ေမာင္ေမာင္တိတ္ (သုိ႔မဟုတ္) ၇၄ ေက်ာင္းသားခြပ္ေဒါင္း သူပုန္ႀကီး

July 16, 2011
ကုိဆက္

သူ႔ကုိ ႀကီးသူႏွင့္ ရြယ္တူမ်ားက “ကိုတိတ္” ဟု ေခၚၾကသည္။ သူ႔ထက္ငယ္သူ က်ေနာ္တို႔ အားလုံးကေတာ့ အဘ တိတ္ ဟု ေခၚသည္။ ခ်ာတိတ္ေတြကလည္း ခ်စ္စႏုိးႏွင့္ “အဘတိတ္”။ ထိုသို႔ေခၚေ၀ၚျခင္းတြင္ ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈႏွင့္ ႐ုိေသသ မႈမ်ား ပါ၀င္ ေနသလို၊ ဒါကုိ သူကလည္း သိပါသည္။

ေသခ်ာသည္မွာ သူ႔ အသက္အရြယ္သည္။ ယေန႔ကာလ၌ အဘအရြယ္သို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီ။ ၅၀ ေက်ာ္ ၆၀ တန္း၊ ဆံ ပင္ျဖဴ၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးျဖဴ မုတ္ဆိတ္ေမႊးမ်ားျဖဴ၍ တင္စားဆုိရမလား ကဗ်ာဆန္ဆန္ေျပာရမလားမသိ ကမၻာေက်ာ္ ဗီယက္နမ္ ေခါင္း ေဆာင္ႀကီး “ဟုိခ်ီမင္း” လုိလို သို႔မဟုတ္ တ႐ုတ္ျပည္မွ ေတာ္လွန္ေရး စာေရဆရာႀကီး လူရႊန္း လုိလို။ လူခ်င္း ေတြ႔ခုိက္, ယင္းသုိ႔ ေျပာလွ်င္သူသည္ မႀကဳိက္သလုိလုိႏွင့္ ( စိတ္ထဲမွာက်ိတ္၍) “တဟဲဟဲ” သေဘာက်ေန တတ္သည္။ ဒါကို က်ေနာ္ တို႔ကသိသည္။ သူ႔ပုံစံကလည္း ထုိအတိုင္းျဖစ္ေနသည္။ ထားေတာ့…


သူ႔အမည္ရင္းသည္ ေမာင္ေမာင္တိတ္ ပဲခူးသား။ အဘတိတ္သည္ ဗမာျပည္ ဗိုလ္ေန၀င္းေခတ္၊ မဆလ တပါတီအာ ဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႏွင့္ စစ္အစိုးရျပဳတ္က်ေရး၊ ေက်ာင္းသားေရးမ်ားတြင္ အသက္အ ရြယ္ႏွင့္မမွ် ဦးေဆာင္ ပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့သူ လူငယ္ေက်ာင္းသားတဦး ျဖစ္သည္။ ေသခ်ာသည္မွာ ႏုိင္ငံေရးအရ စိစစ္သုံး သတ္ရလွ်င္ ဗိုလ္ေန၀င္း၏ မတရားတဲ့ ၇၄ အေျခခံဥပေဒကို၊ ပထမဆုံးတရား၀င္ ေျဗာင္ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္သည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳရမည္။ ဦးသန္႔ အေရး အခင္းတြင္ တိုက္ပြဲ၀င္ ခြပ္ေဒါင္းေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္တဦး (၀ါ) က်ေနာ္တုိ႔ အေဖမ်ားလက္ထက္မွ ဆက္၍ လက္ ဆင့္ကမ္းခဲ့သည့္ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္ကုိ သူတုိ႔ေခတ္ သူတုိ႔အခါ၌ အျမင့္မားဆုံး လႊင့္ထူ အစမ္းသပ္ ခံလုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ သမုိင္းမ်ားရွိခဲ့သည္။

