ရွမ္းျပည္ တရားမ၀င္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ အာဏာပိုင္မ်ား ေငြေၾကးယူခြင့္ျပဳ

နရီလင္းလက္
04 May 2011

ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းတြင္ ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားက ေငြေၾကးယူ၍ တရားမ၀င္ ဘိန္း စိုက္ပ်ဳိးမႈကို လက္ခံခြင့္ျပဳေပး ေနသည္ဟု သိရသည္။

ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ရန္ သက္ဆိုင္ရာေဒသရွိ စစ္တပ္ႏွင့္ရဲ အရာရွိမ်ားကို စိုက္ပ်ဳိးသည့္ ဧကအလိုက္ တဧက က်ပ္ ၅ ေသာင္း ႏႈန္း ေပးရသည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။

အင္းလံု ၊ လြိဳင္လင္၊ ပင္လံု ၊ ဆီဆိုင္၊ ဟိုပံုး၊ ကြန္ဟိန္း ၊ ပင္ေလာင္း၊ လင္းေခး၊ မိုင္းပြန္ စသည့္ ၿမိဳ႕မ်ား အပါအ၀င္ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းေဒသအႏွံ႔အျပားတြင္ ဘိန္းစိုက္ခင္းမ်ားရွိသည္ဟု သိရသည္။

“စိုက္ခ်င္တဲ့ လူက တဧက အနည္း ဆံုးက်ပ္ ၅ ေသာင္း ကေန က်ပ္ ၈ ေသာင္း အထိ လိုင္းေၾကးဆိုၿပီး ေပးရတယ္။ စိုက္တဲ့ ေန ရာ ေပၚမူတည္ၿပီး ၿမိဳ႕နဲ႔ နီးတဲ့ေနရာ မွာဆိုရင္ ေစ်းႀကီးၿပီး ၿမိဳ႕စြန္ဘက္ေရာက္ရင္ ေစ်းနည္းနည္း ေလ်ာ့ေပးရတာမ်ဳိးေတာ့ ကြာသြားတယ္”ဟု မိုင္းပြန္ၿမိဳ႕မွ စိုက္ပ်ဳိးသူတဦးက ေျပာျပသည္။

ထြက္ရွိလာသည့္ ဘိန္းမည္းကို ေရာင္းခ်ပါက ၁ ပိႆာ က်ပ္ ၈ သိန္း ႏွင့္ ၉ သိန္း နီးပါးခန္႔ ျပန္လည္ရရွိေသာေၾကာင့္ ၀င္ေငြ ေကာင္းသည့္ စုိက္ပ်ဳိးသီးႏွံတခုအျဖစ္ တျခားသီးႏွံမ်ားထက္ ပိုမိုစိုက္ပ်ဳိးၾကသည္ဟု သူက ေျပာသည္။

သူက ဆက္၍ “ဘိန္းမည္း အဆင့္မွာတင္ ေစ်းေကာင္းရေတာ့ ေတာင္သူေတြကလည္း ပိုက္ဆံေပးၿပီး ႀကိဳက္သေလာက္ ဧက ယူစိုက္တယ္။ တရားမ၀င္ စိုက္ပ်ဳိးသီးႏွံျဖစ္ေတာ့ အာဏာပိုင္မ်ားကလည္း တဧက ဘယ္ေလာက္ေပး၊ ၿပီးရင္ ကိုယ္ စိုက္ခ်င္ သေလာက္စိုက္ ဆိုၿပီး ခြင့္ျပဳတယ္”ဟု ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈ ဒုတိယ အမ်ားဆံုးႏုိင္ငံျဖစ္ၿပီး စိတ္ႂကြေဆး ထုတ္လုပ္မႈမွာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ စတုတၳ အမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံျဖစ္သည္ဟု ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇြန္လ၌ ကုလသမဂၢ မူးယစ္ေဆး၀ါးႏွင့္ ရာဇဝတ္မႈ ဆိုင္ရာ႐ံုး(UNODC) က ထုတ္ျပန္ထားသည္။

ေဒသခံေတာင္သူမ်ားထက္ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သည့္ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ဧက ရာခ်ီယူ၍ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးျခင္းကို အႀကီးအက် ယ္ လုပ္ကိုင္ေနသည္ဟု လြိဳင္လင္ေဒသခံတဦးက ေျပာျပသည္။

