘူးတို႔ ဘာတုိ႔ ဆိုတဲ့ အသံေတြ သိပ္ၿပီးေတာ့ မထြက္ဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ နယ္ေတြမွာ ဆိုရင္ လက္နက္ၿပၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တာတို႔ ဘာတို႔ အႏိုင္က်င့္တာတို႔ ရွိၾကတာေပါ့ေလ။ ရွိတာနဲ႔ ကန္႔ကြက္စာေတြ တင္တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ကေန အေရးယူခဲ့ရမႈေတြ လည္းရွိတယ္။ အခုေခတ္က်ေတာ့ မဲေပးၿပီး ဘယ္ႏွစ္ရက္ေနမွ ဘာကို ေၾကညာမယ္ ဆိုတာလည္း ဆိုတာ မသိဘူး။ မဲေရတြက္တဲ့ ေနရာမွာ ခုဏက ေျပာသလို ျပည္သူလူထုက ေစာင့္ၾကည့္၊ မၾကည့္ဆုိတာ မသိရဘူး၊ အဲ့ေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတာ့လည္း ယံုစားလို႔ မရဘူးေပါ့၊ တံခါးပိတ္ၿပီး လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္မယ္ ဆုိတာကေတာ့ လံုး၀ကို္ မလုပ္သင့္ မလုပ္ထိုက္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုလို႔ဘဲ ဆရာက ျမင္တယ္။ ဖတ္ရပါတယ္ သတင္းစာေတြမွာလဲ ဖတ္ရတယ္ ဆက္တိုက္ေပါ့ မဲေပးဖို႔ လႈပ္ေဆာ္တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ ဖတ္ေနရတယ္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို သြားဖို႔ အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္မယ္ဆိုရင္ အခင္း အက်င္းေလးေတြက စၿပီးေတာ့ ဒီမိုကေရစီ သေဘာသက္၀င္ ေနဖို႔ေတာ့ လုိအပ္တယ္။ အခုက်ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို မဲထည့္ႏိုင္ဖို႔ က်ေတာ့ လႈပ္ေဆာ္ၾကတယ္ စည္းရံုးလို႔ရတယ္။ မဲမထည့္ဘဲနဲ႔ ေနလို႔ရတယ္ လို႔ေျပာတယ္ အဲ့ဒီလူေတြက်ေတာ့ ဖမ္းတယ္။ အဲ့လို ေဆာင္ပါးမ်ိဳး ေရးလို႔မရဘူး အဲ့လိုစကားမ်ိဳး ေျပာလို႔ မရဘူး ဆိုတာက ဒီမိုကေရစီနဲ႔ တံတားတစ္လမ္း သံတစ္လမ္း ျဖစ္ေနတယ္ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာက လူတိုင္း လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ ရွိရမယ္ တစ္ျခားမွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ေရြးေကာက္ပြဲေတြ လုပ္သြားတယ္။ အရင္တုန္း ဘနဘီရာပုိတို တို႔ ေခတ္တုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြက ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္တယ္ ဘနဘီရာပိုတို တို႔က သပိတ္ေမွာက္တယ္ သပိတ္ေမွာက္တဲ့ အေၾကာင္းကိုလည္းဘဲ ဆႏၵျပၾကတယ္။ ထုတ္ေဖာ္ျပတယ္ လုပ္ခြင့္ရွိတာဘဲ ဒီမိုကေရစီဆိုတာက လူတိုင္းက အညီအမွ် ေျပာခြင့္ရွိရမယ္ အခုဟာက ေထာက္ခံတဲ့ လူက်ေတာ့ ေျပာႏိုင္တယ္။ မေထာက္ခံတဲ့ လူက်ေတာ့ ေျပာခြင့္မရွိဘူး။ ဆိုကတည္း ကိုက ဒါက ဒီမိုကေရစီစနစ္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆရာ ဟိုတစ္ေန႔က သတင္းစာ လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မီဒီယာေမးလို႔ ဆရာေျဖခဲ့ သလိုေပါ့ သတင္းစာ လြတ္လပ္ခြင့္ နဲ႔ စစ္တပ္နဲ႔ တံတားတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းျဖစ္တယ္။ စစ္တပ္ဆိုတာ တစ္ေသြးတစ္သံ တစ္မိန္႔ အုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္တယ္။ တပ္ထဲမွာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္လုိ႔ မရဘူး အမိန္႔ ေပးတာကို အမိန္႔ ေပးတဲ့အတိုင္း နာခံၿပီးေတာ့ လိုက္နာရမယ္။ စစ္ေျမျပင္မွာ အမိန္႔ေပးတဲ့ အတုိင္း မလိုက္နာလို႔ ရွိရင္ စစ္ေျမျပင္မွာသာ ဆိုလို႔ရွိရင္ တာ၀န္ရွိတဲ့ စစ္ဗိုလ္က အဲ့ဒီ ျငင္းဆန္တဲ့ စစ္ဗိုလ္က ပစ္သတ္ခြင့္ရွိတယ္။ ဒါစစ္တပ္ အဖြဲ႔အစည္း သူ႔စစ္တပ္ အဖြဲ႔အစည္းက တစ္ေသြး တစ္သံ တစ္မိန္႔ နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မွရတယ္။ အဲ့ဒါကို (civil society) ဘက္ကို ယူလာလို႔ မျဖစ္ဘူး။ အရပ္ဘက္ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းေတြ ဆိုတာက ဒီမိုကေရစီ အရ အုပ္ခ်ဳပ္ လုပ္ကိုင္ရတာ ျဖစ္တယ္..။ လူေတြမွာ ျပန္လည္ ေမးခြန္းေမးခြင့္ ျငင္းပယ္ခြင့္ ေစာတက တက္ခြင့္ ရွိကိုရွိရမယ္။ အဲ့ဒါမွသာ တုိင္းျပည္က ဖြ႔ံၿဖိဳး တိုးတက္တဲ့ တိုင္းျပည္တစ္ခု ျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီလို ေစာတက တက္ခြင့္ေတြ ျငင္းဆန္ခြင့္ေတြ ကိုယ့္ဆႏၵအမွန္ကို ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး ဆိုရင္ အရင္ မစလ ေခတ္က ျဖစ္ခဲ့ သလိုမ်ိဳးဘဲ ဘ၀ရွင္ မင္းတရားႀကီး အမိန္႔ေပးသမွ် အကုန္လံုးကို ၾကိဳက္ၾကိဳက္ မႀကိဳက္ႀကိဳက္ လိုက္နာရတယ္။

အကုန္လံုး ဘ၀ရွင္မင္းတရားႀကီးကို မွန္ပါ့ဘုရား ေကာင္းပါ့ဘုရား မွန္ပါ့ ဘုရားခ်ည္းဘဲ ကန္ေတာ့ ဦးတင္ ေနရတယ္။ အဲ့ဒီအတြက္ တုိင္းျပည္ဟာ ငါးပါးေမွာက္ခဲ့ၿပီ ၈၈ က က်ခဲ့ၿပီ အခု ဒီဘက္ ဆယ့္ေလးႏွစ္ ကာလမွာ လည္းဘဲ ၂၂ ႏွစ္ ကာလမွာ လည္းဘဲ မဆလ ေခတ္ကလိုဘဲ သြားေနၿပီ။ လူေတြက ေအာက္က အဆင့္ဆင့္ ေကာင္းတာေတြဘဲ (Report) တင္ၾကတယ္ ဆိုတာေတြ အႏိဌာ ရံုေတြ မေကာင္းတာေတြ ဆုိလို႔ရွိရင္ လူႀကီးေတြ မသိေအာင္ ဖံုးၾကတယ္၊ ဖိၾကတယ္၊ လိမ္ၾကတယ္၊ ညာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ စာရင္းအင္းေတြ ေတာင္မွ တုိင္းျပည္ရဲ႕ လူဦးေရ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ ဆိုတာလည္း မသိဘူး တိုင္းျပည္မွာ လယ္ယာ ဘယ္ေလာက္ဧက တစ္တိုင္းျပည္လံုးမွာ စိုက္ပ်ိဳးဧက ဘယ္ေလာက္လဲ ဆိုတာလည္း မသိဘူး။ စပါး တစ္ဧကမွာ ဘယ္ေလာက္ဧက ထြက္တယ္ ဆိုတာလည္း အမွန္အတိုင္း မသိဘူး။ သတင္းစာထဲမွာေတာ့ စပါးေတြက ဧက တစ္ရာ တစ္ဧကကို တင္း ၁၅၀ ထြက္တယ္တို႔ တင္း ၂၀၀ ထြက္တယ္လို႔ တင္ေနၾကတာ တကယ့္ တစ္ကယ္ေတာ့ ဒါေတြက အမွန္ မဟုတ္ဘူး ဆရာတို႔က အညာသား ဆိုေတာ့ အညာ အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိတယ္ အညာမွာ စပါးတင္း ေလး၊ ငါးဆယ္ ကိုေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ မိုးမွန္မွ ေလမွန္မွ စပါး နဲနဲ ထြက္တာ အဲ့ဒါကို စပါးတင္း ၁၅၀ ထြက္တယ္ ၂၀၀ ထြက္တယ္ ဆိုၿပီး ညာၿပီး အစီရင္ခံၾကတယ္။ အဲ့ဒီ အခါက်ေတာ့ စီမံကိန္း ေရးဆြဲတဲ့ အခါက်ေတာ့ အလြဲ အမွားေတြ ျဖစ္ၿပီး ဒုကၡ ေရာက္ခဲ့ၾကရတယ။္ အဲ့ဒီလို ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ရလဲဆိုရင္ တစ္ေသြး တစ္သံ တစ္မိန္႔ စစ္တပ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ပံုစံနဲ႔ အရပ္ဘက္ အဖြဲ႔အစည္းကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အတြက္ ဒါေတြျဖစ္ရတာ ဒါေတြ မျဖစ္ေစခ်င္ရင္ ဒီဟာကို ဆရာတို႔က ေျပာင္းလဲပစ္မွ ရမယ္ ဒီမိုကေရစီ အရပ္ဘက္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို စစ္တပ္ အုပ္ခ်ဳပ္သလို အုပ္ခ်ဳပ္လို႔ မရဘူး စစ္တပ္ပံုစံ သြင္းလို႔ မရဘူး ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ နားလည္ဖို႔ လိုတယ္။

ေမး။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီး လႊတ္ေတာ္ေခၚေပမဲ့ လက္ရွိအေျခအေနကို ဆရာဘယ္လို ျမင္မိပါသလဲ။

ဆရာကေတာ့ အေစာႀကီးကတည္းက ဒါေတြကို သိထားၿပီးသား ျမင္ထားၿပီးသား ျဖစ္တယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အေစာႀကီး ကတည္းက ဆရာ ေျပာထားၿပီးတဲ့ အတိုင္းေပါ့ စစ္တပ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ တံတားတစ္လမ္း သံတစ္လမ္း ျဖစ္တယ္။ အဲ့ေတာ့ စစ္တပ္က ဒီမိုကေရစီ ေရာက္ေအာင္ ေရြးေကာက္ပြဲကို မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ေပးမယ္လုိ႔ ဆရာက မယံုခဲ့ဘူး။ မယံုခဲ့တဲ့ အတြက္ မီဒီယာေတြ မွာလည္း ဆရာေျပာခဲ့ၿပီ ေဆာင္းပါး အျဖစ္နဲ႕လည္း ဆရာေရးခဲ့ၿပီ ေခါင္းစဥ္ကေတာင္မွ ယိမ္းကတဲ့ အထဲ မပါေတာ့ဘူးတဲ့။ ဒီမိုကေရစီ ယိမ္းကတဲ့ အထဲ ဆရာ ၀င္မပါေတာ့ဘူးလို႔ ဆရာေျပာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဆရာက ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ တာေတြ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ ေျပာလဲ မေျပာေတာ့ဘူး။ ေရးလည္း မေရးေတာ့ဘူး။ မသိ က်ိဳးကြ်န္ဘဲ ေနလိုက္တယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္မယ္လို႔ ဆရာက မယံုၾကည္ဘူး။ မယံုၾကည္တဲ့ အတြက္ ဆရာက အဲ့လို ပ်က္ပ်က္ဘဲ ေျပာခဲ့တယ္။ အခုလည္းဘဲ ဒါက လက္ေတြ႔ ျဖစ္လာရၿပီ။ သူတို႔နဲ႔ ရသေလာက္ကေလး တိုးၿပီးေတာ့ လုပ္ၾကတာေပါ့ ဆိုၿပီး ၀င္လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပါတီေတြ ေတာင္မွ ႏွာဖူးေတြ႔ ဒူးေတြ႔ ေတြ႔တဲ့ အခါက်ေတာ့ သူတို႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီး အေၾကာင္း သိကုန္ၾကၿပီး (complain) ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး တက္ေနၾကတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ကန္႔ကြက္စာေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပို႔ေနၾကတယ္။