ဦးသန္႔အေရးအခင္းႏွင့္ အဘတိတ္၏ ရာဇ၀င္မ်ားသည္။ အေတာ္မ်ားမ်ားသိၿပီးျဖစ္၍၊ က်ေနာ္အက်ယ္ခ်ဲ႕မေရးေတာ့ မေရးလုိေတာ့၊ က်ေနာ္ အဓိကေရးလုိသည္မွာ ဗမာျပည္ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးအၿပီး၊ ေစာေမာင္ စစ္အစုိးရမွ ၁၉၈၈၊ စက္တင္ဘာ ၁၈ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ ေတာခုိသြားခဲ့ရသည္။ (တနည္း) ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ ခဲ့ရသည္။

ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ေခၚ ABSDF ေက်ာင္းသားသူပုန္ လႈပ္ရွားမႈထဲမွ အျဖစ္အပ်က္တခ်ဳိ႕ပဲ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္တြင္ သူပုန္သကန္ဟူသည္။ တည္ဆဲတုိင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္သူကုိ ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္သူမ်ားအျဖစ္၊ ေရွး ပေဒသရာဇ္ မင္းဘုရင္မ်ားေခတ္၌ ေထာင္ထားျခားနားသူမ်ားအျဖစ္ မေကာင္းသတင္း ဖြင့္ခဲ့ၾကသည္။ အေသခ်ာဆုံးမွာ မည့္သည့္ေခတ္ျဖစ္ေစ မင္းက်င့္တရားဆယ္ပါးေခၚ အစိုးရမ်ား၏ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ က်င့္သုံးေဆာင္ ရြက္ေနလွ်င္၊ ပုန္ကန္သူမရွိ၊ ဆန္႔က်င္ေထာင္ထားျခားနားမည့္သူ မရွိ၊ ေအးခ်မ္းသာယာေနမည္ ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ ထုိအခ်က္က႑မ်ားဟာ ပ်က္ကြက္ခ်ဳိ႕ယြင္းေနပါလွ်င္၊ သူပုန္ သကန္ဟူသည္, မတရားမဟုတ္၊ တရားမႈျဖစ္ သည္။ မမွန္ကန္ မတရား၊ အဓမၼ ဓါးမိုး အုပ္ခ်ဳပ္ဖိႏွိပ္မႈမ်ားကုိ ဆန္႔က်င္အံတု ပုန္ကန္သူမ်ားပဲ ျဖစ္မည္။ တည့္တည့္ ေျပာ ရလွ်င္ ယေန႔ ဗမာျပည္စစ္အစိုးရမ်ားေခတ္တြင္ သူပုန္ဟူသည္ အမွန္တရား တရားမွ်တမႈ၊ တန္းတူညီမွ်မႈႏွင့္ ဓမၼတရား တုိ႔၏ သေကၤတ၊ နိမိတ္ပုံမ်ားပဲ ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ ယေန႔ေခတ္သည္။ စစ္ေအးေခတ္အၿပီး၊ ဂလုိဘယ္လုိက္ေဇးရွင္း ေခၚ၊ မာကီ စစ္စတန္၊ တကမၻာလုံးျခဳံ ၀ါဒ အယူအဆေပါင္းစုံ ဆက္ႏြယ္ေပါင္းကူး ဆက္စပ္ပတ္သက္ေနခဲ့ေသာ အခ်ိန္ကာလ ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ သူပုန္မွားသည္ အျပတ္ေျပာမရ၊ တရား၀င္ အစုိးရတရပ္မွားလွ်င္ မွားေနမည္။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ က်ေနာ္တုိ႔ခ်စ္ေသာ “အဘတိတ္” သည္ (သုိ႔မဟုတ္) ဦးေမာင္ေမာင္တိတ္သည္ သူပုန္ဘ၀သို႔ေရာက္ခဲ့သည္။