“ဒီဘက္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ တအားစိုက္လာၾကတယ္။ ေစ်းေကာင္းတာလည္း ပါတယ္။ ေငြရင္းၿပီး ဧက အမ်ားႀကီးစိုက္ႏိုင္တဲ့ တ႐ုတ္ သူေဌးေတြကလြဲလို႔ ေဒသခံ အမ်ားစုက ဆင္းရဲတဲ့ ေတာင္သူ ေတြမ်ားတယ္။ ေဒသခံေတြကေတာ့ ႏိုင္သေလာက္ ဧက ယူစိုက္။ ေရာင္းလို႔ရတဲ့ ေငြနဲ႔ မိသားစုျပႆနာေျဖရွင္း ဒီအလုပ္ကိုပဲ မိ႐ုိးဖလာအလုပ္လို စြဲလုပ္ေနၾကတာ”ဟု ၎ကဆုိသည္။

ဘိန္းကို တႏွစ္ ႏွစ္သီးႏႈန္းျဖင့္ ဇြန္လမွ ၾသဂုတ္လအထိ တႀကိမ္၊ ၾသဂုတ္လမွ ဧၿပီလ တႀကိမ္ စိုက္ပ်ဳိးၾကသည္။

“ေျမက ေတာင္ယာဆိုေတာ့ မကန္႔သတ္ထားဘူး။ ႀကိဳက္သေလာက္ ဧက ယူၿပီး စိုက္ပ်ဳိးလို႔ပါရတယ္။ ဒီေဒသက လူေတြ ဒါနဲ႔ အသက္ေမြးေနတာသိေတာ့ လိုင္းေၾကးက တိုးတိုးေတာင္းလာတယ္။ နယ္စပ္ကေန၀င္လာတဲ့ တ႐ုတ္ေတြက ေျမေတြကို ေစ်းႀကီး ေပး၀ယ္ၿပီး အႀကီးအက်ယ္လုပ္ေနတာေတြလည္းရွိတယ္”ဟု မိုင္းပြန္ၿမိဳ႕ေန ေတာင္ယာစိုက္ပ်ဳိး သူတဦးက ေျပာျပသည္။

စိုက္ပ်ဳိးသည့္ ေတာင္သူအျပင္ အသီးဆြတ္သည့္ အလုပ္သမားမ်ားမွာ တရက္ က်ပ္ ၁ ေသာင္း အထက္ရရွိၿပီး အလ်င္လိုလွ်င္ လို သေလာက္ အခေၾကးေငြ ရရွိသည္ဟု သိရသည္။

မိုင္းပြန္ၿမိဳ႕ေန ေတာင္ယာစိုက္ပ်ဳိးသူက ဆက္၍ “ၿပီးခဲ့တဲ့ မတ္လ က မိုးရြာေတာ့ ေဆာင္းသီးေခၚတဲ့ ဒုတိယသီးေတြ ပ်က္သြားတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလး ႐ႈံးၾက တယ္။ ဧက အလိုက္က လိုင္းေၾကးေတြ ေပးထားရေတာ့ အသီးထြက္လာလို႔ ျပန္ေရာင္းရမွ ေငြျပန္ေပၚတာေလ။ ေငြက မေပၚ၊ ျပန္စိုက္ဖို႔ လိုင္းေၾကးေပးဖို႔ကလည္း မရွိ၊ အဲဒီလိုေတြလည္းရွိတယ္”ဟု ေျပာသည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဘိန္းစိုက္ဧက ဟက္တာ ၃၂၀၀၀ ခန္႔႐ွိလာသည့္အတြက္ ယခင္ ႏွစ္ထက္ ၁၁ ရာခိုင္ႏႈန္း တိုးလာ ေၾကာင္း၊ ၂၀၀၆ ဘိန္းစိုက္ရာသီႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ျမင့္တက္လာေၾကာင္း UNODC ၏အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပ ထားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးထြက္ရွိရာ အဓိက ေဒသမွာ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းႏွင့္ အေရွ႕ပိုင္း ေဒသျဖစ္သည္။

နယ္စပ္ေဒသ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ရည္ရြယ္ခ်က္ ၅ ရပ္ျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိရာတြင္ “နယ္စပ္ ေဒသ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္ေပးျခင္းျဖင့္ မူးယစ္ေဆး၀ါး စိုက္ပ်ဴိးမႈ လံုး၀ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစရန္” ဆိုသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ တရပ္လည္း ပါရွိေၾကာင္း၊ မူးယစ္ေဆး၀ါး ပေပ်ာက္ေရးစီမံကိန္းကို ၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ အထိ ၁၅ ႏွစ္ စီမံကိန္းျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေၾကာင္း နယ္စပ္ေဒသႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ဗဟို ေကာ္ မတီ အတြင္းေရးမႉး သမၼတ႐ံုး ၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီး ဦးသိန္းညြန္႔ က ေျပာထားသည္ကို မတ္ ၂၄ ရက္ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့ အလင္း သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ရွမ္း(ေတာင္ပိုင္း) ေဒသရွိ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးရာ နယ္ေျမမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ဳိးသည့္ႏႈန္း တႏွစ္ထက္တႏွစ္ တိုးလာသည့္အျပင္ ၊ ၿမိဳ႕ ေပၚေဒသမ်ားတြင္ ဘိန္းအမည္းမ်ားအလြယ္တကူ ရရွိလာၿပီး ဘိန္းစားသံုး သူမ်ားလည္း မ်ားျပားလာသည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ေျပာ သည္။

