ျမန္မာသည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွင့္ ပိုတ

ဝီလ်ံ ဘြတ္| May 28, 2013

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးသည္ အရွိန္အဟုန္ႏွင့္တိုးတက္ေနေသာ ၎၏ အေရွ႕ဖက္ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံကဲ့သို႔ မဟုတ္ဘဲ ေသြး႐ူးေသြးတန္းသဖြယ္ျဖစ္ေနသည့္ အေနာက္ဖက္အိမ္နီးခ်င္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံ ၏ လမ္းစဥ္ကိုလိုက္ကာ အႏၲရာယ္ ထဲသို႔ ေရာက္ေနသည္။ ျပႆနာ၏ အရင္းခံမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ နည္းပါး၍ မဟုတ္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား မလံုေလာက္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေနသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား မလံုေလာက္ျခင္းသည္ အဆန္းတၾကယ္ ကိစၥရပ္တခု မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း တိုင္း ျပည္၏ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးလာသည္ႏွင့္ အမွ် အလုပ္ပိုမ်ားလာေသာ စက္႐ံုမ်ားကို လည္ပတ္ရန္၊ ဟိုတယ္အခန္းမ်ားတြင္ အေအးဓာတ္ရရွိရန္၊ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ မီးထြန္းရန္ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ကို ပိုမိုလိုအပ္လာသည္။ အထူးသျဖင့္ ရန္ကုန္ႏွင့္ မႏၲေလး လိုၿမိဳ႕ေတြအတြက္ ျဖစ္သည္။

လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္းသည္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္းႏွင့္ ထပ္တူပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္လုပ္မႈ ကုန္က်စားရိတ္ႀကီးျမင့္ ေနေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံတြင္ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္က လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုသစ္ ေဆာက္လုပ္ရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္ေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံ မွာ ျမင္ခဲ့ရသည္။ ေက်ာက္မီးေသြး ေလာင္စာသံုးစက္႐ံု၊ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔သံုး စက္႐ံုႏွင့္ ေနစြမ္းအင္ကဲ့သို႔ စြမ္းအင္သံုး စက္႐ံုေတြက စုစုေပါင္း ၂၀၁၀ မီဂါ၀ပ္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္မည္ဟု ဆိုသည္။

ထိုပမာဏသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လက္ရွိထုတ္လုပ္ေနေသာ ပမာဏထက္ ၆၀ရာခိုင္ႏႈန္း ပို၍မ်ားသည္။

သို႔ေသာ္လည္း အဆိုပါစက္႐ံုမ်ားသည္ အစည္းအေ၀းခန္းမတြင္းမွ စီမံကိန္းမ်ားအေနျဖင့္သာ ဆက္ရွိေနၿပီး လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ေပၚမလာခဲ့ေပ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ လိႈင္သာယာစက္မႈဇုန္မွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ကာလရွည္ၾကာလွ်ပ္စစ္ ျဖတ္ေတာက္ထားမႈမ်ား ဆက္လက္ရွိေနမည္ဆိုလွ်င္ စက္႐ံုမ်ား ပိတ္သိမ္းလိုက္ရျခင္းႏွင့္ အတူ အလုပ္လက္မဲ့ ျပႆနာမ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာႏိုင္ေၾကာင္း သတိေပးေျပာ ဆိုထားၾကသည္။

ကုန္ထုတ္လုပ္မႈကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေနၾကေသာ စက္႐ံုမ်ားသည္ ၎တို႔၏ အရန္ဓာတ္အားေပးစက္မ်ားကို ေမာင္းႏွင္ရန္အတြက္ ဒီဇယ္ဆီမ်ားကို ေစ်းႀကီးေပးကာ ၀ယ္ယူသံုးစြဲၾကရျခင္းေၾကာင့္ ထုတ္လုပ္မႈ ကုန္က်စားရိတ္ ပိုႀကီးသြားေစသည္။ ဒီဇယ္ေစ်းကလည္း (ေဒၚလာတန္ဖိုးျမင့္တက္မႈႏွင့္အတူ) တေန႔တျခား ျမင့္တက္လာေနသည္။ လိႈင္သာယာ စက္မႈဇုန္မွ စက္႐ံုပိုင္ရွင္ တဦးက သူ၏ ဓာတ္အားေပးစက္သည္ တနာရီလွ်င္ ဒီဇယ္ ၁၆ ဂါလံ စားေၾကာင္းေျပာသည္။

“ျပႆနာက ဘာလဲဆုိေတာ့ ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုသစ္ ေဆာက္မယ္ခ်ည္းပဲေျပာေနေပမယ့္ တကယ္တန္းက်ေတာ့ ဘာမွ မေဆာက္တာပဲ” ဟု ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွ ေဒသဆိုင္ရာ စြမ္းအင္ အႀကံေပးပုဂၢိဳလ္ Collin Reynolds က ဧရာ၀တီ သို႔ေျပာသည္။

“ခုခ်ိန္မွာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား လိုအပ္ခ်က္က ထုတ္လုပ္ေပးႏိုင္တာထက္ကို အမ်ားႀကီးပိုမ်ားေနတယ္၊ ထုတ္လုပ္မႈကလည္း က်ဆင္းလာေနတယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာလည္း ဒီလိုျဖစ္ေနတာ ႏွစ္ေတြၾကာခဲ့ၿပီ။ ဒကၠာ အစိုးရကလည္း ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုသစ္ေတြအေၾကာင္း ေျပာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းေလးပဲျဖစ္လာတယ္။ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား မလံုေလာက္မႈေၾကာင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံရဲ႕ အေရးအပါဆံုး ခ်ည္ထည္နဲ႔ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုေတြရဲ႕ ထုတ္လုပ္မႈဟာ သာမန္ရဲ႕ ေအာက္ကို က်ဆင္းသြားတယ္” ဟု Collin Reynolds က ဆိုသည္။

စာရြက္ေတြေပၚမွာ ျမင္ေတြ႕ေနရသည္မ်ားကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အားရဖြယ္ျဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့ေသာ ၁၂ လတာ ကာလအတြင္းတြင္ ဂ်ပန္၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွားႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံမ်ားက ဓာတ္အားေပး စက္႐ံုသစ္မ်ား ေဆာက္လုပ္ရန္ အဆိုျပဳခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား ၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာေတြ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထို႔ထက္ပို၍ ဘာမွျဖစ္မလာခဲ့ေပ။