သို႔ေသာ္လည္း ဘာမွ မထူးျခားဘူး အဲ့ဒါကို ဆရာ့အေနနဲ႔ ကေတာ့ ဒီလႊတ္ေတာ္ ၿပီးသြားရင္လည္း ဘာမွ ထူးမယ္လို႔ မထင္ဘူး ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးသြားလည္း ဘာမွ ထူးမယ္လို႔ မထင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဆရာက ေျပာခဲ့ၿပီ အရင္တုန္းကလည္း ဆရာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာခဲ့တယ္။ ၇၄ တုန္းကလိုဘဲ ဘာမွ မထူးပါဘူးလို႔ ၇၄ တုန္းကလည္း ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒမရွိတာ ထပ္စာရင္ေတာ့ ရွိတာက ေကာင္းတာေပါ့ ဆိုၿပီးေတာ့ ေထာက္ခံ ခဲ့ၾကတာဘဲ။ မဲေပးခဲ့ၾကတာဘဲ။ အဲ့ဒီေနာက္ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ သံုးေလးႀကိမ္ လုပ္ခဲ့တာဘဲ တိုင္းၿပည္ရဲ႕ အေျခအေနက ဘာထူးလဲ ဘာမွမထူးဘူး။ အဲ့လို ေရြးေကာက္ပြဲေတြ အေျခ အတင္လုပ္ရင္း တုိင္းျပည္ဟာ ကမၻာ့ အဆင္းရဲဆံုး ႏိုင္ငံစာရင္း ၀င္သြားတာဘဲ။ အခုလည္းဘဲ ဒီေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးလည္းဘဲ အသြင္သ႑ာန္ သာလွ်င္ ေျပာင္းသြား တာေပါ့။ အႏွွစ္သာရက ေျပာင္းမသြားဘူး အႏွစ္သာရက ေျပာင္းသြားတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးသြားလည္းဘဲ ဒီလို အခြင့္အေရးေတြ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးေတြ အျပည့္အ၀ ရလိမ့္မယ္လို႔ မထင္မိဘူး။ ဒါ ဆရာတစ္ဦးတည္းရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ဘဲ။ ၇၄ တုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းက ေနၿပီးေတာ့ ဦးေန၀င္းကို အာဏာ လႊဲေပးလိုက္ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေပါင္းႀကီးေတြနဲ႔ အရပ္သား အစိုးရ ေပၚလာခဲ့တာဘဲ အခုလည္းဘဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္က ဦးသိန္းစိန္ကို အာဏာ လႊဲေပးလိုက္တဲ့ အတြက္ ေခါင္းေပါင္းႀကီးေတြနဲ႔ အစိုးရ ေပၚလာမွာဘဲ ဒါဘဲ ကြာျခားသြားမွာဘဲ အႏွစ္သာရ အားျဖင့္ေတာ့ ဘာမွ ထူးျခားမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္က စစ္သားဘဲ ဦးသိန္းစိန္ျဖစ္သြားလည္း သူ႔ရဲ႕ ခံယူခ်က္ေတြ သူ႔ရဲ႕ အမႈအက်င့္ေတြ သူ႔ရဲ႕စရုိက္ေတြ ကေတာ့ စစ္သား စရိုက္ဘဲ ရွိေနအုန္းမွာဘဲ အဲ့ေတာ့ ဆရာကေတာ့ အႏွစ္သာရ အရ ဘာမွ ထူးမယ္မထင္ဘူး။

မွ်ေ၀ေသာျမစ္မခ မီဒီယာအားေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

Ref: ေဒါင္းမာန္ဟုန္