ကုိယ့္လမ္း ကုိယ္ထြင္ေစခ်င္သူ

Wednesday, 21 January 2009

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ေနထိုင္သည့္ သတင္းစာဆရာ လူထုစိန္၀င္းအား အေမရိကန္ သမၼတသစ္ ဘရက္အိုဘားမား ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဧရာ၀တီက ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။

လူထု စိန္၀င္းသည္ တပါတီ အာဏာရွင္ ဦးေန၀င္းအစိုးရ လက္ထက္တြင္ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္၍ တကြ်န္းအပို႔ ခံခဲ့ရသည္။ ဆရာသည္ သတင္းစာဆရာတဦးအေနျဖင့္ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေဆာင္းပါးမ်ား၊ စာအုပ္ စာတမ္းမ်ားကို ေရးသားထုတ္ေ၀ေနခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ယခု ဆက္သြယ္ေမးျမန္းမႈကို က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႕ယြင္းေန သည့္ ၾကားမွ ေျဖၾကားေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္း တဦးျဖစ္ခဲ့သူ
သတင္းစာ ဆရာႀကီး လူထုစိန္၀င္း (ဓာတ္ပံု - Jennifer Hsu)

ေမး။ ။ အေမရိကန္ သမၼတသစ္ မစၥတာ ဘရက္ အိုဘားမားအေပၚ ျမန္မာသတင္းစာသမား တေယာက္ အေနနဲ႔ အျမင္ကိုသိခ်င္ပါတယ္။

ေျဖ။ ။ က်ေနာ္က တေလွ်ာက္လုံးေပါ့၊ under dog ေတြဘက္က ရပ္တည္ၿပီးေတာ့ ေရးခဲ့တဲ့လူပါ၊ အထူး သျဖင့္ အေမရိကန္ လူမည္းေတြရဲ႕ တိုက္ပြဲေပါ့ေလ၊ အဆက္ဆက္ကို အမ်ားႀကီးေထာက္ခံၿပီး ေရးခဲ့တဲ့လူပါ၊ “အျဖဴနဲ႔ အမည္း”ဆိုတဲ့ စာအုပ္လည္းပဲ က်ေနာ္ ထုတ္ေ၀ခဲ့ဖူးတယ္၊ က်ေနာ္က အၿမဲတမ္း အႏွိမ္ခံ အဖိခံ ေတြဘက္က ရပ္တည္တာပါ။

သာမန္အားျဖင့္ က်ေနာ္က အိုဘားမားကို ေထာက္ခံတယ္၊ အိုဘားမားဟာ လူေတာ္တေယာက္ပါပဲ၊ လူျဖဴ ေတြ ႀကီးစိုးတဲ့ႏိုင္ငံမွာ သာမန္ ေအာက္ေျခကလူတေယာက္က ဒီေနရာကို အေ႐ြးခံရတယ္ဆိုတာ သူ အင္မတန္ေတာ္လို႔သာ ျဖစ္ပါတယ္၊ လူေတာ္တေယာက္လို႔ က်ေနာ္ သူ႔ကိုခ်ီးက်ဴးပါတယ္၊ အသိအမွတ္ျပဳပါ တယ္၊ ေလးစားပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံရဲ႕ မူ၀ါဒေတြကို ဖန္တီးေနတာက အေမရိကန္ လူေတာ္ေတြ၊ သမၼတေတြ မဟုတ္ ၾကဘူး၊ ဘဏ္သူေဌးႀကီးေတြ၊ Wall street က ေငြေၾကးကုန္သည္ေတြတို႔၊ လက္နက္ကုန္သည္ေတြတို႔၊ ေရနံ ေကာ္ပုိေရးရွင္းႀကီးေတြေပါ့ေလ၊ သူတို႔က ဖန္တီးေနတာ ျဖစ္တယ္။

အဲဒီေတာ့ အိုဘားမားဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေတာ္ေတာ္ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခခံမူ၀ါဒ ေတြကိုေတာ့ သူ မ်ားမ်ားစားစား ေျပာင္းလဲႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ မထင္ဘူး၊ သူ႔ေရွ႕ကရွိခဲ့တဲ့ ကစ္ဆင္းဂ်ားတို႔ ဆို လည္း လူေတာ္ေတြပါပဲ၊ ေနာက္ ကြန္ဒိုလီစာ႐ိုက္စ္ဆိုရင္လည္း တကယ့္ကို ထိပ္ထိပ္ႀကဲ အင္မတန္ ထက္ျမက္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္လို႔ သူတို႔ရဲ႕အစြမ္းအစေတြဟာ ေငြေၾကး အဓိကထားတဲ့ ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးေတြရဲ႕ ေအာက္မွာ တိမ္ျမဳပ္သြားၾကတာပဲ။