မေလးရွားႏိုင္ငံမွ Mudajaya Group က မႏၲေလးတြင္ ၅၀၀ မီဂါ၀ပ္ ထုတ္လုပ္ေပးႏိုင္သည့္ ေက်ာက္မီးေသြး ေလာင္စာသံုး ဓာတ္အားေပး စက္႐ံုတ႐ံု တည္ေဆာက္လိုသည္ဟု ဆိုသည္။ အင္ဒိုနီး ရွား ေက်ာက္မီးေသြးကုမၸဏီ Bukit Asam က ၂၀၀ မီဂါ၀ပ္ ထုတ္လုပ္မည့္ စက္႐ံုတည္ေဆာက္လိုသည္ဟု ေျပာေသာ္လည္း မည္သည့္ေနရာတြင္ လုပ္ေဆာင္မည္ကို ထုတ္ျပန္ ေျပာဆိုျခင္းမရွိေပ။ ဂ်ပန္ လုပ္ငန္းစုတခုကလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ၅၀၀ မီဂါ၀ပ္ ထြက္ရွိမည့္ ဓာတ္အားေပးစက္ရံု တည္ေဆာက္ရန္ ေထာက္ပံ့ေပးမည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုင္းကုမၸဏီမ်ားကလည္း ထား၀ယ္ႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္တြင္ ၆၀၀ မီဂါ၀ပ္ေက်ာ္ ထုတ္လုပ္ေပးမည့္ စက္႐ံုမ်ား တည္ေဆာက္မည္ဟုေျပာသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ၎တို႔ထဲမွ တခုမွ် ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ကို ေလ့လာျခင္းဆိုသည့္ အဆင့္ထက္ ေက်ာ္လြန္မလာႏိုင္ၾကေသးေပ။ ထိုသို႔ ျဖစ္ရျခင္းမွာ ဘ႑ာေရး အေျခအေနႏွင့္ အစိုးရဖက္က ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ အေပၚတြင္ အာမခံမေပးႏိုင္ျခင္းတို႔ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ထိုအျဖစ္မ်ားက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ခဲ့သည္မ်ားႏွင့္ ထပ္တူနီးပါးပင္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အစိုးရသည္လည္း ဓာတ္အားေပး စက္႐ံုအသစ္မ်ား အေၾကာင္းကို က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ အၿမဲလိုေျပာတတ္သည္။ လက္ေတြ႔တြင္မူ လူဦးေရ သန္း ၁၅၀ ရွိေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ၏ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားထုတ္လုပ္မႈမွာ ၅၀၀၀ မီဂါ၀ပ္ထက္ မပိုေပ။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေရွ႕ဖက္မွ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ လူဦးေရ သန္း ၆၀ ခန္႔ရွိၿပီး တႏိုင္ငံလံုး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားထုတ္လုပ္ ႏိုင္မႈမွာ ၂၇၀၀၀ မီဂါ၀ပ္ရွိသည္။ ထိုအတြက္ေၾကာင့္လည္း ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ မွ ေမာ္ေတာ္ကားထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း မ်ား ကဲ့သို႔ေသာ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူမ်ားက ျမန္မာႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သို႔ မလာဘဲ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ စက္႐ံုမ်ားသြားေရာက္ တည္ေထာင္ ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဒကၠာမွ လမ္းမ်ားေပၚတြင္ မၾကာခဏ ျမင္ေတြ႔ေနရေသာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားျဖတ္ေတာက္မႈ ေၾကာင့္ ထုတ္လုပ္မႈရပ္ဆိုင္းသြားကာ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ ခ်ည္မွ်င္ႏွင့္ အထည္လုပ္ငန္းမ်ားမွ အလုပ္သမားမ်ား၏ ဆႏၵျပပြဲမ်ားသည္ ၎၏ ဓာတ္အားမလံုေလာက္မႈကို ကမာၻသိေအာင္ ေၾကညာျခင္းျဖစ္သည္။

တကယ္တန္းအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားျဖန္႔ေ၀မႈသည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံထက္ ပိုဆိုးသည္။

၅၅ သန္းခန္႔ ရွိေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံလူဦးေရ၏ ၂၆ ရာခိုင္ႏံႈးသည္သာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားသံုးစြဲႏိုင္ေၾကာင္း မၾကာေသးခင္က ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အာရွဖြ႔ံၿဖိဳးေရးဘဏ္ (ADB) ၏ ေလ့လာမႈတရပ္ တြင္ေဖာ္ျပထားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားထုတ္လုပ္မႈႏွင့္ ျဖန္႔ေ၀မႈမွ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ADB ၏ အစီရင္ခံစာတေစာင္တြင္ မီးေမာင္းထိုးျပခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တည္ေဆာက္ၿပီးျဖစ္ေသာ ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုမ်ား၏ ထုတ္လုပ္ႏိုင္စြမ္းမွာ ၃၃၆၀ မီဂါ၀ပ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယိုယြင္းကာ စနစ္မက်သည့္ အေျခခံအေဆာက္အဦမ်ားႏွင့္ အိုမင္းၿပီး စြမ္းေဆာင္ရည္ က်ဆင္းေနသည့္ စက္႐ံုမ်ားေၾကာင့္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္မႈက ထိုပမာဏထက္ မ်ားစြာ က်ဆင္းေနခဲ့ရသည္။ ေျခာက္ေသြ႕ ရာသီတြင္ ေရနည္းၿပီး ေရအားလွ်ပ္စစ္ စက္႐ံုမ်ား အျပည့္အ၀ မလည္ပတ္ႏိုင္ျခင္းကလည္း အဓိက ျပႆနာ တရပ္ျဖစ္သည္။