“ဘိန္းခင္းေတြကေတာ့ ဖ်က္ဆီးျပေနတာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ အသီးေတြကို အေစးျခစ္ၿပီးမွ ဖ်က္ျပတာ ရွိသလို ၊ အခင္းေတြ ဆိုရင္လ ည္း ပ်က္ေနတဲ့ အခင္းေတြကို ဖ်က္ျပတာ မ်ားတယ္”ဟု လင္းေခးၿမိဳ႕နယ္တြင္ သီးႏွံမ်ား စိုက္ပ်ဳိးေရာင္းခ်ေနသူ စိုက္ခင္းပိုင္ရွင္ တဦးက ေျပာျပသည္။

ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္အျပင္ ပအို႔ပ္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားထိန္းခ်ဳပ္ရာ ဟိုပုန္း၊ ဆီဆိုင္ ၊ ဖယ္ခံု ၊ ပင္ေလာင္း စသည့္ နယ္ေျမမ်ားတြင္ အဆိုပါ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို လိုင္းေၾကးေပးရသည္ဟု သူက ေျပာသည္။

ထို႔အျပင္ ဘိန္းသီးဆြတ္သည့္ အလုပ္လုပ္ကိုင္သူမ်ားထဲတြင္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား ၊ ေဒသခံ စစ္တပ္ႏွင့္ ရဲ မိသားစု ၀င္မ်ားလည္း ပါ၀င္လုပ္ကိုင္ေနသည္ဟု သိရသည္။

“အလုပ္အကိုင္ရွားတာလည္း ပါသလို တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတြမွာ စာသင္ခ်ိန္ အျပည့္မရွိေတာ့ ဥပမာ-ပင္လံု တကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသားေလးေတြဆို ေက်ာင္းေျပးၿပီး အခင္းထဲ အလုပ္လာ ဆင္းတာေတြရွိတယ္။ ပိုက္ဆံရလြယ္ေတာ့ ကေလးေတြကလည္း လုပ္ၾကတယ္။ ေနာက္ ဘိန္းစားေတြလည္းမ်ားတယ္။ ရဲေဘာ္ မိန္းမတို႔ သားသမီးေတြလည္း ဒီအလုပ္ေတြပဲ ၀င္လုပ္ၾက တယ္”ဟု အထက္ပါ လြိဳင္လင္ေဒသခံက ေျပာသည္။

ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းတြင္ ေဒသခံမ်ားသည္ ပဲ ၊ ဂ်ံဳ၊ ေျပာင္းဖူးေစ့၊ ၾကက္ဆူ ၊ နႏြင္းတက္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ပဲပုတ္၊ ေျမပဲ စ သည့္ သီးႏွံစိုက္ပ်ဳိးသူမ်ားရွိေသာ္လည္း အမ်ားစုမွာ ဘိန္းစိုက္ ခင္းမ်ားကိုလည္း တြဲလ်က္စိုက္ပ်ဳိးလုပ္ကိုင္ၾကသည္။

ေတာင္သူအမ်ားစုမွာ ၀ ၊ အခါ၊ လားဟူ၊ ပေလာင္၊ ပအို႔၀္၊ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ကရင္နီႏွင့္ ကခ်င္ တိုင္းရင္းသားတို႔ ျဖစ္သည္ဟု သိရ သည္။

ျမန္မာအစိုးရအာဏာပိုင္မ်ားက တရားမ၀င္ မူးယစ္ေဆး၀ါးတိုက္ဖ်က္မႈကို ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းမရွိေၾကာင္း အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာနက၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြက္ မူးယစ္ေဆး၀ါးႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အစီရင္ခံစာတေစာင္ထုတ္ျပန္ၿပီးေျပာၾကား ခဲ့သည္။

တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ ပဋိပကၡတင္းမာမႈမ်ားကလည္း ေ၀းလံ ေခါင္းပါးသည့္ ေဒသမ်ားတြင္ မူးယစ္ေဆး၀ါးေမွာင္ ခိုလုပ္ငန္း ပိုမိုအားေကာင္းလာေၾကာင္း၊ အစိုးရ၀န္ထမ္း အဆင့္ဆင့္ကလည္း အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္း၊ စစ္တပ္မွ အႀကီးအကဲမ်ားက ဥေပေဒ အထက္တြင္ ရွိေနေၾကာင္းလည္း အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

Ref;Irrawaddy