အဲဒီေတာ့ကာ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ သိပ္ၿပီးအမ်ားႀကီး ေမွ်ာ္လင့္မထားပါဘူး၊ အနည္းအက်ဥ္း အေပၚယံ အေျပာင္း အလဲေတြေလာက္ပဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္၊ အေျခခံ မူ၀ါဒေတြကေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္သြားမယ္လို႔ ထင္ပါ တယ္၊ တခု က်ေနာ္ သတိေပးခ်င္တာေပါ့ေလ၊ အိုဘားမားကလည္း အာဖဂန္နစၥတန္မွာ စစ္အင္အားေတြ တိုးၿပီး ပို႔မယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာေတြရွိတယ္။

အာဖဂန္နစၥတန္ဆိုတာ ဟုိး အဂၤလိပ္လက္ထက္၊ အဂၤလိပ္ ကြ်န္ဘ၀တုန္းကလည္း အဂၤလိပ္ေတြ ခြက္ခြက္ လန္ ႐ႈံးေအာင္ ပထန္ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြက တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္၊ ေနာက္တခါ ႐ုရွေတြ အာဖဂန္နစၥတန္ ကို သိမ္းပိုက္တဲ့အခါမွာလည္း ႐ုရွေတြ လက္ေျမႇာက္ၿပီးေတာ့ ျပန္ေျပးရေလာက္ေအာင္ တိုက္ေရးခိုက္ေရး မွာ အစြမ္းထက္တဲ့ တကယ့္ စစ္သူရဲေတြပါ။

အခုအေမရိကန္ကလည္း အာဖဂန္မွာ တိုးၿပီး စစ္အင္အားေတြ ျမႇင့္မယ္ဆိုလို႔ ရွိရင္လည္း ဒီစစ္သူရဲ ပထန္ ေတြရဲ႕ ေအာက္မွာပဲ ႐ုရွေတြ ေျပးသလိုပဲ ေနာက္ဆုံးၾက ေျပးရလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ အိုဘားမားကို သတိေပးလိုက္ခ်င္တယ္။

ေမး။ ။ ျမန္မာ့အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ေရာ အိုဘားမားကို ေမွ်ာ္လင့္လို႔ရမလား၊ ဘယ္ေလာက္အထိ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ဘူးဗ်၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ဘုရွ္ လက္ထက္မွာ လည္းပဲ၊ ဘုရွ္ Lip service ေပးတဲ့ (ပါးစပ္နဲ႔ ေဆာင္႐ြက္တဲ့) ေနရာမွာ အင္မတန္ေတာ္တဲ့လူပဲ၊ ဘုရွ္ေကာ ေလာ္ရာဘုရွ္ေကာ တေလွ်ာက္လုံး ျမန္မာျပည္အေရးအတြက္ Lip service ေတြ ေပးခဲ့တာပဲ၊ တကယ္ လက္ေတြ႕ၾကေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး၊ လုပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵလည္း မရွိပါဘူး။

ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ျမန္မာျပည္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေရနံအက်ိဳးစီးပြားေတြ၊ ေရနံကုမၸဏီႀကီးေတြေပါ့၊ တုိတယ္လ္တို႔လို၊ ပရီးမီးယားတို႔လို ေရနံကုမၸဏီႀကီးေတြရဲ႕ ၾသဇာက အမ်ားႀကီး ႀကီးမားတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ကေတာ့ အိုဘားမား လက္ထက္မွာလည္းပဲ Lip service ေပးတာထက္ပုိၿပီး လုပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္ လင့္မထားပါဘူး။

က်ေနာ္တို႔က နဂုိကတည္းက ခဏခဏ က်ေနာ့္ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ေျပာပါတယ္၊ ဘယ္သူ႔မွ အားမကိုးနဲ႔ ကိုယ္ လုပ္မွ ကိုယ္ရမယ္ဆိုတာပဲ၊ အခုလည္း အဲဒီအတိုင္းပဲ ထပ္ၿပီးေတာ့ ေဆာ္ၾသခ်င္တယ္၊ အိုဘားမားကိုလည္း အားကိုးမေနပါနဲ႔၊ ဘန္ကီမြန္းလည္း အားကိုးမေနပါနဲ႔၊ ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိးပါလို႔။

ေမး။ ။ ဒါဆုိရင္ ျမန္မာျပည္အေပၚ အေမရိကန္ရဲ႕အေရးယူပိတ္ဆို႔တဲ့ ဒဏ္ခတ္မႈ (Sanction) ေတြက အသုံးမတဲ့ဘူး၊ မထိေရာက္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာလား။

ေျဖ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ တကယ္တမ္း ထိေရာက္မႈ မရွိခဲ့ပါဘူး၊ သာမန္ အေပၚယံေၾကာ ထိခိုက္တာမ်ိဳးေတာ့ အနည္းအက်ဥ္း ရွိမွာေပါ့ေလ၊ အစိုးရတဖြဲ႕ကုိ ျပဳတ္က်သြားေအာင္ Sanction က လုပ္လိုက္တယ္လို႔ ကမၻာ မွာ မရွိခဲ့ပါဘူး၊ အစိတ္အပိုင္းတခုအထိေတာ့ အထိုက္အေလ်ာက္ အက်ိဳးရွိပါတယ္၊ လုံး၀ အသုံးမက်ဘူးလို႔ ေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး၊ ဒီ တခုတည္းအေပၚမွာလည္း ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက ေမွ်ာ္လင့္ေနလို႔ မျဖစ္ဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ တျခားနည္းလမ္းေပါင္းစုံ အသုံးျပဳဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။

ေမး။ ။ နည္းလမ္းေပါင္းစုံ အသုံးျပဳဖို႔ လိုတယ္ဆိုေတာ့၊ အႀကံျပဳလိုတဲ့ နည္းလမ္းမ်ား ရွိပါသလား။

ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ ခဏခဏ ေျပာပါတယ္၊ ဧရာ၀တီမွာပဲ က်ေနာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ထဲက ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္၊ က်ေနာ္တို႔က ဒီ ကုလသမဂၢကုိလည္း အားမကိုးနဲ႔၊ အေမရိကန္ကိုလည္း အားမကိုးနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အားမကိုး နဲ႔ ကုိယ့္ျပည္သူလူထုကို ကုိယ္အားကိုးပါ၊ ျမန္မာျပည္သူလူထုက ႏိုင္ငံေရးႏိုးၾကားမႈမွာ မညံ့ပါဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ စက္တင္ဘာ သံဃာ့အေရးအခင္းက ျပခဲ့ၿပီပဲ၊ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ ေၾကာက္မေနပါဘူး၊ ညံ့မေနပါဘူး၊ ကုိယ့္ျပည္သူ ကုိယ္အားကိုးပါလို႔ က်ေနာ္ေျပာခဲ့တယ္၊ အခုလည္း အဲဒီနည္းပဲ က်ေနာ္ထပ္ၿပီးေတာ့ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္၊ ျပည္သူ႔အားကို ယုံပါ၊ ျပည္သူကို အားကိုးပါ။

ေမး။ ။ လက္ရွိအေျခအနအရ ျမန္မာျပည္သူေတြက ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို မျဖစ္မေနသြားၿပီး မဲေပးရ ေတာ့မယ့္ အေျခအေနျဖစ္ေနေတာ့၊ အဲဒီ အေပၚမွာေရာ ဘယ္လိုေျပာမလဲ။

ေျဖ။ ။ ဒါကလည္း က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ၊ ဒါမ်ိဳးေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကံဳခဲ့ၿပီးပါၿပီ၊ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ကလည္း ဆႏၵခံယူပြဲ တုိ႔ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒတို႔ ႀကံဳခဲ့သလိုပဲ၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေတြလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ က်င္းပခဲ့တာပဲ၊ အခုလာမယ့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲလည္း အဲဒီ ၇၄ ေရြးေကာက္ပြဲေတြလိုပဲ ျဖစ္မွာပါပဲ၊ ဘာမွ ထူးမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ သာမန္ ျပည္သူလူထုကေတာ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတို႔ ၊ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒတို႔ အေပၚမွာ စိတ္၀င္စားမႈ တယ္မရွိပါဘူး။

ေမး။ ။ ဒါဆို ျမန္မာျပည္သူလူထုကိုေရာ ဘာထပ္ေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။

ေျဖ။ ။ ေစာေစာက က်ေနာ္ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္းပါပဲ၊ ကုလသမဂၢတို႔ ဘန္ကီမြန္းတို႔ အားမကိုးနဲ႔ ေ႐ြးေကာက္ ပြဲကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီး ထားမေနနဲ႔ ကုိယ့္ျပည္သူအားကို အားကိုးၿပီး ကုိယ္လုပ္စရာရွိတာကို ကုိယ္ လုပ္ပါလို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ ေနာက္ဆုံး ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ။

REF: ဧရာဝတီ