ေနျပည္ေတာ္အစိုးရက ရန္ကုန္ကဲ့သို႔ေသာ အေရးပါသည့္ေနရာမ်ားကို လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ေပးႏိုင္ရန္ အလွ်င္အျမန္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း ၎အစီအမံမ်ားသည္ စနစ္တက်မရွိသလို ကုန္က်စရိတ္လည္း ႀကီးမားသည္။

မတ္လအတြင္းက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ အႀကီးစားစက္မႈလုပ္ငန္းတခုျဖစ္သည့္ Mitsubishi က ဒီဇယ္ေလာင္စာသံုး ဓာတ္အား ေပးစက္ တဒါဇင္ေက်ာ္ ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတြက္ေပးပို႔ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သီလ၀ါ အထူးစီးပြားေရးဇုန္မွ ဂ်ပန္စီမံကိန္း တာ၀န္ခံမ်ားက လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား မလုံေလာက္ျခင္းသည္ စက္မႈဇုန္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈေႏွာင့္ေႏွးေနရျခင္း၏ အဓိက အေၾကာင္းမ်ားထဲက တခုျဖစ္သည္ဟု ဧၿပီလအတြင္းက ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။

မစ္ဆူဘီရွီမွ ေပးပို႔ေသာ ဓာတ္အားေပးစက္မ်ားကို စုေပါင္းလိုက္လွ်င္ ၁၃၀၀၀ ကီလို၀ပ္ (၁၃ မီဂါ၀ပ္) ထုတ္လုပ္ႏိုင္ၿပီး ရာ ေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူေနအိမ္မ်ားကို ၄၈နာရီနီးပါး ဓာတ္အားေပးႏိုင္သည္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ေနျပည္ေတာ္အစိုးရက ႀကီးမားေသာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔သံုး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုတခုကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႏွင့္ သီလ၀ါေဒသ အတြက္ ဂ်ပန္ဖက္စပ္လုပ္ငန္းတခုက တည္ေဆာက္ေတာ့ မည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။

ယခုႏွစ္ ေမလတြင္ ေတာင္ကိုရီးယား ကုမၸဏီ ငါးခုေပါင္းစည္းထားသည့္ ဖက္စပ္လုပ္ငန္းစုႀကီးတခုက သီလ၀ါေဒသ အတြက္ ၅၀၀ မီဂါ၀ပ္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္သည့္ ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုတခု တည္ေဆာင္မည္ဟု ႐ိုက္တာသတင္းဌာနက ေဖာ္ျပျပန္သည္။

၎တို႔က ေဒၚလာသန္း ၇၀၀ ခန္႔ကုန္က်မည္ဟု ခန္႔မွန္းထားေသာ စီမံကိန္းအတြက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ Mizuho Corporate Bank ကို ဘ႑ာေရးအတိုင္ပင္ခံ အျဖစ္ ငွားရမ္းထားၿပီး Mizuho သည္ အစိုးရႏွင့္ ညွိႏိႈင္းမႈမ်ားကို ေကာင္းမြန္စြာ ကိုင္ တြယ္ႏိုင္ၿပီး စီမံကိန္းတြင္ လာေရာက္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား တိုးပြားလာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ ေနၾက ေၾကာင္း ႐ိုက္တာ သတင္းကဆိုသည္။

အဆိုပါ ရက္စြဲ ႏွစ္ခုႏွင့္ ၎တို႔ၾကား ကြာျခားေနသည့္ တႏွစ္နီးပါး အခ်ိန္ကာလက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ေရာဂါ လကၡဏာေတြရင္ဆိုင္ေနရေၾကာင္း ထုတ္ေဖၚျပသေနၾကသည္။

(William Boot ၏ ‘Bangladesh Syndrome’ Looms over Burma’s Electricity Crisis ကို ႏိုင္မင္းသြင္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္)

Ref: ဧရာ၀တီ