သူဟာ က်ေနာ့ကုိ အျဖစ္အပ်က္တစုံအား အမွတ္တရ ေျပာျပခဲ့သည္။ သူ ေက်ာင္းသားသူပုန္အျဖစ္၊ ရွစ္ဆယ္ရွစ္တြင္ ကရင္ျပည္နယ္သုိ႔ ေတာခုိ၀င္ေရာက္ခဲ့ခ်ိန္ တပ္ရင္းအမည္ စခန္းနံပါတ္မ်ားကုိေတာ့ က်ေနာ္မမွတ္မိေတာ့၊ ေတာ ထဲ ေတာင္ထဲ သူပုန္ စခန္းထဲတြင္ သူပုန္လူငယ္ေလးတဦး ေသြး၀မ္သြားေနခ်ိန္ အညစ္ေက်းမ်ား သုတ္သင္ သန္႔စင္ရန္၊ စကၠဴ သြားရွာသည္။ ေတာထဲ ေတာင္ထဲ ရွားပါးလွေသာ စကၠဴရွာေဖြရရွိၿပီး ထုိလူနာရဲေဘာ္ေလးဆီသို႔ ျပန္ေရာက္ ခ်ိန္ ၌၊ ျဖစ္သြားခဲ့ပုံမ်ား ထိုရဲေဘာ္ေလးအနီး က်န္ရစ္ခဲ့သူ ရဲေဘာ္ေလးတဦးဟာ သူ၏လက္ျဖင့္ လူနာရဲေဘာ္ငယ္၏ ေသြးမ စင္မ်ားကို (စကၠဴမပါ) ဗလာသက္သက္ သုတ္သင္သန္႔စင္ၿပီး ျဖစ္ေနသည္။

ရဲေဘာ္ကိုတိတ္ (သုိ႔) အစဥ္အလာရွိခဲ့ၿပီး၊ မိမိကုိယ္မိမိ၌ ပီဘိေတာ္လွန္ေရးသမားႀကီး (ရဲေဘာ္ေခ်ေဂြဗားရားတမွ်) အျဖစ္ ခံယူထားခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္စိတ္ဓါတ္သည္ ကေလးေလးဘ၀ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ပါၿပီ၊ စကၠဴမလုိ၊ ဘာမွမလို၊ လက္ျဖင့္ သုတ္သင္ သန္႔စင္၍ရသည္။ ၿပီးမွ လက္ေဆး၊ ထုိအလုပ္ကုိ၊ ထုိ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္စိတ္ဓာတ္၊ ေျပာရလွ်င္ ထုိသုိ႔ေသာ ေတာ္လွန္ေရး စိတ္ဓာတ္၊ အယူအဆမ်ဳိးကုိ သူကျပတ္ျပတ္သားသား မလုပ္ႏုိင္ခဲ့၊ ထုိ အမည္မသိေသာ လူငယ္ ေက်ာင္းသား ရဲေဘာ္ငယ္ ေလးတဦးက ျပတ္ျပတ္သားသားပင္ ရြံရရွာရမွန္းမသိ လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္ျပသ သြားခဲ့သည္။ တနည္းအားျဖင့္ သင္ခန္းစာ ေပးသြားခဲ့ပါသတဲ့။ သူကသာ စကၠဴရွာ ဘာရွာ သြားလုပ္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ထုိက်မွ သူ႔ကုိယ္သူ၊ ျပန္လည္ေ၀ဖန္သုံးသပ္။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလမ္းစဥ္အတြင္း သူူ႔ကုိယ္သူ ေတြေ၀သူ စိတ္ကူးယဥ္သူ သူပုန္တဦး အျဖစ္ျပန္ေ၀ဖန္ သုံးသပ္မိခဲ့ရသည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။ သူ႔ကုိယ္ေတြ႔အျဖစ္တြင္ က်ေနာ္ ကိုယ္တုိင္လည္း ေတြးၾကည့္မိ ၿပီး၊ က်ေနာ္ တခုသြားသတိရမိပါသည္။ ေတာ္လွန္ေရးဟူသည္ ဇာထုိးပန္းထုိးမဟုတ္ ဟူေသာ အေရွ႔တုိင္း ဒႆနပညာရွင္ အေတြးေခၚရွင္တဦး၏ အဆိုအမိန္႔ပဲ ျဖစ္ပါသည္။ အဘတိတ္ မိမိကိုယ္ကုိယ္ ေ၀ ဖန္ေရး စစ္မွန္လွ်င္၊ ေတာ္လွန္ေရး လက္ေတြ႔ လုပ္ငန္းအတြက္ တစုံတရာ (သုိ႔မဟုတ္) ေရရွည္အႀကဳိးတရားတရပ္ မုခ်ရရွိေနမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ေတာ္လွန္ေရးသည္။ ငါတုိ႔ေက်ာင္း၊ ငါတို႔တကၠသုိလ္၊ ဆက္၍ သင္ၾကားေနပါဦးမည္။

Ref: ေန႔သစ္